-
1 abräumen
den Tisch abräumen sprzątać <- tnąć> ze stołu -
2 aufblühen
-
3 räumen
räumen ( entfernen) usuwać < usunąć> (a Personen aus einem Raum), sprzątać <- tnąć>; ( leer machen) opróżni(a)ć; Lager a likwidować; ( frei machen) zwalniać < zwolnić>; MIL Stellung wycof(yw)ać się (z G);etwas beiseite räumen odsuwać <- sunąć> na bok;etwas in den Schrank räumen <s>chować do szafy (A);räumen Sie den Saal proszę opróżnić salę -
4 abdecken
den Tisch abdecken sprzątać <- tnąć> ze stołu;der Sturm deckte das Dach ab abdecken burza zerwała dach (z domu); →LINK="zudecken" zudecken -
5 abtragen
die Speisen abtragen sprzątać <- tnąć> ze stołu -
6 ausfüllen
ausfüllen zapełni(a)ć (a Zeit), wypełni(a)ć (a Vordruck, Amt); ( beanspruchen) absorbować, zaprzątać <- tnąć>; ( innerlich befriedigen) zadowalać -
7 ausräumen
-
8 einbringen
-
9 erblühen
-
10 ernten
Spott ernten zostać pf wydrwionym -
11 Tisch
den Tisch decken nakry(wa)ć do stołu ( für vier Personen na cztery osoby);den Tisch abdecken sprzątać <- tnąć> ze stołu;am, bei Tisch przy stole;nach Tisch po jedzeniu, po obiedzie;vor Tisch przed posiłkiem;zu Tisch bitten prosić do stołu;fig am runden Tisch przy okrągłym stole;fig reinen Tisch machen stawiać < postawić> sprawę jasno, (ostatecznie) załatwić pf sprawę; fam. fig etwas unter den Tisch fallen lassen stawiać < postawić> poza nawiasem, nie uwzględni(a)ć;fam. fig das Problem ist vom Tisch problem z głowy;fam. jemanden über den Tisch ziehen wykręcić pf k-u numer;fig vom grünen Tisch aus zza biurka -
12 verblühen
ver'blühen v/i (-; sn) przekwitać <- tnąć> -
13 wegräumen
См. также в других словарях:
Institut für Internet-Sicherheit — Sitz an der Fachhochschule Gelsenkirchen Das Institut für Internet Sicherheit (if(is)) ist ein anwendungsorientiertes Forschungsinstitut der Fachhochschule Gelsenkirchen. Inhaltsverzeichnis … Deutsch Wikipedia
pociąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Va, potnę, potnie, potnij, pociąćciął, pociąćcięli, pociąćcięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tnąc, podzielić na odpowiednie części, fragmenty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pociąć sznurek,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podcinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podcinaćam, podcinaća, podcinaćają, podcinaćany {{/stl 8}}– podciąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, podetnę, podetnie, podetnij, podcinaćciął, podcinaćcięli, podcinaćcięty, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obciąć — dk Xc, obetnę, obetniesz, obetnij, obciąćciął, obciąćcięła, obciąćcięli, obciąćcięty obcinać ndk I, obciąćam, obciąćasz, obciąćają, obciąćaj, obciąćał, obciąćany 1. «tnąc oddzielić coś od czegoś, skrócić coś; uciąć» Obciąć materiał. Obciąć włosy … Słownik języka polskiego
pociąć — dk Xc, potnę, potniesz, potnij, pociąćciął, pociąćcięła, pociąćcięli, pociąćcięty 1. «tnąc pokrajać na kawałki, na części» Pociąć papier na arkusze. Pociąć drewno na deski. Pociąć słomę na sieczkę. 2. «spowodować przecięcie czegoś; zadać rany… … Słownik języka polskiego
podciąć — dk Xc, podetnę, podetniesz, podetnij, podciąćciął, podciąćcięła, podciąćcięli, podciąćcięty, podciąćciąwszy podcinać ndk I, podciąćam, podciąćasz, podciąćają, podciąćaj, podciąćał, podciąćany 1. «obciąć coś od spodu, ściąć coś tnąc od dołu,… … Słownik języka polskiego
powycinać — dk I, powycinaćam, powycinaćasz, powycinaćają, powycinaćaj, powycinaćał, powycinaćany 1. «tnąc porobić cięcia, otwory w czymś; powykrawać» Powycinać nożyczkami kwiaty z papieru. 2. «cięciem pousuwać, pościnać wiele czegoś» Powycinać drzewa,… … Słownik języka polskiego
przeciąć — dk Xc, przeciąćtnę, przeciąćtniesz, przeciąćtnij, przeciąćciął, przeciąćcięła, przeciąćcięli, przeciąćcięty przecinać ndk I, przeciąćam, przeciąćasz, przeciąćają, przeciąćaj, przeciąćał, przeciąćany 1. «cięciem podzielić coś na części; oddzielić… … Słownik języka polskiego
rozciąć — dk Xc, rozetnę, rozetniesz, rozetnij, rozciąćciął, rozciąćcięła, rozciąćcięli, rozciąćcięty rozcinać ndk I, rozciąćam, rozciąćasz, rozciąćają, rozciąćaj, rozciąćał, rozciąćany «tnąc rozdzielić na części; przeciąć, rozerżnąć, rozrąbać; także:… … Słownik języka polskiego
rozerżnąć — + rzad. rozerznąć dk Va, rozerżnąćnę, rozerżnąćniesz, rozerżnąćnij, rozerżnąćnął, rozerżnąćnęła, rozerżnąćnęli rozerżnąćnięty, rozerżnąćnąwszy rozrzynać ndk I, rozerżnąćam, rozerżnąćasz, rozerżnąćają, rozerżnąćaj, rozerżnąćał, rozerżnąćany «tnąc … Słownik języka polskiego
rozpłatać — dk I, rozpłataćam, rozpłataćasz, rozpłataćają, rozpłataćaj, rozpłataćał, rozpłataćany «tnąc, płatając rozdzielić na części; uderzając ostrym przedmiotem rozciąć, rozłupać, przepołowić» Rozpłatać nożem brzuch ryby. Rozpłatać komuś głowę toporem.… … Słownik języka polskiego
