-
1 Einspruch
-
2 Klage
f -, -n1) skarga f ( über j-n na kogoś)2) żalenie się, biadanie3) juris. oskarżenie ( gegen j-n przeciwko komuś)eine Kláge einreichen — wnieść skargę
-
3 anbringen
anbringen ( irr) ( befestigen) przymocow(yw)ać; przyczepi(a)ć; zainstalow(yw)ać; Gründe przytaczać <- toczyć>; Bitte, Klage wnosić < wnieść>; fam. ( mitbringen) przynosić <- nieść>; ( unterbringen) ulokować pf -
4 Anklage
Anklage f oskarżenie;Anklage erheben (gegen) wnosić < wnieść> oskarżenie (przeciwko);unter Anklage stellen (wegen) stawiać < postawić> w stan oskarżenia (pod zarzutem G) -
5 beisteuern
-
6 Beschwerde
Be'schwerde f skarga, zażalenie;Beschwerden pl MED dolegliwości f/pl; -
7 beschweren
sich beschweren bei jemandem poskarżyć się pf k-u, na (A); offiziell wnosić < wnieść> zażalenie do (G) -
8 einbringen
-
9 einreichen
-
10 erheben
er'heben ( irr; -) vt Hand, Stimme usw podnosić <- nieść>; Zoll, Steuern pob(ie)rać, ściągać <- gnąć>; Anspruch, Einwände zgłaszać < zgłosić>; Klage, Einspruch wnosić < wnieść>; Protest zakładać < założyć>; Daten zbierać < zebrać>;vr sich erheben podnosić < podnieść> się; Berg, Bau wznosić się; Volk powsta(wa)ć (a von den Plätzen erheben z miejsc); unosić < unieść> się ( in die Luft w powietrze) -
11 hereinbringen
-
12 Klage
Klagen pl a żale pl, lamenty pl;keinen Grund zur Klage haben nie mieć powodów do narzekań; →LINK="klagen" klagen -
13 Revision
Revisi'on f rewizja;Revision einlegen wnieść pf oder założyć pf rewizję -
14 stellen
I v/t2. Frage zada(wa)ć; Antrag wnosić < wnieść>, składać < złożyć>; Dieb schwytać pf; Frist wyznaczać <- czyć>; Falle zastawi(a)ć; Forderungen wysuwać <- sunąć>;kalt stellen <o>chłodzić;4. ganz auf sich gestellt sein być zdanym na własne siły;gut gestellt sein być dobrze sytuowanym;II v/r6. fig sich den Behörden stellen odda(wa)ć się w ręce władz;sich hinter jemanden stellen popierać <- przeć> k-o;sich gegen jemanden stellen występować <- stąpić> przeciw k-u;sich der Diskussion stellen wda(wa)ć się w dyskusję;sich gut stellen (mit) wchodzić < wejść> w komitywę (z I) -
15 Teil
3. n (Einzelteil, Stück) część f; sztuka;ein gut Teil znaczna część, znacznie;der größte Teil główna część;zum Teil częściowo, w części;zum größten Teil przeważnie;zu gleichen Teilen po równej części; na równe części;sein(en) Teil beisteuern (zu) wnosić < wnieść> swój wkład (do G);ich für mein(en) Teil jeśli o mnie chodzi;ein defektes Teil ersetzen zamieni(a)ć uszkodzoną część -
16 tragen
I v/tüber der Schulter tragen nosić na ramieniu;bei sich tragen nosić przy sobie;in sich tragen nosić w sobie;das trägt man nicht mehr tego się już nie nosi;5. Früchte rodzić, dawać;6. zum Tragen kommen znaleźć zastosowanie;II v/i8. Eis trzymać;sich leicht tragen Koffer nieść się lekko;sie trug sich mit der Absicht abzureisen nosiła się z zamiarem wyjazdu; -
17 verklagen
jemanden auf Schadenersatz verklagen wnosić < wnieść> skargę przeciw k-u o odszkodowanie -
18 vorbringen
vorbringen ( irr) Argumente, Gründe przytaczać <- toczyć>; Bitte wyrażać <- razić>; Beschwerde wnosić < wnieść>
См. также в других словарях:
wnieść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wnosić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wnieść — dk XI, wniosę, wniesiesz, wnieś, wniósł, wniosła, wnieśli, wniesiony, wniósłszy wnosić ndk VIa, wnoszę, wnieśćsisz, wnoś, wnieśćsił, wnoszony 1. «niosąc umieścić kogoś lub coś we wnętrzu, w środku lub na wierzchu czegoś» Wnieść chorego do karetki … Słownik języka polskiego
wnosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wnoszę, wnosićsi, wnoś, wnoszony {{/stl 8}}– wnieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wniosę, wniesie, wnieś, wniósł, wniosła, wnieśli, wniesiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pownosić — dk VIa, pownosićnoszę, pownosićnosisz, pownosićnoś, pownosićnoszony «wnieść wiele czegoś, wnieść jedno po drugim» Pownosić meble, rzeczy do mieszkania … Słownik języka polskiego
apelacja — ż I, DCMs. apelacjacji; lm D. apelacjacji (apelacjacyj) «odwołanie się od jakiejś decyzji, wyroku do wyższej instancji» Apelacja od wyroku. Prawo apelacji. Wnieść, założyć apelację. ◊ Bez apelacji «bez odwołania, bez dyskusji, bez sprzeciwu;… … Słownik języka polskiego
autopoprawka — ż III, CMs. autopoprawkawce; lm D. autopoprawkawek «poprawka wniesiona przez autora, zwłaszcza przez ustawodawcę, do własnego tekstu» Autopoprawka komisji do projektu ustawy. Wnieść, zgłosić autopoprawkę … Słownik języka polskiego
budżet — [wym. bud żet] m IV, D. u, Ms. budżetecie; lm M. y «zestawienie, plan przewidzianych na przyszły okres dochodów i wydatków; ogół dochodów i wydatków; możliwości wydatkowania» Budżet miesięczny. Podreperować budżet domowy. Przekroczyć, uchwalić… … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
odwołanie — n I 1. blm rzecz. od odwołać Odwołanie posła, wysłannika, przedstawiciela. Zarządzenie obowiązuje aż do odwołania. 2. lm D. odwołanieań praw. «zwrócenie się osoby nie akceptującej decyzji władz (sądowych, administracyjnych, dyscyplinarnych) do… … Słownik języka polskiego
oskarżenie — n I 1. rzecz. od oskarżyć Uzasadnione, bezpodstawne oskarżenie. Akt oskarżenia. Świadek oskarżenia. Postawić kogoś w stan oskarżenia. 2. «skarga wniesiona do sądu przez uprawnioną osobę lub organizację, z żądaniem ukarania sprawcy określonego… … Słownik języka polskiego
petycja — ż I, DCMs. petycjacji; lm D. petycjacji (petycjacyj) «pismo zawierające prośbę (zwykle zbiorową), skierowane do władz lub do osób na wyższym stanowisku; podanie» Petycja do rządu. Wnieść, przedstawić, złożyć petycję. Podpisać petycję. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
