-
1 tenor
tĕnŏr, ōris, m. [teneo] [st2]1 [-] mouvement continu, cours uniforme et constant, marche continue, suite ininterrompue, continuité, suite, cours. [st2]2 [-] ton (couleur générale). [st2]3 [-] ton (de la voix), accent. [st2]4 [-] teneur, contenu, termes (d'une loi). - uno tenore, Liv.: tout d'un trait, sans interruption, sans s'arrêter. - uno tenore, Cic.: sur le même ton. - tenor vitae, Liv. Ov.: cours de la vie. - tenorem pugnae servare, Liv. 30, 18: continuer à combattre. - tenor in narrationibus, Quint.: suite dans les récits. - eodem consiliorum tenore (eodem tenore), Liv.: en suivant la même ligne de conduite, sans changer de systême.* * *tĕnŏr, ōris, m. [teneo] [st2]1 [-] mouvement continu, cours uniforme et constant, marche continue, suite ininterrompue, continuité, suite, cours. [st2]2 [-] ton (couleur générale). [st2]3 [-] ton (de la voix), accent. [st2]4 [-] teneur, contenu, termes (d'une loi). - uno tenore, Liv.: tout d'un trait, sans interruption, sans s'arrêter. - uno tenore, Cic.: sur le même ton. - tenor vitae, Liv. Ov.: cours de la vie. - tenorem pugnae servare, Liv. 30, 18: continuer à combattre. - tenor in narrationibus, Quint.: suite dans les récits. - eodem consiliorum tenore (eodem tenore), Liv.: en suivant la même ligne de conduite, sans changer de systême.* * *Tenor, tenoris, pen. prod. Valer. Max. Teneur, Ordre et suite, Continuation.\Idem tenor vitae. Plin. iun. Une mesme maniere de vivre.\Vno tenore. Liu. Tout d'un tenant, Tout d'une tire.\Tenore vno rem peragere. Liuius. Tout d'un train, ou d'une venue.\Vno tenore in dicendo esse. Cicero. Avoir une mesme facon de parler.\AEui tenor sine nube. Stat. Continuation de vie prospere sans aucun encombrier.\Pugnae tenor. Liu. Un mesme estat d'un combat.\Tenor. Quintil. Ton, accent. -
2 tenor
tenor, ōris, m. (teneo), der ununterbrochene Lauf, I) eig.: et peragit soliti vena tenoris iter, Ov.: hasta servat tenorem, fliegt in einem fort, Verg.: alium habuisse tenorem, Verg.: (aulaea) placido educta tenore tota patent, im ununterbrochenen Zuge, Ov. – II) übtr.: 1) der ununterbrochene Fortgang, die Fortdauer, der Verlauf, Lauf, Faden, pugnae idem tenor, Liv. (u. so ordines et tenorem pugnae servabant, sie kämpften in Reih' und Glied ununterbrochen fort, Liv.): praeturae tenor et silentium, der stille Verlauf der Pr., Tac.: longus tenor felicitatis, ein langes, ununterbrochenes Glück, Liv. fr.: fati, Ov.: vitae, Liv. u. Ov.: rerum, Liv.: sinceram eius fidem aequali tenore fuisse, sei sich gleich geblieben, Liv.: tenorem in narrationibus servare, den Faden festhalten, Quint.: a recto tenore desciscere, die gerade Richtung verlieren, Val. Max.: inceptum peragit Fortuna tenorem, Ov.: hic tenor, haec concordia, Ov.: hic tibi servandus tenor est, Gleichheit, Ov.: uno et perpetuo tenore iuris usurpato, Liv.: eodem tenore (in gleichem Geiste, Sinne) duo insequentes consulatus gessi, Liv.: in Cicerone vestro unus eloquentiae tenor est, Macr. – uno tenore adv. = in einem Zuge, in einer Reihe, an einem Faden, ununterbrochen, in einem fort, Cic. u. Liv.: velut uno tenore, Liv. (s. Wölfflin Liv. Kritik S. 26). – 2) insbes.: a) der Zu sammenhang, Sinn, Inhalt, legis, sententiae, ICt. – b) der Ton einer Silbe, Quint. 1, 5, 26. – c) die Stimmhöhe, syllabae altitudinem habent in tenore, Prisc. 1, 4.
-
3 tenor
tenor, ōris, m. (teneo), der ununterbrochene Lauf, I) eig.: et peragit soliti vena tenoris iter, Ov.: hasta servat tenorem, fliegt in einem fort, Verg.: alium habuisse tenorem, Verg.: (aulaea) placido educta tenore tota patent, im ununterbrochenen Zuge, Ov. – II) übtr.: 1) der ununterbrochene Fortgang, die Fortdauer, der Verlauf, Lauf, Faden, pugnae idem tenor, Liv. (u. so ordines et tenorem pugnae servabant, sie kämpften in Reih' und Glied ununterbrochen fort, Liv.): praeturae tenor et silentium, der stille Verlauf der Pr., Tac.: longus tenor felicitatis, ein langes, ununterbrochenes Glück, Liv. fr.: fati, Ov.: vitae, Liv. u. Ov.: rerum, Liv.: sinceram eius fidem aequali tenore fuisse, sei sich gleich geblieben, Liv.: tenorem in narrationibus servare, den Faden festhalten, Quint.: a recto tenore desciscere, die gerade Richtung verlieren, Val. Max.: inceptum peragit Fortuna tenorem, Ov.: hic tenor, haec concordia, Ov.: hic tibi servandus tenor est, Gleichheit, Ov.: uno et perpetuo tenore iuris usurpato, Liv.: eodem tenore (in gleichem Geiste, Sinne) duo insequentes consulatus gessi, Liv.: in Cicerone vestro unus eloquentiae tenor est, Macr. – uno tenore adv. = in einem Zuge, in einer Reihe, an einem Faden, ununterbrochen, in einem fort, Cic. u. Liv.: velut uno tenore, Liv. (s. Wölfflin Liv. Kritik S. 26). – 2) insbes.: a) der Zu-———— -
4 tenor
tĕnor, ōris, m. [teneo, II. B.], a holding on, holding fast; hence, an uninterrupted course, career, tenor (mostly post-Aug.; cf.: cursus, ordo).I.In gen.: hasta fugit servatque cruenta tenorem, keeps its course, Verg. A. 10, 340:B.(aulaea) placido educta tenore Tota patent,
by a steady motion, Ov. M. 3, 113:hic tibi versandus tenor est,
id. A. A. 2, 729:interrumpere tenorem rerum,
Liv. 41, 15, 7:pugnae,
id. 8, 38, 11:tenorem pugnae servabant,
id. 30, 18:tenor vitae,
Ov. H. 17, 14; Liv. 40, 12, 7:fati,
Ov. H. 7, 112:eundem tenorem servare,
Col. Arb. 2, 2:unus tenor algoris aestūsve,
Plin. 14, 2, 4, § 27:eodem tenore duo insequentes consulatus gessi,
Liv. 7, 40, 9; cf.:eodem consiliorum tenore,
id. 22, 15, 1:uno et perpetuo tenore juris semper usurpato, numquam intermisso,
id. 35, 16;austeritatis (in smaragdis),
Plin. 37, 5, 18, § 67:tenorem in narrationibus servant,
connection, Quint. 10, 7, 6:cum quantum, quale interrogantes gravi, comparantes acuto tenore concludunt,
i. e. tone, accent, id. 1, 5, 26; cf. in plur.:adhuc difficilior observatio est per tenores vel accentus,
id. 1, 5, 22; cf.§ 26: vel heroos gressu truncare tenores,
i. e. mingle pentameters with heroic verses, Stat. S. 5, 3, 99.—Adverb.: uno tenore, in one course or direction, uninterruptedly, uniformly: isque (stilus medius) uno tenore, ut aiunt, in dicendo fluit, * Cic. Or. 6, 21:II.brevis profecto res est, si uno tenore peragitur,
Liv. 5, 5, 7:uno tenore fidem colere,
id. 22, 37, 10:tenore uno in mediam aciem illati,
id. 22, 47, 6; cf.:hi mores eaque caritas patriae per omnes ordines velut tenore uno pertinebat,
id. 23, 49, 3: so,uno velut tenore,
id. 2, 42, 8.—In partic., in the later jurid. lang., the connection, contents, sense, tenor of a law:pro tenore legis Aquiliae,
Dig. 9, 2, 56:pro tenore S C Claudiani,
Paul. Sent. 2, 21, 18:auctorum verba emendare tenore sententiae perseverante, non est prohibitum,
Dig. 42, 1, 46. -
5 tenor
tenor ōris, m [2 TA-], a holding on, continuance, uninterrupted course, career: hasta servat tenorem, keeps its direction, V.: (aulaea) placido educta tenore Tota patent, by a steady motion, O. —Fig., a course, tenor, career, movement: rerum, L.: pugnae, L.: vitae, O.: plebem eodem tenore colo, persistently, L.: eodem tenore duo consulatūs gessi, following the same policy, L.: Non... dies alium tenuisse tenorem Crediderim, V.—In the phrase, uno tenore, in one course, uninterruptedly, uniformly, steadily, progressively: isque (stilus medius) uno tenore, ut aiunt, fluit in dicendo: brevis res est, si uno tenore peragitur, L.* * *course, tenor; sustained and even course of movement -
6 tenor
tenor tenor, oris m смысл -
7 tenor
tenor tenor, oris m непрерывный ход -
8 tenor
1) содержание, tenor instrumenti (1. 8 D. 1, 5);2) порядок, способ (1. 16 D. 1, 3. 1. 2 C. 1, 22. 1. 5 C. 2, 20).actorum (1. 11 C. 4, 21. 1. 56 D. 9, 2. 1. 46 D. 42, 1. 1. 2 C. 8, 2. 1. 3 C. 6, 36. 1. 3 C. 8, 39).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > tenor
-
9 tenor
ōris m. [ teneo ]1) непрерывный ход, равномерное движениеretinēre rectum tenorem Sen — сохранять прямую походку, продолжать идти прямоeodem (uno, aequali) tenore C, L — в том же духе, в том же смысле, в том же направлении или без перерываhērōi tenores St — героические стихи, т. е. гексаметры2) содержание, смысл (legis Dig; pactorum CJ)3) напряжение голоса, тон ( acuto tenore concludere Q), -
10 consonans
[st1]1 [-] consŏnans, antis: part. prés. de consono. - [abcl][b]a - qui retentit ensemble. - [abcl]b - qui a le même son, qui a la même désinence. - [abcl]c - convenable. --- Dig. 12, 2, 34.[/b] - consonante clamore, Liv.: avec des cris unanimes. - consonantes loci, Vitr.: lieux sonores. - consonans sibi per omnia vitae tenor, Sen.: manière de vivre toujours égale. - consonantiora verba, Cic.: mots qui ont un son plus harmonieux. [st1]2 [-] consŏnans, antis, f. (s.-ent. syllaba): une consonne.* * *[st1]1 [-] consŏnans, antis: part. prés. de consono. - [abcl][b]a - qui retentit ensemble. - [abcl]b - qui a le même son, qui a la même désinence. - [abcl]c - convenable. --- Dig. 12, 2, 34.[/b] - consonante clamore, Liv.: avec des cris unanimes. - consonantes loci, Vitr.: lieux sonores. - consonans sibi per omnia vitae tenor, Sen.: manière de vivre toujours égale. - consonantiora verba, Cic.: mots qui ont un son plus harmonieux. [st1]2 [-] consŏnans, antis, f. (s.-ent. syllaba): une consonne.* * *Consonans, Adiectiuum. Cic. Vt sint alia consonantiora. Plus retentissans, plus resonans.\Non semper consonans est, per omnia referri iusiurandum tale, quale defertur. Vlpianus. Il n'est pas tousjours convenable ne consonant.\Consonantes literae. Priscianus. Toutes lettres qui ne sont point voyelles. -
11 exemplum
exemplum, i, n. [eximo], orig., what is taken out as a sample (cf. eximius, from eximo), a sample.I.Prop. (cf. exemplar, specimen):II.purpurae, tritici,
Auct. Her. 4, 6, 9.—Hence,Transf.A. 1.Hic quoque exemplum reliquit, Plaut. Ps. 2, 2, 56; cf.:2. B.o Apella, o Zeuxis pictor, Cur numero estis mortui? hinc exemplum ut pingeretis: Nam alios pictores nihil moror hujusmodi tractare exempla,
id. Poen. 5, 4, 102 sq.; and in a pun with the follg. signif. under B.: Th. Exempla edepol faciam ego in te. Tr. Quia placeo, exemplum expetis, id. Most. 5, 1, 67:aedes probant: sibi quisque Inde exemplum expetunt,
a sketch, draught, id. ib. 1, 2, 21; cf. id. ib. 3, 2, 75 sq.:Pompeii litterarum ad consulem exemplum attulit: Litterae mihi a L. Domitio allatae sunt: earum exemplum infra scripsi... Deinde supposuit exemplum epistolae Domitii, quod ego ad te pridie miseram,
a transcript, copy, Cic. Att. 8, 6, 1 sq.; 8, 11, 6; 7, 23, 3; id. Fam. 9, 26, 3; Ov. Tr. 1, 7, 23 al.—A sample for imitation, instruction, proof, a pattern, model, original, example, precedent, case (the predominant meaning of the word).1.In gen.:2.ut mutum in simulacrum ex animali exemplo veritas transferatur,
from a living model, original, Cic. Inv. 2, 1, 2; cf.:feruntur enim ex optimis naturae et veritatis exemplis,
id. Off. 3, 17, 69:propones illi exempla ad imitandum,
id. Phil. 10, 2, 5; cf.:habere exemplum ad imitandum (corresp. to exemplar),
id. Mur. 31, 66; and:nostris exemplo fuit ad imitandum,
Suet. Gramm. 2:exposita ad exemplum nostra re publica,
Cic. Rep. 1, 46 fin.; cf. id. ib. 2, 31 fin.:loquimur de iis amicis, qui ante oculos sunt... Ex hoc numero nobis exempla sumenda sunt,
id. Lael. 11, 38:aliquem ex barbatis illis exemplum imperii veteris, imaginem antiquitatis,
id. Sest. 8, 19:a sapiente petitur exemplum,
id. Off. 3, 4, 16:exemplum a me petere,
Liv. 7, 32, 12:ab eodem Pompeio omnium rerum egregiarum exempla sumantur,
Cic. de Imp. Pomp. 15, 44:ab se ipso exemplum capi posse,
Liv. 1, 49, 2; cf.:cum et ipse sis quasi unicum exemplum antiquae probitatis et fidei,
Cic. Rep. 3, 5:quod in juventute habemus illustrius exemplum veteris sanctitatis?
id. Phil. 3, 6, 15:innocentiae,
id. de Or. 1, 53, 229:qua in muliere etiam nunc quasi exempli causa vestigia antiqui officii remanent,
as a pattern, example, id. Rosc. Am. 10, 27 (cf. infra, 2.):eum virum, unde pudoris pudicitiaeque exempla peterentur,
id. Deiot. 10, 28:firmare animum constantibus exemplis (for constantiae),
Tac. A. 16, 35; cf.:exemplum modestum,
id. H. 2, 64:vitiosi principes plus exemplo quam peccato nocent,
by their example, Cic. Leg. 3, 14, 32:(Tullus Hostilius) de imperio suo, exemplo Pompilii, populum consuluit curiatim,
id. Rep. 2, 17:quod autem exemplo nostrae civitatis usus sum, etc.,
id. ib. 2, 39: atrox videbatur Appi sententia;rursus Vergini Larciique exemplo haud salubres,
i. e. judged by the precedent, Liv. 2, 30 init.:divinare morientes etiam illo exemplo confirmat Posidonius, quo affert, etc.,
by that example, that case, Cic. Div. 1, 30, 64; id. Inv. 1, 30, 49; cf.:hinc illa et apud Graecos exempla... levitatis Atheniensium crudelitatisque in amplissimos cives exempla,
id. Rep. 1, 3:datum in omnes provincias exemplum,
Tac. A. 1, 78; so,dare exemplum,
to set the example, id. ib. 4, 50:tertia legio exemplum ceteris praebuit,
id. H. 2, 85; 4, 52; Val. Max. 3, 6, 5.—Esp. in phrase: exempli causā or gratiā, for instance, for an example (cf. Krebs, Antibarb. p. 437):3.exempli causa paucos nominavi,
for example's sake, Cic. Phil. 13, 2, 2; cf.:quia in alicujus libris exempli causa id nomen invenerant, putarunt, etc.,
id. Mur. 12, 27; id. Inv. 1, 37, 66:haec exempli gratia sufficient,
Quint. 9, 2, 56; cf.:pauca exempli gratia ponam,
id. 6, 5, 6; 5, 10, 110; cf.:ex quibus in exemplum pauca subjeci,
Suet. Tib. 21 et saep.:venit in exemplum furor,
teaches, Ov. F. 4, 243; cf. Just. 23, 3.—In partic., a warning example, an example, warning, punishment (rare):4.exemplum statuite in me, ut adolescentuli vobis placere studeant potius quam sibi,
Ter. Heaut. prol. 51; cf.:quibus liberi sunt, statuite exemplum, quantae poenae in civitate sint hominibus istiusmodi comparatae,
Auct. Her. 4, 35, 47:simile in superiore parte provinciae edere exemplum severitatis tuae,
Cic. ad Q. Fr. 1, 2, 5; cf. Tac. A. 3, 36 fin.; so,edere exempla in aliquem,
Ter. Eun. 5, 7, 21; Caes. B. G. 1, 31, 12; Liv. 29, 27, 4:ut ne viderem, quae futura exempla dicunt in eum indigna,
Ter. Eun. 5, 4, 24:habet aliquid ex iniquo omne magnum exemplum,
Tac. A. 14, 44:meritum quidem novissima exempla Mithridatem,
i. e. the punishment of death, id. ib. 12, 20:esse in exemplo,
to serve as a warning, Ov. M. 9, 454; cf. Vulg. Judae, 7 al.:exemplo supplicii reliquos deterrere,
Hirt. B. G. 8, 44, 1.—Law t. t., a precedent:C.ad exemplum trahere,
Just. Inst. 1, 2, 6:alicui sine exemplo subvenire,
id. ib. —A way, manner, kind, nature:multi more isto atque exemplo vivunt,
Plaut. Bacch. 3, 6, 11; cf.:negat se more et exemplo populi Romani posse iter ulli per provinciam dare,
Caes. B. G. 1, 8, 3:uno exemplo ne omnes vitam viverent,
Plaut. Mil. 3, 1, 132:istoc exemplo,
id. ib. 2, 4, 6:quot me exemplis ludificatust,
id. Ep. 5, 2, 6:eodem exemplo, quo,
Liv. 31, 12, 3:ad hoc exemplum,
Plaut. Mil. 2, 4, 6:quod ad exemplum,
id. Trin. 4, 2, 76 et saep.—Hence often of methods or examples of punishment (cf. 3. supra):quando ego te exemplis pessumis cruciavero,
Plaut. Capt. 3, 5, 33:omnibus exemplis crucior,
id. Bacch. 5, 1, 6; cf. id. Most. 1, 3, 35; 55; 5, 1, 67.—Freq. of the tenor, purport, contents of a letter, etc.:litterae uno exemplo,
i. e. of the same tenor, Cic. Fam. 4, 4, 1; 10, 5, 1:scribere bis eodem exemplo,
id. ib. 9, 16, 1:testamentum duplex... sed eodem exemplo,
Suet. Tib. 76:Capua litterae sunt allatae hoc exemplo: Pompeius mare transiit, etc.,
Cic. Att. 9, 6, 3:(litterarum) exemplum componere,
id. Agr. 2, 20, 53; Suet. Calig. 55. -
12 consono
cōn-sono, sonuī, āre, zusammentönen od. -schallen, im Einklang ertönen, erschallen, I) eig.: a) v. leb. Wesen: apes consonant vehementer, Varr. r. r. 3, 16, 30: consonuere cornicines funebri strepitu, die Hornisten stimmten einen Trauermarsch an, Petr. 78, 6. – b) v. lebl. Subjj.: α) v. musikal. Instrum. u. menschlichen Lauten, cum ex pulpito omne tibiarum genus organorumque consonuit (mit einem Male einstimmt, a tempo einfällt), fit concentus ex dissonis, Sen.: doces me, quo modo inter se acutae ac graves voces consonent, Sen.: consonante clamore (mit einstimmigem G.) nominatim Quinctium orare, ut etc., Liv. – dah. als rhet. t. t., v. der Rede = im Einklang stehen, initia et clausulae inter se consonant, Quint.: u. v. Worten = gleich ablauten, extremis syllabis, Quint. – β) von Örtl., widerhallen, tubae utrimque contra canunt; consonat terra, Plaut.: consonantes loci, quos appellant συνηχοῦντας, Vitr. – m. Abl. (von), consonuisse ululatibus theatrum, Tac.: plausu fremituque virûm... consonat omne nemus, Verg. – II) übtr., im Einklang, stehen, harmonieren, übereinstimmen, stimmen (Ggstz. dissonare), numeri universitas (Hauptsumme) consonat, Augustin. – m. Dat. (mit) od. mit cum u. Abl., ut omnis oratio moribus consonet, Ps. Cic. in Sall.: hoc enim contractui bonae fidei consonat, ICt.: aequalitas ac tenor vitae per omnia consonans sibi, Sen.: fac potius quo modo animus secum meus consonet nec consilia mea discrepent, Sen. – m. in u. Abl. Gerund., sibi in faciendis ac non faciendis, Quint. 2, 20, 5.
-
13 exeo
exĕo, īre, ĭī (qqf. īvī), ĭtum [st1]1 - intr. - [abcl][b]a - sortir, partir, s'en aller, s'élancer, finir. - [abcl]b - sortir de. - [abcl]c - être issu de. - [abcl]d - sortir pour aller vers, aboutir à, marcher vers. - [abcl]e - sortir en s'élevant, monter; grandir. - [abcl]f - se prolonger, durer. - [abcl]g - s'étendre (au pr. et au fig.); se répandre, se propager, se divulguer. - [abcl]h - se déchaîner, sévir (contre qqn).[/b] [st1]2 - tr. - dépasser, franchir, excéder, outrepasser; esquiver, éviter. - sors (nomen) exit: un nom sort de l’urne. - de (e) vita exire: mourir, décéder. - de balneis exire: sortir du bain. - exire a patria: quitter sa patrie. - (ex) castris exire: quitter son camp. - exire ab aliquo, Ter. Eun. 3, 4, 7: sortir de chez qqn. - ex potestate (de potestate) exire: sortir de soi-même, perdre son sang-froid. - exire potestate alicujus, (de potestate alicujus, a potestate alicujus): [sortir du pouvoir de qqn] = n'être plus au pouvoir de qqn, être libre. - exiit fama: le bruit se répandit. - exiit opinio + prop. inf.: la croyance se répandit que. - supra mille annos exire, Sen. Brev. Vit. 6: dépasser mille ans. - exire modum, Ov. M. 9.632: dépasser la juste mesure. - tela exire: éviter les coups.* * *exĕo, īre, ĭī (qqf. īvī), ĭtum [st1]1 - intr. - [abcl][b]a - sortir, partir, s'en aller, s'élancer, finir. - [abcl]b - sortir de. - [abcl]c - être issu de. - [abcl]d - sortir pour aller vers, aboutir à, marcher vers. - [abcl]e - sortir en s'élevant, monter; grandir. - [abcl]f - se prolonger, durer. - [abcl]g - s'étendre (au pr. et au fig.); se répandre, se propager, se divulguer. - [abcl]h - se déchaîner, sévir (contre qqn).[/b] [st1]2 - tr. - dépasser, franchir, excéder, outrepasser; esquiver, éviter. - sors (nomen) exit: un nom sort de l’urne. - de (e) vita exire: mourir, décéder. - de balneis exire: sortir du bain. - exire a patria: quitter sa patrie. - (ex) castris exire: quitter son camp. - exire ab aliquo, Ter. Eun. 3, 4, 7: sortir de chez qqn. - ex potestate (de potestate) exire: sortir de soi-même, perdre son sang-froid. - exire potestate alicujus, (de potestate alicujus, a potestate alicujus): [sortir du pouvoir de qqn] = n'être plus au pouvoir de qqn, être libre. - exiit fama: le bruit se répandit. - exiit opinio + prop. inf.: la croyance se répandit que. - supra mille annos exire, Sen. Brev. Vit. 6: dépasser mille ans. - exire modum, Ov. M. 9.632: dépasser la juste mesure. - tela exire: éviter les coups.* * *Exeo, exis, exiui, pen. prod. exitum, pen. corr. exire. Terent. Sortir hors, Issir.\In aliquem exire. Stat. Sortir contre aucun.\Exire aere alieno. Cic. S'acquicter, Payer ses debtes.\Exire aerumna, pro Liberari. Cic. Estre delivré.\Ab amplexibus alicuius exire. Stat. Eschapper des bras d'aucun.\Mihi quidem ex animo exire non potest esse deos. Cic. Il ne me peult sortir hors de la fantasie.\In altitudinem exire arbor dicitur. Plin. Croistre en hault.\Exiit ad caelum ramis foelicibus arbos. Virgilius. Est eslevee et creve.\Exiit dies. Liu. Le jour est passé.\Necdum exierat induciarum dies. Liuius. N'estoit point encore passé.\Exire in alias domos. Cic. Changer de logis.\In angulos exire dicuntur folia. Plinius. Vont, ou font des angles, Se terminent en angles.\Exire in herbam, fruges, aut radicem dicitur granum. Plin. Devenir en herbe, en racine.\In iram exire. Lucan. Se courroucer.\Exeunt libri. Cic. Sont publiez et mis en lumiere.\In longum exire. Quintil. Devenir long.\In medium. Plaut. Sortir en place.\Exire ab hominum memoria. Senec. Estre mis en oubli.\Modum exire. Ouid. Exceder moyen et mesure.\Exire obuiam alicui. Liuius. Aller au devant d'aucun.\Odorem acrem exire. Lucret. Se tirer arriere d'une puanteur.\In horas luminis exire. Lucret. Naistre.\Exire pastum. Varro. Aller paistre.\Exire de, vel e potestate. Cic. Devenir hors du sens.\Exit hic animi tenor aliquando in rigorem quendam. Plin. Devient, Se tourne.\Stratis exire. Stat. Se lever du lict.\Exire tela. Virgil. Eviter, Eschapper, Se destourner d'un dard.\Tempus induciarum cum Veienti populo exierat. Liuius. Estoit passé.\Quod tempus exit in vrbis nostrae CCXLIX annum. Plinius. Revient. \ Exire e vita. Cic. Mourir.\In vulgus exierat, eum dixisse Sueton. Le bruit avoit esté, Les gens avoyent esté abbrevez qu'il avoit dict, etc.\In tertium diem probationes exierunt. Plin. iunior. Furent differees au troisieme jour.\Nostra licet vita supra mille annos exeat. Senec. Ja soit que nous vivions plus de mille ans.\Super aliquem exire. Stat. Estre plus grand que luy.\In easdem literas exire. Quintil. Estre terminé en pareilles et semblables lettres.\Exire, de fluuiis dictum. Virgil. Sourdre.\Fluuius exit septem aquis. Valer. Flac. Tombe en la mer par sept endroicts et ruisseaux.\Exitur, pen. prod. Impersonale. Plaut. Crepuit ostium, exitur foras. On sort dehors.\Exitum huc nollem. Terent. Je vouldroye n'estre point sorti ici. -
14 consono
cōn-sono, sonuī, āre, zusammentönen od. -schallen, im Einklang ertönen, erschallen, I) eig.: a) v. leb. Wesen: apes consonant vehementer, Varr. r. r. 3, 16, 30: consonuere cornicines funebri strepitu, die Hornisten stimmten einen Trauermarsch an, Petr. 78, 6. – b) v. lebl. Subjj.: α) v. musikal. Instrum. u. menschlichen Lauten, cum ex pulpito omne tibiarum genus organorumque consonuit (mit einem Male einstimmt, a tempo einfällt), fit concentus ex dissonis, Sen.: doces me, quo modo inter se acutae ac graves voces consonent, Sen.: consonante clamore (mit einstimmigem G.) nominatim Quinctium orare, ut etc., Liv. – dah. als rhet. t. t., v. der Rede = im Einklang stehen, initia et clausulae inter se consonant, Quint.: u. v. Worten = gleich ablauten, extremis syllabis, Quint. – β) von Örtl., widerhallen, tubae utrimque contra canunt; consonat terra, Plaut.: consonantes loci, quos appellant συνηχοῦντας, Vitr. – m. Abl. (von), consonuisse ululatibus theatrum, Tac.: plausu fremituque virûm... consonat omne nemus, Verg. – II) übtr., im Einklang, stehen, harmonieren, übereinstimmen, stimmen (Ggstz. dissonare), numeri universitas (Hauptsumme) consonat, Augustin. – m. Dat. (mit) od. mit cum u. Abl., ut omnis oratio moribus consonet, Ps. Cic. in Sall.: hoc enim contractui bonae fidei consonat, ICt.: aequalitas ac tenor vitae per omnia consonans————sibi, Sen.: fac potius quo modo animus secum meus consonet nec consilia mea discrepent, Sen. – m. in u. Abl. Gerund., sibi in faciendis ac non faciendis, Quint. 2, 20, 5. -
15 exemplum
exemplum ī, n [EM-], a sample, specimen: hominum exempla, i. e. representatives of the race, O.— An imitation, image, portrait, draught, transcript, copy: earum (litterarum), S.: epistulae.— A pattern, model, original, example, precedent, incident, case: simulacrum ab animali exemplo transfertur: litterarum, a draft: exempla ad imitandum: naturae et veritatis: Ex hoc numero (amicorum) nobis exempla sumenda sunt: vir exempli recti: in oculis exemplum erat Fabius, L.: exemplum a me petere, L.: qui exemplum et rectores habebantur, Ta.: spinas Traxit in exemplum, O.: habuerunt virtutes spatium exemplorum, i. e. room to show themselves, Ta.: quasi exempli causā, as an example: sequimur exempla deorum, O.: sententiae exemplo haud salubres, i. e. by becoming a precedent, L.: mala exempla ex rebus bonis orta sunt, S.: illo exemplo confirmat, etc., by that instance: Venit in exemplum furor, served as a lesson, O.: exempli causā paucos nominavi, for example's sake: exempli gratiā.— A warning example, warning, lesson, penalty: Exemplum statuite in me, ut, etc., T.: simile severitatis tuae: in eos omnia exempla cruciatūsque edere, Cs.: ea in civitatem exempli edendi facultas, L.: in eum indigna, T.: esse in exemplo, to serve as a warning, O. — A way, manner, kind, nature: more et exemplo populi R. iter dare, Cs.: eodem exemplo quo, L.: exemplo nubis aquosae Fertur, after the manner of, O.— A tenor, purport, contents: litterae uno exemplo: scribere bis eodem exemplo: hoc exemplo, as follows.* * *example, sample, specimen; instance; precedent, case; warning, deterent; pattern, model; parallel, analogy; archtype; copy/reproduction, transcription -
16 perpetuitās
perpetuitās ātis, f [perpetuus], uninterrupted duration, continuous succession, continuity, perpetuity: philosophi spectandi sunt ex perpetuitate atque constantiā, i. e. general tenor and system: ad perpetuitatem, forever: in vitae perpetuitate, throughout life: perpetuitas verborum, an unbroken succession: dicendi.* * *continuity; permanence -
17 per-petuus
per-petuus adj. [per+1 PAT-], continuous, unbroken, uninterrupted, constant, entire, whole, perpetual: agmen: vigiliaeque stationesque, a continuous line of, etc., Cs.: Perpetuis soliti patres considere mensis, V.: innocentia perpetuā vitā perspecta, in the whole tenor of his life, Cs.: oratio (opp. altercatio): quaestiones, a permanent court for criminal trials: historia, a general history: diem perpetuum in laetitiā degere, this whole day, T.: lex: stellarum cursūs: formido, V.: rota, perpetuum quā circumvertitur axem (i. e. perpetuo), O.—As subst n.: in perpetuum (sc. tempus), for all time, forever.—Universal, general: perpetui iuris quaestio: quaestio, a general principle. -
18 perscrīptiō
perscrīptiō ōnis, f [perscribo], a writing down, entry, official record: perscriptionum et liturarum adversaria: illud senatūs consultum eā perscriptione est, ut, etc., i. e. of such a tenor.—A making over by writing, assignment, payment by draft: pactio perscriptionibus facta. -
19 remissiō
remissiō ōnis, f [re-+MIT-], a sending back, sending away, releasing, returning: obsidum captivorumque, L.— An easing, letting down, lowering: superciliorum: vocis remissiones.—Fig., a relaxing, abating, diminishing, remitting, remission, relaxation, abatement: remissio lenitatis (in oratione), i. e. passages of a quiet tenor: morbi: poenae, i. e. a milder punishment: tributi, Ta.— Want of spirit, submissiveness: in acerbissimā iniuriā remissio animi.— Relaxation, recreation: quem non remissio, non ludi delectarent: tempora curarum remissionumque, Ta.: animi: animorum.— Mildness, gentleness: animi.* * *sending back/away, returning, releasing; abating; forgiveness; remiss -
20 silentium
silentium ī, n [silens], a being still, keeping silence, noiselessness, stillness, silence: auditus est magno silentio: nec longa silentia feci, kept silence, O.: silentio facto, silence obtained, L.: silentium classico facere, L.: pubes maestum silentium obtinuit, L.: tenuere silentia cuncti, O.: silentium imperare, Ta.: significare silentium, to give a signal for silence: Athenienses cum silentio auditi sunt, L.: per silentium noctis, L.: ut nulla fere pars orationis silentio praeteriretur, i. e. without applause: silentio praeterire, to pass over in silence: de Partho silentium est, nothing is said: laudem eorum a silentio vindicare, i. e. obscurity: quam maximum silentium haberi iubet, S.: diu maestum silentium tenuit, prevailed, L.: fer opem furtoque silentia deme, i. e. disclose, O.—Of night, stillness, silence: silentio noctis egressus, at the dead of night, Cs.: vocem noctis silentio audisse, L.: mediā nocte silentio profectus, Cs.: mediae per muta silentia noctis, O.—Of the country, stillness, quietness: nactus silentia ruris, O.: vastum, solitude, Ta.—In augury, freedom from disturbance, faultlessness, perfectness: id silentium dicimus in auspiciis, quod omni vitio caret, etc.— A standstill, cessation, repose, inaction, tranquillity: perpetuum fori: vitam silentio transire, S.: inter armatos, L.: idem praeturae tenor et silentium, Ta.* * *
- 1
- 2
См. также в других словарях:
TÉNOR — La voix d’homme la plus élevée, autrefois appelée taille et haute contre. Suivant les caractères du ténor, on distingue ordinairement: le ténor léger, à l’expression souple (don Ferrando dans Cosi fan tutte de Mozart, Almaviva dans Le Barbier de… … Encyclopédie Universelle
Tenor — Ténor Dans la musique occidentale, le terme ténor (du latin tenere = tenir) désigne une tessiture instrumentale ou vocale entre l alto et la basse. Dans la musique vocale (baroque excepté), elle correspond à la voix masculine la plus aiguë. Au… … Wikipédia en Français
tenor — TENÓR, tenori, s.m. 1. Cea mai înaltă voce bărbătească; cântăreţ care are o astfel de voce. ♢ Tenor dramatic = voce de tenor cu un timbru asemănător baritonului; cântăreţ cu o astfel de voce. 2. Categorie de instrumente de suflat cu registrul cel … Dicționar Român
Tenor — Ten or, n. [L., from tenere to hold; hence, properly, a holding on in a continued course: cf. F. teneur. See {Tenable}, and cf. {Tenor} a kind of voice.] 1. A state of holding on in a continuous course; manner of continuity; constant mode;… … The Collaborative International Dictionary of English
Tenor — ([ teːnoɐ], Betonung auf der ersten Silbe): bezeichnet inhaltliche Tendenz, Grundton in einer Rede oder einem Schriftstück, speziell in der Rechtsprechung Teil eines gerichtlichen Urteils oder Beschlusses, siehe Tenor (Urteil) einen wichtigen… … Deutsch Wikipedia
tenor — sustantivo masculino 1. Área: música Voz con un registro entre el contralto y el barítono. 2. Persona que tiene esta voz: El tenor Alfredo Kraus inaugura la temporada de ópera. 3. Área: música Instrumento musical que, ent … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
tenor — Ⅰ. tenor [1] ► NOUN 1) a singing voice between baritone and alto or countertenor, the highest of the ordinary adult male range. 2) (before another noun ) referring to an instrument of the second or third lowest pitch in its family: a tenor sax.… … English terms dictionary
tenor — [ten′ər] n. [OFr < L tenere, to hold: see TENANT] 1. general course or tendency [the even tenor of my life] 2. general meaning; drift; purport 3. in a metaphor, that term or concept that is described in a figurative way by the vehicle: see… … English World dictionary
tenor — tènōr m <G tenóra> DEFINICIJA 1. glazb. a. najviši muški glas [dramski (herojski) tenor; lirski tenor] b. meton. pjevač takva glasa 2. pren. razg. ono što tko najviše naglašava (u izlaganju, tekstu itd.) 3. pov. glazb. a. oznaka za ton u… … Hrvatski jezični portal
tenor — I noun cast, character, content, course, cut, direction, drift, exemplum, feeling, form, gist, idea, import, manner, meaning, mode, mood, nature, purport, sense, sententia, significance, signification, spirit, stamp, subject matter, tendency,… … Law dictionary
tenor — c.1300, general meaning, purpose, drift, from O.Fr. tenour substance, sense (13c.), from L. tenorem (nom. tenor) contents, course, originally a holding on, from tenere to hold (see TENET (Cf. tenet)). The musical sense of high male voice is… … Etymology dictionary