sznurkiem

См. также в других словарях:

• związać — dk IX, zwiążę, zwiążesz, zwiąż, związaćał, związaćany związywać ndk VIIIa, związaćzuję, związaćzujesz, związaćzuj, związaćywał, związaćywany 1. «wiążąc połączyć końce czegoś» Związać sznurowadła. Związać chustkę, szalik pod brodę. ∆ Związać… …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• obwiązać — dk IX, obwiązaćwiążę, obwiązaćwiążesz, obwiązaćwiąż, obwiązaćał, obwiązaćany obwiązywać ndk VIIIa, obwiązaćzuję, obwiązaćzujesz, obwiązaćzuj, obwiązaćywał, obwiązaćywany 1. «okręcić, owinąć coś wkoło czegoś i związać; owiązać» Obwiązać rękę… …   Słownik języka polskiego

• okręcić — dk VIa, okręcićcę, okręcićcisz, okręć, okręcićcił, okręcićcony okręcać ndk I, okręcićam, okręcićasz, okręcićają, okręcićaj, okręcićał, okręcićany 1. «owinąć, opasać, opleść coś» Okręcić nogi onucami. Okręcić szyję koralami. Okręcić włosy wkoło… …   Słownik języka polskiego

• omotać — dk I, omotaćam, omotaćasz, omotaćają, omotaćaj, omotaćał, omotaćany rzad. omotywać ndk VIIIa, omotaćtuję, omotaćtujesz, omotaćtuj, omotaćywał, omotaćywany 1. «owinąć, opleść dookoła czymś; okręcić, opleść coś dookoła czegoś» Omotać paczkę… …   Słownik języka polskiego

• oplątać — dk IX, oplączę, oplączesz, oplącz, oplątaćał, oplątaćany oplątywać ndk VIIIa, oplątaćtuję, oplątaćtujesz, oplątaćtuj, oplątaćywał, oplątaćywany «owinąć, okręcić, omotać pasmami czegoś, np. nićmi, sznurkiem, łodygami itp.» Pnie oplątane lianami.… …   Słownik języka polskiego

• opleść — dk XI, oplotę, opleciesz, opleć, oplótł, oplotła, opletli, opleciony oplatać ndk I, opleśćam, opleśćasz, opleśćają, opleśćaj, opleśćał, opleśćany 1. «okręcić coś wokół kogoś lub czegoś, okręcić coś czymś; omotać» Opleść paczkę sznurkiem, butelkę… …   Słownik języka polskiego

• paczka — ż III, CMs. paczkaczce; lm D. paczkaczek 1. «pewna ilość czegoś, pewna liczba jakichś przedmiotów razem zawiniętych w papier, przewiązanych sznurkiem; pakunek, zawiniątko» Paczka żywnościowa. Paczka z książkami, ze słodyczami, z ubraniem.… …   Słownik języka polskiego

• pakiecik — m III, D. u a. a, N. pakiecikkiem; lm M. i «mały pakiet» Pakiecik obwiązany kolorowym sznurkiem …   Słownik języka polskiego

• poobwiązywać — dk VIIIa, poobwiązywaćzuję, poobwiązywaćzujesz, poobwiązywaćzuj, poobwiązywaćywał, poobwiązywaćywany «obwiązać wiele czegoś, obwiązać w wielu miejscach» Poobwiązywać paczki sznurkiem. Poobwiązywać komuś rany. poobwiązywać się «obwiązać się czymś… …   Słownik języka polskiego

• poprzewiązywać — dk VIIIa, poprzewiązywaćzuję, poprzewiązywaćzujesz, poprzewiązywaćzuj, poprzewiązywaćywał, poprzewiązywaćywany «przewiązać coś w wielu miejscach; przewiązać wiele czegoś, jedno po drugim» Poprzewiązywać warkocze wstążkami. Poprzewiązywać paczki… …   Słownik języka polskiego