Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

superfluum

  • 1 superfluum

    ī n.
    избыток, излишек или остаток Dig, CJ

    Латинско-русский словарь > superfluum

  • 2 superfluum

    balance. (that) remaining (after something taken), surplus

    Latin-English dictionary > superfluum

  • 3 Излишек

    - superfluum;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Излишек

  • 4 Избыток

    - superfluum; auctus; nimium; abundantia; copia; cumulus;

    • всё, что у нас в избытке, и чего у него нет - omnia, quibus nos suppeditamus, eget ille;

    • даже в избытке - vel ex supervacuo;

    • у которого было столько денег, да ещё в избытке - cui tanta erat res et supererat;

    • нет ни в чём недостатка, но нет и избытка - nihil neque deest neque superfluit;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Избыток

  • 5 superfluus

    super-fluus, a, um (2. superfluo), überflüssig, I) adi., a) überflüssig = über das gewöhnliche Maß hinausgehend, caro, Veget. mil. 1, 6. – u. über die gewöhnliche Zahl hinausgehend, überzählig, subst., superflui, Überzählige, überzählige Mannschaft, Veget. mil. 3, 17. p. 102, 8 u. 13; 3, 18. p. 103, 10 L2. – u. einen gewissen Betrag übersteigend, mehr betragend, sumptus, der Mehrbetrag der Kosten, Papin. dig. 6, 1, 48. – b) überflüssig = unnötig, leges, Eutr. 10, 8: species imperatoriae, Capit. Anton. Pius 7, 10: futuri notio, Aur. Vict. de Caes. 38, 5: cura, Vulg. eccl. 2, 26 u.a.: multa superflua in eodem legisse memini, Vopisc. Aurel. 5, 1: superfluum forte videatur, quae vosmet ipsi vidistis, iterare, Mamert. grat. act. Iul. 30, 1: superfluum videretur et vanum orare pro mortuis, Vulg. 2. Mach. 12, 44. – v. Pers., ne sim superfluus (wir »etwas Überflüssiges tuend«), si conatus fuero docere, quod scis, Augustin. epist. 266, 4. – c) überflüssig = nach gewissen Abzügen noch übrig, id quod superfluum est, Scaevol. dig. 26, 1, 81 (79): sup. fructus (Plur.), Papin. dig. 36, 1, 58. § 7. – II) subst.: a) superfluum, ī, n., das Überflüssige, der Mehrbetrag, Überrest, Überschuß, bonorum, Papin. dig. 36, 1, 58. § 1; ex superfluo faciam, Hieron. epist. 89 extr. – b) superflua, ōrum, n., das Überflüssige, der Abgang, corporis, von den Exkrementen, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 4, 67. – / Plin. pan. 82, 5 Keil superfusa; Sen. ep. 45, 4 Haase supervacua; Sen. ep. 95, 54 Haase sapervacuum.

    lateinisch-deutsches > superfluus

  • 6 superfluus

    super-fluus, a, um (2. superfluo), überflüssig, I) adi., a) überflüssig = über das gewöhnliche Maß hinausgehend, caro, Veget. mil. 1, 6. – u. über die gewöhnliche Zahl hinausgehend, überzählig, subst., superflui, Überzählige, überzählige Mannschaft, Veget. mil. 3, 17. p. 102, 8 u. 13; 3, 18. p. 103, 10 L2. – u. einen gewissen Betrag übersteigend, mehr betragend, sumptus, der Mehrbetrag der Kosten, Papin. dig. 6, 1, 48. – b) überflüssig = unnötig, leges, Eutr. 10, 8: species imperatoriae, Capit. Anton. Pius 7, 10: futuri notio, Aur. Vict. de Caes. 38, 5: cura, Vulg. eccl. 2, 26 u.a.: multa superflua in eodem legisse memini, Vopisc. Aurel. 5, 1: superfluum forte videatur, quae vosmet ipsi vidistis, iterare, Mamert. grat. act. Iul. 30, 1: superfluum videretur et vanum orare pro mortuis, Vulg. 2. Mach. 12, 44. – v. Pers., ne sim superfluus (wir »etwas Überflüssiges tuend«), si conatus fuero docere, quod scis, Augustin. epist. 266, 4. – c) überflüssig = nach gewissen Abzügen noch übrig, id quod superfluum est, Scaevol. dig. 26, 1, 81 (79): sup. fructus (Plur.), Papin. dig. 36, 1, 58. § 7. – II) subst.: a) superfluum, ī, n., das Überflüssige, der Mehrbetrag, Überrest, Überschuß, bonorum, Papin. dig. 36, 1, 58. § 1; ex superfluo faciam, Hieron. epist. 89 extr. – b) superflua, ōrum, n., das Überflüssige, der Abgang, corporis, von den Ex-
    ————
    krementen, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 4, 67. – Plin. pan. 82, 5 Keil superfusa; Sen. ep. 45, 4 Haase supervacua; Sen. ep. 95, 54 Haase sapervacuum.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > superfluus

  • 7 superflua

    sŭperflŭus, a, um, adj. [superfluo], running over, overflowing (post-Aug.).
    * I.
    Lit.:

    flumina campis,

    Plin. Pan. 82, 5. —
    II.
    Trop.
    A.
    Superfluous, unnecessary:

    invenissent forsitan necessaria, nisi et superflua quaesissent,

    Sen. Ep. 45, 4; Mamert. Grat. Act. ad Jul. 30:

    leges,

    Eutr. 10, 8:

    cura,

    Vulg. Eccl. 2, 26:

    superfluum et vanum orare pro mortuis,

    id. 2 Macc. 12, 44:

    multa superflua legisse memini,

    Vop. Aur. 5:

    species,

    Capitol. Ant. 8, 7.—
    B.
    That is left over, remaining:

    fructus superfluos restituere,

    Dig. 36, 1, 58, § 7:

    bonorum superfluum restituere,

    ib. 36, 1, 58, § 1.— Plur. subst.: sŭperflŭa, ōrum, n.:

    corporis,

    i. e. excrements, Cael. Aur. Tard. 5, 4, 67.— Adv., superfluously. ( a) Form sŭper-flŭē, Mart. Cap. 3, § 310; Imp. Hon. ad Symm. Ep. 10, 72 med.; Aug. Gen. adv. Manich. 2, 7; Hier. Ep. 27, 1. —
    (β).
    sŭper-flŭō, Cod. Just. 5, 51, 6; 7, 34, 2; Aug. Ep. 28.

    Lewis & Short latin dictionary > superflua

  • 8 superfluus

    sŭperflŭus, a, um, adj. [superfluo], running over, overflowing (post-Aug.).
    * I.
    Lit.:

    flumina campis,

    Plin. Pan. 82, 5. —
    II.
    Trop.
    A.
    Superfluous, unnecessary:

    invenissent forsitan necessaria, nisi et superflua quaesissent,

    Sen. Ep. 45, 4; Mamert. Grat. Act. ad Jul. 30:

    leges,

    Eutr. 10, 8:

    cura,

    Vulg. Eccl. 2, 26:

    superfluum et vanum orare pro mortuis,

    id. 2 Macc. 12, 44:

    multa superflua legisse memini,

    Vop. Aur. 5:

    species,

    Capitol. Ant. 8, 7.—
    B.
    That is left over, remaining:

    fructus superfluos restituere,

    Dig. 36, 1, 58, § 7:

    bonorum superfluum restituere,

    ib. 36, 1, 58, § 1.— Plur. subst.: sŭperflŭa, ōrum, n.:

    corporis,

    i. e. excrements, Cael. Aur. Tard. 5, 4, 67.— Adv., superfluously. ( a) Form sŭper-flŭē, Mart. Cap. 3, § 310; Imp. Hon. ad Symm. Ep. 10, 72 med.; Aug. Gen. adv. Manich. 2, 7; Hier. Ep. 27, 1. —
    (β).
    sŭper-flŭō, Cod. Just. 5, 51, 6; 7, 34, 2; Aug. Ep. 28.

    Lewis & Short latin dictionary > superfluus

  • 9 mihi

    mihi, dat. de ego à moi, pour moi.    - in Africam, inquit, trajicere mihi animus est: [l'intention est à moi de passer en Afrique] = j'ai l'intention de passer en Afrique.    - mihi + particule de renforcement -pte ou -met (mihimet, mihipte).    - mihimet ineunda ratio est, Cic. Verr. 3, 110: je dois moi-même prendre des mesures.
    * * *
    mihi, dat. de ego à moi, pour moi.    - in Africam, inquit, trajicere mihi animus est: [l'intention est à moi de passer en Afrique] = j'ai l'intention de passer en Afrique.    - mihi + particule de renforcement -pte ou -met (mihimet, mihipte).    - mihimet ineunda ratio est, Cic. Verr. 3, 110: je dois moi-même prendre des mesures.
    * * *
        Siquid peccat Demea, mihi peccat. Terent. C'est à mon dommage.
    \
        Nam is mihi est profecto seruus spectatus satis, Cui dominus curae est. Terent. A mon advis, selon mon jugement et opinion.
    \
        Mihi, A me. Terent. Syrus est prehendendus, atque adhortandus mihi. Il me le fault enhorter.
    \
        Vt vos mihi domi eritis. Terent. Envers moy, Pour moy.
    \
        Mihi et tibi, aliquando ita ponuntur in oratione, vt neque ad me, neque ad te, neque ad aliquem referantur, sed tantum festiuitatis gratia. Cic. Is mihi etiam gloriabitur se omnes magistratus sine repulsa assecutum. Il se glorifiera, etc. Hunc dicendi morem ac colorem et Gallica lingua habet vulgo: vt Parlez moy bien à luy. Hic moy superfluum est, et similia innumera.
    \
        Mihi crede, affirmantis particula. Cic. Inania sunt ista, mihi crede, delectamenta pene puerorum. Croy moy, Certainement.
    \
        Breuitas quae mihimetipsi amicissima est. Cicero. A moy mesme.

    Dictionarium latinogallicum > mihi

  • 10 superfluus

    sŭperflŭus, a, um [st2]1 [-] débordé. [st2]2 [-] superflu, inutile. [st2]3 [-] restant, excédant, de reste.
    * * *
    sŭperflŭus, a, um [st2]1 [-] débordé. [st2]2 [-] superflu, inutile. [st2]3 [-] restant, excédant, de reste.
    * * *
        Superfluus, Adiectiuum: vt Fructus superflui. Papinianus. Superfluz, Qui sont de reste, Qui sont de surplus et d'abondant.
    \
        Superflua campis flumina. Plin. iunior. Qui sont desbordez et espanduz parmi les champs.
    \
        Superfluum bonorum. Papinianus. Le surplus des biens.

    Dictionarium latinogallicum > superfluus

  • 11 nom. superfl.

    loc abr
    nomen superfluum, nom superflu

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > nom. superfl.

  • 12 fiducia

    1) доверие, fid. dotrinae;

    fid. sui (1. 2 § 47 D. 1. 2).

    2) древнейший вид залога, который возникал тогда, когда должник давал в собственность своему кредитору какой-нибудь предмет посредством mancipatio или in iure cessio, заключив торжественный договор pactum fiduciae, в силу которого веритель был обязан, получив свой долг, возвратить заложенный предмет (Gai. II. 59 seq.). Из этого договора проистекал иск actio fiduciae, которым мог пользоваться залогодатель, если хотел принудить кредитора к возврату заложенной вещи (remancipatio) или оказавшегося при продаже предмета излишка (superfluum) (Gai. IV. 33. 62. Paul. 11. 13. § 6 seq. Paul. II. 13 § 1 Gai. IV. 192);

    res fiduciae data s. fiduciaria, заложенная таким образом вещь (Paul. 1. с. § 6. 7. cf. § 2. eod.). Fiducia cum amico (Gai. II. 60).

    3) отеческая власть в Риме прекращалась добровольным образом посредством эманципации. Чтобы освободиться от отеческой власти, эмансипируемый сын должен был пройти через mancipium, т. е. он подлежал мнимой продаже, которая совершалась три раза. Только после троекратной манципации и manumissio сын становился самовластным. Отец, освобождающий сына из под отеческой власти, сохранял за собою права quasi патрона, законное право наследования и tutelam fiduciariam над manumissus. Выражения contracta fiducia emancipare, manumittere относятся к этому отношению (§ 8. J. 3, 2. cf. 1. 2 § 15 D. 38, 17). 4) женщина, которая тяготилась своим опекуном- агнатом и желала переменить его, поступала, с его согласия, под власть кого-нибудь другого, принимавшего на себя роль фиктивного мужа (coemptionator-coemptio cum extraneo fiduciae causa); потом этот фиктивный муж передавал ее другому лицу, по ее собственному выбору. Этот последний (extraneus manumissor) отпускал ее на свободу в форме vindicta, и тогда, в качестве вольноотпущенницы, она имела его своим опекупом, как патрона. Вся процедура совершалась с целью расширения гражданской правоспособности женщин (Gai. I. 114. 115. 195);- древнее римское право отличало еще т. н. tutor fiduciarius; таким опекуном считался отец (и его дети) над вольноотпущенным (parens manumissor)б a также extraneus manumissor над освобожденным из-под власти mancipii (Gai. I. 166. 172. 175. Ulp. XI. 5). В новейшем р. праве относятся вышеупомянутые выражения к законной опеке, которую имели дети покойного parens manumissor над эманципированным (emancipatus) (tit. J. 1,19. 1. 4 D. 26, 4);

    res fiduciaria, вещь, заложенная в форме fiducia (Paul. I. 9 § 8. II. 13 § 1 3. 5. V. 26 § 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > fiducia

  • 13 superfluus

    (adi.) 1) оставшийся, остальной;

    superfluum (subst.) излишек (1. 61 pr D. 23, 3. cf. 1. 43 § 1 D. 26, 7. 1. 57 D. 30. 1. 79 D. 36, 1. 1. 58 § 8 eod. § 3 eod. 1. 11 D. 34, 9. 1. 6 pr. D. 29, 4. ?. 4 pr. D. 34, 1. 1. 42 § 1 D. 24, 3. 1. 26 § 5 D. 12, 6. 1. 15 § 3 D. 42, 1. § 5 eod. 1. 24 § 2. cf. 1. 7. 42 D. 13, 7. ?. 20 C. 8, 28. 1. 5 C. 8, 30. 1. 16 § 1 D. 11, 7. 1. 1 C. 2, 27).

    2) лишний, ненужный: superflua non nocent (1. 17 C. 6, 23);

    superfluo (adv.) (1. 6 C. 5, 51).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > superfluus

  • 14 superfluus

    superflua, superfluum ADJ
    superfluous, in excess of need; remaining after something taken; surplus

    Latin-English dictionary > superfluus

  • 15 Остаток

    - residuum; relictum (siccum); reliquiae; caput mortuum (in retorta); reliquum (temporis; vitae); faex (quid superest in faece locelli); superfluum;

    • остатки - reliquiae; naufragium;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Остаток

  • 16 SURPLUS

    [N]
    RELIQUUM (-I) (N)
    RESIDUUM (-I) (N)
    REDUNDANTIA (-AE) (F)
    LUXUS (-US) (M)
    USURA (-AE) (F)
    SUPERFLUUM (-I) (N)

    English-Latin dictionary > SURPLUS

См. также в других словарях:

  • Superfluum — Noget overflødigt …   Danske encyklopædi

  • nomen superfluum — superfluous name, a name incorrectly applied to a taxon. When first applied the taxon included the type of another name which should have been used under the provisions of the International Code of Zoological Nomenclature. Abbreviated as nom.… …   Dictionary of ichthyology

  • Property is theft! — NOTOC Property is theft! (French: La propriété, c est le vol! ) is a slogan coined by French anarchist Pierre Joseph Proudhon in his 1840 book What is Property? Or, an Inquiry into the Principle of Right and of Government .By property, Proudhon… …   Wikipedia

  • List of Bulbophyllum species — Bulbophyllum Thouars 1822, is a large orchid genus that contains over 2000 epiphytic species from the orchid family Orchidaceae.peciesA* Bulbophyllum abbreviatum (Rchb.f.) Schltr. 1924 * Bulbophyllum abbrevilabium Carr 1932 * Bulbophyllum… …   Wikipedia

  • Bunte Wucherblume — Systematik Ordnung: Asternartige (Asterales) Familie: Korbblütler (Asteraceae) Unterfamilie: Asteroideae Tribus …   Deutsch Wikipedia

  • Cyprian von Karthago — Cyprian (* um 200 oder 210 wohl in Karthago; † 14. September 258 ebenda), eigentlich Thascius Caecilius Cyprianus, war Bischof von Karthago und ein bedeutender Kirchenschriftsteller der Alten Kirche. Er wird in der römisch katholischen und… …   Deutsch Wikipedia

  • Cyprianus — Cyprian (* um 200; † 14. September 258 in Karthago), eigentlich Thascius Caecilius Cyprianus, war Bischof von Karthago und ein bedeutender Kirchenschriftsteller der Alten Kirche. Er wird in der katholischen Kirche als Heiliger verehrt. Sein… …   Deutsch Wikipedia

  • De lege ferenda — Traditionell werden Rechtsgrundsätze gern durch lateinische Begriffe oder Wendungen ausgedrückt. Sie sind teilweise aus der griechisch/römischen Antike überliefert, da insbesondere das deutsche Zivilrecht in wesentlichen Bereichen auf dem antiken …   Deutsch Wikipedia

  • Ex aequo et bono — Traditionell werden Rechtsgrundsätze gern durch lateinische Begriffe oder Wendungen ausgedrückt. Sie sind teilweise aus der griechisch/römischen Antike überliefert, da insbesondere das deutsche Zivilrecht in wesentlichen Bereichen auf dem antiken …   Deutsch Wikipedia

  • Ismelia — Bunte Wucherblume Systematik Ordnung: Asternartige (Asterales) Familie: Korbblütler (Asteraceae) Unterfamilie: Asteroideae …   Deutsch Wikipedia

  • Ismelia carinata — Bunte Wucherblume Systematik Ordnung: Asternartige (Asterales) Familie: Korbblütler (Asteraceae) Unterfamilie: Asteroideae …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»