suknię

См. также в других словарях:

• sukniepti — sukniẽpti, ia, sùkniepė tr. suspausti, sukabinti: Sukniẽpk man sejono kabliukus! Všk. ║ sučiaupti: Ka sùkniepė lūpas Všk. kniepti; įkniepti; iškniepti; sukniepti …   Dictionary of the Lithuanian Language

• sukniedinti — sukniẽdinti; rš žr. sukniedyti. kniedinti; prikniedinti; sukniedinti; užkniedinti …   Dictionary of the Lithuanian Language

• sukniedyti — sukniẽdyti tr. kniede sujungti: Inkaras buvo pritvirtintas pirmykštėje vietoje, o nutrauktą lyną sukniedijo rš. Jų atskiros dalys buvo sukniedytos žemėje ir vėliau užtrauktos ant paruoštų medinių klojinių ir ten galutinai sumontuotos rš.… …   Dictionary of the Lithuanian Language

• suknietyti — sukniẽtyti žr. sukniedyti: [Su knietu] suknietija peilį Grz. knietyti; suknietyti; užknietyti …   Dictionary of the Lithuanian Language

• suknia — ż I, DCMs. sukniani; lm D. sukniani a. sukniakien 1. «wierzchni strój kobiecy, jednoczęściowy, okrywający tułów i część nóg lub całe nogi, często także ręce, zwłaszcza strój uroczysty, bogaty» Balowa, ślubna, wieczorowa, wizytowa suknia. Jedwabna …   Słownik języka polskiego

• przystroić — dk VIa, przystroićstroję, przystroićstroisz, przystroićstrój, przystroićstroił, przystroićstrojony przystrajać ndk I, przystroićam, przystroićasz, przystroićają, przystroićaj, przystroićał, przystroićany 1. «przybrać ozdobnie czymś lub w coś;… …   Słownik języka polskiego

• umywać się — pot. Coś, ktoś nie umywa się do czegoś, do kogoś «coś jest o wiele gorsze od czegoś, ktoś, coś nie wytrzymuje porównania z kimś, z czymś»: Zabaglione można też przygotować z szampanem lub białym winem, ale moim zdaniem nie umywa się ono do… …   Słownik frazeologiczny

• adria — ż I, DCMs. adriarii, blm «tkanina wełniana z przędzy czesankowej o skośnym splocie, gładka ze skośnymi prążkami lub drapana; używana na suknie, kostiumy i garnitury» ‹?› …   Słownik języka polskiego

• amatorka — ż III, CMs. amatorkarce; lm D. amatorkarek forma ż. od amator a) w zn. 1: Amatorka kotów. b) w zn. 2: Malarka amatorka. c) w zn. 3: Mam już pięć amatorek na tę suknię. d) w zn. 4: Zdobywała laury w łyżwiarstwie jako amatorka …   Słownik języka polskiego

• barwny — barwnyni, barwnyniejszy 1. «odznaczający się żywymi barwami; kolorowy, różnobarwny» Barwny kilim. Barwne suknie. Barwny tłum. przen. «interesujący, żywy, różnorodny» Barwne opowiadanie. Barwne życie. 2. «mający określoną barwę» Substancja barwna …   Słownik języka polskiego

• beż — I ndm «będący koloru jasnej kawy, piaskowy; beżowy» Nosić suknię beż. ‹fr.› II m II, D. u; lm M. e, D. ów «kolor beż mlecznej kawy; ubranie, jakaś rzecz mająca ten kolor» Ciemny, jasny beż. Chodzić w beżu, w beżach. Modne beże, wszystkie odcienie …   Słownik języka polskiego