Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

substituō

  • 1 substituo

    substituo, ĕre, stitŭi, stitutum - tr. - mettre sous, mettre après, mettre à la place, substituer.    - aliquem in locum alicujus substituere: mettre qqn à la place de qqn.    - aliquem alicui (pro aliquo) substituere: substituer qqn à qqn.
    * * *
    substituo, ĕre, stitŭi, stitutum - tr. - mettre sous, mettre après, mettre à la place, substituer.    - aliquem in locum alicujus substituere: mettre qqn à la place de qqn.    - aliquem alicui (pro aliquo) substituere: substituer qqn à qqn.
    * * *
        Substituo, substituis, substitui, substitutum, penul. prod. substituere. Plin. Mettre aucun en la place d'un autre, Substituer.
    \
        Substituere animo speciem quandam. Liuius. Mettre en sa fantasie.

    Dictionarium latinogallicum > substituo

  • 2 substituo

    substituo substituo, stitui, stitutum, ere заменять

    Латинско-русский словарь > substituo

  • 3 substituo

    substituo substituo, stitui, stitutum, ere подставлять

    Латинско-русский словарь > substituo

  • 4 substituo

    substituo substituo, stitui, stitutum, ere позади ставить

    Латинско-русский словарь > substituo

  • 5 substituo

    substituo, uī, ūtum, ere (sub u. statuo), I) unter od. nach etw. stellen, -legen, 1) eig.: lapides plantae, Pallad. 4, 10, 22: armaturas leves post elephantos, Auct. b. Afr. 59, 3. – 2) übtr.: a) im allg.: substituerat animo speciem corporis amplam, hatte er sich ansehnlich (im Geiste) vorgestellt, -gedacht, Liv. 28, 35, 5. – b) insbes., unterwerfen, aussetzen, alqm crimini, einem ein Verbrechen schuldgeben, Plin. ep.: fortunam culpae, Quint. – II) an die Stelle einer Person oder Sache setzen, substituieren, a) im allg.: in locum eorum cives Romanos, Cic.: in locum eius Alfenum Varum, Tac.: alqm alci, Curt.: alqm pro alqo, Cic.: alqd pro alqa re, Cic.: sibi consules, Suet. – m. dopp. Acc., im Passiv m. dopp. Nom., alqm tutorem (als V.) Antiocho (für A.), Iustin. 36, 1, 7: alqm huius criminis reum, auf jmd. die Schuld dieses V. wälzen, Curt. 6, 7 (28), 31: Alexander dux (als F.) in locum eius (patris) substituitur, Iustin. 11, 2, 5: in huius locum Artabanus rex (als K.) substituitur, Iustin. 42, 2, 1. – b) insbes., jmd. zum zweiten Erben-, zum Beierben machen, -einsetzen, alqm, Suet. u. ICt.: heredes invicem, Suet. u. ICt.: pupillus, cui substitutus heres erat, Suet.: substitutus heres, der Beierbe, Quint. – absol., substituere alci, jmdm. einen Beierben geben, ICt.

    lateinisch-deutsches > substituo

  • 6 substituo

    substituo, uī, ūtum, ere (sub u. statuo), I) unter od. nach etw. stellen, -legen, 1) eig.: lapides plantae, Pallad. 4, 10, 22: armaturas leves post elephantos, Auct. b. Afr. 59, 3. – 2) übtr.: a) im allg.: substituerat animo speciem corporis amplam, hatte er sich ansehnlich (im Geiste) vorgestellt, -gedacht, Liv. 28, 35, 5. – b) insbes., unterwerfen, aussetzen, alqm crimini, einem ein Verbrechen schuldgeben, Plin. ep.: fortunam culpae, Quint. – II) an die Stelle einer Person oder Sache setzen, substituieren, a) im allg.: in locum eorum cives Romanos, Cic.: in locum eius Alfenum Varum, Tac.: alqm alci, Curt.: alqm pro alqo, Cic.: alqd pro alqa re, Cic.: sibi consules, Suet. – m. dopp. Acc., im Passiv m. dopp. Nom., alqm tutorem (als V.) Antiocho (für A.), Iustin. 36, 1, 7: alqm huius criminis reum, auf jmd. die Schuld dieses V. wälzen, Curt. 6, 7 (28), 31: Alexander dux (als F.) in locum eius (patris) substituitur, Iustin. 11, 2, 5: in huius locum Artabanus rex (als K.) substituitur, Iustin. 42, 2, 1. – b) insbes., jmd. zum zweiten Erben-, zum Beierben machen, -einsetzen, alqm, Suet. u. ICt.: heredes invicem, Suet. u. ICt.: pupillus, cui substitutus heres erat, Suet.: substitutus heres, der Beierbe, Quint. – absol., substituere alci, jmdm. einen Beierben geben, ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > substituo

  • 7 substituō

        substituō uī, ūtus, ere    [sub+statuo], to present, submit: animo speciem corporis amplam, figure to himself, L.: funera fratrum oculis tuis, O.— To put instead, put in place of, substitute: in eorum locum civīs Romanos: Fulvius et Manlius pro Philippo substituti, L.: Siculis equites, L.: alqm huius criminis reum, i. e. throw on him the blame, Cu.
    * * *
    substituere, substitui, substitutus V TRANS
    place in rear/reserve; make subject/answerable to; substitute; make alternative

    Latin-English dictionary > substituō

  • 8 substituo

    stituī, stitūtum, ere [ sub + statuo ]
    2) ставить вместо, подставлять, назначать взамен ( pontifĭcem in locum Scipionis Su)
    s. animo aliquid L — представлять себе (воображать) что-л.
    s. aliquem alicui L (или pro aliquo C, L) — заменять (замещать) кого-л. кем-л.
    aliquem alicujus criminis reum s. QC — свалить на кого-л. вину за что-л

    Латинско-русский словарь > substituo

  • 9 substituo

    sub-stĭtŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a. [statuo].
    I.
    To set, put, place, or lay under, to set or place next to any thing (so rare and mostly post - Aug.).
    A.
    Lit.:

    lapides plantae,

    Pall. Mart. 10, 22:

    post elephantos armaturas leves,

    Hirt. B. Afr. 59, 3.—
    B.
    Trop.:

    substituerat animo speciem corporis amplam ac magnificam,

    had presented to his imagination, figured to himself, Liv. 28, 35; cf.:

    funera fratrum Debueras oculis substituisse tuis,

    Ov. R. Am. 574:

    substituebantur crimini,

    were subjected to the charge, were accused, Plin. Ep. 6, 31, 8:

    aliquem arbitrio,

    Dig. 38, 1, 30.—
    II.
    To put instead or in the place of another, to substitute (class.; syn.: suppono, subrogo).
    A.
    In gen.:

    in eorum locum cives Romanos,

    Cic. Verr. 2, 5, 28, § 72:

    pontificem in locum Scipionis,

    Suet. Tib. 4; Nep. Alcib. 7, 3; cf. Col. 5, 6, 1:

    nunc pro te Verrem substituisti alterum civitati,

    Cic. Verr. 2, 3, 69, § 161; cf. Liv. 38, 42:

    aliam tabulam pro eā,

    Plin. 35, 10, 36, § 91:

    substituta fili persona,

    id. 18, 3, 4, § 17: philosophiam nobis pro rei publicae procuratione, Cic. Div. 2, 2, 7.—With dat.:

    consulem alicui,

    Vell. 2, 58, 3; cf. Suet. Caes. 76:

    equites Siculis,

    Liv. 29, 1:

    alia semina demortuis,

    Col. 4, 17, 3:

    libros de oratore his,

    Quint. 3, 6, 60:

    fortunam culpae,

    id. 7, 4, 15:

    personas,

    id. 3, 8, 54:

    defuncto altero e consulibus, neminem substituit,

    Suet. Ner. 15:

    substituitur mutua accusatio,

    Quint. 7, 2, 9.—With in and abl. (late Lat.):

    in locis suis secunda,

    Amm. 15, 5, 23.—
    B.
    In partic., in jurid. lang.: substituere heredem (alicui), to make second or alternate heir, in case the first should die:

    heredes aut instituti dicuntur aut substituti: instituti primo gradu, substituti secundo vel tertio,

    Dig. 28, 6, 1 sq.:

    heredes invicem,

    Suet. Tib. 76; so,

    heredem (alicui),

    id. Galb. 9; Quint. 7, 6, 9 al.—So with ellipsis of heredem:

    inpuberi filio,

    Dig. 28, 6, 1 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > substituo

  • 10 suppono

    suppōno (subpōno), ĕre, pŏsŭi, pŏsĭtum [sub + pono] - tr. - [st2]1 [-] mettre dessous (sous), placer dessous (sous). [st2]2 [-] subordonner, soumettre. [st2]3 [-] (suppono = substituo) substituer, mettre à la place de. [st2]4 [-] substituer frauduleusement, falsifier, supposer (donner pour authentique, en trompant). [st2]5 [-] Lucr. supposer, faire une hypothèse. [st2]6 [-] (suppono = subjungo) mettre à la suite, ajouter, annexer. [st2]7 [-] mettre après, estimer moins.    - supponere aliquid alicui rei: mettre une chose sous une autre chose.    - anitum ova gallinis saepe subponimus, Cic. Nat. 2: nous faisons souvent couver des oeufs de canes par des poules.    - agresti fano subponere pecus, Ov.: mettre le troupeau à l'abri sous un sanctuaire champêtre.    - supponere tauros jugo, Ov.: mettre des taureaux sous le joug.    - falcem maturis aristis supponere, Virg. G. 1: mettre la faucille aux pieds des épis mûrs (= moissonner).    - suppositus feris, Sen.: exposé aux bêtes féroces.    - supponere aliquem alicui (aliquem in locum alicujus): mettre qqn à la place de qqn d'autre.    - in eorum locum supponere coepit cives Romanos, Cic.: il commença à mettre à leur place des citoyens romains.    - Selenium, quae erae meae supposita est parva, Plaut.: Sélénie qui, toute petite, a été supposée la fille de ma maîtresse.    - meliorem quam ego sum suppono tibi, Plaut.: je te donne, à ma place, un homme meilleur que moi.    - me tibi supposui, Pers. 5, 36: je me suis mis sous ta tutelle.    - supponere puerum, Plaut.: faire une substitution d'enfant.    - testamenta (falsa) supponere: produire de faux testaments (supposer des testaments).    - ingenio suo supponere, Ov.: soumettre à son génie.    - operae nostrae fides amicorum supponitur,Cic. Rosc. Am.: la fidélité de nos amis supplée à nos efforts.    - supponere stannum pro argento, Suet. Vit.: substituer de l'étain à de l'argent.    - supponere aliquem tumulo (terrae, humo...), Ov.: enterrer qqn.    - huic generi Hermagoras partes quattuor supposuit, Cic. Inv. 1: Hermagoras rattache quatre espèces à ce genre.    - si eam rationem supposuissemus quo usi sunt, Cic.: si nous avions ajouté la raison qu'ils ont donnée.    - supponere exemplum epistolae, Cic.: joindre la copie d'une lettre.    - Latio supponere Samon, Ov. F. 6, 48: préférer le Latium à Samos.    - supposivi, Plaut. = supposui.
    * * *
    suppōno (subpōno), ĕre, pŏsŭi, pŏsĭtum [sub + pono] - tr. - [st2]1 [-] mettre dessous (sous), placer dessous (sous). [st2]2 [-] subordonner, soumettre. [st2]3 [-] (suppono = substituo) substituer, mettre à la place de. [st2]4 [-] substituer frauduleusement, falsifier, supposer (donner pour authentique, en trompant). [st2]5 [-] Lucr. supposer, faire une hypothèse. [st2]6 [-] (suppono = subjungo) mettre à la suite, ajouter, annexer. [st2]7 [-] mettre après, estimer moins.    - supponere aliquid alicui rei: mettre une chose sous une autre chose.    - anitum ova gallinis saepe subponimus, Cic. Nat. 2: nous faisons souvent couver des oeufs de canes par des poules.    - agresti fano subponere pecus, Ov.: mettre le troupeau à l'abri sous un sanctuaire champêtre.    - supponere tauros jugo, Ov.: mettre des taureaux sous le joug.    - falcem maturis aristis supponere, Virg. G. 1: mettre la faucille aux pieds des épis mûrs (= moissonner).    - suppositus feris, Sen.: exposé aux bêtes féroces.    - supponere aliquem alicui (aliquem in locum alicujus): mettre qqn à la place de qqn d'autre.    - in eorum locum supponere coepit cives Romanos, Cic.: il commença à mettre à leur place des citoyens romains.    - Selenium, quae erae meae supposita est parva, Plaut.: Sélénie qui, toute petite, a été supposée la fille de ma maîtresse.    - meliorem quam ego sum suppono tibi, Plaut.: je te donne, à ma place, un homme meilleur que moi.    - me tibi supposui, Pers. 5, 36: je me suis mis sous ta tutelle.    - supponere puerum, Plaut.: faire une substitution d'enfant.    - testamenta (falsa) supponere: produire de faux testaments (supposer des testaments).    - ingenio suo supponere, Ov.: soumettre à son génie.    - operae nostrae fides amicorum supponitur,Cic. Rosc. Am.: la fidélité de nos amis supplée à nos efforts.    - supponere stannum pro argento, Suet. Vit.: substituer de l'étain à de l'argent.    - supponere aliquem tumulo (terrae, humo...), Ov.: enterrer qqn.    - huic generi Hermagoras partes quattuor supposuit, Cic. Inv. 1: Hermagoras rattache quatre espèces à ce genre.    - si eam rationem supposuissemus quo usi sunt, Cic.: si nous avions ajouté la raison qu'ils ont donnée.    - supponere exemplum epistolae, Cic.: joindre la copie d'une lettre.    - Latio supponere Samon, Ov. F. 6, 48: préférer le Latium à Samos.    - supposivi, Plaut. = supposui.
    * * *
        Suppono, supponis, pen. prod. supposui, suppositum, pen. cor. supponere. Columel. Mettre dessoubz.
    \
        Oua supponere gallinis. Varro. Mettre couver une geline.
    \
        Falcem supponere aristis. Virgil. Faucher ou scier les bleds meurs.
    \
        Tumulo supponere aliquem. Ouid. Le mettre dedens le tombeau, Ensevelir, Enterrer.
    \
        Supponere. Cic. Soubmettre.
    \
        Exemplum supponere epistolae. Cic. Escrire au dessoubz.
    \
        Criminibus illis pro rege se supponit reum. Cic. Il veult respondre de la faulte du Roy.
    \
        Vicarium supponere. Cic. Mettre en son lieu un autre.
    \
        Supponere. Terentius. Mettre une chose faulse au lieu d'une vraye, Supposer.

    Dictionarium latinogallicum > suppono

  • 11 замена

    заме́на
    1. (действие) anstataŭigo, substituo;
    2. anstataŭaĵo, substituo (то, что заменяет);
    anstataŭanto, anstataŭulo (тот, кто заменяет).
    * * *
    ж.
    1) ( действие) sustitución f, reemplazo m; conmutación f ( наказания)

    заме́на спекта́кля — sustitución de un espectáculo por otro, remedión m

    2) ( что-либо равноценное) sustituto m, equivalente m

    служи́ть заме́ной — ser sustituto

    найти́ заме́ну — encontrar sustituto

    в заме́ну — en sustitución (de)

    * * *
    ж.
    1) ( действие) sustitución f, reemplazo m; conmutación f ( наказания)

    заме́на спекта́кля — sustitución de un espectáculo por otro, remedión m

    2) ( что-либо равноценное) sustituto m, equivalente m

    служи́ть заме́ной — ser sustituto

    найти́ заме́ну — encontrar sustituto

    в заме́ну — en sustitución (de)

    * * *
    n
    1) gener. (÷áî-ë. ðàâñîöåññîå) sustituto, conmutación (наказания), equivalente, recambio, remuda, reposición, muda, permuta, reemplazo, retén, revezo, substitución, sustitución
    3) law. sobreseimiento, substituito, transferencia, trasferencia
    4) econ. subrogación, cambio

    Diccionario universal ruso-español > замена

  • 12 su-

    приставка = sub-
    перед начальным s с последующей согласной основного слова (напр. su-spicio; однако: substerno, substituo, substo и др.)

    Латинско-русский словарь > su-

  • 13 substitutivus

    substitūtīvus, a, um [ substituo ]
    подчинённый, условный ( propositio Ap)

    Латинско-русский словарь > substitutivus

  • 14 substitutus

    substitūtus, a, um part. pf. к substituo

    Латинско-русский словарь > substitutus

  • 15 substitutio

    substitūtio, ōnis, f. (substituo), I) das Setzen an die Stelle eines anderen, die Ergänzung, Arnob. 3, 9. Chalcid. Tim. 32. – II) insbes., die Einsetzung eines Beierben, heredis, ICt.: ex substitutione heredem esse, Beierbe sein, ICt.

    lateinisch-deutsches > substitutio

  • 16 substitutivus

    substitūtīvus, a, um (substituo), substituierend, bedingt, propositio, Ps. Apul. de Plat. 3. p. 263 H.

    lateinisch-deutsches > substitutivus

  • 17 замещение

    замеще́ние
    anstataŭo, substituo.
    * * *
    с.
    1) ( замена) sustitución f (тж. спец.)

    ме́тод замеще́ния мат.método de sustitución

    реа́кция замеще́ния хим.reacción de sustitución

    2) ( назначение на должность) nombramiento para un cargo
    * * *
    с.
    1) ( замена) sustitución f (тж. спец.)

    ме́тод замеще́ния мат.método de sustitución

    реа́кция замеще́ния хим.reacción de sustitución

    2) ( назначение на должность) nombramiento para un cargo
    * * *
    n
    1) gener. (çàìåñà) sustitución (тж. спец.), (ñàçñà÷åñèå ñà äîë¿ñîñáü) nombramiento para un cargo, reemplazo, provisión (должности), substitución
    2) eng. recambio
    4) econ. reposición, subrogación

    Diccionario universal ruso-español > замещение

  • 18 подмена

    подме́н||а
    substituo;
    \подменаи́ть, \подменая́ть substitui.
    * * *
    ж.
    1) ( тайно) sustitución f, cambio m, permuta f ( furtivos)
    2) ( временная замена) sustitución f, reemplazo m

    подме́на дежу́рного — reemplazo (cambio) de guardia

    * * *
    ж.
    1) ( тайно) sustitución f, cambio m, permuta f ( furtivos)
    2) ( временная замена) sustitución f, reemplazo m

    подме́на дежу́рного — reemplazo (cambio) de guardia

    * * *
    n
    gener. (áàìñî) sustitución, cambio, permuta (furtivos), reemplazo

    Diccionario universal ruso-español > подмена

  • 19 substitutio

    substitūtio, ōnis, f. (substituo), I) das Setzen an die Stelle eines anderen, die Ergänzung, Arnob. 3, 9. Chalcid. Tim. 32. – II) insbes., die Einsetzung eines Beierben, heredis, ICt.: ex substitutione heredem esse, Beierbe sein, ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > substitutio

  • 20 substitutivus

    substitūtīvus, a, um (substituo), substituierend, bedingt, propositio, Ps. Apul. de Plat. 3. p. 263 H.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > substitutivus

См. также в других словарях:

  • субституция — и; ж. [от лат. substitutio подстановка] Спец. Замещение одного другим, обычно сходным по назначению, по функции. С. одного металла другим. С. звуков. * * * субституция (позднелат. substitutio, от лат. substituo  ставлю вместо, назначаю взамен) в… …   Энциклопедический словарь

  • субституция — (от лат. substituo ставлю вместо, передаю взамен) 1) в наследственном праве указание (предназначение) дополнительного наследника (субститута) на случай, если основной умрет до открытия наследства или не примет его. При этом не имеет значения,… …   Большой юридический словарь

  • СУБСТИТУЦИЯ — (от лат. substituo ставлю вместо, передаю взамен) 1) в наследственном праве указание (предназначение) дополнительного наследника (субститута) на случай, если основной умрет до открытия наследства или не примет его. При этом не имеет значения,… …   Юридический словарь

  • СУБСТИТУЦИЯ — (позднелат. substitutio от лат. substituo ставлю вместо, назначаю взамен) в праве, назначение в завещании запасного наследника (субститута) …   Большой Энциклопедический словарь

  • Субституция — (позднелат. substitutio, от лат. substituo ставлю вместо, назначаю взамен)         в праве, назначение в завещании (См. Завещание) запасного наследника (субститута). В советском праве (например, ГК РСФСР, ст. 536) такой наследник призывается к… …   Большая советская энциклопедия

  • СУБСТИТУЦИЯ — (лат. substituo назначаю вместо, передаю взамен) 1) в наследственном праве указание (предназначение) наследодателем в завещании дополнительного наследника (субститута) на случай, если основной наследник умрет до открытия наследства или не примет… …   Энциклопедический словарь экономики и права

  • СУБСТИТУЦИЯ — (лат. substituo ставлю вместо, передаю взамен) 1) в наследственном праве указание (предназначение) наследователем в завещании дополнительного наследника (субститута) на случай, если основной наследник умрет до открытия наследства или не примет… …   Энциклопедия юриста

  • СУБСТИТУЦИЯ ОРГАНОВ — (позднелат. substitutio, от лат. substituo ставлю вместо, назначаю взамен), гомотопная субституция, замещение в ходе эволюции одного органа другим, занимающим сходное положение в организме и выполняющим биологически равноценную функцию. В этом… …   Биологический энциклопедический словарь

  • СУБСТИТУЦИЯ — (от лат. substituo назначаю взамен) англ. substitution; нем. Substitution. 1. Замещение одного другим; замена недостижимой цели (или удовлетворения) потребности другой, к рую возможно достичь. 2. Назначение в завещании дополнительного наследника… …   Энциклопедия социологии

  • Субституция — (позднелат. substitutio, от лат. substituo ставлю вместо, назначаю взамен) в праве, назначение в завещании запасного наследника (субститута). Политическая наука: Словарь справочник. сост. проф пол наук Санжаревский И.И.. 2010 …   Политология. Словарь.

  • CAMPI Lapidei — seu Herculeus Campus, regiunc. Provinciae, lapidibus obducta, inter Rhodanum fluv. et Stagnum Astromelam, ubi alias Anatili populi. Ibi nunc Salone oppid. praecipuum. De his ita Valesius: M. Porcius Cato, in libris Originum, de Tuscia… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»