Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

substitūtio

  • 1 substitutio

    substitūtio, ōnis f.
    подстановка, замена, замещение Eccl

    Латинско-русский словарь > substitutio

  • 2 substitutio

    substitūtio, ōnis, f. (substituo), I) das Setzen an die Stelle eines anderen, die Ergänzung, Arnob. 3, 9. Chalcid. Tim. 32. – II) insbes., die Einsetzung eines Beierben, heredis, ICt.: ex substitutione heredem esse, Beierbe sein, ICt.

    lateinisch-deutsches > substitutio

  • 3 substitutio

        Substitutio, Verbale. Paulus Iurecons. Substitution, Quand on met aucun en la place d'un autre.

    Dictionarium latinogallicum > substitutio

  • 4 substitutio

    substitūtio, ōnis, f. (substituo), I) das Setzen an die Stelle eines anderen, die Ergänzung, Arnob. 3, 9. Chalcid. Tim. 32. – II) insbes., die Einsetzung eines Beierben, heredis, ICt.: ex substitutione heredem esse, Beierbe sein, ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > substitutio

  • 5 substitutio

    substĭtūtĭo, ōnis, f. [substituo, II.].
    I.
    In gen., a putting in the place of another, substitution, Arn. 3, p. 104.—
    II.
    In partic., in jurid. lang., the appointment of a second or alternate heir, Gai. Inst. 2, § 174 sq.; Dig. 28, tit. 6.

    Lewis & Short latin dictionary > substitutio

  • 6 SUBSTITUTIO

    determination - определение, установление.

    Латинские философские термины > SUBSTITUTIO

  • 7 substitutio

    putting in place of something/one else, substitution; making alternative heir

    Latin-English dictionary > substitutio

  • 8 SUBSTITUTIO (DETERMINATION)

    определение, установление.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > SUBSTITUTIO (DETERMINATION)

  • 9 Substitution

    Substitutión f, -en заместване, субституция.

    Deutsch-Bulgarisch Wörterbuch > Substitution

  • 10 supstitucija

    Substitutio'n f (-, -en), Erse'tzung f (-, -en); s-irati substi-tuie'ren, erse'tzen; s-t Substitu't m (-en, -en), Stellvertreter m (-s, -), Ersatz (mann) m

    Hrvatski-Njemački rječnik > supstitucija

  • 11 Substitution

    Substitutión [-sti-] f =, -en
    1. книжн. субститу́ция, заме́на, замеще́ние
    2. мат. подстано́вка

    Большой немецко-русский словарь > Substitution

  • 12 substituere

    1) заменять что чем-либо, поставлять, назначать кого на чье место, а) вооб.напр. in locum demortuarum arborum alias substit. (1. 18 D. 7, 1. 1. 68 § 2. 1. 69 eod. cf. 1. 10 § 8. 1. 11 D. 7, 4. 1. 1 pr. 1. 3 § 4 D. 4, 7. I. 28 § 2 D. 49, 1. 1. 6 C. 4, 30. 1. 21 § 1 D. 50, 1);

    b) представлять заступника, назначать представителя: substit. defensorem (1. 2 § 11 D. 50, 8);

    c) назначать последней волей заместителя наследнику на тот случай, если бы назначенный heres не желал или не мог принять наследства; второй наследник называется субститутом, а под substitutio разумеется назначение второго наследника на случай, если бы первый не сделался наследником. Этот термин обозн. тк. назначать последней волей заместителя отказопринимателю или одаренному (mortis causa donatio) (tit. I. 2, 15-16 D. 28, 6. C. 6, 26. 1. 50 pr. D. 31. 1. 10 D. 39, 6. Gai. II. 174. 184. III. 72, 1. 1 pr. D. 28, 6. 1. 35 pr. D. 29, 2. 1. 9 D. 38, 16);

    invicem subst. heredes (см. invicem s. 1);

    pupillariter substituere, pupillaris substitutio, simplex, duplex (см.).

    2) подчинять: personam arbitrio substit. (1. 30 D. 38, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > substituere

  • 13 pupillaris

    pūpillāris, e (pupillus), zu den Waisen gehörig, Waisen-, Pupillen-, unmündig, aetas, Suet.: pecuniae, Liv.: actiones, Quint.: iurisdictio, Corp. inscr. Lat. 5, 1874: testamentum p., tabulae p., das für den Fall errichtete Testament, daß ein unmündiges und der väterlichen Gewalt des Testators unterworfenes Kind während dieser Unmündigkeit stirbt, ICt.: substitutio p., die Erbeneinsetzung auf den Todesfall eines Mündels in der Unmündigkeit, ICt.: ebenso Adv. pūpillāriter substituere alqm, jmd. auf den Todesfall eines Sohnes usw. in der Unmündigkeit zum Erben einsetzen, ICt.

    lateinisch-deutsches > pupillaris

  • 14 Einsetzen [2]

    Einsetzen, das, - ung, die, iniectus (das Einschlagen, der Klauen. Zähne). – die Ei. eines Erben, institutio heredis (ICt.); heredis nuncupatio (mündliche vor Zeugen): die Ei. eines Beierben, substitutio heredis (ICt.).

    deutsch-lateinisches > Einsetzen [2]

  • 15 pupillaris

    pūpillāris, e (pupillus), zu den Waisen gehörig, Waisen-, Pupillen-, unmündig, aetas, Suet.: pecuniae, Liv.: actiones, Quint.: iurisdictio, Corp. inscr. Lat. 5, 1874: testamentum p., tabulae p., das für den Fall errichtete Testament, daß ein unmündiges und der väterlichen Gewalt des Testators unterworfenes Kind während dieser Unmündigkeit stirbt, ICt.: substitutio p., die Erbeneinsetzung auf den Todesfall eines Mündels in der Unmündigkeit, ICt.: ebenso Adv. pūpillāriter substituere alqm, jmd. auf den Todesfall eines Sohnes usw. in der Unmündigkeit zum Erben einsetzen, ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pupillaris

  • 16 cessare

    1) лежать, остаться без употребления, напр. о сиротских деньгах, которых опекун не дает в заем на проценты (1. 13 § 1 D. 26, 7); лежать под паром (1. 30 § 2 D. 50, 16). 2) не иметь силы, не применяться, cessat actio (1. 40 D. 9, 4. 1. 17 pr. D. 25, 2), condictio (1. 4 § 1. 1. 14 D. 12, 1), repetitio (1. 4 pr. 1. 8 D. 12, 5), vindicatio (1. 7 § 1 D. 24, 1), interdictum (1. 9 pr. D. 4, 2. 1. 5 D. 43, 16), querela inoffic. test. (1. 8 § 4 D. 5, 2), exceptio (1. 19 pr. D. 46, 2), restitutio (1. 3 § 1. 1. 9 § 5 D. 4, 4), missio in poss. (1. 15 § 28 D. 39, 2), bon. possessio (1. 12 D. 37, 1), collatio (1. 1 § 5. 1. 12 D. 37, 6), cautio (1. 17 D. 5, 3), obligatio (1. 35 § 1 D. 45, 1), stipulatio (1. 1 § 9. 18 D. 36, 3. 1. 83 § 5 D. 45, 1), novatio (1. 28 D. 46, 2), usucapio (1. 1 § 2 D. 41, 6), dominium (1. 82 § 1 D. 47, 2), tegatum (1. 1 § 5 D. 33, 4), substitutio (1. 41 D. 38, 2), matrimonium (1. 17 D, 25, 2), edictum (1. 2 pr. D. 4, 5. 1. 1 § 1 D. 39, 1), Sctum (1. 1 § 1. 1. 3 pr. D. 14, 6), lex (1. 1 pr. D. 23, 5. 1. 33 D. 35, 2), privilegium (1. 24 pr. D. 42, 5), clausula testamenti (1. 30 § 5. 6 D. 30);

    cessant partes Praetoris (1. 16 § 1 D. 4, 4. 1. 5 § 1 D. 26, 7);

    cessantium partes, наследственные части отпавших отказопринимателей (1. 7 D. 35, 4).

    3) замедлять, in solutione (1. 38 pr. D. 4, 4. 1. 88 § 1 D. 17, 1. 1. 72 § 1 D. 46, 3), in satisfactione (1. 5 § 16. 20 D. 36, 4), satisdatione (l. 5 § 5 D. 37, 10), in adminislratione (1. 60 § 3 D. 23, 2. 1. 2 § 9 D 38, 17);

    circa refectionem aedium (1. 32 D. 39, 2), (1. l § 1 D. 26, 7);

    cessans, неисправный, медлительный (1. 5 § 1 eod. 1. 2 D. 2, 12).

    4) не явиться в суд к определенному сроку (1. 2 §4 D. 49, 14). 5) не заниматься: cess. ab administratione (1. 37 § 1 D. 27, 1). 6) переставать: si administrare cessaverunt curatores (1. 32 D. 4, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > cessare

  • 17 compendium

    1) сокращение, краткость: comp. orationis (l. 66 § 3 D. 31);

    substitutio compendio facta (I. 8 C. 6, 26);

    comp. temporis (1. 17 § 1 D. 49, 17);

    itineris (1. 16 pr. D. 50, 7).

    2) выгода (1. 29 D. 4, C. 1. 65 § 6. 1. 71 § 1 D. 17, 2. 1. 8. D. 22, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > compendium

  • 18 directus

    (adi.) directo (adv.) прямой, linea in directum traducta (1. 29. D. 41, 1); (1. 2 § 21 D. 43, 8); непосредственно, non directo, sed per successionem hereditas pervenit ad aliquem (1. 103 pr D. 32);

    verba directa, противоп. inflexa, precaria (1. 15 C. 6, 23);

    directis verbis stipulationem compositae (1. 10 C. 8, 38), cp. § 1 J. 3, 15;

    verbis dir. adimere hereditatem (1. 4 C 6, 35);

    verbis dir. S. iure directo dare libertatem (1. 9. 10. C. 7, 2);

    directo dare libertatem, противоп. per fideiconmissum;

    ex directo (противоп. ex fideicomm.) ad libertatem pervenire (1. 56 D. 40, 4. 1. 12 § 2. 1. 16. 55 § 1 D. 40, 5. § 2 J. 2, 24);

    libertas directa, противоп. fideicommissaria (1. 12 pr. 1. 28 D. 29, 4. 1. 11 § 2. 1. 16 § 13. 1. 22 § 1 D. 36, 1. 1. 14 C. 7, 2);

    institutio, substitutio directa противоп. precaria, fideicommiss. (l. 19 pr. D. 29, 1. 1. 26 C. 3, 28. 1. 5 C. 2, 26);

    directo substituere (1. 15 D. 28, 6);

    donatio directa противои. mortis causa instituta sive conditione suspensa (1. 25 C. 8, 54);

    actio directa, iudicinm directum: a) первоначальный иск противоп. а. utilis, аналогическому иску, который может быть предъявлен propter paritatem rationis и в других случаях, подобных тем, для которых он первоначально был предназначен (§ 16 J. 4, 3. 1. 27 § 1 D. 3, 3. 1. 47 § l D. 3, 5. 1. 13 pr. D. 9, 2. 1. 26 § 3 D. 23, 4. 1. 37 pr. D. 44, 7);

    actio directo competit (1. 45 D. 24, 3);

    directa in rem actio, первоначальный гражданский иск, вытекающий из права собственности, rei vndicatio, противоп. Publiciana, который претор предоставлял бонитарному собственнику (§ 4 J. 4, 6. 1. 6 C. 7, 35);

    directo vindicare противоп. utilis in rem actio (1. 55 D. 24, 1);

    electio erit actori utrum directo agere velit - an praetoria (1. 26 § 2 D. 9, 4);

    b) противоп. actio contraria (см. contrarius s. 1. a) - иск об исполнении главного обязательства (§ 2 J. 4, 16. 1. 20 D. 3, 5); с) противоп. приготовительному иску, actio ad exhibendum обозн. - главный иск, который может быть предъявлен после изъяснения известных второстепенных обстоятельствь (напр., rei vindicatio, actio in rem) (1. 3 § 13. 1. 17 D. 10, 4);

    d) противоп. a. restitutoria s. rescissoria обознач. - иск, вытекающий из гражданского права, а не в силу реституции in integrum (1. 8 § 12. 13 D. 16, 1. 1. 24 C. 3, 32);

    e) противон. а. noxalis - иск, который предъявляется прямо против виновника (§ 5 J. 4, 8. 1. 26 § 4 D. 9, 4);

    f) обознач. иск, который вчинается прямо (directo agere) против сына, как должника, в противоположность иску, который можеть быть предъявлен против отца, по поручению коего сын вступил в обязательное отношение, напр. act. quod iussu, de peculio (1. 3 § 4 D. 13, 6); выражения: directo agere s. condicere относятся также к искам, вытекающим из обязательств filii-familias, servi, institoris, magistri navis, - которые вчинались против отца, господина, собственника промышленных заведений, хозяина корабля, противопол. act. adiecticiae qualitatis (§ 8 J. 4, 7. 1. 84 D. 17, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > directus

  • 19 duplex

    (adi.);

    dupliciter (adv.) двойной, duplici modo s. intellectu s. dupliciter accipi, intelligi (1. 10 § 13 seq. D. 38, 10);

    duplex testamentum (1. 79 D. 35, 2. 1. 1 § 1 D. 35, 3);

    substitutio duplex = in utrumque casum substituere (1. 1 § 1 D. 28, 6. cf. casus s. 2); (1. 2 D. 40, 4);

    interdicta duplicia (l. 7 J. 4, 15. 1. 2 pr. § 3 D. 43, 1. 1. 3 § 1 D. 43, 17. 1. 1 § 2 D. 43, 18);

    actiones divisoriae, три иска о разделе общего имущества называются также duplicia indicia (l. 2 § 1 D. 10, 3. cf. 1. 10 D. 10, 1);

    duplex ius sustinere et patris et filiifam (1. 15 § 3 D. 49, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > duplex

  • 20 exprimere

    1) вымолачивать: area uti ad frumenta caeteraquе legumina exprimenda (1. 14 § 3 D. 34, 1). 2) проводить: fistula, quae aquam latius exprimeret (1. 15 D. 8, 3). 3) возбуждать: tavor fbertatis benigniores sententias exprimit (1. 32 § 5 D. 35, 2). 4) вынуждать, добиваться (1. 1 § 23 D. 48, 18). 5) выражать, определять, описывать exprimi edicto Aedilium (1. 25 § 8. 1. 38 § 14 D. 21, 1), constitutione, lege (1. 3 § 8 D. 38, 16. 1. 9 § 2 D. 48, 10), rescriptis SCtis (1. 3 § 6. 1. 35 D. 49, 14. 1. 13 D. 46, 31. 12 § 2 D. 46, 8);

    palam verbis exprimi (1. 99 pr D. 45, 1);

    expr. conditionem (1. 21 D. 23, 3), substitutionem (1. 64 D. 31);

    substitutio expressa, пром. compendio facta (1. 8 C. 6, 26), non expr de morte filii (1. 29 § 1 D. 28, 2);

    expr heredes (1. 25 D. 28, 1. 1. 2 D. 31. 1. 68 D. 28, 5 cf. 1. 47 D. 35, 1. 1. 52 cod. 1. 195 D. 50, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exprimere

См. также в других словарях:

  • Substitutio heredis —    • Substitutĭo herēdis,          см. Testamentum, Завещание …   Реальный словарь классических древностей

  • substitutio haeredis — /sabstat(y)uwsh(iy)ow hariydas/ In Roman law, it was competent for a testator after instituting a hseres (called the haeres institutus ) to substitute another (called the haeres substitutus ) in his place in a certain event. If the event upon… …   Black's law dictionary

  • pupillaris substitutio — (Civil law.) Pupillary substitution, which consists in a father or paternal grandfather nominating an heir for an impubescent child immediately subject to his paternal power, in the event that such child should die after his father or grandfather …   Ballentine's law dictionary

  • substitution — [ sypstitysjɔ̃ ] n. f. • 1297; sustitution h. XIIIe; lat. substitutio 1 ♦ Dr. Action de substituer (2o); disposition par laquelle on désigne une personne qui recueillera le don ou le legs au cas où le donataire, le légataire ne le recueillerait… …   Encyclopédie Universelle

  • СУБСТИТУЦИЯ — (лат.). То же, что суброгация. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. СУБСТИТУЦИЯ [лат. substitutio подстановка] 1) замещение, подстановка; замещение одного лица другим; 2) лингв. замещение одного звука… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • субституция — и; ж. [от лат. substitutio подстановка] Спец. Замещение одного другим, обычно сходным по назначению, по функции. С. одного металла другим. С. звуков. * * * субституция (позднелат. substitutio, от лат. substituo  ставлю вместо, назначаю взамен) в… …   Энциклопедический словарь

  • substituţie — SUBSTITÚŢIE, substituţii, s.f. Substituire, înlocuire. ♦ spec. Fenomen prin care un atom sau un grup de atomi din molecula unui corp chimic compus este înlocuit prin alt atom sau grup de atomi, provenind de la un alt corp chimic. ♦ spec. (mat.)… …   Dicționar Român

  • Substitution — (v. lat. Substitutio), 1) die Verfügung, wodurch Jemand einen Stellvertreter für sich ernennt; daher Substitutionsclausel (Clausula substituendi) in Vollmachten die dem Bevollmächtigten ertheilte Befugniß sich an seiner Statt auch einen… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Substitution — Ersatz * * * ◆ Sub|sti|tu|ti|on 〈f. 20〉 Sy Substituierung 1. Ersatz, Austausch 2. Stellvertretung [→ substituieren] ◆ Die Buchstabenfolge sub|st... kann in Fremdwörtern auch subs|t... getrennt werden. Davon ausgenommen sind Zusammensetzungen, in… …   Universal-Lexikon

  • vulgar substitution — vul·gar substitution / vəl gər / n [French substitution vulgaire, from Latin substitutio vulgaris, literally, ordinary substitution, as distinguished from substitutio pupillaris substitution of an heir in place of a minor who actually receives… …   Law dictionary

  • ARAUSIO — Urbs, Episcopatus et Principatus Galliae, in Provincia a Rhodano milliari, et Avenione 3. circiter milliaribus distat. Varia a Veteribus nomina sortita est, Arausio Cavarum, vel secundanorum, Arausica Civitas, et Arausionensis urbs, quô nomine a… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»