-
1 supplantō (subpl-)
supplantō (subpl-) —, —, āre [sub+planta], to trip up the heels of, throw down: alqm. -
2 supplēmentum (subpl-)
supplēmentum (subpl-) ī, n [suppleo], that which fills out, supplies, reinforcements: supplementum legionibus scribere: legiones supplemento explere, L.: supplementi nomine, Cs.: servos ad supplementum remigum dedit, L.: legere, Cu. -
3 sup-pleō (subpl-)
sup-pleō (subpl-) ēvī, ētus, ēre, to fill up, fill out, make full, make good, complete, supply: supplet iste nescio qui: bibliothecam: Adiectoque cavae supplentur corpore rugae, O.: inania moenia (i. e. urbem) supple, i. e. people, O.: Si fetura gregem suppleverit, V.—To add: ceteros.—In the army or navy, to fill up, make complete, furnish with a complement, recruit: legiones, L.: Remigium, V. -
4 supplex (subpl-)
supplex (subpl-) icis (abl. icī or ice; gen plur. -icum, rarely -icium), adj. [sub+PARC-], kneeling in entreaty, begging, entreating, humble, submissive, beseeching, suppliant, supplicant: supplex te ad pedes abiciebas: vobis supplex manūs tendit patria communis: gener a consulis pedibus supplex reicebatur: Ne quoiquam suorum aequalium supplex siet, T.: iudicibus: cum Alcibiades Socrati supplex esset, ut, etc.—As subst m., a suppliant, humble petitioner: in miseros ac supplices misericordiā uti, Cs.: nos supplicum voce prohibebis?: vester est supplex, iudices: tuus, H.: dei, N.—Of things, of a supplicant, expressive of entreaty, suppliant, humble, beseeching: manūs: manu supplice, O.: vitta, H.: vota, V.: vox, S. -
5 supplicātiō (subpl-)
supplicātiō (subpl-) ōnis, f [supplico], a public prayer, supplication, religious solemnity, day of prayer, day of humiliation, thanksgiving day, festival: supplicationes per dies quinquaginta constituere: supplicationes in biduum senatus decrevit, L.: dierum viginti supplicatio a senatu decreta est, a thanksgiving for victory, Cs.: supplicatio diem unum Romae indicta, L. -
6 suppliciter (subpl-)
suppliciter (subpl-) adv. [supplex], like a petitioner, humbly, submissively, suppliantly: respondere: locuti, Cs.: aram venerans, V., H., O. -
7 supplicium (subpl-)
supplicium (subpl-) ī, n [supplex], a kneeling, bowing down, humble entreaty, petition, supplication: Vaccenses fatigati regis subpliciis, S.: legatos ad consulem cum suppliciis mittit, S.— An humiliation, public prayer, supplication, act of worship: suppliciis fatigare deos, L.: in suppliciis deorum magnifici, i. e. votive offerings, S.: suppliciis deos placare, L.—(Because criminals were beheaded kneeling), the punishment of death, death-penalty, execution, slaughter: se et liberos hostibus ad supplicium dedere, Cs.: ad supplicium rapi: ad ultimum supplicium progredi<*> to take their own lives, Cs.— Punishment, penalty, torture, torment, pain, distress, suffering: illi de me supplicium dabo, T.: omni supplicio excruciatus: gravissimum ei rei supplicium cum cruciatu constitutum est, Cs.: triste, V.: iis (improbis) ante oculos iudicia et supplicia versentur: suppliciis delicta coërcere, H. -
8 supplicō (subpl-)
supplicō (subpl-) āvī, ātus, āre [supplex], to kneel down, humble oneself, pray humbly, beseech, beg, implore, supplicate: precari, denique supplicare: missitare supplicantes legatos, S.: Ipsum hunc orabo; huic supplicabo, T.: senatui pro me: indignis, O.: ut non multum Graecis supplicandum putarem.—Of worship, to pray, supplicate, worship: per hostias deis, S.: populus iit supplicatum, L.: ut, cuius sepulcrum exstet... ei publice supplicetur: supplicatum totā urbe est, L. -
9 supplōdō (subpl-)
supplōdō (subpl-) sī, —, ere [sub+plaudo], to stamp: pedem in illo iudicio. -
10 supplōsiō (subpl-)
supplōsiō (subpl-) ōnis, f [supplodo], a stamping: pedis. -
11 subplodo
sup-plōdo ( subpl-), or sup-plaudo ( subpl-), si, 3, v. a. and n., to stamp the foot: pedem nemo in illo judicio supplosit, * Cic. de Or. 1, 53, 230; so,II.pedem,
Sen. Ep. 75, 2.—Trop.A.To clap in token of applause, to applaud (eccl. Lat.):* B.male nobis supplaudimus,
Tert. Idol. 12:diversae parti,
id. Pud. 19. — -
12 subplosio
supplōsĭo ( subpl-), and supplau-sĭo ( subpl-), ōnis, f. [supplodo], a stamping with the feet:pedis,
Cic. de Or. 3, 12, 47; 3, 59, 220; id. Brut. 38, 141; 80, 278; Auct. Her. 3, 15, 27; Quint. 10, 7, 26; 11, 3, 128. -
13 supplodo
sup-plōdo ( subpl-), or sup-plaudo ( subpl-), si, 3, v. a. and n., to stamp the foot: pedem nemo in illo judicio supplosit, * Cic. de Or. 1, 53, 230; so,II.pedem,
Sen. Ep. 75, 2.—Trop.A.To clap in token of applause, to applaud (eccl. Lat.):* B.male nobis supplaudimus,
Tert. Idol. 12:diversae parti,
id. Pud. 19. — -
14 supplosio
supplōsĭo ( subpl-), and supplau-sĭo ( subpl-), ōnis, f. [supplodo], a stamping with the feet:pedis,
Cic. de Or. 3, 12, 47; 3, 59, 220; id. Brut. 38, 141; 80, 278; Auct. Her. 3, 15, 27; Quint. 10, 7, 26; 11, 3, 128. -
15 subplantator
sup-plantātor ( subpl-), ōris, m. [id.], one who trips up another ' s heels, a supplanter (eccl. Lat.), Hier. Ep. 69, 6 (of Jacob); Ambros. Ep. 60. -
16 subplanto
sup-planto ( subpl-), āvi, ātum, 1, v. a. [planta], to trip up one ' s heels, to throw down, huposkelizô.I.Lit.:II.supplantare dictum est pedem supponere, Lucilius: supplantare aiunt Graeci,
Non. 36, 3: qui stadium currit, supplantare eum, quīcum certet nullo modo debet, * Cic. Off. 3, 10, 42:athleta supplantatus,
Sen. Ep. 13, 2. —Transf., in gen., to throw down, throw to the ground, overthrow:vitem,
Col. Arb. 7, 4:vites in terram,
Plin. 17, 23, 35, § 212:uvas,
id. 17, 22, 35, § 192:fulturas (vehemens aquae vis),
Vitr. 10, 22.— Poet.: tenero supplantat verba palato, trips up, i. e. distorts, minces, Pers. 1, 35:judicium,
to overturn, Quint. Decl. 7. -
17 subplaudo
-
18 subplausio
supplausĭo ( subpl-), ōnis, v. supplosio. -
19 subplementum
supplēmentum ( subpl-), i, n. [suppleo], that with which any thing is made full or whole; a filling up, supply, supplement.I.In gen. (so rare;II.perh. only post-Aug.): ex geminis singula capita in supplementum gregis reservantur,
Col. 7, 6, 7:nec ullis juventutis supplementis frequentatae,
id. 9, 13, 13:adjectum supplementum Campaniae coloniae,
Vell. 2, 81, 2:quosdam bello captos in supplementum urbium dividit,
Just. 8, 6, 1:digitum torpentem cornei circuli supplemento scripturae admovere,
with the help, aid, Suet. Aug. 80:supplementum operi postulabant,
App. M. p. 231, 12:sordentia supplementa et dapes gratuitas conquirere,
broken victuals, id. ib. 4, p. 149, 5:artis magicae,
apparatus, id. ib. 2, p. 124, 16.—In partic., in milit. lang., a making up, filling up a body of troops, recruiting; concr., supplies, reinforcements (the class. signif. of the word):supplementum legionibus scribere,
Cic. Fam. 3, 3, 1; cf. Liv. 42, 10, 12:legiones veteres supplemento explere,
id. 1, 30:per causam supplementi ab exercitu discedit,
Caes. B. G. 7, 9:supplementi nomine,
id. B. C. 3, 4:in supplementum classis juventus armaque data,
Liv. 28, 37, 4:servos ad suplpementum remigum dedit,
id. 26, 47, 3:in supplementum scribere,
id. 37, 2, 2; 42, 1, 2:distribuere,
Curt. 4, 5, 18:legere,
id. 5, 1, 13:milites, qui in supplementum venerant,
Just. 3, 4, 5. -
20 subpleo
sup-plĕo ( subpl) -, ēvi, ētum, 2, v. a., to fill up, make full or whole, to make good, to complete, supply (class.; cf.: reficio, suppedito).I.In gen.:II.fiscellam,
Cato, R. R. 88, 1:dum suppleri summa queatur,
Lucr. 1, 1044:bibliothecam,
Cic. Q. Fr. 3, 4, 5:usum provinciae,
id. Verr. 2, 4, 5, § 9:Hirtius, qui Gallici belli novissimum librum supplevit,
Suet. Caes. 56:adjectoque cavae supplentur corpore rugae,
Ov. M. 7, 291:vulnera supplevit lacrimis,
id. ib. 4, 140: tu mihi da cives et inania moenia (i. e. urbem) supple, fill up, i. e. people, id. ib. 7, 628; cf.:si fetura gregem suppleverit,
Verg. E. 7, 36:ad supplenda exercitūs damna,
Tac. A. 1, 71:damna incendiorum multis,
to make good, repair, Suet. Calig. 16; cf. id. Aug. 41:colos consumptas,
Sen. Herc. Oet. 1084:aerarium,
Tac. A. 2, 38:ut referendis praeteritis verbis id scriptum suppleatur,
Cic. de Or. 2, 26, 110: hypocauston. si dies nubilus, immisso vapore solis vicem supplet, supplies the place of, Plin. Ep. 5, 6, 24; so,locum parentis tibi,
Sen. Hipp. 633:remis Zephyros,
Stat. Achill. 2, 20:ponite ante oculos M. Antonium consularem, sperantem consulatum Lucium adjungite: supplete ceteros, etc.,
Cic. Phil. 12, 6, 14:praemia,
to furnish, Aus. Idyll. 10, 412:suppletis lucernis,
i. e. with oil, Prop. 4 (5), 8, 43:simili mixturā vas suppleatur,
Col. 12, 10, 2. — Absol.:supplet iste nescio qui,
Cic. Fl. 17, 40.—In partic., in milit. lang., to fill up, make complete or full in number, furnish with a complement, recruit: cum sex legionibus iisque suppletis ex Bruti exercitu, M. Anton. ap. Cic. Phil. 8, 9, 27:legiones,
Liv. 29, 24, 14:exercitum junioribus,
Just. 12, 11, 4:legiones subito delectu,
Tac. H. 4, 19:decurias equitum,
Suet. Tib. 41:naves remigio,
Liv. 26, 39, 7; cf.remigium,
Verg. A. 3, 471.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский
subpl-
Страницы