Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

studia+de

  • 81 -M930

    шутл. он чуть-чуть чокнутый, у него не все дома.

    Frasario italiano-russo > -M930

  • 82 studium

    stŭdĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] application zélée, zèle, ardeur, soin.    - tantum studium tamque multam operam in aliqua re ponere, Cic. Fin. 1: mettre autant d'application, autant d'activité pour qqch.    - aliquid summo studio curāque discere, Cic. Fam. 4: apprendre qqch avec la plus grande ardeur et le plus grand soin.    - aliquid curare studio maximo, Plaut. Stich.: s'occuper de qqch avec le plus grand zèle.    - non eadem alacritate ac studio quo in pedestribus uti proeliis consuerant utebantur, Caes. BG. 4: ils n'avaient pas la même ardeur et le même entrain qu'ils avaient d'ordinaire lors des combats terrestres.    - laedere gaudes et hoc studio pravus facis, Hor. S. 1: tu prends plaisir à blesser et tu fais le mal avec empressement. [st1]2 [-] penchant pour qqch, goût, passion, volonté, désir ardent; passion politique.    - suo quisque studio maxime ducitur, Cic. Fin. 5: chacun se conduit avant tout d'après son goût personnel.    - sunt pueritiae certa studia, Cic. Sen.: l'enfance a ses goûts bien déterminés.    - Carthaginienses ad studium fallendi studio quaestus vocabantur, Cic. Agr. 2: les Carthaginois étaient entraînés par l'amour du gain à l'amour du mensonge.    - de studiis partium disserere, Sall. J.: exposer en détail les luttes entre les partis.    - magis studia partium quam bona aut mala sua, Sall. J.: l'esprit de parti plutôt que leurs qualités ou leurs défauts. [st1]3 [-] penchant pour qqn, dévouement, affection, attachement, intérêt, sympathie, bienveillance; complaisance, partialité.    - studium erga (in) aliquem: dévouement à l'égard de qqn.    - studia in nos hominum, Cic. Att. 2: ma popularité.    - si te mea summa erga te studia parum mihi adjunxerint, Cic. Fam. 5: si mon très grand dévouement à ton égard ne t'a pas beaucoup lié à moi.    - studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall. J.: l'ardente affection des Numides pour Jugurtha.    - ne modica quidem studia plebis exarsere, Tac. 14: le peuple même ne se passionna pas un instant.    - ut studiis civilibus bellum atque vastitas Italiae finem faceret, Sall. J.: si bien que la guerre et la dévastation de l'Italie mirent fin aux discordes entre les citoyens.    - sine ira et studio, Tac. An. 1: sans colère ni complaisance.    - studium testium, Cic.: partialité des témoins.    - id cupiditate defendendae nobilitatis aut studio partium facere, Cic. Verr.: faire cela par le désir de défendre la noblesse ou par l'esprit de parti. [st1]4 [-] application d'esprit, étude, travail (littéraire ou scientifique); instruction; talent.    - studium juris, Cic.: étude du droit.    - studium litterarum, Cic.: étude des lettres.    - studia humanitatis, Cic.: connaissances humaines.    - studiis annos septem dedit insenuitque libris et curis, Hor.: il a consacré sept années aux études et a vieilli dans le souci des livres.    - omnia studia sua publicare, Tac. An. 16: faire jouir le public de tous ses talents. [st1]5 [-] profession, métier.    - studium histrionale, Tac.: le métier d'histrion. [st1]6 [-] C. Th. salle d'étude.
    * * *
    stŭdĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] application zélée, zèle, ardeur, soin.    - tantum studium tamque multam operam in aliqua re ponere, Cic. Fin. 1: mettre autant d'application, autant d'activité pour qqch.    - aliquid summo studio curāque discere, Cic. Fam. 4: apprendre qqch avec la plus grande ardeur et le plus grand soin.    - aliquid curare studio maximo, Plaut. Stich.: s'occuper de qqch avec le plus grand zèle.    - non eadem alacritate ac studio quo in pedestribus uti proeliis consuerant utebantur, Caes. BG. 4: ils n'avaient pas la même ardeur et le même entrain qu'ils avaient d'ordinaire lors des combats terrestres.    - laedere gaudes et hoc studio pravus facis, Hor. S. 1: tu prends plaisir à blesser et tu fais le mal avec empressement. [st1]2 [-] penchant pour qqch, goût, passion, volonté, désir ardent; passion politique.    - suo quisque studio maxime ducitur, Cic. Fin. 5: chacun se conduit avant tout d'après son goût personnel.    - sunt pueritiae certa studia, Cic. Sen.: l'enfance a ses goûts bien déterminés.    - Carthaginienses ad studium fallendi studio quaestus vocabantur, Cic. Agr. 2: les Carthaginois étaient entraînés par l'amour du gain à l'amour du mensonge.    - de studiis partium disserere, Sall. J.: exposer en détail les luttes entre les partis.    - magis studia partium quam bona aut mala sua, Sall. J.: l'esprit de parti plutôt que leurs qualités ou leurs défauts. [st1]3 [-] penchant pour qqn, dévouement, affection, attachement, intérêt, sympathie, bienveillance; complaisance, partialité.    - studium erga (in) aliquem: dévouement à l'égard de qqn.    - studia in nos hominum, Cic. Att. 2: ma popularité.    - si te mea summa erga te studia parum mihi adjunxerint, Cic. Fam. 5: si mon très grand dévouement à ton égard ne t'a pas beaucoup lié à moi.    - studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall. J.: l'ardente affection des Numides pour Jugurtha.    - ne modica quidem studia plebis exarsere, Tac. 14: le peuple même ne se passionna pas un instant.    - ut studiis civilibus bellum atque vastitas Italiae finem faceret, Sall. J.: si bien que la guerre et la dévastation de l'Italie mirent fin aux discordes entre les citoyens.    - sine ira et studio, Tac. An. 1: sans colère ni complaisance.    - studium testium, Cic.: partialité des témoins.    - id cupiditate defendendae nobilitatis aut studio partium facere, Cic. Verr.: faire cela par le désir de défendre la noblesse ou par l'esprit de parti. [st1]4 [-] application d'esprit, étude, travail (littéraire ou scientifique); instruction; talent.    - studium juris, Cic.: étude du droit.    - studium litterarum, Cic.: étude des lettres.    - studia humanitatis, Cic.: connaissances humaines.    - studiis annos septem dedit insenuitque libris et curis, Hor.: il a consacré sept années aux études et a vieilli dans le souci des livres.    - omnia studia sua publicare, Tac. An. 16: faire jouir le public de tous ses talents. [st1]5 [-] profession, métier.    - studium histrionale, Tac.: le métier d'histrion. [st1]6 [-] C. Th. salle d'étude.
    * * *
        Studium, studii. Cic. Estude ou estudie et vehemente application de son esprit à quelque chose, Grande affection qu'on ha à faire quelque chose, soit bien ou mal, Entente.
    \
        Alacritas ac studium. Caesar. Grande affection.
    \
        Formae studium. Tibull. Le soing et cure qu'une femme ha de se faire belle et gente.
    \
        Lassus studio venandi. Ouid. De l'exercice de la chasse, Lassé de chasser et vener.
    \
        Agile studium. Stat. Exercitation à bien courir.
    \
        Fortia studia. Quintil. Exercices vertueux.
    \
        Puellare studium. Ouid. D'une pucelle qui est fort active à faire bouquets et chappeaulx de fleurs.
    \
        Virilia studia. Ouid. Exercices propres et convenants à l'homme.
    \
        Fundi studio incautus cecidit. Ouid. D'affection et haste, ou ardeur qu'il avoit de courir.
    \
        Anili studio celerare gradum. Virgil. Se haster autant que la diligence et ardeur de vieillesse peult porter.
    \
        Consurgunt studiis Teucri. Virgil. S'esmeuvent selon leurs affections et faveurs.
    \
        Fideli studio disposita dona. Lucret. Ordonnez fort soigneusement.
    \
        Inhaerere studio alicui. Ouid. Estre fort attentif à quelque chose.
    \
        Ponere studium alicuius rei. Horat. Delaisser.
    \
        Perenni studio seruatum odium. Sil. D'une affection et volunté perseverante.
    \
        Quibus militia in studio est. Cicero. Qui ont leur affection à la guerre.
    \
        Meos amicos, in quibus est studium, in Graeciam mitto. Cic. Qui ont cure et affection d'apprendre.
    \
        Literis tuis studium illius in salutem nostram facile perspexi. Cic. La bonne faveur ou volunté qu'il me porte.
    \
        Studium tuum erga me. Cicero. La bonne volunté que tu has envers moy.
    \
        Studium meum dignitatis tuae. Cic. La diligence et peine ou soing que je prens pour conserver ta dignité.
    \
        Studio alicuius aliquid habere. Cicero. Par le soing et diligence d'aucun.
    \
        Studium. Columel. Exercice.
    \
        Studia doctrinae. Cic. L'estude des lettres.
    \
        Consortes studii. Ouid. Compaignons d'estude.
    \
        Sacri studii communia foedera. Ouidius. Amitié qui est entre deux poetes.
    \
        Otii studiis florens. Virgil. Florissant en poesie.
    \
        Studia, pro Literarum studiis. Quintil. Estudes de lettres.
    \
        Efferor studio patres vestros videndi. Cic. J'ay grand desir de veoir voz peres.
    \
        Studio accusare. Cic. Par affection.
    \
        Fallens laborem studium. Ouidius. Le grand desir de gaigner le pris.
    \
        Syllanum scio quae dixerit, studio Reipub. dixisse. Sallust. D'amour et bonne volunté qu'il avoit à la Repub.
    \
        Quid ego de studiis dicam cognoscendi semper aliquid, aut discendi? Cic. Volunté ardente.
    \
        Scinditur incertum studia in contraria vulgus. Virgil. En diverses opinions.
    \
        Dissimili studio est. Terent. Il applique ailleurs son esprit.
    \
        Studio habere aliquid. Terentius. Faire quelque chose pour son plaisir.

    Dictionarium latinogallicum > studium

  • 83 studium

    studium, iī, n. (studeo), der innere Trieb und Drang, das eifrige Streben, die Bestrebung, der Eifer, die Neigung, Luft usw., I) im allg., m. subj. Genet., amici, Cic.: m. obj. Genet., veri reperiendi, Drang (Durst) nach Wahrheit, Cic.: pugnandi, Kampflust, Caes.: venandi, Liv.: discendi, Cic.: pugnae, Lucr.: dare se studio eloquentiae, Cic.: studio citharae deditus, Hor.: st. quaestus, Gewinnsucht, Cic.: vitae, Lebensweise, Afran. com. fr.: m. Dat. Gerund., tenue studium probandis provinciarum ac militiae rectoribus, Aur. Vict. de Caes. 42, 23: m. Infin., nec aliud studium est quam a deo homines avocare, Cypr. de idol. van. 7: m. Acc. u. Infin., viris esse advorsas aeque studiumst, Ter. Hec. 202. – absol., incensi sunt studio, Cic.: omne studium ad alqd conferre, Cic.: studium agricolationi dare, Colum.: summo studio dicere, Cic.: u. so studio accusare, aus Neigung, leidenschaftlich (Ggstz. officio defendere), Cic.: et hoc studio pravus facis, recht geflissentlich, Hor.: meo de studio studia erant vestra omnia, mir zu gefallen war euer ganzes Streben, Plaut.: vide, quam iniquus sis prae studio, in deinem Eifer, Ter. – II) insbes., die besondere Neigung für eine Person od. Sache: A) für eine Person = die besondere Neigung, Vorliebe, das Interesse, die Ergebenheit, Dienstbeflissenheit, der Parteieifer, die eifrige (begeisterte) Teilnahme, Begeisterung (verb. mit favor u. mit suffragium u. im Ggstz. zu odium), Cic. u.a.: studium et fides erga clientes, Suet.: eorum erga se studium, Auct. b. Afr.: studia nostra circa tuendos socios, Plin. pan.: eorum studium super expugnandis haereticis, Sulp. Sev.: st. in populum Romanum, Tac. rei publicae, Vaterlandsliebe, Cic.: partium Parteilichkeit, Cic.: studia (der Parteieifer) com petitorum, Cic.: u. so absol., verb. cupiditas et studium, Liv.: sine studio dicere, Cic.: sine ira et studio (Vorliebe, Parteilichkeit), Tac.: studium (Interesse) et iracundiam suam rei publicae dimittere, Cic.: im Plur., senatum in studia diducere, in Parteibestrebungen, Tac.: senatus, in quo erant studia, Tac.: studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall.: studia hominum (aller Welt) accensa in Agrippinam, Tac. – B) für eine Sache: 1) übh. die Lieblingsneigung, -beschäftigung, Liebhaberei, istius studium... latrocinium, Cic.: u. so immoritur studiis, Hor.: suo quisque studio maxime ducitur, Cic.: alcis studiis obsequi od. inservire, Ter. u. Nep. – 2) das wissenschaftliche Streben, die wissenschaftliche Beschäftigung, das Studieren, a) eig.: iuris, Cic.: studium u. studia doctrinae, Cic.: Graeca studia, Suet.: studium musicum, Solin.: studia liberalia, Vell. u. Suet.: studia quae honesta ac liberalia vocantur, Augustin.: pabulum studii atque doctrinae, Cic.: haec inter se studia exercere, Cic.: studiis illis se dare, Cic.: in studiis vitam egi, Ov.: studiis septem dedit annos, Hor.: atque huiusce rei coniecturam de tuo ipsius studio (Fach) facillime ceperis, Cic.: ad studiorum (Berufsarten) atque artium (Wissenschaften, Kenntnisse) contentionem revertamur, Cic. – b) meton.: α) Plur., studia, Werke der Literatur, omnia ingenia, quae lucem studiis nostris attulerunt, tunc nata sunt, Sen. contr. 1. praef. § 7. – β) der Studienort, Cod. Theod. 14, 9, 3 pr.

    lateinisch-deutsches > studium

  • 84 studium

    studium, iī, n. (studeo), der innere Trieb und Drang, das eifrige Streben, die Bestrebung, der Eifer, die Neigung, Luft usw., I) im allg., m. subj. Genet., amici, Cic.: m. obj. Genet., veri reperiendi, Drang (Durst) nach Wahrheit, Cic.: pugnandi, Kampflust, Caes.: venandi, Liv.: discendi, Cic.: pugnae, Lucr.: dare se studio eloquentiae, Cic.: studio citharae deditus, Hor.: st. quaestus, Gewinnsucht, Cic.: vitae, Lebensweise, Afran. com. fr.: m. Dat. Gerund., tenue studium probandis provinciarum ac militiae rectoribus, Aur. Vict. de Caes. 42, 23: m. Infin., nec aliud studium est quam a deo homines avocare, Cypr. de idol. van. 7: m. Acc. u. Infin., viris esse advorsas aeque studiumst, Ter. Hec. 202. – absol., incensi sunt studio, Cic.: omne studium ad alqd conferre, Cic.: studium agricolationi dare, Colum.: summo studio dicere, Cic.: u. so studio accusare, aus Neigung, leidenschaftlich (Ggstz. officio defendere), Cic.: et hoc studio pravus facis, recht geflissentlich, Hor.: meo de studio studia erant vestra omnia, mir zu gefallen war euer ganzes Streben, Plaut.: vide, quam iniquus sis prae studio, in deinem Eifer, Ter. – II) insbes., die besondere Neigung für eine Person od. Sache: A) für eine Person = die besondere Neigung, Vorliebe, das Interesse, die Ergebenheit, Dienstbeflissenheit, der Parteieifer, die eifrige (begeisterte) Teilnahme,
    ————
    Begeisterung (verb. mit favor u. mit suffragium u. im Ggstz. zu odium), Cic. u.a.: studium et fides erga clientes, Suet.: eorum erga se studium, Auct. b. Afr.: studia nostra circa tuendos socios, Plin. pan.: eorum studium super expugnandis haereticis, Sulp. Sev.: st. in populum Romanum, Tac. rei publicae, Vaterlandsliebe, Cic.: partium Parteilichkeit, Cic.: studia (der Parteieifer) com petitorum, Cic.: u. so absol., verb. cupiditas et studium, Liv.: sine studio dicere, Cic.: sine ira et studio (Vorliebe, Parteilichkeit), Tac.: studium (Interesse) et iracundiam suam rei publicae dimittere, Cic.: im Plur., senatum in studia diducere, in Parteibestrebungen, Tac.: senatus, in quo erant studia, Tac.: studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall.: studia hominum (aller Welt) accensa in Agrippinam, Tac. – B) für eine Sache: 1) übh. die Lieblingsneigung, -beschäftigung, Liebhaberei, istius studium... latrocinium, Cic.: u. so immoritur studiis, Hor.: suo quisque studio maxime ducitur, Cic.: alcis studiis obsequi od. inservire, Ter. u. Nep. – 2) das wissenschaftliche Streben, die wissenschaftliche Beschäftigung, das Studieren, a) eig.: iuris, Cic.: studium u. studia doctrinae, Cic.: Graeca studia, Suet.: studium musicum, Solin.: studia liberalia, Vell. u. Suet.: studia quae honesta ac liberalia vocantur, Augustin.: pabulum studii atque doctrinae, Cic.: haec inter se studia exercere, Cic.: studiis illis se dare,
    ————
    Cic.: in studiis vitam egi, Ov.: studiis septem dedit annos, Hor.: atque huiusce rei coniecturam de tuo ipsius studio (Fach) facillime ceperis, Cic.: ad studiorum (Berufsarten) atque artium (Wissenschaften, Kenntnisse) contentionem revertamur, Cic. – b) meton.: α) Plur., studia, Werke der Literatur, omnia ingenia, quae lucem studiis nostris attulerunt, tunc nata sunt, Sen. contr. 1. praef. § 7. – β) der Studienort, Cod. Theod. 14, 9, 3 pr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > studium

  • 85 studium

    stŭdĭum, ii, n. [studeo], a busying one's self about or application to a thing; assiduity, zeal, eagerness, fondness, inclination, desire, exertion, endeavor, study: stu [p. 1769] dium est animi assidua et vehemens ad aliquam rem applicata magnā cum voluntate occupatio, ut philosophiae, poëticae, geometriae, litterarum, Cic. Inv. 1, 25, 36.—
    I.
    In gen.
    (α).
    Absol., Enn. ap. Prisc. p. 900 P. (Praecepta, v. 4 Vahl.):

    tantum studium tamque multam operam in aliquā re ponere,

    Cic. Fin. 1, 1, 1:

    aliquid curare studio maximo,

    Plaut. Stich. 1, 3, 45:

    aliquem retrahere ab studio,

    Ter. Phorm. prol. 2; cf. id. ib. 18:

    studium semper assit, cunctatio absit,

    Cic. Lael. 13, 44:

    aliquid summo studio curāque discere,

    id. Fam. 4, 3, 3; so (with cura, industria, labor, diligentia, etc.) id. ib. 2, 6, 3;

    10, 1, 3: alacritate ac studio uti,

    Caes. B. G. 4, 24:

    studio incendi,

    Cic. Rosc. Am. 17, 48; id. Verr. 2, 4, 1, § 1:

    suo quisque studio maxime ducitur,

    id. Fin. 5, 2, 5; cf.:

    quot capitum vivunt, totidem studiorum Milia,

    Hor. S. 2, 1, 27; Sall. C. 3, 3:

    sunt pueritiae certa studia, sunt ineuntis adulescentiae... sunt extrema quaedam studia senectutis,

    Cic. Sen. 20, 76 et saep.:

    non studio accusare sed officio defendere,

    with zeal, from inclination, id. Rosc. Am. 32, 91; cf.:

    laedere gaudes, et hoc studio pravus facis,

    Hor. S. 1, 5, 79.—In late Lat. studio often means simply voluntarily, on purpose, intentionally:

    non studio sed fortuitu,

    Dig. 40, 5, 13.—
    (β).
    With gen.: studiumque iteris reprime, Att. ap. Non. 485, 8 (Trag. Rel. v. 627 Rib.):

    in pugnae studio quod dedita mens est,

    Lucr. 3, 647:

    Carthaginienses ad studium fallendi studio quaestus vocabantur,

    Cic. Agr. 2, 35, 95:

    efferor studio patres vestros videndi,

    id. Sen. 23, 83:

    quid ego de studiis dicam cognoscendi semper aliquid atque discendi?

    id. Lael. 27, 104; so,

    discendi,

    id. Rep. 1, 8, 13; 1, 22, 36 al.:

    doctrinae,

    id. Rosc. Am. 16, 46; id. Balb. 1, 3:

    dicendi,

    id. de Or. 2, 1, 1:

    scribendi,

    id. Arch. 3, 4:

    nandi,

    Tac. H. 4, 12:

    scribendi,

    Plin. Ep. 1, 13, 5: vitae studium, way of life, Afran. ap. Non. 498, 15:

    studium armorum a manibus ad oculos translatum,

    Plin. Pan. 13, 5.—
    (γ).
    With ad (usu. to avoid multiplying genitives):

    ea res studia hominum adcendit ad consulatum mandandum Ciceroni,

    Sall. C. 23, 5:

    studium ad frugalitatem multitudines provocavit,

    Just. 20, 4, 7.—
    II.
    In partic.
    A.
    Zeal for any one; good-will, affection, attachment, devotion, favor, kindness, etc. (cf.:

    officium, favor): tibi profiteor atque polliceor eximium et singulare meum studium in omni genere officii,

    Cic. Fam. 5, 8, 4:

    studium et favor,

    id. Rosc. Com. 10, 29; Suet. Vit. 15:

    studio ac suffragio suo viam sibi ad beneficium impetrandum munire,

    Cic. Agr. 2, 7, 17:

    Pompeius significat studium erga me non mediocre,

    id. Att. 2, 19, 4:

    suum infelix erga populum Romanum studium,

    Liv. 3, 56, 9; cf.:

    omne suum erga meam dignitatem studium,

    Cic. Dom. 56, 142:

    studium in aliquem habere,

    id. Inv. 2, 34, 104:

    Gaditani ab omni studio sensuque Poenorum mentes suas ad nostrum imperium nomenque flexerunt,

    id. Balb. 17, 39:

    studium suum in rempublicam,

    Sall. C. 49, 5:

    studium in populum Romanum,

    Tac. A. 4, 55:

    studiis odiisque carens,

    Luc. 2, 377:

    putabatur et Marius studia volgi amissurus,

    Sall. J. 84, 3:

    aliquid studio partium facere,

    party spirit, partisanship, Cic. Verr. 2, 1, 13, § 35:

    for which simply studium: quo minus cupiditatis ac studii visa est oratio habere, eo plus auctoritatis habuit,

    Liv. 24, 28:

    senatus, in quo ipso erant studia,

    party efforts, Tac. A. 14, 42:

    ultio senatum in studia diduxerat,

    id. H. 4, 6.—
    B.
    Application to learning or studying, study; in the plur., studies (very freq.; also in Cic.; cf.:

    studeo and studiosus): pabulum studii atque doctrinae,

    Cic. Sen. 14, 49:

    (eum) non solum naturā et moribus, verum etiam studio et doctrinā esse sapientem,

    id. Lael. 2, 6:

    semper mihi et doctrina et eruditi homines et tua ista studia placuerunt,

    id. Rep. 1, 17, 29:

    studia exercere,

    id. Fam. 9, 8, 2:

    studia Graecorum,

    id. Rep. 1, 18, 30:

    illum se et hominibus Pythagoreis et studiis illis dedisse,

    id. ib. 1, 10, 16:

    relinque te studiis,

    Plin. Ep. 1, 9, 7:

    studia ad voluptatem exercere,

    id. ib. 6, 8, 6:

    famam ex studiis petere,

    id. ib. 6, 11, 3; Tac. A. 16, 4; Sen. Cons. ad Polyb. 18 (36), 1: studia graviora iracundis omittenda sunt, id. Ira, 3, 9, 1; cf.:

    studiis annos septem dedit,

    Hor. Ep. 2, 2, 82:

    si non Intendes animum studiis,

    id. ib. 1, 2, 36: o seri studiorum! i. e. opsimatheis, id. S. 1, 10, 21.—Hence,
    2.
    Transf.
    (α).
    The fruits of study, works (post-class.):

    flagitante vulgo ut omnia sua studia publicaret,

    Tac. A. 16, 4.—
    (β).
    A place for study, a study, school (late Lat.):

    philosophum (se egit) in omnibus studiis, templis, locis,

    Capitol. M. Aurel. 26; Cod. Th. 14, 9, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > studium

  • 86 studiare

    v.t. e i.
    1.
    1) учить, изучать + acc.; заниматься + strum.; учиться + dat.

    studia ingegneria (colloq.) — он учится на инженера

    "Per la passione sciocca di studiare ho perduto la vista di tutti e due gli occhi" (C. Collodi) — "Я вбил себе в голову, что надо учиться, и, в результате, ослеп на оба глаза" (К. Коллоди)

    2) (frequentare) учиться в (на) + prepos.
    3) (analizzare) изучать, рассматривать, анализировать; (fare ricerche) исследовать

    studiare l'avversarioизучать (colloq. прощупывать) противника

    2.

    studia bene le parole, prima di aprire bocca! — не говори, не подумавши! (сначала подумай, потом говори!)

    pur di non lavorare le studia tutte — он делает всё, чтобы не работать

    Il nuovo dizionario italiano-russo > studiare

  • 87 studi|a

    plt (G studiów) 1. Uniw. (nauka) studies; (uczelnia) college
    - studia medyczne medical studies
    - studia magisterskie graduate a. postgraduate studies
    - studia doktoranckie doctoral studies
    - być na pierwszym/ostatnim roku studiów to be in one’s first/final year at college
    - pójść na studia to go to college
    - skończyć a. ukończyć studia to finish college
    - dostać się na studia to get to college
    - rzucić studia to drop out of college
    - wrócić na studia to resume one’s studies
    - w czasie studiów when I/he/she was at university, in my/his/her college days
    - osoba po studiach a person with higher education
    2. (badania) study
    - prowadzić studia nad czymś to carry out a study of sth

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > studi|a

  • 88 studiare

    study
    * * *
    studiare v.tr.
    1 to study; ( parlando di studi universitari) to read*, to study: studia medicina, he is reading (o studying) medicine; studiare latino, storia, inglese, to study Latin, history, English; studiare legge, filosofia, to read (o to study) law, philosophy; studiare il violino, to study the violin // (teatr.) studiare la parte, to study the part // studiare molto, poco, sodo, di mala voglia, to study a lot, little, hard, very unwillingly // ha studiato con un ottimo professore per cinque anni, he studied under a very good professor for five years // studia all'Università di Roma, a Brera, he is studying at Rome University, at Brera; ha smesso di studiare, he has stopped studying // studi o lavori?, are you still a student or are you working? // studiare a memoria, to learn by heart (o to memorize)
    2 ( esaminare) to examine, to study: studiare il carattere di una persona, to study the character of a person; studiare il modo di fare, di ottenere una cosa, to try to work out how to do, to get sthg.; studiare la situazione, un problema, to examine (o to study) the situation, a problem // studiarle tutte, to leave no stone unturned
    3 (fig.) ( controllare) to weigh, to measure, to study: studiare le parole, ( per non offendere o non compromettersi) to weigh one's words
    v. intr. studiarsi.
    studiarsi v.intr.pron. (letter.) ( cercare, sforzarsi) to try, to endeavour: mi studierò di farlo come vuoi tu, I shall try to do it as you want me to; si studia di accontentarlo in tutti i modi, she tries to please him in every way; si studia sempre di piacere, she always tries to please
    v.rifl. ( osservarsi) to examine oneself: studiare allo specchio, to examine oneself in the mirror.
    * * *
    [stu'djare]
    1. vt
    (gen) to study, (lezione) to learn

    una persona che studia i gesti/le parole — a person of studied manners/speech

    2. vi
    1) (osservarsi) to examine o.s.
    2) (uso reciproco) to eye o weigh one another up
    * * *
    [stu'djare] 1.
    verbo transitivo
    1) (apprendere) to study [lingua, storia, musica]

    studia storia a Oxfordshe is studying o reading BE history at Oxford

    2) (analizzare) to examine [dossier, situazione, disegno di legge, problema, progetto]; (osservare) to study [persona, reazione]
    3) (fare delle ricerche) [ persona] to study; [ scienza] to deal* with, to study
    4) (preparare) to work out, to think* up [ piano di fuga]
    5) (ponderare) to weigh [ parole]; to study [ gesto]
    2.
    verbo intransitivo (aus. avere) to study

    studiare alla scuola internazionale, a Roma — to be a student at the international school, in Rome

    3.
    verbo pronominale studiarsi
    1) (osservarsi con attenzione) to study oneself; (reciprocamente) to study each other

    -rsi di fare qcs. — to try to do sth

    ••
    * * *
    studiare
    /stu'djare/ [1]
     1 (apprendere) to study [lingua, storia, musica]; studiare il violino to study the violin; studiare lettere to study (the) arts; studia storia a Oxford she is studying o reading BE history at Oxford
     2 (analizzare) to examine [dossier, situazione, disegno di legge, problema, progetto]; (osservare) to study [persona, reazione]
     3 (fare delle ricerche) [ persona] to study; [ scienza] to deal* with, to study
     4 (preparare) to work out, to think* up [ piano di fuga]
     5 (ponderare) to weigh [ parole]; to study [ gesto]
     (aus. avere) to study; studiare alla scuola internazionale, a Roma to be a student at the international school, in Rome; studiare per un esame to study for an exam
    III studiarsi verbo pronominale
     1 (osservarsi con attenzione) to study oneself; (reciprocamente) to study each other
     2 (sforzarsi) -rsi di fare qcs. to try to do sth.
    studiarle tutte to try everything.

    Dizionario Italiano-Inglese > studiare

  • 89 studium

        studium ī, n    [cf. studeo], application, assiduity, zeal, eagerness, fondness, inclination, desire, exertion, endeavor, study: illum summo cum studio servare: studium semper adsit, cunctatio absit: non studio accusare, not from inclination: laedere gaudes, et hoc studio pravus facis, H.: ad studium fallendi studio quaestūs vocari: efferor studio patres vestros vivendi: doctrinae: ea res studia hominum adcendit ad consulatum mandandum Ciceroni, S.— A pursuit, object of desire, study: musicum, poetry, T.: suo quisque studio maxime ducitur: quot capitum vivunt, totidem studiorum Milia, H.— Good-will, friendliness, affection, attachment, devotion, favor, kindness: tibi polliceor eximium et singulare meum studium: studium et favor: erga me: erga plebem Romanam, L.: studia volgi amissurus, S.— Strong feeling, zeal, partisanship, prejudice: quasi studio partium fecerit, party spirit: studia competitorum: sine studio dicere; cf. quo minus cupiditatis ac studi visa est oratio habere, partisanship, L.: senatum in studia diducere, i. e. parties, Ta.— Application to learning, study, research, inquiry: pabulum studi atque doctrinae: semper mihi tua ista studia placuerunt, studies: studia Graecorum: studiis annos septem dedit, H.: o seri studiorum! late in learning, H.
    * * *
    eagerness, enthusiasm, zeal, spirit; devotion, pursuit, study

    Latin-English dictionary > studium

  • 90 studium

    ī n. [ studeo ]
    1) старание, усердие, рвение (s. laudis C)
    s. conferre in (ad) aliquid C или s. ponere in aliquā re C — приложить старание к чему-л.
    2) влечение, стремление, страсть
    s. quaestūs (или lucri) C — страсть к наживе, корыстолюбие
    s. habendi Cлюбостяжание
    s. novarum rerum Sl — стремление к реформам, желание совершить переворот
    vitae s. Cобраз жизни
    studio C etc. — по влечению, из склонности или намеренно, умышленно, тж. усердно ( gradum celerare V)
    studio ac voluntate C — всеми помыслами, всей душой
    3) деятельное участие (s. favorque transibit PJ); приверженность, привязанность, расположение, преданность ( studiis odiisque carēre Lcn); благожелательность, благосклонность (alicujus rei или in aliquid, in или erga aliquem C etc.)
    s. rei publicae Sl, T — любовь к отечеству, патриотизм
    non studio, sed officio C — не по сердечному влечению, а из чувства долга
    s. atque aures C — сочувственное внимание, благосклонное отношение
    senatum in studia diducere Tсм. diduco 3.
    4) (тж. s. partium C) пристрастие, пристрастность
    sine irā et studio T — без гнева, (но) и без пристрастия
    5) занятие, профессия (s. rerum rusticarum Col); любимое занятие (suo quisque studio maxime ducitur C)
    6) научные занятия, изучение (s. litterarum C; in studiis vitam agere O)
    cruda studia Pt — незаконченное обучение, т. е. недоучившаяся молодёжь
    7) наука, отрасль науки ( studia adulescentiam alunt C)

    Латинско-русский словарь > studium

  • 91 Studien

    Studien, litterarum studia u. im Zshg. auch bl. studia, ōrum,n. pl.litterae ac studia doctrinae (im allg.). – humanitatis studia atque litterarum (als Mittel zur Bildung). – sich den St. widmen, studiis litterarum se tradere; ad litterarum studium seconferre: seine St. ernstlicher betreiben, studia urgere.

    deutsch-lateinisches > Studien

  • 92 Wissenschaft

    Wissenschaft, scientia. notitia. cognitio (subjektiv, das Wissen, die Kenntnis, Erkenntnis). – ratio (objektiv, wissenschaftliches System, wissenschaftliches Verfahren etc.). – ars (objektiv, die Kunst in der höchsten Steigerung des Begriffs = die Wissenschaft). – doctrina. disciplina (objektiv, Zweig des Wissens, Disziplin). – die Wissenschaften, doctrinae; disciplinae; disciplinae studia, ōrum,n. pl.;litterae; litterarum studia, ōrum,n. pl. – schöne Wissenschaften, liberales doctrinae atque ingenuae: liberales disciplinae; liberalissima studia atque artes; ingenua studia atque artes; artes elegantes et ingenuae; artes honestae: die höheren Wissenschaften, studia altiora. – etwas in die Form einer W. bringen, alqd arte concludere; alqd ad artem et praecepta revocare.

    deutsch-lateinisches > Wissenschaft

  • 93 Gelehrsamkeit

    Gelehrsamkeit, doctrina (durch Unterricht erlangte wissenschaftliche, z.B. gründliche, ornata). – disciplinae (die einzelnen Zweige der Gelehrs., die Wissenschaften). – litterae (die Gel., sofern sie auf schriftlichen Urkunden beruht). – scientia litterarum od. honestarum artium (die Kenntnis der schriftlichen Urkunden, der schönen Wissenschaften, die Belesenheit, Bewandertheit in denselben, also nur subjektiv, von der G., die jmd. besitzt, z.B. vir praestanti litterarum scientiā). – litterarum od. doctrinae studia, im Zshg. auch bl. studia od. litterae (die gelehrten Studien); verb. studia ac litterae. – tiefe G., interiores litterae: Studien, die mannigfaltige G. voraussetzen, vielseitige G., studia, quae in quadam varietate litterarum versantur.

    deutsch-lateinisches > Gelehrsamkeit

  • 94 affecto

    adfecto (affecto), āre, āvi, ātum [adficio] - tr. -    - voir la forme dép. adfector. [st1]1 [-] faire des efforts vers, entreprendre, tenter, chercher à atteindre, avoir des vues sur, être en quête de.    - adfectare iter, Cic.: chercher à se frayer un chemin.    - adfectare viam ad aliquem, Ter.: chercher à s'introduire auprès de qqn.    - adfectare viam, ut... Plaut.: **entrer dans une voie pour** = chercher un moyen pour.    - civitates adfectare, Sall.J. 66, 1; Tac. H. 4, 66: chercher à gagner des cités.    - Aetolorum amicitiam adfectare, Liv. 25, 23, 9: chercher à gagner l'amitié des Etoliens.    - studia militum adfectare, Tac. H. 1: 23, chercher à gagner le dévouement des soldats.    - affectare res Africae, Liv. 28, 17, 10: avoir des vues sur l'Afrique.    - bellum Hernicum adfectare, Liv. 7, 3, 9: avoir en vue une guerre contre les Berniques [la direction d'une...].    - munditiam adfectare, Nep. Att. 13, 5: viser à la propreté.    - regnum adfectare, Liv. 24, 25, 5: aspirer à la royauté.    - honorem adfectare, Sall. J. 64, 4: ambitionner une charge.    - quod nulla ars praestet affectando, Plin.: ce que l'art ne pourrait faire malgré ses efforts.    - affectare Siciliam, Flor.: convoiter la Sicile.    - affectare tyrannidem, Quint.: aspirer à la tyrannie.    - affectare cruorem alicujus, Stat. Th. 11, 539: avoir soif du sang de qqn.    - affectare elegantiam, Gell.: viser à l'élégance.    - affectare famam clementiae, Tac. H. 2, 63: vouloir passer pour un homme clément.    - potiundae Africae spem adfectare, Liv. 28, 18, 10: poursuivre l'espoir de s'emparer de l'Afrique.    - avec inf. qui esse docti adfectant, Quint. 10, 1, 98: ceux qui visent à être des savants.    - avec prop. inf. qui se divitem videri adfectat, Aug. Ep. 36, 1: qui ambitionne de paraître riche.    - adfectatus, a, um [a parfois un sens péjor.]: recherché (peu naturel).    - adfectata et parum naturalia, Quint. 11, 3, 10: des choses affectées et trop éloignées du naturel. [st1]2 [-] approcher de, aborder, atteindre.    - ubi nulla datur dextra adfectare potestas, Virg. En. 3: comme il ne lui est pas possible de mettre la main sur nous.    - viam Olympo adfectare, Virg. G. 4, 562: suivre la route de l'Olympe (qui mène à l'immortalité).    - spes adfectandae ejus rei, Liv. 29, 6, 2: l'espoir d'atteindre ce résultat.    - tutior ad adfectandas opes via, Liv. 24, 22, 11: moyen plus sûr d'arriver à la toute-puissance.    - Gallias adfectavere, Tac. G. 37: ils s'attaquèrent aux Gaules.    - dextrā affectare, Virg.: saisir avec la main droite.    - civitates formidine adfectare, Sall. J. 66: entraîner les villes par la terreur.    - morbo affectari, Liv. 29, 10: être atteint d'une maladie.    - affectare imperium, Tac.: s'emparer de l'empire.    - affectare studia militum, Tac.: capter la faveur de l'armée.
    * * *
    adfecto (affecto), āre, āvi, ātum [adficio] - tr. -    - voir la forme dép. adfector. [st1]1 [-] faire des efforts vers, entreprendre, tenter, chercher à atteindre, avoir des vues sur, être en quête de.    - adfectare iter, Cic.: chercher à se frayer un chemin.    - adfectare viam ad aliquem, Ter.: chercher à s'introduire auprès de qqn.    - adfectare viam, ut... Plaut.: **entrer dans une voie pour** = chercher un moyen pour.    - civitates adfectare, Sall.J. 66, 1; Tac. H. 4, 66: chercher à gagner des cités.    - Aetolorum amicitiam adfectare, Liv. 25, 23, 9: chercher à gagner l'amitié des Etoliens.    - studia militum adfectare, Tac. H. 1: 23, chercher à gagner le dévouement des soldats.    - affectare res Africae, Liv. 28, 17, 10: avoir des vues sur l'Afrique.    - bellum Hernicum adfectare, Liv. 7, 3, 9: avoir en vue une guerre contre les Berniques [la direction d'une...].    - munditiam adfectare, Nep. Att. 13, 5: viser à la propreté.    - regnum adfectare, Liv. 24, 25, 5: aspirer à la royauté.    - honorem adfectare, Sall. J. 64, 4: ambitionner une charge.    - quod nulla ars praestet affectando, Plin.: ce que l'art ne pourrait faire malgré ses efforts.    - affectare Siciliam, Flor.: convoiter la Sicile.    - affectare tyrannidem, Quint.: aspirer à la tyrannie.    - affectare cruorem alicujus, Stat. Th. 11, 539: avoir soif du sang de qqn.    - affectare elegantiam, Gell.: viser à l'élégance.    - affectare famam clementiae, Tac. H. 2, 63: vouloir passer pour un homme clément.    - potiundae Africae spem adfectare, Liv. 28, 18, 10: poursuivre l'espoir de s'emparer de l'Afrique.    - avec inf. qui esse docti adfectant, Quint. 10, 1, 98: ceux qui visent à être des savants.    - avec prop. inf. qui se divitem videri adfectat, Aug. Ep. 36, 1: qui ambitionne de paraître riche.    - adfectatus, a, um [a parfois un sens péjor.]: recherché (peu naturel).    - adfectata et parum naturalia, Quint. 11, 3, 10: des choses affectées et trop éloignées du naturel. [st1]2 [-] approcher de, aborder, atteindre.    - ubi nulla datur dextra adfectare potestas, Virg. En. 3: comme il ne lui est pas possible de mettre la main sur nous.    - viam Olympo adfectare, Virg. G. 4, 562: suivre la route de l'Olympe (qui mène à l'immortalité).    - spes adfectandae ejus rei, Liv. 29, 6, 2: l'espoir d'atteindre ce résultat.    - tutior ad adfectandas opes via, Liv. 24, 22, 11: moyen plus sûr d'arriver à la toute-puissance.    - Gallias adfectavere, Tac. G. 37: ils s'attaquèrent aux Gaules.    - dextrā affectare, Virg.: saisir avec la main droite.    - civitates formidine adfectare, Sall. J. 66: entraîner les villes par la terreur.    - morbo affectari, Liv. 29, 10: être atteint d'une maladie.    - affectare imperium, Tac.: s'emparer de l'empire.    - affectare studia militum, Tac.: capter la faveur de l'armée.
    * * *
        Affecto, affectas, affectare, Ab Affectu deductum verbum. Avoir merveilleux desir de quelque chose, Affecter.
    \
        Affectare cruorem alicuius. Stat. Desirer le sang d'aucun, de le tuer.
    \
        Affectare diligentiam in superuacuis. Plin. Estre trop diligent en choses non necessaires.
    \
        Affectare iter. Cic. Pretendre, ou tascher à tenir un chemin.
    \
        Affectare regnum. Liu. Tendre à estre Roy par quelque moyen que ce soit.
    \
        Spes affectat easdem. Ouid. Elle ha semblable esperance.
    \
        Affectare viam ad aliquid. Virgil. Desirer et tascher à trouver les moyens de parvenir à quelque chose.
    \
        Affectare. Vlp. Faire une chose à son escient.
    \
        Affectare aliquem damnis. Plaut. Porter dommage à aucun.

    Dictionarium latinogallicum > affecto

  • 95 study

    1. verb
    1) (to give time and attention to gaining knowledge of a subject: What subject is he studying?; He is studying French; He is studying for a degree in mathematics; She's studying to be a teacher.) študovať
    2) (to look at or examine carefully: He studied the railway timetable; Give yourself time to study the problem in detail.) skúmať
    2. noun
    1) (the act of devoting time and attention to gaining knowledge: He spends all his evenings in study; She has made a study of the habits of bees.) štúdium
    2) (a musical or artistic composition: a book of studies for the piano; The picture was entitled `Study in Grey'.) etuda, štúdia
    3) (a room in a house etc, in which to study, read, write etc: The headmaster wants to speak to the senior pupils in his study.) študovňa, pracovňa
    * * *
    • velká snaha
    • vyšetrovat
    • zasnenie
    • zamyslenie
    • zámer
    • snažit sa
    • snaha
    • snívanie
    • skúmat
    • študovat
    • štúdium
    • študijná práca
    • študovna
    • starat sa
    • študovanie
    • štúdia
    • úsilie
    • ucit sa
    • predmet štúdia
    • etuda
    • kabinet
    • rojcenie
    • pozorne sledovat
    • prebádat
    • pracovna
    • maliarska štúdia
    • mat na zreteli

    English-Slovak dictionary > study

  • 96 Kunst

    Kunst, I) menschliche Geschicklichkeit übh., a) im Ggstz. zur Natur: ars. – manus (Menschenhand). – durch K., arte. per artem (im allg.); manu. opere (durch Menschenhand, durch Menschenarbeit); eruditione (durch Unterweisung und Bildung): durch K. erworben, artificiosus: durch K. befestigt, manu od. opere munitus. – b) im Ggstz. zum Handwerksmäßigen: ars (im allg.). – artificium (die Künstlichkeit, mit der etwas gearbeitet ist). – mit K., arte. ex arte (z.B. scribere, canere); scienter (mit Kunsteinsicht, z.B. tibiis cantare): mit K. gemacht, s. künstlich. – II) eine einzelne durch Übung erlangte Fertigkeit, a) im weit. Sinne: α) übh.: ars. scientia alcis rei (das Wissen, Verstehen von etwas, z.B. philosophandi: u. fundendi aeris). – studium alcis rei (das Studium einer Sache, eine K., insofern man sich mit ihr beschäftigt). – seine Künste zeigen, artes suas proferre, bei etwas, in alqa re.[1519] das ist keine K., istud quidem nihil negotii est: es ist keine K., zu etc., non magnum est m. Infin.; nihil facilius est quam in. Infin. – β) Kunstgriff: ars. artificium (im allg.). – mendacium (der Kunstgriff als Lüge, Täuschung, z.B. naturam mendacio adiuvare). – b) in eng. Bed., ein bestimmtes, nach Regeln erlerntes Metier: ars. artificium (im allg.). – professio (das Fach). – etwas zur K. machen, alqd in artem vertere; alqd ad artem redigere: eine K. werden, in artem vertere: der Krieg wurde eine K., disciplina militaris in artis modum venit. – die freien, schönen Künste, artes ingenuae od. liberales od. honestae od. elegantes; studia liberalia; artes, quibus erudiuntur ingenui: schöne und freie Künste, artes elegantes et ingenuae: Künste u. Wissenschaften, artes et disciplinae; studia et artes. artium studia atque doctrina: alle schönen Künste u. Wissenschaften, omnes bonarum rerum disciplinae: die Künste des Kriegs und Friedens, artes belli et pacis.

    deutsch-lateinisches > Kunst

  • 97 pięcioletni

    adj. 1. (o wieku) five-year-old
    - pięcioletnia dziewczynka a five-year-old girl
    2. (o okresie trwania) [studia, okres] five-year attr.
    - plan pięcioletni a five-year plan
    * * *
    1) (chłopiec, samochód) five-year-old
    2) (plan, studia) five-year
    * * *
    a.
    1. (= trwający pięć lat) five-year; studia pięcioletnie five-year (course of) studies; pięcioletni okres spłat kredytu five-year loan repayment period.
    2. (= w wieku pięciu lat) five-year-old; pięcioletnia dziewczynka five-year-old girl; pięcioletni pies five-year-old dog.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pięcioletni

  • 98 abruptus

    abruptus, a, um part. passé de abrumpo. [st2]1 [-] détaché violemment, séparé; escarpé, abrupt, qui est à pic. [st2]2 [-] inaccessible par le caractère, difficile, intraitable, inabordable. [st2]3 [-] brisé entièrement, rompu, interrompu, abandonné.    - abruptae ripae, Plin.-jn.: rives escarpées.    - abrupta saxa, Tac.: rochers inaccessibles.    - abrupta contumacia, Tac. An. 4, 20: une obstination roide.    - abruptus homo, Treb.: homme inabordable.    - abruptae nubes, Virg.: nuages déchirés (par les éclairs).    - abruptum conjugium, Cat.: mariage rompu.    - abrupto sidere (sole): le soleil étant caché ([interrompu]).    - abrupta studia, Quint.: études abandonnées.    - sibilus abruptus, Plin.: sifflement saccadé.    - abruptus sermo: style haché.    - cf. Sen. Contr. 2, pr. 2; Sen. Ep. 114, 1; Quint. 4, 2, 45 ; 12, 10, 80.
    * * *
    abruptus, a, um part. passé de abrumpo. [st2]1 [-] détaché violemment, séparé; escarpé, abrupt, qui est à pic. [st2]2 [-] inaccessible par le caractère, difficile, intraitable, inabordable. [st2]3 [-] brisé entièrement, rompu, interrompu, abandonné.    - abruptae ripae, Plin.-jn.: rives escarpées.    - abrupta saxa, Tac.: rochers inaccessibles.    - abrupta contumacia, Tac. An. 4, 20: une obstination roide.    - abruptus homo, Treb.: homme inabordable.    - abruptae nubes, Virg.: nuages déchirés (par les éclairs).    - abruptum conjugium, Cat.: mariage rompu.    - abrupto sidere (sole): le soleil étant caché ([interrompu]).    - abrupta studia, Quint.: études abandonnées.    - sibilus abruptus, Plin.: sifflement saccadé.    - abruptus sermo: style haché.    - cf. Sen. Contr. 2, pr. 2; Sen. Ep. 114, 1; Quint. 4, 2, 45 ; 12, 10, 80.
    * * *
        Abruptus, Participium et nomen: vt Abrupta loca, Lieux desrompus et desvoyez, gastez, esquels on ne peult monter ne descendre, comme haults rochiers, et semblables lieux.
    \
        Sermo abruptus, siue abrupta oratio, quae caret exordio: quales sunt orationes patheticae et concitatae. Macrob. Un propos sans preambule, qui n'est point continué et ne s'entretient point avec ceuls de devant.
    \
        Studia abrupta. Quintil. Rompuz du tout.

    Dictionarium latinogallicum > abruptus

  • 99 confero

    confĕro, conferre, contŭli, conlātum (collātum) - tr. - [st2]1 [-] apporter ensemble, amasser, réunir, assembler dans un même lieu, rassembler; porter, transporter. [st2]2 [-] rassembler (pour combattre), engager (un combat). [st2]3 [-] apporter (un tribut, de l'argent), payer. [st2]4 [-] fournir, donner. [st2]5 [-] être utile à, servir à. (intr.). [st2]6 [-] appliquer, employer à, consacrer (le temps) à. [st2]7 [-] attribuer, conférer (une charge). [st2]8 [-] comparer, mettre en parallèle. [st2]9 [-] conférer, discuter, échanger (des propos). [st2]10 [-] remettre, ajourner, renvoyer à, différer. [st2]11 [-] imputer à, rejeter sur, faire retomber sur, faire porter sur. [st2]12 [-] changer, transformer, métamorphoser.    - conferre frumentum: rassembler du blé.    - conferre vires in unum, Liv. 33, 19, 7: réunir les forces.    - conferre copias: concentrer des troupes.    - se conferre Romam: se retirer à Rome, se réfugier à Rome.    - conferre iter versus Brundidium: se diriger vers Brundisium.    - se conferre in fugam: s'enfuir.    - arma (gradum, manum, pedem, signa) conferre: en venir aux mains, engager le combat.    - collatis signis: en bataille rangée.    - tributum conferre in aliquam rem: payer une taxe pour qqch.    - sextantes in capita conferre, Liv. 2, 33, 11: verser un sixième d'as par personne.    - conferre (+ ad et acc. ou dat.) = prodesse: [apporter qqch d'utile ] = être utile à, être profitable à.    - multum veteres etiam Latini conferunt, Quint, 1, 8, 8: même les anciens Latins sont d'un grand profit.    - omne reliquium tempus conferre ad...: consacrer tout le reste de son temps à...    - conferre tempus ad comparationem belli: employer son temps à préparer la guerre.    - ad historiam se conferre: se consacrer à l’histoire.    - conferre officia in aliquem: obliger qqn.    - in pauca conferre: dire en peu de mots, résumer, abréger.    - conferre cum aliquo sermones: s'entretenir avec qqn.    - conferre aliquem alicui (cum aliquo) aliqua re: comparer qqn à qqn sous le rapport de qqch.    - conferre in diem: renvoyer à une date.    - ad arbitrium alicujus aliquid conferre: soumettre qqch au jugement de qqn.    - in aliquem culpam conferre: imputer la faute à qqn, rejeter la faute sur qqn.    - aliquem in saxum conferre, Ov. M. 4, 278: métamorphoser qqn en rocher.
    * * *
    confĕro, conferre, contŭli, conlātum (collātum) - tr. - [st2]1 [-] apporter ensemble, amasser, réunir, assembler dans un même lieu, rassembler; porter, transporter. [st2]2 [-] rassembler (pour combattre), engager (un combat). [st2]3 [-] apporter (un tribut, de l'argent), payer. [st2]4 [-] fournir, donner. [st2]5 [-] être utile à, servir à. (intr.). [st2]6 [-] appliquer, employer à, consacrer (le temps) à. [st2]7 [-] attribuer, conférer (une charge). [st2]8 [-] comparer, mettre en parallèle. [st2]9 [-] conférer, discuter, échanger (des propos). [st2]10 [-] remettre, ajourner, renvoyer à, différer. [st2]11 [-] imputer à, rejeter sur, faire retomber sur, faire porter sur. [st2]12 [-] changer, transformer, métamorphoser.    - conferre frumentum: rassembler du blé.    - conferre vires in unum, Liv. 33, 19, 7: réunir les forces.    - conferre copias: concentrer des troupes.    - se conferre Romam: se retirer à Rome, se réfugier à Rome.    - conferre iter versus Brundidium: se diriger vers Brundisium.    - se conferre in fugam: s'enfuir.    - arma (gradum, manum, pedem, signa) conferre: en venir aux mains, engager le combat.    - collatis signis: en bataille rangée.    - tributum conferre in aliquam rem: payer une taxe pour qqch.    - sextantes in capita conferre, Liv. 2, 33, 11: verser un sixième d'as par personne.    - conferre (+ ad et acc. ou dat.) = prodesse: [apporter qqch d'utile ] = être utile à, être profitable à.    - multum veteres etiam Latini conferunt, Quint, 1, 8, 8: même les anciens Latins sont d'un grand profit.    - omne reliquium tempus conferre ad...: consacrer tout le reste de son temps à...    - conferre tempus ad comparationem belli: employer son temps à préparer la guerre.    - ad historiam se conferre: se consacrer à l’histoire.    - conferre officia in aliquem: obliger qqn.    - in pauca conferre: dire en peu de mots, résumer, abréger.    - conferre cum aliquo sermones: s'entretenir avec qqn.    - conferre aliquem alicui (cum aliquo) aliqua re: comparer qqn à qqn sous le rapport de qqch.    - conferre in diem: renvoyer à une date.    - ad arbitrium alicujus aliquid conferre: soumettre qqch au jugement de qqn.    - in aliquem culpam conferre: imputer la faute à qqn, rejeter la faute sur qqn.    - aliquem in saxum conferre, Ov. M. 4, 278: métamorphoser qqn en rocher.
    * * *
        Confero, pen. corr. confers, contuli, pen. corr. collatum, pen. prod. conferre. Columel. Porter plusieurs choses en un lieu.
    \
        Conferre. Plaut. Bailler, Donner, Conferer.
    \
        Conferre. Plin. iunior. Contribuer.
    \
        AEs conferre. Ouid. Contribuer.
    \
        Dicam neminem vnquam tam impudentem fuisse, qui a diis immortalibus tot et tantas res tacitus auderet optare, quot et quantas dii immortales ad Cn. Pompeium contulerunt. Cic. Luy ont donné, ou Ont assemblé en luy.
    \
        Conferre, Colloqui. Plaut. Deviser, Conferer ensemble, Parlementer.
    \
        Conferre studia ad arbitrium alterius. Cic. Employer ses estudes, son scavoir és lettres à la volunté d'autruy.
    \
        Ad alios hanc sinistram diligentiam conferant. Plin. iunior. Qu'ils donnent et attribuent, ou portent et facent present de ceste fascheuse et trop curieuse diligence à d'autres, car je n'en veulx point, et ne veulx estre tel.
    \
        Conferre, pro Mutare. Ouid. Muer.
    \
        Amorem conferre alicui. Propert. Donner son amour à aucun, L'aimer.
    \
        Ita tuum conferto amorem semper si sapis, Ne id, etc. Plaut. Mets, ou jecte ton amour en tel lieu, etc.
    \
        Animum alio. Terent. Oster son amour d'aucun, et en aimer un autre.
    \
        Animum ad fodiendos puteos. Hirtius. Appliquer son esprit, Mettre son entente, S'addonner.
    \
        Benignitatem in aliquem. Cic. Luy faire beaucoup de plaisirs, Luy aulmosner de ses biens.
    \
        Capita. Liu. S'assembler ensemble pour consulter de quelque affaire, Quand deux ou plusieurs apportent leurs testes l'une aupres de l'autre pour parler de choses secrettes.
    \
        Castra castris. Caesar. Camper l'un devant l'autre, et vis à vis.
    \
        Causam in aliquam. Cic. Rejecter sur luy la faulte faicte, Mettre sur luy le blasme, Attribuer, S'excuser sur luy.
    \
        Certamina belli inter se. Virgil. Batailler.
    \
        Ore suo cibos conferre. Quintil. Comme font les oiseaulx qui baillent la besquee à leurs petits.
    \
        Consilia. Terent. Consulter ensemble.
    \
        Omne consilium, studium, officium, operam, laborem, diligentiam, ad amplitudinem alicuius conferre. Cic. Employer.
    \
        Consilium viuendi omne ad naturam suam. Cic. Rapporter sa facon et institution de vivre à son naturel, et suyvre sa nature.
    \
        Consolationes in rem aliquam. Cic. Assembler.
    \
        Consulatum in eundem annum. Plin. iunior. Rapporter et remettre en mesme annee.
    \
        Copiam verborum conferre. Quintil. Bailler.
    \
        Ne post conferas culpam in me. Terent. Ne t'en prens point apres à moy, Ne m'en charge point apres.
    \
        Curas suas, et quicquid nobis est a Deo datum, in Remp. conferre. Cic. Employer et appliquer toute sa cure et son soing au prouffit de la Republique.
    \
        In medium singulos denarios in singulos talos conferre. Sueton. Bailler, Coucher, Mettre sur le jeu.
    \
        Diligentiam in valetudinem alicuius conferre. Cic. Estre soigneux de sa santé, Mettre peine à le remettre en santé.
    \
        Disputationem conferre in aliquos. Cic. Leur donner et appliquer la disputation et propos, Les faire parler.
    \
        Dona conferre alicui. Plaut. Bailler ou apporter de tous costez.
    \
        Exempla aliorum conferre. Plaut. Mettre deux choses l'une contre l'autre, pour veoir qui est la plus belle, ou plus laide, pour en faire comparaison, Paragonner.
    \
        Si conferendum exemplum est, non, etc. Terent. S'il est besoing d'user d'exemple.
    \
        Faciem et mores conferre duarum. Ouid. Faire comparaison de l'une à l'autre.
    \
        Fructum alio conferre. Terent. Porter ailleurs.
    \
        Gradum. Plaut. Marcher aussi fort qu'un autre, Aller quand et quand luy.
    \
        Gradum conferre cum hoste. Liu. Assaillir, Mettre pied contre pied, Aller droict à luy, Marcher à l'encontre.
    \
        In carmen rem aliquam. Columel. Mettre en vers.
    \
        In commune. Cic. Apporter au prouffit de la communauté, Mettre en commun.
    \
        In educationem aliquid conferre. Quintil. Employer.
    \
        Nunc verba in pauca conferam, quid te velim. Plaut. Je te diray en brief ce que je te veulx dire.
    \
        In pauca. Cic. Conclure, Faire fin.
    \
        In quaestum vocem conferre. Cic. Employer sa parolle à gaigner argent.
    \
        In tempus ambulationis conferre cogitationes. Cic. Remettre toutes ses pensees au temps qu'on se pourmenera, N'y penser sinon alors.
    \
        Inter se. Cic. Conferer ensemble.
    \
        Coram inter nos conferemus. Cic. Nous parlerons et deviserons ensemble.
    \
        Ingenium ad rem aliquam. Cic. Employer ou appliquer son esprit.
    \
        Iter Brundusium versus contuli. Cic. Je prins et addonnay mon chemin vers, etc. Vide ITER.
    \
        Lites conferre. Horat. Noiser avec aucun.
    \
        Maledicta in aliquem. Cic. Dire beaucoup d'oultrages à aucun.
    \
        Manum, vel manus. Cic. S'entrebatre.
    \
        Munera conferre. Propert. Faire dons, Donner.
    \
        Officia in aliquem. Cic. Luy faire plaisir et service.
    \
        Omnem operam ad philosophiam conferre. Cic. Employer toute sa peine à la philosophie.
    \
        Orationem ad rem aliquam. Plaut. Tourner son propos à parler de quelque autre chose.
    \
        Permulta in aliquem, quae ab eo nunquam dicta sunt, conferre. Cic. Luy attribuer.
    \
        Pecuniam in opus. Plin. iunior. Bailler ou employer argent pour faire quelque chose.
    \
        Nisi forte eam pecuniam in Reipub. magnum aliquod tempus contulerit. Cic. S'il ne l'a reservé pour, etc.
    \
        Pedem. Plaut. S'approcher.
    \
        Collato pede praeliari. Liu. Combatre main à main.
    \
        Conferre pedem. Cic. Venir au poinct, Joindre.
    \
        Conferre pedem dicuntur Oratores. Quintil. Quand ils viennent cottir et respondre aux argumens de la partie.
    \
        Pestem hominibus haec conferunt. Columel. Engendrent la peste, ou apportent.
    \
        Rationem belli aliquo. Caesar. Employer toute la force de la guerre en quelque place.
    \
        Rationes conferre. Cic. Compter ensemble et venir à compte.
    \
        Rem in pauca. Plaut. Abbreger, Despescher.
    \
        Conferre se. Plin. iunior. S'assembler, et s'amasser.
    \
        Seria conferre cum aliquo. Ouid. Conferer et deviser de choses d'importance.
    \
        Seditionem in tranquillum. Plaut. Appaiser une noise.
    \
        Sermonem. Plaut. Parler ensemble.
    \
        Conferunt sermones inter se. Plaut. Ils parlent et devisent ensemble.
    \
        Signa. Liu. Combatre et venir les uns contre les autres à enseignes desployees.
    \
        Stipendium studio alterius. Colum. Aider les estudes d'aucun d'une somme d'argent.
    \
        Studia sua omnia in aliquem. Cic. Luy faire tous plaisirs et services, S'employer du tout à luy faire plaisir.
    \
        Studium in rem aliquem. Cic. Employer.
    \
        Suspicionem in aliquem. Cic. Souspeconner aucun.
    \
        Tempus ad vel in rem aliquam. Plin. iunior. Cic. Employer et addonner son temps à faire quelque chose.
    \
        Ex censu quotannis tributa conferre. Cic. Payer le tribut, le fort portant le foible selon leurs richesses.
    \
        Verba ad rem conferre. Terent. Mettre en effect ce qu'on dict, Faire ce qu'on dict.
    \
        Conferri solet a te in me verbum illud. Cic. Tu as accoustumé de dire, et user d'un tel mot à l'encontre de moy.
    \
        Vires in vnum. Liu. Assembler ensemble.
    \
        Vitam inter se vtriusque conferre. Cic. Comparer l'une à l'autre.
    \
        Vitia sua in senectutem. Cic. Attribuer ses vices à vieillesse, et dire qu'elle en est cause.
    \
        Voluntatem conferre in aliquem. Cic. Mettre son affection à aucun.
    \
        Conferre nouissima primis. Cic. Assembler les derniers aux premiers, Conferer et rapporter, etc.
    \
        Conferre se totum ad amicitiam alicuius. Cic. S'addonner du tout à aimer aucun.
    \
        Ad aliquem se conferre. Cic. Se retirer vers aucun, Le suyvre et hanter.
    \
        Ad authoritatem alicuius. Cic. Suyvre l'authorité d'aucun.
    \
        Ad curam aliquam se conferre. Cic. Prendre le soing de quelque chose.
    \
        Ad rempub. Cic. S'addonner au gouvernement et maniement de la republique.
    \
        Ad studia. Sueton. S'addonner aux lettres.
    \
        Conferre se ad vmbram arboris. Ouidius. Se mettre à l'ombre d'un arbre.
    \
        In fidem et clientelam alterius. Cic. Se donner à quelqu'un, Se mettre en sa sauvegarde et tutelle.
    \
        In societatem aliquorum. Cic. S'associer, S'accompaigner, Se faire compaignon.
    \
        Ad hostes. Cic. Se rendre aux ennemis.
    \
        In pedes se conferre. Plaut. Gaigner au pied, S'enfuir.
    \
        Conferre, Comparare. Dicimus autem, Confero te isti, et cum isto. Cic. Comparer, Paragonner, Confronter.
    \
        Hominibus magnis se conferre. Ouid. Se comparer à grans personnages.
    \
        Conferre descriptionem cum tabulis. Cic. Collationner le double ou la copie avec l'original.
    \
        Conferre, Differer. Cic. Omnia in Martium mensem sunt collata. Rejectez, Differez jusques au mois de Mars.
    \
        Conferre timorem suum, aut rem aliam in aliquid. Caesar. Dire qu'elle est cause de nostre paour, Attribuer.
    \
        Romam se contulit. Cic. Il est allé à Romme.
    \
        Retro se conferre. Claud. Reculer, Retourner.
    \
        Confert, in tertiis personis, pro Conducit, vel prodest, et vtile est. Columel. Prouffite, Sert, Aide, Est utile.

    Dictionarium latinogallicum > confero

  • 100 diduco

    dīdūco, ĕre, duxi, ductum [dis + duco] - tr. - [st1]1 [-] conduire en différents endroits, séparer, écarter, partager ou étendre, dilater, allonger.    - ventus nubes diducit, Lucr. 6, 215: le vent divise les nuages.    - diducere rictum auditoris risu, Hor. S. 1, 10, 7: faire que l'auditeur ait la bouche distendue par le rire.    - intervalla aut contrahere aut diducere, Cic. Ac. 2, 19: resserrer ou allonger les intervalles.    - rivis diduci, Cic. de Or. 3, 21: se séparer en divers ruisseaux (in rivos Quint. 5, 13, 13).    - diductis nostris paulatim navibus, Caes. BC. 2, 6, 2: nos vaisseaux s'étant peu à peu éloignés les uns des autres.    - diducere digitos, Cic. Or. 113: écarter les doigts.    - diducere oculum, Cels. 7, 7, 4: ouvrir un oeil.    - diducere os, Plin. 32, 4, 14, § 36: ouvrir la bouche.    - arva et urbes litore diductae, Virg. En. 3, 419: campagnes et villes détachées du rivage.    - diducere nodos manu, Ov. M. 2, 560: défaire des noeuds avec la main.    - diducere assem in partes centum, Hor. P. 326: partager un as en cent parties.    - diducere senatum in studia, Tac. H. 4, 6: diviser le sénat en partis.    - in corpus omne diduci, Cels. praef.: se répandre par tout le corps. [st1]2 [-] séparer violemment, désunir, rompre, déchirer, détruire.    - diduci ab aliquo, Cic. Inv. 1, 109: se séparer de qqn.    - amicitias diducere, Sen. Ir. 2, 29: rompre des liens d'amitié.    - diducere nuptias, Sen. Contr. 2, 13: faire rompre un mariage.    - hortari ne... nihil profuturo gemitu pectus diduceret, Petr. 111: exhorter à ne pas déchirer sa poitrine de gémissements qui ne serviraient à rien.    - ne vastius cliducantur (verba), Cic. de Or. 3, 172: pour que les mots ne soient pas séparés dans la prononciation par de trop grands intervalles. [st1]3 [-] étendre, déployer, développer.    - diducere copias, Caes. BG. 3, 23, 7: déployer des troupes.    - cf. Caes. BG. 6, 34, 5 ; BC. 3, 40, 2 ; Sall. J. 25, 9.    - diducere cornua, Liv. 28, 14, 17: étendre les ailes.
    * * *
    dīdūco, ĕre, duxi, ductum [dis + duco] - tr. - [st1]1 [-] conduire en différents endroits, séparer, écarter, partager ou étendre, dilater, allonger.    - ventus nubes diducit, Lucr. 6, 215: le vent divise les nuages.    - diducere rictum auditoris risu, Hor. S. 1, 10, 7: faire que l'auditeur ait la bouche distendue par le rire.    - intervalla aut contrahere aut diducere, Cic. Ac. 2, 19: resserrer ou allonger les intervalles.    - rivis diduci, Cic. de Or. 3, 21: se séparer en divers ruisseaux (in rivos Quint. 5, 13, 13).    - diductis nostris paulatim navibus, Caes. BC. 2, 6, 2: nos vaisseaux s'étant peu à peu éloignés les uns des autres.    - diducere digitos, Cic. Or. 113: écarter les doigts.    - diducere oculum, Cels. 7, 7, 4: ouvrir un oeil.    - diducere os, Plin. 32, 4, 14, § 36: ouvrir la bouche.    - arva et urbes litore diductae, Virg. En. 3, 419: campagnes et villes détachées du rivage.    - diducere nodos manu, Ov. M. 2, 560: défaire des noeuds avec la main.    - diducere assem in partes centum, Hor. P. 326: partager un as en cent parties.    - diducere senatum in studia, Tac. H. 4, 6: diviser le sénat en partis.    - in corpus omne diduci, Cels. praef.: se répandre par tout le corps. [st1]2 [-] séparer violemment, désunir, rompre, déchirer, détruire.    - diduci ab aliquo, Cic. Inv. 1, 109: se séparer de qqn.    - amicitias diducere, Sen. Ir. 2, 29: rompre des liens d'amitié.    - diducere nuptias, Sen. Contr. 2, 13: faire rompre un mariage.    - hortari ne... nihil profuturo gemitu pectus diduceret, Petr. 111: exhorter à ne pas déchirer sa poitrine de gémissements qui ne serviraient à rien.    - ne vastius cliducantur (verba), Cic. de Or. 3, 172: pour que les mots ne soient pas séparés dans la prononciation par de trop grands intervalles. [st1]3 [-] étendre, déployer, développer.    - diducere copias, Caes. BG. 3, 23, 7: déployer des troupes.    - cf. Caes. BG. 6, 34, 5 ; BC. 3, 40, 2 ; Sall. J. 25, 9.    - diducere cornua, Liv. 28, 14, 17: étendre les ailes.
    * * *
        Diduco, diducis, diduxi, diductum, diducere. Caesar. Partir ou separer une chose ou plusieurs en diverses parties, et faire que l'une aille ca, l'autre là, Ouvrir une chose, Ouvrir ca et là, Esrailler, Escarquiller.
    \
        Diducere aciem in cornua. Liu. Separer, Diviser.
    \
        Diducere aquam in vias. Cato. La faire couler ca et là.
    \
        Diducere argumenta in digitos. Quintil. Marquer et diviser ses arguments sur les doigts.
    \
        Diducere complexus. Propert. Separer, Desjoindre les embrassements et accolades.
    \
        Fauces immani diducit hiatu. Sil. Il ouvre.
    \
        Flumina in riuos diducuntur. Quintil. Sont separez.
    \
        Humum continuam diduxit. Ouid. Il ha ouvert, rompu, fendu, separé la terre qui s'entretenoit.
    \
        Risu diducere rictum auditoris. Horat. Ouvrir.
    \
        In studia Senatum diduxerat. Tacit. Il avoit mis division entre les Senateurs, et les avoit faict bender les uns contre les autres.
    \
        In species rursus haec omnia diducuntur. Quint. Sont divisez.
    \
        Vestem diduxit ab ore. Ouid. Osta de devant son visage.

    Dictionarium latinogallicum > diduco

См. также в других словарях:

  • studia — STUDIÁ, studiéz, vb. I. 1. tranz. A depune o muncă intelectuală susţinută, sistematică, pentru însuşirea de cunoştinţe temeinice într un anumit domeniu; a învăţa. 2. tranz., refl. şi refl. recipr. A (se) observa cu atenţie, a (se) examina (din… …   Dicționar Român

  • studia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. studiadiów {{/stl 8}}{{stl 7}} proces zdobywania wiedzy, kształcenia się na wyższej uczelni według określonego, ujętego w ramy czasowe programu i zgodnie z obowiązującym regulaminem, zakończony uzyskaniem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Studĭa — Studĭa. u. Studien, Mehrzahl von Studium, s.d. Daher Studienmethode, Methode, Nach welcher man studirt …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Studia Phaenomenologica — Studia Phænomenologica Studia Phænomenologica est une revue internationale de phénoménologie fondée en 2000 à Bucarest. Volumes publiés Studia Phænomenologica VII (2007): Jan Patocka and the European Heritage, 2007, 568 p., ISSN 1582 5647,… …   Wikipédia en Français

  • Studia Phaenomenologica — is an international Yearbook for phenomenology and hermeneutics published from 2001 by the Romanian Society for Phenomenology.Volumes published* Studia Phaenomenologica VII (2007): Jan Patocka and the European Heritage, 2007, 568 p., ISSN 1582… …   Wikipedia

  • Studia Phænomenologica — est une revue internationale de phénoménologie fondée en 2000 à Bucarest. Volumes publiés Studia Phænomenologica VII (2007): Jan Patocka and the European Heritage, 2007, 568 p., (ISSN 1582 5647), Cristian Ciocan (ed.), Ivan Chvatík (guest… …   Wikipédia en Français

  • Studia humaniora — Studia humanitatis ( humanistische Studien , wörtlich Studien der Humanität ) oder Studia humaniora ist seit der Renaissance die lateinische Bezeichnung für die Gesamtheit des humanistischen Bildungsprogramms. Dieses beruhte auf der Rückbesinnung …   Deutsch Wikipedia

  • Studia humanitatis — ( humanistische Studien , wörtlich Studien der Humanität ) oder Studia humaniora ist seit der Renaissance die lateinische Bezeichnung für die Gesamtheit des humanistischen Bildungsprogramms. Dieses beruhte auf der Rückbesinnung auf die… …   Deutsch Wikipedia

  • Studia Filozoficzne — Специализация: научно теоретический журнал по философии Периодичность: нерегулярный Сокращённое название: Studia filoz. Язык: польский Главный редактор …   Википедия

  • Studia Mathematica — ist eine von der polnischen Akademie der Wissenschaften herausgegebene mathematische Fachzeitschrift. Die Zeitschrift Studia Mathematica wurde 1929 von Stefan Banach und Hugo Steinhaus in Lwów gegründet. Zu den Schwerpunktthemen… …   Deutsch Wikipedia

  • Studia Aurora — (Демяновская долина,Словакия) Категория отеля: Адрес: Demanovska dolina 216, 03101 Демян …   Каталог отелей

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»