-
41 заканчивать
несов.; сов. зако́нчить1) работу и др. beénden (h) что л. A; завершать тж. ábschließen schloss áb, hat ábgeschlossen что л. A; в повседн. речи - кончать fértig sein, fértig wérden er wird fértig, wú rde fértig, ist fértig gewórden что л., что л. делать → mit D; завершать, подходить к концу zum Schluss kómmen kam zum Schluss, ist zum Schluss gekómmenзака́нчивать строи́тельство, иссле́дование — den Bau, die Untersú chung beénden [ábschließen]; mit dem Bau, mit der Untersú chung fértig sein [wérden]
Он зако́нчил свою́ рабо́ту в срок. — Er hat séine Árbeit réchtzeitig beéndet [ábgeschlossen]. / Er war mit séiner Árbeit réchtzeitig fértig.
Де́ти, зака́нчивайте, ско́ро звоно́к. — Kínder, kommt zum Schluss, bald klíngelt es.
Я зака́нчиваю своё выступле́ние. — Ich kómme zum Schluss méiner Áusführungen.
Когда́ он зако́нчил писа́ть письмо́, бы́ло уже́ по́здно. — Als er mit dem Brief fértig gewórden war [Als er den Brief beéndet hátte], war es schon spät.
2) заключать чем л. schlíeßen ↑, beénden ↑ что л. A, чем л. → mit DОн зако́нчил письмо́, своё выступле́ние сле́дующими слова́ми... — Er schloss [beéndete] den Brief, séine Réde mit fólgenden Wórten...
3) учебное заведение beénden (h), книжн. тж. absolvíeren [-v-] (h) что л. A (дополн. обязательно); в повседн. речи тж. fértig wérden что л. → mit D; о вузе тж. sein Stú dium ábschließen ↑; в немецкоязыных странах школу, гимназию, сдавая выпускные экзамены das Abitú r máchen (h)Я зако́нчил шко́лу два го́да тому́ наза́д. — Ich hábe die Schú le vor zwei Jáhren beéndet [absolvíert]. / Ich bin mit der Schú le vor zwei Jáhren fértig gewórden. / Ich hábe vor zwei Jáhren das Abitú r gemácht.
Я зако́нчил педагоги́ческий институ́т, университе́т в э́том году́. — Ich hábe mein Stú dium an der pädagógischen Hóchschule, an der Universität díeses Jahr ábgeschlossen. / ; Ich hábe díeses Jahr die pädagógische Hóchschule, die Universität beéndet [absolvíert]. см. тж. кончать и оканчивать
-
42 занимать
Iнесов.; сов. заня́ть1) пространство, место éinnehmen nimmt éin, nahm éin, hat éingenommen что л. AСтол занима́ет мно́го ме́ста. — Der Tisch nimmt viel Platz éin.
Значи́тельную часть страны́ занима́ют го́ры. — Éinen gróßen Teil des Lándes néhmen Bérge éin.
••2) о времени in Ánspruch néhmen das nimmt in Ánspruch, nahm in Ánspruch, hat in Ánspruch genómmen сколько времени A (у кого л. не употр.); у кого bráuchen (h) сколько времени → A переводится с изменением структуры предложенияЭ́то занима́ет мно́го вре́мени. — Das nimmt viel Zeit in Ánspruch.
Э́та рабо́та заняла́ у меня́ три часа́, весь день. — Ich bráuchte für díese Árbeit drei Stú nden, den gánzen Tag.
Доро́га туда́ и обра́тно занима́ет у меня́ почти́ два часа́. — Für den Weg hin und zurück bráuche ich fast zwei Stú nden.
3) тк. несов. жить (в комнате, квартире) bewóhnen что л. AНа́ша семья́ занима́ет трёхко́мнатную кварти́ру. — Únsere Famíli|e bewóhnt éine Dréiraumwohnung.
4) должность, пост bekléiden (h) что л. AIIОн занима́ет отве́тственную до́лжность, пост мини́стра. — Er bekléidet éine verántwortungsvolle Stéllung, éinen Minísterposten.
несов.; сов. заня́ть брать в долг sich (D) léihen lieh sich, hat sich gelíehen что л. A, у кого л. → von D; в повседн. речи тж. sich (D) bórgen (h) что л. A, у кого л. → von D или bei DЯ за́нял у това́рища де́ньги [де́нег], пять е́вро. — Ich hábe mir von méinem Freund Geld, fünf Éuro gelíehen [gebórgt].
-
43 звонок
1) на двери, велосипедный die Klíngel =, nнажа́ть на звоно́к — auf die Klíngel drücken
звоно́к не рабо́тает. — Die Klíngel geht nicht.
2) звуковой сигнал das Klíngelzeichen s, =гро́мкий, дли́нный звоно́к — ein láutes, lánges Klíngelzeichen
Зазвене́л звоно́к. — Es klíngelte. / Es läutete.
Разда́лся звоно́к на переме́ну. — Es hat zur Páuse geklíngelt [geläutet].
Прозвене́л звоно́к на уро́к, с уро́ка. — Es hat zum Únterricht [zum Begínn der Stúnde], zum Énde der Stúnde geklíngelt [geläutet].
Ско́лько мину́т до звоно́ка? — Wíe viel Minúten sind es bis zum Klíngelzeichen?
-
44 институт
1) учебное заведение die Hóchschule =, nпедагоги́ческий институ́т — Pädagógische Hóchschule
институ́т физи́ческой культу́ры — Hóchschule für Körperkultur
Э́тот институ́т гото́вит учителе́й. — Díese Hóchschule bíldet Léhrer áus.
Он хо́чет поступи́ть в институ́т. — Er will studíeren.
Он поступи́л в э́тот институ́т. — Er wúrde an díeser Hóchschule immatrikulíert.
Он у́чится в на́шем институ́те. — Er studíert an únserer Hóchschule.
Он сдаёт вступи́тельные экза́мены в э́тот институ́т. — Er legt die Áufnahmeprüfungen an díeser Hóchschule áb.
В э́том году́ он зако́нчил институ́т. — Díeses Jahr hat er sein Stúdium an der Hóchschule ábgeschlossen.
В како́м институ́те вы учи́лись? — An wélcher Hóchschule háben Sie stúdiert? / Wo háben Sie studíert?
2) научно исследовательский das Institút (e)s, e das Fórschungsinstitut ↑Он рабо́тает в э́том институ́те. — Er ist an díesem Institút [Fórschungsinstitut] tätig.
-
45 километр
der Kilométer s, =пройти́ два киломе́тра, не́сколько киломе́тров — zwei Kilométer, éinige Kilométer zurücklegen
До ста́нции три киломе́тра. — Bis zur Statión sind es drei Kilométer.
По́езд идёт со ско́ростью сто кило-ме́тров в час. — Der Zug fährt mit éiner Geschwíndigkeit von (ein) húndert Kilométern pro Stúnde [in der Stúnde].
-
46 конкурс
1) на лучшее исполнение (для певцов, музыкантов и др.) der Wéttbewerb (e)s, e; объявленный в печати - на лучший проект и др. die Áusschreibung =, en; с наградой победителей (конкурсные задания - ответы на вопросы, загадки и др. обыкн. выполняются письменно) das Préisausschreiben s, =междунаро́дный ко́нкурс пиани́стов — internationáler Pianístenwettbewerb
ко́нкурс красоты́ — Schönheitswettbewerb
ко́нкурс на лу́чший прое́кт па́мятника — die Áusschreibung zum Entwúrf éines Dénkmals
ко́нкурс на лу́чший расска́з — ein Préisausschreiben für die béste Erzählung
лауреа́т ко́нкурса — der Préisträger
победи́тель ко́нкурса — der Síeger im Wéttbewerb [im Préisausschreiben]
объяви́ть ко́нкурс — éinen Wéttbewerb áusschreiben
проводи́ть ко́нкурс — éinen Wéttbewerb [ein Préisausschreiben] veránstalten
объяви́ть ко́нкурс на вака́нтную до́лжность — éine fréie Stélle áusschreiben
уча́ствовать в ко́нкурсе молоды́х музыка́нтов — an éinem Wéttbewerb für júnge Músiker téilnehmen
заня́ть на ко́нкурсе второ́е ме́сто — den zwéiten Platz im Wéttbewerb [im Préisausschreiben] belégen
предста́вить свою́ рабо́ту, свой прое́кт на ко́нкурс — séine Árbeit, séinen Entwúrf für ein Préisausschreiben éinreichen
Фильм демонстри́ровался на ко́нкурсе, вне ко́нкурса. — Der Film lief im Wéttbewerb, áußerhalb der Wértung.
В э́том университе́те о́чень большо́й ко́нкурс. — An díeser Universität sind sehr víele Bewérber für jéden Stúdi|enplatz.
На э́том факульте́те ко́нкурс во́семь челове́к на ме́сто. — An díeser Fákultät kómmen acht Bewérber auf jéden Stúdi¦enplatz.
Он не прошёл по ко́нкурсу. — Er wúrde nicht immatrikulíert, weil er in den Áufnahmeprüfungen nicht die nötige Púnktzahl bekómmen hat.
-
47 край
Iсосуда, стола, л́еса, обрыва и др. der Rand (e)s, Ränder, стола, стула, кровати тж. die Kánte =, n; конец - скамейки и др. das Énde s, nо́стрые края́ консе́рвной ба́нки — der schárfe Rand der Konsérvenbüchse [-v-]
напо́лнить стака́н до краёв — das Glas bis zum [bis an den] Rand vóll gíeßen
сиде́ть на краю́ сту́ла, крова́ти, скаме́йки — auf dem Stúhlrand [auf der Stúhlkante], auf dem Béttrand [auf der Béttkante], am Énde der Bank sítzen
уда́риться о край стола́ — sich an der Tíschkante stóßen
стоя́ть у края про́пасти — am Rand des Ábgrundes stéhen
Не ставь ча́шку на край (стола́)! — Stell die Tásse nicht auf den Rand [auf die Kánte]!
Он живёт на са́мом краю́ дере́вни. — Er wohnt dirékt am Dórfrand [am Ránd(e) des Dórfes].
IIПо края́м доро́ги росла́ крапи́ва. — Am Ránde [an den Rändern] des Wéges wáren Brénnnesseln.
1) тж. собир. края́ местность die Gégend =, en (ед. ч. соответст. тж. мн. ч. в русск. яз.); земля, страна das Land es, Länderбога́тый, плодоро́дный, пусты́нный, ди́кий край [бога́тые, плодоро́дные, пусты́нные, ди́кие края́] — éine réiche, frúchtbare, öde, wílde Gégend [ein réiches, frúchtbares, ödes, wíldes Land]
вспомина́ть о родны́х края́х — an sein Héimatland (zurück)denken
В на́ших края́х [в на́шем краю́] мно́го озёр. — In únserer Gégend gibt es víele Séen.
Я ре́дко быва́ю в э́тих края́х. — Ich kómme sélten in díese Gégend.
Пти́цы улете́ли в тёплые края́. — Die Vögel flógen in wárme Länder.
2) админ. террит. единица die Región =, enБарнау́л - центр Алта́йского края — Barnaúl ist das Zéntrum der Región Altái
-
48 после
Iнареч. später, nachhérIIЯ расскажу́ тебе́ об э́том по́сле. — Ich erzähle dir das später [nachhér].
по́сле войны́, по́сле револю́ции — nach dem Krieg, nach der Revolutión
Мы встре́тимся по́сле рабо́ты, по́сле заня́тий, по́сле кани́кул. — Wir tréffen uns nach Féierabend, nach dem Únterricht, nach den Féri|en.
по́сле оконча́ния институ́та я пошёл рабо́тать в шко́лу. — Nach méinem Stúdium ging ich an éine Schúle.
Мы оста́немся на час по́сле рабо́ты. — Wir bléiben éine Stúnde über die Árbeitszeit hináus.
Он пришёл по́сле всех. — Er ist als Állerlétzter gekómmen.
-
49 разговаривать
несов.1) spréchen er spricht, sprach, hat gespróchen, в повседн. речи, иногда неодобрит. réden (h) с кем л. mit D, о ком / чём л. über A и von D; беседовать sich unterhálten er unterhält sich, unterhíelt sich, hat sich unterhálten с кем л. mit D, о ком / чём л. über AНа уро́ке нельзя́ разгова́ривать. — In der Stúnde darf man nicht spréchen [réden]. / In der Stúnde darf man sich nicht unterhálten.
Прекрати́те разгова́ривать! — Hört áuf zu spréchen [zu réden]!
С кем ты сейча́с разгова́ривал? — Mit wem hast du ében gespróchen [gerédet]? / Mit wem hast du dich ében unterhálten?
Мы разгова́ривали по неме́цки. — Wir spráchen [unterhíelten uns, rédeten] deutsch.
Они́ до́лго о чём то разгова́ривали. — Sie háben lánge über [von] étwas gespróchen [gerédet]. / Sie háben sich lánge über étwas unterhálten.
Они́ то́лько разгова́ривают и ничего́ не де́лают. — Sie réden nur und tun nichts.
Я с ним не разгова́риваю. / Мы с ним не разгова́риваем. — Wir spréchen [réden] nicht miteinánder.
Я разгова́ривал с ним по телефо́ну. — Ich hábe mit ihm telefoníert.
-
50 сидеть
несов.; сов. просиде́ть1) сов. тж. посиде́ть sítzen saß, hat geséssenсиде́ть неподви́жно, заду́мавшись — únbeweglich, in Gedánken vertíeft sítzen [dá sítzen]
сиде́ть на сту́ле, в кре́сле, на своём ме́сте — auf dem Stuhl, im Séssel, auf séinem Platz sítzen
сиде́ть за пи́сьменным столо́м, вокру́г стола́, в углу́, у окна́ — am Schréibtisch, um den Tisch (herúm), in der Écke, am Fénster sítzen
сиде́ть в ко́мнате, на балко́не, в саду́, под де́ревом, на траве́ — im Zímmer, auf dem Balkón [-'kɔŋ], im Gárten, únter éinem Baum, im Gras sítzen
Сиди́ ти́хо, сми́рно! — Sitz still, rúhig!
Мне здесь (не)удо́бно сиде́ть. — Ich sítze hier (ún)bequém.
Мы немно́го посиде́ли в па́рке. — Wir sáßen ein bísschen im Park.
Он це́лый день (про)сиде́л за кни́гой, за компью́тером, над зада́чей. — Er saß den gánzen Tag über éinem Buch, am Computer [kɔmpjuːta]`, über éiner Áufgabe.
Мы весь ве́чер (про)сиде́ли у телеви́зора. — Wir sáßen den gánzen Ábend am [vor dem] Férnseher.
Ребёнок сиде́л у неё на коле́нях. — Das Kind saß auf íhrem Schoß.
2) находиться где-л. sítzen ↑; быть тж. sein er ist, war, ist gewésenРебёнок сиди́т це́лый день оди́н до́ма. — Das Kind sitzt [ist] den gánzen Tag alléin zu Háuse.
Мне пришло́сь просиде́ть в поликли́нике два часа́. — Ich músste in der Póliklinik zwei Stúnden wárten. / Ich war in der Póliklinik zwei Stúnden.
Он сиде́л (в тюрьме́). — Er hat (im Gefängnis) geséssen.
На стене́ сиди́т му́ха. — An der Wand sitzt [ist] éine Flíege.
3) тк. несов. - об одежде sítzen ↑ на ком-л. не употр.; на ком-л. pássen (h) на ком-л. → DКостю́м сиди́т хорошо́, безукори́зненно. — Der Ánzug sitzt gut, áusgezeichnet.
Пальто́ на тебе́ хорошо́, пло́хо сиди́т. — Der Mántel passt dir gut, passt dir nicht [passt dir schlecht].
-
51 товарищ
Э́то мой хоро́ший, ста́рый това́рищ. — Das ist ein gúter, álter Freund von mir.
У ма́льчика мно́го това́рищей, нет това́рищей. — Der Júnge hat víele Fréunde, kéine Fréunde.
Он мой шко́льный това́рищ [това́рищ по шко́ле]. — Er ist mein Schúlfreund [Schúlkamerad, mein Mítschüler].
Э́то мой това́рищ по университе́ту. — Das ist ein Kommilitóne [ein Stúdi|enfreund, ein Stúdi|enkollege, ein Mítstudent] von mir.
На заво́де я ча́сто сове́туюсь с о́пытными това́рищами. — Im Betríeb beráte ich mich oft mit erfáhrenen (Árbeits)Kollégen.
-
52 только
I частица1) лишь nur (безударная, с ударен. на последующем слове)Отсу́тству-ет то́лько оди́н студе́нт. — Es fehlt nur ein Studént.
Я был там то́лько оди́н день, одну́ неде́лю. — Ich war nur éinen Tag, éine Wóche dort.
У меня́ с собо́й то́лько три е́вро. — Ich hábe nur drei Éuro mít.
Я слы́шал о нём то́лько хоро́шее. — Ich hábe nur Gútes von ihm [über ihn] gehört.
Э́то же была́ то́лько шу́тка. — Das war doch nur (ein) Spaß [ein Scherz].
Он ду́мает то́лько о себе́. — Er denkt nur an sich.
Я то́лько просмотре́л э́ту статью́. — Ich hábe díesen Artíkel nur dúrchgesehen.
то́лько он э́то зна́ет. — Nur er weiß das.
то́лько ты оди́н мо́жешь мне помо́чь. — Nur du alléin kannst mir hélfen.
Смотри́, то́лько не опа́здывай. — Sieh nur zú, dass du nicht zu spät kommst.
2) совсем недавно - о прошлом, не раньше чем, лишь - о будущем, совсем мало - о часах и о возрасте erstОн пришёл то́лько час тому́ наза́д. — Er ist erst vor éiner Stúnde gekómmen.
Он прие́дет то́лько че́рез час. — Er kommt erst in éiner Stúnde.
Сейча́с то́лько 12 часо́в. — Jetzt ist es erst zwölf Uhr.
Я узна́л об э́том то́лько сейча́с. — Ich hábe das erst jetzt erfáhren.
Ему́ то́лько год. — Er ist erst ein Jahr alt.
Сеа́нс то́лько начался́. — Die Vórstellung hat erst begónnen.
II союзОн то́лько что пришёл домо́й. — Er ist ében [ében erst, geráde erst, soében] nach Háuse gekómmen.
1) но nur, áberЯ всё сде́лаю, то́лько не сейча́с. — Ich wérde álles máchen, nur [áber] nicht jetzt.
Иди́, то́лько не забыва́й, что... — Geh, vergíss áber [nur] nicht, dass...
2) едва kaumто́лько разда́лся звоно́к, все вскочи́ли со свои́х мест. — Kaum hátte es geklíngelt, sprángen álle von íhren Plätzen áuf.
3) в составе союза как только едва - о прошлом kaum; сразу (после того), как sobáldКак то́лько он вошёл, зазвони́л телефо́н. — Kaum war er éingetreten, (da) klíngelte das Telefón.
Как то́лько я бу́ду в Москве́, я вам позвоню́. — Sobáld ich in Móskau bin, rúfe ich Sie án.
Он ушёл, как то́лько ко́нчил рабо́ту. — Er ging wég, sobáld er die Árbeit beéndet hátte.
4) в составе союза не то́лько, но и... nicht nur..., sóndern auchЭ́тот фильм нра́вится не то́лько де́тям, но и взро́слым. — Díeser Film gefällt nicht nur den Kíndern, sóndern auch den Erwáchsenen.
Он говори́т не то́лько по-англи́йски, но и по-неме́цки. — Er spricht nicht nur Énglisch, sóndern auch Deutsch.
-
53 уходить
несов.; сов. уйти́1) откуда-л. wéggehen ging wég, ist wéggegangen куда-л. не употр., fórtgehen ↑ куда-л. не употр.; при указании куда, что делать géhen; покидать помещение, здание verlássen er verlässt, verlíeß, hat verlássen откуда-л., из чего-л. → A (указание обязательно)Оте́ц ухо́дит, когда́ мы ещё спим. — Der Váter geht wég [fórt], wenn wir noch schláfen.
Где он? - Он ушёл. — Wo ist er? - Er ist wég(gegángen) [fórt(gegángen)].
Нам пора́ уходи́ть. — Wir müssen schon géhen.
Я сейча́с ухожу́ в шко́лу, на рабо́ту, на собра́ние. — Ich géhe jetzt in die Schúle, zur Árbeit, zur Versámmlung.
Он ушёл домо́й, в кино́, в теа́тр, на конце́рт. — Er ist nach Háuse, ins Kíno, ins Theáter, ins [zum] Konzért gegángen.
Он ушёл обе́дать, купа́ться. — Er ging (Míttag) éssen, báden.
Я ухожу́ из университе́та, с заво́да, со стадио́на о́коло трёх часо́в. — Ich verlásse die Universität, den Betríeb, das Stádion gégen drei (Uhr).
2) за кем / чем-л. hólen géhen ↑ за кем / чем-л. → AОн ушёл за ребёнком, за хле́бом. — Er ging sein Kind, Brot hólen.
Трамва́й то́лько что ушёл. — Die Stráßenbahn ist ében wéggefahren.
По́езд уже́ ушёл. — Der Zug ist schon wég(gefahren).
По́езд ухо́дит в 10 (часо́в) 20 (мину́т), че́рез час. — Der Zug fährt zehn Uhr zwánzig, in éiner Stúnde áb.
4) на что-л. расходоваться - переводится с изменением структуры предложений глаголами: bráuchen (h) что-л., сколько A, на что-л. → für A, у кого-л. → N; kósten (h) что-л., сколько A, на что-л. → N; у кого-л. A; о времени тж. in Ánspruch néhmen das nimmt in Ánspruch, nahm in Ánspruch, hat in Ánspruch genómmen сколько A, на что-л. → N (у кого-л. не употр.)На доро́гу туда́ и обра́тно у меня́ ухо́дит час. — Für den Hín- und Rückweg bráuche ich éine Stúnde.
На э́ту ю́бку у меня́ уйдёт мно́го тка́ни. — Füt díesen Rock wérde ich viel Stoff bráuchen.
Треть на́шего дохо́да ухо́дит у нас на опла́ту кварти́ры. — Ein Dríttel únseres Éinkommens bráuchen wir für die Míete. / Ein Dríttel únseres Éinkommens gében wir für die Míete áus.
На э́то у меня́ ушло́ три дня, мно́го де́нег. — Das hat mich drei Táge, viel Geld gekóstet. / Ich hábe dafür drei Táge, viel Geld gebráucht.
У нас ушло́ на э́то мно́го сил. — Das hat uns viel Mühe gekóstet.
На э́то ушло́ мно́го вре́мени. — Das hat viel Zeit in Ánspruch genómmen [gekóstet, gebráucht].
уходи́ть на пе́нсию — in Rénte géhen
уходи́ть в о́тпуск — in Úrlaub géhen
•• -
54 учебный
предназначенный для учебных целей Léhr..., Únterrichts..., Lern...; относящийся к школе тж. Schul...уче́бные посо́бия — Léhrmittel
уче́бный материа́л — das Léhrmaterial [Lérnmaterial]
уче́бный фильм — der Léhrfilm
уче́бная програ́мма — школьная der Léhrplan, вузовская, университетская der Stúdi|enplan
уче́бное заведе́ние — die Bíldungseinrichtung
вы́сшее уче́бное заведе́ние — die Hóchschule
испо́льзовать како́й-л. фильм для уче́бных це́лей — éinen Film für Léhrzwecke [für Únterrichtszwecke] benútzen
уче́бный год в шко́ле начина́ется пе́рвого сентября́. — Das Schúljahr [Die Schúle] begínnt am érsten Septémber.
В конце́ уче́бного го́да у студе́нтов экза́мены. — Am Énde des Stúdi|enjahres háben die Studénten Prüfungen.
-
55 Sturm-Infanteriegeschьtz
nArtillery: Stu.IG.Универсальный русско-немецкий словарь > Sturm-Infanteriegeschьtz
-
56 Sturmhaubitze
artil. Stu.H. -
57 Sturmkanone
artil. St.K., Stu.K. -
58 Sturmpanzer
milit. Spz, Stu Pz -
59 Sturm-Infanteriegeschütz
prepos.artil. Stu.IG.Универсальный русско-немецкий словарь > Sturm-Infanteriegeschütz
-
60 абитуриент
м1) ( поступающий в учебное заведение) Stúdienbewerber m2) уст. ( выпускник средней школы) Abituriént m
См. также в других словарях:
Stu — ist ein männlicher Vorname. Herkunft und Bedeutung Der Name kann eine Kurzform des Vornamens Stuart sein. Bekannte Namensträger Stu Barnes (* 1970), kanadischer Eishockeyspieler Stu Block, kanadischer Sänger Stu Clancy (1906–1965), US… … Deutsch Wikipedia
stuþō — *stuþō germ., stark. Femininum (ō): nhd. Unterstützung; ne. support (Neutrum); Rekontruktionsbasis: an., ae., mhd.; Etymologie: s. ing. *stā , * … Germanisches Wörterbuch
štȕka — štȕka1 ž 〈D L i, G mn štȗkā〉 zool. 1. {{001f}}slatkovodna riba grabljivica (Esox lucius) 2. {{001f}}〈mn〉 porodica riba (Esocidae) iz reda mekoperki (Isospondyli) ⃞ {{001f}}∼ u ribnjaku pren. osoba koja dobro dolazi jer će unijeti zdrav nemir… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
stuþu- — *stuþu , *stuþuz germ.?, stark. Femininum (u): nhd. Stütze, Unterstützung; ne. support (Neutrum); Etymologie: s. ing. *stā , *stə , *steh₂ , *stah₂ , *stāu , *stū̆ … Germanisches Wörterbuch
stu- — *stu germ.?, Verb: nhd. stehen; ne. stand (Verb), stay (Verb); Etymologie: s. ing. *stā , *stə , *steh₂ , *stah₂ , *stāu , *stū̆ … Germanisches Wörterbuch
Stu|be — or Stu|be «SHTOO buh, STOO », noun, plural bes, ben « buhn». = bierstube. (Cf. ↑bierstube) ╂[< German Stube (literally) room] … Useful english dictionary
stu|be — or Stu|be «SHTOO buh, STOO », noun, plural bes, ben « buhn». = bierstube. (Cf. ↑bierstube) ╂[< German Stube (literally) room] … Useful english dictionary
Stu|ka — «STOO kuh», noun. a powerful German dive bomber used in World War II. ╂[< German Stuka < Stu(rz)ka(mpfflieger) < Sturz a plunge + Kampf battle + Flieger flyer] … Useful english dictionary
stȕba — stȕb|a ž 〈G mn stȗbā〉 1. {{001f}}vodoravno položena ploča kao dio konstrukcije ili građevne kombinacije za svladavanje prostora u visinu hodanjem; stepenica 2. {{001f}}pren. faza u obavljanju kakva posla, savladavanju teškoća i sl. ∆… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
stȕpa — ž 〈G mn stȗpā〉 1. {{001f}}mužar, avan 2. {{001f}}posuda u kojoj se nabija lan i kudjelja 3. {{001f}}reg., {{c=1}}v. {{ref}}preša{{/ref}}, {{ref}}tijesak{{/ref}} … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
štȕla — ž 〈G mn štȗlā〉 reg. 1. {{001f}}drveni nastavak za jednu nogu do koljena 2. {{001f}}〈mn〉 a. {{001f}}dva duga štapa, s prečkama za stopala, koji služe da se pomoću njih hoda na stanovitoj visini nad tlom (ob. u cirkusu i sl.); hodulja b.… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika