-
1 stosować się
несов. do kogo-czego1) применя́ться, приспоса́бливаться, принора́вливаться к кому-чему2) соблюда́ть что, подчиня́ться чемуstosować się się do rozporządzeń — выполня́ть распоряже́ния
stosować się się do wskazówek — выполня́ть указа́ния
3) относи́ться к кому-чему, каса́ться кого-чегоstosować się się do wszystkich — каса́ться всех, относи́ться ко всем
Syn: -
2 stosować\ się
несов. do kogo-czego 1. применяться, приспосабливаться, приноравливаться к кому-чему;2. соблюдать что, подчиняться чему;\stosować\ się
się do rozporządzeń выполнять распоряжения; \stosować\ się się do wskazówek выполнять указания;3. относиться к кому-чему, касаться кого-чего;\stosować\ się się do wszystkich касаться всех, относиться ко всем+1. dostosowywać się 2. przestrzegać 3. odnosić się
-
3 instrukcja
сущ.• воспитание• инструктаж• инструкция• команда• образование• обучение• памятка• предписание• приказ• приказание• просвещение• учёба* * *instrukcj|a♀ инструкция; правила lm. наставление ň;udzielać \instrukcjai komuś инструктировать кого-л.;stosować się do \instrukcjai придерживаться инструкции, выполнять инструкцию
* * *жинстру́кция; пра́вила lm, наставле́ние nudzielać instrukcji komuś — инструкти́ровать кого́-л.
stosować się do instrukcji — приде́рживаться инстру́кции, выполня́ть инстру́кцию
-
4 richten
richten (-e-)I v/t1. Blick, Frage, Gedanken, Kritik, Brief usw <s>kierować ( auf A, nach na A; an A do G; gegen przeciwko D); Waffe a <wy>celować (auf, gegen A w A);etwas gerade richten <wy>prostować (A);a vi über jemanden) osądzać <- dzić> k-o;II v/r sich nach etwas, jemandem richten <za>stosować się (do G);sich gegen etwas, jemanden richten być skierowanym, być wymierzonym (przeciwko D); -
5 Bestimmung
Be'stimmung f ( Vorschrift) przepis, zarządzenie;GR adverbiale Bestimmung okolicznik; ( bpl) eines Termins usw ustalenie, wyznaczenie; einer Pflanze, Sache określenie, oznaczenie; i.e.S. a definicja; ( Zweck) przeznaczenie (a Schicksal);etwas seiner Bestimmung übergeben odda(wa)ć do użytku (A);sich an die Bestimmungen halten stosować się do przepisów -
6 danach
sich danach richten stosować się do tego;danach fragen pytać o to;es sieht (nicht) danach aus (nie) wygląda na to -
7 Folge
Folge f ciąg (a MAT); ( Abfolge) kolejność f; ( Reihe) rząd, seria; rtv, eines Romans usw odcinek; ( Auswirkung) następstwo, skutek;in rascher Folge szybko jeden za drugim;zum … Mal in Folge … raz(y) z rzędu;Folge leisten (D) einem Befehl <za>stosować się (do G); einer Einladung przyjmować < przyjąć> (A);zur Folge haben pociągać <- gnąć> za sobą;die Folge davon ist, dass … skutek tego będzie taki, że …;die Folgen tragen ponosić konsekwencje -
8 wieder
immer wieder wciąż na nowo;wieder (ein)mal po raz kolejny;er ist wieder gesund on jest znowu zdrów;ich bin gleich wieder da zaraz wracam oder wrócę;wieder aufbauen odbudow(yw)ać;wieder beleben przywracać <- wrócić> do życia, reanimować (im)pf; fig (na nowo) ożywi(a)ć, wskrzeszać <- krzesić>;wieder entdecken odkry(wa)ć na nowo;wieder erkennen znowu pozna(wa)ć;er ist nicht wieder zu erkennen on zmienił się nie do poznania;wieder sehen ponownie zobaczyć pf, spot(y)kać ( sich się);wieder sehen können odzyskać pf wzrok, przejrzeć pf;wieder verwenden uży(wa)ć oder <za>stosować ponownie;wieder verwertbar Material nadający się do dalszego przerobu;wieder wählen jemanden ob(ie)rać ponownie -
9 einsetzen
einsetzen vt Scheibe usw wprawi(a)ć, wstawi(a)ć; Maschine, Mittel uży(wa)ć, <za>stosować; Arbeiter zatrudni(a)ć ( bei przy L); Polizei, Truppen usw wprowadzać <- dzić> do akcji; Leben narażać <- razić>; als Erben usw wyznaczać <- czyć> (na A); in ein Amt a wprowadzać <- dzić>, ustanawiać <- nowić>; im Spiel stawiać < postawić>; vi ( beginnen) rozpoczynać <- cząć> się, nasta(wa)ć;vr sich einsetzen (für) wstawi(a)ć się (za I) -
10 anwenden
eine List anwenden uciekać < uciec> się do podstępu;viel Mühe anwenden dokładać < dołożyć> wszelkich starań -
11 handhaben
-
12 verwenden
См. также в других словарях:
stosować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} godzić się z czymś, przestrzegać czegoś; dostosowywać się do czegoś lub kogoś, naginać się, ulegać komuś lub czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stosować się do przepisów, zakazów,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stosować — ndk IV, stosowaćsuję, stosowaćsujesz, stosowaćsuj, stosowaćował, stosowaćowany 1. «wprowadzać coś w życie, w czyn, realizować; używać czegoś w jakimś celu» Stosować metody, przepisy, reguły, zasady. Stosować leki, środki nasenne. Stosować wyniki… … Słownik języka polskiego
brać się – wziąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytać rękami samego siebie, jakąś część swojego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z bólu aż brał się za głowę. Wziąć się pod boki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obchodzić się – obejść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} traktować kogoś w jakiś sposób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obchodzić (obejść) się z kimś dobrze, litościwie, srogo, jak z dorosłym. Obeszli się z nim niegrzecznie w urzędzie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przestawiać się – przestawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyjmować, zaczynać stosować nowe, zmienione formy pracy, działania, postępowania itp.; też: przywykać do jakichś zmian : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestawić się na nowoczesne metody… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cywilizować się– ucywilizować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} przyjmować cywilizację, stawać się cywilizowanym; poznawać i stosować zdobycze wyżej rozwiniętej cywilizacji :{{/stl 33}}{{stl 10}}Stopniowo cywilizujące się ludy, kraje. Mógłbyś się choć odrobinę ucywilizować (żartobliwe) … Langenscheidt Polski wyjaśnień
narkotyzować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, narkotyzować sięzuję się, narkotyzować sięzuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} stosować, zażywać (zwykle nałogowo) narkotyki <fr. z gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
myśl — 1. Bić się, łamać się z myślami «nie móc się zdecydować na coś; wahać się»: (...) biłem się z myślami, czy się żenić. W. Myśliwski, Widnokrąg. 2. Błądzić gdzieś myślami «myśleć o różnych rzeczach, nie koncentrując się na żadnej z nich»:… … Słownik frazeologiczny
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego