-
21 concepta
con-cĭpĭo, cēpi, ceptum, 3, v. a. [capio], to take or lay hold of, to take to one's self, to take in, take, receive, etc. (class. in prose and poetry).I.Prop.A.In gen.:B.nuces si fregeris, vix sesquimodio concipere possis,
Varr. R. R. 1, 7, 3:truleum latius, quo concipiat aquam,
id. L. L. 5, § 118 Müll.; cf. Lucr. 6, 503; and:concipit Iris aquas,
draws up, Ov. M. 1, 271:madefacta terra caducas Concepit lacrimas, id. ib 6, 397: imbres limumque,
Col. Arb. 10, 3.—Of water, to take up, draw off, in a pipe, etc.:Alsietinam aquam,
Front. Aquaed. 11; 5 sqq.— Pass., to be collected or held, to gather:pars (animae) concipitur cordis parte quādam,
Cic. N. D. 2, 55, 138:ut quisque (umor) ibi conceptus fuerit, quam celerrime dilabatur,
Col. 1, 6, 5.—Hence, con-cepta, ōrum, n. subst., measures of fluids, capacity of a reservoir, etc.:amplius quam in conceptis commentariorum,
i. e. the measures described in the registers, Front. Aquaed. 67; 73.—Of the approach of death:cum jam praecordiis conceptam mortem contineret,
Cic. Tusc. 1, 40, 96:ventum veste,
Quint. 11, 3, 119; cf.:plurimum ventorum,
Plin. 16, 31, 57, § 131; and:magnam vim venti,
Curt. 4, 3, 2:auram,
id. 4, 3, 16; cf. Ov. M. 12, 569:aëra,
id. ib. 1, 337:ignem,
Lucr. 6, 308; so Cic. de Or. 2, 45, 190; Liv. 21, 8, 12; 37, 11, 13; Ov. M. 15, 348.—Of lime slaked:ubi terrenā silices fornace soluti concipiunt ignem liquidarum aspergine aquarum,
Ov. M. 7, 108 al.; cf.:lapidibus igne concepto,
struck, Vulg. 2 Macc. 10, 3:flammam,
Caes. B. C. 2, 14:flammas,
Ov. M. 1, 255; cf.of the flame of love: flammam pectore,
Cat. 64, 92:ignem,
Ov. M. 9, 520; 10, 582:validos ignes,
id. ib. 7, 9:medicamentum venis,
Curt. 3, 6, 11:noxium virus,
Plin. 21, 13, 44, § 74:morbum,
Col. 7, 5, 14:in eā parte nivem concipi,
is formed, Sen. Q. N. 4, 2, 1. —Of disease:is morbus aestate plerumque concipitur,
Col. 7, 5, 14:si ex calore et aestu concepta pestis invasit,
id. 7, 5, 2.—In partic.1. (α).Absol.:(β).more ferarum putantur Concipere uxores,
Lucr. 4, 1266; Varr. R. R. 2, 1, 17:cum concepit mula,
Cic. Div. 2, 22, 50:ex illo concipit ales,
Ov. M. 10, 328 et saep.:(arbores) concipiunt variis diebus et pro suā quaeque naturā,
Plin. 16, 25, 39, § 94.—With acc.:* b.ut id, quod conceperat, servaret,
Cic. Clu. 12, 33:Persea, quem pluvio Danaë conceperat auro,
Ov. M. 4, 611:aliquem ex aliquo,
Cic. Clu. 11, 31; Suet. Aug. 17; id. Claud. 27:ex adulterio,
id. Tib. 62:de aliquo,
Ov. M. 3, 214:alicujus semine,
id. ib. 10, 328:ova (pisces),
Plin. 9, 51, 75, § 165.— Poet.:concepta crimina portat, i. e. fetum per crimen conceptum,
Ov. M. 10, 470 (cf. id. ib. 3, 268):omnia, quae terra concipiat semina,
Cic. N. D. 2, 10, 26:frumenta quaedam in tertio genu spicam incipiunt concipere,
Plin. 18, 7, 10, § 56.— Subst.: conceptum, i, n., the fetus:ne praegnanti medicamentum, quo conceptum excutitur, detur,
Scrib. Ep. ad Callist. p. 3:coacta conceptum a se abigere,
Suet. Dom. 22.—In Ovid, meton., of a woman, to unite herself in marriage, to marry, wed:2.Dea undae, Concipe. Mater eris juvenis, etc.,
Ov. M. 11, 222.—Concipere furtum, in jurid. Lat., to find out or discover stolen property, Just. Inst. 4, 1, § 4; cf.: penes quem res concepta et inventa [p. 401] est, Paul. Sent. 2, 31, 5; Gell. 11, 18, 9 sq.; Gai Inst. 3, 186.—II.Trop.A.To take or seize something by the sense of sight, to see, perceive (cf. comprehendo, II. A.):B. 1.haec tanta oculis bona concipio,
Plaut. Poen. 1, 2, 65.—Far more freq.,In gen., to comprehend intellectually, to take in, imagine, conceive, think:2.agedum, inaugura fierine possit, quod nunc ego mente concipio,
Liv. 1, 36, 3; so,aliquid animo,
id. 9, 18, 8; cf.:imaginem quandam concipere animo perfecti oratoris,
Quint. 1, 10, 4; cf. id. 2, 20, 4; 9, 1, 19 al.:quid mirum si in auspiciis imbecilli animi superstitiosa ista concipiant?
Cic. Div. 2, 39, 81:quantalibet magnitudo hominis concipiatur animo,
Liv. 9, 18, 8 Drak. ad loc.:de aliquo summa concipere,
Quint. 6, prooem. §2: onus operis opinione prima concipere,
id. 12, prooem. § 1: protinus concepit Italiam et arma virumque, conceived the plan of the Æneid, Mart. 8, 56, 19.—In partic., to understand, comprehend, perceive:C.quoniam principia rerum omnium animo ac mente conceperit,
Cic. Leg. 1, 22, 59:quae neque concipi animo nisi ab iis qui videre, neque, etc.,
Plin. 36, 15, 24, § 124:fragor, qui concipi humanā mente non potest,
id. 33, 4, 21, § 73:concipere animo potes, quam simus fatigati,
Plin. Ep. 3, 9, 24.—With acc. and inf.:quod ita juratum est, ut mens conciperet fleri oportere, id servandum est,
Cic. Off. 3, 29, 107:forsitan et lucos illic concipias animo esse,
Ov. M. 2, 77:concepit, eos homines posse jure mulceri,
Vell. 2, 117, 3; Cels. 7 praef. fin. —To receive in one's self, adopt, harbor any disposition of mind, emotion, passion, evil design, etc., to give place to, foster, to take in, receive; to commit (the figure derived from the absorbing of liquids;D.hence): quod non solum vitia concipiunt ipsi, sed ea infundunt in civitatem,
Cic. Leg. 3, 14, 32:inimicitiae et aedilitate et praeturā conceptae,
Caes. B. C. 3, 16; so,mente vaticinos furores,
Ov. M. 2, 640:animo ingentes iras,
id. ib. 1, 166:spem,
id. ib. 6, 554; cf.:spemque metumque,
id. F. 1, 485:aliquid spe,
Liv. 33, 33, 8:amorem,
Ov. M. 10, 249:pectore tantum robur,
Verg. A. 11, 368:auribus tantam cupiditatem,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 101 al.:re publicā violandā fraudis inexpiabiles concipere,
id. Tusc. 1, 30, 72:malum aut scelus,
id. Cat. 2, 4, 7:scelus in sese,
id. Verr. 2, 1, 4, § 9:flagitium cum aliquo,
id. Sull. 5, 16.—To draw up, comprise, express something in words, to compose (cf. comprehendo, II. C.):quod ex animi tui sententiā juraris, sicut verbis concipiatur more nostro,
Cic. Off. 3, 29, 108:vadimonium,
id. Q. Fr. 2, 13 (15), 3:jusjurandum,
Liv. 1, 32, 8; Tac. H. 4, 41; cf.:jurisjurandi verba,
id. ib. 4, 31;and verba,
Liv. 7, 5, 5:edictum,
Dig. 13, 6, 1:libellos,
ib. 48, 19, 9:stipulationem,
ib. 41, 1, 38:obligationem in futurum,
ib. 5, 1, 35:actionem in bonum et aequum,
ib. 4, 5, 8:foedus,
Verg. A. 12, 13 (id est conceptis verbis:concepta autem verba dicuntur jurandi formula, quam nobis transgredi non licet, Serv.): audet tamen Antias Valerius concipere summas (of the slain, etc.),
to report definitely, Liv. 3, 5, 12.—T. t., of the lang. of religion, to make something (as a festival, auspices, war, etc.) known, to promulgate, declare in a set form of words, to designate formally:ubi viae competunt tum in competis sacrificatur: quotannis is dies (sc. Compitalia) concipitur,
Varr. L. L. 6, § 25 Müll.:dum vota sacerdos Concipit,
Ov. M. 7, 594:sic verba concipito,
repeat the following prayer, Cato, R. R. 139, 1; 141, 4:Latinas sacrumque in Albano monte non rite concepisse (magistratus),
Liv. 5, 17, 2 (cf. conceptivus):auspicia,
id. 22, 1, 7:locus quibusdam conceptis verbis finitus, etc.,
Varr. L. L. 7, § 8 Müll.:ut justum conciperetur bellum,
id. ib. 5, §86 ib.—So of a formal repetition of set words after another person: senatus incohantibus primoribus jus jurandum concepit,
Tac. H. 4, 41:vetus miles dixit sacramentum... et cum cetera juris jurandi verba conciperent, etc.,
id. ib. 4, 31: verba jurationis concipit, with acc. and inf., he takes the oath, that, etc., Macr. S. 1, 6, 30.—Hence, conceptus, a, um, P. a., formal, in set form:verbis conceptissimis jurare,
Petr. 113, 13.—Hence, absol.: mente concepta, things apprehended by the mind, perceptions: consuetudo jam tenuit, ut mente concepta sensus vocaremus, Quint. 8, 5, 2; cf. id. 5, 10, 4. -
22 concipio
con-cĭpĭo, cēpi, ceptum, 3, v. a. [capio], to take or lay hold of, to take to one's self, to take in, take, receive, etc. (class. in prose and poetry).I.Prop.A.In gen.:B.nuces si fregeris, vix sesquimodio concipere possis,
Varr. R. R. 1, 7, 3:truleum latius, quo concipiat aquam,
id. L. L. 5, § 118 Müll.; cf. Lucr. 6, 503; and:concipit Iris aquas,
draws up, Ov. M. 1, 271:madefacta terra caducas Concepit lacrimas, id. ib 6, 397: imbres limumque,
Col. Arb. 10, 3.—Of water, to take up, draw off, in a pipe, etc.:Alsietinam aquam,
Front. Aquaed. 11; 5 sqq.— Pass., to be collected or held, to gather:pars (animae) concipitur cordis parte quādam,
Cic. N. D. 2, 55, 138:ut quisque (umor) ibi conceptus fuerit, quam celerrime dilabatur,
Col. 1, 6, 5.—Hence, con-cepta, ōrum, n. subst., measures of fluids, capacity of a reservoir, etc.:amplius quam in conceptis commentariorum,
i. e. the measures described in the registers, Front. Aquaed. 67; 73.—Of the approach of death:cum jam praecordiis conceptam mortem contineret,
Cic. Tusc. 1, 40, 96:ventum veste,
Quint. 11, 3, 119; cf.:plurimum ventorum,
Plin. 16, 31, 57, § 131; and:magnam vim venti,
Curt. 4, 3, 2:auram,
id. 4, 3, 16; cf. Ov. M. 12, 569:aëra,
id. ib. 1, 337:ignem,
Lucr. 6, 308; so Cic. de Or. 2, 45, 190; Liv. 21, 8, 12; 37, 11, 13; Ov. M. 15, 348.—Of lime slaked:ubi terrenā silices fornace soluti concipiunt ignem liquidarum aspergine aquarum,
Ov. M. 7, 108 al.; cf.:lapidibus igne concepto,
struck, Vulg. 2 Macc. 10, 3:flammam,
Caes. B. C. 2, 14:flammas,
Ov. M. 1, 255; cf.of the flame of love: flammam pectore,
Cat. 64, 92:ignem,
Ov. M. 9, 520; 10, 582:validos ignes,
id. ib. 7, 9:medicamentum venis,
Curt. 3, 6, 11:noxium virus,
Plin. 21, 13, 44, § 74:morbum,
Col. 7, 5, 14:in eā parte nivem concipi,
is formed, Sen. Q. N. 4, 2, 1. —Of disease:is morbus aestate plerumque concipitur,
Col. 7, 5, 14:si ex calore et aestu concepta pestis invasit,
id. 7, 5, 2.—In partic.1. (α).Absol.:(β).more ferarum putantur Concipere uxores,
Lucr. 4, 1266; Varr. R. R. 2, 1, 17:cum concepit mula,
Cic. Div. 2, 22, 50:ex illo concipit ales,
Ov. M. 10, 328 et saep.:(arbores) concipiunt variis diebus et pro suā quaeque naturā,
Plin. 16, 25, 39, § 94.—With acc.:* b.ut id, quod conceperat, servaret,
Cic. Clu. 12, 33:Persea, quem pluvio Danaë conceperat auro,
Ov. M. 4, 611:aliquem ex aliquo,
Cic. Clu. 11, 31; Suet. Aug. 17; id. Claud. 27:ex adulterio,
id. Tib. 62:de aliquo,
Ov. M. 3, 214:alicujus semine,
id. ib. 10, 328:ova (pisces),
Plin. 9, 51, 75, § 165.— Poet.:concepta crimina portat, i. e. fetum per crimen conceptum,
Ov. M. 10, 470 (cf. id. ib. 3, 268):omnia, quae terra concipiat semina,
Cic. N. D. 2, 10, 26:frumenta quaedam in tertio genu spicam incipiunt concipere,
Plin. 18, 7, 10, § 56.— Subst.: conceptum, i, n., the fetus:ne praegnanti medicamentum, quo conceptum excutitur, detur,
Scrib. Ep. ad Callist. p. 3:coacta conceptum a se abigere,
Suet. Dom. 22.—In Ovid, meton., of a woman, to unite herself in marriage, to marry, wed:2.Dea undae, Concipe. Mater eris juvenis, etc.,
Ov. M. 11, 222.—Concipere furtum, in jurid. Lat., to find out or discover stolen property, Just. Inst. 4, 1, § 4; cf.: penes quem res concepta et inventa [p. 401] est, Paul. Sent. 2, 31, 5; Gell. 11, 18, 9 sq.; Gai Inst. 3, 186.—II.Trop.A.To take or seize something by the sense of sight, to see, perceive (cf. comprehendo, II. A.):B. 1.haec tanta oculis bona concipio,
Plaut. Poen. 1, 2, 65.—Far more freq.,In gen., to comprehend intellectually, to take in, imagine, conceive, think:2.agedum, inaugura fierine possit, quod nunc ego mente concipio,
Liv. 1, 36, 3; so,aliquid animo,
id. 9, 18, 8; cf.:imaginem quandam concipere animo perfecti oratoris,
Quint. 1, 10, 4; cf. id. 2, 20, 4; 9, 1, 19 al.:quid mirum si in auspiciis imbecilli animi superstitiosa ista concipiant?
Cic. Div. 2, 39, 81:quantalibet magnitudo hominis concipiatur animo,
Liv. 9, 18, 8 Drak. ad loc.:de aliquo summa concipere,
Quint. 6, prooem. §2: onus operis opinione prima concipere,
id. 12, prooem. § 1: protinus concepit Italiam et arma virumque, conceived the plan of the Æneid, Mart. 8, 56, 19.—In partic., to understand, comprehend, perceive:C.quoniam principia rerum omnium animo ac mente conceperit,
Cic. Leg. 1, 22, 59:quae neque concipi animo nisi ab iis qui videre, neque, etc.,
Plin. 36, 15, 24, § 124:fragor, qui concipi humanā mente non potest,
id. 33, 4, 21, § 73:concipere animo potes, quam simus fatigati,
Plin. Ep. 3, 9, 24.—With acc. and inf.:quod ita juratum est, ut mens conciperet fleri oportere, id servandum est,
Cic. Off. 3, 29, 107:forsitan et lucos illic concipias animo esse,
Ov. M. 2, 77:concepit, eos homines posse jure mulceri,
Vell. 2, 117, 3; Cels. 7 praef. fin. —To receive in one's self, adopt, harbor any disposition of mind, emotion, passion, evil design, etc., to give place to, foster, to take in, receive; to commit (the figure derived from the absorbing of liquids;D.hence): quod non solum vitia concipiunt ipsi, sed ea infundunt in civitatem,
Cic. Leg. 3, 14, 32:inimicitiae et aedilitate et praeturā conceptae,
Caes. B. C. 3, 16; so,mente vaticinos furores,
Ov. M. 2, 640:animo ingentes iras,
id. ib. 1, 166:spem,
id. ib. 6, 554; cf.:spemque metumque,
id. F. 1, 485:aliquid spe,
Liv. 33, 33, 8:amorem,
Ov. M. 10, 249:pectore tantum robur,
Verg. A. 11, 368:auribus tantam cupiditatem,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 101 al.:re publicā violandā fraudis inexpiabiles concipere,
id. Tusc. 1, 30, 72:malum aut scelus,
id. Cat. 2, 4, 7:scelus in sese,
id. Verr. 2, 1, 4, § 9:flagitium cum aliquo,
id. Sull. 5, 16.—To draw up, comprise, express something in words, to compose (cf. comprehendo, II. C.):quod ex animi tui sententiā juraris, sicut verbis concipiatur more nostro,
Cic. Off. 3, 29, 108:vadimonium,
id. Q. Fr. 2, 13 (15), 3:jusjurandum,
Liv. 1, 32, 8; Tac. H. 4, 41; cf.:jurisjurandi verba,
id. ib. 4, 31;and verba,
Liv. 7, 5, 5:edictum,
Dig. 13, 6, 1:libellos,
ib. 48, 19, 9:stipulationem,
ib. 41, 1, 38:obligationem in futurum,
ib. 5, 1, 35:actionem in bonum et aequum,
ib. 4, 5, 8:foedus,
Verg. A. 12, 13 (id est conceptis verbis:concepta autem verba dicuntur jurandi formula, quam nobis transgredi non licet, Serv.): audet tamen Antias Valerius concipere summas (of the slain, etc.),
to report definitely, Liv. 3, 5, 12.—T. t., of the lang. of religion, to make something (as a festival, auspices, war, etc.) known, to promulgate, declare in a set form of words, to designate formally:ubi viae competunt tum in competis sacrificatur: quotannis is dies (sc. Compitalia) concipitur,
Varr. L. L. 6, § 25 Müll.:dum vota sacerdos Concipit,
Ov. M. 7, 594:sic verba concipito,
repeat the following prayer, Cato, R. R. 139, 1; 141, 4:Latinas sacrumque in Albano monte non rite concepisse (magistratus),
Liv. 5, 17, 2 (cf. conceptivus):auspicia,
id. 22, 1, 7:locus quibusdam conceptis verbis finitus, etc.,
Varr. L. L. 7, § 8 Müll.:ut justum conciperetur bellum,
id. ib. 5, §86 ib.—So of a formal repetition of set words after another person: senatus incohantibus primoribus jus jurandum concepit,
Tac. H. 4, 41:vetus miles dixit sacramentum... et cum cetera juris jurandi verba conciperent, etc.,
id. ib. 4, 31: verba jurationis concipit, with acc. and inf., he takes the oath, that, etc., Macr. S. 1, 6, 30.—Hence, conceptus, a, um, P. a., formal, in set form:verbis conceptissimis jurare,
Petr. 113, 13.—Hence, absol.: mente concepta, things apprehended by the mind, perceptions: consuetudo jam tenuit, ut mente concepta sensus vocaremus, Quint. 8, 5, 2; cf. id. 5, 10, 4. -
23 furtivus
I.Lit.:II.qui scias mercari furtivas atque ingenuas virgines,
Plaut. Curc. 5, 2, 22:liberalis mulier, advecta ex Arabia,
id. Pers. 4, 3, 61:haecine illa est furtiva virgo?
id. ib. v. 83:lana,
Hor. Ep. 1, 13, 14:strigilis,
id. S. 2, 7, 110:colores,
id. Ep. 1, 3, 20; cf.:vincula rari capilli,
Prop. 4, 5, 69 (5, 5, 71 M.):res,
Quint. 5, 13, 49; Liv. 45, 39, 6.—Transf., in gen., secret, hidden, concealed, furtive, clandestine (class.): furtivum iter per Italiam, * Cic. Pis. 40, 97:expeditiones (with latrocinia, opp. bella),
Vell. 2, 31, 2:victoria,
Just. 11, 6:amor,
Verg. A. 4, 171:libertas,
Ov. Am. 2, 2, 15:lectus,
Tib. 1, 5, 7:usus,
id. 1, 9, 55:mens,
Ov. H. 17, 265: scriptum, cipher, Gell. 17, 9, 21:nox,
favorable to secrecy, Ov. Am. 1, 11, 3:quem Rhea sacerdos Furtivum partu sub luminis edidit oras,
Verg. A. 7, 660:celent furtivos balnea tuta viros,
secret, concealed lovers, Ov. A. A. 3, 640:viri,
id. P. 3, 3, 56.—Hence, adv.: furtīve, stealthily, secretly, furtively (very rare;syn.: furtim, clam, secreto, occulte): clam furtive aliquid accipere,
Plaut. Poen. 5, 2, 62:quidam furtive agunt gratias et in angulo et ad aurem,
Sen. Ben. 2, 23:data munera,
Ov. Am. 2, 5, 6. -
24 Ida
I.A high mountain in Crete, where the infant Jupiter was hid, watched over by the Curetes, and fed by Amalthea; now Psiloriti, Verg. A. 12, 412; Ov. M. 4, 293; id. Am. 3, 10, 25; id. F. 4, 207; 5, 115 al.; in Prop. 3, 1, 27, this mountain and no. II. are confounded.—B.Deriv.: Īdaeus, a, um, adj., of or belonging to Ida, Idean:II.mons,
i. e. Ida, Verg. A. 3, 105; Mel. 2, 7, 12:antra,
Ov. M. 4, 289:Juppiter,
Verg. A. 7, 139:Dactyli,
Plin. 37, 10, 61, § 170;the same, Digiti,
Cic. N. D. 3, 16, 42:bustum,
raised by the Cretans to Jupiter, Mart. 9, 35, 1.—A high mountain in Phrygia, near Troy, still called Ida, Mel. 1, 18, 2; Plin. 5, 30, 32, § 122; Verg. A. 2, 801; 10, 158; Ov. F. 4, 79; id. M. 10, 71; and 12, 521 (Ide) et saep.—B.Deriv. Īdaeus, a, um, adj., of or belonging to Mount lda, Idean; poet. also for Phrygian or Trojan:III.silva,
Verg. A. 2, 696:pices,
id. G. 3, 450:vertices,
Prop. 2, 2, 14; Ov. M. 14, 535: parens deum, i. e. Cybele, who was worshipped on Mount Ida (acc. to others this belongs to Mount Ida of Crete), Verg. A. 10, 252; Ov. F. 4, 182:Sollemne,
i. e. in honor of Cybele, Juv. 11, 194:chori,
Verg. A. 9, 112: judex, i. e Paris, Ov. F. 6, 44:pastor,
Cic. Att. 1, 18, 4:hospes,
Ov. H. 16, 303:hospes numinis Idaei, i. e. Scipio Nasica,
Juv. 3, 138: cinaedus, Ganymede as stolen away from Ida, Mart. 10, 98, 2:urbes,
Phrygian, Verg. A. 7, 207:naves,
i. e. Trojan, Hor. C. 1, 15, 2:sanguis,
i. e. of Romans descended from the Trojans, Sil. 1, 126. —Confounded with Idaeus, I. B.: Idaeum Simoënta Jovis cum prole Scamandro, Prop 3 (4), 1, 27.—A Trojan female, Verg. A. 9, 177. -
25 Ide
I.A high mountain in Crete, where the infant Jupiter was hid, watched over by the Curetes, and fed by Amalthea; now Psiloriti, Verg. A. 12, 412; Ov. M. 4, 293; id. Am. 3, 10, 25; id. F. 4, 207; 5, 115 al.; in Prop. 3, 1, 27, this mountain and no. II. are confounded.—B.Deriv.: Īdaeus, a, um, adj., of or belonging to Ida, Idean:II.mons,
i. e. Ida, Verg. A. 3, 105; Mel. 2, 7, 12:antra,
Ov. M. 4, 289:Juppiter,
Verg. A. 7, 139:Dactyli,
Plin. 37, 10, 61, § 170;the same, Digiti,
Cic. N. D. 3, 16, 42:bustum,
raised by the Cretans to Jupiter, Mart. 9, 35, 1.—A high mountain in Phrygia, near Troy, still called Ida, Mel. 1, 18, 2; Plin. 5, 30, 32, § 122; Verg. A. 2, 801; 10, 158; Ov. F. 4, 79; id. M. 10, 71; and 12, 521 (Ide) et saep.—B.Deriv. Īdaeus, a, um, adj., of or belonging to Mount lda, Idean; poet. also for Phrygian or Trojan:III.silva,
Verg. A. 2, 696:pices,
id. G. 3, 450:vertices,
Prop. 2, 2, 14; Ov. M. 14, 535: parens deum, i. e. Cybele, who was worshipped on Mount Ida (acc. to others this belongs to Mount Ida of Crete), Verg. A. 10, 252; Ov. F. 4, 182:Sollemne,
i. e. in honor of Cybele, Juv. 11, 194:chori,
Verg. A. 9, 112: judex, i. e Paris, Ov. F. 6, 44:pastor,
Cic. Att. 1, 18, 4:hospes,
Ov. H. 16, 303:hospes numinis Idaei, i. e. Scipio Nasica,
Juv. 3, 138: cinaedus, Ganymede as stolen away from Ida, Mart. 10, 98, 2:urbes,
Phrygian, Verg. A. 7, 207:naves,
i. e. Trojan, Hor. C. 1, 15, 2:sanguis,
i. e. of Romans descended from the Trojans, Sil. 1, 126. —Confounded with Idaeus, I. B.: Idaeum Simoënta Jovis cum prole Scamandro, Prop 3 (4), 1, 27.—A Trojan female, Verg. A. 9, 177. -
26 praedo
1.praedo, āre, v. praedor fin.2. I.Lit.:II.ita in aedibus sunt fures, praedo in proximo'st,
Plaut. Ps. 3, 2, 105:hostes sunt, quibus bellum publice populus Romanus decrevit, vel ipsi populo Romano. Ceteri latrunculi vel praedones appellantur,
Dig. 49, 15, 24; Auct. Her. 2, 21, 33:urbes piratis praedonibusque patefactae,
Cic. Verr. 1, 5, 13:ut praedones solent,
id. ib. 2, 4, 9, §21: nefarius,
id. de Or. 3, 1, 3:praedones latronesque,
Caes. B. C. 3, 110:maritimus,
a pirate, Nep. Them. 2, 3;so alone: capiunt praedones navem illam,
Plaut. Mil. 2, 1, 40:perfidus, alta petens, abductā virgine, praedo,
Verg. A. 7, 362:praedo nuptiarum mearum, i. e. the murderer of my husband,
App. M. 8, p. 207, 17: at neque Persephone digna est praedone marito, i. e. of Pluto, who had stolen her, Ov. F. 4, 591:alibi praedo, alibi praedae vindex, cadit,
Liv. 38, 40.—Transf., of drones, Col. 9, 15;of the hawk,
Mart. 14, 116;of persons who turn to their own use the property of others,
Dig. 5, 3, 25; 9, 4, 13. -
27 rapio
răpĭo, pŭi, ptum, 3 (old perf. subj. rapsit, Cic. Leg. 2, 9, 22; part. perf. fem. ex raptabus, Gell. ap. Charis. p. 39 P.), v. a. [root harp; Gr. harpê, a bird of prey, harpagê, harpazô; Lat. rapidus, rapax, rapina, etc.; cf. Sanscr. lup-, lumpāmi, rumpo; Gr. lupê], to seize and carry off, to snatch, tear, drag, draw, or hurry away, = violenter sive celeriter capio (freq. and class.; in Cæs. not at all, and in Cic. mostly in the trop. signif.; cf.: ago, fero, traho, capio, sumo).I.Lit.A.In gen., Plaut. Rud. 3, 6, 15; 30; 31:B.quo rapitis me? quo fertis me?
id. Men. 5, 7, 10; cf. Verg. A. 6, 845; Ov. M. 9, 121:quo me cunque rapit tempestas?
Hor. Ep. 1, 1, 15; cf. id. C. 3, 25, 1:sumasne pudenter an rapias,
snatch, id. Ep. 1, 17, 45; cf. id. S. 1, 5, 76:hostes vivos rapere soleo ex acie: ex hoc nomen mihi est (sc. Harpax),
Plaut. Ps. 2, 2, 60:te ex lustris uxor,
id. As. 5, 2, 84:volucri spe et cogitatione rapi a domo,
Cic. Rep. 2, 4, 7:ab aede rapuit funale,
Ov. M. 12, 247:torrem ab aris,
id. ib. 12, 271:deque sinu matris ridentem... Learchum... rapit,
id. ib. 4, 516 (for which, simply sinu, id. ib. 13, 450):hastam, de vulnere,
id. ib. 5, 137:telum,
Verg. A. 10, 486:repagula de posti,
Ov. M. 5, 120:(frondes) altā rapit arbore ventus,
id. ib. 3, 730:vi atque ingratis... rapiam te domum,
Plaut. Mil. 2, 5, 40:aliquem sublimem domum,
id. As. 5, 2, 18; cf.:sublimem,
id. Mil. 5, 1; id. Men. 5, 7, 6; Ter. And. 5, 2, 20:commeatum in naves rapiunt,
Liv. 41, 3:aliquem in jus,
Plaut. Rud. 3, 6, 21; so,in jus,
id. Poen. 5, 5, 56; Hor. S. 1, 9, 77; 2, 3, 72; cf.:in jus ad regem,
Liv. 1, 26:in carcerem,
Suet. Tib. 11; 61:aliquem ad cornuficem,
Plaut. Poen. 1, 2, 156; id. Bacch. 4, 4, 37:ad praetorem,
id. Aul. 4, 10, 30:ad supplicium ob facinus,
Cic. de Or. 2, 59, 238:ad mortem,
id. Verr. 2, 5, 52, § 138; id. Cat. 1, 10, 27:ad tortorem,
id. Tusc. 5, 5, 13:ad poenam,
Suet. Claud. 10; 37; id. Vit. 14:ad consulem,
Liv. 10, 20:matres, virgines, pueros ad stuprum,
id. 26, 13:teneram virginem ad virum,
Cat. 61, 3 (cf.:rapi simulatur virgo ex gremio matris, aut, si ea non est, ex proximā necessitudine, cum ad virum traditur, quod videlicet ea res feliciter Romulo cessit,
Fest. p. 289 Müll.):illum (sc. lembum) in praeceps prono rapit alveus amni,
Verg. G. 1, 203:nec variis obsita frondibus Sub divum rapiam,
drag into open day, Hor. C. 1, 18, 13. — Poet.:Nasonis carmina rapti,
i. e. torn from his home, borne far away, Ov. P. 4, 16, 1; cf. id. H. 13, 9; Stat. S. 3, 5, 6. —With the idea of swiftness predominating:2.Turnus rapit Totam aciem in Teucros,
Verg. A. 10, 308:rapit agmina ductor,
Luc. 1, 228:agmina cursu,
Sil. 7, 116:legiones,
Plin. Pan. 14:curru rapi,
Sil. 1, 134:quattuor hinc rapimur raedis,
Hor. S. 1, 5, 86:Notus rapit biremes,
Sil. 17, 276:carinas venti rapuere,
Luc. 3, 46:rapit per aequora navem,
hurries it away, Verg. A. 10, 660; cf.:ventis per aequora,
Ov. M. 14, 470:missos currus,
Hor. S. 1, 1, 114:pedes quo te rapiunt,
id. C. 3, 11, 49:arma rapiat juventus,
snatch up, Verg. A. 7, 340; so,arma,
Ov. M. 2, 603:arma manu,
Verg. A. 8, 220:bipennem dextrā,
id. ib. 11, 651:cingula,
id. ib. 9, 364.—With reflex. pron., to hasten, hurry, tear one ' s self, etc.:C.ocius hinc te Ni rapis,
Hor. S. 2, 7, 118; cf. Ov. Am. 3, 5, 29:se ad caedem optimi cujusque,
Cic. Phil. 13, 8, 18.—In partic.1.To carry off by force; to seize, rob, ravish; to plunder, ravage, lay waste, take by assault, carry by force, etc. (very freq.; cf.(α).praedor),
Plaut. Men. 1, 3, 11:erat ei vivendum latronum ritu, ut tantum haberet, quantum rapere potuisset,
Cic. Phil. 2, 25, 62:tamquam pilam rapiunt inter se rei publicae statum tyranm ab regibus,
id. Rep. 1, 44, 68:virgines rapi jussit... quae raptae erant, etc.,
id. ib. 2, 7, 12; 2, 8, 14; so,virgines,
to carry off, abduct, Sall. C. 51, 9; Liv. 1, 9; Quint. 7, 7, 3; 9, 2, 70; Hor. C. 2, 4, 8; Ov. M. 12, 225; id. A. A. 1, 680:raptus a dis Ganymedes,
Cic. Tusc. 1, 26, 65:ab Idā,
Hor. C. 3, 20, 16:omne sacrum rapiente dextrā,
id. ib. 3, 3, 52:alii rapiunt incensa feruntque Pergama,
pillage and plunder, Verg. A. 2, 374 (the Homeric agousi kai pherousi; for which, in prose, ferre et agere; v. ago); cf.:rapturus moenia Romae,
Luc. 3, 99:Theumeson,
to seize by force, Stat. Th. 4, 370:Armeniam,
to plunder, lay waste, Tac. A. 13, 6:Karthaginem,
Sil. 15, 401:urbem,
Stat. Th. 7, 599:raptas ad litora vertere praedas,
Verg. A. 1, 528.— Absol.:rapio propalam,
Plaut. Ep. 1, 1, 10:ut Spartae, rapere ubi pueri et clepere discunt,
Cic. Rep. 4, 5, 11 (Non. 20, 14):agunt, rapiunt, tenent,
id. Rep. 3, 33, 45 Mos.; cf.along with trahere,
Sall. C. 11, 4; id. J. 41, 5;with congerere, auferre,
Mart. 8, 44, 9.— With the idea of rapidity predominating: castra urbesque primo impetu rapere, to conquer rapidly (= raptim capere), Liv. 6, 23, 5 Drak.; so,castra,
Flor. 3, 20, 4; 4, 12, 34:Bithyniam,
id. 3, 5, 6:Hispaniam,
id. 2, 17, 6:arces,
Luc. 6, 14.— Part. perf. subst.rapta, ae, f., the ravished one, the seduced:(β).gratus raptae raptor fuit,
Ov. A. A. 1, 680; id. H. 5, 97; 13, 55; 16, 339; id. F. 4, 607.—raptum, i, n., the plunder, that which is stolen:2.rapto vivere,
to live by robbery, Liv. 7, 25 fin.; 22, 39; 28, 24: Quint. 3, 7, 24; Sen. Ep. 70 fin.; Curt. 3, 10 fin.; Just. 41, 4, 7; Verg. A. 7, 749; Ov. M. 11, 291; id. Tr. 5, 10, 16;for which: ex rapto vivere,
id. M. 1, 144; so,rapto gaudere,
Liv. 29, 6, 3 Drak.:rapto potiri,
Verg. A. 4, 217:rapto uti,
Vell. 2, 73, 3:sine rapto vivere,
id. 2, 32 fin. —To cut off, mutilate ( poet.):3.caput,
Sil. 15, 807:ora gladio,
id. 7, 704:rapuit non dente ferarum,
Luc. 10, 517.—To carry off suddenly or prematurely by death, to snatch away ( poet. and in post-Aug. prose):II.improvisa leti Vis rapuit rapietque gentes,
Hor. C. 2, 13, 20; so id. ib. 2, 17, 5; 4, 2, 21; id. Ep. 1, 14, 7; Verg. A. 6, 428; Ov. P. 4, 11, 5; Stat. S. 2, 1, 208; 5, 3, 16; Plin. 7, 8, 6, § 46; Suet. Calig. 7; Just. 2, 2, 13 (but Liv. 3, 50, 8: fato erepta, v. Drak.)— Absol.:et labor et durae rapit inclementia mortis,
i. e. hurries on, Verg. G. 3, 68:RAPTA EST = obiit,
Inscr. Orell. 4475.Transf. ( poet.), of any action or motion which resembles seizing, snatching, etc.:III.flammanm,
to catch quickly, Verg. A. 1, 176; Ov. M. 3, 374; cf.:incendia,
id. ib. 15, 350: nigrum colorem, to take or assume quickly, id. ib. 7, 289; cf.:vim monstri,
id. ib. 4, 744;and v. III.: Halesus Turno feroces Mille rapit populos,
leads hastily on, Verg. A. 7, 725; cf. id. ib. 10, 178: rapiuntque ruuntque; Litora deseruere, take hold, seize in haste (the cables, etc.), id. ib. 4, 581; cf.:scalas, Auct. B. Alex. 20, 4.—Of the gliding movement of a serpent nec rapit immensos orbes per humum,
sweeps along, Verg. G. 2, 153:pars densa ferarum Tecta rapit,
i. e. range quickly through, Verg. A. 6, 8 Heyne; cf.:acrior et campum sonipes rapit,
Stat. Th. 5, 3.Trop.A.In gen., to snatch, force, or hurry away:B.fertur quasi torrens oratio, quamvis multa cujusquemodi rapiat,
Cic. Fin. 2, 1, 3:ipsae res verba rapiunt,
carry along with them, id. ib. 3, 5, 19: aspice me quanto rapiat Fortuna periclo, carries away (the figure taken from a storm at sea), Prop. 1, 15, 3:aliquem in deteriorem viam,
Plaut. Trin. 3, 2, 54; cf.:(comoediam) in pejorem partem,
i. e. to put a bad construction upon, to misconstrue, misrepresent, Ter. Ad. prol. 3: consilium meum in contrariam partem, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 2:aliquem in invidiam,
Cic. Agr. 3, 2, 7:opinionibus vulgi rapimur in errorem,
id. Leg. 2, 17, 43:si quis in adversum rapiat casusve deusve,
Verg. A. 9, 211; Cic. Tusc. 5, 5, 13:cum aliqua his ampla et honesta res objecta est, totos ad se convertit et rapit,
seizes upon, appropriates, id. Off. 2, 10, 37; cf.:commoda ad se,
id. ib. 3, 5, 22:victoriae gloriam in se,
Liv. 33, 11 fin.:almum Quae rapit hora diem,
snatches away, Hor. C. 4, 7, 8; cf.:simul tecum solatia rapta,
Verg. E. 9, 18:impetus rapit huc, rapit illuc,
Stat. Th. 12, 794.—In partic.1.To carry along or away with passion, to transport, ravish, captivate; and with a designation of the limit, to carry or hurry away, to attract strongly to any thing (usually in a bad sense):2.impetu raptus,
Quint. 7, 2, 44:judicem rapere,
id. 6, 2, 3; cf. id. 10, 1, 110; 12, 10, 61:praedae ac rapinarum cupiditas caeca te rapiebat,
Cic. Pis. 24, 57:amentiā rapi,
id. Fam. 16, 12, 2:furorne caecus, an rapit vis acrior, An culpa?
Hor. Epod. 7, 13; cf.:in medias res auditorem,
id. A. P. 149:utraque forma rapit,
Prop. 2, 25 (3, 20), 44:quem (sc. leonem) cruenta Per medias rapit ira caedes,
Hor. C. 3, 2, 12:rapit omnes ira,
Sil. 14, 299: hormê, quae hominem huc et illuc rapit, Cic. Off. 1, 28 fin.; cf. Verg. A. 4, 286; 8, 21:ad quas (res) plerique inflammati aviditate rapiuntur,
Cic. Off. 2, 11, 38:animus cupidine caecus ad inceptum scelus rapiebat,
Sall. J. 25, 7:ea (cupiditas) ad oppugnandam Capuam rapit,
Liv. 7, 30 et saep.—In a good sense:qui ad divinarum rerum cognitionem curā omni studioque rapiantur,
Cic. Div. 1, 49, 111:rapi ad opes augendas generis humani,
id. Rep. 1, 2, 3. — Poet., with inf. (for ad aliquid):(mundus) rapit aetherios per carmina pandere census,
Manil. 1, 12.—To seize by violence, to snatch, steal ( poet.): Hippodameam raptis nactu'st nuptiis, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26 (Trag. v. 398 Vahl.):3.oscula,
Hor. C. 2, 12, 28; Tib. 1, 4, 53; 55; [p. 1524] 1, 8, 58; cf.:Venerem incertam,
Hor. S. 1, 3, 109; cf.:sed rapiat sitiens Venerem,
but may eagerly seize upon, Verg. G. 3, 137:illicitas voluptates,
Tac. H. 3, 41:spem adoptionis acrius in dies,
id. ib. 1, 13 fin.:quo facinore dominationem raptum ierit expediam,
id. A. 4, 1; cf. id. H. 2, 6.—With the idea of rapidity or haste predominating, to snatch, seize, or lay hold of quickly, to hasten, precipitate ( poet.; in prose only since the Aug. per.): vive, Ulixes, dum licet: Oculis postremum lumen radiatum rape: non dixit cape, non pete; haberet enim moram sperantis diutius sese victurum;4.sed rape,
Cic. de Or. 3, 40, 162 (from an old poet.):rapiamus, amici, Occasionem de die,
Hor. Epod. 13, 3; so,occasionem,
Juv. 15, 39:viam,
to hasten, Ov. H. 19, 74 Loers; cf.iter,
Sil. 12, 471:gressus,
Luc. 3, 116:cursus,
id. 5, 403:letum,
id. 4, 345:bellum,
to wage suddenly, id. 5, 403:nefas,
to hasten, precipitate, id. 10, 428:ut limis rapias, quid prima secundo Cera velit versu,
may hastily note, Hor. S. 2, 5, 53 al. —In prose:raptae prope inter arma nuptiae,
Liv. 30, 14, 2 Drak.:repente impetu facto transitum rapuit,
Front. Strat. 1, 4, 8:inter rapienda momenta periculorum communium,
Amm. 18, 7, 7 et saep.—In late Lat., to strive for in purchasing:exemplaria litterarum certatim,
Hier. Ep. 57, 2:librum totā certatim urbe,
Sulp. Sev. Dial. 1, 23. -
28 rapta
răpĭo, pŭi, ptum, 3 (old perf. subj. rapsit, Cic. Leg. 2, 9, 22; part. perf. fem. ex raptabus, Gell. ap. Charis. p. 39 P.), v. a. [root harp; Gr. harpê, a bird of prey, harpagê, harpazô; Lat. rapidus, rapax, rapina, etc.; cf. Sanscr. lup-, lumpāmi, rumpo; Gr. lupê], to seize and carry off, to snatch, tear, drag, draw, or hurry away, = violenter sive celeriter capio (freq. and class.; in Cæs. not at all, and in Cic. mostly in the trop. signif.; cf.: ago, fero, traho, capio, sumo).I.Lit.A.In gen., Plaut. Rud. 3, 6, 15; 30; 31:B.quo rapitis me? quo fertis me?
id. Men. 5, 7, 10; cf. Verg. A. 6, 845; Ov. M. 9, 121:quo me cunque rapit tempestas?
Hor. Ep. 1, 1, 15; cf. id. C. 3, 25, 1:sumasne pudenter an rapias,
snatch, id. Ep. 1, 17, 45; cf. id. S. 1, 5, 76:hostes vivos rapere soleo ex acie: ex hoc nomen mihi est (sc. Harpax),
Plaut. Ps. 2, 2, 60:te ex lustris uxor,
id. As. 5, 2, 84:volucri spe et cogitatione rapi a domo,
Cic. Rep. 2, 4, 7:ab aede rapuit funale,
Ov. M. 12, 247:torrem ab aris,
id. ib. 12, 271:deque sinu matris ridentem... Learchum... rapit,
id. ib. 4, 516 (for which, simply sinu, id. ib. 13, 450):hastam, de vulnere,
id. ib. 5, 137:telum,
Verg. A. 10, 486:repagula de posti,
Ov. M. 5, 120:(frondes) altā rapit arbore ventus,
id. ib. 3, 730:vi atque ingratis... rapiam te domum,
Plaut. Mil. 2, 5, 40:aliquem sublimem domum,
id. As. 5, 2, 18; cf.:sublimem,
id. Mil. 5, 1; id. Men. 5, 7, 6; Ter. And. 5, 2, 20:commeatum in naves rapiunt,
Liv. 41, 3:aliquem in jus,
Plaut. Rud. 3, 6, 21; so,in jus,
id. Poen. 5, 5, 56; Hor. S. 1, 9, 77; 2, 3, 72; cf.:in jus ad regem,
Liv. 1, 26:in carcerem,
Suet. Tib. 11; 61:aliquem ad cornuficem,
Plaut. Poen. 1, 2, 156; id. Bacch. 4, 4, 37:ad praetorem,
id. Aul. 4, 10, 30:ad supplicium ob facinus,
Cic. de Or. 2, 59, 238:ad mortem,
id. Verr. 2, 5, 52, § 138; id. Cat. 1, 10, 27:ad tortorem,
id. Tusc. 5, 5, 13:ad poenam,
Suet. Claud. 10; 37; id. Vit. 14:ad consulem,
Liv. 10, 20:matres, virgines, pueros ad stuprum,
id. 26, 13:teneram virginem ad virum,
Cat. 61, 3 (cf.:rapi simulatur virgo ex gremio matris, aut, si ea non est, ex proximā necessitudine, cum ad virum traditur, quod videlicet ea res feliciter Romulo cessit,
Fest. p. 289 Müll.):illum (sc. lembum) in praeceps prono rapit alveus amni,
Verg. G. 1, 203:nec variis obsita frondibus Sub divum rapiam,
drag into open day, Hor. C. 1, 18, 13. — Poet.:Nasonis carmina rapti,
i. e. torn from his home, borne far away, Ov. P. 4, 16, 1; cf. id. H. 13, 9; Stat. S. 3, 5, 6. —With the idea of swiftness predominating:2.Turnus rapit Totam aciem in Teucros,
Verg. A. 10, 308:rapit agmina ductor,
Luc. 1, 228:agmina cursu,
Sil. 7, 116:legiones,
Plin. Pan. 14:curru rapi,
Sil. 1, 134:quattuor hinc rapimur raedis,
Hor. S. 1, 5, 86:Notus rapit biremes,
Sil. 17, 276:carinas venti rapuere,
Luc. 3, 46:rapit per aequora navem,
hurries it away, Verg. A. 10, 660; cf.:ventis per aequora,
Ov. M. 14, 470:missos currus,
Hor. S. 1, 1, 114:pedes quo te rapiunt,
id. C. 3, 11, 49:arma rapiat juventus,
snatch up, Verg. A. 7, 340; so,arma,
Ov. M. 2, 603:arma manu,
Verg. A. 8, 220:bipennem dextrā,
id. ib. 11, 651:cingula,
id. ib. 9, 364.—With reflex. pron., to hasten, hurry, tear one ' s self, etc.:C.ocius hinc te Ni rapis,
Hor. S. 2, 7, 118; cf. Ov. Am. 3, 5, 29:se ad caedem optimi cujusque,
Cic. Phil. 13, 8, 18.—In partic.1.To carry off by force; to seize, rob, ravish; to plunder, ravage, lay waste, take by assault, carry by force, etc. (very freq.; cf.(α).praedor),
Plaut. Men. 1, 3, 11:erat ei vivendum latronum ritu, ut tantum haberet, quantum rapere potuisset,
Cic. Phil. 2, 25, 62:tamquam pilam rapiunt inter se rei publicae statum tyranm ab regibus,
id. Rep. 1, 44, 68:virgines rapi jussit... quae raptae erant, etc.,
id. ib. 2, 7, 12; 2, 8, 14; so,virgines,
to carry off, abduct, Sall. C. 51, 9; Liv. 1, 9; Quint. 7, 7, 3; 9, 2, 70; Hor. C. 2, 4, 8; Ov. M. 12, 225; id. A. A. 1, 680:raptus a dis Ganymedes,
Cic. Tusc. 1, 26, 65:ab Idā,
Hor. C. 3, 20, 16:omne sacrum rapiente dextrā,
id. ib. 3, 3, 52:alii rapiunt incensa feruntque Pergama,
pillage and plunder, Verg. A. 2, 374 (the Homeric agousi kai pherousi; for which, in prose, ferre et agere; v. ago); cf.:rapturus moenia Romae,
Luc. 3, 99:Theumeson,
to seize by force, Stat. Th. 4, 370:Armeniam,
to plunder, lay waste, Tac. A. 13, 6:Karthaginem,
Sil. 15, 401:urbem,
Stat. Th. 7, 599:raptas ad litora vertere praedas,
Verg. A. 1, 528.— Absol.:rapio propalam,
Plaut. Ep. 1, 1, 10:ut Spartae, rapere ubi pueri et clepere discunt,
Cic. Rep. 4, 5, 11 (Non. 20, 14):agunt, rapiunt, tenent,
id. Rep. 3, 33, 45 Mos.; cf.along with trahere,
Sall. C. 11, 4; id. J. 41, 5;with congerere, auferre,
Mart. 8, 44, 9.— With the idea of rapidity predominating: castra urbesque primo impetu rapere, to conquer rapidly (= raptim capere), Liv. 6, 23, 5 Drak.; so,castra,
Flor. 3, 20, 4; 4, 12, 34:Bithyniam,
id. 3, 5, 6:Hispaniam,
id. 2, 17, 6:arces,
Luc. 6, 14.— Part. perf. subst.rapta, ae, f., the ravished one, the seduced:(β).gratus raptae raptor fuit,
Ov. A. A. 1, 680; id. H. 5, 97; 13, 55; 16, 339; id. F. 4, 607.—raptum, i, n., the plunder, that which is stolen:2.rapto vivere,
to live by robbery, Liv. 7, 25 fin.; 22, 39; 28, 24: Quint. 3, 7, 24; Sen. Ep. 70 fin.; Curt. 3, 10 fin.; Just. 41, 4, 7; Verg. A. 7, 749; Ov. M. 11, 291; id. Tr. 5, 10, 16;for which: ex rapto vivere,
id. M. 1, 144; so,rapto gaudere,
Liv. 29, 6, 3 Drak.:rapto potiri,
Verg. A. 4, 217:rapto uti,
Vell. 2, 73, 3:sine rapto vivere,
id. 2, 32 fin. —To cut off, mutilate ( poet.):3.caput,
Sil. 15, 807:ora gladio,
id. 7, 704:rapuit non dente ferarum,
Luc. 10, 517.—To carry off suddenly or prematurely by death, to snatch away ( poet. and in post-Aug. prose):II.improvisa leti Vis rapuit rapietque gentes,
Hor. C. 2, 13, 20; so id. ib. 2, 17, 5; 4, 2, 21; id. Ep. 1, 14, 7; Verg. A. 6, 428; Ov. P. 4, 11, 5; Stat. S. 2, 1, 208; 5, 3, 16; Plin. 7, 8, 6, § 46; Suet. Calig. 7; Just. 2, 2, 13 (but Liv. 3, 50, 8: fato erepta, v. Drak.)— Absol.:et labor et durae rapit inclementia mortis,
i. e. hurries on, Verg. G. 3, 68:RAPTA EST = obiit,
Inscr. Orell. 4475.Transf. ( poet.), of any action or motion which resembles seizing, snatching, etc.:III.flammanm,
to catch quickly, Verg. A. 1, 176; Ov. M. 3, 374; cf.:incendia,
id. ib. 15, 350: nigrum colorem, to take or assume quickly, id. ib. 7, 289; cf.:vim monstri,
id. ib. 4, 744;and v. III.: Halesus Turno feroces Mille rapit populos,
leads hastily on, Verg. A. 7, 725; cf. id. ib. 10, 178: rapiuntque ruuntque; Litora deseruere, take hold, seize in haste (the cables, etc.), id. ib. 4, 581; cf.:scalas, Auct. B. Alex. 20, 4.—Of the gliding movement of a serpent nec rapit immensos orbes per humum,
sweeps along, Verg. G. 2, 153:pars densa ferarum Tecta rapit,
i. e. range quickly through, Verg. A. 6, 8 Heyne; cf.:acrior et campum sonipes rapit,
Stat. Th. 5, 3.Trop.A.In gen., to snatch, force, or hurry away:B.fertur quasi torrens oratio, quamvis multa cujusquemodi rapiat,
Cic. Fin. 2, 1, 3:ipsae res verba rapiunt,
carry along with them, id. ib. 3, 5, 19: aspice me quanto rapiat Fortuna periclo, carries away (the figure taken from a storm at sea), Prop. 1, 15, 3:aliquem in deteriorem viam,
Plaut. Trin. 3, 2, 54; cf.:(comoediam) in pejorem partem,
i. e. to put a bad construction upon, to misconstrue, misrepresent, Ter. Ad. prol. 3: consilium meum in contrariam partem, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 2:aliquem in invidiam,
Cic. Agr. 3, 2, 7:opinionibus vulgi rapimur in errorem,
id. Leg. 2, 17, 43:si quis in adversum rapiat casusve deusve,
Verg. A. 9, 211; Cic. Tusc. 5, 5, 13:cum aliqua his ampla et honesta res objecta est, totos ad se convertit et rapit,
seizes upon, appropriates, id. Off. 2, 10, 37; cf.:commoda ad se,
id. ib. 3, 5, 22:victoriae gloriam in se,
Liv. 33, 11 fin.:almum Quae rapit hora diem,
snatches away, Hor. C. 4, 7, 8; cf.:simul tecum solatia rapta,
Verg. E. 9, 18:impetus rapit huc, rapit illuc,
Stat. Th. 12, 794.—In partic.1.To carry along or away with passion, to transport, ravish, captivate; and with a designation of the limit, to carry or hurry away, to attract strongly to any thing (usually in a bad sense):2.impetu raptus,
Quint. 7, 2, 44:judicem rapere,
id. 6, 2, 3; cf. id. 10, 1, 110; 12, 10, 61:praedae ac rapinarum cupiditas caeca te rapiebat,
Cic. Pis. 24, 57:amentiā rapi,
id. Fam. 16, 12, 2:furorne caecus, an rapit vis acrior, An culpa?
Hor. Epod. 7, 13; cf.:in medias res auditorem,
id. A. P. 149:utraque forma rapit,
Prop. 2, 25 (3, 20), 44:quem (sc. leonem) cruenta Per medias rapit ira caedes,
Hor. C. 3, 2, 12:rapit omnes ira,
Sil. 14, 299: hormê, quae hominem huc et illuc rapit, Cic. Off. 1, 28 fin.; cf. Verg. A. 4, 286; 8, 21:ad quas (res) plerique inflammati aviditate rapiuntur,
Cic. Off. 2, 11, 38:animus cupidine caecus ad inceptum scelus rapiebat,
Sall. J. 25, 7:ea (cupiditas) ad oppugnandam Capuam rapit,
Liv. 7, 30 et saep.—In a good sense:qui ad divinarum rerum cognitionem curā omni studioque rapiantur,
Cic. Div. 1, 49, 111:rapi ad opes augendas generis humani,
id. Rep. 1, 2, 3. — Poet., with inf. (for ad aliquid):(mundus) rapit aetherios per carmina pandere census,
Manil. 1, 12.—To seize by violence, to snatch, steal ( poet.): Hippodameam raptis nactu'st nuptiis, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26 (Trag. v. 398 Vahl.):3.oscula,
Hor. C. 2, 12, 28; Tib. 1, 4, 53; 55; [p. 1524] 1, 8, 58; cf.:Venerem incertam,
Hor. S. 1, 3, 109; cf.:sed rapiat sitiens Venerem,
but may eagerly seize upon, Verg. G. 3, 137:illicitas voluptates,
Tac. H. 3, 41:spem adoptionis acrius in dies,
id. ib. 1, 13 fin.:quo facinore dominationem raptum ierit expediam,
id. A. 4, 1; cf. id. H. 2, 6.—With the idea of rapidity or haste predominating, to snatch, seize, or lay hold of quickly, to hasten, precipitate ( poet.; in prose only since the Aug. per.): vive, Ulixes, dum licet: Oculis postremum lumen radiatum rape: non dixit cape, non pete; haberet enim moram sperantis diutius sese victurum;4.sed rape,
Cic. de Or. 3, 40, 162 (from an old poet.):rapiamus, amici, Occasionem de die,
Hor. Epod. 13, 3; so,occasionem,
Juv. 15, 39:viam,
to hasten, Ov. H. 19, 74 Loers; cf.iter,
Sil. 12, 471:gressus,
Luc. 3, 116:cursus,
id. 5, 403:letum,
id. 4, 345:bellum,
to wage suddenly, id. 5, 403:nefas,
to hasten, precipitate, id. 10, 428:ut limis rapias, quid prima secundo Cera velit versu,
may hastily note, Hor. S. 2, 5, 53 al. —In prose:raptae prope inter arma nuptiae,
Liv. 30, 14, 2 Drak.:repente impetu facto transitum rapuit,
Front. Strat. 1, 4, 8:inter rapienda momenta periculorum communium,
Amm. 18, 7, 7 et saep.—In late Lat., to strive for in purchasing:exemplaria litterarum certatim,
Hier. Ep. 57, 2:librum totā certatim urbe,
Sulp. Sev. Dial. 1, 23. -
29 subrepticius
I.Lit.:* II.puer,
Plaut. Men. prol. 60:puellae ingenuae,
id. Poen. 5, 2, 2. — -
30 subripio
sur-rĭpĭo ( subr-), rĭpŭi (rŭpŭi, Plaut. Trin. 1, 2, 46; id. Men. 5, 5, 38;I.v. Ritschl, Proleg. p. xcv.), reptum, 3 (sync. forms: surpite,
Hor. S. 2, 3, 283:surpere,
Lucr. 2, 314:surpuit,
Plaut. Capt. prol. 8; id. ib. 3, 5, 102;5, 4, 14: surpuerit,
id. Trin. 4, 3, 16:surpuerat,
Hor. C. 4, 13, 20; perf. subj. surrepsit for surripuerit, Plaut. Mil. 2, 3, 62), v. a. and n. [rapio], to snatch or take away secretly, to withdraw privily, to steal, pilfer, purloin (class.).Lit.:II.qui vasa ex privato sacro surripuerit,
Cic. Inv. 2, 18, 55:ex ejus custodiā filium,
id. Dom. 25, 66: libros servus. id. Fam. 13, 77, 3:puerum (servos),
Plaut. Capt. prol. 8; cf.surreptus (puer),
id. Poen. 4, 2, 80; 5, 2, 98:filius ex patriā,
id. ib. 5, 4, 77:sacram coronam Jovis,
id. Men. 5, 5, 38:de mille fabae modiis unum,
Hor. Ep. 1, 16, 55:mappam praetori surpuit,
Mart. 12, 29, 10.—Of literary theft:qui a Naevio vel sumpsisti multa, si fateris, vel, si negas, surripuisti,
Cic. Brut. 19, 76:Ennium hoc ait Homero surripuisse, Ennio Vergilium,
Sen. Ep. 108, 34:non surripiendi causā, sed palam imitandi,
id. Suas. 3, 7:surrupuisti te mihi dudum de foro,
i. e. you have stolen away from me, Plaut. Men. 3, 2, 26; cf. id. Mil. 2, 3, 62:quae (puella) se surpuerat mihi,
Hor. C. 4, 13, 20:unum me surpite morti,
id. S. 2, 3, 283.— Absol.:quare, Si quidvis satis est, perjuras, surripis, aufers Undique?
Hor. S. 2, 3, 127. —Trop.:virtus, quae nec eripi nec surripi potest,
Cic. Par. 6, 3, 51:aut occulte surripi aut impune eripi,
id. Verr. 2, 1, 4, § 10:surripiendum aliquid putavi spatii,
id. Att. 5, 16, 1:motus quoque surpere debent,
Lucr. 2, 314:crimina oculis patris,
Ov. H. 11, 66:diem,
id. P. 4, 2, 40:tempus quod adhuc subripiebatur, collige et serva,
Sen. Ep. 1, 1. -
31 surrepticius
I.Lit.:* II.puer,
Plaut. Men. prol. 60:puellae ingenuae,
id. Poen. 5, 2, 2. — -
32 surripio
sur-rĭpĭo ( subr-), rĭpŭi (rŭpŭi, Plaut. Trin. 1, 2, 46; id. Men. 5, 5, 38;I.v. Ritschl, Proleg. p. xcv.), reptum, 3 (sync. forms: surpite,
Hor. S. 2, 3, 283:surpere,
Lucr. 2, 314:surpuit,
Plaut. Capt. prol. 8; id. ib. 3, 5, 102;5, 4, 14: surpuerit,
id. Trin. 4, 3, 16:surpuerat,
Hor. C. 4, 13, 20; perf. subj. surrepsit for surripuerit, Plaut. Mil. 2, 3, 62), v. a. and n. [rapio], to snatch or take away secretly, to withdraw privily, to steal, pilfer, purloin (class.).Lit.:II.qui vasa ex privato sacro surripuerit,
Cic. Inv. 2, 18, 55:ex ejus custodiā filium,
id. Dom. 25, 66: libros servus. id. Fam. 13, 77, 3:puerum (servos),
Plaut. Capt. prol. 8; cf.surreptus (puer),
id. Poen. 4, 2, 80; 5, 2, 98:filius ex patriā,
id. ib. 5, 4, 77:sacram coronam Jovis,
id. Men. 5, 5, 38:de mille fabae modiis unum,
Hor. Ep. 1, 16, 55:mappam praetori surpuit,
Mart. 12, 29, 10.—Of literary theft:qui a Naevio vel sumpsisti multa, si fateris, vel, si negas, surripuisti,
Cic. Brut. 19, 76:Ennium hoc ait Homero surripuisse, Ennio Vergilium,
Sen. Ep. 108, 34:non surripiendi causā, sed palam imitandi,
id. Suas. 3, 7:surrupuisti te mihi dudum de foro,
i. e. you have stolen away from me, Plaut. Men. 3, 2, 26; cf. id. Mil. 2, 3, 62:quae (puella) se surpuerat mihi,
Hor. C. 4, 13, 20:unum me surpite morti,
id. S. 2, 3, 283.— Absol.:quare, Si quidvis satis est, perjuras, surripis, aufers Undique?
Hor. S. 2, 3, 127. —Trop.:virtus, quae nec eripi nec surripi potest,
Cic. Par. 6, 3, 51:aut occulte surripi aut impune eripi,
id. Verr. 2, 1, 4, § 10:surripiendum aliquid putavi spatii,
id. Att. 5, 16, 1:motus quoque surpere debent,
Lucr. 2, 314:crimina oculis patris,
Ov. H. 11, 66:diem,
id. P. 4, 2, 40:tempus quod adhuc subripiebatur, collige et serva,
Sen. Ep. 1, 1.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Stolen — Разработчик Blue52 Games Издатель Hip Games Дата выпу … Википедия
Stolen — may refer to: *Property that has been acquired by theft *Stolen (video game), a stealth based video game *Stolen (play), an Australian play by Jane Harrison *Stolen (song), a song by Dashboard Confessional *Stollen, a German Christmas cake … Wikipedia
stolen — past part of steal Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. stolen … Law dictionary
Stolen — Stol en, p. p. of {Steal}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
stolen — [stō′lən] vt., vi. pp. of STEAL … English World dictionary
stolen — Acquired, or possessed, as a result of some wrongful or dishonest act or taking, whereby a person willfully obtains or retains possession of property which belongs to another, without or beyond any permission given, and with the intent to deprive … Black's law dictionary
stolen — sto|len1 [ˈstəulən US ˈstou ] the past participle of ↑steal stolen 2 stolen2 adj having been taken illegally ▪ stolen cars … Dictionary of contemporary English
stolen — the past participle of steal: stolen cars | books stolen from libraries … Longman dictionary of contemporary English
stolen — Obtained by larceny or theft. In a broader sense, obtained by larceny or any manner of conversion or embezzlement. Anno: 45 ALR 836. The word stolen , as used in the National Motor Vehicle Theft Act (18 USC § 2312), making it a criminal offense… … Ballentine's law dictionary
Stolen — Steal Steal (st[=e]l), v. t. [imp. {Stole} (st[=o]l); p. p. {Stolen} (st[=o] l n); p. pr. & vb. n. {Stealing}.] [OE. stelen, AS. stelan; akin to OFries. stela, D. stelen, OHG. stelan, G. stehlen, Icel. stela, SW. stj[ a]la, Dan. sti[ae]le, Goth.… … The Collaborative International Dictionary of English
stolen — adjective /ˈstəʊlən/ That has been stolen. See Also: theftable … Wiktionary