-
1 fūrtīvus
fūrtīvus adj. [furtum], stolen, purloined, pilfered: lana, H.: colores, H.: an noctu, tamquam furtiva (signa) deportabuntur? as if stolen, L.— Secret, hidden, concealed, furtive, clandestine: iter per Italiam: amor, V.: quem Rhea Furtivum partu edidit, V.* * *furtiva, furtivum ADJstolen; secret, furtive -
2 fūrtum
fūrtum ī, n [1 FER-], theft, robbery: domi furtum fecit: furti se adligare, T.: in furto comprehensus, Cs.: ubi oves furto periere, H.— A stolen thing: cogi furtum reddere: dum (puer) furta ligurrit, H.— A secret action, crafty deceit, trick, artifice, stratagem: hostibus parva furta temptantibus, L.: haud furto melior, V.: furto laetatus inani, V.: furtis decipit hostem, O.— Secret love, intrigue: narrare dulcia furta, V.: Hoc furtum nescire, O.: tauri, V.* * *theft; trick, deception; stolen article -
3 furto
I.Lit.: fures privatorum furtorum in nervo atque in compedibus aetatem agunt: fures publici in auro atque in purpura, Cato ap. Gell. 11, 18, 18: SI NOX FVRTVM FACTVM SIT, SI IM OCCISIT IVRE CAESVS ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4:II.verba sunt Sabini... Qui alienam rem adtrectavit, cum id se invito domino facere judicare deberet, furti tenetur. Item alio capite: Qui alienum tacens lucri faciendi causa sustulit, furti obstringitur, sive scit cujus sit, sive nescit,
Gell. 11, 18, 20 sq.; cf. Gai Inst. 3, 195; 197; Just. Inst. 4, 1, 1:furtum facere (alicui),
Plaut. Rud. 4, 3, 15; 18:Strato domi furtum fecit,
Cic. Clu. 64, 179; Quint. 3, 6, 49; 5, 10, 16; Dig. 47, 2, 69 et saep.:furti se et illum astringere,
Plaut. Rud. 4, 7, 34; cf.:furti se alligare,
Ter. Eun. 4, 7, 39:in furto comprehensus,
Caes. B. G. 6, 16 fin.:furti teneri,
Dig. 47, 2, 78:furti agere, ib.: furti condemnare,
Gell. 11, 18, 24:furti reus,
Quint. 4, 2, 51; 7, 2, 29 et saep.:furtum erat apertum: cujus rei furtum factum erat?
Cic. Rosc. Com. 9, 26 sq.:ubi oves furto periere,
Hor. Ep. 1, 7, 86:callidum (Mercurium), quicquid placuit, jocoso Condere furto,
id. C. 1, 10, 8.—Transf.A.Concr., a stolen thing:B. 1.quae (furta) sine portorio Syracusis erant exportata,
Cic. Verr. 2, 2, 70, § 171:quid est turpius ingenuo quam in conventu maximo cogi furtum reddere,
id. ib. 2, 2, 24, §58: dum (puer) furta ligurrit,
Hor. S. 2, 4, 79.—In gen.: etiam si, quid scribas, non habebis, scribito tamen, ne furtum cessationis quaesivisse videaris, a secret excuse, pretext, Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 26, 2:b.nec obsides, pignus futuros furto et fraude agendae rei, posceret,
Liv. 43, 10, 3; cf.:haud furto melior, sed fortibus armis,
Verg. A. 10, 735:furto, non proelio opus esse,
Curt. 4, 13; 4, 4, 15; cf.also: furtum armorum,
Sil. 17, 91:(fugam) abscondere furto,
Verg. A. 4, 337:furto laetatus inani,
id. ib. 6, 568:nec semel ergo mihi furtum fecisse licebit?
i. e. to eat in secret, Mart. 5, 50, 5.— In plur.:furtis incautum decipit hostem,
Ov. M. 13, 104: furta belli, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 11, 515; and ap. Non. 310, 15 (Hist. 1, 86 Dietsch); Verg. A. 11, 515.— Hence,furtō, adv., i. q. furtim, by stealth, secretly, = lathra:2.non ego sum furto tibi cognita,
Ov. H. 6, 43: obsides Porsenae dedistis;furto eos subduxistis,
Liv. 9, 11, 6:(hyaenae) gravidae latebras petunt et parere furto cupiunt,
Plin. 8, 30, 46, § 108.In partic., stolen or secret love, intrigue (mostly in plur.):plurima furta Jovis,
Cat. 68, 136 and 140; so in plur., Tib. 1, 2, 34; Prop. 2, 30 (3, 28), 28; Verg. G. 4, 346; Ov. M. 1, 606; 3, 7; 9, 558 al.:hoc certe conjux furtum mea nesciat,
Ov. M. 2, 423; so in sing., id. ib. 1, 623; 3, 266; Verg. A. 6, 24; Sil. 7, 487; 13, 615 al. -
4 furtum
I.Lit.: fures privatorum furtorum in nervo atque in compedibus aetatem agunt: fures publici in auro atque in purpura, Cato ap. Gell. 11, 18, 18: SI NOX FVRTVM FACTVM SIT, SI IM OCCISIT IVRE CAESVS ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4:II.verba sunt Sabini... Qui alienam rem adtrectavit, cum id se invito domino facere judicare deberet, furti tenetur. Item alio capite: Qui alienum tacens lucri faciendi causa sustulit, furti obstringitur, sive scit cujus sit, sive nescit,
Gell. 11, 18, 20 sq.; cf. Gai Inst. 3, 195; 197; Just. Inst. 4, 1, 1:furtum facere (alicui),
Plaut. Rud. 4, 3, 15; 18:Strato domi furtum fecit,
Cic. Clu. 64, 179; Quint. 3, 6, 49; 5, 10, 16; Dig. 47, 2, 69 et saep.:furti se et illum astringere,
Plaut. Rud. 4, 7, 34; cf.:furti se alligare,
Ter. Eun. 4, 7, 39:in furto comprehensus,
Caes. B. G. 6, 16 fin.:furti teneri,
Dig. 47, 2, 78:furti agere, ib.: furti condemnare,
Gell. 11, 18, 24:furti reus,
Quint. 4, 2, 51; 7, 2, 29 et saep.:furtum erat apertum: cujus rei furtum factum erat?
Cic. Rosc. Com. 9, 26 sq.:ubi oves furto periere,
Hor. Ep. 1, 7, 86:callidum (Mercurium), quicquid placuit, jocoso Condere furto,
id. C. 1, 10, 8.—Transf.A.Concr., a stolen thing:B. 1.quae (furta) sine portorio Syracusis erant exportata,
Cic. Verr. 2, 2, 70, § 171:quid est turpius ingenuo quam in conventu maximo cogi furtum reddere,
id. ib. 2, 2, 24, §58: dum (puer) furta ligurrit,
Hor. S. 2, 4, 79.—In gen.: etiam si, quid scribas, non habebis, scribito tamen, ne furtum cessationis quaesivisse videaris, a secret excuse, pretext, Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 26, 2:b.nec obsides, pignus futuros furto et fraude agendae rei, posceret,
Liv. 43, 10, 3; cf.:haud furto melior, sed fortibus armis,
Verg. A. 10, 735:furto, non proelio opus esse,
Curt. 4, 13; 4, 4, 15; cf.also: furtum armorum,
Sil. 17, 91:(fugam) abscondere furto,
Verg. A. 4, 337:furto laetatus inani,
id. ib. 6, 568:nec semel ergo mihi furtum fecisse licebit?
i. e. to eat in secret, Mart. 5, 50, 5.— In plur.:furtis incautum decipit hostem,
Ov. M. 13, 104: furta belli, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 11, 515; and ap. Non. 310, 15 (Hist. 1, 86 Dietsch); Verg. A. 11, 515.— Hence,furtō, adv., i. q. furtim, by stealth, secretly, = lathra:2.non ego sum furto tibi cognita,
Ov. H. 6, 43: obsides Porsenae dedistis;furto eos subduxistis,
Liv. 9, 11, 6:(hyaenae) gravidae latebras petunt et parere furto cupiunt,
Plin. 8, 30, 46, § 108.In partic., stolen or secret love, intrigue (mostly in plur.):plurima furta Jovis,
Cat. 68, 136 and 140; so in plur., Tib. 1, 2, 34; Prop. 2, 30 (3, 28), 28; Verg. G. 4, 346; Ov. M. 1, 606; 3, 7; 9, 558 al.:hoc certe conjux furtum mea nesciat,
Ov. M. 2, 423; so in sing., id. ib. 1, 623; 3, 266; Verg. A. 6, 24; Sil. 7, 487; 13, 615 al. -
5 licium
I.Lit.:II.licia telae Addere,
i. e. to weave, Verg. G. 1, 285:adnectit licia telis,
Tib. 1, 6, 79:plurimis liciis texere, quae polymita appellant, Alexandria instituit,
Plin. 8, 48, 74, § 196.—Transf.A.A thread of the web:B.per licia texta querelas Edidit et tacitis mandavit crimina telis,
Aus. Ep. 23, 14.—A thread of any thing woven:C.licia dependent longas velantia sepes,
Ov. F. 3, 267:cinerem fici cum aluta inligatum licio e collo suspendere,
Plin. 23, 7, 63, § 125.—Often used in charms and spells:tum cantata ligat cum fusco licia rhombo,
Ov. F. 2, 575:terna tibi haec primum triplici diversa colore Licia circumdo,
Verg. E. 8, 73; Plin. 28, 4, 12, § 48.—As an ornament for the head, worn by women: licia crinibus addunt, Prud. ap. Symm. 2, 1104.—A small girdle or belt around the abdomen; so in the law phrase: per lancem et licium furta concipere, i. e. to search in a house for stolen property; this was done per licium, with which the person making the search was covered, and per lancem, which he held before his face, in order not to be recognized by the women. This lanx was perforated. He was clothed [p. 1064] with a licium instead of his usual garments, that he might not be suspected of having brought in his clothes that which he might find and recognize as stolen property, Gell. 11, 18, 9; 16, 10; v. lanx. -
6 abripiō
abripiō ripuī, reptus, ere [ab + rapio], to take forcibly away, snatch away, tear from, force off: puella ex Atticā hinc abrepta, stolen, T.: filios e complexu parentum: alqm de convivio in vincla atque in tenebras: (milites) vi fluminis abrepti, Cs.: aliquem ad quaestionem: iam intro abripiere, shall be dragged, T.: sublatis signis se, to run away, L.—Of property, to dissipate, squander: quod ille compersit miser, id illa univorsum abripiet, will snatch away in a lump, T.—Fig., to carry off, remove, detach: tempestate abreptus: (filium) si natura a parentis similitudine abriperet, i. e. made unlike him.* * *abripere, abripui, abreptus V TRANSdrag/snatch/carry/remove away by force; wash/blow away (storm); abduct, kidnap -
7 color
color (old colōs, S., L.), ōris, m [2 CAL-], color, hue, tint: nivis, O.: caeruleus, Cs.: Tyrios mirare, H.: flores mille colorum, O.: color in pomo est ater, O.: varios mentiri colores, V.: scuta lectissimis coloribus distinguunt, Ta.: colorem ducere, to acquire color, V.: Ducere purpureum colorem, O. — The natural color, complexion, tint, hue: qui color, vestitus? T.: formae dignitas coloris bonitate tuenda est: verus, T.: fucatus, H.: egregius: Num eius color pudoris signum indicat, T.: mutem colores? change color, H.: eius crebra coloris mutatio: In voltu color est sine sanguine, O.—Complexion, fine tint, beauty: nimium ne crede colori, V.: quo fugit Venus, heu, quove color? H. —Fig., external form, state, condition, position, outward show, appearance: civitatis: Omnis Aristippum decuit color, i. e. accommodated himself to every condition, H.: cornicula Furtivis nudata coloribus, stolen pomp, H.: caeli, aspect, Iu.—Of diction, character, fashion, cast, coloring, style: ornatur oratio quasi colore quodam: tragicus, H.: operum colores, H.: claris coloribus picta poësis. —Splendor, lustre, brilliancy: nullus argento color est Abdito, H.: amissos colores referre, H.— A pretext, plausibility: causae, Iu.* * *color; pigment; shade/tinge; complexion; outward appearance/show; excuse/pretext -
8 contrāctus
contrāctus adj. with comp. [P. of contraho], drawn together, compressed, contracted, short, narrow, restricted, limited: nares contractiores habent introitūs: cuticula, wrinkled, Iu.: frons, H.: vestigia vatum, the narrow path, H.: ipsos in usūs locus, too narrow, V. — Fig.: ambitus verborum, brief: studia contractiora, more limited: paupertas, stinted, H.: Contractus leget, in retirement, H.* * *Icontracta, contractum ADJclose/narrow/restricted/pinched; short (time); abridged, terse; restrainedIIcontracta, contractum ADJviolated; dishonored; touched carnally; stolen, purloined, taken by stealthIIIshrinking/narrowing; undertaking; legal/commercial agreement/contract -
9 con-vincō
con-vincō vīcī, vīctus, ere, to overcome, convict, refute, expose: me teste: paulatim convictus veris, L.: convicti mulctantur, when convicted, Ta.: te amentiae: convicti maleficii servi: facinoris, S.: manifestis criminibus: iudicio legatorum, S.: conscientiā: in hoc scelere: aliquid fecisse convinci, L.—To prove incontestably, show clearly, demonstrate, expose: convincam si negas: inauditum facinus voce convinci: haec poëtarum portenta: avaritiam, Cs.: convicta (praedia), proved to be stolen: quod apud patres convictum, Ta.: quod sive fateris sive convinceris: ne convincas esse illum tuom, T.: nihil te didicisse. -
10 damnum
damnum ī, n [3 DA-], hurt, harm, damage, injury, loss: hoc lucri quantum ei damni adportet, T.: damna aleatoria: civitatum damna: amissi corporis, Ph.: cohortium, Cs.: post damnum sic, etc., after your ruin, H.: aliena levare Damna, misfortunes, O.: damnum eius interitu fecerunt, suffered: damna ferenda arbitrari: accipere, H.: pati, to put up with, L.: Damna tulit, suffered, O.: ex quā (pace) ad rem p. damna pervenerint, S.: cum damna damnis continuarentur, defeats, Ta.: naturae, natural defect, L.: egestas facile habetur sine damno, i. e. has nothing to lose, S.: nec sibi damno foret, H.: Lingua fuit damno, O.— A lost object (poet.): mater circum sua damna volans, her stolen brood, O.— A fine, mulct, penalty: damnum inhibere, L.: tanto damno senatorem cogere: eos morte, damno coercent (leges).—In law: damnum iniuriā (datum), i. e. damage wrongfully done, trespass: ab Sabellio multam lege Aquiliā damni iniuriā petere: infectum, not suffered, i. e. threatened ; hence, satis dare damni infecti alicui, to give security against loss.* * *finanical/property/physical loss/damage/injury; forfeiture/fine; lost possession -
11 fraudātus
-
12 praedō
praedō ōnis, m [praeda], one that makes booty, a plunderer, robber: urbes praedonibus patefactae: praedones latronesque, Cs.: maritimus, a pirate, N.: perfidus, V.: digna praedone marito, i. e. who had stolen her, O.: alibi praedo, alibi praedae vindex, cadit, L.* * *Ipraedare, praedavi, praedatus V TRANSpillage, despoil, plunder; rob/ravish/take; acquire loot (robbery/war); catchIIrobber, thief; pirate (if at sea) -
13 abactius
abactia, abactium ADJstolen/rustled (of cattle) -
14 contrectus
contrecta, contrectum ADJviolated; dishonored; touched carnally; stolen, purloined, taken by stealth -
15 prenda
booty, loot; stolen goods -
16 surreptitius
surreptitia, surreptitium ADJstolen; surreptitious; concealed; (surrepticius) -
17 furtum
theft, robbery/ furtastolen property / trick, deceit. -
18 prenda
booty, loot, stolen goods. -
19 abduco
ab-dūco, xi, ctum, 3, v. a. (ABDOVCIT =abduit, in the epitaph of Scipio, Inscr. Orell. 550; perf. abduxti, Plaut. Curc. 5, 2, 16; imper. abduce, id. Bacch. 4, 9, 108; id. Curc. 5, 3, 15; Ter. Ad. 3, 4, 36; id. Phorm. 2, 3, 63;I.but also abduc,
id. Eun. 2, 3, 86), to lead one away, to take or bring with one, to carry off, take or bring away, remove, etc.Lit.A.In gen., of personal objects; constr. aliquem, ab, ex, de; in, ad: SVBIGIT. OMNE. LOVCANAM. OPSIDESQVE. ABDOVCIT (=subigit omnem Lucanam obsidesque abducit), epitaph of Scipio, 1. 1.: hominem P. Quinctii deprehendis in publico;b.conaris abducere,
Cic. Quint. 19, 61:cohortes secum,
Caes. B. C. 1, 15 med. al.:abduce me hinc ab hac, quantum potest,
Plaut. Bacch. 4, 9, 108:abductus a mari atque ab lis copiis, quas, etc.... frumento ac commeatu abstractus,
Caes. B. C. 3, 78:tamquam eum, qui sit rhetori tradendus, abducendum protinus a grammaticis putem,
Quint. 2, 1, 12:ut Hispanos omnes procul ab nomine Scipionis ex Hispania abduceret,
Liv. 27, 20, 7: tu dux, tu comes es; tu nos abducis ab Histro. Ov. Tr. 4, 10, 119:ut collegam vi de foro abducerent,
Liv. 2, 56, 15:sine certamine inde abductae legiones,
id. 2, 22, 2:credo (illum) abductum in ganeum aliquo,
Ter. Ad. 3, 3, 5:abduxi exercitum ad infestissimam Ciliciae partem,
Cic. Fam. 2, 10, 3:ipsos in lautumias abduci imperabat,
id. Verr. 2, 5, 56 fin.; so,liberos eorum in servitutem,
Caes. B. G. 1, 11, 3:servum extra convivium,
Sen. Contr. 4, 25. — Poet. with acc. only: tollite me, Teucri;quascumque abducite terras (= in terras),
Verg. A. 3, 601. —Of animals:c.donec (avem) in diversum abducat a nidis,
Plin. 10, 33, 51 fin. —. Sometimes also of inanim. objects:B.clavem,
to take away, Plaut. Cas. 5, 2, 8:pluteos ad alia opera,
Caes. B. C. 2, 9:capita retro ab ictu,
to draw back, Verg. A. 5, 428:togam a faucibus ac summo pectore,
Quint. 11, 3, 145:aquam alicui (=deducere, defiectere),
to divert, draw off, Dig. 39, 2, 26. — Poet.:somnos,
to take away, deprive of, Ov. F. 5, 477.In partic.1.To take with one to dine:2.tum me convivam solum abducebat sibi,
Ter. Eun. 3, 1, 17:advenientem ilico abduxi ad cenam,
id. Heaut. 1, 2, 9 al.To take aside (in mal. part.):3.aliquam in cubiculum,
Plaut. Most. 3, 2, 7; so Cic. Verr. 2, 5, 13, § 33; Suet. Aug. 69; Just. 21, 2 fin. al.To carry away forcibly, to raxish, rob:4.ad quem iste deduxerat Tertiam, Isidori mimi flliam, vi abductam ab Rhodio tibicine,
Cic. Verr. 2, 3, 34; cf. id. ib. 2, 5, 31, § 81; Verg. A. 7, 362: aliquam alicui (marito, etc.), Suet. Oth. 3; Dig. 47, 10, 1 al.:aliquam gremils,
Verg. A. 10, 79. —So also of stolen cattle, to drive away:cujus (Geryonis) armenta liercules abduxerit,
Plin. 4, 22, 36 fin.; so,abducta armenta,
Ov. H. 16, 359.In jurid. lang.: auferre et abducere, to take and drive away (auferre of inanlmate things, abducere of living beings, as slaves, cattle), Cic. Quint. 27, 84; Dig. 21, 2, 57, § 1.II.Trop.A.In gen., to lead away, separate, distinguish:B.animum ad se ipsum advocamus, secum esse cogimus, maximeque a corpore abducimus,
Cic. Tusc. 1, 31; so,aciem mentis a consuetudine oculorum,
id. N. D. 2, 17:divinationem caute a conjecturis,
id. Div. 2, 5, 13.In partic.1.To seduce, alienate from fidelity or allegiance:2.legiones a Bruto,
Cic. Phil. 10, 3, 6:exercitum ab illo,
id. ib. 10, 4, 9:equitatum a consule,
id. ib. 11, 12, 27 al.From a study, pursuit, duty, etc., to withdraw, draw off, hinder (syn.:3.avoco, averto): vos a vostris abduxi negotlis,
Plaut. Rud. 1, 2, 1; cf.:a quo studio te abduci negotiis intellego,
Cic. Fam. 4, 4, 5; and:abducuntur homines nonnumquam etiam ab institutis suis magnitudine pecuniae,
id. Verr. 2, 4, 6, § 12 (followed by ab humanitate deducere); so,aliquem a meretricio quaestu,
id. Phil. 2, 18:aliquem a populorum rebus,
id. Rep. 5, 2:ab isto officio incommodo,
id. Lael. 2, 8 al.To bring down, reduce, degrade (Ciceron.):ne ars tanta...a religionis auctoritate abduceretur ad mercedem atque quaestum,
Cic. Div. 1, 41, 92; so,aliquem ad hanc hominum libidinem ac licentiam,
id. Verr. 2, 3, 90, § 210. -
20 abripio
ab-rĭpĭo, pui, eptum, 3, v. a. [rapio], to take away by violence, to drag away, to tear off or away (stronger than its synn. abduco, abigo, abstraho).I.Lit.A.In gen.:B.abripite hunc intro actutum inter manus,
hurry him away, Plaut. Most. 2, 1, 38:puella ex Atticā hinc abrepta,
stolen, Ter. Eun. 1, 2, 30; cf.:abreptam ex eo loco virginem secum asportāsse,
Cic. Verr. 2, 4, 49, § 107:de convivio in vincla atque in tenebras,
id. ib. 2, 4, 10, §24: ab complexu alicujus,
Liv. 3, 57, 3:milites vi fluminis abrepti,
Caes. B. C. 1, 64; cf. Mel. 3, 5, 8; Plin. 2, 67, 67, § 170; Verg. A. 1, 108:aliquem ad quaestionem,
Cic. Clu. 33, 89; cf.:aliquem ad humanum exitum,
id. Rep. 1, 16 fin.; with acc. only:Cererem,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 111:cives,
Nep. Milt. 4, 2:aliquid,
id. Dat. 4, 2: abripere se, to run, scamper away:ita abripuit repente sese subito,
Plaut. Mil. 2, 2, 21; so id. Curc. 5, 1, 8.—Transf., of property, to dissipate, squander:II.quod ille compersit miser, id illa univorsum abripiet,
Ter. Phorm. 1, 1, 11.—Trop., to carry off, remove, detach:repente te quasi quidam aestus ingenii tui procul a terrā abripuit atque in altum... abstraxit,
Cic. de Or. 3, 36, 145: voluntate omnes tecum fuerunt;tempestate abreptus est unus,
id. Lig. 12, 34 (the figure taken from those driven away in a storm at sea); so,abreptus amore caedum,
Sil. 5, 229; cf. id. 6, 332:(filium) etiam si natura a parentis similitudine abriperet,
i.e. made unlike him, Cic. Verr. 2, 5, 12.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Stolen — Разработчик Blue52 Games Издатель Hip Games Дата выпу … Википедия
Stolen — may refer to: *Property that has been acquired by theft *Stolen (video game), a stealth based video game *Stolen (play), an Australian play by Jane Harrison *Stolen (song), a song by Dashboard Confessional *Stollen, a German Christmas cake … Wikipedia
stolen — past part of steal Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. stolen … Law dictionary
Stolen — Stol en, p. p. of {Steal}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
stolen — [stō′lən] vt., vi. pp. of STEAL … English World dictionary
stolen — Acquired, or possessed, as a result of some wrongful or dishonest act or taking, whereby a person willfully obtains or retains possession of property which belongs to another, without or beyond any permission given, and with the intent to deprive … Black's law dictionary
stolen — sto|len1 [ˈstəulən US ˈstou ] the past participle of ↑steal stolen 2 stolen2 adj having been taken illegally ▪ stolen cars … Dictionary of contemporary English
stolen — the past participle of steal: stolen cars | books stolen from libraries … Longman dictionary of contemporary English
stolen — Obtained by larceny or theft. In a broader sense, obtained by larceny or any manner of conversion or embezzlement. Anno: 45 ALR 836. The word stolen , as used in the National Motor Vehicle Theft Act (18 USC § 2312), making it a criminal offense… … Ballentine's law dictionary
Stolen — Steal Steal (st[=e]l), v. t. [imp. {Stole} (st[=o]l); p. p. {Stolen} (st[=o] l n); p. pr. & vb. n. {Stealing}.] [OE. stelen, AS. stelan; akin to OFries. stela, D. stelen, OHG. stelan, G. stehlen, Icel. stela, SW. stj[ a]la, Dan. sti[ae]le, Goth.… … The Collaborative International Dictionary of English
stolen — adjective /ˈstəʊlən/ That has been stolen. See Also: theftable … Wiktionary