-
1 sticht
-
2 παρα-κεντητής
παρα-κεντητής, ὁ, der daneben sticht oder durchsticht, der den Unterleib des Wassersüchtigen durchsticht, den Staar sticht (?).
-
3 бесить
F <вз> (взбешённый) in Wut bringen, rasend machen; беситься in Wut geraten, rasend werden; rasen, toben, tollen; an Tollwut erkranken; с жиру бесится (И) F jemanden sticht der Hafer* * *беси́ть fam < вз-> (взбешённый) in Wut bringen, rasend machen;беси́ться in Wut geraten, rasend werden; rasen, toben, tollen; an Tollwut erkranken;* * *беси́тьпрх wütend machen, auf die Palme bringen* * *v1) gener. j-n wild mächen (кого-л.), rasend machen, in Wut bringen2) colloq. giften -
4 беситься
беси́ть fam < вз-> (взбешённый) in Wut bringen, rasend machen;беси́ться in Wut geraten, rasend werden; rasen, toben, tollen; an Tollwut erkranken;* * *беси́ться1. только в 3 л tollwütig werden2. разг wüten, vor Wut tobenон с жи́ру бе́сится ihn sticht der Hafer* * *v1) gener. durchtoben (без перерыва какое-л. время), durchtosen (без перерыва какое-л. время), tollen2) colloq. Amok laufen, herumtoben (б. ч. о детях), kollern3) dial. rölzen4) avunc. sich gelb und grün ärgern -
5 жир
* * ** * *<жи́ра>м Fett ntсма́зывать жи́ром einfetten* * *n1) gener. Butter, Speck, Talg, Fett2) colloq. (на теле человека) Speck (запасы жира у человека)3) dial. Inschlitt (говяжий, бараний), Insehelt (говяжий, бараний), Spint4) obs. Schmer, Schmier5) jocul. Kummerspeck (у человека)6) chem. Fettöl7) hunt. Feist, feiß8) textile. Gerberfett, (свиной) Schmalz, Schmiere, Schweiß9) oil. Fettstoff10) food.ind. (животный) Körperfett, (свиное)(подкожный) Speck, Talg (крупного или мелкого рогатого скота), Talgfett (крупного или мелкого рогатого скота), (жидкий) Öl -
6 солнце жжёт
ngener. die Sonne sticht, die Sönne sticht (невыносимо) -
7 солнце печёт
ngener. die Sonne sticht, die Sönne sticht (невыносимо) -
8 у меня колет спину
prepos.gener. es sticht mich im Rücken, es sticht mir im Rücken -
9 у меня колотьё в спине
prepos.gener. es sticht mich im Rücken, es sticht mir im RückenУниверсальный русско-немецкий словарь > у меня колотьё в спине
-
10 παρακεντητής
παρα-κεντητής, ὁ, der daneben sticht oder durchsticht, der den Unterleib des Wassersüchtigen durchsticht, den Star sticht -
11 stechen
stechen ['ʃtɛçən] <sticht, stach, gestochen>I. vi2) (hinein\stechen)3) ( brennen) Sonne: palić, prażyć[mit etw] \stechen przebić [czymś]II. vt2) (hinein\stechen)eine Gabel in etw ( akk) \stechen wbić w coś widelec3) spieledie Zehn mit dem As \stechen przebić dziesiątkę asem4) ( gravieren)5) (aus\stechen)Spargel \stechen wykopać szparagiIII. vrich habe mich [an den Dornen] gestochen pokłułem się [kolcami]IV. vimperses sticht mich in der Seite kłuje mnie w boku -
12 fodio
fodio, fōdī, fossum, ere (vgl. griech. βόθρος, Grube, βοθρόω u. βοθρεύω, graben), I) intr. graben, in fundo fodere aut arare, Ter.: fodit; invenit auri aliquantum, Cic. – II) tr.: A) graben, d.i. 1) durch Graben bearbeiten, umgraben, a) übh.: argenti fodinas aut alia metalla, Varro: vineam, Cato u. Mart.: hortum, Plaut. u. Cato: humum, Verg. u. Boëth.: solum, Plin.: im obszönen Sinne, Ps. Mart. 7, 101, 4. – b) prägn., den Boden um etw. umgraben, vites, Quint. 9, 4, 5: vitem quotannis, Ambros. hexaëm. 4, 1, 1. – 2) aufgraben, aufwühlen, terram (v. Eber), Phaedr. 2, 4, 8: terras (v. Goldsucher), Flor. 4, 2, 11: poet., mersis aequora remis, Sil. 14, 359. – 3) = effodio, a) aufgraben, ausgraben, argentum, Liv.: gypsum et e lapide coquitur et e terra foditur, Plin. – b) graben = durch Graben machen, puteos, Caes.: fossam, Liv.: scrobes, Caes.: vallum, Tac.: cubilia, Verg.: specus, minieren, Vitr.: absol., fodientes, die Minierer, Liv. 38, 7, 8. – 4) = defodere, eingraben = begraben, mortuos, Mela 1, 9, 6 (1. § 57). – B) stechen, 1) eig.: a) durchstechen, durchbohren, alqm stimulis, Plaut.: multos pugionibus, Tac.: militem hastā, Tac.: spumantis equi fodere calcaribus armos, Verg.: pectora telis, Ov.: aversos (elephantos) sub caudis, Liv.: repugnantes, einhauen in usw., Curt.: resistentium adversa ora, fugientium terga, von vorn-, von hinten einhauen in usw., Curt.: noli fodere (sc. latus), nur nicht so derb zugestoßen, Ter. Hec. 467: im obszönen Sinne, Priap. 52, 8. – b) ausstechen, quid fodis immeritis, Phineu, sua lumina natis, Ov. art. am. 1, 339: et ecce inanes manibus infestis petit foditque vultus, Sen. Oedip. fr. (Phoeniss.) 42 sq. – 2) übtr.: a) v. Schmerz, pungit dolor, vel fodiat sane, es sticht der Schmerz, ja er mag sich sogar einwühlen, Cic. Tusc. 2, 33. – b) reizen, pectus in iras, Sil.: mentes invidiae stimulo, Sil. – / Vulg. Perf. fodiit, Itala Tob. 8, 11: fodivit, Fulgent. mythol. 3, 9. p. 73, 21 Helm. – Archaist. Infin. Pass. fodīrī, Cato r. r. 2, 4. Col. 11, 2, 35; arb. 30, 2. Amm. 24, 6, 1. – Archaist. Nbf. fodo, āre (s. Paul. ex Fest. 84, 7), sicis fodantes, *Enn. ann. 504. – Nbf. nach der 2. Konj. fodent = fodiunt, Ven. Fort. 9, 2, 14: fodentes, Enn. ann. 504 codd. (s. vorher).
-
13 mordeo
mordeo, momordī, morsum, mordēre (statt *smordeo, vgl. griech. σμερδ-νός, schrecklich, abd. smerzan, schmerzen, altindisch mrdnāti, zerreibt), beißen, I) im engern Sinne: A) eig.: 1) im allg.: canes mordent, Cic.: canis timidus vehementius latrat quam mordet, Curt.: pulex mordet, beißt, sticht, Mart.: alqm, v. einem Hunde, Enn.: hastile, in den Schaft, Ov.: m. frenum, humum, labra, ungues, s. frēnumetc. – Partiz. subst., morsi a rabioso cane, Plin. 29, 100. – 2) insbes.: a) kauend in etw. beißen, etw. kauen, essen, pabula dente, Ov.: vitem, benagen, Verg.: tunicatum cum sale cepe, Pers. – b) verzehren, vertun, Laber. com. 50. – B) übtr.: 1) auf jmd. beißen, sticheln, jmd. durchziehen, alqm clanculum, Ter.: alqm dictis, Ov.: iocus mordens, beißender Scherz, Iuven. – 2) jmd. beißen, kränken, jmdm. wehtun, ans Herz gehen, alqm opprobriis falsis, Hor.: par pro pari referto, quod eam mordeat, Ter.: valde me momorderunt epistulae tuae, Cic.: scribis, morderi te interdum, quod non simul sis, daß dir's wehtue, nahe gehe, Cic.: conscientia mordet, ich fühle Gewissensbisse, Augustin. serm. 211, 3: dass. conscientiā mordeor, Cic. Tusc. 2, 45: paupertas mordet, Cic. – 3) geistig festhalten, hoc tene, hoc morde, zus. = halte mit aller Kraft den Grundsatz fest, Sen. ep. 78, 29. – II) im weiteren Sinne: 1) gleichs. ein beißen, a) eingreifen, fassen, v. Schnallen, Haken usw., fibula mordet vestem, Ov.: vomer mordet terram, Plin.: so auch locus (corporis), qui mucronem (teli) momordit, Cels.: id, quod a lino mordetur, wo der Faden eindringt, Cels. – b) in etw. fest eingreifen, an etw. sich fest anhalten, fraxinus arentem mordebat humum, Stat. Theb. 9, 499. – c) v. Flusse, wenn er durch eine Gegend fließt, benagen = bespülen, rura, quae Liris quietā mordet aquā, Hor. carm. 1, 31, 8. – d) v. scharfen, auf die Sinne usw. fallenden Ggstdn., auffallen, brennen usw., radix gustu acri mordet, Plin.: m. oculos, Plin. – urtica foliis non mordentibus, brennenden, stechenden, Plin. – aceto morderi, gebeizt werden, Plin. – v. der Hitze, Kälte, Luft, angreifen, verletzen, brennen, sengen, frigora parum cautos mordent, greift an, Hor.: quia oleam momorderit aestus, Hor.: mordeat et tenerum fortior aura nemus, Mart. – / Perf. archaist. memordi, s. die Beisp. bei Gell. 6 (7), 9, 1. – Partiz. subst., morsa, ōrum, n., Bißchen, Stückchen, lanea, Catull. 64, 316.
-
14 odoror
odōror, ātus sum, āri (odor), riechen, I) eig.: a) = durch den Geruchsinn wahrnehmen, odorem suavitatis (den lieblichen Geruch), Vulg. genes. 8, 21: sacrificium, Vulg. 1. regg. 26, 19: absol., nec comedunt nec odorantur, Vulg. deut. 4, 28. – b) an etw. riechen, durch Riechen untersuchen, pallam, Plaut. Men. 166. – c) wittern, cibum, Hor.: hominem, Colum. – II) übtr.: a) riechen = merken, procul bellum, Vulg. Iob 39, 25. – b) = erforschen, ausspüren, pecuniam, Cic.: quid futurum sit, Cic.: tu velim ex Fabio odorere, dem F. auf den Zahn fühlst, Cic. – c) verächtl. = nach etw. trachten, quos odorari hunc decemviratum suspicamini, daß ihnen dieses Dezemvirat in die Nase sticht, Cic. de lege agr. 2, 65. – d) in etwas nur riechen, nur einen Blick tun (= sich nur oberflächlich mit etw. bekannt machen), odoratus philosophiam, Tac. dial. 19, 3: veritatem ita leviter, ut etc., Lact. 7, 1, 11.
-
15 κρῑθιάω
κρῑθιάω, zu viel oder zur unrechten Zeit, bei großer Erhitzung Gerste fressen u. darauf krank werden; Xen. de re equ. 4, 2; Arist. H. A. 8, 24 u. Sp. – Auch muthwillig, ausgelassen sein, wie unser »ihn sticht der Hafer«; κριϑιῶντα oder besser κρι-ϑῶντα πῶλον Aesch. Ag. 1625; Apoll. l. Hom. erkl. ἀκοστήσας durch κριϑιάσας; auch von Menschen, ἐκ κριϑιῶντος ἀνδρὸς ἐν ἀφροδισίοις Cleanthes bei Stob. Flor. 6, 20.
-
16 ἀκοστέω
ἀκοστέω, Hom. zweimal, Iliad. 6, 506. 15, 263 στατὸς ἵππος, ἀκοστήσας ἐπὶ φάτνῃ; wahrscheinl. verwandt mit ἀκοστή, Gerste, ἀκοστήσας ἵππος, ein Pferd, das sich in Gerste vollfraß u. daher übermüthig ist, wie im Deutschen »das Pferd sticht der Hafer«; vgl. κριϑιᾶν; Buttmann Lexil. 2, 171; Aristonic. Scholl. Iliad. 6, 506 ἡ διπλῆ πρὸς τὸ ἀκοστήσας, ὅτι ἄλλοι ἄλλως ἀπέδωκαν· ἔστι δὲ ἤτοι ἐν ἄχει γενόμενος διὰ τὴν στάσιν, ἢ ἄκος τι καὶ βοήϑημα τῆς στάσεως ζητῶν.
-
17 ἰσχανάω
ἰσχανάω, gedehnte Form von ἰσχάνω, zurückhalten, hemmen; τὸν δ' (χειμάῤῥουν) οὔτ' ἄρ τε γέφυραι ἐεργμέναι ἰσχανόωσιν Il. 5, 89; ἐϑέλοντα μάχεσϑαι αὐτόν τ' ἰσχανάασκον, ἐρητύοντο δὲ λαοί 15, 723. – Med. sich halten, zurückhalten, Il. 12, 38, zaudern, säumen, 19, 234 Od. 7, 161. – Intr., anhalten, sich daran halten, wonach begehren, χροὸς ἀνδρομέοιο ἰσχανάᾳ δακέειν, sie sticht begierig, anhaltend, Il. 17, 572, die Mücke; μέγα δρόμου ἰσχανόωσαν, das Roß, 23, 300; ἰσχανόων φιλότητος Κυϑερείης Od. 8, 288, u. so einzeln bei sp. D.
-
18 дым ест глаза
ngener. der Rauch beißt in den Augen, der Rauch beißt in die Augen, der Rauch beißt in Äugen, der Rauch sticht die Augen -
19 карта берёт
ngener. die Karte sticht (взятку) -
20 конец фильма намного сильнее его начала
Универсальный русско-немецкий словарь > конец фильма намного сильнее его начала
См. также в других словарях:
Sticht — Stadt Halver Koordinaten: 51° … Deutsch Wikipedia
sticht — sticht·ite; … English syllables
sticht — pa. tense of sty v … Useful english dictionary
Sticht — 1. Am häufigsten ist dieser Familienname im Bereich Hof; er ist hier Berufsübername zu fränkisch Sticht »hohe Tonne, Zuber, z.B. für Sauerkraut oder eingesalzenes Fleisch« für den Hersteller. 2. Im niederdeutschen Bereich Übername oder… … Wörterbuch der deutschen familiennamen
STICHT, Robert Carl (1856-1922) — metallurgist son of John C. Sticht, was born at Hoboken, New jersey, U.S.A., on 8 October 1856. He studied at the Brooklyn polytechnic institute for some years and then went to the royal school of mines, Clausthal, Germany, where he graduated… … Dictionary of Australian Biography
Sticht Range — Infobox Mountain Name = Sticht Range Photo = Caption = Elevation = Location = West Coast, Tasmania Range = Prominence = Coordinates = coord|41|54|S|145|39|E|type:range Topographic First ascent = Easiest route = Sticht Range is a mountain range in … Wikipedia
sticht — stịcht: ↑ stechen. * * * stịcht: ↑stechen … Universal-Lexikon
sticht — stịcht Präsens, 3. Person Sg; ↑stechen … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Sticht — /stɪʃt/ (say stisht) noun Robert Carl, 1856–1922, Australian metallurgist, born in the US; noted for his work in copper smelting …
sticht — stịcht vgl. stechen … Die deutsche Rechtschreibung
Johann Christoph Sticht — (* um 1705 in Selb; † 12. Januar 1772 in Altona) war ein deutscher Pädagoge, Orientalist und evangelischer Theologe. Leben Johann Christoph Sticht, Sohn eines Schuhmachers, hatte die Schule seines Geburtsorts besucht und am Lyzeum in Wunsiedel… … Deutsch Wikipedia