-
1 παρά-φασις
παρά-φασις, ἡ, das Zureden, Trösten, Ermahnen; παραίφασις, Il. 11, 793. 15, 404 u. sp. D.; auch Anlockung, Anreiz, Il. 14, 217, mit dem Nebenbegriffe der Täuschung, ἐχϑρὰ πάρφασις, Pind. N. 8, 32. Auch = Beruhigung, Tröstung, παραμυϑία, Hesych.; Beschwichtigung, ἐρώτων, Ep. in athl. stat. 49 ( Plan. 373).
-
2 παντο-παθής
παντο-παθής, ές, Alles leidend, Sp.; αἴσχεα, Stat. Flacc. 3 (V, 5), wie Maneth. 5, 283, im obscönen Sinne.
-
3 παν-ελεύθερος
παν-ελεύθερος, ganz frei, γενέϑλη, Ep. in athl. stat. 9 ( Plan. 338).
-
4 παλίν-ορσος
παλίν-ορσος, zurückeilend, zurückkehrend; ὡς δ' ὅτε τίς τε δράκοντα ἰδὼν παλίνορσος ἀπέστη, Il. 3, 33; zurück, ἄγε νῆα κεῖσέ τε καὶ παλίνορσον εἰς Ἑλλάδα, Ap. Rh. 1, 416. 2, 576 u. a. sp. D., wie Coluth. 47; Ep. athl. Stat. 15 (XV, 44).
-
5 συν-εξ-ελίσσω
συν-εξ-ελίσσω, att. - ττω, mit od. zugleich entwickeln, Callistrat. stat. 11.
-
6 συν-αιχ μάζω
συν-αιχ μάζω mitkämpfen, Schol. Soph. Tr. 322, wie Ep. stat. athl. 21 (XV, 50).
-
7 σκίασμα
-
8 χιτών
χιτών, ῶνος, ὁ, in ion. Prosa κιϑών, 1) Unterkleid, Rock, sowohl der Männer als der Frauen, die röm. tunica, eigentl. ein wollenes Hemd, das zunächst am Leibe getragen wurde; χιτῶνα περὶ χροῒ δῠνεν Od. 15, 60; vgl. Her. 1, 155; worüber, wenn man ausging, ein weiter Mantel, ἱμάτιον, χλαῖνα, φᾶρος geworfen wurde, Il. 2, 42 μαλακὸν δ' ἐνέδυνε χιτῶνα – περὶ δὲ μέγα βάλλετο φᾶρος, vgl. 10, 21. 131. Dah. vrbdn ὁ μὲν χλαῖνάν τε χιτῶνά τε ἕννυτο, Od. 5, 229, wie ἀμφὶ δέ μιν φᾶρος καλὸν βάλεν ἠδὲ χιτῶνα Od. 3, 467, u. so öfter in dieser Sleitung, die der Folge des Anlegens beider Kleider nicht entspricht. – Gewöhnlich war das Unterkleid kurz, doch kommt Od. 19, 243 auch ein χιτὼν τερμιόεις vor, ein bis auf die Füße herabreichender, wie Hes. O. 539; vgl. Ap. Rh. 3, 875; Duris bei Schol. Eur. Hec. 934. – Κιϑὼν λίνεος, das leinene Aermelkleid der ionischen u. attischen Frauenzimmer, Her. 5, 87; λινέους κιϑῶνας trugen aber auch die Babylonier, Aegyptier u. Kiliker, 1, 105. 2, 81. 7, 91 u. Folgde. – 2) übh. Kleid, Gewand; Aesch. Suppl. 880; Soph. Tr. 577. 609; Eur., Ar. Dah. – a) auch der Waffenrock, d. i. der Panzer, Il. 5, 113. 11, 100 u. sonst; Her. 5, 106; so χιτὼν χάλκεος Il. 13, 439; κιϑῶνες χειριδωτοὶ λεπίδος σιδηρέης, eiserne Schuppenpanzer mit Aermeln, Her. 7, 61, vgl. 9, 22. – Bei Plut. auch der Feldherrnmantel, für χλαμύς. – b) Fußbekleidung, bes. am Schuh das Ober- und Unterleder, Xen. Cyr. 8, 2,5, der auch An. 7, 4,4 von den Thraciern sagt χιτῶνας ἔχουσιν οὐ μόνον περὶ τοῖς στέρνοις, ἀλλὰ καὶ περὶ τοῖς μηροῖς. – c) übh. jede Bedeckung, Hülle, Schaale, vgl. Strab. 11, 14, 4; λάϊνος χιτών, ein steinernes Gewand, die Decke von Steinen, mit welcher der Gesteinigte bedeckt wird, Il. 3, 57; τειχέων κιϑῶνες die Brustwehr der Mauern, Her. 7, 139. – Bei Stat. Thyill. 1 (VI, 11) sind χιτῶνες τριγλοφόροι weite Fischernetze; χιτὼν ἀράχνης ist das Spinnengewebe, Jac. Ach. Tat.. 561. – Auch die Haut od. Hülle der Zwiebel, Sp.
-
9 κλυτό-μοχθος
κλυτό-μοχθος, berühmt durch Arbeiten, Kalliope, Ep. in stat. athlet. 33 ( Plan. 362).
-
10 κοιρανία
κοιρανία, ἡ, Herrschaft, Macht, Gewalt; νεύματι κοιρανίης Ep. in stat. athl. 29 ( Plan. 358); ἔλλαχε κοιρανίην ἀνέμων D. Per. 464.
-
11 κέντωρ
-
12 εὐ-κάματος
-
13 εὔ-στροφος
εὔ-στροφος, ep. ἐΰστροφος, = εὐστρεφής, σφενδόνη Il. 13, 599. 716; – leicht zu lenken, zu wenden, lenksam, ναῦς Eur. I. A. 293; ζῷον Plat. Critia. 109 c; öfter bei Sp., πρὸς τὰ παλαίσματα Schol. Ar. Ach. 627. Auch ψυχή, Plut., λόγος πρὸς ἀπαντήσεις εὔστρ. reip. ger. praec. 8. – Adv., τέϑριππον ἔλκων εὐστρόφως Stat. athl. 53 ( Plan. 385).
-
14 δύ-στομος
δύ-στομος, hartmäulig, γένυς ἱππείη Athlet. stat. 32 ( Plan. 361).
-
15 μεσ-ημβρία
μεσ-ημβρία, ἡ (ἡμέρα, eigtl. μεσημερία), ion. μεσαμβρίη, Mittag; 1) Tageszeit; σμικρόν τι μετὰ μεσημβρίαν Ar. Av. 1499; τῆς μεσημβρίας, Mittags, Vesp. 500, wie μεσαμβρίης Her. 3, 104; ἀποκλιναμένης τῆς μεσαμβρίης, von der im Mittag stehenden u. sich zum Abend abwärts neigenden Sonne hergenommen, Nachmittags, ibd.; vgl. Plat. Phaedr. 242 a, ὡς σχεδὸν ἤδη μεσημβρία ἵσταται σταϑερά; Thuc. 2, 28; Xen. u. Folgde; auch übertr., wie bei uns, μεσ. τοῦ βίου, VLL. – 2) Himmelsgegend, Süden, Her. 1, 6. 142 u. Sp. – [Ι ist lang gebraucht Ep. in athlet. stat. 45 ( Plan. 369).]
-
16 νεο-σφαγής
νεο-σφαγής, ές, neu, eben erst geschlachtet, getödtet; Soph. Ai. 882 Trach. 1120; auch φόνος, Ai. 542; Eur. Hec. 894; Sp., wie Hermogen. de stat. 2, σῶμα.
-
17 δι-σχιδής
-
18 διφρ-ελάτειρα
διφρ-ελάτειρα, ἡ, Wagenlenkerin, Ep. stat. athl. 30 ( Plan. 359).
-
19 δημο-φθόρος
δημο-φθόρος, das Volk verderbend, Callistr. stat. 14.
-
20 μηχαν-ουργός
μηχαν-ουργός, = μηχανοποιός, Ep. in athl. stat. 36 ( Plan. 382).
- 1
- 2
См. также в других словарях:
stat — stat·able; stat·al; stat·ampere; stat·coulomb; stat·ed·ly; stat·farad; stat·henry; stat·i·cal·ly; stat·i·ce; stat·ics; stat·i·scope; stat·ism; stat·is·ti·cian; stat·i·tron; stat·o·blast; stat·ohm; stat·ol·a·try; stat·o·lith; stat·u·a·rist;… … English syllables
Stät — Stät, er, este, adj. & adv. ein mit Staat, Statt u.s.f. von stehen abstammendes Wort, welches nur noch in einigen figürlichen Bedeutungen üblich ist. 1. Fest, unbeweglich, im Gegensatze des unstät. Stäte Augen. Die Augen stät auf etwas richten.… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
-stat — ♦ Élément, du gr. statos « stable » : aérostat, thermostat. stat élément, du gr. statos, stationnaire . ⇒ STAT, élém. formant Élém. tiré du gr. « qui (se) maintient, qui (se) stabilise », entrant dans la constr. de … Encyclopédie Universelle
Stat. — Stat. Stat. abbrstatutes Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. Stat. United States Statutes at Large … Law dictionary
stät — 〈Adj.〉 Sy stätig, stätisch 1. 〈schweiz.〉 = stetig 2. 〈alem.〉 störrisch (vom Pferd) [→ stehen] * * * stät (schweiz.): ↑ stet. * * * Stat, das; , [gek. aus elektrostatisch] ( … Universal-Lexikon
-stat- — [Kurzw. aus engl. statistical = statistisch]: in Bez. von statistischen Copolymeren ein kursiv gesetztes Strukturinfix zur Kennzeichnung der statistischen Aufeinanderfolge der versch. Monomermoleküle in der Kette, z. B. Poly(styrol stat… … Universal-Lexikon
stat. — stat. (stationary) adj. not moving; fixed in place, not movable; static, unchanging; settled, not moving from place to place stat. (statue) n. 3 dimensional sculpture or cast of a person or animal stat. (statute) n. law; code, set of rules … English contemporary dictionary
stat|ic — «STAT ihk», adjective, noun. –adj. 1. in a fixed or stable condition; not in a state of progress or change; at rest; standing still: »a static character in a novel. Life does not remain static, but changes constantly. SYNONYM(S): passive,… … Useful english dictionary
-stat — [stat] combining form an instrument or agent that keeps something (specified) stable or stationary [thermostat, heliostat] … English World dictionary
stat — stat1 [stat] n. [ModL stata < Gr statēs, akin to STASH] [Informal] short for STATISTIC stat2 abbrev. 1. statuary 2. statute(s) … English World dictionary
stat´ed|ly — stat|ed «STAY tihd», adjective. 1. put into words; said; told: »the stated facts of a case. 2. fixed; settled; specified: »for a stated fee. School begins daily at a stated time. 3. explicitly set forth … Useful english dictionary