Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

stīpātus

  • 1 stīpātus

        stīpātus    P. of stipo.

    Latin-English dictionary > stīpātus

  • 2 stipatus

    stīpātus, a, um, Part. and P. a. of stipo.

    Lewis & Short latin dictionary > stipatus

  • 3 stipo

    stīpo, āvi, ātum, 1, v. a. [stephô, to surround, crowd upon, stemma, stephanos; cf.: stipator, stipulor], to crowd or press together, to compress (class.; esp. of personal objects, and in part. perf.; cf.: comprimo, compono).
    I.
    Lit.:

    qui acceperant majorem numerum (assium), non in arcā ponebant, sed in aliquā cellā stipabant, id est componebant, quo minus loci occuparet,

    Varr. L. L. 5, § 182 Müll.:

    ingens argentum,

    Verg. A. 3, 465:

    apes mella Stipant,

    id. G. 4, 164; id. A. 1, 433:

    materies stipata,

    Lucr. 1, 345:

    nec tamen undique corporea stipata tenentur omnia naturā,

    id. 1, 329; cf. id. 2, 294; 1, 611; 1, 664:

    Graeci stipati, quini in lectulis, saepe plures,

    Cic. Pis. 27, 67:

    velut stipata phalanx,

    Liv. 33, 18:

    ita in arto stipatae erant naves, ut, etc.,

    id. 26, 39:

    fratrum stipata cohors,

    Verg. A. 10, 328.— Poet.: stipare Platona Menandro, i. e. to pack up together the works of Plato, Menander, etc., Hor. S. 2, 3, 11:

    custodum gregibus circa seu stipat euntem,

    closely surrounds her with, Prop. 3, 8 (4, 7), 13; cf.

    mid.: cuncta praecipiti stipantur saecula cursu,

    throng, crowd, Claud. Rapt. Pros. 2, 311.—
    II.
    Transf., to press, cram, stuff, or fill full of any thing:

    ut pontes calonibus et impedimentis stipatos reperit,

    Suet. Calig. 51:

    hos (poëtas) ediscit et hos arcto stipata theatro Spectat Roma,

    Hor. Ep. 2, 1, 60; cf.:

    curia cum patribus fuerit stipata,

    Ov. P. 3, 1, 143:

    multo Patrum stipatur curia coetu,

    Sil. 11, 503:

    recessus equi,

    Petr. 89:

    tribunal,

    Plin. Ep. 6, 33, 4:

    calathos prunis,

    Col. 10, 405:

    nucein sulfure,

    Flor. 3, 19:

    calceum,

    Tert. Virg. Vel. 12:

    tectum omne,

    App. M. 3, p. 130, 13.—
    B.
    With a personal object, of a dense crowd, to surround, encompass, environ, attend, accompany, [p. 1761] etc. (syn.:

    comitor, prosequor): Catilina stipatus choro juventutis, vallatus indicibus atque sicariis,

    Cic. Mur. 24, 49:

    qui stipatus semper sicariis, saeptus armatis, munitus indicibus fuit,

    id. Sest. 44, 95:

    stipati gregibus amicorum,

    id. Att. 1, 18, 1; cf. id. Mil. 1, 1:

    telis stipati,

    id. Phil. 5, 6, 17:

    qui senatum stiparit armatis,

    id. ib. 3, 12, 31:

    stipatus lictoribus,

    id. Verr. 2, 4, 40, § 86:

    senectus stipata studiis juventutis,

    id. Sen. 9, 28:

    comitum turba est stipata suarum,

    Ov. M. 3, 186:

    juventus stipat ducem,

    Val. Fl. 7, 557; Plin. Pan. 23; Capitol. Max. et Balb. 13.— Absol.:

    magnă stipante catervă,

    Verg. A. 4, 136; Liv. 42, 39:

    huc coetus ministrūm stipantur,

    Stat. S. 3, 1, 87. —Hence, * stīpātus, a, um, P. a., begirt, surrounded:

    ab omni ordine, sexu, aetate stipatissimus,

    Sid. Ep. 3, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > stipo

  • 4 stīpō

        stīpō āvī, ātus, āre    [STIP-], to crowd together, compress, press, pack: Ingens argentum, V.: Graeci stipati, quini in lectis: in arto stipatae naves, L.: fratrum stipata cohors, V.: stipare Platona Menandro, to pack up with (i. e. their books), H.— To press, cram, stuff, pack, fill full: arcto stipata theatro Roma, H.: Curia patribus stipata, O.— To surround, encompass, throng, environ, attend, accompany: satellitum turbā stipante, L.: magnā stipante catervā, V.: stipatus sicariis: telis stipati: senatum armatis: comitum turba est stipata suarum, O.: senectus stipata stud<*>s iuventutis.
    * * *
    stipare, stipavi, stipatus V
    crowd, press together, compress, surround closely

    Latin-English dictionary > stīpō

  • 5 foedē

        foedē adv. with comp. and sup.    [foedus], foully, cruelly, basely, horribly: foedissime stipatus armatis: Caesa manus iuvenum, V.: perire, S.: exercere victoriam, L.: foedius inde pulsus, L.

    Latin-English dictionary > foedē

  • 6 sīcārius

        sīcārius adj.    [sica], murderous: homines.— As subst m., an assassin, murderer: vetus: stipatus sicariis: inter sicarios accusare, of assassination.
    * * *
    murderer, assassin

    Latin-English dictionary > sīcārius

См. также в других словарях:

  • Ranunculus acris — Para otros usos de este término, véase Botón de oro.   Botón de oro …   Wikipedia Español

  • acipado — ► adjetivo TEXTIL Se aplica al paño que está bien tupido cuando se saca de la percha. * * * acipado, a (¿del lat. «stipātus», tupido?) adj. Se aplica al *paño que está bien tupido cuando se saca de la percha. * * * acipado. (Quizá del lat.… …   Enciclopedia Universal

  • Helophilus — ? Helophilus …   Википедия

  • ABDALA Berebere — ex montanis Atlantis oriundus, auctor sectae Mohavedinorum, i. e. Unitariorum. Hîc Afris tribûs Musamudae in suas partes pertractis, ingenti sectatorum exercitu stipatus, Regem Maroci vitâ regnôque privavit. Marmol. l. 23 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ADELHEIDIS — I. ADELHEIDIS Friderici Saxoniye principis uxor, formâ venustâ, sed libidinum flammis furens, posthabitô mariti sui thorô, cum Ludovico Thuringiae Marchione clam consuevit, et ut honestate coniugii facinus tegeret, cum adultero de tollendo… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ANAXANDER — I. ANAXANDER Eurycratis fil. Pater Eurycratidae, Heraclides. Herodot l. 7. Spartae Rex, ab Eurysthene XII. collega Anaxidami Proclidae, Paulan. in Laconicis. Hic interrogatus, quare Lacedaemonii nullum congererent thesaurum, respondit, quia… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • APENNINUS — mons, cuius nominis origo plane incerta est; siquidem nemo eam unquam aperuit, nisi quae per summum delirantis cerebri nugamentum de eo adnotaverunt Grammatici, in quibus Isidor. Origin l. 14. c. 8. ita tradit: Apenninus mons adpellatus quasi… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BALTHASARUS Gerardus — Burgens. ab Hispanis conductus, Delphis Hollandiae, Gulielmum Principem Auriacensem sclopetô tribus glandibus explosô occidit. Ad supplicium ductus. dixisse legitur: a iesuitis se Martyrum sede illectum, decrevisse trucidare Principem, licet… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BENCOCHAB — se Messiam iactans, sedem Regiam in urbe Blitera locavit, magnâ sectatorum turbâ, qui contra Adrianum Imperatorem eircumcisionem prohibentem insurrexêre, stipatus. Cui etiam adhaesit Rabbi Akibha praecellenter eruditus, 24000. discipulorum sub se …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BRENNUS — I. BRENNUS Gallorum Senonum Dux, qui cum 300. armatorum milibus in Italiam irrumpens, Clusium, hodie Chiusi, in Tuscia, obsedit, inde a Romanis, quorum opem obsessi imploraverant, depulsus: in hos proin armis conversis, illos apud Alliam fluv.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CALATRAVA — I. CALATRAVA Ordo militaris in Hispania institutus a Sanctio III. Castellae Rege. Hic enim cum arcem validam Calatrava Mauris Andaluziae eripuisset, eius desensionem Templariis obtulit, qui eam tueri desperantes Regi restituêre. Abbas autem… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»