-
41 contrártha
1 niejednolity 2 niekonsekwentny 3 nierówny 4 niespójny 5 niezgodny 6 sprzeczny -
42 défhiúsach
1 ambiwalentny 2 sprzeczny 3 wieloznaczny -
43 gesetzwidrig
ge'setzwidrig sprzeczny z prawem, nielegalny -
44 widersprüchlich
widersprüchlich sprzeczny -
45 zwiespältig
zwiespältig zmienny, sprzeczny -
46 niezgodny
2) ( sprzeczny ze sobą) widersprüchlich, inkongruent\niezgodny z czymś mit etw nicht übereinstimmend\niezgodny z prawdą/przepisami wahrheits-/vorschriftswidrig3) ( rozbieżny)niezgodne zeznania świadków widersprüchliche Zeugenaussagen fPl -
47 angefochten
un\angefochtene Tatsache fakt bezsporny -
48 entgegengesetzt
I. adj\entgegengesetzt handeln działać odwrotnie -
49 gegensätzlich
gegensätzlich ['ge:gənzɛʦ̑lɪç] -
50 gesetzwidrig
sprzeczny z prawem -
51 illegitim
-
52 konträr
-
53 verfassungswidrig
sprzeczny z konstytucją -
54 vertragswidrig
-
55 widersprüchlich
II. advsich \widersprüchlich verhalten być w sprzeczności z samym sobą -
56 zwiespältig
-
57 kataló
1 sprzeczność2 sprzeczny
См. также в других словарях:
sprzeczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} rozbieżny z czymś, wykluczający się wzajemnie, całkiem odmienny od czegoś; niepodobny, całkiem różny, niejednakowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzeczne poglądy, opinie. Miotany sprzecznymi uczuciami.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzeczny — «wykluczający się wzajemnie, niezgodny z czymś, przeciwstawny czemuś; całkiem różny, odmienny» Sprzeczne interesy. Sprzeczne opinie, zdania. Sprzeczne informacje, wieści. Miotały nim sprzeczne uczucia. Zachowanie sprzeczne z zasadami współżycia… … Słownik języka polskiego
alogiczny — «sprzeczny z logiką; niedorzeczny, nielogiczny» Alogiczne zdanie … Słownik języka polskiego
paradoksalny — «sprzeczny z tym, co jest lub wydaje się oczywiste, będący paradoksem, zawierający paradoks; osobliwy, dziwaczny, absurdalny» Paradoksalny aforyzm. Paradoksalne twierdzenie. Paradoksalna sytuacja. Paradoksalne fakty, sprzeczności … Słownik języka polskiego
paranormalny — «sprzeczny z przyjętymi standardami normalności; trudny do wytłumaczenia, tajemniczy» Zagadnienia, zjawiska paranormalne … Słownik języka polskiego
antynarodowy — antynarodowywi «wrogi narodowi, sprzeczny z interesem narodu» Działalność antynarodowa … Słownik języka polskiego
antynaukowy — «przeciwny nauce; sprzeczny z nauką» Antynaukowy światopogląd … Słownik języka polskiego
antynomiczny — «będący antynomią; sprzeczny, przeciwstawny» Antynomiczne oceny, sądy … Słownik języka polskiego
bezprawie — n I 1. blm «stan, którego nie normują prawa; anarchia, bezrząd» 2. lm D. bezprawiewi «czyn sprzeczny z prawem; nadużycie» Dopuścić się bezprawia … Słownik języka polskiego
ewidentnie — przysłów. od ewidentny Okazał się ewidentnie złym pracownikiem. Tok rozumowania ewidentnie sprzeczny … Słownik języka polskiego
herezja — ż I, DCMs. herezjazji; lm D. herezjazji (herezjazyj) «pogląd religijny sprzeczny z dogmatami religii panującej, zwykle katolicyzmu» przen. «idea, pogląd sprzeczne z utartymi, przyjętymi w danym środowisku poglądami; odstępstwo od powszechnie… … Słownik języka polskiego