-
1 sprzeczność
- ci; -ci; gen pl; -ci; f* * *f.1. (= niezgodność) contradiction; discrepancy ( pomiędzy czymś a czymś between sth and sth); inconsistency ( z czymś with sth); sprzeczność interesów conflict of interests; wewnętrzna sprzeczność self-contradiction; być w sprzeczności z czymś run counter to sth, contradict sth; być w sprzeczności z konwenansami run counter to conventions; stać w sprzeczności z czymś be out of line with sth, be at variance with sth, be in contradiction to sth.2. log. contradiction, contrariety; prawo sprzeczności law of contradiction.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeczność
-
2 sprzeczność
sprzeczność f (-ści) Widerspruch m;sprzeczność interesów Interessengegensatz m; -
3 sprzeczność
sprzeczność [spʃɛʧ̑nɔɕʨ̑] f\sprzeczność między czymś a czymś Widerspruch m zwischen etw und etwbyć [ lub stać] w sprzeczności z czymś im Widerspruch zu etw stehen, sich +akk im Widerspruch zu etw befinden -
4 sprzeczność
сущ.• контраст• несовместимость• несогласованность• несоответствие• препятствие• противодействие• противоположность• противоречивость• противоречие* * *sprzecznoś|ć♀ противоречие ň; несоответствие ň;\sprzecznośćci wewnętrzne внутренние противоречия
* * *жпротиворе́чие n; несоотве́тствие nsprzeczności wewnętrzne — вну́тренние противоре́чия
-
5 sprzeczność
1. antilogie2. antinomie3. contradiction4. contraire5. contrariété6. contraste7. entrer8. implication9. incompatibilité10. opposition -
6 sprzeczność
-
7 sprzeczność
1 coimhlint 2 difear -
8 sprzeczność jc
1. суперечність;2. протиріччя;3. протилежність -
9 sprzeczność
1 kaibhan2 kataló3 pagkakaiba4 sumáng -
10 kolizja
-i; -e; gen pl -i; f( zderzenie) collision, ( sprzeczność) conflict* * *f.form.1. (= zderzenie pojazdów) collision.2. (= sprzeczność) conflict; pozostawać w kolizji z czymś be in conflict with sth; kolizja przepisów prawn. conflict of laws.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kolizja
-
11 przeciwieństwo
-wa, -wa; loc sg - wie; nt( sprzeczność) contrast; ( coś odwrotnego) opposite, contradictionw przeciwieństwie do — +gen in contrast to, unlike
przeciwieństwo kogoś/czegoś — the opposite of sb/sth
* * *n.1. (= sprzeczność) contrast, conflict; w przeciwieństwie do... as opposed to..., in contrast to..., unlike..., contrary to...; w przeciwieństwie do ciebie unlike you, as opposed to you.2. (= coś odwrotnego) opposite, contradiction; być przeciwieństwem kogoś/czegoś be the opposite of sb/sth; dokładne przeciwieństwo exact l. direct opposite, antipode.3. (= przeszkoda) adversity, misfortune; przeciwieństwa losu life's adversities.4. log., fil. antithesis, opposition.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeciwieństwo
-
12 jawny
прил.• видимый• внятный• государственный• заведомый• заметный• казенный• общественный• общий• открытый• отчетливый• очевидный• прозрачный• публичный• явный• явственный• ясный* * *jawn|y\jawnyi, \jawnyiejszy явный; открытый, гласный;na posiedzeniu \jawnyym в открытом заседании; \jawnyа sprzeczność явное противоречие
* * *jawni, jawniejszyя́вный; откры́тый, гла́сныйna posiedzeniu jawnym — в откры́том заседа́нии
jawna sprzeczność — я́вное противоре́чие
-
13 kolizja
сущ.• коллизия• столкновение* * *kolizj|a♀, мн. Р. \kolizjai 1. коллизия, столкновение ň, конфликт ♂;być w \kolizjai z sumieniem быть не в ладах со своей совестью;
2. (samochodów itp.) столкновение ň (автомашин и ♂.ň.)+1. sprzeczność, konflikt 2. zderzenie
* * *ж, мн Р kolizji1) колли́зия, столкнове́ние n, конфли́кт mbyć w kolizji z sumieniem — быть не в лада́х со свое́й со́вестью
2) (samochodów itp.) столкнове́ние n (автомашин и т. п.)Syn: -
14 kontrast
сущ.• контраст• контрастность• противоположность• противопоставление* * *♂, Р. \kontrastu контраст;jaskrawe \kontrasty яркие противоречия (контрасты)
+ przeciwieństwo, przeciwstawienie, sprzeczność* * *м, Р kontrastuконтра́стjaskrawe kontrasty — я́ркие противоре́чия (контра́сты)
Syn: -
15 niezgodność
сущ.• антипатия• несовместимость• несогласованность• несоответствие• несходство• отвращение• противоречивость• противоречие• разлад• различие* * *♀ несоответствие ň, расхождение n;\niezgodność z czymś несоответствие чему-л, расхождение с чём-л.;\niezgodność grup krwi мед. несовместимость групп крови
+ sprzeczność* * *жнесоотве́тствие n, расхожде́ние nniezgodność z czymś — несоотве́тствие чему́-л, расхожде́ние с че́м-л.
niezgodność grup krwi — мед. несовмести́мость групп кро́ви
Syn: -
16 przeciwieństwo
сущ.• контраст• контрастность• оппозиция• противодействие• противоположность• противопоставление• противоречие• сопротивление* * *przeciwieństw|o☼ 1. противоречие; противоположность ž;w \przeciwieństwoie do kogoś, czegoś в противоположность кому-л., чему-л.; 2. препятствие, трудность ž+1. sprzeczność 2. trudność, zawada, przeciwność
* * *c1) противоре́чие; противополо́жность żw przeciwieństwie do kogoś, czegoś — в противополо́жность кому́-л., чему́-л.
2) препя́тствие, тру́дность żSyn: -
17 rozbieżność
сущ.• дивергенция• несовпадение• несходство• различие• разногласие• расхождение* * *♀ расхождение ň, разногласие ň+różnica, sprzeczność
* * *жрасхожде́ние n, разногла́сие nSyn: -
18 rozbrat
сущ.• брейк• линейка• пауза• перерыв• противоречие* * *♂, Р. \rozbratu разлад, расхождение ň;wziąć z czymś \rozbrat а) расстаться с чём-л., бросить что-л.; б) разойтись с чём-л.+niezgodność, sprzeczność
* * *м, P rozbratuразла́д, расхожде́ние nwziąć z czymś rozbrat — 1) расста́ться с че́м-л., бро́сить что́-л.; 2) разойти́сь с че́м-л.
Syn: -
19 rozdźwięk
сущ.• разлад* * *♂, Р. \rozdźwięku расхождение ň, разногласие ň, несоответствие ň; разлад+rozbieżność, sprzeczność, konflikt
* * *м, P rozdźwiękuрасхожде́ние n, разногла́сие n, несоотве́тствие n; разла́дSyn: -
20 antynomia
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > antynomia
- 1
- 2
См. также в других словарях:
sprzeczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. sprzecznośćści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbieżność występująca między poglądami, interesami, wzajemne wykluczanie się; przeciwieństwo, dysharmonia, antynomia : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzeczność — ż V, DCMs. sprzecznośćści, blm 1. «stosunek zachodzący między zjawiskami, myślami, poglądami, interesami sprzecznymi względem siebie, przeciwstawnymi; rzecz sprzeczna z czymś» Sprzeczność między teorią a praktyką. Zeznania świadków pełne… … Słownik języka polskiego
Нарский, Игорь Сергеевич — Игорь Сергеевич Нарский Дата рождения: 18 ноября 1920(1920 11 18) Место рождения: Моршанск, СССР Дата смерти: 7 августа 1993(1993 08 07) … Википедия
antagonizm — m IV, D. u, Ms. antagonizmzmie; lm M. y 1. «przeciwieństwo, przeciwdziałanie, wzajemna niechęć, wrogość, wzajemne zwalczanie się» Antagonizmy dzielnicowe. Antagonizm powstaje, zachodzi między kimś, czymś. ∆ Antagonizm klasowy «wg Marksa:… … Słownik języka polskiego
antynomia — ż I, DCMs. antynomiamii; lm D. antynomiamii (antynomiamij) 1. «sprzeczność, zwłaszcza między dwoma wzajemnie wyłączającymi się twierdzeniami, z których każde wydaje się równie prawdziwe i uzasadnione» Antynomia idei, poglądów. 2. log.… … Słownik języka polskiego
dysonans — m IV, D. u, Ms. dysonanssie; lm M. e 1. lit. «rym niedokładny, półtorazgłoskowy, w którym współdźwięczność nie obejmuje przedostatniej akcentowanej samogłoski wersu» 2. muz. «współbrzmienie lub następstwo co najmniej dwu dźwięków dające wrażenie… … Słownik języka polskiego
jawny — jawnyni, jawnyniejszy «dokonywany albo odbywający się w sposób dla wszystkich widoczny, powszechnie znany, wiadomy; nie maskujący się, nie ukrywany, publiczny; wyraźny, oczywisty» Jawna sprzeczność; jawne przeciwieństwo. Jawna niechęć, wzgarda.… … Słownik języka polskiego
kolizja — ż I, DCMs. kolizjazji; lm D. kolizjazji (kolizjazyj) 1. «zbieg niezgodnych lub sprzecznych ze sobą okoliczności, interesów, zasad, przepisów itp.; sprzeczność» Kolizja życiowa. Kolizja obowiązków. Kolizja uczucia i rozsądku. Kolizja uczucia z… … Słownik języka polskiego
konflikt — m IV, D. u, Ms. konfliktkcie; lm M. y «sprzeczność interesów, poglądów; niezgodność, spór, zatarg, kolizja» Konflikt rodzinny, społeczny, zbrojny. Konflikt w małżeństwie. Konflikty między ludźmi. Wejść z kimś, z czymś w konflikt. Załagodzić… … Słownik języka polskiego
kontrast — m IV, D. u, Ms. kontrastaście; lm M. y 1. «ostro uwydatniająca się różnica między dwoma zestawianymi, porównywanymi ze sobą przedmiotami, zjawiskami itp.; przeciwieństwo, sprzeczność» Jaskrawy, rażący kontrast. Coś uwydatnia się na zasadzie… … Słownik języka polskiego
logiczny — logicznyni, logicznyniejszy 1. «odnoszący się do logiki dyscypliny filozoficznej» Błąd logiczny. Twierdzenie logiczne. Sprzeczność logiczna. ∆ Kwadrat logiczny «w logice tradycyjnej: schemat graficzny (w kształcie kwadratu), obrazujący stosunki… … Słownik języka polskiego