-
61 pertinax
I per-tināx, ācis adj. [ tenax ]3) долго сохраняющийся ( silīgo PM)4) непрерывный ( lacrimae Q)5) настойчивый ( spirĭtus Q); стойкий ( miles L); непоколебимый ( virtus L); твёрдый, неуступчивый, непримиримый ( sermo C); упрямый, упорный (in aliquā re L, Fl etc.; alicujus rei VM, Ap; ad, in или adversus aliquid L, Sen); упорный, ожесточённый ( certamen L)6) неумолимый ( fortuna H)II Pertināx, ācis m. (Helvius)Пертинак(с), римск. император с 1, I по 28, III 193 г.н. э. Capit -
62 peto
īvī (iī), ītum, ere [одного корня с praepes, impetus]1)а) стараться, стремиться, добиваться, искать, домогаться (victoriam ex aliquo L; consulatum C; virginem L)certa amittimus, dum incerta petimus погов. Pl — гонясь за сомнительным, мы упускаем верноеsalutcm fugā p. Cs — искать спасения в бегствеdecus ferro petendum Lcn — слава, которую приходится добывать мечом (с бою)б) собирать, добывать ( cochleas Sl)2) просить, требовать (aliquid ab aliquo C, Sl etc.; multa petentibus desunt multa H)p. poenas ab aliquo C — взыскать с (наказать) кого-л.p. aliquem ad supplicium G1 — требовать чьей-л. казниis qui petit C etc. — истец4) доставать, получать, брать (lignum pabulum, commeātum Cs); черпать ( doloris oblivionem a litteris C)p. aliquid a Graecis C — заимствовать что-л. у грековp. initium C — начинать, приступатьp. fugam Cs — обратиться в бегствоp. iter (viam) L — избрать путьпоэт. p. spiritum H — дышатьsuspirium alte p. Pl или p. spiritūs (gemĭtūs) alto de corde O — тяжело вздыхать (стонать)5) обращаться ( aliquem precibus C)te supplex peto V — обращаюсь к тебе с мольбой6) бросаться, устремляться, нападатьp. aliquem aliquā re L, H, O etc. — стараться ударить кого-л., запустить в кого-л. чем-л. (p. caput alicujus C, O; p. aliquem armīs VP)p. aliquem bello V — идти войной на кого-л. (начать с кем-л. войну)7) угрожать ( aliquem ferro H)se peti putabant L — они думали, что враждебные действия направлены против нихp. aliquem fraude V, L — стараться обмануть кого-л.8) направляться, отправляться (castra Nep; Dyrrhachium C; Lacedaemona classe O)p. aliquem Lcn — следовать за кем-л.9) лететь, взлетать ( caelum pennis O); изливаться, хлынуть ( campum petit amnis V); возвышаться, вздыматься, устремляться (mons petit astra O; flamma petit altum O или supera C)10) подходить, приближаться (aliquem Pl, C etc.)aliquem p. dextrā V — протягивать кому-л. правую рукуaliquem amplexu p. O — обнимать кого-л -
63 praecordia
ōrum n. [ prae + cor ]1) грудобрюшная преграда C, PM2) внутренности C, V, H, PM4) грудь, перен. душа (redit in p. virtus V); желания, помыслы (stultae p. mentis O)Liber apĕrit p. H — вино раскрывает душуp. flagrantia J — гнев, ярость -
64 Python
I Pythōn, ōnis (ōnos) m.Пифон, свирепый дракон, обитавший на Парнасе, убитый Аполлоном O, Prp, Lcn etc.II pythōn, ōnis m.1) (тж. spiritus p. Vlg) пророческий дар ( mulier habens pythonem Vlg) -
65 pythonicus
pythōnicus, a, um [python II \]пророческий (spiritus Vlg, Tert) -
66 raptor
ōris m. [ rapio ]похититель ( filiae T); грабитель, вор (panis et peni Pl; orbis T); хищник ( lupi raptores V)r. spirĭtus VM — убийца -
67 raritas
rāritās, ātis f.1) разрежённость, рыхлость ( terrae Sen); неплотность ( dentium Q); взаимная отдалённость, разбросанность ( arborum PM); пустота, пустой промежуток (per bas raritates spiritus fertur Sen)2) редкость, малочисленностьr. capillorum Su — редкие волосы3) редкость, редкий предмет (r. monstruosa AG) -
68 receptatio
receptātio, ōnis f. [ recipio ]вбирание в себя, вдыхание ( spiritūs Amm) -
69 receptus
I 1. a, umpart. pf. к recipio2. adj.общепринятый, общераспространённый, общепризнанный (persuasio Q; scriptor Sol)II receptus, us m. [ recipio ]1) взятие назад, отказ (r. sententiae L)2) воен. отступление, отход (r. ad suos Cs)receptui canere Cs (signum dare L, QC, bAl) — трубить отступление, перен. переставать, прекращать, давать покой (cane, Musa., receptūs O)canore receptui ab aliquā re C — отвлечься от чего-л.3) возможность отступления (dare alicui receptum Cs)4) убежище, прибежище (habere receptum ad aliquem Cs)5) получение обратно, восстановлениеspiritus in receptu difficilis Q — затруднённость дыхания, одышка -
70 ructuosus
rūctuōsus, a, um [ ructus ]перемежаемый отрыжками (spirĭtus Caelius ap. Q) -
71 salebra
ae f. (преим. pl.) [ salio II \]1) бугорок, кочка, неровность H, Prp etc.2) трудность, затруднение, препятствие (in tantas salebras incĭdere C; haerēre in salebrā C)3) шероховатость, запинкаs. tristitiae VM — облако грусти -
72 septiformis
septi-fōrmis, e [ forma ]семиобразный, имеющий семь видов ( gratia spiritūs sancti Aug) -
73 spiritalis
spīritālis, e [ spiritus ]1) духовой, пневматический ( machina Vtr)2) дыхательный (arteria Eccl; fistula Lact)3) духовный, невещественный Eccl -
74 subdo
sub-do, didī, ditum, ere1) подкладывать, класть под ( pugionem pulvīno Su)2) подставлять, ставить под (testam mensae pedi O; furcas vitibus PM)radiis juga subdĭta matutinis O — горы, озарённые утренними лучамиs. calcaria equo L — пришпорить коня3) погружать, окунать ( caput fonti O)se s. aquis O — погрузиться (нырнуть) в водуpopuli Rhodopae subdĭti PM — народы, живущие у подножия Родонских гор4) разводить под, раскладывать внизу ( ignem Cato)5) добавлять, присоединять ( versus A G)s. tauros aratro T — запрячь быков в плуг6) вкладывать ( colla vinclis Tib); внушать, вдохнуть ( alicui spiritūs L)ignem seditioni s. L — разжигать мятеж7) ставить вместо, подставлять ( aliquem in locum alicujus C)8) подменивать, прибегать к подлогуs. rumorem T — распространять ложный слухcrimina s. T — возводить ложные обвиненияsubdĭtus L, Q etc. — подставное лицо (лжесвидетель и т. п.) или чужой ( filius CJ)9) подчинять, покорять ( aliquem imperio alicujus T)11) бросать, оставлять на произвол (s. aliquid tempestatibus, casibus PJ) -
75 tenuis
e2)а) перен. тонкий, утончённый (Athenae M; spiritus Grajae Camēnae H)б) остроумный ( sermo H)5)а) неглубокий, мелкий (unda O; sulcus V)tenui fluens aquā L — мелководный или обмелевший (Тибр)б) плоский, имеющий небольшую глубину ( acies L)6) скудный, бедный (victus C; mensa H),8)а) слабый, хилый ( valetudo Cs)conatur t. grandia H — со слабыми силами он пытается свершить великоеб) лёгкий, мягкий (frigus M; flamma Ctl); незначительный ( spes L); ничтожный, небольшой ( oppidum C)in tenui labor, at t. non gloria V — невелик труд, но немалая (будет) слава9) худой, худощавый (canis macie t. Nem) -
76 transitus
I trānsitus, a, um part. pf. к transeo II trānsitus, ūs m.1) прохождение, переход (fossae C; transĭtum in Indiam facere Just)2) проходt. Alpium T — проход через Альпыt. audītūs PM — слуховой проходt. spiritūs PM — дыхательное горло3) в разн. знач. переход, присоединение (ad aliquem T; in aliud genus Q; a pueritiā ad adulescentiam Q)in transitu — мимоходом ( aliquid tractare Q) или на ходу ( urbem capere T)4) завершение, окончание ( transitum tempestatis exspectare C) -
77 umbratio
umbrātio, ōnis f. [ umbro ]осенённость, сень (quasi u. spiritūs sancti Ambr) -
78 umificus
ūmi-ficus, a, um [ facio ] -
79 vitalis
vītālis, e [ vita ]1) относящийся к жизни, жизненный ( vis C)vita v. Enn ap. C — истинная (настоящая) жизньlumen vitale O — vitālectus v. Pt — смертный одр2) дающий жизнь, животворящий ( spiritus C)3) жизнеспособный ( puer H); живой, (долго) живущийsi salvum me vis aut vitalem tibi Pl — если хочешь, чтобы я был жив и невредим -
80 vivifico
vīvifico, āvī, ātum, āre [ vivificus ]1) оживлять, животворить ( mortalia Eccl)littera occīdit, spirĭtus autem vivificat Vlg — буква убивает, а дух животворит2) med.-pass. воскресать Vlg, Eccl
См. также в других словарях:
spiritus — spìritus m DEFINICIJA 1. lingv. znak u obliku apostrofa što se u grčkom jeziku bilježi iznad vokala na početku riječi 2. duh, duša SINTAGMA spiritus agens (izg. spȋritus ȁgens) usp. spiritus movens; spiritus asper (izg. spȋritus ȁsper) »oštri… … Hrvatski jezični portal
Spirĭtus [2] — Spirĭtus (hierzu Tafel »Spiritusfabrikation« mit Tert), mehr oder weniger reiner Alkohol (Äthylalkohol), aus zuckerhaltigen Flüssigkeiten durch Gärung und Destillation gewonnen. Bei der Gärung zerfällt der Zucker in Kohlensäure und Alkohol, und… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Spiritus — steht für: Ethanol (Alkohol) wird vergällt als Brennspiritus, unvergällt als Trinkspiritus bezeichnet. Spiritus (Album), Album der Band Caputt Spiritus (lateinisch für „Atem“) steht für: Geist Spiritus bezeichnet zwei diakritische Zeichen in der… … Deutsch Wikipedia
Spirĭtus [1] — Spirĭtus (lat.), das Wehen des Windes, die bewegte Luft; der Atem, Hauch und, weil dieser als das Belebende (Geistige) des Körpers oder als das erzeugende (Lebens ) Prinzip desselben gedacht wurde, alles Feine, Dünnflüssige, Flüchtige, das… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Spiritus — (Latin for breathing ), may refer to: *Spiritus lenis, the soft breathing in Byzantine Greek orthography *Spiritus asper, the hard breathing in Byzantine Greek orthography * Spiritus , an academic journal devoted to the study of Christian… … Wikipedia
SPIRITUS — (лат.) дух. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983. SPIRITUS … Философская энциклопедия
Spiritus — ist die volkstümliche Bezeichnung für vergällten Äthylalkohol, der zu technischen und medizinischen Zwecken verwendet wird; demgegenüber ist »Spiritus« in der Apothekerfachsprache die übliche Bezeichnung für »Weingeist, Alkohol«: Das auf lat.… … Das Herkunftswörterbuch
Spiritus — Sm (vergällter) Alkohol, Weingeist erw. fach. (15. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. spīritus Hauch , zu l. spīrāre blasen, wehen . In der Sprache der Alchimisten wurde mit diesem Wort die wesenhafte Flüssigkeit von Körpern bezeichnet, die sie… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
spirituş — SPIRITÚŞ s.m. v. spiriduş. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 SPÍRITUŞ s. v. alcool, etanol, spirt. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
spiritus — лат. (спиритус) спирт. Толковый словарь иностранных слов Л. П. Крысина. М: Русский язык, 1998 … Словарь иностранных слов русского языка
Spirĭtus — (lat.), 1) das Wehen des Windes, bewegte Luft; 2) Duft; so S. rector, so v.w. Arom 2). 3) das Einathmen von Luft, sowie die eingeathmete Luft selbst, Athem u. Hauch; 4) (gr. Gramm.), S. asper (‛) u. S. lenis (’), der stärkere od. schwächere Hauch … Pierer's Universal-Lexikon