-
1 spolio
spŏlĭo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] dépouiller (d'un vêtement, d'une armure). [st2]2 [-] piller (une maison, un temple). [st2]3 [-] déposséder (d'un bien, d'un titre, d'un avantage, d'un droit), spolier, priver, dépouiller. [st2]4 [-] ravir, enlever. - aliquid alicui spoliare: ravir qqch à qqn. - aliquem aliqua re spoliare: dépouiller qqn de qqch.* * *spŏlĭo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] dépouiller (d'un vêtement, d'une armure). [st2]2 [-] piller (une maison, un temple). [st2]3 [-] déposséder (d'un bien, d'un titre, d'un avantage, d'un droit), spolier, priver, dépouiller. [st2]4 [-] ravir, enlever. - aliquid alicui spoliare: ravir qqch à qqn. - aliquem aliqua re spoliare: dépouiller qqn de qqch.* * *Spolio, spolias, spoliare. Terent. Spolier, Despouiller, Piller, Destrousser, Butiner. \ Fanum spoliare. Cic. Piller.\Spoliare, ad omnia alia transfertur: vt Spoliare auxiliis. Cicero. Desgarnir, Spolier, Desnuer.\Detrahere et spoliare dignitatem. Cic. Oster l'honneur à aucun.\Spoliare fama. Cic. Oster à aucun sa bonne renommee.\Prouincia spoliare aliquem. Cic. Luy oster le gouvernement d'une province.\Spoliare vita. Virgil. Tuer.\Spoliare vitem pampinis. Columel. Esbourgeonner, La desvestir et desnuer de ses bourgeons. -
2 spolio
spolio spolio, avi, atum, are раздевать -
3 spolio
spolio spolio, avi, atum, are снимать доспехи -
4 spolio
spolio, āvī, ātum, āre (spolium), I) einen ausziehen, entkleiden, der Kleider berauben, alqm, Cic.: corpus caesi hostis, Liv.: übtr., dentibus folliculos, mit den Z. abziehen, enthülsen, Petron. – II) prägn., berauben, plündern, delubra, fana sociorum, Cic.: fana atque domos, Sall.: corpus, Curt.: sese (sich selbst), Cic.: hominem, Cic. – m. Abl., alqm argento, Cic.: alqm regno paterno atque avito, Cic.: alqm vitā Verg., dignitate, Cic.: omnibus rebus spoliari, Iustin. – m. lebl. Obj.: passus est virtutem Romanam ab Gallo turpiter spoliari, bloßgestellt werde, Cl. Quadr. fr. bei Gell. 9, 13, 14: poet. m. Acc. resp., hiems spoliata suos capillos, Ov. met. 15, 213. – absol., dispersi per municipia et colonias Vitelliani spoliare, rapere, vi et stupris polluere, Tac. hist. 2, 56. – / Depon. Nbf. spolior, wov. spoliantur eos, Enn. ann. 619 ( bei Donat. 394, 8 K. Pompeii comment. 291, 25 K. Serg. expl. in Donat. 564, 1 K.).
-
5 spolio
spolio, āvī, ātum, āre (spolium), I) einen ausziehen, entkleiden, der Kleider berauben, alqm, Cic.: corpus caesi hostis, Liv.: übtr., dentibus folliculos, mit den Z. abziehen, enthülsen, Petron. – II) prägn., berauben, plündern, delubra, fana sociorum, Cic.: fana atque domos, Sall.: corpus, Curt.: sese (sich selbst), Cic.: hominem, Cic. – m. Abl., alqm argento, Cic.: alqm regno paterno atque avito, Cic.: alqm vitā Verg., dignitate, Cic.: omnibus rebus spoliari, Iustin. – m. lebl. Obj.: passus est virtutem Romanam ab Gallo turpiter spoliari, bloßgestellt werde, Cl. Quadr. fr. bei Gell. 9, 13, 14: poet. m. Acc. resp., hiems spoliata suos capillos, Ov. met. 15, 213. – absol., dispersi per municipia et colonias Vitelliani spoliare, rapere, vi et stupris polluere, Tac. hist. 2, 56. – ⇒ Depon. Nbf. spolior, wov. spoliantur eos, Enn. ann. 619 ( bei Donat. 394, 8 K. Pompeii comment. 291, 25 K. Serg. expl. in Donat. 564, 1 K.). -
6 spoliō
spoliō āvī, ātus, āre [spolium], to strip, uncover, bare, unclothe: Phalarim vestitu: spoliari hominem iubent, L.: Gallum caesum torque, L.: iacentem veste, N.— To rob, plunder, pillage, spoil, deprive, despoil, strip, impoverish: (Mars) saepe spoliantem evertit, the spoiler: spoliatis effossisque domibus, Cs.: delubra, S.: orbem terrarum: spoliari fortunis: ut Gallia omni nobilitate spoliaretur, Cs.: vetere exercitu provinciam, L.: te pudicā Coniuge, O.: ea philosophia, quae spoliat nos iudicio: illum vitā, V.: hiemps spoliata capillos, stripped of his locks, O.* * *spoliare, spoliavi, spoliatus Vrob, strip; despoil, plunder; deprive (with abl.) -
7 spolio
I.In gen. (rare but class.; syn. exuo): Phalarim vestitu spoliare, Cic. Off. 3, 6, 29:II.consules spoliari hominem et virgas expediri jubent,
Liv. 2, 55 Drak.; cf. Cic. Verr. 2, 4, 40, § 86:Papirius spoliari magistrum equitum ac virgas et secures expediri jussit,
Liv. 8, 32; cf.also,
Val. Max. 2, 7, 8:corpus caesi hostis,
Liv. 7, 26:cadaver,
Luc. 7, 627:Gallum caesum torque,
Liv. 6, 42:corpus jacentis uno torque,
id. 7, 10:jacentem veste,
Nep. Thras. 2, 6:folliculos leguminum,
to strip off, Petr. 135.—Pregn., to rob, plunder, pillage, spoil; to deprive, despoil; usually: aliquem (aliquid) aliquā re, to deprive or rob one of something (the predominant signif. of the word; syn. praedor).(α).With acc.:(β).Chrysalus me miserum spoliavit,
Plaut. Bacch. 5, 1, 8:meos perduelles,
id. Ps. 2, 1, 8:spoliatis effossisque domibus,
Caes. B. C. 3, 42 fin.:fana sociorum,
Cic. Sull. 25, 71:delubra,
Sall. C. 11, 6:templa,
Luc. 3, 167; 5, 305:pars spoliant aras,
Verg. A. 5, 661:deos,
Luc. 1, 379; Quint. 6, 1, 3:spoliare et nudare monumenta antiquissima,
Cic. Verr. 1, 5, 14:pudicitiam,
id. Cael. 18, 42:dignitatem,
id. ib. 2, 3:spoliata fortuna,
id. Pis. 16, 38.—Aliquem (aliquid) aliquā re:* (γ).spoliatur lumine terra,
Lucr. 4, 377:caput,
i. e. of hair, Petr. 108:spoliari fortunis,
Cic. Planc. 9, 22:Apollonium omni argento spoliasti ac depeculatus es,
id. Verr. 2, 4, 17, § 37:ut Gallia omni nobilitate spoliaretur,
Caes. B. G. 5, 6:provinciam vetere exercitu,
Liv. 40, 35:spoliata armis navis,
Verg. A. 6, 353:magistro,
id. ib. 5, 224:corpus spoliatum lumine,
id. ib. 12, 935:Scylla sociis spoliavit Ulixen,
Ov. M. 14, 71:penetralia donis,
id. ib. 12, 246;11, 514: te spoliare pudicā Conjuge,
id. P. 4, 11, 8:ea philosophia, quae spoliat nos judicio, privat approbatione, omnibus orbat sensibus,
Cic. Ac. 2, 19, 61:regem regno,
id. Rep. 1, 42, 65:aliquem dignitate,
id. Mur. 41, 88; Caes. B. G. 7, 66:probatum hominem famā,
Cic. Off. 3, 19, 77:aliquem ornamento quodam,
id. de Or. 2, 33, 144:aliquem vitā,
Verg. A. 6, 168:spoliare atque orbare forum voce eruditā,
Cic. Brut. 2, 6 et saep.:juris civilis scientiam, ornatu suo spoliare atque denudare,
Cic. de Or. 1, 55, 235.—In a Greek construction:(δ).hiems spoliata capillos,
stripped of his locks, Ov. M. 15, 213.—Absol.:si spoliorum causā vis hominem occidere, spoliasti,
Cic. Rosc. Am. 50, 145.—Hence, * spŏlĭātus, a, um, P. a., plundered, despoiled:nihil illo regno spoliatius,
more impoverished, Cic. Att. 6, 1, 4. -
8 spolio
āvī, ātum, āre [ spolium ]снимать одежду, раздевать (aliquem C; s. corpus caesi hostis L); обдирать ( folliculos leguminum dentibus Pt); грабить (aliquem C; domos Sl); похищать, отнимать силой, лишать (s. aliquem aliquā re C, V etc.; s. dignitatem alicujus C)spoliatus suos capillos (acc. graec.) O — лишившийся волос -
9 spolio
to strip, plunder, despoil, rob, loot -
10 spolio
, spoliavi, spoliatum, spoliare 1снимать одежду (доспехи) с убитого -
11 de-spoliō
de-spoliō āvī, ātus, āre, to rob, plunder, despoil: se armis, Cs.: ut cum Siculis despoliaretur: despoliari triumpho, L. -
12 ex-spoliō
ex-spoliō āvī, ātus, āre, to spoil, pillage, plunder: urbem: hos vestro auxilio, Cs.: virtutem rerum selectione. -
13 dispolio
dī-spolio, āvī, ātum, āre (dis u. spolio), ausplündern, provincias, Laber. com. 39: templum Lunae Ephesiae, Treb. Poll. Gallien. 6, 2: alqm, Sen. nat. qu. 4. praef. § 7: pudorem, Apul. apol. 76: quibus rem rebus despoliasti, Turpil. com. 149.
-
14 spoliatus
spŏlĭātus, a, um part. passé de spolio. [st2]1 [-] dépouillé (de ses vêtements). [st2]2 [-] dépouillé, dépossédé, privé, spolié; dénué, dépourvu.* * *spŏlĭātus, a, um part. passé de spolio. [st2]1 [-] dépouillé (de ses vêtements). [st2]2 [-] dépouillé, dépossédé, privé, spolié; dénué, dépourvu.* * *Spoliatus, pe. prod. Aliud participium, siue Nomen ex participio. Cicero, Nihil illo regno spoliatius. Qui ait esté tant pillé et desnué.\Putare se spoliatum ornamento. Cic. Spolié, Despouillé et privé de, etc.\Corpus spoliatum lumine. Virg. Tué, A qui on a osté la vie.\Armis spoliata nauis. Virgil. Desarmee, Desgarnie de, etc.\Magistro spoliata nauis. Virgil. Qui a perdu son gouverneur. -
15 dispolio
dī-spolio, āvī, ātum, āre (dis u. spolio), ausplündern, provincias, Laber. com. 39: templum Lunae Ephesiae, Treb. Poll. Gallien. 6, 2: alqm, Sen. nat. qu. 4. praef. § 7: pudorem, Apul. apol. 76: quibus rem rebus despoliasti, Turpil. com. 149.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dispolio
-
16 conspolio
cōn-spolio, —, —, āreограблять Hier -
17 despolio
dē-spolio, āvī, ātum, āre1) раздевать догола ( aliquem Pt)2) ограбить, обобрать (templum C; d. aliquem aliquā re Cs etc.) -
18 dispolio
dīspolio, āvī, ātum, āre [dis + spolio ]грабить ( aliquem Sen); расхищать ( templum Treb). — см. тж. despolio -
19 exspolio
ex-spolio, āvī, ātum, āre1) грабить, обирать ( fana atque domos Sl)2) отнимать, лишать (aliquem aliquā re Pl, C etc.)e. omnem honorem et dignitatem Hirt — лишить всех почестей и достоинстваe. se improbis artibus Pl — отказаться от дурных замашекe. se tunĭcā Aug — снять с себя тунику -
20 spoliarium
spoliārium, ī n. [ spolio ]1) сполиарий, место в амфитеатре, где добивали тяжело раненых и раздевали убитых гладиаторов Sen, Lampr2) разбойничий притон, вертеп Sen, PJ
См. также в других словарях:
Аллелосполия — (от греч. allelon друг друга, взаимно и лат. spolio граблю), влияние организмов одной популяции на организмы другой посредством изменения биоценотической среды изъятием (потреблением) из нее в процессе обмена веществ фотосинтетической радиации,… … Экологический словарь
H.M.S. Pinafore — or The Lass that Loved a Sailor , is a comic opera in two acts, with music by Arthur Sullivan and libretto by W. S. Gilbert. It is one of the Savoy Operas, and the first big hit by Gilbert and Sullivan. It opened at the Opera Comique in London o … Wikipedia
Martin Chladen — Martin Chladni Martin Chladni, auch Chladen, Chladenius, Chladenio, (* 25. Oktober 1669 in Kremnitz, damals Königreich Ungarn, heute Slowakei; † 12. September 1725 in Wittenberg), war ein lutherischer Theolog … Deutsch Wikipedia
Martin Chladenio — Martin Chladni Martin Chladni, auch Chladen, Chladenius, Chladenio, (* 25. Oktober 1669 in Kremnitz, damals Königreich Ungarn, heute Slowakei; † 12. September 1725 in Wittenberg), war ein lutherischer Theolog … Deutsch Wikipedia
Martin Chladenius — Martin Chladni Martin Chladni, auch Chladen, Chladenius, Chladenio, (* 25. Oktober 1669 in Kremnitz, damals Königreich Ungarn, heute Slowakei; † 12. September 1725 in Wittenberg), war ein lutherischer Theolog … Deutsch Wikipedia
Martin Chladni — Martin Chladni, auch Chladen, Chladenius, Chladenio, (* 25. Oktober 1669 in Kremnitz, Königreich Ungarn, heute: Slowakei; † 12. September 1725 in Wittenberg), war ein lutherischer Theologe … Deutsch Wikipedia
Martin Cladenius — Martin Chladni Martin Chladni, auch Chladen, Chladenius, Chladenio, (* 25. Oktober 1669 in Kremnitz, damals Königreich Ungarn, heute Slowakei; † 12. September 1725 in Wittenberg), war ein lutherischer Theolog … Deutsch Wikipedia
JUNIUS Messala — patrimoniums suum scenicis dedit, boeredibus abnegavit: martis tunicam dedit mimae, lacernam patris mimo inscirptum est adbuc in Chirauloe pallio Tyrianthino, quo ille, velut spolio nobilitatis exsultat Messalae, nomen uxoris etc. Sc. pallium… … Hofmann J. Lexicon universale
MIMUS — sermonis est cuiuslibet seu facti, cum lascivia, imitatio, finitore Diomede: unde Pantomimi, omnium rerum imitatores; et Archimimi, mimorum principes dicti sunt. Vide Scalig. Poet. l. 1. c. 10. Nomen Pantomimi primus usurpavit Pylades, ex Asia… … Hofmann J. Lexicon universale
NICOSTRATUS — I. NICOSTRATUS Argivus, robore corporis insignis, Herculem habitu militiae imitabatur, spoliô ieonis circumtectus et clavam manibus gestans, Diodor. Sic. l. 16. f. 533. m. Eum Androtion apud Scholiastem Aristoph. vult ad Orneas occubuisse. II.… … Hofmann J. Lexicon universale
PARTES — I. PARTES dictae Veteribus, quidquid e convivio decerpebatur et ministris aut mittebatur aut reservabatur, de quo ritu diximus suô locô. Lamprid. in Alex. Severo c. 37. Semper de manu sua Ministris convivii et panum partes aut olerum aut carnis… … Hofmann J. Lexicon universale