-
41 petitio
pĕtītĭo, ōnis, f. [peto].I.Lit., an attack, a blow, thrust, pass:B.tuas petiti ones effugi,
Cic. Cat. 1, 6, 15; cf.:petitiones proprie dicimus impetus gladiorum,
Serv. Verg. A. 9, 439.—Trop., an attack made in words before a court of justice, Cic. Or. 68, 228;II.or in debate,
id. Cat. 1, 6, 15; cf.:novi omnis hominis petitiones rationesque dicendi,
methods of attack, Cic. Div. in Caecil. 14, 44; id. de Or. 3, 54, 206.—In gen., a requesting, beseeching; a request, petition for any thing (postAug.), Plin. 29, 4, 19, § 66: huic quoque petitioni tuae negare non sustineo, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 7 (23); Gell. 11, 16, 8 al.—2.Esp. (eccl. Lat.), a request offered to God, a prayer:B.impleat Dominus omnes petitiones tuas,
Vulg. Psa. 19, 6; id. Phil. 4, 6; id. 1 Johan. 5, 15: petitionem offerre Domino Deo, Mos. et Rom. Leg. Coll. 16, 1, 4.—In partic.1.An applying or soliciting for office, an application, solicitation, candidacy, Cic. Att. 1, 1, 1:2.petitioni se dari,
to become a candidate for office, id. Fam. 13, 10, 2:consulatus,
Caes. B. C. 1, 22:pontificatūs,
Sall. C. 49, 2:regni,
Just. 1, 10, 17:tribunatūs et aedilitatis,
Val. Max. 6, 9, 14:dare alicui petitionem consulatūs,
to admit one as a candidate for the consulship, Suet. Caes. 26:abstinere petitione honorum,
Tac. A. 2, 43; Suet. Caes. 28:petitioni se dare,
to solicit an office, Cic. Fam. 13, 10.—A laying claim to any thing, a suit, petition, in private or civil cases (opp. the accusatio, in criminal cases):3.petitio pecuniae,
Quint. 4, 4, 6:hereditatis,
Dig. 44, 5, 3:integram petitionem relinquere,
Cic. Rosc. Com. 18, 56.—A right of claim, a right to bring an action of recovery:cavere, neminem, cujus petitio sit, petiturum,
Cic. Brut. 5, 18; Dig. 2, 14, 56. -
42 prehenso
prĕhenso, and more freq. prenso, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [id.], to grasp, seize, catch, lay hold of (not freq. till after the Aug. period).I.In gen.:II.prensare manu bracchia,
Hor. S. 1, 9, 64:fastigia dextris,
Verg. A. 2, 444:tenaci forcipe ferrum,
id. ib. 12, 404:lubrica prensantes effugit umbra manus,
Ov. F. 5, 476:prehensare hostium tela,
Tac. H. 3, 28.—In partic., to take hold of, detain a person, in order to talk with him, thank him, entreat him, etc.:B.arma, genua, vestigia prensando, flexere militum animos,
Tac. H. 1, 66:commanipularium pectora,
id. ib. 4, 46:itaque prenso amicos, supplico, ambio domos,
Plin. Ep. 2, 9:prensatas exeuntium manus,
Liv. 4, 60.—Transf., to sue or solicit for an office:circumire et prensare patres,
Liv. 1, 47, 7.—So absol.:prensat unus P. Galba,
solicits for the consulship, Cic. Att. 1, 1, 1:nos initium prensandi facere cogitaramus,
id. ib. -
43 scindo
scindo, scĭdi, scissum, 3 (old perf. redupl. scicidi, Enn., Naev., Att, and Afran. ap. Prisc. p. 890 P.; or Enn. p. 133 Vanl.; Com. Rel. pp. 19 and 164 Rib.; cf. also, sciciderat. [p. 1643] Gell 6, 9, 16), v. a. [akin to Gr. schizô, to split; cf. Germ. scheiden, and Lat. scio], to cut, tear, rend, or break asunder; to split, cleave, divide, or separate by force, etc. (freq. and class.; but in tempp.perf. ante-class.and postAug.; syn.: findo, rumpo).I.Lit.: quom saxum scisciderit, Enn. ap. Prisc. l. l.: non ergo aquila scisciderat pectus, Att. ib. and ap. Gell. l. l.: satis fortiter vestras sciscidistis colus, Afran. ap. Prisc. l. l.: scindens dolore identidem intonsam comam, Att. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 62:b.crines,
Verg. A. 12, 870; Ov. M. 11, 683:capillos,
id. H. 3, 79; Tib. 1, 10, 55; cf., in a Greek construction: scissaeque capillos matres,
Ov. M. 8, 526:vela,
Plaut. Trin. 4, 1, 18:epistulam,
Cic. Fam. 5, 20, 9:vestem,
to tear open, Liv. 3, 58; Quint. 2, 15, 7; Prop. 2, 15 (3, 7), 18; Ov. M. 9, 166; Hor. C. 1, 17, 27; cf.:vestem tibi de corpore,
Prop. 2, 5, 21:pecora scindunt herbarum radices,
Col. 2, 18, 2:asini me mordicibus scindant,
tear, lacerate, Plaut. Aul. 2, 2, 57:sinus,
Ov. M. 10, 386:latus flagello,
id. Ib. 185:lacerum corpus ictibus innumeris,
Sil. 1, 172:vitiato fistula plumbo Scinditur,
bursts open, Ov. M. 4, 123; cf.:et faceret scissas languida ruga genas,
wrinkled, Prop. 3, 10, 6:vallum,
to break through, tear up, Caes. B. G. 3, 5; 5, 51; Liv. 7, 37; Tac. H. 4, 28:limen portae,
to break in pieces, Plaut. Bacch. 4, 9, 31:pontem,
to break down, id. ib. 5, 26:cuneis lignum,
to split, cleave, Verg. G. 1, 144:quercum cuneis,
id. A. 7, 510:cuneis fissile robur,
id. ib. 6, 182; cf.:ferro aequor (i. e. humum),
id. G. 1, 50; cf.solum,
id. ib. 2, 399:vomere terram,
Ov. A. A. 2, 671:freta ictu (remorum),
id. M. 11, 463:puppis aquas,
id. Tr. 1, 10, 48:fluvios natatu,
Claud. Cons. Hon. 4, 347:tellurem mare scindit,
Luc. 3, 61:agmen,
Tac. A. 1, 65 et saep.:labra,
to open wide, Quint. 11, 3, 81:obsonium,
to cut up, carve, Sen. Vit. Beat. 17; cf.nihil (edulium),
Mart. 3, 12, 2:aves in frusta,
Sen. Brev. Vit. 12.—Prov.: penulam alicui, to tear off one's travelling cloak, i.e. to urge, press, solicit one to stay, Cic. Att. 13, 33, 4.—B.Transf., to part, separate, divide; of places:2.dirimit scinditque Sueviam continuum montium jugum,
Tac. G. 43:frons Italia in duo se cornua scindit,
Mel. 2, 4, 7.—Mid.: omnis Italia scinditur in duo promuntoria,
Sall. H. 4, 18 Dietsch.—In gen.:se (lutamenta),
Cato, R. R. 128:se (nubes),
Verg. A. 1, 587.—Mid.:omnis fumus, vapor, etc.... scinduntur per iter flexum,
Lucr. 4, 91:scinditur in geminas partes circumfluus amnis,
Ov. M. 15, 739; Luc. 1, 551.— Absol.:sentes quod tetigere, ilico rapiunt: si eas ereptum, ilico scindunt,
Plaut. Cas. 3, 6, 2.—To destroy:II.scindunt proceres Pergamum,
Plaut. Bacch. 4, 9, 130.—Trop., to tear in pieces, to distract, agitate, disturb, etc.:A.aliquem quāvis scindunt cuppedine curae,
Lucr. 3, 994:quantae tum scindunt hominem cuppedinis acres Sollicitum curae,
id. 5, 46: nolo commemorare, quibus rebus sim spoliatus, ne scindam ipse dolorem meum, tear open, i. e. renew my grief, Cic. Att. 3, 15, 2:non sine piaculo sanctissimas necessitudines scindi,
to be sundered, separated, Plin. Pan. 37 fin.:ut (actio) noctis interventu scinderetur,
was interrupted, id. Ep. 2, 11, 16:verba fletu,
Ov. P. 3, 1, 157:vox scinditur,
is broken, cracked, Quint. 11, 3, 20:sic genus amborum scindit se sanguine ab uno,
divides, branches off, Verg. A. 8, 142; cf.: scidit deinde se studium atque inertiā factum est, ut artes esse plures viderentur, was separated, divided, Quint. prooem. § 13; cf.:naturalis pars philosophiae in duo scinditur corporalia et incorporalia,
Sen. Ep. 89, 16:scinditur incertum studia in contraria vulgus,
Verg. A. 2, 39; cf. Tac. H. 1, 13:scindebatur in multiplices curas,
Amm. 16, 3, 3.—Hence, scissus, a, um, P. a., split, cleft, divided.Lit.:B.folia pluribus divisuris,
Plin. 25, 5, 21, § 48:vitis folio,
id. 14, 2, 4, § 23:scissae (aures) cervis ac velut divisae,
id. 11, 37, 50, § 136:alumen,
Col. 6, 13, 1 (for which:scissile alumen,
Cels. 5, 2; 6, 11):vestibus,
Vulg. Job, 2, 12.— -
44 urgenter
urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.I.Lit. (mostly poet.;B.syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,
Ov. M. 15, 182:urgeris turbā circum te stante,
Hor. S. 1, 3, 135:angustoque vagos pisces urgere catino,
id. ib. 2, 4, 77:trepidique pedem pede fervidus urget,
Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,
i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,
Verg. G. 3, 222:tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,
id. A. 1, 111:miserum tenues in jecur urget acus,
Ov. H. 6, 92:equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,
Stat. Th. 3, 222.—Transf.1.To press upon (as something burdensome or compulsory).a.To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):b.Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,
Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,
Verg. A. 10, 433:urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,
Hor. C. 1, 15, 23:hac urget lupus, hac canis angit,
id. S. 2, 2, 64. —To weigh or bear down, to burden, oppress:c.at onus urget,
Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,
Cic. Sen. 1, 2:quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,
Hor. C. 1, 22, 20:quem scabies aut morbus urget,
id. A. P. 453; cf.:ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,
id. C. 1, 24, 5:omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
id. ib. 4, 9, 27:populus militiā atque inopiā urguebatur,
Sall. J. 41, 7:praesens atque urgens malum,
Cic. Tusc. 3, 25, 61.—To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):2.quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?
Plaut. Men. 2, 2, 47:etiam atque etiam insto atque urgeo,
Cic. Planc. 19, 48:quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,
id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:nihil urget,
is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:cur patrem non urserit ad exsolutionem,
Dig. 23, 3, 33.—To press, strain, exert in excess, etc.:3.vox autem ultra vires urgenda non est,
Quint. 11, 3, 51; cf.orationem,
id. 11, 3, 102.—To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:II.ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,
Verg. A. 11, 524; 7, 566:quāque pharetratae vicinia Persidis urget,
id. G. 4, 290.—Trop.A.To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):B.urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,
Cic. de Or. 1, 10, 42:illum neque ursi, neque levavi,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:sed urges me meis versibus,
id. Div. 2, 20, 45:urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,
id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,
Cic. N. D. 3, 31, 76:illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,
id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:ut interrogando urgeat,
Cic. Or. 40, 137:urgent tamen et nihil remittunt,
id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:eundem locum diutius,
Cic. N. D. 1, 35, 97:quin tu urges istam occasionem et facultatem,
id. Fam. 7, 8, 2:jus, aequitatem,
id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:propositum,
Hor. S. 2, 7, 6:et durum terrae rusticus urget opus,
Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:non tacta ligonibus arva,
Hor. Ep. 1, 14, 26:vestem,
Verg. A. 9, 489:iter,
Ov. F. 6, 520:vestigia ad manes,
Sil. 12, 419:Romae cum sum et urgeo forum,
am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:male administratae provinciae aliorumque criminum,
Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):urgentior causa,
Tert. Res. Carn. 2 med.:urgentissima ratio,
Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1. -
45 urgeo
urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.I.Lit. (mostly poet.;B.syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,
Ov. M. 15, 182:urgeris turbā circum te stante,
Hor. S. 1, 3, 135:angustoque vagos pisces urgere catino,
id. ib. 2, 4, 77:trepidique pedem pede fervidus urget,
Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,
i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,
Verg. G. 3, 222:tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,
id. A. 1, 111:miserum tenues in jecur urget acus,
Ov. H. 6, 92:equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,
Stat. Th. 3, 222.—Transf.1.To press upon (as something burdensome or compulsory).a.To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):b.Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,
Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,
Verg. A. 10, 433:urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,
Hor. C. 1, 15, 23:hac urget lupus, hac canis angit,
id. S. 2, 2, 64. —To weigh or bear down, to burden, oppress:c.at onus urget,
Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,
Cic. Sen. 1, 2:quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,
Hor. C. 1, 22, 20:quem scabies aut morbus urget,
id. A. P. 453; cf.:ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,
id. C. 1, 24, 5:omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
id. ib. 4, 9, 27:populus militiā atque inopiā urguebatur,
Sall. J. 41, 7:praesens atque urgens malum,
Cic. Tusc. 3, 25, 61.—To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):2.quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?
Plaut. Men. 2, 2, 47:etiam atque etiam insto atque urgeo,
Cic. Planc. 19, 48:quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,
id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:nihil urget,
is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:cur patrem non urserit ad exsolutionem,
Dig. 23, 3, 33.—To press, strain, exert in excess, etc.:3.vox autem ultra vires urgenda non est,
Quint. 11, 3, 51; cf.orationem,
id. 11, 3, 102.—To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:II.ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,
Verg. A. 11, 524; 7, 566:quāque pharetratae vicinia Persidis urget,
id. G. 4, 290.—Trop.A.To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):B.urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,
Cic. de Or. 1, 10, 42:illum neque ursi, neque levavi,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:sed urges me meis versibus,
id. Div. 2, 20, 45:urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,
id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,
Cic. N. D. 3, 31, 76:illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,
id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:ut interrogando urgeat,
Cic. Or. 40, 137:urgent tamen et nihil remittunt,
id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:eundem locum diutius,
Cic. N. D. 1, 35, 97:quin tu urges istam occasionem et facultatem,
id. Fam. 7, 8, 2:jus, aequitatem,
id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:propositum,
Hor. S. 2, 7, 6:et durum terrae rusticus urget opus,
Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:non tacta ligonibus arva,
Hor. Ep. 1, 14, 26:vestem,
Verg. A. 9, 489:iter,
Ov. F. 6, 520:vestigia ad manes,
Sil. 12, 419:Romae cum sum et urgeo forum,
am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:male administratae provinciae aliorumque criminum,
Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):urgentior causa,
Tert. Res. Carn. 2 med.:urgentissima ratio,
Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1. -
46 urgueo
urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.I.Lit. (mostly poet.;B.syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,
Ov. M. 15, 182:urgeris turbā circum te stante,
Hor. S. 1, 3, 135:angustoque vagos pisces urgere catino,
id. ib. 2, 4, 77:trepidique pedem pede fervidus urget,
Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,
i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,
Verg. G. 3, 222:tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,
id. A. 1, 111:miserum tenues in jecur urget acus,
Ov. H. 6, 92:equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,
Stat. Th. 3, 222.—Transf.1.To press upon (as something burdensome or compulsory).a.To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):b.Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,
Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,
Verg. A. 10, 433:urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,
Hor. C. 1, 15, 23:hac urget lupus, hac canis angit,
id. S. 2, 2, 64. —To weigh or bear down, to burden, oppress:c.at onus urget,
Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,
Cic. Sen. 1, 2:quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,
Hor. C. 1, 22, 20:quem scabies aut morbus urget,
id. A. P. 453; cf.:ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,
id. C. 1, 24, 5:omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,
id. ib. 4, 9, 27:populus militiā atque inopiā urguebatur,
Sall. J. 41, 7:praesens atque urgens malum,
Cic. Tusc. 3, 25, 61.—To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):2.quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?
Plaut. Men. 2, 2, 47:etiam atque etiam insto atque urgeo,
Cic. Planc. 19, 48:quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,
id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:nihil urget,
is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:cur patrem non urserit ad exsolutionem,
Dig. 23, 3, 33.—To press, strain, exert in excess, etc.:3.vox autem ultra vires urgenda non est,
Quint. 11, 3, 51; cf.orationem,
id. 11, 3, 102.—To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:II.ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,
Verg. A. 11, 524; 7, 566:quāque pharetratae vicinia Persidis urget,
id. G. 4, 290.—Trop.A.To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):B.urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,
Cic. de Or. 1, 10, 42:illum neque ursi, neque levavi,
id. Q. Fr. 3, 9, 1:sed urges me meis versibus,
id. Div. 2, 20, 45:urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,
id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,
Cic. N. D. 3, 31, 76:illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,
id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:ut interrogando urgeat,
Cic. Or. 40, 137:urgent tamen et nihil remittunt,
id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:eundem locum diutius,
Cic. N. D. 1, 35, 97:quin tu urges istam occasionem et facultatem,
id. Fam. 7, 8, 2:jus, aequitatem,
id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:propositum,
Hor. S. 2, 7, 6:et durum terrae rusticus urget opus,
Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:non tacta ligonibus arva,
Hor. Ep. 1, 14, 26:vestem,
Verg. A. 9, 489:iter,
Ov. F. 6, 520:vestigia ad manes,
Sil. 12, 419:Romae cum sum et urgeo forum,
am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:male administratae provinciae aliorumque criminum,
Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):urgentior causa,
Tert. Res. Carn. 2 med.:urgentissima ratio,
Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1.
См. также в других словарях:
solicit — so‧li‧cit [səˈlɪst] verb [transitive] 1. formal to ask someone for information or help: • She called meetings to solicit the views of her staff. 2. disapproving to ask someone for money: solicit something from somebody … Financial and business terms
Solicit — So*lic it, v. t. [imp. & p. p. {Solicited}; p. pr. & vb. n. {Soliciting}.] [F. sollicier, L. sollicitare, solicitare, atum, fr. sollicitus wholly (i. e., violently) moved; sollus whole + citus, p. p. of ciere to move, excite. See {Solemn}, {Cite} … The Collaborative International Dictionary of English
solicit — so·lic·it /sə li sət/ vt 1: to make petition to solicit the court 2: to ask, induce, advise, or command (a person) to do something and esp. to commit a crime compare coerce, importune … Law dictionary
solicit — [sə lis′it] vt. [ME soliciten < MFr solliciter < L sollicitare < sollicitus: see SOLICITOUS] 1. to ask or seek earnestly or pleadingly; appeal to or for [to solicit aid, to solicit members for donations] 2. to tempt or entice (someone)… … English World dictionary
solicit — (v.) early 15c., to disturb, trouble, from M.Fr. soliciter, from L. solicitare to disturb, rouse, from sollicitus agitated, from sollus whole, entire + citus aroused, pp. of ciere shake, excite, set in motion (see CITE (Cf. cite)). Related … Etymology dictionary
solicit — 1 *ask, request Analogous words: *resort, refer, apply, go, turn: *beg, entreat, beseech, implore, supplicate 2 *invite, bid, court, woo Analogous words: importune, adjure (see BEG): * … New Dictionary of Synonyms
solicit — [v] plead for; try to sell accost, apply, approach, ask, beg, beseech, bespeak, bum, cadge, call, canvass, challenge, claim, come on to*, crave, demand, desire, drum*, drum up*, entreat, exact, go, hawk, hit on*, hit up*, hustle, implore,… … New thesaurus
solicit — ► VERB (solicited, soliciting) 1) ask for or try to obtain (something) from someone. 2) ask for something from. 3) accost someone and offer one s or someone else s services as a prostitute. DERIVATIVES solicitation noun. ORI … English terms dictionary
solicit — [[t]səlɪ̱sɪt[/t]] solicits, soliciting, solicited 1) VERB If you solicit money, help, support, or an opinion from someone, you ask them for it. [FORMAL] [V n] He s already solicited their support on health care reform... [V n from n] No tuition… … English dictionary
solicit — UK [səˈlɪsɪt] / US verb Word forms solicit : present tense I/you/we/they solicit he/she/it solicits present participle soliciting past tense solicited past participle solicited 1) [transitive] formal to ask someone for something such as money or… … English dictionary
solicit — so•lic•it [[t]səˈlɪs ɪt[/t]] v. t. 1) to try to obtain by earnest plea or application: to solicit aid[/ex] 2) to entreat; petition: to solicit the committee for funds[/ex] 3) to seek to influence or incite to action, esp. unlawful or wrong action … From formal English to slang