-
21 humilis
hŭmĭlis, e, adj. [humus; like chamalos from chamai, on the ground, i. e.], low, lowly, small, slight (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:II.arbores et vites et ea quae sunt humiliora neque se tollere a terra altius possunt,
Cic. Tusc. 5, 13, 37; cf.:turrim humilem parvamque fecerant,
Caes. B. C. 2, 8, 1 sq.:humilior munitio,
id. ib. 3, 63, 2:(naves) humiliores quam quibus in nostro mari uti consuevimus,
id. B. G. 5, 1, 2:humiles habitare casas,
Verg. E. 2, 29:domus,
Hor. C. 3, 1, 22:postes,
Ov. M. 8, 639:arcus,
id. ib. 3, 30:arae,
Val. Fl. 3, 426:virgas humilis mordere salicti,
Juv. 11, 67:Forentum,
low, situated in the plain, Hor. C. 3, 4, 16; so,Myconos,
Ov. M. 7, 463:Italia,
Verg. A. 3, 522:humillimo solo aqua diutissime immorata,
Just. 2, 1 med.:avi similis, quae circum litora, circum Piscosos scopulos humilis volat aequora juxta,
flies low, Verg. A. 4, 255; cf.:decisis humilis pennis,
Hor. Ep. 2, 2, 50:potest ex deformi humilique corpusculo exire formosus animus ac magnus,
small, diminutive, Sen. Ep. 66:brevi atque humili corpore homines,
Gell. 19, 13, 3; Curt. 7, 4:humiles Cleonae,
little, petty, Ov. M. 6, 417 (in Ptolem. polis ou megalê):Troja,
id. ib. 15, 424:ipse humili designat moenia fossa,
i. e. slight, shallow, Verg. A. 7, 157; so,fossa,
Tac. A. 1, 61; cf.radix,
Plin. Ep. 8, 20, 5.Trop.A.As respects rank, birth, fortune, worth, consideration, etc., low, base, mean, humble, obscure, poor, needy, insignificant (cf.:2.supplex, summissus, demissus, abjectus): ut si parentibus nati sint humilibus,
Cic. Lael. 17, 90:humiles nati (shortly after: trivio conceptus et educatus stercore),
Phaedr. 1, 27, 2: humiles et obscuri homines, Cic. Div. 1, 40, 88; id. Quint. 31, 95:humillimus homo de plebe,
Liv. 3, 19, 9; cf.:humilis in plebe et ideo ignobilis puerpera,
Plin. 7, 36, 36, § 121:ne latos fines parare studeant potentioresque humiliores possessionibus expellant,
Caes. B. G. 6, 22, 3:humiliores, opp. opulentiores,
Hirt. B. G. 8, 51 fin.:hos Suevi vectigales sibi fecerunt ac multo humiliores infirmioresque redegerunt,
Caes. B. G. 4, 3 fin.: homines humiles, opp. amplissimi viri, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 8, A, 1:satis superque humilis est, qui, etc.,
Liv. 3, 53, 9:junge tuis humiles, ambitiose, manus,
of the servants, Ov. A. A. 2, 254:civitas ignobilis atque humilis,
Caes. B. G. 5, 28, 1:humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae,
Cic. Lael. 9, 29:Viridomarus, quem Caesar ex humili loco ad summam dignitatem perduxerat,
Caes. B. G. 7, 39, 1:qui cogitationes suas abjecerunt in rem tam humilem atque contemptam,
Cic. Lael. 9, 32; cf.:nihil abjectum, nihil humile cogitant,
id. Fin. 5, 20, 57:aut nulla aut humili aliqua arte praediti,
id. Arch. 5, 10:humiles et sordidae curae,
Plin. Ep. 1, 3, 3:rei pictor,
Plin. 35, 10, 37, § 120 (dub.;Jan. floridissimus): humilis atque obsoletus vestitus,
Nep. Ages. 8:agna,
poor, humble, Hor. C. 2, 17, 32:fortuna,
Juv. 6, 287:domus,
id. 11, 171.—Hence, subst.: hŭmĭle, is, n., that which is humble or base, a low station:ex humili potens,
Hor. C. 3, 30, 12:quales ex humili magna ad vestigia rerum extollit Fortuna,
Juv. 3, 39.—Prov.: Humiles laborant ubi potentes dissident,
Phaedr. 1, 30, 1.—Of low, mean language: iambus frequentissimus est in iis, quae demisso atque humili sermone dicuntur. Cic. Or. 58, 196:B.sermo,
Hor. A. P. 229; cf.:neque humilem et abjectam orationem nec nimis altam et exaggeratam probat,
Cic. Or. 57, 192:verbum,
id. Brut. 79, 274:humilia et vulgaria verba,
Quint. 10, 1, 9:translatio,
id. 8, 6, 5:si quis sublimia humilibus misceat,
id. 8, 3, 60:quae humilia circa res magnas, apta circa minores videntur,
id. 8, 3, 18:humile et quotidianum sermonis genus,
id. 11, 1, 6:of the author himself: Macer... humilis,
i. e. commonplace, id. 10, 1, 87:nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar,
Hor. C. 3, 25, 17.—Of mind or character, low, mean, base, abject:1.qui umquam apparitor tam humilis? tam abjectus?
Cic. Phil. 2, 32, 82:ut ille tum humilis, ut demissus erat!
id. Att. 2, 21, 3:humillimus assentator,
Vell. 2, 83, 1:neque nos simus tam humiles, ut quae laudamus inutilia credamus,
Quint. 11, 1, 13:privata deduci superbo Non humilis mulier triumpho,
Hor. C. 1, 37, 32:succumbere doloribus eosque humili animo imbecilloque ferre miserum est,
Cic. Fin. 1, 15, 49:animi,
Lucr. 6, 52:si prece et obsecratione humili ac supplici utemur,
Cic. Inv. 1, 16, 22; 1, 56 init.; cf.:fracto animo, atque humili aliquem supplicare,
id. Planc. 20, 50:humillimae preces, Suet. Vit. Luc.: pavor,
Verg. G. 1, 331; cf.metus,
Val. Fl. 3, 394.—Hence, adv.: hŭmĭlĭter, low, deeply.Lit. (so post-Aug. and very rare):2.in loco clivoso humilius rami arborum servandisunt, in plano altius,
Pall. 3, 13, 3:eadem facta claritate vel obscuritate facientium vel tolluntur altissime vel humillime deprimuntur,
very deeply, Plin. Ep. 6, 24, 1. —Trop. (acc. to II. B.), basely, meanly, abjectly, humbly (class.):non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:aut servit humiliter, aut superbe dominatur,
Liv. 24, 25, 8:servire alicui,
id. 45, 32, 5:audacter territas, humiliter placas,
Auct. Her. 4, 20, 28:animose paupertatem ferre, humiliter infamiam,
Sen. Ep. 120 med. -
22 neclegens
neglĕgo (less correctly neglĭgo and neclĕgo), exi, ectum, 3 ( perf subj. neglegerit, acc. to the form of the simple verb, Aem. Mac. ap. Diom. 366 P.; and id. ap. Prisc. p. 895 P.; also, acc. to the best MSS., [p. 1198] in Sall. J. 40, 1, neglegisset; v. Kritz and Fabri, ad h. l.), v. a. [nec-lego] (qs. not to pick up, i. e.), to not heed, not trouble one's self about, not attend to, to slight, neglect, be regardless of, indifferent to; constr. with acc. or an object-clause; rarely with de or absol.I.In gen., opp. to curare (cf. desum):(β).si mandatum neglecturus es,
Cic. Rosc. Am. 38, 112:maculam judiciorum,
id. Clu. 47, 130:rem familiarem neglegebat,
Nep. Them. 1, 2:neglectis urenda filix innascitur agris,
Hor. S. 1, 3, 37.—With an object-clause:(γ).erus quod imperavit, neglexisti persequi,
Plaut. Am. 2, 1, 39:diem edicti obire neglexit,
Cic. Phil. 3, 8, 20. —With de:II.de Theopompo negleximus,
Cic. Phil. 13, 16, 33.—In partic., to make light of, not to care for, to slight, despise, disregard, contemn, neglect (syn.:(β).despicio, sperno, contemno, fastidio): qui periculum fortunarum et capitis sui pro meā salute neglexit,
Cic. Fam. 14, 4, 2:tantam pecuniam captam,
id. Verr. 2, 3, 94, § 218:cum et bellum ita necessarium sit, ut neglegi non possit,
id. Imp. Pomp. 16, 49:legem,
id. Vatin. 2, 5:minas,
id. Quint. 30, 92:imperium alicujus,
Caes. B. G. 5, 7:injurias alicujus,
to pass over, overlook, id. ib. 1, 36:iram alicujus,
Plaut. Merc. 5, 2, 97:deos,
Sall. C. 10, 4:se semper credunt neglegi, i. e. contemni,
Ter. Ad. 4, 3, 16.—With an objectclause:* (γ).verba verbis quasi coagmentare neglegat,
neglect, disdain, Cic. Or. 23, 77:Theopompum, expulsum a Trebonio, confugere Alexandriam neglexistis,
id. Phil. 13, 16, 33:fraudem committere,
Hor. C. 1, 28, 31; Tib. 2, 6, 37.—With a foll. ne:(δ). A.neglegens, ne quā populus laboret,
unconcerned, careless, Hor. C. 3, 8, 25 (securus, non timens, Schol.).—neglĕgens ( neglĭg-, neclĕg-), entis, P. a., heedless, careless, unconcerned, indifferent, negligent, neglectful.1.In gen.: neclegens dictus est non legens neque dilectum habens, quid facere debeat, omissā ratione officii sui, Paul. ex Fest. p. 162 Müll.:2.improvidi et neglegentes duces,
Cic. Att. 7, 20, 2:quoniam pater tam neglegens ac dissolutus est,
id. Verr. 2, 3, 69, § 162:socors alicujus natura neglegensque,
id. Brut. 68, 239:in amicis deligendis neglegentes,
id. Lael. 17, 62:in aliquem,
id. Fam. 13, 1, 5.—With gen.:legum, officii, rei publicae, sociorum atque amicorum neglegentior,
Cic. Verr. 2, 3, 62, § 143:amicorum inimicorumque (= prae stupore haud discernens),
Tac. H. 3, 38:lenocinii,
Suet. Aug. 79:domus tuae neglegentissimus,
Pacat. Pan. Th. 31.—With circa:circa deos ac religiones neglegentior,
Suet. Tib. 69.—With inf.:post illa obtegere eam neglegens fui,
Plaut. Most. 1, 2, 61.—Of things:alarum neglegens sudor,
that proceeds from neglect, Petr. 128:neglegentior amictus,
Quint. 11, 3, 147:neglegens sermo,
id. 10, 7, 28; cf.stilus,
id. 2, 4, 13.—In partic., with respect to one's fortune, heedless, careless, improvident:B.in sumptu neglegens,
Cic. Fam. 3, 8, 5:adulescentia neglegens luxuriosaque,
Liv. 27, 8; Quint. 7, 2, 29.—Hence, adv.: neglĕgenter ( neglĭg-), heedlessly, carelessly, negligently:scribere (opp. diligenter),
Cic. Rosc. Com. 2, 7:gerunt et ferarum pelles, proximi ripae neglegenter, ulteriores exquisitius,
Tac. G. 17:audientes,
Quint. 8, 2, 23:petere pilam,
id. 6, 3, 62; 2, 4, 17.— Comp.:neglegentius asservare aliquid,
Cic. Caecin. 26, 73.— Sup.:neglegentissime amicos habere,
Sen. Ep. 63, 7.—neglectus, a, um, P. a., neglected, slighted, disregarded, despised:cum ipsi inter nos abjecti neglectique simus,
Cic. Fin. 3, 20, 66:castra soluta neglectaque,
Liv. 28, 1:religio,
Caes. B. G. 6, 17:di,
Hor. C. 3, 6, 7:forma viros decet,
Ov. A. A. 1, 509.— Sup.:neglectissima progenies,
Stat. Th. 7, 146.— Hence, * adv.: neglectē, carelessly, negligently:neglectius incedebat,
Hier. Ep. 39, n. 1. -
23 neclego
neglĕgo (less correctly neglĭgo and neclĕgo), exi, ectum, 3 ( perf subj. neglegerit, acc. to the form of the simple verb, Aem. Mac. ap. Diom. 366 P.; and id. ap. Prisc. p. 895 P.; also, acc. to the best MSS., [p. 1198] in Sall. J. 40, 1, neglegisset; v. Kritz and Fabri, ad h. l.), v. a. [nec-lego] (qs. not to pick up, i. e.), to not heed, not trouble one's self about, not attend to, to slight, neglect, be regardless of, indifferent to; constr. with acc. or an object-clause; rarely with de or absol.I.In gen., opp. to curare (cf. desum):(β).si mandatum neglecturus es,
Cic. Rosc. Am. 38, 112:maculam judiciorum,
id. Clu. 47, 130:rem familiarem neglegebat,
Nep. Them. 1, 2:neglectis urenda filix innascitur agris,
Hor. S. 1, 3, 37.—With an object-clause:(γ).erus quod imperavit, neglexisti persequi,
Plaut. Am. 2, 1, 39:diem edicti obire neglexit,
Cic. Phil. 3, 8, 20. —With de:II.de Theopompo negleximus,
Cic. Phil. 13, 16, 33.—In partic., to make light of, not to care for, to slight, despise, disregard, contemn, neglect (syn.:(β).despicio, sperno, contemno, fastidio): qui periculum fortunarum et capitis sui pro meā salute neglexit,
Cic. Fam. 14, 4, 2:tantam pecuniam captam,
id. Verr. 2, 3, 94, § 218:cum et bellum ita necessarium sit, ut neglegi non possit,
id. Imp. Pomp. 16, 49:legem,
id. Vatin. 2, 5:minas,
id. Quint. 30, 92:imperium alicujus,
Caes. B. G. 5, 7:injurias alicujus,
to pass over, overlook, id. ib. 1, 36:iram alicujus,
Plaut. Merc. 5, 2, 97:deos,
Sall. C. 10, 4:se semper credunt neglegi, i. e. contemni,
Ter. Ad. 4, 3, 16.—With an objectclause:* (γ).verba verbis quasi coagmentare neglegat,
neglect, disdain, Cic. Or. 23, 77:Theopompum, expulsum a Trebonio, confugere Alexandriam neglexistis,
id. Phil. 13, 16, 33:fraudem committere,
Hor. C. 1, 28, 31; Tib. 2, 6, 37.—With a foll. ne:(δ). A.neglegens, ne quā populus laboret,
unconcerned, careless, Hor. C. 3, 8, 25 (securus, non timens, Schol.).—neglĕgens ( neglĭg-, neclĕg-), entis, P. a., heedless, careless, unconcerned, indifferent, negligent, neglectful.1.In gen.: neclegens dictus est non legens neque dilectum habens, quid facere debeat, omissā ratione officii sui, Paul. ex Fest. p. 162 Müll.:2.improvidi et neglegentes duces,
Cic. Att. 7, 20, 2:quoniam pater tam neglegens ac dissolutus est,
id. Verr. 2, 3, 69, § 162:socors alicujus natura neglegensque,
id. Brut. 68, 239:in amicis deligendis neglegentes,
id. Lael. 17, 62:in aliquem,
id. Fam. 13, 1, 5.—With gen.:legum, officii, rei publicae, sociorum atque amicorum neglegentior,
Cic. Verr. 2, 3, 62, § 143:amicorum inimicorumque (= prae stupore haud discernens),
Tac. H. 3, 38:lenocinii,
Suet. Aug. 79:domus tuae neglegentissimus,
Pacat. Pan. Th. 31.—With circa:circa deos ac religiones neglegentior,
Suet. Tib. 69.—With inf.:post illa obtegere eam neglegens fui,
Plaut. Most. 1, 2, 61.—Of things:alarum neglegens sudor,
that proceeds from neglect, Petr. 128:neglegentior amictus,
Quint. 11, 3, 147:neglegens sermo,
id. 10, 7, 28; cf.stilus,
id. 2, 4, 13.—In partic., with respect to one's fortune, heedless, careless, improvident:B.in sumptu neglegens,
Cic. Fam. 3, 8, 5:adulescentia neglegens luxuriosaque,
Liv. 27, 8; Quint. 7, 2, 29.—Hence, adv.: neglĕgenter ( neglĭg-), heedlessly, carelessly, negligently:scribere (opp. diligenter),
Cic. Rosc. Com. 2, 7:gerunt et ferarum pelles, proximi ripae neglegenter, ulteriores exquisitius,
Tac. G. 17:audientes,
Quint. 8, 2, 23:petere pilam,
id. 6, 3, 62; 2, 4, 17.— Comp.:neglegentius asservare aliquid,
Cic. Caecin. 26, 73.— Sup.:neglegentissime amicos habere,
Sen. Ep. 63, 7.—neglectus, a, um, P. a., neglected, slighted, disregarded, despised:cum ipsi inter nos abjecti neglectique simus,
Cic. Fin. 3, 20, 66:castra soluta neglectaque,
Liv. 28, 1:religio,
Caes. B. G. 6, 17:di,
Hor. C. 3, 6, 7:forma viros decet,
Ov. A. A. 1, 509.— Sup.:neglectissima progenies,
Stat. Th. 7, 146.— Hence, * adv.: neglectē, carelessly, negligently:neglectius incedebat,
Hier. Ep. 39, n. 1. -
24 neglego
neglĕgo (less correctly neglĭgo and neclĕgo), exi, ectum, 3 ( perf subj. neglegerit, acc. to the form of the simple verb, Aem. Mac. ap. Diom. 366 P.; and id. ap. Prisc. p. 895 P.; also, acc. to the best MSS., [p. 1198] in Sall. J. 40, 1, neglegisset; v. Kritz and Fabri, ad h. l.), v. a. [nec-lego] (qs. not to pick up, i. e.), to not heed, not trouble one's self about, not attend to, to slight, neglect, be regardless of, indifferent to; constr. with acc. or an object-clause; rarely with de or absol.I.In gen., opp. to curare (cf. desum):(β).si mandatum neglecturus es,
Cic. Rosc. Am. 38, 112:maculam judiciorum,
id. Clu. 47, 130:rem familiarem neglegebat,
Nep. Them. 1, 2:neglectis urenda filix innascitur agris,
Hor. S. 1, 3, 37.—With an object-clause:(γ).erus quod imperavit, neglexisti persequi,
Plaut. Am. 2, 1, 39:diem edicti obire neglexit,
Cic. Phil. 3, 8, 20. —With de:II.de Theopompo negleximus,
Cic. Phil. 13, 16, 33.—In partic., to make light of, not to care for, to slight, despise, disregard, contemn, neglect (syn.:(β).despicio, sperno, contemno, fastidio): qui periculum fortunarum et capitis sui pro meā salute neglexit,
Cic. Fam. 14, 4, 2:tantam pecuniam captam,
id. Verr. 2, 3, 94, § 218:cum et bellum ita necessarium sit, ut neglegi non possit,
id. Imp. Pomp. 16, 49:legem,
id. Vatin. 2, 5:minas,
id. Quint. 30, 92:imperium alicujus,
Caes. B. G. 5, 7:injurias alicujus,
to pass over, overlook, id. ib. 1, 36:iram alicujus,
Plaut. Merc. 5, 2, 97:deos,
Sall. C. 10, 4:se semper credunt neglegi, i. e. contemni,
Ter. Ad. 4, 3, 16.—With an objectclause:* (γ).verba verbis quasi coagmentare neglegat,
neglect, disdain, Cic. Or. 23, 77:Theopompum, expulsum a Trebonio, confugere Alexandriam neglexistis,
id. Phil. 13, 16, 33:fraudem committere,
Hor. C. 1, 28, 31; Tib. 2, 6, 37.—With a foll. ne:(δ). A.neglegens, ne quā populus laboret,
unconcerned, careless, Hor. C. 3, 8, 25 (securus, non timens, Schol.).—neglĕgens ( neglĭg-, neclĕg-), entis, P. a., heedless, careless, unconcerned, indifferent, negligent, neglectful.1.In gen.: neclegens dictus est non legens neque dilectum habens, quid facere debeat, omissā ratione officii sui, Paul. ex Fest. p. 162 Müll.:2.improvidi et neglegentes duces,
Cic. Att. 7, 20, 2:quoniam pater tam neglegens ac dissolutus est,
id. Verr. 2, 3, 69, § 162:socors alicujus natura neglegensque,
id. Brut. 68, 239:in amicis deligendis neglegentes,
id. Lael. 17, 62:in aliquem,
id. Fam. 13, 1, 5.—With gen.:legum, officii, rei publicae, sociorum atque amicorum neglegentior,
Cic. Verr. 2, 3, 62, § 143:amicorum inimicorumque (= prae stupore haud discernens),
Tac. H. 3, 38:lenocinii,
Suet. Aug. 79:domus tuae neglegentissimus,
Pacat. Pan. Th. 31.—With circa:circa deos ac religiones neglegentior,
Suet. Tib. 69.—With inf.:post illa obtegere eam neglegens fui,
Plaut. Most. 1, 2, 61.—Of things:alarum neglegens sudor,
that proceeds from neglect, Petr. 128:neglegentior amictus,
Quint. 11, 3, 147:neglegens sermo,
id. 10, 7, 28; cf.stilus,
id. 2, 4, 13.—In partic., with respect to one's fortune, heedless, careless, improvident:B.in sumptu neglegens,
Cic. Fam. 3, 8, 5:adulescentia neglegens luxuriosaque,
Liv. 27, 8; Quint. 7, 2, 29.—Hence, adv.: neglĕgenter ( neglĭg-), heedlessly, carelessly, negligently:scribere (opp. diligenter),
Cic. Rosc. Com. 2, 7:gerunt et ferarum pelles, proximi ripae neglegenter, ulteriores exquisitius,
Tac. G. 17:audientes,
Quint. 8, 2, 23:petere pilam,
id. 6, 3, 62; 2, 4, 17.— Comp.:neglegentius asservare aliquid,
Cic. Caecin. 26, 73.— Sup.:neglegentissime amicos habere,
Sen. Ep. 63, 7.—neglectus, a, um, P. a., neglected, slighted, disregarded, despised:cum ipsi inter nos abjecti neglectique simus,
Cic. Fin. 3, 20, 66:castra soluta neglectaque,
Liv. 28, 1:religio,
Caes. B. G. 6, 17:di,
Hor. C. 3, 6, 7:forma viros decet,
Ov. A. A. 1, 509.— Sup.:neglectissima progenies,
Stat. Th. 7, 146.— Hence, * adv.: neglectē, carelessly, negligently:neglectius incedebat,
Hier. Ep. 39, n. 1. -
25 negligens
neglĕgo (less correctly neglĭgo and neclĕgo), exi, ectum, 3 ( perf subj. neglegerit, acc. to the form of the simple verb, Aem. Mac. ap. Diom. 366 P.; and id. ap. Prisc. p. 895 P.; also, acc. to the best MSS., [p. 1198] in Sall. J. 40, 1, neglegisset; v. Kritz and Fabri, ad h. l.), v. a. [nec-lego] (qs. not to pick up, i. e.), to not heed, not trouble one's self about, not attend to, to slight, neglect, be regardless of, indifferent to; constr. with acc. or an object-clause; rarely with de or absol.I.In gen., opp. to curare (cf. desum):(β).si mandatum neglecturus es,
Cic. Rosc. Am. 38, 112:maculam judiciorum,
id. Clu. 47, 130:rem familiarem neglegebat,
Nep. Them. 1, 2:neglectis urenda filix innascitur agris,
Hor. S. 1, 3, 37.—With an object-clause:(γ).erus quod imperavit, neglexisti persequi,
Plaut. Am. 2, 1, 39:diem edicti obire neglexit,
Cic. Phil. 3, 8, 20. —With de:II.de Theopompo negleximus,
Cic. Phil. 13, 16, 33.—In partic., to make light of, not to care for, to slight, despise, disregard, contemn, neglect (syn.:(β).despicio, sperno, contemno, fastidio): qui periculum fortunarum et capitis sui pro meā salute neglexit,
Cic. Fam. 14, 4, 2:tantam pecuniam captam,
id. Verr. 2, 3, 94, § 218:cum et bellum ita necessarium sit, ut neglegi non possit,
id. Imp. Pomp. 16, 49:legem,
id. Vatin. 2, 5:minas,
id. Quint. 30, 92:imperium alicujus,
Caes. B. G. 5, 7:injurias alicujus,
to pass over, overlook, id. ib. 1, 36:iram alicujus,
Plaut. Merc. 5, 2, 97:deos,
Sall. C. 10, 4:se semper credunt neglegi, i. e. contemni,
Ter. Ad. 4, 3, 16.—With an objectclause:* (γ).verba verbis quasi coagmentare neglegat,
neglect, disdain, Cic. Or. 23, 77:Theopompum, expulsum a Trebonio, confugere Alexandriam neglexistis,
id. Phil. 13, 16, 33:fraudem committere,
Hor. C. 1, 28, 31; Tib. 2, 6, 37.—With a foll. ne:(δ). A.neglegens, ne quā populus laboret,
unconcerned, careless, Hor. C. 3, 8, 25 (securus, non timens, Schol.).—neglĕgens ( neglĭg-, neclĕg-), entis, P. a., heedless, careless, unconcerned, indifferent, negligent, neglectful.1.In gen.: neclegens dictus est non legens neque dilectum habens, quid facere debeat, omissā ratione officii sui, Paul. ex Fest. p. 162 Müll.:2.improvidi et neglegentes duces,
Cic. Att. 7, 20, 2:quoniam pater tam neglegens ac dissolutus est,
id. Verr. 2, 3, 69, § 162:socors alicujus natura neglegensque,
id. Brut. 68, 239:in amicis deligendis neglegentes,
id. Lael. 17, 62:in aliquem,
id. Fam. 13, 1, 5.—With gen.:legum, officii, rei publicae, sociorum atque amicorum neglegentior,
Cic. Verr. 2, 3, 62, § 143:amicorum inimicorumque (= prae stupore haud discernens),
Tac. H. 3, 38:lenocinii,
Suet. Aug. 79:domus tuae neglegentissimus,
Pacat. Pan. Th. 31.—With circa:circa deos ac religiones neglegentior,
Suet. Tib. 69.—With inf.:post illa obtegere eam neglegens fui,
Plaut. Most. 1, 2, 61.—Of things:alarum neglegens sudor,
that proceeds from neglect, Petr. 128:neglegentior amictus,
Quint. 11, 3, 147:neglegens sermo,
id. 10, 7, 28; cf.stilus,
id. 2, 4, 13.—In partic., with respect to one's fortune, heedless, careless, improvident:B.in sumptu neglegens,
Cic. Fam. 3, 8, 5:adulescentia neglegens luxuriosaque,
Liv. 27, 8; Quint. 7, 2, 29.—Hence, adv.: neglĕgenter ( neglĭg-), heedlessly, carelessly, negligently:scribere (opp. diligenter),
Cic. Rosc. Com. 2, 7:gerunt et ferarum pelles, proximi ripae neglegenter, ulteriores exquisitius,
Tac. G. 17:audientes,
Quint. 8, 2, 23:petere pilam,
id. 6, 3, 62; 2, 4, 17.— Comp.:neglegentius asservare aliquid,
Cic. Caecin. 26, 73.— Sup.:neglegentissime amicos habere,
Sen. Ep. 63, 7.—neglectus, a, um, P. a., neglected, slighted, disregarded, despised:cum ipsi inter nos abjecti neglectique simus,
Cic. Fin. 3, 20, 66:castra soluta neglectaque,
Liv. 28, 1:religio,
Caes. B. G. 6, 17:di,
Hor. C. 3, 6, 7:forma viros decet,
Ov. A. A. 1, 509.— Sup.:neglectissima progenies,
Stat. Th. 7, 146.— Hence, * adv.: neglectē, carelessly, negligently:neglectius incedebat,
Hier. Ep. 39, n. 1. -
26 negligenter
neglĕgo (less correctly neglĭgo and neclĕgo), exi, ectum, 3 ( perf subj. neglegerit, acc. to the form of the simple verb, Aem. Mac. ap. Diom. 366 P.; and id. ap. Prisc. p. 895 P.; also, acc. to the best MSS., [p. 1198] in Sall. J. 40, 1, neglegisset; v. Kritz and Fabri, ad h. l.), v. a. [nec-lego] (qs. not to pick up, i. e.), to not heed, not trouble one's self about, not attend to, to slight, neglect, be regardless of, indifferent to; constr. with acc. or an object-clause; rarely with de or absol.I.In gen., opp. to curare (cf. desum):(β).si mandatum neglecturus es,
Cic. Rosc. Am. 38, 112:maculam judiciorum,
id. Clu. 47, 130:rem familiarem neglegebat,
Nep. Them. 1, 2:neglectis urenda filix innascitur agris,
Hor. S. 1, 3, 37.—With an object-clause:(γ).erus quod imperavit, neglexisti persequi,
Plaut. Am. 2, 1, 39:diem edicti obire neglexit,
Cic. Phil. 3, 8, 20. —With de:II.de Theopompo negleximus,
Cic. Phil. 13, 16, 33.—In partic., to make light of, not to care for, to slight, despise, disregard, contemn, neglect (syn.:(β).despicio, sperno, contemno, fastidio): qui periculum fortunarum et capitis sui pro meā salute neglexit,
Cic. Fam. 14, 4, 2:tantam pecuniam captam,
id. Verr. 2, 3, 94, § 218:cum et bellum ita necessarium sit, ut neglegi non possit,
id. Imp. Pomp. 16, 49:legem,
id. Vatin. 2, 5:minas,
id. Quint. 30, 92:imperium alicujus,
Caes. B. G. 5, 7:injurias alicujus,
to pass over, overlook, id. ib. 1, 36:iram alicujus,
Plaut. Merc. 5, 2, 97:deos,
Sall. C. 10, 4:se semper credunt neglegi, i. e. contemni,
Ter. Ad. 4, 3, 16.—With an objectclause:* (γ).verba verbis quasi coagmentare neglegat,
neglect, disdain, Cic. Or. 23, 77:Theopompum, expulsum a Trebonio, confugere Alexandriam neglexistis,
id. Phil. 13, 16, 33:fraudem committere,
Hor. C. 1, 28, 31; Tib. 2, 6, 37.—With a foll. ne:(δ). A.neglegens, ne quā populus laboret,
unconcerned, careless, Hor. C. 3, 8, 25 (securus, non timens, Schol.).—neglĕgens ( neglĭg-, neclĕg-), entis, P. a., heedless, careless, unconcerned, indifferent, negligent, neglectful.1.In gen.: neclegens dictus est non legens neque dilectum habens, quid facere debeat, omissā ratione officii sui, Paul. ex Fest. p. 162 Müll.:2.improvidi et neglegentes duces,
Cic. Att. 7, 20, 2:quoniam pater tam neglegens ac dissolutus est,
id. Verr. 2, 3, 69, § 162:socors alicujus natura neglegensque,
id. Brut. 68, 239:in amicis deligendis neglegentes,
id. Lael. 17, 62:in aliquem,
id. Fam. 13, 1, 5.—With gen.:legum, officii, rei publicae, sociorum atque amicorum neglegentior,
Cic. Verr. 2, 3, 62, § 143:amicorum inimicorumque (= prae stupore haud discernens),
Tac. H. 3, 38:lenocinii,
Suet. Aug. 79:domus tuae neglegentissimus,
Pacat. Pan. Th. 31.—With circa:circa deos ac religiones neglegentior,
Suet. Tib. 69.—With inf.:post illa obtegere eam neglegens fui,
Plaut. Most. 1, 2, 61.—Of things:alarum neglegens sudor,
that proceeds from neglect, Petr. 128:neglegentior amictus,
Quint. 11, 3, 147:neglegens sermo,
id. 10, 7, 28; cf.stilus,
id. 2, 4, 13.—In partic., with respect to one's fortune, heedless, careless, improvident:B.in sumptu neglegens,
Cic. Fam. 3, 8, 5:adulescentia neglegens luxuriosaque,
Liv. 27, 8; Quint. 7, 2, 29.—Hence, adv.: neglĕgenter ( neglĭg-), heedlessly, carelessly, negligently:scribere (opp. diligenter),
Cic. Rosc. Com. 2, 7:gerunt et ferarum pelles, proximi ripae neglegenter, ulteriores exquisitius,
Tac. G. 17:audientes,
Quint. 8, 2, 23:petere pilam,
id. 6, 3, 62; 2, 4, 17.— Comp.:neglegentius asservare aliquid,
Cic. Caecin. 26, 73.— Sup.:neglegentissime amicos habere,
Sen. Ep. 63, 7.—neglectus, a, um, P. a., neglected, slighted, disregarded, despised:cum ipsi inter nos abjecti neglectique simus,
Cic. Fin. 3, 20, 66:castra soluta neglectaque,
Liv. 28, 1:religio,
Caes. B. G. 6, 17:di,
Hor. C. 3, 6, 7:forma viros decet,
Ov. A. A. 1, 509.— Sup.:neglectissima progenies,
Stat. Th. 7, 146.— Hence, * adv.: neglectē, carelessly, negligently:neglectius incedebat,
Hier. Ep. 39, n. 1. -
27 negligo
neglĕgo (less correctly neglĭgo and neclĕgo), exi, ectum, 3 ( perf subj. neglegerit, acc. to the form of the simple verb, Aem. Mac. ap. Diom. 366 P.; and id. ap. Prisc. p. 895 P.; also, acc. to the best MSS., [p. 1198] in Sall. J. 40, 1, neglegisset; v. Kritz and Fabri, ad h. l.), v. a. [nec-lego] (qs. not to pick up, i. e.), to not heed, not trouble one's self about, not attend to, to slight, neglect, be regardless of, indifferent to; constr. with acc. or an object-clause; rarely with de or absol.I.In gen., opp. to curare (cf. desum):(β).si mandatum neglecturus es,
Cic. Rosc. Am. 38, 112:maculam judiciorum,
id. Clu. 47, 130:rem familiarem neglegebat,
Nep. Them. 1, 2:neglectis urenda filix innascitur agris,
Hor. S. 1, 3, 37.—With an object-clause:(γ).erus quod imperavit, neglexisti persequi,
Plaut. Am. 2, 1, 39:diem edicti obire neglexit,
Cic. Phil. 3, 8, 20. —With de:II.de Theopompo negleximus,
Cic. Phil. 13, 16, 33.—In partic., to make light of, not to care for, to slight, despise, disregard, contemn, neglect (syn.:(β).despicio, sperno, contemno, fastidio): qui periculum fortunarum et capitis sui pro meā salute neglexit,
Cic. Fam. 14, 4, 2:tantam pecuniam captam,
id. Verr. 2, 3, 94, § 218:cum et bellum ita necessarium sit, ut neglegi non possit,
id. Imp. Pomp. 16, 49:legem,
id. Vatin. 2, 5:minas,
id. Quint. 30, 92:imperium alicujus,
Caes. B. G. 5, 7:injurias alicujus,
to pass over, overlook, id. ib. 1, 36:iram alicujus,
Plaut. Merc. 5, 2, 97:deos,
Sall. C. 10, 4:se semper credunt neglegi, i. e. contemni,
Ter. Ad. 4, 3, 16.—With an objectclause:* (γ).verba verbis quasi coagmentare neglegat,
neglect, disdain, Cic. Or. 23, 77:Theopompum, expulsum a Trebonio, confugere Alexandriam neglexistis,
id. Phil. 13, 16, 33:fraudem committere,
Hor. C. 1, 28, 31; Tib. 2, 6, 37.—With a foll. ne:(δ). A.neglegens, ne quā populus laboret,
unconcerned, careless, Hor. C. 3, 8, 25 (securus, non timens, Schol.).—neglĕgens ( neglĭg-, neclĕg-), entis, P. a., heedless, careless, unconcerned, indifferent, negligent, neglectful.1.In gen.: neclegens dictus est non legens neque dilectum habens, quid facere debeat, omissā ratione officii sui, Paul. ex Fest. p. 162 Müll.:2.improvidi et neglegentes duces,
Cic. Att. 7, 20, 2:quoniam pater tam neglegens ac dissolutus est,
id. Verr. 2, 3, 69, § 162:socors alicujus natura neglegensque,
id. Brut. 68, 239:in amicis deligendis neglegentes,
id. Lael. 17, 62:in aliquem,
id. Fam. 13, 1, 5.—With gen.:legum, officii, rei publicae, sociorum atque amicorum neglegentior,
Cic. Verr. 2, 3, 62, § 143:amicorum inimicorumque (= prae stupore haud discernens),
Tac. H. 3, 38:lenocinii,
Suet. Aug. 79:domus tuae neglegentissimus,
Pacat. Pan. Th. 31.—With circa:circa deos ac religiones neglegentior,
Suet. Tib. 69.—With inf.:post illa obtegere eam neglegens fui,
Plaut. Most. 1, 2, 61.—Of things:alarum neglegens sudor,
that proceeds from neglect, Petr. 128:neglegentior amictus,
Quint. 11, 3, 147:neglegens sermo,
id. 10, 7, 28; cf.stilus,
id. 2, 4, 13.—In partic., with respect to one's fortune, heedless, careless, improvident:B.in sumptu neglegens,
Cic. Fam. 3, 8, 5:adulescentia neglegens luxuriosaque,
Liv. 27, 8; Quint. 7, 2, 29.—Hence, adv.: neglĕgenter ( neglĭg-), heedlessly, carelessly, negligently:scribere (opp. diligenter),
Cic. Rosc. Com. 2, 7:gerunt et ferarum pelles, proximi ripae neglegenter, ulteriores exquisitius,
Tac. G. 17:audientes,
Quint. 8, 2, 23:petere pilam,
id. 6, 3, 62; 2, 4, 17.— Comp.:neglegentius asservare aliquid,
Cic. Caecin. 26, 73.— Sup.:neglegentissime amicos habere,
Sen. Ep. 63, 7.—neglectus, a, um, P. a., neglected, slighted, disregarded, despised:cum ipsi inter nos abjecti neglectique simus,
Cic. Fin. 3, 20, 66:castra soluta neglectaque,
Liv. 28, 1:religio,
Caes. B. G. 6, 17:di,
Hor. C. 3, 6, 7:forma viros decet,
Ov. A. A. 1, 509.— Sup.:neglectissima progenies,
Stat. Th. 7, 146.— Hence, * adv.: neglectē, carelessly, negligently:neglectius incedebat,
Hier. Ep. 39, n. 1. -
28 con - temnō
con - temnō tempsī (-temsī), temptus (-temtus), ere, to value little, esteem lightly, contemn, despise, disdain, disregard, defy: ea, quae plerique expetunt: exercitum prae Gallicanis legionibus: paucitatem eorum, L.: paucitatem in hoste, Cu.: tuom Consilium, T.: parva ista, L.: opes, V.: mortem: Antoni gladios, Iu.: contempta fontis Iura maerens, the outrage upon, O.: lippus inungi, H.: ipsum vinci, regard as a trifle: (amplitudo animi) eminet contemnendis doloribus: contemni se putant (senes): tenuissimum quemque: nostros, Cs.: contemnēre miser, H.: Othone contempto, in defiance of, H.: se non contemnere, to have a high estimate of: nec (Batavi) tributis contemnuntur, are humiliated, Ta.: quae res illis contemnentibus pernicii fuit, N. — To slight, speak contemptuously of, disparage: Numquid habes quod contemnas? any fault to find? T.: Murenae genus: populi voces, Sic, H.—Fig., to defy, be safe from, not to fear, to make light of, disregard: (insulam) dedit contemnere ventos, i. e. sheltered, V.: contemnere ventos (vitīs) Adsuescant, V.: mediam Charybdim, Iu. -
29 contrāctiuncula
contrāctiuncula ae, f dim. [contractio], a trifling dejection, sadness: animi.* * *slight (mental) depression (w/animi); dejection, sadness (L+S) -
30 dēclīnātiō
dēclīnātiō ōnis, f [declino], a bending aside, turning away, averting: tuas petitiones parvā declinatione effugi: atomi: corporis, Cu.—Fig., a turning away, avoiding, avoidance: a malis naturā declinamus; quae declinatio, etc.: laboris. — In rhet., a slight deviation (from the direct argument): a proposito: ad amplificandum.— A rejection, qualification (of a word or phrase).* * *declination/relative sky angle; latitude; compass point; inclination; bend/slope turning aside, swerve; advoidance; divergence/variation/digression; inflection -
31 gustō
gustō āvī, ātus, arē [gustus], to taste, take a little of: aquam: leporem, Cs.: aliquid de sanguine, Iu.— To take a slight meal, take luncheon, eat a little: quorum nemo gustavit cubans.— Fig., to taste, partake of, enjoy: civilem sanguinem: partem liquidae voluptatis: praecepta: summatim rerum causas: Metrodorum illum, i. e. heard for a while: lucellum, H.—Prov.: primis labris gustare, i. e. learn a little of.* * *gustare, gustavi, gustatus Vtaste, sip; have some experience of; enjoy -
32 lēvis
lēvis e, adj., smooth, smoothed, not rough: corpuscula: pocula, V.: amite levi tendit retia, H.: coma pectine levis, O.: Levior adsiduo detritis aequore conchis, O.: inimicus pumice levis, rubbed, Iu.: argentum, not chased, Iu.: levi cum sanguine Labitur, slippery, V.—As subst n.: Externi ne quid valeat per leve morari, smoothness, H.—Without hair, smooth, beardless: Iuventas, H.: Crura, Iu.: caput, Iu.—Youthful, delicate, tender: pectus, V.: colla, O.—Fig., of speech, smooth, flowing: oratio: verborum concursus.— As subst n.: sectans levia, polish, H.* * *leve, levior -or -us, levissimus -a -um ADJlight, thin, trivial, trifling, slight; gentle; fickle, capricious; nimble; smooth; slippery, polished, plain; free from coarse hair/harsh sounds -
33 lucellum
lucellum ī, n dim. [lucrum], a small gain, slight profit: Apronio aliquid lucelli dare: dulce, H.: alqd refero datum lucello, Ct.* * * -
34 occultus
occultus adj. with comp. and sup. [P. of occulo], covered up, hidden, concealed, secret: locus, S.: occultiores insidiae: quo occultior esset eius adventus, Cs.: si quid erit occultius: cum res occultissimas aperueris: per occultos callīs, V.: notae, O.: Crescit, occulto velut arbor aevo, i. e. imperceptibly, H.: occulti miranda potentia fati, Iu.: salis in lacte sapor, slight favor, V.— Plur n. as subst: expromere omnia mea occulta, secrets, T.: servi, quibus occulta credantur: in occultis ac reconditis templi, the recesses, Cs.— Sing: stare in occulto, in hiding: ex occulto nostros invadit, from ambush, S.: ex occulto intervenire, secretly. —Of persons, close, reserved, uncandid, secret: me occultum fingere: ab occultis cavendum hominibus, L.: occultus odii, dissembling his hate, Ta.: consilii, Ta.* * *occulta -um, occultior -or -us, occultissimus -a -um ADJhidden, secret -
35 paetulus
paetulus adj. dim. [paetus] with a cast in the eye, slightly blink-eyed.* * *paetula, paetulum ADJwith a slight cast in the eyes, squinting -
36 parvolus or parvulus
parvolus or parvulus adj. dim. [parvus], very small, little, petty, slight: pueri: parvola magni formica laboris, H.: impulsio: res, H.: proelium, skirmish, Cs.—Of age, little, young: soror, T.: segmentatis dormisset parvula cunis, when a child, Iu.: mansuefieri ne parvuli quidem (ursi) excepti possunt, even when caught young, Cs.— As subst: a parvulo, from childhood, T.: ab parvulis, from their infancy, Cs. -
37 per-levis
per-levis e, adj., very slight, trifling: perlevi momento fortunae pendēre, C., L. -
38 per-tenuis
per-tenuis e, adj., extremely slight, very weak: spes salutis: suspicio: argumentum: ars. -
39 ratiuncula
ratiuncula ae, f dim. [ratio], a small reckoning, little account: erat ei de ratiunculā relicuom pauxillulum Nummorum, T.— A slight ground, trifling reason: leves: huic incredibili sententiae ratiunculas suggerit.— A petty syllogism.* * *little reckoning, account; a poor reason; a petty syllogism -
40 specula
specula ae, f [SPEC-], a look-out, watchtower: ignis e speculā sublatus: dat signum speculā ab altā. V.: in hac tamquam speculā conlocati: speculis per omnia promunturia positis, L.—Fig., in the phrase, in speculis, on the watch, on the look-out, on guard: nunc homines in speculis sunt: in speculis omnis Abydos erat, O.: diem unum in speculis fuit, L.— A high place, height, summit, eminence: in speculis Planities ignota iacet, V.: e speculis lucem vidit, V.* * *lookout; watch tower; high place; slight hope, glimmer of hope
См. также в других словарях:
Slight — Slight, a. [Compar. {Slighter}; superl. {Slightest}.] [OE. sli?t, sleght, probably from OD. slicht, slecht, simple, plain, D. slecht; akin to OFries. sliucht, G. schlecht, schlicht, OHG. sleht smooth, simple, Icel. sl?ttr smooth, Sw. sl[ a]t,… … The Collaborative International Dictionary of English
Slight — Slight, v. t. [imp. & p. p. {Slighted}; p. pr. & vb. n. {Slighting}.] To disregard, as of little value and unworthy of notice; to make light of; as, to slight the divine commands. Milton. [1913 Webster] The wretch who slights the bounty of the… … The Collaborative International Dictionary of English
slight — slight·er; slight; slight·ish; slight·ly; slight·ness; slight·ing·ly; … English syllables
slight — I adjective ancillary, auxiliary, diminutive, exiguous, exiguus, immaterial, inappreciable, inconsequential, inconsiderable, inferior, insignificant, levis, light, limited, little, meager, mean, minor, minute, modest, negligible, niggardly,… … Law dictionary
slight — [adj1] insignificant, small fat, feeble, inconsiderable, insubstantial, meager, minor, modest, negligible, off, outside, paltry, petty, piddling, remote, scanty, slender, slim, sparse, superficial, trifling, trivial, unessential, unimportant,… … New thesaurus
Slight — Slight, adv. Slightly. [Obs. or Poetic] [1913 Webster] Think not so slight of glory. Milton. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Slight — is a surname, and may refer to:* Aaron Slight (born 1966), former professional motorcycle road racer * Jim Slight (1855 1930), Australian cricketeree also* Sleight … Wikipedia
slight — [slīt] adj. [ME (northern dial.) sliht < OE, kin to OHG sleht, straight, smooth: for IE base see SLICK] 1. a) light in form or build; not stout or heavy; slender b) frail; fragile 2. having little weight, strength, substance, or significance… … English World dictionary
slight|ly — «SLYT lee», adverb. 1. in a slight manner. 2. to a slight degree; a little; somewhat: »I know him slightly. 3. in a slighting manner; disdainfully … Useful english dictionary
Slight — Slight, n. The act of slighting; the manifestation of a moderate degree of contempt, as by neglect or oversight; neglect; indignity. [1913 Webster] Syn: Neglect; disregard; inattention; contempt; disdain; scorn; disgrace; indignity; disparagement … The Collaborative International Dictionary of English
Slight — Slight, n. Sleight. Spenser. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English