-
1 skończony
skończ|ony\skończonyeni совершенный, подлинный, законченный;\skończonyone arcydzieło подлинный шедевр; \skończony artysta законченный художник; \skończony drań отъявленный (законченный) негодяй; \skończony osioł набитый дурак; ● on jest \skończony его песенка спета
* * *соверше́нный, по́длинный, зако́нченныйskończone arcydzieło — по́длинный шеде́вр
skończony artysta — зако́нченный худо́жник
skończony drań — отъя́вленный (зако́нченный) негодя́й
skończony osioł — наби́тый дура́к
-
2 skończony
mat. конечныйKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > skończony
-
3 skończony
• exhaustedSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > skończony
-
4 on jest skończony
его́ пе́сенка спе́та -
5 automat skończony
• finite automaton• finite state machineSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > automat skończony
-
6 zbiór skończony
• finite setSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > zbiór skończony
-
7 skończyć
глаг.• выполнить• выполнять• доделать• доделывать• доканчивать• достигать• завершать• завершить• заканчивать• закончить• исполнить• исполнять• кончать• кончить• оканчивать• окончить• осуществить• осуществлять• отделать• покончить• приканчивать• прикончить• свершить• совершать• совершить* * *skończ|yć\skończyćony сов. 1. (о)кончить; закончить;\skończyć pracę (о)кончить работу; \skończyć szkołę окончить школу;
2. покончить;\skończyć ze sobą покончить с собой;
3. (о wieku):ktoś \skończyćył... кому-л. исполнилось...;\skończyćył dziesięć lat ему исполнилось десять лет;
4. z czym бросить что;\skończyć z paleniem бросить курить;
● on źle \skończyćy он плохо кончит+1. ukończyć 4. zerwać
* * *skończony сов.1) (о)ко́нчить; зако́нчитьskończyć pracę — (о)ко́нчить рабо́ту
skończyć szkołę — око́нчить шко́лу
2) поко́нчитьskończyć ze sobą — поко́нчить с собо́й
3) ( o wieku): ktoś skończył... кому́-л. испо́лнилось...skończył dziesięć lat — ему́ испо́лнилось де́сять лет
4) z czym бро́сить чтоskończyć z paleniem — бро́сить кури́ть
•Syn: -
8 ciąg
m 1. mat. последовательность 2. (powietrza) тяга 3. lotn. тяга, сила тяги 4. geod. ход ciąg liczb naturalnych mat. натуральный ряд ciąg nieskończony бесконечная последовательность ciąg skończony конечная последовательность ciąg śmigła lotn. тяга винта ciąg wentylacyjny вентиляционная тягаKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > ciąg
-
9 ausgemacht
ausgemacht adj Sache uzgodniony, umówiony; abw Gauner skończony; Schwindel jawny; →LINK="ausgesprochen" ausgesprochen -
10 ausgewachsen
-
11 endlich
-
12 fix
fix und fertig, skończony, gotowy; ( erschöpft) a wypompowany;das geht ganz fix raz, dwa i gotowe;mach fix! pośpiesz się! -
13 handfest
См. также в других словарях:
skończony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, skończonyczeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} całkowicie odpowiadający swemu określeniu; zupełny, kompletny, doskonały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skończona piękność. Skończony dureń.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skończony — skończonyczeni imiesł. bierny czas. skończyć (p.) skończony w użyciu przym. 1. «całkowicie odpowiadający jakiemuś określeniu; zupełny, kompletny, całkowity» Skończone arcydzieło. Skończona piękność. Skończony głupiec, osioł. 2. «wykwalifikowany w … Słownik języka polskiego
kasza — 1. przestarz. Dmuchać, nadmuchać, pluć, napluć komuś w kaszę «wtrącać się, wtrącić się w brutalny sposób do czyichś spraw, traktować, potraktować kogoś grubiańsko, w sposób obraźliwy»: (...) jak się pan sam przekonałeś, nie tak łatwo nam dmuchać… … Słownik frazeologiczny
arytmetyczny — przym. od arytmetyka Wykonywać zadania arytmetyczne. ∆ Działanie arytmetyczne «jedno z czterech podstawowych działań na liczbach: dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie» ∆ Postęp arytmetyczny «ciąg liczbowy (skończony lub nie), w którym… … Słownik języka polskiego
bałwan — m IV, DB. a, Ms. bałwannie; lm M. y 1. «posąg bożka pogańskiego» Oddawać cześć bałwanom. 2. «figura ze śniegu podobna do postaci ludzkiej, lepiona najczęściej przez dzieci dla zabawy» Śniegowy bałwan. Bałwan ze śniegu. Lepić bałwana. 3.… … Słownik języka polskiego
cham — m IV, DB. a, Ms. chammie; lm M. y, DB. ów 1. obelż. «człowiek ordynarny, grubiański, nieokrzesany» Skończony cham. ◊ posp. Robić coś (coś zrobione) na chama «robić coś (coś zrobione) bez obsłonek, bez ukrywania właściwej intencji, często przemocą … Słownik języka polskiego
ciąg — m III, D. u, N. ciąggiem; lm M. i 1. «nieprzerwana ciągłość, tok czegoś» a) «w przestrzeni: droga, ulica, szlak, trasa; pasmo, pas» Ciąg pieszy, komunikacyjny, uliczny, spacerowy, przewozowy, handlowy, wystawowy, usługowy, widokowy. Ciąg zieleni … Słownik języka polskiego
cymbał — m IV, Ms. cymbałale; lm M. y, D. ów 1. muz. cymbały «instrument muzyczny złożony z czworobocznego pudła rezonansowego i napiętych na nim strun stalowych różnej długości, w które się uderza pałeczkami» Uderzać w cymbały. Grać na cymbałach. 2. D. u … Słownik języka polskiego
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
finalny — «taki, który stanowi rezultat, zakończenie czegoś; ostatni, końcowy, ostateczny» Finalny akcent imprezy. ∆ Produkt, wyrób finalny «produkt, wyrób gotowy, skończony» … Słownik języka polskiego
fioł — m IV, DB. a, Ms. fiołole 1. blm pot. «bzik, dziwactwo, mania; źle w głowie» Dostać fioła. Mieć fioła na jakimś punkcie. 2. lm M. y, DB. ów pot. «człowiek nienormalny, dziwak, oryginał» Kompletny, skończony, zupełny fioł. Zachowywać się jak fioł … Słownik języka polskiego