-
1 законченный
-
2 finite
skończony -
3 eriwwer
skończony -
4 exhausted
skończonywyczerpany -
5 terminating continued fraction
skończony ułamek łańcuchowyEnglish-Polish dictionary for engineers > terminating continued fraction
-
6 exhausted
skończonywyczerpanyEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > exhausted
-
7 finita
skończony, zakończony -
8 finished
['fɪnɪʃt]adj* * *1) (ended: Her chances of success are finished.) skończony2) ((negative unfinished) done; completed: a finished product.) zrobiony, skończony3) (having been completely used, eaten etc: The food is finished - there's none left.) wyczerpany -
9 finite
['faɪnaɪt]adjnumber, amount skończony* * *1) (having an end or limit: Human knowledge is finite, divine knowledge infinite.) ograniczony, skończony2) ((of a verb) having a subject: He speaks; I ran; She fell.) występujący w formie osobowej -
10 подлинный
прил.• autentyczny• faktyczny• istny• istotny• niebanalny• niezawodny• oryginalny• pewny• pierwotny• prawdziwy• rdzenny• realny• rzeczowy• rzeczywisty• szczery• wiarygodny• własnoręczny* * *autentyczny, istny, prawdziwy, rzetelny, skończony, wierny, właściwy -
11 совершенный
прил.• absolutny• bezwarunkowy• bezwzględny• całkowity• dokumentny• doszczętny• gruntowny• idealny• kompletny• perfekcyjny• perfektywny• pełny• znakomity• zupełny* * *dokonany грам., dokumentny, doskonały, skończony, zupełny -
12 скінчений
skinczenyjприкм. -
13 vollendet
-
14 vollkommen
-
15 all over
1) (over the whole of (a person, thing etc): My car is dirty all over.) cały2) (finished: The excitement's all over now.) skończony3) (everywhere: We've been looking all over for you!) wszędzie -
16 downright
-
17 incomplete
[ɪnkəm'pliːt]adj( unfinished) niedokończony, nie skończony; ( partial) niepełny, niekompletny* * *[inkəm'pli:t](not complete or finished; with some part missing: His novel was incomplete when he died; an incomplete pack of cards.) niekompletny -
18 out-and-out
-
19 proper
['prɔpə(r)]adj( genuine) prawdziwy; ( correct) właściwy; ( socially acceptable) stosownyin the town/city proper — w samym mieście
a proper fool ( inf) — skończony idiota (inf)
to go through the proper channels — przechodzić (przejść perf) właściwymi kanałami
* * *['propə]1) (right, correct, or suitable: That isn't the proper way to clean the windows; You should have done your schoolwork at the proper time - it's too late to start now.) właściwy2) (complete or thorough: Have you made a proper search?) dokładny3) (respectable or well-mannered: Such behaviour isn't quite proper.) stosowny•- properly- proper noun/name -
20 raving
- 1
- 2
См. также в других словарях:
skończony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, skończonyczeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} całkowicie odpowiadający swemu określeniu; zupełny, kompletny, doskonały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skończona piękność. Skończony dureń.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skończony — skończonyczeni imiesł. bierny czas. skończyć (p.) skończony w użyciu przym. 1. «całkowicie odpowiadający jakiemuś określeniu; zupełny, kompletny, całkowity» Skończone arcydzieło. Skończona piękność. Skończony głupiec, osioł. 2. «wykwalifikowany w … Słownik języka polskiego
kasza — 1. przestarz. Dmuchać, nadmuchać, pluć, napluć komuś w kaszę «wtrącać się, wtrącić się w brutalny sposób do czyichś spraw, traktować, potraktować kogoś grubiańsko, w sposób obraźliwy»: (...) jak się pan sam przekonałeś, nie tak łatwo nam dmuchać… … Słownik frazeologiczny
arytmetyczny — przym. od arytmetyka Wykonywać zadania arytmetyczne. ∆ Działanie arytmetyczne «jedno z czterech podstawowych działań na liczbach: dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie» ∆ Postęp arytmetyczny «ciąg liczbowy (skończony lub nie), w którym… … Słownik języka polskiego
bałwan — m IV, DB. a, Ms. bałwannie; lm M. y 1. «posąg bożka pogańskiego» Oddawać cześć bałwanom. 2. «figura ze śniegu podobna do postaci ludzkiej, lepiona najczęściej przez dzieci dla zabawy» Śniegowy bałwan. Bałwan ze śniegu. Lepić bałwana. 3.… … Słownik języka polskiego
cham — m IV, DB. a, Ms. chammie; lm M. y, DB. ów 1. obelż. «człowiek ordynarny, grubiański, nieokrzesany» Skończony cham. ◊ posp. Robić coś (coś zrobione) na chama «robić coś (coś zrobione) bez obsłonek, bez ukrywania właściwej intencji, często przemocą … Słownik języka polskiego
ciąg — m III, D. u, N. ciąggiem; lm M. i 1. «nieprzerwana ciągłość, tok czegoś» a) «w przestrzeni: droga, ulica, szlak, trasa; pasmo, pas» Ciąg pieszy, komunikacyjny, uliczny, spacerowy, przewozowy, handlowy, wystawowy, usługowy, widokowy. Ciąg zieleni … Słownik języka polskiego
cymbał — m IV, Ms. cymbałale; lm M. y, D. ów 1. muz. cymbały «instrument muzyczny złożony z czworobocznego pudła rezonansowego i napiętych na nim strun stalowych różnej długości, w które się uderza pałeczkami» Uderzać w cymbały. Grać na cymbałach. 2. D. u … Słownik języka polskiego
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
finalny — «taki, który stanowi rezultat, zakończenie czegoś; ostatni, końcowy, ostateczny» Finalny akcent imprezy. ∆ Produkt, wyrób finalny «produkt, wyrób gotowy, skończony» … Słownik języka polskiego
fioł — m IV, DB. a, Ms. fiołole 1. blm pot. «bzik, dziwactwo, mania; źle w głowie» Dostać fioła. Mieć fioła na jakimś punkcie. 2. lm M. y, DB. ów pot. «człowiek nienormalny, dziwak, oryginał» Kompletny, skończony, zupełny fioł. Zachowywać się jak fioł … Słownik języka polskiego