-
1 skarmić
глаг.• скормить* * *skarmi|ć\skarmićony сов. разг. скормить+* * *skarmiony сов. разг.скорми́тьSyn: -
2 spaść
глаг.• валиться• впасть• завалить• завалиться• опадать• падать• пасть• рухнуть• слететь• спадать• спасть• стряхнуть• упасть* * *1) (na niższą pozycję) перейти2) spaść (o opadach atmosferycznych) выпасть, пройти3) spaść (opaść) опасть, осыпаться4) spaść (utuczyć) откормить, скормить5) przen. spaść (np. o nieszczęściu) перен. лечь, пасть, обрушиться6) przen. spaść (np. o natchnieniu) перен. слететь, снизойти7) spaść (obniżyć się) спасть, понизиться, опуститься, снизиться, спуститься8) spaść (upaść) спасть, упасть, свалиться, обрушиться9) przen. spaść (np. kamień z serca) перен. спастьuratować, ocalić, zbawić спасти* * *spa|ść%1, \spaśćdnę, \spaśćdnie, \spaśćdnij, \spaśćdł, \spaśćdli сов. 1. упасть; спасть;\spaść z drzewa упасть (свалиться) с дерева; ceny \spaśćdły цены упали; opuchlizna \spaśćdła опухоль спала;
2. (zwalić się na kogoś) свалиться, обрушиться;З. опасть, осыпаться;liście \spaśćdły листья опали;
4. na kogo (obciążyć) пасть, лечь на кого (об ответственности, заботах etc.);5. пройти выпасть;\spaśćdł deszcz прошёл дождь; \spaśćdł śnieg выпал снег; ● kamień (ciężar) \spaśćdł z serca отлегло от сердца; włos mu z głowy nie \spaśćdnie его никто пальцем не тронет; ему ничего не будет;
\spaść z głowy свалиться с плеч (о заботе etc.) di. zlecieć2. откормить+1. skarmić 2. utuczyć
* * *I spadnę, spadnie, spadnij, spadł, spadli сов.1) упа́сть; спастьspaść z drzewa — упа́сть (свали́ться) с де́рева
ceny spadły — це́ны упа́ли
opuchlizna spadła — о́пухоль спа́ла
2) ( zwalić się na kogoś) свали́ться, обру́шиться3) опа́сть, осы́патьсяliście spadły — ли́стья опа́ли
5) пройти́ вы́пастьspadł śnieg — вы́пал снег
•- ciężar spadł z serca
- włos mu z głowy nie spadnie
- spaść z głowySyn:zlecieć 1)II spasę, spasie, spaś, spasł, spaśli, spasiony сов.1) скорми́ть2) откорми́тьSyn: -
3 wypaść
глаг.• валиться• впасть• вывалить• вывалиться• выпасть• завалиться• опадать• падать• пасть• рухнуть• слететь• спадать• упасть* * *wypa|ść%1, \wypaśćdnę, \wypaśćdnie, \wypaśćdł сов. 1. выпасть;2. выскочить, вылететь;\wypaść z pokoju выскочить (выбежать) из комнаты;
3. тк. 3 л. прийтись;święto \wypaśćdnie we wtorek праздник придётся на вторник; na każdego \wypaśćdnie sto złotych на каждого (на долю каждого) придётся (каждому достанется) по сто злотых;
4. тк. 3 л. (wynieść pewną sumę, liczbę) получиться, составить;5. выйти, оказаться;dobrze \wypaść a) (o czymś) удаться, оказаться удачным;
б) (о kimś) иметь успех2. (skarmić) скормить (пастьбою)* * *I wypadnę, wypadnie, wypadł сов.1) вы́пасть2) вы́скочить, вы́лететьwypaść z pokoju — вы́скочить (вы́бежать) из ко́мнаты
3) тк. 3 л. прийти́сьświęto wypadnie we wtorek — пра́здник придётся на вто́рник
na każdego wypadnie sto złotych — на ка́ждого (на до́лю ка́ждого) придётся (ка́ждому доста́нется) по сто зло́тых
4) тк. 3 л. (wynieść pewną sumę, liczbę) получи́ться, соста́вить5) вы́йти, оказа́тьсяII wypasę, wypasie, wypaś, wypasł, wypaśli, wypasiony сов.dobrze wypaść — 1) ( o czymś) уда́ться, оказа́ться уда́чным; 2) ( o kimś) име́ть успе́х
1) откорми́ть -
4 skarmiać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skarmiać
См. также в других словарях:
skarmić — dk VIa, skarmićmię, skarmićmisz, skarm, skarmićmił, skarmićmiony skarmiać ndk I, skarmićam, skarmićasz, skarmićają, skarmićał, skarmićany 1. «zużyć coś jako paszę, karmiąc zwierzęta» Skarmić koniczynę końmi. 2. «nakarmić, upaść czymś zwierzęta»… … Słownik języka polskiego
s- — «przedrostek będący odpowiednikiem przedrostka z przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, z wyjątkiem s, sz, ś (si), ć (ci)» 1. «tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający charakter dokonany czasownikowi niedokonanemu, np. chować schować, karcić… … Słownik języka polskiego
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle … Słownik języka polskiego
