-
1 skórze
skórze [skuʒɛ] -
2 skóra
skóra [skura] frękawiczki ze skóry Lederhandschuhe mPldzielić skórę na niedźwiedziu das Fell des Bären teilen, bevor man ihn erlegt hatwilk w owczej skórze der Wolf im Schafspelzprzekonać się o czymś na własnej skórze etw am eigenen Leibe erfahrendać komuś w skórę [ lub przetrzepać komuś skórę] jdm das Leder [ lub Fell] versohlen [ lub gerben] ( fam)nie chcieć być w czyjejś skórze nicht in jds Haut stecken mögen ( fam) -
3 bąbel
-
4 doświadczać
doświadczać (-am) < doświadczyć> (-ę) (G) erfahren (A); bólu, przykrości erleiden, erdulden (A);los go ciężko doświadczył das Schicksal hat ihn hart geprüft;doświadczać na własnej skórze am eigenen Leib erfahren -
5 pręga
krwawa pręga blutiger Striemen m -
6 skóra
mieć gładką skórę glatte Haut haben;ze skóry Leder-;dać pf w skórę k-u jemanden verprügeln;skóra i kości fig Haut und Knochen;dobrać się pf do skóry k-u jemandem auf die Pelle rücken;nie chciałbym być w jego skórze ich möchte nicht in seiner Haut stecken -
7 wilk
wilk m (-a; -i) Wolf m; (owczarek) Schäferhund m;być głodnym jak wilk fam. einen Bärenhunger haben;wilk w owczej skórze ein Wolf im Schafspelz;patrzeć wilkiem finster dreinschauen;o wilku mowa! wenn man vom Teufel spricht!;nie wywołuj wilka z lasu! schlafende Hunde soll man nicht wecken;wilk morski żart Seebär m -
8 zgrubienie
-
9 znamię
-
10 meszek
-
11 perforacja
-
12 pęcherz
2) anat\pęcherz moczowy Harnblase f -
13 pęcherzyk
-
14 pieprzyk
1) Dim von → pieprz 2.3) dowcip z \pieprzykiem pikanter Witz m -
15 piętno
piętno [pjɛntnɔ] nt -
16 plamka
-
17 wilk
-
18 własny
1) ( należący do)mój/jego/jej \własny mein/sein/ihr eigenermiłość własna Eigenliebe fimię własne Eigenname mna koszt \własny auf eigene Kostenna własne ryzyko auf eigenes Risikona własną rękę auf eigene Faustz własnej woli aus freien Stücken ( fig), freiwilligw obronie własnej aus [ lub in] Notwehrwe \własnym imieniu in eigenem Namenwe własnej osobie persönlich[przekonać się o czymś] na własnej skórze [etw] am eigenen Leibe [erfahren][widzieć] na własne oczy mit eigenen Augen [sehen]o \własnych siłach aus eigenen Kräften„do rąk \własnych” „zu eigenen Händen“2) ( pochodzący od)ciasto własnego wypieku selbstgebackener Kuchen m3) ( indywidualny)\własny styl eigener [ lub individueller] Stil m -
19 zaczerwienienie
-
20 znamię
- 1
- 2
См. также в других словарях:
myśleć o własnej skórze — {{/stl 13}}{{stl 7}} w kłopotliwej sytuacji troszczyć się tylko o siebie, bez zwracania uwagi na innych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Myśl o własnej skórze, a nie pytaj, co z nimi będzie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wilk w jagnięcej [owczej] skórze — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kimś udającym dobrego, pokornego, sprawiedliwego itp., a w rzeczywistości złym i podstępnym {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… … Słownik frazeologiczny
skóra — ż IV, CMs. skórze; lm D. skór 1. «zewnętrzna powłoka ciała kręgowców, pełniąca funkcję ochronną, biorąca udział w termoregulacji, oddychaniu, wydalaniu (pot) i gospodarce wodnej; zawiera receptory wrażliwe na dotyk, ucisk, ciepło, zimno, ból oraz … Słownik języka polskiego
skóra — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. skórze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} elastyczna powłoka pokrywająca ciało ludzi i zwierząt, osłaniająca organizm przed czynnikami zewnętrznymi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skóra… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wilk — 1. Bajka o żelaznym wilku «opowiadanie o czymś, co wydaje się nieprawdopodobne, nierealne, w co trudno uwierzyć»: Bezrobocie w peerelu oficjalnie nie istniało, więc i zasiłki dla bezrobotnych wydawały się bajką o żelaznym wilku. Metr 06/04/2001.… … Słownik frazeologiczny
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego
piętno — n III, Ms. piętnonie; lm D. piętn 1. «znak, znamię odbite, wyciśnięte, wypalone itp. na czymś jako znak rozpoznawczy (zwykle na skórze zwierzęcia, dawniej także na twarzy lub plecach zbrodniarza albo niewolnika); ślad, np. od uderzenia» Krwawe… … Słownik języka polskiego
świerzbowiec — m II, DB. świerzbowiecwca; lm M. świerzbowiecwce, D. świerzbowiecwców med. wet. «pasożyt z rzędu roztoczy, którego samice drążą korytarze w skórze ludzi i niektórych zwierząt domowych, wywołując świerzb; znanych jest wiele gatunków, z których… … Słownik języka polskiego
wołowy — 1. «dotyczący wołu lub krowy; pochodzący z wołu; przyrządzony z mięsa wołu lub krowy» Polędwica wołowa. Łój wołowy. Mięso wołowe na rosół, na bitki. Duszona pieczeń wołowa. ◊ Trudno byłoby coś spisać na wołowej skórze, na wołowej skórze by nie… … Słownik języka polskiego
wykwit — m IV, D. u, Ms. wykwiticie; lm M. y 1. blm książk. «najwyższy przejaw, najwyższe osiągnięcie twórczości artystycznej» Wspaniały wykwit twórczości literackiej, malarskiej. 2. bot. «Fuligo, śluzowiec żółtej barwy, pospolity na butwiejących… … Słownik języka polskiego