-
41 egg-steinn
m. an edged, sharp stone, Edda. (Ub.) 290. -
42 FAR
* * *n.1) a means off passage, ship; bjarga fari á floti, to save a vessel qflaat; in compds., a trading vessel (Íslands-far, Englands-far);2) passage; taka (fá, ráða) sér fari or far, to take a passage in a ship; beiðast fars, to ask for a passage; synja e-m fars, to deny one a passage; banna e-m f., to forbid one to sail (cf. farbann);3) trace, print, track (Sveinki rak lömb sín til fjöru í förin); villast hundarnir farsins, the hounds lose the track; of et sama f., on the same subject;4) life, conduct, behaviour; í fari konungsins in the king’s character;5) state, condition (gefa þeir eigi gaum um hennar far) f. veðranna, the course of the winds; at fornu fari, of yore, of old.* * *n.I. motion, travel; rare in this sense, as the fem. för and ferð, q. v., are used instead.β. of the clouds, in the phrase, far á lopti, drift in the sky.II. a means of passage, a ship; far er skip, Edda 110, Skálda 163: the allit. phrase, hvert fljótanda far, every floating vessel, Fms. xi. 125, Fær. 260; at bjarga fari á floti, Hm. 155.2. in compds, a trading vessel; Íslands-far, an Iceland-trader, Fms. vi. 370, vii. 32; Englands-far, an English-trader, ix. 41; Dýrlinnar-far, a Dublin ship, Eb. 254; fjögra-, tveggja-, sex-manna-far, a four-, two-, six-oared boat.3. passage, in the phrases, taka sér (e-m) fari, fá sér fari, ráða sér fari, usually so in dat., but in mod. usage acc. (taka, ráða sér far), to take a passage in a ship, Gþl. 516, Grág. ii. 400, 406 (acc.), Ld. 50, Landn. 307, Eg. 288, Nj. 111, 112, Ísl. ii. 199, Eb. 194; beiðask fars, id., Grág. i. 90, Fms. vi. 239; banna e-m far, to forbid one a passage, stop one (far-bann), Landn. 307; synja e-m fars, to deny one a passage (far-synjan), Hbl. 54; at þeir hafi allir far, Jb. 393.III. a trace, track, print, Hom. 120; Sveinki rak lömb sín til fjöru í förin, at eigi mátti sjá tveggja manna för, Njarð. 376; nú villask hundarnir farsins, the hounds lost the track, Fms. v. 147, cp. O. H. L. 83: metaph., of et sama far, on the same subject, of a book, Íb. (pref.): in many compds, a print, mark of anv kind, fóta-för, footprints; skafla-för, the print of a sharp-shod horse; nálar-far, a stitch; fingra-för, a finger-print; tanna-för, a bite; nagla-för, the marks of nails, John xx. 25; knífs-far, a knife’s mark; eggjar-far, the mark of the edge, in a cut; járna-far, the print of the shackles; kjal-far, the keel’s track, wake of a ship; um-far, a turn, round; saum-far, a rim on a ship’s side.IV. metaph. life, conduct, behaviour; hugar-far, geðs-far, lundar-far, disposition, character; ættar-far, a family mark, peculiarity; dag-far, daily life, conduct of life; í góðra manna fari ok vándra, 677. 3; hvat þess mundi vera í fari konungsins, in the king’s character, Fms. v. 327; ek vissa þá marga hluti í fari Knúts konungs, at hann mætti heilagr vera, xi. 287; nokkut af fyrnsku eptir í fari hans, iii. 131.2. estate, condition; ok gefa þeir eigi gaum um hennar far, N. G. L. i. 226; sem hann hafði skírt far sitt, made known his state, how he fared, 34; aldar-far, Lat. genius seculi; dægra-far, q. v.: sára-far, the state of the wounds; víga-far, q. v.; heilindis-far, health, Mar. 124; far veðranna, the course of the winds, Eb. 218; þá skrifaða ek þessa (bók) of et sama far, on the same subject, Íb. (pref.)3. the phrase, at forni fari, of yore, of old, Gþl. 85, 86, Eg. 711; at fornu fari ok nýju, of yore and of late, D. N.; at réttu fari, justly.β. the phrase, göra sér far um e-t, to take pains about a thing.B. = fár, q. v., bale, ill-fate (rare); far er reiði, far er skip, Edda 110; at hann mundi fara þat far sem hans formaðr, that he would fare as ill as his predecessor, Bs. i. 758: cp. the dubious phrase, muna yðvart far allt í sundi þótt ek hafa öndu látið, your ill-fate will not all be afloat, i. e. cleared off, though I am dead, Skv. 3. 51; vera í illu fari, to fare ill, be in a strait, Orkn. 480; ok vóru í illu fari hér um, Stj. 394. Judges viii. 1, ‘and they did chide with him sharply,’ A. V.; at hann skyldi í engu fari móti þeim vera, that he should not be plotting ( brooding mischief) against them, Sturl. iii. 121 C. -
43 fjalls-hyrna
or fjalls-gnípa, u, f. the horn of a fell, a sharp peak. -
44 fram-hvass
adj. forward, sharp, Fms. ii. 45, Thom. 46, 180. -
45 FRÁNN
a. gleaming, flashing (of serpents and weapons).* * *adj. gleaming, flashing, acc. fránan, Fm. 32: the word seems akin to frár; only used in poetry as an epithet of serpents, and metaph. of swords and sharp weapons; fránn naðr, Vsp. 65; f. ormr, Vkv. 16; fránn dreki, frán egg, Lex. Poët. passim: of the eyes, flashing, id. Eggert uses it of a cloud gilded by the sun, sólin brauzt fram ór fránu skýi, Bb. 2. 33. POËT.COMPDS: fráneygr, fránleitr. -
46 FROST
* * *n. frost;frost var veðrs, it was frosty weather;in pl., frost mikil ok kuldar, much frost and cold;frost ok snjóar, frost and snow.* * *n. [frjósa; A. S. fyrst; Engl., Germ., Dan., and Swed. frost]:—frost: allit., frost ok funi, Sl. 18, Fas. iii. 613; frost veðrs, Fms. ix. 241: often used in pl., frost mikil ok kuldar, ii. 29; frosta vetr, a frosty winter, Ann. 1348; frost ok snjóar, frost and snow; hörku-f., a sharp frost. frosta-tól, n. ‘frosty tools’ i. e. frail tools or implements that crack as if frost-bitten. -
47 glæja
dd, to glow; glæjanda frost, a sharp frost, Sks. 229. -
48 GLÖGGR
adj. (also spelt gleggr and gleyggr), acc. glöggvan with a final v in the weak cases; compar. glöggra and glöggvari; superl. glöggstr and glöggvastr; [the prob. Goth. form is glaggvus; A. S. gleaw; Hel. glau; Scot. gleg = quick, clever; O. H. G. glaw]:—clear-sighted, and in metaph. sense clever, of things clear, distinct; ok hafa þat allt er hitsug leifir eðr glöggra er, Grág. i. 7; glöggt er gests augat, sharp ( prying) is the stranger’s eye, a saying; skýring eðr glöggvari greining, a clearer distinction, Skálda 205; Stjörnu-Oddi er gleyggstr var í allri tölu ok himintungla-gangi, Rb. 90; glöggr til brjósts ok bækr, Thom. 12:—neut., skýra glöggt frá e-u, to expound distinctly, Hom. 47; eigi þarf glöggra at skýra, 52; eigi er mér þat glöggt, ‘tis not clear to me, Grett. 108; vera glöggrar greinar, to distinguish sharply, Bs. ii. 11; hón kenndi hann glöggt, she knew him well, Fms. iv. 131; Þorgnýr föður-faðir minn mundi glöggt ( remembered clearly) Eirík Uppsala-konung, 162; mun ek glöggt vita hvárt rétt er ráðit eðr eigi, vii. 107; víðast af löndum spurði hann um siðu manna þá menn er glöggst vissu, Hkr. ii. 61; vita gleygt, id., 625. 96.2. metaph. stingy; sýtir æ glöggr við gjöfum, a saying, Hm. 47; glöggr við gesti, a stingy host, Hym. 9; glöggr flugar, poët. unflinching, Skv. 1. 7; fé-glöggr, stingy of money; matar-g., stingy of meat; hugar-g., mean, Fbr. 162 (in a verse). -
49 glögg-skygn
adj. (glögg-skygni, f.), sharp-sighted, Nj. 77, Stj. 228. -
50 glögg-sýnn
adj., Stj. 228, v. l.: sharp-witted, Bs. i. 272, Eluc. 16. -
51 GREIN
* * *(pl. -ir), f.2) point, head, part (í öllum greinum); í annarri g., in the second place;3) cause, reason; fyrir þá g., therefore;5) understanding, discernment; gløggrar greinar, sharpwitted;6) dissent, discord (varð mart til greina með þeim); vald fyrir utan alla g., undisputed (absolute) power.* * *f., pl. ar and ir; the mod. pl. greinar means branches, in other senses greinir: [Dan. green; Swed. gren; not found in Germ., Saxon, nor Engl.]:I. prop. a branch of a tree, ‘lim’ is the foliage; af hverri grein draup hunang sætt, Pass. 32. 4; vínviðar-greinir, vine branches, Stj, 200; pálma-viðar-g., a palm branch; kvíslask með stórum greinum, spread with large branches, Sks. 441, 443; þar vex fyrst upp einn bulr af rótunum, ok kvíslast síðan með mörgum greinum ok limum, 555.II. metaph. a branch, arm:1. hafs grein, an arm of the sea, Stj. 287; í sjau staði er skipat þessarar listar greinum, Alg.; vísinda grein, branch of science (Germ. fach); lærdóms-grein, branch of doctrine; sundr-skiptingar grein, subdivision, Stj. 287; tvífaldleg grein, double kind, N. G. L. ii. 352; þessi er grein ( particulars) á kaupeyris tíund, id.; sannkenningar hafa þrenna grein, Edda 122; Guð er einn í Guðdómi en þrennr í grein (of the Trinity), Fas. iii. 662; einkanligr í grein, Bs. ii. 21; allar greinir loptsins ok jarðarinnar, Edda 144 (pref.); hann greindi í tvær greinir ok tuttugu, Rb. 78; í þessi grein, on this head, in this case, Band. 11.β. denoting cause, reason; fyrir þá grein, therefore, Stj. 124; fyrir sagða grein, for the said reason, Mar., Sks. 682; fyrir þá (þessa) grein, Stj. 22, 23, 167, passim; finnr hann til þess þrjár greinir, Grett. 208 new Ed.; at þér upp lúkit nokkurri grein fyrir mér, at þat megi skilja, Sks. 660.γ. a point, head, part; meðr samri grein, under the same head, Dipl. i. 521; í annari grein, in the second place, iv. 7, Grett. 156, Fb. i. 216; með slíkri grein sem hér segir, K. Á. 82; í öllum greinum, Mk. 9; sagða grein, the said point, head, Dipl. iii. 13; í nokkurum greinum, in some points, i. 3; hverja grein, in every point, Gþl. 177; fyrir allar greinir, in all respects, Mar. 616; en er biskup vissi þessar greinir, the points, particulars (of the case), Bs. i. 727.2. denoting distinction, discernment, division; höggva svá títt at varla mátti grein sjá, Bret. 64; sjá grein handa, to discern one’s hands, Bs. ii. 5; fyrir utan alla grein, without exception, i. 281; hver er grein setningar háttanna, disposition of the metres, Edda 120; hljóðs grein, distinction of sound, accent, id., Skálda 182; göra grein góðs ok ills, Eluc. 20; setja glögga grein, to make a clear distinction, 677. 5; fyrir greinar sakir ( for the sake of distinction) er diphthongus fundinn í norrænu, Skálda 178; sundr-grein ok saman-setning, 177; ok veit ek þó grein allra stunda, Fms. v. 335; litlar greinir ok tengingar höfum ver konungs-málanna ór flokki yðrum, i. e. you take little notice of the king’s errand, Mork. 138; bera grein á e-t, to discern a thing, Mar.; þar kann ek at göra grein á, I can explain that, Fb. i. 419.β. understanding; þau (the idols) hafa enga grein, Fms. x. 232; vitr ok frábærrar greinar, xi. 429; glöggrar greinar, sharp-witted, Bs. ii. II; sumum gefsk anda-grein, spiritual discernment, Greg. 20.γ. a record; þessa grein konungsdóms hans ritaði fyrst Ari, this record of the king’s reign was first written by Are, Ó. H. 188; í greinum ok bóklegu námi, Mar.δ. a part, head, paragraph, in a book (mod.); ritningar-grein, a quotation from Scripture.3. denoting diversity, difference; en þó er hér, herra, grein í, Fb. ii. 78; en þó er þar grein á, hvárt …, K. Á. 124; ok voldi því grein tungna þeirra er hann var konungr yfir, Sks. 458; at grein var á trú þeirri er hvárt þeirra hafði til Guðs, 470; sú er grein á syslu biskups ok konungs, at …, 803.β. dissent; brátt görðusk greinir í um samþykki konunganna, Fms. vi. 185; varð mart til greina með þeim, 195; greinir ok sundrþykki, ix. 428; var þá grein mikil með fólki um konungs-tekjuna, x. 41; vald fyrir utan alla grein, power without dissent, i. e. absolute, undisputed power, Bs. i. 281; grein eða áskilnaðr, Stj. 298; en ef verri menn gengu á milli þá vóru jafnan greinir talaðar, Fb. ii. 411; urðu margar greinir með þeim Kolbeini Tumasyni, Sturl. ii. 1.COMPDS: greinarlaust, greinarmál, greinarmikill, greinarmunr, greinavænn. -
52 harð-eggjaðr
adj. sharp-edged, Grett. (in a verse). -
53 HEIÐ
n. bright (clear) sly (veðr var bjart ok skein sól í heiði).* * *1.n. brightness of the sky; heið ok sólskin, Ó. H. 108, Bs. i. 339; sólina, ef í heiði mætti sjá, K. Þ. K. 96: in plur., frost fylgði mikit veðrinu, ok vóru stundum heið í himininn upp, the gale was followed by sharp frost, and now and then there were bright spots up in the sky, Bjarn. 54; veðr var bjart ok skein sól í heiði, Fms. v. 77; tunglið þá það skín í heiði, Rb. 108; sem þá er roðar fyrir upprennandi sólu í hinu fegrsta heiði, Karl. 111, v. l.; sem röðull renni upp í heiði, Arnór: in poetry the heaven is called heiðs há-rann, the high hall of brightness, Lex. Poët.2.f. a fee, stipend, payment, an obsolete word only found in poets; the phrase, haptsœnis heið, the atoning fee of the gods = poetry, a song, in a verse of Kormak, seems to refer to the tale in Edda 47 (Skáldskapar-mál, ch. 3); whence heið-fé, n. a fee, stipend, Edda (Gl.): heið-frömuðr, m. an epithet of a king: heið-gjöf, f. a gift of fee: heið-launaðr, part. paid, granted in fee, N. G. L. i. 91: heið-maðr, m. a king’s man, who holds land in fee from the king: heið-menningr, m. a nickname, Landn.: heið-mærr, adj. open-handed: heið-sær, adj. sowing gold, open-handed, Lex. Poët.: heið-þegi, a, m. = heiðmaðr, esp. of a king’s man, answering to the mod. soldier; for all these words vide Lex. Poët.II. hence metaph. worth, value; lítils heiðar, of small worth, of small repute, Fms. vi. 130 (in a verse); Daniel sá einskis heiðar á Bel, D. saw naught of worth in Bel, Blanda: whence the mod. compds, heiðar-liga, adv. worthily; heiðar-ligr, adj. worthy, honourable; vide heiðr below. -
54 hnýflóttr
adj. short-horned; see knýflóttr: metaph. pointed, sharp, in reply. -
55 hvass-kömbóttr
adj. with a sharp comb or crest, Stj. 77. -
56 hvass-leitr
adj. sharp-looking, Fas. i. 179 (in a verse). -
57 hvass-ligr
adj. sharp, Edda (in a verse). -
58 hvass-nefjaðr
adj. sharp-nebbed, Sks. 418. -
59 hvass-oddaðr
adj. sharp-pointed, Ht. R. -
60 hvass-orðr
adj. sharp-worded, Hsm.
См. также в других словарях:
Sharp — Sharp, a. [Compar. {Sharper}; superl. {Sharpest}.] [OE. sharp, scharp, scarp, AS. scearp; akin to OS. skarp, LG. scharp, D. scherp, G. scharf, Dan. & Sw. skarp, Icel. skarpr. Cf. {Escarp}, {Scrape}, {Scorpion}.] 1. Having a very thin edge or fine … The Collaborative International Dictionary of English
Sharp — K.K Rechtsform Kabushiki kaisha ISIN JP3359600008[1] Gründung … Deutsch Wikipedia
SHARP — Pour l’article homophone, voir Sharpe. Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
sharp — [ʆɑːp ǁ ʆɑːrp] adjective a sharp increase, fall etc is very sudden and very big: • a sharp rise in interest rates • Unemployment generally brings a sharp fall in income. • The group reported a sharp decline in full year profits. sharply adverb … Financial and business terms
sharp — [shärp] adj. [ME < OE scearp, akin to Ger scharf, ON skarpr < IE * (s)kerb(h) < base * (s)ker , to cut > SHEAR, HARVEST, L caro, flesh] 1. suitable for use in cutting or piercing; having a very thin edge or fine point; keen 2. having… … English World dictionary
sharp — sharp, keen, acute can all mean having a fine point or edge, but it is in several of their extended senses that they are most likely to come into comparison. As applied to persons or their qualities, especially of intellect, all three can… … New Dictionary of Synonyms
Sharp — may refer to: *Sharp (music), a musical notation sign (music|sharp) *Sharp (flour), a flour made from hard wheat *Sharp (set theory) *Sharp (crater), a lunar impact crater *Sharp (material property)An organization: *Sharp Corporation, a Japanese… … Wikipedia
sharp — [adj1] knifelike, cutting aciculate, acuate, acuminate, acuminous, acute, apical, barbed, briery, cuspate, cuspidate, edged, fine, ground fine, honed, horned, jagged, keen, keen edged, knife edged, needlelike, needle pointed, peaked, pointed,… … New thesaurus
sharp — sharp; sharp·en; sharp·en·er; sharp·er; sharp·ie; sharp·ish; sharp·ite; sharp·ly; sharp·ness; sharp·ster; un·sharp; … English syllables
Sharp — Sharp, adv. 1. To a point or edge; piercingly; eagerly; sharply. M. Arnold. [1913 Webster] The head [of a spear] full sharp yground. Chaucer. [1913 Webster] You bite so sharp at reasons. Shak. [1913 Webster] 2. Precisely; exactly; as, we shall… … The Collaborative International Dictionary of English
Sharp EL-8 — von 1971 Der EL 8 von Sharp ist der erste mobile elektronische Taschenrechner der Welt, der in Serie gefertigt wurde. Er wurde im Januar 1971 eingeführt. Die Elektronik ist in vier von Rockwell hergestellten LSI ICs (large scale integration)… … Deutsch Wikipedia