-
1 fugla-/hænsnaprik
-
2 sitja/sofa á priki/grein
-
3 GREIN
* * *(pl. -ir), f.2) point, head, part (í öllum greinum); í annarri g., in the second place;3) cause, reason; fyrir þá g., therefore;5) understanding, discernment; gløggrar greinar, sharpwitted;6) dissent, discord (varð mart til greina með þeim); vald fyrir utan alla g., undisputed (absolute) power.* * *f., pl. ar and ir; the mod. pl. greinar means branches, in other senses greinir: [Dan. green; Swed. gren; not found in Germ., Saxon, nor Engl.]:I. prop. a branch of a tree, ‘lim’ is the foliage; af hverri grein draup hunang sætt, Pass. 32. 4; vínviðar-greinir, vine branches, Stj, 200; pálma-viðar-g., a palm branch; kvíslask með stórum greinum, spread with large branches, Sks. 441, 443; þar vex fyrst upp einn bulr af rótunum, ok kvíslast síðan með mörgum greinum ok limum, 555.II. metaph. a branch, arm:1. hafs grein, an arm of the sea, Stj. 287; í sjau staði er skipat þessarar listar greinum, Alg.; vísinda grein, branch of science (Germ. fach); lærdóms-grein, branch of doctrine; sundr-skiptingar grein, subdivision, Stj. 287; tvífaldleg grein, double kind, N. G. L. ii. 352; þessi er grein ( particulars) á kaupeyris tíund, id.; sannkenningar hafa þrenna grein, Edda 122; Guð er einn í Guðdómi en þrennr í grein (of the Trinity), Fas. iii. 662; einkanligr í grein, Bs. ii. 21; allar greinir loptsins ok jarðarinnar, Edda 144 (pref.); hann greindi í tvær greinir ok tuttugu, Rb. 78; í þessi grein, on this head, in this case, Band. 11.β. denoting cause, reason; fyrir þá grein, therefore, Stj. 124; fyrir sagða grein, for the said reason, Mar., Sks. 682; fyrir þá (þessa) grein, Stj. 22, 23, 167, passim; finnr hann til þess þrjár greinir, Grett. 208 new Ed.; at þér upp lúkit nokkurri grein fyrir mér, at þat megi skilja, Sks. 660.γ. a point, head, part; meðr samri grein, under the same head, Dipl. i. 521; í annari grein, in the second place, iv. 7, Grett. 156, Fb. i. 216; með slíkri grein sem hér segir, K. Á. 82; í öllum greinum, Mk. 9; sagða grein, the said point, head, Dipl. iii. 13; í nokkurum greinum, in some points, i. 3; hverja grein, in every point, Gþl. 177; fyrir allar greinir, in all respects, Mar. 616; en er biskup vissi þessar greinir, the points, particulars (of the case), Bs. i. 727.2. denoting distinction, discernment, division; höggva svá títt at varla mátti grein sjá, Bret. 64; sjá grein handa, to discern one’s hands, Bs. ii. 5; fyrir utan alla grein, without exception, i. 281; hver er grein setningar háttanna, disposition of the metres, Edda 120; hljóðs grein, distinction of sound, accent, id., Skálda 182; göra grein góðs ok ills, Eluc. 20; setja glögga grein, to make a clear distinction, 677. 5; fyrir greinar sakir ( for the sake of distinction) er diphthongus fundinn í norrænu, Skálda 178; sundr-grein ok saman-setning, 177; ok veit ek þó grein allra stunda, Fms. v. 335; litlar greinir ok tengingar höfum ver konungs-málanna ór flokki yðrum, i. e. you take little notice of the king’s errand, Mork. 138; bera grein á e-t, to discern a thing, Mar.; þar kann ek at göra grein á, I can explain that, Fb. i. 419.β. understanding; þau (the idols) hafa enga grein, Fms. x. 232; vitr ok frábærrar greinar, xi. 429; glöggrar greinar, sharp-witted, Bs. ii. II; sumum gefsk anda-grein, spiritual discernment, Greg. 20.γ. a record; þessa grein konungsdóms hans ritaði fyrst Ari, this record of the king’s reign was first written by Are, Ó. H. 188; í greinum ok bóklegu námi, Mar.δ. a part, head, paragraph, in a book (mod.); ritningar-grein, a quotation from Scripture.3. denoting diversity, difference; en þó er hér, herra, grein í, Fb. ii. 78; en þó er þar grein á, hvárt …, K. Á. 124; ok voldi því grein tungna þeirra er hann var konungr yfir, Sks. 458; at grein var á trú þeirri er hvárt þeirra hafði til Guðs, 470; sú er grein á syslu biskups ok konungs, at …, 803.β. dissent; brátt görðusk greinir í um samþykki konunganna, Fms. vi. 185; varð mart til greina með þeim, 195; greinir ok sundrþykki, ix. 428; var þá grein mikil með fólki um konungs-tekjuna, x. 41; vald fyrir utan alla grein, power without dissent, i. e. absolute, undisputed power, Bs. i. 281; grein eða áskilnaðr, Stj. 298; en ef verri menn gengu á milli þá vóru jafnan greinir talaðar, Fb. ii. 411; urðu margar greinir með þeim Kolbeini Tumasyni, Sturl. ii. 1.COMPDS: greinarlaust, greinarmál, greinarmikill, greinarmunr, greinavænn. -
4 VAGL
* * *m. beam, esp. an upper cross-beam.* * *m. [Ivar Aasen vagl; Swed. vagel = a roost]:—a beam, esp. an upper cross-beam, roost; hann hljóp í þvertré á húsinu ok síðan á vaglinn ok af vaglinum ok út í glugginn, Fms. x. 290.II. [cp. Engl. wall-eye], a beam in the eye (a disease); vagl á auga, Ísl. Þjóðs.; at þeim vaglinum sem er í þínu auga gætir þú ekki—þú hræsnari, drag fyrst út vaglinn úr þínu auga, Luke vi. in the edit, of 1540.III. a local name, Vaglar, Lv. -
5 vera húsbóndi
См. также в других словарях:
Roost — Roost, n. [AS. hr[=o]st; akin to OD. roest roost, roesten to roost, and probably to E. roof. Cf. {Roof}.] 1. The pole or other support on which fowls rest at night; a perch. [1913 Webster] He clapped his wings upon his roost. Dryden. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
roost — roost; roost·er; roost·ers; un·roost; … English syllables
Roost — Roost, v. i. [imp. & p. p. {Roosted}; p. pr. & vb. n. {Roosting}.] 1. To sit, rest, or sleep, as fowls on a pole, limb of a tree, etc.; to perch. Wordsworth. [1913 Webster] 2. Fig.; To lodge; to rest; to sleep. [1913 Webster] O, let me where thy… … The Collaborative International Dictionary of English
Roost — bezeichnet: Roost Warendin, eine Gemeinde im französischen Département Nord Jan Van der Roost, ein belgischer Komponist und Dirigent Siehe auch: Roest Rost Diese Seit … Deutsch Wikipedia
roost — ► NOUN ▪ a place where birds or bats regularly settle to rest. ► VERB ▪ (of a bird or bat) settle or gather for rest. ● curses, like chickens, come home to roost Cf. ↑curses, like chickens, come home to roost ORIGIN Old English … English terms dictionary
roost — [ro͞ost] n. [ME < OE hrost, akin to MDu roest < IE base * kred , timberwork > OSlav krada, woodpile, Goth hrōt, roof] 1. a perch on which birds, esp. domestic fowls, can rest or sleep 2. a place with perches for birds 3. a place for… … English World dictionary
Roost — Roost, n. Roast. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Roost — Roost, v. t. See {Roust}, v. t. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
roost|er — «ROOS tuhr», noun. 1. the male of the common domestic bird kept for its eggs and meat; male chicken; cock. SYNONYM(S): chanticleer. 2. Figurative. a cocky man or boy. ╂[apparently < roost + er1] … Useful english dictionary
Roost — Porté notamment dans le Haut Rhin, le nom est plus fréquent sous la forme Rost et semble originaire de Suisse. Il correspond à l allemand Rost (= gril, également feu, brasier en moyen haut allemand). On hésitera entre le surnom d un cuisinier et… … Noms de famille
roost — vb perch, *alight, light, land … New Dictionary of Synonyms