Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

shady

  • 1 opacus

    ŏpācus, a, um, adj.
    I.
    In the shade, shaded, shady (class.):

    opaca vocantur umbrosa,

    Fest. p. 185 Müll.:

    ripa,

    Cic. Leg. 1, 5, 15:

    frigus,

    shady coolness, cool shade, Verg. E. 1, 53:

    vallis,

    Hor. Ep. 1, 16, 5.— Comp.:

    locus umbrā opacior,

    Plin. Ep. 5, 6, 25.— Sup.:

    opacissima nemorum pascua,

    Col. 6, 22.— Neutr. absol.:

    colores, qui in opaco clarius micant,

    in the shade, Plin. 10, 20, 22, § 43.—So in plur. with gen.:

    per opaca locorum,

    through shady places, Verg. A. 2, 725; 6, 633.—
    B.
    Transf.
    1.
    Darkened as if by shades, dark, obscure ( poet. and in post-class. prose):

    nox,

    Verg. A. 4, 123:

    domus Cyclopis,

    id. ib. 3, 619:

    nubes,

    Ov. A. A. 2, 619:

    mater,

    i. e. the earth, id. M. 2, 274:

    crepuscula,

    in the lower regions, id. ib. 14, 122:

    vetustas,

    Gell. 10, 3, 15:

    mons,

    Vulg. 1 Reg. 23, 14.—
    * 2.
    Bushy, thick:

    barba,

    Cat. 37, 19.—
    II.
    That gives or casts a shade, shady ( poet.):

    nemus,

    Verg. A. 8, 107:

    ilex,

    id. ib. 11, 851:

    herba,

    Ov. M. 3, 438.

    Lewis & Short latin dictionary > opacus

  • 2 opācus

        opācus adj.,    in the shade, shaded, shady: ripa: frigus, cool shade, V.: vallis, H.— Plur n. as subst: per opaca locorum, shady places, V.—Darkened, dark, obscure: domus Cyclopis, V.: mater, i. e. earth, O.: crepuscula, of the lower regions, O.— Casting a shade, shady: nemus, V.: Arctos, H.: barba, thick, Ct.
    * * *
    opaca, opacum ADJ
    dark, shaded; opaque

    Latin-English dictionary > opācus

  • 3 umbrifer

        umbrifer era, erum, adj.    [umbra+1 FER-], shade-bringing, casting shade, shady: platanus, C. poët.: nemus, V.
    * * *
    umbrifera, umbriferum ADJ
    providing shade, shady

    Latin-English dictionary > umbrifer

  • 4 umbrōsus

        umbrōsus adj. with comp.    [umbra], full of shade, rich in shade, shady, umbrageous: locus umbrosior: Heliconis orae, H.: Ida, O.: vallis, V.— Giving shade, casting shadows, shading: inter densas, umbrosa cacumina, fagos, V.: silva, O.: in umbrosis lucis, H.
    * * *
    umbrosa, umbrosum ADJ
    shady, shadowy

    Latin-English dictionary > umbrōsus

  • 5 nemorōsus

        nemorōsus adj.    [nemus], full of woods, woody: Zacynthos, V.: Oete, O.: iuga, Iu.— Full of foliage, shady: silvae, O.
    * * *
    nemorosa, nemorosum ADJ

    Latin-English dictionary > nemorōsus

  • 6 obscūrus

        obscūrus adj. with comp. and sup.    [1 SCV-], dark, darksome, dusky, shady, obscure: umbra, C. poët.: lucus, V.: antrum, O.: tabernae, H.: lux, L.: lumen, darkness visible, S.: caelum, H.: ferrugo, black, V.: dentes, black, Iu.: aquae, i. e. turbid, O.—As subst n., the dark, darkness, obscurity: sub obscurum noctis, V.—Poet.: Ibant obscuri, in the dark, V.—Fig., dark, obscure, dim, indistinct, unintelligible: brevis esse laboro, Obscurus fio, H.: ius: spes, uncertain: Rem nulli obscuram Consulis, V.: videre res obscurissimas: (causae) multo obscuriores, i. e. intricate.—Plur. n. as subst: Obscuris vera involvens, V.—Not known, unknown, not recognized: est populo obscurior, not so well known: Pallas, i. e. disguised, O.: non obscurum est, quid cogitaret, hard to discern: neque est obscurum, quin, etc., it is plain that.—Obscure, ignoble, mean, low: istorum diligentia, plodding, T.: in barbaris nomen obscurius, Cs.: fama est obscurior annis, by time, V.: obscuro loco natus, of an ignoble family: obscuris orti maioribus, from insignificant ancestors.—As subst n.: in obscuro vitam habere, S.—Close, secret, reserved: homo: modestus Occupat obscuri speciem, H.: vates, i. e. the Sphinx, O.: adversus alios, Ta.: Domitiani natura obscurior, Ta.
    * * *
    obscura -um, obscurior -or -us, obscurissimus -a -um ADJ
    dark, secret; vague, obscure

    Latin-English dictionary > obscūrus

  • 7 opācō

        opācō āvī, ātus, āre    [opacus], to make shady, shade: ad opacandum hunc locum: opacat ramus humum, V.
    * * *
    opacare, opacavi, opacatus V
    shade, overshadow

    Latin-English dictionary > opācō

  • 8 umbrāculum

        umbrāculum ī, n    [umbra], a shady place, bower, arbor: lentae texunt umbracula vites, V.: ex umbraculis eruditorum in solem, the retirement. —Plur., a sunshade, parasol: pellebant umbracula soles, O.
    * * *
    shelter, shade; parasol

    Latin-English dictionary > umbrāculum

  • 9 umbrātus

        umbrātus adj.    [umbra], shady, shaded, overhung (poet.): tempora quercu, V.

    Latin-English dictionary > umbrātus

  • 10 inopacus

    ĭn-ŏpācus, a, um, adj., not shady: inopacus, askios, Gloss. Philox.

    Lewis & Short latin dictionary > inopacus

  • 11 nemorosus

    nĕmŏrōsus, a, um, adj. [nemus], full of woods, woody ( poet. and in post-Aug. prose):

    Zacynthos,

    Verg. A. 3, 270 (cf. hulêessa Zakunthos, Hom. Il. 9, 24):

    canes nemorosis montibus errant,

    Ov. A. A. 3, 427; Plin. Ep. 8, 8, 2:

    juga,

    Juv. 3, 191:

    convallis,

    Plin. 4, 8, 15, § 30:

    hospitium,

    id. 35, 11, 38, § 121.—
    II.
    Transf., full of foliage, bushy, shady:

    cupressus nemorosā vertice,

    Plin. 12, 1, 5, § 9:

    silvae,

    Ov. M. 10, 687:

    nemorosi saxa Palati,

    id. F. 4, 815:

    bracchia,

    Sil. 13, 595:

    frondibus nemorosus,

    Vulg. Ezek. 31, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > nemorosus

  • 12 obscurum

    obscūrus, a, um, adj. [Sanscr. sku, to cover, akin to Gr. skeuê, skutos, kutos; cf.: scutum, cutis], dark, darksome, dusky, shady, obscure (class.).
    I.
    Lit.: unde (Acherunte) animae excitantur obscurā umbrā, in dark, shadowy forms, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37; so,

    umbra,

    Verg. A. 6, 453:

    donec in obscurum coni conduxit acumen,

    the obscure point of the cone, Lucr. 4, 431:

    lucus,

    Verg. A. 9, 87:

    antrum,

    Ov. M. 4, 100:

    convalles,

    Verg. A. 6, 139:

    tabernae,

    Hor. A. P. 229; cf. Liv. 10, 1, 5: aliae res obnoxiosae nocte in obscurā latent, Enn. ap. Gell. 7, 16 (17), 10 (Trag. v. 341 Vahl.):

    nox,

    Verg. A. 2, 420; cf.:

    per occasum solis, jam obscurā luce,

    Liv. 24, 21:

    caelum,

    Hor. C. 1, 7, 15:

    nimbus,

    Verg. A. 12, 416:

    nubes,

    id. G. 4, 60:

    ferrugo,

    i. e. black, id. ib. 1, 467:

    dentes,

    Juv. 6, 145.— Poet.: funda, dark, i. e. invisible, Val. Fl. 6, 193; cf.

    mamma,

    i. e. hidden, covered, id. 3, 52, 6:

    aquae,

    i. e. turbid, Ov. F. 4, 758.— Subst.: obscūrum, i, n., dim light, twilight:

    in obscuro, advesperascente die,

    Vulg. Prov. 7, 9; but commonly the dark, darkness, obscurity:

    sub obscurum noctis,

    Verg. G. 1, 478:

    lumen,

    i. e. darkness visible, Sall. J. 21, 2.— obscū-rum, adverb.:

    obscurum nimbosus dissidet aër,

    Luc. 5, 631.—
    B.
    Transf., to the person who is in the dark, darkling, unseen:

    ibant obscuri solā sub nocte per umbram,

    Verg. A. 6, 268:

    obscurus in ulvā Delitui,

    id. ib. 2, 135.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., dark, obscure, indistinct, unintelligible:

    Heraclitus... Clarus ob obscuram linguam,

    Lucr. 1, 639: valde Heraclitus obscurus (cf. the Gr. appellation of Heraclitus, ho skoteinos), Cic. Div. 2, 64, 133:

    quid? poëta nemo, nemo physicus obscurus?

    id. ib.:

    obscurā de re tam lucida pango carmina,

    Lucr. 1, 933; 4, 8:

    brevis esse laboro, Obscurus fio,

    Hor. A. P. 25:

    reperta Graiorum,

    Lucr. 1, 136:

    obscurum et ignotum jus,

    Cic. de Or. 1, 39, 177:

    cur hoc tam est obscurum atque caecum?

    id. Agr. 2, 14, 35:

    nolo plebem Romanam obscurā spe et caecā expectatione haerere,

    uncertain, id. ib. 2, 25, 66.— Comp., Quint. 11, 3, 60.— Sup.:

    videre res obscurissimas,

    Cic. de Or. 2, 36, 153.— Subst.:

    causae in obscuro positae,

    Cels. 1 praef. —
    2.
    In partic., rhet. t. t.: obscurum genus causae, obscure, i. e. intricate, involved, Gr. dusparakolouthêton, Cic. Inv. 1, 15, 20:

    (causae privatae) sunt multo saepe obscuriores,

    id. de Or. 2, 24, 100.—
    B.
    Not known, unknown, not recognized:

    forma,

    Ov. M. 3, 475:

    P Ilas,

    i. e. disguised, under another form, id. ib. 6, 36.—Esp. of rank and station, obscure, ignoble, mean, low:

    non est obscura tua in me benevolentia,

    Cic. Fam. 13, 70: Caesaris in barbaris erat nomen obscurius, * Caes. B. C. 1, 61:

    Pompeius humili atque obscuro loco natus,

    of an obscure, ignoble family, Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181:

    obscuris orti majoribus,

    from obscure ancestors, id. Off. 1, 32, 116:

    clarus an obscurus,

    Quint. 5, 10, 26; cf.:

    si nobilis obscurum se vocet,

    id. 11, 1, 21; 2, 3, 9:

    non obscurus professor et auctor,

    id. 2, 15, 36:

    natus haud obscuro loco,

    Sall. C. 23, 1.— Neutr. absol.:

    in obscuro vitam habere,

    Sall. C. 51, 12:

    vitam per obscurum transmittere,

    in obscurity, Sen. Ep. 19, 3:

    saepe mandatum initio litis in obscuro est,

    kept back, Gai. Inst. 4, 84.—
    C.
    Of character, close, secret, reserved:

    obscurus et astutus homo,

    Cic. Off. 3, 13, 5 (for which:

    sin me astutum et occultum lubet fingere,

    id. Fam. 3, 10, 8):

    plerumque modestus Occupat obscuri speciem,

    Hor. Ep. 1, 18, 94:

    Tiberium obscurum adversus alios, sibi uni incautum intectumque efficeret,

    Tac. A. 4, 1:

    obscurum odium,

    Cic. Fam. 3, 10, 6.— Comp.:

    natura obscurior,

    Tac. Agr. 42.— Adv.: ob-scūrē, darkly, obscurely (class.).
    A.
    Lit.: aut nihil superum aut obscure admodum cernimus, very darkly, Cic. Fragm. ap. Non. 474, 28.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of speech, darkly, obscurely, indistinctly:

    dicta,

    Quint. 3, 4, 3; 4, 1, 79.— Comp.:

    quae causa dicta obscurius est,

    Quint. 8, 2, 24.— Sup.:

    obscurissime particulā uti, Cell. 17, 13, 5: non obscurissime dicere (opp. planissime),

    id. 11, 16, 9.—
    2.
    Of birth, obscurely, ignobly, meanly (perh. only post-class.):

    obscure natus,

    Macr. S. 7, 3:

    obscurissime natus,

    Amm. 29, 1, 5.—
    3.
    Covertly, closely, secretly:

    malum obscure serpens,

    Cic. Cat. 4, 3, 6:

    tacite obscureque perire,

    id. Quint. 15, 50:

    non obscure ferre aliquid,

    id. Clu. 19, 54; cf. id. Par. 6, 1, 45; Hirt. B. G. 8, 54.— Comp.:

    ceteri sunt obscurius iniqui,

    more secretly, Cic. Fam. 1, 5, b, 2.— Sup.:

    avertere aliquid de publico quam obscurissime,

    Cic. Verr. 2, 4, 24, § 53.

    Lewis & Short latin dictionary > obscurum

  • 13 obscurus

    obscūrus, a, um, adj. [Sanscr. sku, to cover, akin to Gr. skeuê, skutos, kutos; cf.: scutum, cutis], dark, darksome, dusky, shady, obscure (class.).
    I.
    Lit.: unde (Acherunte) animae excitantur obscurā umbrā, in dark, shadowy forms, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37; so,

    umbra,

    Verg. A. 6, 453:

    donec in obscurum coni conduxit acumen,

    the obscure point of the cone, Lucr. 4, 431:

    lucus,

    Verg. A. 9, 87:

    antrum,

    Ov. M. 4, 100:

    convalles,

    Verg. A. 6, 139:

    tabernae,

    Hor. A. P. 229; cf. Liv. 10, 1, 5: aliae res obnoxiosae nocte in obscurā latent, Enn. ap. Gell. 7, 16 (17), 10 (Trag. v. 341 Vahl.):

    nox,

    Verg. A. 2, 420; cf.:

    per occasum solis, jam obscurā luce,

    Liv. 24, 21:

    caelum,

    Hor. C. 1, 7, 15:

    nimbus,

    Verg. A. 12, 416:

    nubes,

    id. G. 4, 60:

    ferrugo,

    i. e. black, id. ib. 1, 467:

    dentes,

    Juv. 6, 145.— Poet.: funda, dark, i. e. invisible, Val. Fl. 6, 193; cf.

    mamma,

    i. e. hidden, covered, id. 3, 52, 6:

    aquae,

    i. e. turbid, Ov. F. 4, 758.— Subst.: obscūrum, i, n., dim light, twilight:

    in obscuro, advesperascente die,

    Vulg. Prov. 7, 9; but commonly the dark, darkness, obscurity:

    sub obscurum noctis,

    Verg. G. 1, 478:

    lumen,

    i. e. darkness visible, Sall. J. 21, 2.— obscū-rum, adverb.:

    obscurum nimbosus dissidet aër,

    Luc. 5, 631.—
    B.
    Transf., to the person who is in the dark, darkling, unseen:

    ibant obscuri solā sub nocte per umbram,

    Verg. A. 6, 268:

    obscurus in ulvā Delitui,

    id. ib. 2, 135.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., dark, obscure, indistinct, unintelligible:

    Heraclitus... Clarus ob obscuram linguam,

    Lucr. 1, 639: valde Heraclitus obscurus (cf. the Gr. appellation of Heraclitus, ho skoteinos), Cic. Div. 2, 64, 133:

    quid? poëta nemo, nemo physicus obscurus?

    id. ib.:

    obscurā de re tam lucida pango carmina,

    Lucr. 1, 933; 4, 8:

    brevis esse laboro, Obscurus fio,

    Hor. A. P. 25:

    reperta Graiorum,

    Lucr. 1, 136:

    obscurum et ignotum jus,

    Cic. de Or. 1, 39, 177:

    cur hoc tam est obscurum atque caecum?

    id. Agr. 2, 14, 35:

    nolo plebem Romanam obscurā spe et caecā expectatione haerere,

    uncertain, id. ib. 2, 25, 66.— Comp., Quint. 11, 3, 60.— Sup.:

    videre res obscurissimas,

    Cic. de Or. 2, 36, 153.— Subst.:

    causae in obscuro positae,

    Cels. 1 praef. —
    2.
    In partic., rhet. t. t.: obscurum genus causae, obscure, i. e. intricate, involved, Gr. dusparakolouthêton, Cic. Inv. 1, 15, 20:

    (causae privatae) sunt multo saepe obscuriores,

    id. de Or. 2, 24, 100.—
    B.
    Not known, unknown, not recognized:

    forma,

    Ov. M. 3, 475:

    P Ilas,

    i. e. disguised, under another form, id. ib. 6, 36.—Esp. of rank and station, obscure, ignoble, mean, low:

    non est obscura tua in me benevolentia,

    Cic. Fam. 13, 70: Caesaris in barbaris erat nomen obscurius, * Caes. B. C. 1, 61:

    Pompeius humili atque obscuro loco natus,

    of an obscure, ignoble family, Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181:

    obscuris orti majoribus,

    from obscure ancestors, id. Off. 1, 32, 116:

    clarus an obscurus,

    Quint. 5, 10, 26; cf.:

    si nobilis obscurum se vocet,

    id. 11, 1, 21; 2, 3, 9:

    non obscurus professor et auctor,

    id. 2, 15, 36:

    natus haud obscuro loco,

    Sall. C. 23, 1.— Neutr. absol.:

    in obscuro vitam habere,

    Sall. C. 51, 12:

    vitam per obscurum transmittere,

    in obscurity, Sen. Ep. 19, 3:

    saepe mandatum initio litis in obscuro est,

    kept back, Gai. Inst. 4, 84.—
    C.
    Of character, close, secret, reserved:

    obscurus et astutus homo,

    Cic. Off. 3, 13, 5 (for which:

    sin me astutum et occultum lubet fingere,

    id. Fam. 3, 10, 8):

    plerumque modestus Occupat obscuri speciem,

    Hor. Ep. 1, 18, 94:

    Tiberium obscurum adversus alios, sibi uni incautum intectumque efficeret,

    Tac. A. 4, 1:

    obscurum odium,

    Cic. Fam. 3, 10, 6.— Comp.:

    natura obscurior,

    Tac. Agr. 42.— Adv.: ob-scūrē, darkly, obscurely (class.).
    A.
    Lit.: aut nihil superum aut obscure admodum cernimus, very darkly, Cic. Fragm. ap. Non. 474, 28.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of speech, darkly, obscurely, indistinctly:

    dicta,

    Quint. 3, 4, 3; 4, 1, 79.— Comp.:

    quae causa dicta obscurius est,

    Quint. 8, 2, 24.— Sup.:

    obscurissime particulā uti, Cell. 17, 13, 5: non obscurissime dicere (opp. planissime),

    id. 11, 16, 9.—
    2.
    Of birth, obscurely, ignobly, meanly (perh. only post-class.):

    obscure natus,

    Macr. S. 7, 3:

    obscurissime natus,

    Amm. 29, 1, 5.—
    3.
    Covertly, closely, secretly:

    malum obscure serpens,

    Cic. Cat. 4, 3, 6:

    tacite obscureque perire,

    id. Quint. 15, 50:

    non obscure ferre aliquid,

    id. Clu. 19, 54; cf. id. Par. 6, 1, 45; Hirt. B. G. 8, 54.— Comp.:

    ceteri sunt obscurius iniqui,

    more secretly, Cic. Fam. 1, 5, b, 2.— Sup.:

    avertere aliquid de publico quam obscurissime,

    Cic. Verr. 2, 4, 24, § 53.

    Lewis & Short latin dictionary > obscurus

  • 14 peropacus

    pĕr-ŏpācus, a, um, adj., very shady:

    spelunca,

    Lact. 1, 22, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > peropacus

  • 15 umbra

    umbra, ae, f. [etym. dub.; Curt. compares Sanscr. ambara, an encircling], a shade, shadow.
    I.
    Lit.:

    cum usque quaque umbra est, tamen Sol semper hic est,

    Plaut. Most. 3, 2, 79:

    illa platanus, cujus umbram secutus est Socrates,

    Cic. de Or. 1, 7, 28:

    fiebat, ut incideret luna in eam metam, quae esset umbra terrae, etc.,

    id. Rep. 1, 14, 22; cf. id. Div. 2, 6, 17:

    colles... afferunt umbram vallibus,

    id. Rep. 2, 6, 11:

    nox Involvens umbrā magnā terramque polumque,

    Verg. A. 2, 251:

    spissis noctis se condidit umbris,

    id. ib. 2, 621:

    majoresque cadunt altis de montibus umbrae,

    id. E. 1, 84; 5, 70:

    pampineae,

    id. ib. 7, 58:

    certum est mihi, quasi umbra, quoquo ibis tu, te persequi,

    Plaut. Cas. 1, 4; cf. id. Most. 3, 2, 82.—Prov.: umbras timere, to be afraid of shadows, i. e. to fear without cause, Cic. Att. 15, 20, 4:

    umbram suam metuere,

    Q. Cic. Petit. Cons. 2, 9:

    ipse meas solus, quod nil est, aemulor umbras,

    Prop. 2, 34 (3, 32), 19.—
    B.
    Transf.
    1.
    In painting, the dark part of a painting, shade, shadow:

    quam multa vident pictores in umbris et in eminentiā, quae nos non videmus!

    Cic. Ac. 2, 7, 20; so (opp. lumen) Plin. 35, 5, 11, § 29; 35, 11, 40, § 131; 33, 3, 57, § 163.—
    2.
    A shade, ghost of a dead person ( poet. and in post-Aug. prose; cf.:

    Manes, Lemures): nos ubi decidimus, Quo dives Tullus et Ancus, Pulvis et umbra sumus,

    Hor. C. 4, 7, 16:

    ne forte animas Acherunte reamur Effugere aut umbras inter vivos volitare,

    Lucr. 4, 38; cf.:

    cornea (porta), quā veris facilis datur exitus umbris,

    Verg. A. 6, 894; Tib. 3, 2, 9; Verg. A. 5, 734; Hor. C. 2, 13, 30; id. S. 1, 8, 41; Plin. 30, 2, 6, § 18; Suet. Calig. 59 al.:

    Umbrarum rex,

    i. e. Pluto, Ov. M. 7, 249; so,

    dominus,

    id. ib. 10, 16.— In the plur. umbrae, of a single dead person:

    matris agitabitur umbris,

    Ov. M. 9, 410; 8, 476; 6, 541; Verg. A. 6, 510; 10, 519 al.—
    3.
    Like the Greek skia, an uninvited guest, whom an invited one brings with him (cf. parasitus), Hor. S. 2, 8, 22; id. Ep. 1, 5, 28; Plaut. Pers. 2, 4, 27; so, of an attendant:

    luxuriae,

    Cic. Mur. 6, 13.—
    4.
    A shade, shady place, that which gives a shade or shadow (as a tree, house, tent, etc; poet.);

    of trees: nudus Arboris Othrys erat nec habebat Pelion umbras,

    Ov. M. 12, 513; so id. ib. 10, 88; 10, 90; 14, 447; Verg. G. 1, 157, id. E. 9, 20; 5, 5; Sil. 4, 681:

    Pompeiā spatiabere cultus in umbrā,

    i. e. in the Pompeian portico, Prop. 4 (5), 8, 75; so,

    Pompeia,

    Ov. A. A. 1, 67; 3, 387:

    vacuā tonsoris in umbrā,

    in the cool barber's shop, Hor. Ep. 1, 7, 50:

    studia in umbrā educata,

    in the closet, study, Tac. A. 14, 53; cf.:

    rhetorica,

    i. e. the rhetorician's school, Juv. 7, 173:

    dum roseis venit umbra genis,

    i. e. down, beard, Stat. Th. 4, 336; cf.: dubia lanuginis, Claud. Nupt. Pall. et Celer. 42: nunc umbra nudata sua jam tempora moerent, i. e. of hair, Petr. poët. 109: summae cassidis umbra, i. e. the plume or crest, Stat. Th. 6, 226:

    sed non erat illi Arcus et ex umeris nullae fulgentibus umbrae,

    i. e. quivers, id. S. 3, 4, 30.—
    5.
    A fish, called also sciaena; a grayling, umber: Salmo thymallus, Linn.; Enn. ap. App. Mag. p. 299 (Heduph. v. 7 Vahl.); Varr. L. L. 5, § 77 Müll.; Ov. Hal. 111; Col. 8, 16, 8; Aus. Idyll. 10, 90.—
    II.
    Trop., like the Engl. shadow or shade.
    A.
    Opp. to substance or reality, a trace, obscure sign or image, faint appearance, imperfect copy or representation, semblance, pretence (cf. simulacrum):

    veri juris germanaeque justitiae solidam et expressam effigiem nullam tenemus, umbrā et imaginibus utimur,

    Cic. Off. 3, 17, 69:

    umbra et imago civitatis,

    id. Rep. 2, 30, 53:

    umbra et imago equitis Romani,

    id. Rab. Post. 15, 41: o hominem amentem et miserum, qui ne umbram quidem umquam tou kalou viderit! id. Att. 7, 11, 1:

    in quo ipsam luxuriam reperire non potes, in eo te umbram luxuriae reperturum putas?

    id. Mur. 6, 13: in comoediā maxime claudicamus... vix levem consequimur umbram, Quint. 10, 1, 100:

    sub umbrā foederis aequi servitutem pati,

    Liv. 8, 4, 2:

    umbras falsae gloriae consectari,

    Cic. Pis. 24, 57:

    umbra es amantum magis quam amator,

    Plaut. Mil. 3, 1, 31:

    mendax pietatis umbra,

    Ov. M. 9, 459:

    libertatis,

    Luc. 3, 146:

    belli,

    Sil. 15, 316:

    umbras quasdam veritatis habere,

    Plin. 30, 2, 6, § 17; Claud. Laud. Stil. 1, 273.—
    B.
    Shelter, cover, protection:

    umbra et recessus,

    Cic. de Or. 3, 26, 101:

    umbrā magni nominis delitescunt,

    Quint. 12, 10, 15:

    umbra vestri auxilii tegi possumus,

    Liv. 7, 30, 18:

    sub umbrā auxilii vestri latere volunt,

    id. 32, 21, 31:

    sub umbrā Romanae amicitiae latebant,

    id. 34, 9, 10:

    morum vitia sub umbrā eloquentiae primo latebant,

    Just. 5, 2, 7.—
    C.
    Rest, leisure:

    ignavā Veneris cessamus in umbrā,

    Ov. Am. 2, 18, 3; Albin. Ob. Maec. 98.

    Lewis & Short latin dictionary > umbra

  • 16 umbraculum

    I.
    Lit., a shady place, bower, arbor, Varr. R. R. 1, 51, 2; Cic. Fragm. ap. Macr. S. 6, 4; Verg. E. 9, 42.—
    B.
    Transf., a school:

    in solem et pulverem, ut e Theophrasti doctissimi hominis umbraculis,

    Cic. Brut. 9, 37:

    ex umbraculis eruditorum in solem atque in pulverem,

    id. Leg. 3, 6, 14.—
    II.
    A sunshade, parasol, umbrella, Ov. F. 2, 311; id. A. A. 2, 209; Mart. 14, 28, 1; Tib. 2, 5, 97; Amm. 28, 4; App. Mag. p. 315, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > umbraculum

  • 17 umbrifer

    umbrĭfĕr, ĕra, ĕrum, adj. [umbra-fero].
    I.
    Shade-bringing, shade-giving, casting a shade, shady:

    platanus, Cic. poët. Div. 2. 30, 63: nemus,

    Verg. A. 6, 473:

    rupes,

    Varr. R. R. 2, 2, 11: Academia, Cic. poët. Div. 1, 13, 22.—
    II.
    (Acc. to umbra, I. B. 2.) Bearing or carrying the shades of the dead:

    linter,

    Albin. 1, 427:

    undae,

    Stat. Th. 8, 18:

    fundus,

    id. ib. 1, 57.

    Lewis & Short latin dictionary > umbrifer

  • 18 umbrosa

    umbrōsus, a, um, adj. [id.], full of shade, shady, umbrageous (class.; cf.

    opacus): locus umbrosior,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3:

    fere aquosissima sunt quaecumque umbrosissima,

    Sen. Q. N. 3, 11, 4:

    fico folium maximum umbrosissimumque,

    Plin. 16, 26, 49, § 113:

    inter densas, umbrosa cacumina, fagos,

    Verg. E. 2, 3:

    Silae,

    Prop. 1, 20, 7; Ov. M. 1, 693:

    in umbrosis lucis,

    Hor. C. 1, 4, 11:

    nemus,

    Ov. M. 7, 75:

    salices,

    id. F. 3, 17:

    vallis,

    Verg. G. 3, 331:

    harundo,

    id. A. 8, 34:

    orae Heliconis,

    Hor. C. 1, 12, 5:

    arx Parnasi,

    Ov. M. 1, 467:

    Ida,

    id. ib. 11, 762:

    tecta,

    Tib. 1, 4, 1:

    cavernae,

    Verg. A. 8, 242:

    ripa,

    Hor. C. 3, 1, 23:

    templa,

    Ov. M. 11, 360.— Subst. plur.: umbrōsa, ōrum, n., the twilight, dim light (opp. tenebrae, clara lux), Sen. Ep. 94, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > umbrosa

  • 19 umbrosus

    umbrōsus, a, um, adj. [id.], full of shade, shady, umbrageous (class.; cf.

    opacus): locus umbrosior,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3:

    fere aquosissima sunt quaecumque umbrosissima,

    Sen. Q. N. 3, 11, 4:

    fico folium maximum umbrosissimumque,

    Plin. 16, 26, 49, § 113:

    inter densas, umbrosa cacumina, fagos,

    Verg. E. 2, 3:

    Silae,

    Prop. 1, 20, 7; Ov. M. 1, 693:

    in umbrosis lucis,

    Hor. C. 1, 4, 11:

    nemus,

    Ov. M. 7, 75:

    salices,

    id. F. 3, 17:

    vallis,

    Verg. G. 3, 331:

    harundo,

    id. A. 8, 34:

    orae Heliconis,

    Hor. C. 1, 12, 5:

    arx Parnasi,

    Ov. M. 1, 467:

    Ida,

    id. ib. 11, 762:

    tecta,

    Tib. 1, 4, 1:

    cavernae,

    Verg. A. 8, 242:

    ripa,

    Hor. C. 3, 1, 23:

    templa,

    Ov. M. 11, 360.— Subst. plur.: umbrōsa, ōrum, n., the twilight, dim light (opp. tenebrae, clara lux), Sen. Ep. 94, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > umbrosus

См. также в других словарях:

  • Shady — Shad y, a. [Compar. {Shadier}; superl. {Shadiest}.] 1. Abounding in shade or shades; overspread with shade; causing shade. [1913 Webster] The shady trees cover him with their shadow. Job. xl. 22. [1913 Webster] And Amaryllis fills the shady… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • shady — UK US /ˈʃeɪdi/ adjective INFORMAL DISAPPROVING ► likely to be illegal or dishonest: »The company got involved in some rather shady business deals. » We always felt he was a very shady character …   Financial and business terms

  • shady — [adj1] dark, covered adumbral, bosky, cloudy, cool, dim, dusky, indistinct, leafy, out of the sun*, screened, shaded, shadowed, shadowy, sheltered, umbrageous, umbrous, under a cloud, vague; concepts 485,617 Ant. bright, light, open shady [adj2]… …   New thesaurus

  • shady — [shā′dē] adj. shadier, shadiest 1. giving shade 2. shaded, as from the sun; full of shade 3. of darkness, secrecy, or concealment 4. Informal of questionable character or honesty on the shady side of beyond (a given age); older than …   English World dictionary

  • Shady — may refer to: * Eminem, a nickname * Shade * Şada, Azerbaijan …   Wikipedia

  • shady — index furtive, machiavellian, unethical Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • shady — (adj.) affording shade, 1570s, from SHADE (Cf. shade) (n.) + Y (Cf. y) (2). Meaning disreputable (1862) probably is from earlier university slang sense of of questionable merit, unreliable (1848). Related: Shadiness …   Etymology dictionary

  • shady — ► ADJECTIVE (shadier, shadiest) 1) situated in or full of shade. 2) giving shade. 3) informal of doubtful honesty or legality. DERIVATIVES shadiness noun …   English terms dictionary

  • shady — [[t]ʃe͟ɪdi[/t]] shadier, shadiest 1) ADJ GRADED You can describe a place as shady when you like the fact that it is sheltered from bright sunlight, for example by trees or buildings. After flowering, place the pot in a shady spot in the garden …   English dictionary

  • shady — shadily, adv. shadiness, n. /shay dee/, adj., shadier, shadiest. 1. abounding in shade; shaded: shady paths. 2. giving shade: a shady tree. 3. shadowy; indistinct; spectral. 4. of dubious character; rather disreputable: shady dealings …   Universalium

  • shady — shad|y [ˈʃeıdi] adj comparative shadier superlative shadiest 1.) protected from the sun or producing shade ▪ a shady street ▪ It was nice and shady under the trees. 2.) probably dishonest or illegal ▪ a shady character ▪ She s been involved in… …   Dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»