-
1 severitas
sĕvērĭtas, ātis, f. [1. severus], seriousness, gravity, sternness, strictness, severity, in a good and bad sense (class. and very freq.;II.syn. gravitas): tristis severitas inest in vultu,
Ter. And. 5, 2, 16:severitatem in senectute probo: acerbitatem nullo modo,
Cic. Sen. 18, 65 (opp. lepos); id. Off. 1, 37, 134:censorum,
id. Rep. 4, 6, 15; cf. Val. Max. 2, 9.— Plur.:censorum severitates,
Gell. 4, 20, 1:tristitia et in omni re severitas,
Cic. Lael. 18, 66; cf.:homo ipsā tristitiā et severitate popularis,
id. Brut. 25, 97:si illius comitatem et facilitatem tuae gravitati severitatique asperseris,
id. Mur. 31, 66; so (opp. comitas) id. Brut. 40, 148; (opp. mansuetudo et misericordia) Sall. C. 54, 2; (opp hilaritas risusque) Cic. Brut. 93, 322:T. Torquatus cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem, etc.,
id. Fin. 1, 7, 24:evellere se aculeum severitatis vestrae,
id. Clu. 55, 152:laetissimae vir severitatis,
Vell. 2, 127, 4:Catoni severitas dignitatem addiderat,
Sall. C. 54, 2:commodare magnis peccatis severitatem,
Tac. Agr. 19:summa severitas animadversionis,
Cic. Fam. 9, 14, 7:exempli,
id. Verr. 2, 5, 3, § 7:judiciorum (opp. lenitas ac misericordia),
id. Sull. 33, 92:imperii,
Caes. B. G. 7, 4; cf.: militarem disciplinam severitatemque minuere, Auct. B. Alex. 48 fin.;65: nimia emendationis severitas,
Quint. 2, 4, 10:disciplinae,
id. 2, 2, 4:orationis,
Plin. Ep. 2, 5, 6:hac severitate aurium laetor,
this severity of taste, id. ib. 3, 18, 9.— -
2 severitas
severitas severitas, atis f строгость, суровость -
3 severitas
severitas severitas, atis f суровость -
4 severitas
sevēritās, ātis, f. (severus), die Ernsthaftigkeit, Strenge, das strenge Urteil (Ggstz. comitas, clementia, indulgentia, remissio animi), censorum, censoria, Cic.: censorum severitates, Gell. 4, 20, 1: iudiciorum, Cic.: aurium, Plin. ep.: prisca ac nimis dura, Liv.: severitatem in filio adhibere, Cic.: severitatem adhibere rei publicae causā, Cic.: comitatem alcis et facilitatem suae gravitati severitatique aspergere, Cic.: dissolvere disciplinam severitatemque, Auct. b. Alex.: quos aculeos habeat severitas gravitasque vestra, eos erigere in rem, emittere in hominem et in reum, Cic.: in summa severitate habere comitatis satis, Cic.: summam severitatem iungere cum summa humanitate, Cic.: minuere militarem disciplinam severitatemque, Auct. b. Alex.: remittere aliquid de severitate (senatum) cogendi, Cic.: suscipere iudicis severitatem in hoc crimine, Cic.: sustinere in rebus statuendis et decernendis eam severitatem, quā tu usus es in iis rebus, quae etc., Cic.: iudicum animos a severitate ad hilaritatem risumque traducere, Cic. – übtr., quaedam ipsius vitii s., Plin. 13, 21.
-
5 severitas
sevēritās, ātis, f. (severus), die Ernsthaftigkeit, Strenge, das strenge Urteil (Ggstz. comitas, clementia, indulgentia, remissio animi), censorum, censoria, Cic.: censorum severitates, Gell. 4, 20, 1: iudiciorum, Cic.: aurium, Plin. ep.: prisca ac nimis dura, Liv.: severitatem in filio adhibere, Cic.: severitatem adhibere rei publicae causā, Cic.: comitatem alcis et facilitatem suae gravitati severitatique aspergere, Cic.: dissolvere disciplinam severitatemque, Auct. b. Alex.: quos aculeos habeat severitas gravitasque vestra, eos erigere in rem, emittere in hominem et in reum, Cic.: in summa severitate habere comitatis satis, Cic.: summam severitatem iungere cum summa humanitate, Cic.: minuere militarem disciplinam severitatemque, Auct. b. Alex.: remittere aliquid de severitate (senatum) cogendi, Cic.: suscipere iudicis severitatem in hoc crimine, Cic.: sustinere in rebus statuendis et decernendis eam severitatem, quā tu usus es in iis rebus, quae etc., Cic.: iudicum animos a severitate ad hilaritatem risumque traducere, Cic. – übtr., quaedam ipsius vitii s., Plin. 13, 21.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > severitas
-
6 sevēritās
sevēritās ātis, f [severus], seriousness, gravity, sternness, strictness, severity: Tristis in voltu, T.: severitatem in senectute probo: in omni re: severitatem res ipsa flagitat: iudiciorum: Catoni severitas dignitatem addiderat, S.: magnis peccatis severitatem commodare, Ta.: exempli: imperi, Cs.* * *strictness, severity -
7 severitas
sevēritās, atis f. [ severus ]строгость, суровость (censoria C; disciplinae Q)s. aurium PJ — строгий отзыв (слушателя) -
8 severitas
строгость, прот. elementia, lenitas, benignitas (1. 11 pr. D. 48, 19. 1. 9 § 2 D. 14, 6);iudicantis (1. 14 § 4 D. 38, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > severitas
-
9 severitas
severity, rigor, sternness, strictness. -
10 severitas
, atis fстрогость, суровость -
11 Строгость
- severitas; rigor; supercilium; acerbitas; saevitia; -
12 Zucht
Zucht, I) das Aufziehen, Großziehen, die Pflege: educatio (der Tiere). – cultus (der Gewächse). – II) sittliche Erziehung: disciplina. – mores (Sitten). – modestia (gesittetes Benehmen). – pudor (züchtiges, wohlanständiges Benehmen). – Mangel an Z., immodestia. intemperantia (Mangel an Subordination, z.B. bei den Soldaten); licentia (Zügellosigkeit). – strenge Z., severitas ac disciplina; discip lina et severitas; disciplinae severitas: unter den Soldaten wieder die alte Z. einführen, disciplinam militarem ad priscos mores redigere: jmd. unter seine Z. nehmen, alqm regendum suscipere: jmd. in od. unter der Z. halten, alqm severius coërcere od. adhibere; tristioredisciplinā continere alqm; alqm durius educare. alqm dure atque aspere educare (mit Härte und Strenge erziehen): die Soldaten in Z. u. Ordnung halten, milites coërcere et in officio continere: strenge Z. halten, streng auf Z. hatten, disciplinam severe regere: sehr auf strenge Z. halten, sehr streng auf Z. halten, accerrime exigere disciplinam. – was ist das für eine Z.? quinam hi sunt mores? quaenam ista licentia est? – in Züchten, pudīce. – III) Fortpflanzung der Tiere: a) eig., fetura. – gut zur Z., feturae habilis: zur Z. aufziehen, submittere (z.B. vitu lum). – b) meton. = Rasse, w. s.
-
13 Ernst [1]
1. Ernst, der, I) im Gegensatz zum Scherz: serium. – asseveratio (ernstliche Versicherung). – E. mit Scherz verbinden, ioca et seria agere: es ist mein E. (ich meine es ernstlich), credatis mihi velim non iocanti (glaubt es mir, ich scherze nicht); verissime loquor (ich spreche ganz wahr): E. machen aus etwas, rem in serium vertere: was jmd. im Scherz sagte, für E. aufnehmen, quod per iocum dixit alqs, in serium convertere: die Krankheit macht E., es wird E. mit der Krankheit, morbus gravior esse coepit; ingravescit morbus. – im E., serio; extra iocum: im E.? bonāne fide?: im Scherz od. im E., aut per ridiculum aut severe. – II) Eifer: studium; contentio. – mit E. betreiben, urgēre alqd (z.B. opus): mit allem E., omni cogitatione curāque in alqd incumbere; ponere totum animum atque diligentiam in alqa re: totum et mente etanimo in alqd insistere: mit E. daran sein, acrius anniti. – III) feste u. ruhige Würde: severitas. – gravitas (würdevoller Ernst, würdevolles Benehmen). – ein Mann von hohem E., vir gravis et severus. – IV) Strenge: severitas (insofern der E. seinen Sitz in der Gesinnung hat). – austeritas (insofern er sich in Blick und Mienen zeigt). – E. mit Freundlichkeit (Milde, Güte) verbinden (paaren), severitatem comitatemque miscere; severitatem cum humanitate iungere.
-
14 humanitas
hūmānĭtas, ātis, f. [humanus], human nature, humanity, in a good sense; the qualities, feelings, and inclinations of mankind.I.In gen. (for the most part only in Cic.):B.magna est vis humanitatis, multum valet communio sanguinis,
Cic. Rosc. Am. 22, 63:naturas hominum vimque omnem humanitatis penitus perspicere,
id. de Or. 1, 12, 53:humanitatis societas,
id. Rep. 2, 26:communis humanitatis jus,
id. Fl. 11, 24; cf.:communis humanitatis causa,
id. Quint. 16, 51:peterem errato veniam ex humanitate communi,
id. Sull. 23, 64:humanitatis prima species,
id. Tusc. 4, 14, 32:at natura certe dedit, ut humanitatis non parum haberes,
id. Rosc. Am. 16, 46:humanitatem tuam amoremque in tuos reditus celeritas declarabit,
id. Att. 4, 15, 2:nec potuisse (te) non commoveri (viri amicissimi morte) nec fuisse id humanitatis tuae,
id. Lael. 2, 8:fac, id quod est humanitatis tuae, ne quid aliud cures hoc tempore, nisi ut quam commodissime convalescas,
which you owe to yourself as a man, id. Fam. 16, 11, 1:assiduitate molestiarum sensum omnem humanitatis ex animis amittimus,
id. Rosc. Am. 53, 154 fin.; cf.:jam ad ista obduruimus et humanitatem omnem exuimus,
id. Att. 13, 2, 1; id. Lig. 5, 14:nisi ex ejus animo exstirpatam humanitatem arbitramur,
id. Lael. 13, 48:age vero, quid esse potest in otio aut jucundius aut magis proprium humanitatis quam sermo facetus ac nulla in re rudis?
id. de Or. 1, 8, 32:homines quidem pereunt: ipsa humanitas, ad quam homo effingitur, permanet,
Sen. Ep. 65.—Transf., concr., i. q. humanum genus, the human race, mankind (very rare;II.mostly post-class.): ista in figura hominis feritas a communi tamquam humanitatis corpore segreganda est,
Cic. Off. 3, 6, 32:humanitatem hoc loco dicimus omne hominum genus,
Hier. Ep. 147:timorem omnem, quo humanitas regitur, sustulerunt,
Min. Fel. Oct. 8; App. Dogm. Plat. 1, p. 11; id. Trism. p. 288.In partic.A.Humane or gentle conduct towards others, humanity, philanthropy, gentleness, kindness, politeness (syn.: comitas, facilitas, mansuetudo, clementia, opp. severitas;B.very freq. and class.): quemquamne existimas Catone proavo tuo commodiorem, communiorem, moderatiorem fuisse ad omnem rationem humanitatis?... Sed si illius comitatem et facilitatem tuae gravitati severitatique asperseris, etc.,
Cic. Mur. 31, 66; cf.:pro tua facilitate et humanitate,
id. Fam. 13, 24, 2:difficillimam illam societatem gravitatis cum humanitate,
id. Leg. 3, 1, 1:ut summa severitas summa cum humanitate jungatur,
id. Fam. 12, 27:ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum, studiis bellandi jam immanes ac feros,
id. Rep. 2, 14; cf. id. Sull. 33, 92; id. de Imp. Pomp. 14, 42; cf.also: omnia plena clementiae, mansuetudinis, humanitatis,
id. Q. Fr. 1, 1, 8 fin.; and: pro sua clementia atque humanitate, Hirt. B. G. 8, 21, 2; Caes. B. C. 3, 20, 2:tantaque poena (eos) afficiamus, quantam aequitas humanitasque patitur,
Cic. Off. 2, 5, 18:singularis humanitas suavissimique mores,
id. Att. 16, 16, A, 6:Caesaris summa erga nos humanitas,
id. Fam. 4, 13, 2; cf.:amorem erga me, humanitatem suavitatemque desidero,
id. Att. 15, 1, A, 1:humanitas vetat superbum esse adversus socios,
Sen. Ep. 88 med.:humanitatis praecipua pars est, honestissimum quemque complecti, etc.,
Plin. Ep. 9, 5, 1:illa vero vitiosissima, quae jam humanitas vocatur, invicem qualiacumque laudandi,
Quint. 2, 2, 10.—Mental cultivation befitting a man, liberal education, good breeding, elegance of manners or language, refinement (cf. on this signif. Gell. 13, 16; syn.: doctrina, litterae, eruditio;freq. and class.): homo non communium litterarum et politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72:esse politum propriis humanitatis artibus,
id. Rep. 1, 17; cf.:humanitate politiores,
id. de Or. 2, 37, 154:in omni recto studio atque humanitate versari,
id. ib. 1, 60, 256:sine ulla bona arte, sine humanitate, sine ingenio, sine litteris,
id. Verr. 2, 4, 44, § 98:doctrinae studium atque humanitatis,
id. Cael. 10, 24; cf.:propter humanitatem atque doctrinam Anco regi familiaris,
id. Rep. 2, 20:in omni genere sermonis, in omni parte humanitatis dixerim oratorem perfectum esse debere,
id. de Or. 1, 16, 71; cf. id. ib. 1, 9, 35 (Ellendt ad loc.):orator inops quidam humanitatis atque inurbanus,
id. ib. 2, 10, 40:ea quae multum ab humanitate discrepant, ut si quis in foro cantet,
good manners, id. Off. 1, 40, 145:Socratem opinor in hac ironia dissimulantiaque longe lepore et humanitate omnibus praestisse,
polished language, id. de Or. 2, 67, 270:(epistulae) humanitatis sparsae sale,
id. Att. 1, 13, 1:alicujus litteras aut humanitatem adamare,
id. Rosc. Am. 41, 121:litteris, et humanitate alicujus delectari,
id. Verr. 2, 3, 4, § 8. -
15 rigor
rĭgor, ōris, m. [rigeo], stiffness, inflexibility, rigidity, numbness, hardness, firmness, rigor (not freq. till after the Aug. per.; not in Cic.; cf. durities).I.Lit.:B.tandem bruma nives affert pigrumque rigorem,
Lucr. 5, 746:cervicis,
stiffness, rigidity, Plin. 28, 12, 52, § 192; 32, 8, 28, § 89; cf.:immobilis faciei,
Quint. 9, 3, 101:vultus (in portraits),
Plin. 35, 9, 35, § 58:nervorum,
i. e. a cramp, spasm, Cels. 2, 1 and 7; so too simply rigor; and in plur., Plin. 26, 12, 81, § 130; 35, 6, 27, § 46.—Esp.1.A straight course or direction:2.fluminis,
Dig. 43, 12, 1, § 5; cf.stillicidii,
ib. 8, 2, 41; hence, in the agrimensores, a straight line or course (opp. flexus), Front. Expos. Form. p. 38 Goes.; Aggen. Limit. p. 46 fin.; Sicul. Fl. p. 5; Front. Colon. p. 120 al.—Hardness, firmness:II.auri,
Lucr. 1, 492:ferri,
Verg. G. 1, 143:saxorum,
Ov. M. 1, 401 (with durities):lapidis,
Plin. 36, 16, 25, § 126:arborum,
Vitr. 2, 9; Plin. 16, 40, 77, § 209; Col. 4, 16, 4 al.—Transf., the stiffness produced by cold, for cold itself, chilliness, Lucr. 5, 640; 6, 368 (opp. calor); 307 (opp. ignis); cf.III.Alpinus,
Ov. M. 14, 794:septentrionis,
Tac. A. 2, 23:caeli et soli,
Plin. 17, 24, 37, § 217:recentissimus aquae,
Col. 9, 14, 7:torpentibus rigore nervis,
Liv. 21, 58 fin. et saep.—Trop., hardness, inflexibility, stiffness, roughness, severity, rigor (cf.:severitas, asperitas, morositas): accentus rigore quodam minus suaves habemus,
Quint. 12, 10, 33 (cf. rigidus, II. init.):te tuus iste rigor, positique sine arte capilli... decet,
rudeness, Ov. H. 4, 77:nocuit antiquus rigor et nimia severitas,
Tac. H. 1, 18 fin.:animi,
id. A. 6, 50; cf. Plin. 7, 19, 18, § 79; Sen. Ira, 1, 16, 13 (opp. constantia):disciplinae veteris,
Tac. H. 1, 83:juris,
Dig. 49, 1, 19. -
16 aculeus
ī m. [ acus ]1) жало (apis C, PM); игла ( hystrĭcis PM); остриё, кончик ( sagittae L); шпора (a. calcis, sc. gallinacei maris Col); колючка, шип ( carduorum PM)2) колкость, язвительность (orationis, in aliguem C)3) возбуждающее начало, побуждение, поощрение, стимулa. ad militum animos stimulandos L — средство поднять дух бойцов5) тонкость, остроумие (sententiae C; judicii PJ)6) тревога, беспокойство ( domesticarum sollicitudinum C)7) жёсткость, беспощадность (severitatis C; aculeos habet severitas gravitasque, sc. judĭcum C) -
17 castigatorius
castīgātōrius, a, um [ castigo ]1) неодобрительный, строгий ( severitas Sid)2) наставительный, служащий целям исправления ( solacium PJ) -
18 incommodus
in-commodus, a, um1)а) неудобный ( iter Ter); неуместный, происходящий некстати (res, colloquium C); неблагоприятныйqui dies boni quique incommodi Pt — дни как благоприятные, так и неблагоприятныеб) противный (i. alicui C etc.)2) неприятный, тягостный ( severitas L)3) недружелюбный, неласковый ( vox L) -
19 plectibilis
e [ plecto II ]1) подлежащий наказанию, наказуемый (usurpatio CTh; invidia Sid)2) карающий ( severitas CTh) -
20 acerbus
acerbus, a, um, Adj. m. Compar. u. Superl. (v. 2. acer), scharf, schneidend für die Sinne, I) eig.: 1) den Mund zusammenziehend, herb von Geschmack (Ggstz. dulcis, mitis, suavis), Neptuni corpus (Meerwasser), Lucr.: sapor, Plin.: bes. von unreifem Obst, scharf, herb, u. dah. unreif, unzeitig, roh übh., pirum, Varr.: oliva, Plin.: uva, Phaedr.: u. übtr., unreif, unzeitig, frühzeitig, virgo, Varr. fr. u. Ov.: res, Cic.: funus, Verg. u. Tac.: partus, Ov. – 2) für das Gehör, schneidend, grell, serrae stridentis horror, Lucr.: stridor, Plin.: acerba auditu vox propter nimiam exilitatem, Val. Max.: vox acerbissima, Cornif. rhet. u. Sen. – Acc. Plur. neutr. poet. für das Adv., acerba sonans, rauh tönend, Verg. georg. 3, 149. – 3) empfindlich für das Gefühl, schneidend, rauh, frigus, Hor.: ictus phalangii, Plin. – 4) für das Gesicht, vultus acerbi, sauere, finstere, Ov. – Acc. Plur. neutr. poet. für das Adv., acerba tuens, mit giftigem Blick, Verg. Aen. 9, 794. – II) übtr. auf das innere Gefühl, a) v. Pers., rauh, streng, abstoßend, grämlich, kleinlich (Ggstz. moderatus, remissus), inimicus, hostis, Cic.: creditor, Sen.: recitator, grausamer, Hor.: Libitina, grimmige, Hor.: alci acerbus, Cic.: acerbus in alqm, Ov.: acerbus in exigendo, Cic.: modo acerbior parciorque, modo remissior ac neglegentior, Suet.: subst., acerbus, bitterer Tadler, Bekrittler, Hor.: acerbos e Zenonis schola exire, Sauertöpfe, Cic. – b) v. Lebl., u. zwar: α) von dem, was mit Strenge geübt, eingefordert usw. wird, bitter, empfindlich, streng, peinlich, kleinlich, delectus, Liv.: inquisitio, Liv.: illius severitas, Cic.: imperium acerbius, Nep.: acerbissima diligentia, Cic.: illa acerbissima exactio, Cic.: acerbissima tributa, Cic.: acerbissimae impiorum poenae, Cic. – β) v.d. Rede, bitter, hart, kränkend, gehässig, linguae acerbae et immodice liberae fuit, Liv.: minaces et acerbae litterae, Cic.: litterae acerbissimae, bitterböser Br., Cic.: acerbum et breve scriptum, Suet.: ac. rumor, Tibull.: facetiae, Tac.: acerbissimum acclamationum genus, Suet. – γ) v. Zuständen, herb, bitter, empfindlich, kränkend, schmerzlich, peinlich, betrübend, incendium, Cic.: recordatio, Cic.: funus, Plaut. u. Cic.: funera, Tac.: scelus, Cic.: mors, Cic.: alcis interitus, Cic.: exitus tam tristis atque acerbus, Liv. fr.: odium acerbum, acerbissimum, Cic.: consilium neutri parti acerbum, Liv.: quam triste hoc ipsi, quam acerbum mihi, Plin. ep.: etsi erit acerbum auditu, Cic.: acerbum est ab aliquo circumveniri, acerbius a propinquo, Plaut. – acerbum est, acerbius est m. folg. Infin., Cic.: non est acerbum m. folg. Infin., Sen. – neutr. subst., aliquid cotidie acerbi atque incommodi nuntiatur, Cornif. rhet.: acerba ex amore homini oblata, Ter.: multa acerba, multa turpia habuit ille annus, Cic.: Ggstz., hoc bonum inter meras voluptates, hoc est inter tristia et acerba, Sen. – Acc. Plur. neutr. poet. für das Adv., acerba fremens, knirschend vor Schmerz, Verg. Aen. 12, 398.
См. также в других словарях:
severitas — index austerity, rigor, severity, solemnity Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
severità — {{hw}}{{severità}}{{/hw}}s. f. Caratteristica di severo; SIN. Austerità, rigorosità; CONTR. Indulgenza … Enciclopedia di italiano
sévérité — [ severite ] n. f. • fin XIIe; lat. severitas 1 ♦ Caractère ou comportement d une personne sévère. ⇒ dureté, rigueur. Élever un enfant avec sévérité. « Il se juge lui même avec une âpre et douloureuse sévérité » (Duhamel). ♢ Caractère sévère,… … Encyclopédie Universelle
severitate — SEVERITÁTE s.f. Însuşirea de a fi sever (1); asprime, străşnicie; comportarea unei persoane severe; exigenţă, austeritate, rigiditate. – Din fr. sévérité, lat. severitas, atis. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 SEVERITÁTE s. 1. v.… … Dicționar Român
Disciplina — In Roman mythology, Disciplina was a minor deity and the personification of discipline.[1] The word disciplina itself, a Latin noun, is multi faceted in meaning; it refers to education and training, self control and determination, knowledge in a… … Wikipedia
De Catilinae coniuratione — Saltar a navegación, búsqueda Frontispicio de una miniatura del Bellum Catilinae de Bartolomeo San Vito por Bernardo Bembo, 1471 84; conservado en la Biblioteca Vaticana. De Catilinae coniuratione (o conjuratione, en español … Wikipedia Español
Severities — Severity Se*ver i*ty, n.; pl. {Severities}. [L. severitas: cf. F. s[ e]v[ e]rit[ e].] The quality or state of being severe. Specifically: [1913 Webster] (a) Gravity or austerity; extreme strictness; rigor; harshness; as, the severity of a… … The Collaborative International Dictionary of English
Severity — Se*ver i*ty, n.; pl. {Severities}. [L. severitas: cf. F. s[ e]v[ e]rit[ e].] The quality or state of being severe. Specifically: [1913 Webster] (a) Gravity or austerity; extreme strictness; rigor; harshness; as, the severity of a reprimand or a… … The Collaborative International Dictionary of English
Virtue — (Latin virtus ; Greek Polytonic|ἀρετή) is moral excellence. Personal virtues are characteristics valued as promoting individual and collective well being, and thus good by definition. The opposite of virtue is vice.Etymologically the word virtue… … Wikipedia
Michael Servetus — Not to be confused with Servatius (disambiguation). Michael Servetus Era Renaissance Born 29 September 1511(1511 09 29) … Wikipedia
БЕНЕДИКТ НУРСИЙСКИЙ — СВ. (ок. 480 547?), родоначальник западного монашества. Родился в Нурсии, городке в Сабинских горах в Умбрии, Италия, ок. 480; умер в Монте Кассино ок. 547. Два главных источника сведений о жизни и служении св. Бенедикта вторая книга… … Энциклопедия Кольера