Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

acerbus

  • 1 acerbus

    ăcerbus, a, um    - ăcerbior, Cic. Verr. 4, 134 ; ăcerbissimus Cic. Clu. 10. [st1]1 [-] aigre, aigu (son).    - vox acerba, Quint. 11, 3, 169, voix aigre.    - plur. n. acerba sonans, Virg. G. 3, 149: avec un bruit strident.    - acerbus serrae horror, Lucr.: l'horrible grincement de la scie. [st1]2 [-] qui n'est pas à maturité, acerbe, âpre au goût, vert (fruit).    - acerba uva, Phaedr. 4, 3, 4: raisin âpre (vert).    - cf. Cato, Agr. 65, 1; Varr. R. 1, 44, 4.    - acerbus odor, Val. Flac. 4, 493: odeur âcre.    - res acerbae, Cic. Prov. 34: affaires inachevées.    - virgo acerba, Varr. Men. 11: jeune fille qui n'est pas nubile.    - acerbum funus, Plaut. As. 595 ; Virg. En. 6, 429: mort prématurée.    - Neptuni corpus acerbum, Lucr.: l'onde amère (le corps salé de Neptune).    - sapor acerbus, Plin.: goût âpre.    - acerbum pirum, Varr.: poire verte. [st1]3 [-] imparfait, prématuré.    - acerba virgo, Ov.: jeune fille qui n'est pas nubile.    - acerbus partus, Ov.: enfant né avant terme.    - acerbum funus, Virg.: mort prématurée.    - acerba mors: mort prématurée.    - res acerbae, Cic.: ouvrage inachevé. [st1]4 [-] âpre, rude, dur, impitoyable, cruel.    - possunt acerbi e Zenonis schola exire, Cic.: il peut sortir des bourrus de l'école de Zénon.    - res acerbae, Lucr.: le malheur.    - acerba in partus, Ov.: (mère) dure pour ses enfants.    - acerbum habuimus Curionem, Cic.: Curion nous a été hostile.    - acerbus recitator, Hor.: lecteur importun.    - acerbissimi feneratores, Cic.: usuriers impitoyables.    - in Massiliensis es acerbus, Cic. Phil. 8, 18: tu es impitoyable à l'égard des Marseillais.    - acerbae linguae fuit, Liv. 39, 40, 10: il eut une langue acerbe, mordante. [st1]5 [-] amer, fâcheux, triste, morose (en parl. de choses).    - recordatio acerba, Cic. Br. 266: souvenir amer.    - acerba fortuna, Cic.Verr. 5, 119: cruelle destinée.    - acerba, ōrum, n.: choses pénibles.    - multa acerba habuit ille annus, Cic. Sest. 27, 58: cette année a vu bien des malheurs.    - acerbus delectus, Liv.: levée rigoureuse.    - acerba cavillatio, Suet.: plaisanterie amère.    - res acerbae, Lucr.: le malheur.    - acerbum, i, n.: le malheur. --- Ov. Tr. 5, 2, 21; Virg. En. 12, 500.    - acerba gemens, Ov.: poussant un douloureux gémissement.    - acerbum est + inf.: il est pénible de. --- Cic. Quinct. 95.
    * * *
    ăcerbus, a, um    - ăcerbior, Cic. Verr. 4, 134 ; ăcerbissimus Cic. Clu. 10. [st1]1 [-] aigre, aigu (son).    - vox acerba, Quint. 11, 3, 169, voix aigre.    - plur. n. acerba sonans, Virg. G. 3, 149: avec un bruit strident.    - acerbus serrae horror, Lucr.: l'horrible grincement de la scie. [st1]2 [-] qui n'est pas à maturité, acerbe, âpre au goût, vert (fruit).    - acerba uva, Phaedr. 4, 3, 4: raisin âpre (vert).    - cf. Cato, Agr. 65, 1; Varr. R. 1, 44, 4.    - acerbus odor, Val. Flac. 4, 493: odeur âcre.    - res acerbae, Cic. Prov. 34: affaires inachevées.    - virgo acerba, Varr. Men. 11: jeune fille qui n'est pas nubile.    - acerbum funus, Plaut. As. 595 ; Virg. En. 6, 429: mort prématurée.    - Neptuni corpus acerbum, Lucr.: l'onde amère (le corps salé de Neptune).    - sapor acerbus, Plin.: goût âpre.    - acerbum pirum, Varr.: poire verte. [st1]3 [-] imparfait, prématuré.    - acerba virgo, Ov.: jeune fille qui n'est pas nubile.    - acerbus partus, Ov.: enfant né avant terme.    - acerbum funus, Virg.: mort prématurée.    - acerba mors: mort prématurée.    - res acerbae, Cic.: ouvrage inachevé. [st1]4 [-] âpre, rude, dur, impitoyable, cruel.    - possunt acerbi e Zenonis schola exire, Cic.: il peut sortir des bourrus de l'école de Zénon.    - res acerbae, Lucr.: le malheur.    - acerba in partus, Ov.: (mère) dure pour ses enfants.    - acerbum habuimus Curionem, Cic.: Curion nous a été hostile.    - acerbus recitator, Hor.: lecteur importun.    - acerbissimi feneratores, Cic.: usuriers impitoyables.    - in Massiliensis es acerbus, Cic. Phil. 8, 18: tu es impitoyable à l'égard des Marseillais.    - acerbae linguae fuit, Liv. 39, 40, 10: il eut une langue acerbe, mordante. [st1]5 [-] amer, fâcheux, triste, morose (en parl. de choses).    - recordatio acerba, Cic. Br. 266: souvenir amer.    - acerba fortuna, Cic.Verr. 5, 119: cruelle destinée.    - acerba, ōrum, n.: choses pénibles.    - multa acerba habuit ille annus, Cic. Sest. 27, 58: cette année a vu bien des malheurs.    - acerbus delectus, Liv.: levée rigoureuse.    - acerba cavillatio, Suet.: plaisanterie amère.    - res acerbae, Lucr.: le malheur.    - acerbum, i, n.: le malheur. --- Ov. Tr. 5, 2, 21; Virg. En. 12, 500.    - acerba gemens, Ov.: poussant un douloureux gémissement.    - acerbum est + inf.: il est pénible de. --- Cic. Quinct. 95.
    * * *
        Acerbus, Adiectiuum, vt Fructus acerbus, Fruict verd qui n'est point encore meur, qui agace les dents, Sur, Aigre.
    \
        Acerbum dicitur per translationem, durum, molestum, triste, austerum. Cic. Dur, Moleste, Fascheux et ennuyeux.
    \
        Homo acerbus, cui Lenis opponitur, siue mansuetus. Cic. Fascheux, A qui on ne peult durer, Aigre.
    \
        Acerbum est, ab aliquo circunueniri: acerbius, a propinquo. Cic. C'est chose aigre et difficile à porter, C'est chose qui greve beaucoup.
    \
        Acerba amatio. Plaut. Dure et fascheuse.
    \
        Animis acerbis saeuire. Virg. De cueur courroucé et mal content, ou Despiteusement et courageusement.
    \
        Casu acerbo concuti. Virgil. Estre agité et esmeu d'une fortune dure à porter.
    \
        Dies acerbus. Virg. Jour triste et plein d'ennuy.
    \
        Dissensus acerbus. Claudianus. Aigre et aspre dissension.
    \
        Acerbis facetiis Tiberium irridere solitus. Tacit. Broquarts aigres et poignants.
    \
        Fata acerba. Horat. Dure destinee.
    \
        Fatu acerba poscere. Senec. Choses dures et fascheuses ou ennuyeuses à dire ou nommer.
    \
        Frigus acerbum. Horat. Aspre froidure, ou rude.
    \
        Acerbum funus, pro Morte immatura: ideoque grauiore, atque amariore. Virg. Mort amere et regrettee, Dure à porter.
    \
        Horror serrae acerbus. Lucret. Le cry d'une scie rude et fascheux à ouir.
    \
        Ictus acerbus. Ouid. Rude coup.
    \
        Acerbissimus inimicus. Cic. Ennemi mortel.
    \
        Interitus acerbissimus. Plancus Ciceroni. Mort dure à porter.
    \
        Irae acerbae. Lucret. Courroux amer.
    \
        Liuor acerbus. Claud. Envie cruelle.
    \
        Lux acerba. Id est dies. Seneca. Dure et fascheuse journee.
    \
        Mater acerba in suos partus. Ouidius. Rude ou cruelle à ses enfants.
    \
        Odium acerbum. Virg. Haine mortelle.
    \
        Pectus acerbum. Ouid. Poictrine ou cueur triste et ennuyé.
    \
        Recitator acerbus Horat. Fascheux et mal plaisant.
    \
        Res acerbae. Lucret. Adversitez.
    \
        Impolitae res et acerbae. Cic. Imparfaictes, Non parachevees.
    \
        Rumor acerbus. Tibul. Fascheux bruit.
    \
        Spectaculum acerbum. Cic. Chose dure et horrible à veoir.
    \
        Vita acerba. Cic. Vie desplaisante.
    \
        Vulnus acerbum. Virg. Cruelle playe.
    \
        Vultus acerbus. Ouid. Rude visage et rigoureux.
    \
        Acerbum, acerbi, Substantiuum, n. g. Ouid. Cic. Fascherie, Tristesse, Ennuy.

    Dictionarium latinogallicum > acerbus

  • 2 acerbus

    acerbus, a, um, Adj. m. Compar. u. Superl. (v. 2. acer), scharf, schneidend für die Sinne, I) eig.: 1) den Mund zusammenziehend, herb von Geschmack (Ggstz. dulcis, mitis, suavis), Neptuni corpus (Meerwasser), Lucr.: sapor, Plin.: bes. von unreifem Obst, scharf, herb, u. dah. unreif, unzeitig, roh übh., pirum, Varr.: oliva, Plin.: uva, Phaedr.: u. übtr., unreif, unzeitig, frühzeitig, virgo, Varr. fr. u. Ov.: res, Cic.: funus, Verg. u. Tac.: partus, Ov. – 2) für das Gehör, schneidend, grell, serrae stridentis horror, Lucr.: stridor, Plin.: acerba auditu vox propter nimiam exilitatem, Val. Max.: vox acerbissima, Cornif. rhet. u. Sen. – Acc. Plur. neutr. poet. für das Adv., acerba sonans, rauh tönend, Verg. georg. 3, 149. – 3) empfindlich für das Gefühl, schneidend, rauh, frigus, Hor.: ictus phalangii, Plin. – 4) für das Gesicht, vultus acerbi, sauere, finstere, Ov. – Acc. Plur. neutr. poet. für das Adv., acerba tuens, mit giftigem Blick, Verg. Aen. 9, 794. – II) übtr. auf das innere Gefühl, a) v. Pers., rauh, streng, abstoßend, grämlich, kleinlich (Ggstz. moderatus, remissus), inimicus, hostis, Cic.: creditor, Sen.: recitator, grausamer, Hor.: Libitina, grimmige, Hor.: alci acerbus, Cic.: acerbus in alqm, Ov.: acerbus in exigendo, Cic.: modo acerbior parciorque, modo remissior ac neglegentior, Suet.: subst., acerbus, bitterer Tadler, Bekrittler, Hor.: acerbos e Zenonis schola exire, Sauertöpfe, Cic. – b) v. Lebl., u. zwar: α) von dem, was mit Strenge geübt, eingefordert usw. wird, bitter, empfindlich, streng, peinlich, kleinlich, delectus, Liv.: inquisitio, Liv.: illius severitas, Cic.: imperium acerbius, Nep.: acerbissima diligentia, Cic.: illa acerbissima exactio, Cic.: acerbissima tributa, Cic.: acerbissimae impiorum poenae, Cic. – β) v.d. Rede, bitter, hart, kränkend, gehässig, linguae acerbae et immodice liberae fuit, Liv.: minaces et acerbae litterae, Cic.: litterae acerbissimae, bitterböser Br., Cic.: acerbum et breve scriptum, Suet.: ac. rumor, Tibull.: facetiae, Tac.: acerbissimum acclamationum genus, Suet. – γ) v. Zuständen, herb, bitter, empfindlich, kränkend, schmerzlich, peinlich, betrübend, incendium, Cic.: recordatio, Cic.: funus, Plaut. u. Cic.: funera, Tac.: scelus, Cic.: mors, Cic.: alcis interitus, Cic.: exitus tam tristis atque acerbus, Liv. fr.: odium acerbum, acerbissimum, Cic.: consilium neutri parti acerbum, Liv.: quam triste hoc ipsi, quam acerbum mihi, Plin. ep.: etsi erit acerbum auditu, Cic.: acerbum est ab aliquo circumveniri, acerbius a propinquo, Plaut. – acerbum est, acerbius est m. folg. Infin., Cic.: non est acerbum m. folg. Infin., Sen. – neutr. subst., aliquid cotidie acerbi atque incommodi nuntiatur, Cornif. rhet.: acerba ex amore homini oblata, Ter.: multa acerba, multa turpia habuit ille annus, Cic.: Ggstz., hoc bonum inter meras voluptates, hoc est inter tristia et acerba, Sen. – Acc. Plur. neutr. poet. für das Adv., acerba fremens, knirschend vor Schmerz, Verg. Aen. 12, 398.

    lateinisch-deutsches > acerbus

  • 3 acerbus

    acerbus, a, um, Adj. m. Compar. u. Superl. (v. 2. acer), scharf, schneidend für die Sinne, I) eig.: 1) den Mund zusammenziehend, herb von Geschmack (Ggstz. dulcis, mitis, suavis), Neptuni corpus (Meerwasser), Lucr.: sapor, Plin.: bes. von unreifem Obst, scharf, herb, u. dah. unreif, unzeitig, roh übh., pirum, Varr.: oliva, Plin.: uva, Phaedr.: u. übtr., unreif, unzeitig, frühzeitig, virgo, Varr. fr. u. Ov.: res, Cic.: funus, Verg. u. Tac.: partus, Ov. – 2) für das Gehör, schneidend, grell, serrae stridentis horror, Lucr.: stridor, Plin.: acerba auditu vox propter nimiam exilitatem, Val. Max.: vox acerbissima, Cornif. rhet. u. Sen. – Acc. Plur. neutr. poet. für das Adv., acerba sonans, rauh tönend, Verg. georg. 3, 149. – 3) empfindlich für das Gefühl, schneidend, rauh, frigus, Hor.: ictus phalangii, Plin. – 4) für das Gesicht, vultus acerbi, sauere, finstere, Ov. – Acc. Plur. neutr. poet. für das Adv., acerba tuens, mit giftigem Blick, Verg. Aen. 9, 794. – II) übtr. auf das innere Gefühl, a) v. Pers., rauh, streng, abstoßend, grämlich, kleinlich (Ggstz. moderatus, remissus), inimicus, hostis, Cic.: creditor, Sen.: recitator, grausamer, Hor.: Libitina, grimmige, Hor.: alci acerbus, Cic.: acerbus in alqm, Ov.: acerbus in exigendo, Cic.: modo acerbior parciorque, modo remissior ac neglegentior, Suet.: subst., acerbus, bitterer Tadler, Bekrittler, Hor.: ac-
    ————
    erbos e Zenonis schola exire, Sauertöpfe, Cic. – b) v. Lebl., u. zwar: α) von dem, was mit Strenge geübt, eingefordert usw. wird, bitter, empfindlich, streng, peinlich, kleinlich, delectus, Liv.: inquisitio, Liv.: illius severitas, Cic.: imperium acerbius, Nep.: acerbissima diligentia, Cic.: illa acerbissima exactio, Cic.: acerbissima tributa, Cic.: acerbissimae impiorum poenae, Cic. – β) v.d. Rede, bitter, hart, kränkend, gehässig, linguae acerbae et immodice liberae fuit, Liv.: minaces et acerbae litterae, Cic.: litterae acerbissimae, bitterböser Br., Cic.: acerbum et breve scriptum, Suet.: ac. rumor, Tibull.: facetiae, Tac.: acerbissimum acclamationum genus, Suet. – γ) v. Zuständen, herb, bitter, empfindlich, kränkend, schmerzlich, peinlich, betrübend, incendium, Cic.: recordatio, Cic.: funus, Plaut. u. Cic.: funera, Tac.: scelus, Cic.: mors, Cic.: alcis interitus, Cic.: exitus tam tristis atque acerbus, Liv. fr.: odium acerbum, acerbissimum, Cic.: consilium neutri parti acerbum, Liv.: quam triste hoc ipsi, quam acerbum mihi, Plin. ep.: etsi erit acerbum auditu, Cic.: acerbum est ab aliquo circumveniri, acerbius a propinquo, Plaut. – acerbum est, acerbius est m. folg. Infin., Cic.: non est acerbum m. folg. Infin., Sen. – neutr. subst., aliquid cotidie acerbi atque incommodi nuntiatur, Cornif. rhet.: acerba ex amore homini oblata, Ter.: multa acerba, multa turpia habuit ille annus, Cic.: Ggstz., hoc bonum inter meras volup-
    ————
    tates, hoc est inter tristia et acerba, Sen. – Acc. Plur. neutr. poet. für das Adv., acerba fremens, knirschend vor Schmerz, Verg. Aen. 12, 398.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > acerbus

  • 4 acerbus

    ăcerbus, a, um, adj. [fr. 2. acer, like superbus fr. super, yet the short ă should be noticed], harsh to the taste, of every object which has an astringent effect upon the tongue (opp. suavis, Lucr. 4, 661 sq.).
    I.
    Prop.:

    Neptuni corpus acerbum,

    bitter, briny, Lucr. 2, 472; and esp. of unripe fruit, sharp, sour, harsh, and the like:

    uva primo est peracerba gustatu, deinde maturata dulcescit,

    Cic. de Sen. 15:

    saporum genera tredecim reperiuntur: acer, acutus, acerbus, acidus, salsus, etc.,

    Plin. 15, 27, 32; and since the harshness of fruit is always a sign of immaturity, so Varro, Cicero, Pliny, et al. use acerbus as a syn. for crudus, immaturus, unripe, crude, lit. and trop.: nondum matura uva est, nolo acerbam sumere, Phaed. 4, 2, 4; so Ov. Am. 2, 14, 24;

    and trop.: impolitae res et acerbae si erunt relictae,

    Cic. Prov. Cons. 14; cf. Gell. 13, 2.—Hence: virgo acerba, not yet marriageable, Varr. ap. Non. 247, 15; and esp. poet. (opp. to virgo matura, v. maturus): funus acerbum, as a translation of the Gr. thaWatos aôros (Eur. Orest. 1030), Auct. Or. pro Dom. 16:

    ante diem edere partus acerbos,

    premature, Ov. F. 4, 647. —
    B.
    Transf.
    (α).
    to sounds, harsh, hoarse, rough, shrill:

    serrae stridentis acerbum horrorem, Lucr, 2, 410: vox acerbissima,

    Auct. Her. 4, 47;
    (β).
    to feeling, sharp, keen:

    frigus,

    bitter, Hor. Ep. 1, 17, 53.
    II.
    Fig.
    A.
    Of men: Rough, coarse, repulsive, morose, violent, hard, rigorous, severe:

    melius de quibusdam acerbos inimicos mereri quam eos amicos, qui dulces videantur,

    Cic. Lael. 24:

    posse enim asotos ex Aristippi, acerbos e Zenonis schola exire,

    for there may go forth sensualists from the school of Aristippus, crabbed fellows from that of Zeno, id. N. D. 3, 31 (cf. acriculus):

    acerbissimi feneratores,

    id. Att. 6, 1;

    so of adversaries or enemies,

    violent, furious, bitter, Cic. Fam. 1, 4:

    acerbissimus hostis,

    id. Cat. 4, 6 fin.; so id. Fam. 3, 8:

    acerbus odisti,

    Hor. S. 1, 3, 85 K. &

    H.: quid messes uris acerba tuas?

    Tib. 1, 2, 98 al. —
    B.
    Of things, harsh, heavy, disagreeable, grievous, troublesome, bitter, sad (very often, esp. in Cic.):

    ut acerbum est, pro benefactis cum mali messem metas!

    Plaut. Ep. 5, 2, 52; cf. Ter. Hec. 3, 1, 1; Att. ap. Non. 72, 29:

    in rebus acerbis,

    Lucr. 3, 54:

    acerbissimum supplicium,

    Cic. Cat. 4, 6:

    acerbissima vexatio,

    id. ib. 4, 1:

    acerba memoria temporis,

    id. Planc. 41: acerbissimā morte affectus, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2 al.—Hence acerbum funus (diff. from above), a bitter, painful death, Plaut. Am. 1, 1, 35:

    acerbum funus filiae,

    id. As. 3, 3, 5, and so Nep. Cim. 4: vita ejus fuit secura et mors acerba, afflicting, painful, unwelcome. —In the neutr. subst.: ăcer-bum, i, calamity, misfortune, Ov. Tr. 5, 2, 21; Verg. A. 12, 500—acerba, n. plur. adv. acc. to the Gr. idiom, Lucr. 5, 34 (cf. acuta et al.), several times imitated by Verg. A. 12, 398; 9, 794; id. G. 3, 149.— Adv.: ăcerbe, harshly, sharply, severely, etc., in the trop. signif. of the adj., Cic. Fam. 1, 5; id. N. D. 2, 33; id. Planc. 1:

    idem acerbe severus in filium,

    id. Off. 3, 31, 112; Liv. 3, 50. 12; 7, 3, 9; Tac. A. 2, 87 al.— Comp., Cic. Lael. 16; Suet. Tib. 25.— Sup., Cic. Att. 11, 1; Caes. B. C. 1, 2; also Cic. Planc. 35, 86, where, of an exclamation of severe grief, acerbissime for acerrime is defended against Lambinus and Ernesti by Wunder, Planc. l. c. p. 217; so B. & K.

    Lewis & Short latin dictionary > acerbus

  • 5 acerbus

    acerbus acerbus, a, um суровый

    Латинско-русский словарь > acerbus

  • 6 acerbus

    acerbus acerbus, a, um неприятный

    Латинско-русский словарь > acerbus

  • 7 acerbus

    acerbus acerbus, a, um злой, злобный

    Латинско-русский словарь > acerbus

  • 8 acerbus

        acerbus adj. with comp. and sup.    [2 AC-].—In taste, harsh, bitter, unripe: uva, Ph. — Meton., to the senses, harsh, sharp, bitter: frigus, H.: recitator, of harsh voice, H. — Neut. plur. As adv.: acerba sonans, V. — Fig., of character and conduct, rough, harsh, violent, rigorous, crabbed, severe, repulsive, hard, morose: acerbus odistis et fugis, H.: occupat speciem taciturnus acerbi, morose, H.: convicium, Ph. — Neut. plur. As adv.: acerba fremens, chafing with rage, V. — Of things, events, etc., premature, crude, unripe: virginis aures, O.: funus, V.: mors, O. — Grievous, bitter, severe, oppressive, burdensome, distressing: dilectus, a rigid conscription, L.: acerba fata Romanos agunt, H.: volnus, V.: imperium acerbius, N.: luctus: mors acerbissima.— Subst: quidquid acerbi est, all the bitterness (of death), V.: tot acerba, V.
    * * *
    acerba -um, acerbior -or -us, acerbissimus -a -um ADJ
    harsh, strident, bitter, sour; unripe, green, unfinished; grievous; gloomy

    Latin-English dictionary > acerbus

  • 9 acerbus

    a, um [ acer II \]
    1) терпкий ( sapor PM); вяжущий на вкус или неспелый ( uva Ph)
    2) несовершеннолетний, незрелый ( virgo O)
    3) преждевременный ( partus O); безвременный ( funus V)
    4) резкий, пронизывающий ( frigus H)
    5) пронзительный, неприятный (stridor PM; vox Sen, VM)
    7) суровый, жестокий ( hostis C); злобный, свирепый ( Libitina H)
    8) прискорбный, печальный (mors C, Nep); горестный, горький ( recordatio C)
    10) мелочный, придирчивый ( inquisitio L); тщательный ( diligentia C)
    11) малодоступный, крутой, трудный ( tumulus Fl)

    Латинско-русский словарь > acerbus

  • 10 acerbus

    -a/um adj A
    aigre

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > acerbus

  • 11 acerbus

    (adi.) acerbe (adv.) строгий, решительный, строго, exactor ac. (I. 33 pr. D. 22, 1);

    acerbe exercere patriam potestatem (1. 1 § 5 D. 43, 30); жестокий, непримиримый (1. 2 pr. С 1, 27).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > acerbus

  • 12 acerbus

    bitter, gloomy, dark.

    Latin-English dictionary of medieval > acerbus

  • 13 acerbus

    , acerba, acerbum (m,f,n)
      неприятный, суровый; горький, остый, резкий, терпкий

    Dictionary Latin-Russian new > acerbus

  • 14 per-acerbus

        per-acerbus adj.,     very harsh: uva gustatu.

    Latin-English dictionary > per-acerbus

  • 15 acerbum

    ăcerbus, a, um, adj. [fr. 2. acer, like superbus fr. super, yet the short ă should be noticed], harsh to the taste, of every object which has an astringent effect upon the tongue (opp. suavis, Lucr. 4, 661 sq.).
    I.
    Prop.:

    Neptuni corpus acerbum,

    bitter, briny, Lucr. 2, 472; and esp. of unripe fruit, sharp, sour, harsh, and the like:

    uva primo est peracerba gustatu, deinde maturata dulcescit,

    Cic. de Sen. 15:

    saporum genera tredecim reperiuntur: acer, acutus, acerbus, acidus, salsus, etc.,

    Plin. 15, 27, 32; and since the harshness of fruit is always a sign of immaturity, so Varro, Cicero, Pliny, et al. use acerbus as a syn. for crudus, immaturus, unripe, crude, lit. and trop.: nondum matura uva est, nolo acerbam sumere, Phaed. 4, 2, 4; so Ov. Am. 2, 14, 24;

    and trop.: impolitae res et acerbae si erunt relictae,

    Cic. Prov. Cons. 14; cf. Gell. 13, 2.—Hence: virgo acerba, not yet marriageable, Varr. ap. Non. 247, 15; and esp. poet. (opp. to virgo matura, v. maturus): funus acerbum, as a translation of the Gr. thaWatos aôros (Eur. Orest. 1030), Auct. Or. pro Dom. 16:

    ante diem edere partus acerbos,

    premature, Ov. F. 4, 647. —
    B.
    Transf.
    (α).
    to sounds, harsh, hoarse, rough, shrill:

    serrae stridentis acerbum horrorem, Lucr, 2, 410: vox acerbissima,

    Auct. Her. 4, 47;
    (β).
    to feeling, sharp, keen:

    frigus,

    bitter, Hor. Ep. 1, 17, 53.
    II.
    Fig.
    A.
    Of men: Rough, coarse, repulsive, morose, violent, hard, rigorous, severe:

    melius de quibusdam acerbos inimicos mereri quam eos amicos, qui dulces videantur,

    Cic. Lael. 24:

    posse enim asotos ex Aristippi, acerbos e Zenonis schola exire,

    for there may go forth sensualists from the school of Aristippus, crabbed fellows from that of Zeno, id. N. D. 3, 31 (cf. acriculus):

    acerbissimi feneratores,

    id. Att. 6, 1;

    so of adversaries or enemies,

    violent, furious, bitter, Cic. Fam. 1, 4:

    acerbissimus hostis,

    id. Cat. 4, 6 fin.; so id. Fam. 3, 8:

    acerbus odisti,

    Hor. S. 1, 3, 85 K. &

    H.: quid messes uris acerba tuas?

    Tib. 1, 2, 98 al. —
    B.
    Of things, harsh, heavy, disagreeable, grievous, troublesome, bitter, sad (very often, esp. in Cic.):

    ut acerbum est, pro benefactis cum mali messem metas!

    Plaut. Ep. 5, 2, 52; cf. Ter. Hec. 3, 1, 1; Att. ap. Non. 72, 29:

    in rebus acerbis,

    Lucr. 3, 54:

    acerbissimum supplicium,

    Cic. Cat. 4, 6:

    acerbissima vexatio,

    id. ib. 4, 1:

    acerba memoria temporis,

    id. Planc. 41: acerbissimā morte affectus, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2 al.—Hence acerbum funus (diff. from above), a bitter, painful death, Plaut. Am. 1, 1, 35:

    acerbum funus filiae,

    id. As. 3, 3, 5, and so Nep. Cim. 4: vita ejus fuit secura et mors acerba, afflicting, painful, unwelcome. —In the neutr. subst.: ăcer-bum, i, calamity, misfortune, Ov. Tr. 5, 2, 21; Verg. A. 12, 500—acerba, n. plur. adv. acc. to the Gr. idiom, Lucr. 5, 34 (cf. acuta et al.), several times imitated by Verg. A. 12, 398; 9, 794; id. G. 3, 149.— Adv.: ăcerbe, harshly, sharply, severely, etc., in the trop. signif. of the adj., Cic. Fam. 1, 5; id. N. D. 2, 33; id. Planc. 1:

    idem acerbe severus in filium,

    id. Off. 3, 31, 112; Liv. 3, 50. 12; 7, 3, 9; Tac. A. 2, 87 al.— Comp., Cic. Lael. 16; Suet. Tib. 25.— Sup., Cic. Att. 11, 1; Caes. B. C. 1, 2; also Cic. Planc. 35, 86, where, of an exclamation of severe grief, acerbissime for acerrime is defended against Lambinus and Ernesti by Wunder, Planc. l. c. p. 217; so B. & K.

    Lewis & Short latin dictionary > acerbum

  • 16 Безвременный

    acerbus, a, um (funus); praematurus, a, um (mors);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Безвременный

  • 17 Горестный

    - acerbus (recordatio); tristis; sollicitus; luctuosus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Горестный

  • 18 Мелочный

    - acerbus (inquisitio); angustus (concertatio; interrogatio); exquisitus (munditia); subscruposus (meritorum examinator);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Мелочный

  • 19 Несовершеннолетний

    - acerbus (virgo); impubes, -eris; peradulescens;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Несовершеннолетний

  • 20 Придирчивый

    - acerbus (inquisitio); subscruposus (meritorum examinator);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Придирчивый

См. также в других словарях:

  • acerbus — index bitter (acrid tasting), caustic, scathing, virulent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • ACERBUS Morena — vide Otto Morena …   Hofmann J. Lexicon universale

  • acerbe — [ asɛrb ] adj. • 1195; « cruel, méchant » jusqu au XVIe; lat. acerbus 1 ♦ Vx Aigre et âpre. Goût acerbe. 2 ♦ Qui cherche à blesser; qui critique avec méchanceté. ⇒ acrimonieux, agressif, 1. caustique, mordant, sarcastique, virulent. Répondre d… …   Encyclopédie Universelle

  • acerb — ACÉRB, Ă, acerbi, e, adj. Necruţător, înverşunat, aspru; agresiv, caustic, sarcastic. – Din fr. acerbe, lat. acerbus. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  ACÉRB adj. v. înverşunat. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … …   Dicționar Român

  • acerbo — (Del lat. acerbus, áspero y agrio.) ► adjetivo 1 culto De sabor áspero: ■ les dio a beber un acerbo licor de tonalidades verdosas. SINÓNIMO acre 2 Se aplica al sufrimiento que es muy intenso, cruel, amargo: ■ le oprimía un acerbo dolor. SINÓNIMO …   Enciclopedia Universal

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • List of Thomisidae species — See also the List of Thomisidae genera, which is sorted by subfamilies. This page lists all described species of the spider family Thomisidae as of June 18, 2008.Acentroscelus Acentroscelus Simon, 1886 * Acentroscelus albipes Simon, 1886 Brazil * …   Wikipedia

  • exacerbation — An increase in the severity of a disease or any of its signs or symptoms. [L. ex acerbo, pp. atus, to exasperate, increase, fr. acerbus, sour] * * * ex·ac·er·ba·tion (eg zas″ər baґshən) [ex + L. acerbus harsh] increase in the… …   Medical dictionary

  • Astragalus wingatanus —   Astragalus wingatanus …   Wikipedia Español

  • Christian Ier von Buch — Pour les articles homonymes, voir Christian Ier. Christian Ier von Buch ou Chrétien de Bûche (vers 1130 23 août 1183 à Tusculum) a été évêque de Mayence. Biographie Christian Ier von Buch était issu des comtes de Bûche et de Beichlingen, en… …   Wikipédia en Français

  • aigre — [ ɛgr ] adj. • XIIe; bas lat. acrus, class. acer 1 ♦ Qui est d une acidité désagréable au goût ou à l odorat. Saveur, odeur aigre. Aigre au goût. Cerises aigres : griottes. ♢ Devenu acide en se corrompant. Lait, vin aigre. Subst. Saveur, odeur… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»