Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

sed

  • 1 sed

        sed or (old) set, conj.    [old abl. of sui; cf. 2 se].—After a negative clause and introducing a direct opposition, but, on the contrary, but also, but even, but in fact: Non cauponantes bellum, sed belligerantes, Enn. ap. C.: oti fructus est non contentio animi, sed relaxatio: nemo iudicium reprehendit, sed legem.—Introducing a climax, usu. in the formula, non modo or non solum... sed, or sed etiam, not only, not merely... but, but also, but even, but indeed: non modo falsum illud esse, sed hoc verissimum: iudicetur non verbo, sed re, non modo non consul, sed etiam hostis Antonius, not only not... but even: omnia eius non facta solum, sed etiam dicta meminisset: neque vero se populo solum, sed etiam senatui commisit, neque senatui modo, sed etiam, etc.: multiplicatusque terror non infimis solum, sed primoribus patrum, L.—After non (in the sense of non modo): qui se non opinari, sed scire, non audivisse, sed vidisse dicit: non infimam plebem accendere sed ipsa capita plebis, L.—After ne... quidem (more emphatic than non modo): tu porro ne pios quidem, sed piissimos quaeris, I will not say virtuous men, but the most virtuous.—Restrictive, but, yet, however: est ille quidem valde severus, sed abhorret ab huius saeculi licentiā: paulo sedatiore tempore est accusatus, sed eādem fere lege: difficile factu est, sed conabor tamen: plerique patriae, sed omnes famā atque fortunis expertes, S.—In a transition: non impedio, praesertim quoniam feriati sumus. Sed possumus audire aliquid, an serius venimus?: sed ad instituta redeamus: sed, si placet, in hunc diem hactenus.—Often after a parenthesis, but, now, I say: quos Metellus (facio iniuriam viro mortuo), sed ille consul, tum, etc.—With quid autem, in impatient questions: sed quid pertimui autem belua? but why in the world? T.: Sed quid ego hae autem nequiquam ingrata revolvo? V.—With vero, but in fact, but actually: nec iam cum Aq<*>io, sed vero cum Paullis confe. rendum!; cf. sed enim vero cum detestabilis res sit, quid, etc.? L.—Ellipt., with enim: sed revertor ad crimen; sed enim haec illius viri mentio vocem meam fletu debilitavit, but (I speak with difficulty), for, etc.: Progeniem sed enim Troiano a sanguine duci Audierat, but (she was in dread), for she had heard, etc., V.—In a climax, without a preceding negative, but, but in fact, but also: hic mihi primum meum consilium defuit, sed etiam obfuit.
    * * *
    but, but also; yet; however, but in fact/truth; not to mention; yes but

    Latin-English dictionary > sed

  • 2 sed

    sed sed впрочем

    Латинско-русский словарь > sed

  • 3 sed

    sed sed но, а, же

    Латинско-русский словарь > sed

  • 4 sed

    1.
    sĕd or sĕt, conj. [cf. Freund, Cic. Mil. p. 8 sq.; old and orig. form sedum, acc. to Charis. p. 87 P., and Mar. Vict. p. 2458 P.; but more prob. an ablative from root of the reflexive pron. so- for suo-, and orig. the same with the insep. prep. 2. sēd; prop., by itself, apart; hence, but, only, etc.; cf. Corss. Ausspr. 1, p. 200 sq.], a particle of limitation, exception, or correction (cf. at and autem init.).
    I.
    In gen., but, yet:

    ipsum regale genus civitatis reliquis simplicibus longe anteponendum: sed ita, quoad statum suum retinet, etc.,

    Cic. Rep. 2, 23, 43:

    Neoptolemus apud Ennium Philosophari sibi ait necesse esse, sed paucis: nam omnino haud placere,

    id. Tusc. 2, 1, 1; cf. id. Rep. 1, 18, 33:

    C. Memmius perfectus litteris, sed Graecis,

    id. Brut. 70, 247:

    nactus es (me otiosum), sed mehercule otiosiorem operā quam animo,

    id. Rep. 1, 9, 14:

    quae observanda essent, multa constituit (Numa), sed ea sine impensa,

    id. ib. 2, 14, 27; cf. id. ib. 1, 31, 47:

    miser homo est, qui, etc....sed ille miserior qui, etc.,

    Plaut. Capt. 3, 1, 2:

    vera dico, sed nequicquam, quoniam non vis credere,

    id. Am. 2, 2, 205:

    video te testimoniis satis instructum: sed apud me argumenta plus quam testes valent,

    Cic. Rep. 1, 38, 59:

    (Platonis civitatem) praeclaram illam quidem fortasse, sed a vitā hominum abhorrentem et moribus,

    id. ib. 2, 11, 21; cf. id. ib. 1, 40, 63:

    sed id ubi jam penes sese habent, ex bonis pessumi sunt,

    Plaut. Capt. 2, 1, 37:

    nostri casus plus honoris habuerunt quam laboris, etc....Sed si aliter ut dixi accidisset: qui possem queri? etc.,

    Cic. Rep. 1, 4, 7:

    istos captivos sinito ambulare, si foris, si intus volent. Sed uti asserventur magnā diligentiā,

    Plaut. Capt. 1, 2, 6:

    non possum dicere...sed neque his contentus sum,

    Cic. Rep. 1, 22, 36: nec sum in ullā re molestus civitatibus;

    sed fortasse tibi, qui haec praedicem de me,

    id. Att. 5, 21, 7:

    non sum tantopere admiratus, sed posteaquam coepit rationem exponere,

    id. Rep. 1, 14, 22:

    non perfectum illud quidem, sed tolerabile est,

    id. ib. 1, 26, 42:

    sane bonum rei publicae genus, sed tamen inclinatum et quasi pronum ad perniciosissimum statum,

    id. ib. 2, 26, 48:

    scio tibi ita placere: sed tamen velim scire, etc.,

    id. ib. 1, 30, 46; cf. Plaut. As. 2, 2, 72:

    difficile factu est, sed conabor tamen,

    Cic. Rep. 1, 43, 66:

    in quo defuit fortasse ratio, sed tamen vincit ipsa natura saepe rationem,

    id. ib. 2, 33, 57: illa quidem tristis, nec adhuc interrita vultu: Sed regina tamen, sed opaci maxima mundi;

    Sed tamen inferni pollens matrona tyranni,

    Ov. M. 5, 507 sq.; cf. id. ib. 7, 718:

    plerique patriae, sed omnes famā atque fortunis expertes,

    Sall. C. 33, 1:

    ipsum quidem regem assecutus non est, sed magnam partem agminis oppresserunt,

    Liv. 36, 19:

    plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi. Sed hoc me beat saltem, quod perduelles vicit,

    Plaut. Am. 2, 2, 15:

    apponam urnam jam ego hanc in mediā viā. Sed autem, quid si hanc hinc abstulerit quispiam?

    but then, id. Rud. 2, 5, 15 (cf. in the foll. II. A. 2.):

    statim Luculli... eum domum suam receperunt. Sed enim hoc non solum ingenii ac litterarum, verum etiam naturae, etc.,

    but indeed, Cic. Arch. 3, 5:

    progeniem sed enim Trojano a sanguine duci Audierat,

    Verg. A. 1, 19; 2, 164; 5, 395;

    6, 28 et saep. (cf. also infra, II. A. 2.): sed enimvero, cum detestabilis altera res sit, quid ad deliberationem dubii superesse?

    Liv. 45, 19, 14.—Very rarely with non (for nec tamen), introducing a qualification of a previous word:

    Academici veteres beatum quidem esse etiam inter hos cruciatus fatentur, sed non ad perfectum,

    Sen. Ep. 71, 18.
    II.
    In partic.
    A.
    Interrupting the discourse by transition to another subject or by ending the speech.
    1.
    In a transition to another subject:

    tristis sit (servus), si eri sint tristes: hilarus sit, si gaudeant. Set age, responde: jam vos redistis in gratiam?

    Plaut. Am. 3, 3, 7; cf. id. ib. 5, 1, 20;

    5, 1, 26: non impedio, praesertim quoniam feriati sumus. Sed possumus audire aliquid, an serius venimus?

    Cic. Rep. 1, 13, 20:

    nunc reliquorum oratorum aetates et gradus persequamur. Curio fuit igitur ejusdem aetatis fere, etc.... Scripsit etiam alia nonnulla, etc.... Sed ecce in manibus vir praestantissimo ingenio... C. Gracchus,

    id. Brut. 33, 125; cf.:

    sed eccum Amphitruonem, etc.,

    Plaut. Am. 3, 4, 22; id. Aul. 2, 1, 55; 3, 5, 62; id. Capt. 5, 3, 20; 5, 4, 8 al.:

    sed quid ego cesso?

    id. As. 1, 1, 112: sed ista mox;

    nunc audiamus Philum, quem, etc.,

    Cic. Rep. 1, 13, 20 fin. et saep.—In recurring to a previous subject:

    sed ad instituta redeamus,

    Cic. Brut. 61, 220:

    sed redeamus rursus ad Hortensium,

    id. ib. 84, 291:

    sed jam ad id, unde degressi sumus, revertamur,

    id. ib. 88, 300:

    sed perge de Caesare et redde quae restant,

    id. ib. 74, 258 et saep.—Hence, after parenthetic clauses, but, now, I say, etc.:

    equidem cum audio socrum meam Laeliam (facilius enim mulieres incorruptam antiquitatem conservant, quod multorum sermonis expertes ea tenent semper quae prima didicerunt) sed eam sic audio, ut Plautum mihi aut Naevium videar audire,

    Cic. de Or. 3, 12, 45:

    qui (Pompeius) ut peroravit (nam in eo sane fortis fuit: non est deterritus: dixit omnia, atque interdum etiam silentio, cum auctoritate semper), sed ut peroravit, surrexit Clodius,

    id. Q. Fr. 2, 3, 2.—
    2.
    In breaking off, discontinuing speech:

    sed satis verborum est: cura quae jussi atque abi,

    Plaut. Capt. 1, 2, 16:

    sed, si placet, in hunc diem hactenus,

    Cic. Rep. 2, 44, 71:

    sed haec hactenus,

    id. Off. 1, 39, 140 al.: sed quid ego haec memoro? Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 318 Vahl.):

    nec requievit enim, donec Calchante ministro—Sed quid ego haec autem nequicquam ingrata revolvo? Quidve moror?

    Verg. A. 2, 101: sed enim, oikonomia (epistulae) si perturbatior est, tibi assignato: te enim sequor, schediazonta, but indeed, Cic. Att. 6, 1, 11; so,

    sed enim,

    Verg. A. 1, 19.—
    B.
    After negative clauses, to limit the negative statement, i. e. to indicate either that the assertion does not hold good at all, but something else does instead; or else that it is not exclusively true, but something else holds good in addition, but, on the contrary; and in an ascending signif., but also, but even, but in fact, etc.
    1.
    In a simple opposition: non cauponantes bellum, sed belligerantes, Ferro, non auro, vitam cernamus utrique, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 201 Vahl.); cf.: haud doctis dictis certantes, sed maledictis...Non ex jure manu consertum sed magi' ferro Rem repetunt, id. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 274 sq. Vahl.):

    non ego erus tibi, sed servus sum,

    Plaut. Capt. 2, 1, 44:

    quae (hominum vestigia) ille (Aristippus) non ex agri consiturā, sed ex doctrinae indiciis interpretabatur,

    Cic. Rep. 1, 17, 29:

    nec leges imponit populo, quibus ipse non pareat, sed suam vitam, ut legem, praefert suis civibus,

    id. ib. 1, 34, 52;

    1, 13, 19: neque hac nos patria lege genuit, ut...sed ut, etc.,

    id. ib. 1, 4, 8:

    non quod...sed quod, etc.,

    id. ib. 1, 18, 30.—With contra:

    non liberis servitutem, sed contra servientibus libertatem afferre,

    Liv. 4, 18 init.

    Several times repeated: non sibi se soli natum, sed patriae, sed suis,

    Cic. Fin. 2, 14, 45 Madv. ad loc.:

    quod non naturā exoriatur, sed judicio, sed opinione,

    id. Tusc. 3, 34, 82:

    sed publicam, sed ob frumentum decretam, sed a publicanis faenore acceptam,

    id. Verr. 2, 3, 72, § 169; id. Planc. 10, 24:

    non eros nec dominos appellat eos...sed patriae custodes, sed patres et deos,

    id. Rep. 1, 41, 64; Tib. 1, 7, 44 sq.: quam tibi non Perseus, verum si quaeris, ademit;

    Sed grave Nereïdum numen, sed corniger Hammon, Sed quae visceribus veniebat belua ponti Exsaturanda meis,

    Ov. M. 5, 17 sq.:

    sed Pompeium, sed Lepidum,

    Tac. A. 1, 10; Sen. Const. 13, 4; id. Ben. 1, 1, 6; 1, 7, 3:

    non praefectum ab iis, sed Germanicum ducem, sed Tiberium imperatorem violari,

    Tac. A. 1, 38 et saep.—
    2.
    In a climax. [p. 1658]
    a.
    Non modo (solum, tantum, etc.)...sed or sed etiam (et, quoque), not only, not merely...but, but also, but even, but indeed (sed, standing alone, isolates the ascending idea, while an appended etiam, et, or quoque places it in closer connection with the first statement, and thus permits them to be viewed together):

    non modo falsum illud esse, sed hoc verissimum,

    Cic. Rep. 2, 44, 71:

    quod non modo singulis hominibus, sed potentissimis populis saepe contingit,

    id. ib. 5, 8, 11;

    3, 10, 17: id ei perpetuā oratione contigit, non modo ut acclamatione, sed ut convitio et maledictis impediretur,

    id. Q. Fr. 2, 3, 2:

    unius viri consilio non solum ortum novum populum, sed adultum jam et paene puberem,

    id. Rep. 2, 11, 21; cf.:

    nec vero corpori soli subveniendum est, sed menti atque animo multo magis,

    id. Sen. 11, 36:

    volo ut in scaenā, sic in foro non eos modo laudari, qui celeri motu utantur, sed eos etiam, quos statarios appellant,

    id. Brut. 30, 116; id. Rep. 1, 8, 13:

    omnia ejus non facta solum, sed etiam dicta meminisset,

    id. ib. 6, 10, 10:

    neque solum fictum, sed etiam imperite absurdeque fictum,

    id. ib. 2, 15, 28; 1, 3, 4;

    1, 34, 51: neque vero se populo solum, sed etiam senatui commisit, neque senatui modo, sed etiam publicis praesidiis et armis, neque his tantum, verum ejus potestati, cui, etc.,

    id. Mil. 23, 61:

    haec non delata solum, sed paene credita,

    id. ib. 24, 64:

    nec mihi soli versatur ante oculos, sed etiam posteris erit clara et insignis,

    id. Lael. 27, 102:

    illum non modo favisse sed et tantam illi pecuniam dedisse honoris mei causā,

    id. Att. 11, 9, 2:

    omnes civiles dissensiones, neque solum eas, quas audistis, sed et has, quas vosmet ipsi meministis et vidistis,

    id. Cat. 3, 10, 24:

    multiplicatusque terror non infimis solum, sed primoribus patrum,

    Liv. 3, 36, 5:

    non responsum solum benigne legatis est, sed Philippi quoque filius Demetrius ad patrem reducendus legatis datus est,

    id. 36, 35 fin.:

    conciti per haec non modo Cherusci, sed conterminae gentes,

    Tac. A. 1, 60; 3, 44:

    via non angusta modo, sed plerumque praerupta,

    Curt. 3, 4, 12; 5, 1, 20 Mützell ad loc.—
    (β).
    Esp., in passing from the part to the whole, from the particular to the universal (usually followed by omnino, or by omnis, cunctus, totus, universus, etc.):

    timebat non ea solum quae timenda erant, sed omnia,

    Cic. Mil. 24, 66:

    neglegere, quid de se quisque sentiat, non solum arrogantis est, sed etiam omnino dissoluti,

    id. Off. 1, 28, 99:

    nec sibi tantum, sed universis singulisque consulere,

    Sen. Ben. 2, 5, 4:

    non consuli modo, sed omnibus civibus enitendum,

    Plin. Pan. 2, 1:

    non initio tantum, sed continuo totius temporis successu,

    Just. 1, 8, 14:

    non modo Italiā, sed toto orbe terrarum,

    Flor. 1, 16, 3.—Etiam is rarely added:

    quotiens non modo ductores nostri, sed universi etiam exercitus ad mortem concurrerunt,

    Cic. Tusc. 1, 37, 89; Curt. 5, 1, 24.—
    b.
    Non modo (solum) non...sed, sed etiam; sed ne... quidem, not only not...but, but even, but indeed, but not even, etc.:

    ut non modo a mente non deserar, sed id ipsum doleam, me, etc.,

    Cic. Att. 3, 15, 2; id. Rep. 2, 23, 43:

    judicetur non verbo, sed re non modo non consul, sed etiam hostis Antonius,

    id. Phil. 3, 6, 14:

    hoc non modo non laudari, sed ne concedi quidem potest,

    id. Mur. 3, 8:

    iis non modo non laudi, verum etiam vitio dandum puto,

    id. Off. 1, 21, 71:

    non modo non oppugnator, sed etiam defensor,

    id. Planc. 31, 76:

    ego contra ostendo, non modo nihil eorum fecisse Sex. Roscium, sed ne potuisse quidem facere,

    id. Rosc. Am. 29, 79.—Also, without the second non in the first clause, and with ne quidem, doubly negative (only when both clauses have the same verb;

    v. Zumpt, Gram. § 724 b): quod mihi non modo irasci, sed ne dolere quidem impune licet,

    Cic. Att. 11, 24, 1:

    ea est ratio instructarum navium, ut non modo plures, sed ne singuli quidem possint accedere,

    id. Verr. 2, 5, 51, § 133:

    non modo aeternam, sed ne diuturnam quidem gloriam assequi possumus,

    id. Rep. 6, 21, 23:

    ea sunt demum non ferenda in mendacio, quae non solum facta esse, sed ne fieri quidem potuisse cernimus,

    id. ib. 2, 15, 28:

    quae non modo amico, sed ne libero quidem digna est,

    id. Lael. 24, 89: non modo facere, sed ne cogitare quidem quicquam audebit, id. Off. 2, 19, 77; cf. with vix:

    verum haec genera virtutum non solum in moribus nostris, sed vix jam in libris reperiuntur,

    id. Cael. 17, 40:

    non modo ad expeditiones, sed vix ad quietas stationes viribus sufficiebant,

    Liv. 3, 6.—After quisquam with ellipsis of non:

    ut non modo praedandi causā quisquam ex agro Romano exiret, sed ultro Fidenates descenderent, etc.,

    Liv. 4, 21, 6 (where Weissenb. supplies non in brackets before exiret); cf.:

    antiqui non solum erant urbes contenti cingere muris, verum etiam loca aspera et confragosa saxis eligebant,

    Hyg. Grom. Limit. p. 197.—
    C.
    As sed, after non modo, acquires an idea of ascent or climax, from the fact that non modo represents a thing as existing (only not existing alone), and thus includes an affirmation, so, too, after purely affirmative clauses, sed sometimes serves as an ascending adjunct, but, but in fact, but also:

    ego te hodie reddam madidum, sed vino, probe,

    Plaut. Aul. 3, 6, 37:

    odore canibus anum, sed multo, replent,

    Phaedr. 4, 17, 19: Dae. Curriculo affer Duas clavas. La. Clavas? Dae. Sed probas:

    propera cito,

    Plaut. Rud. 3, 5, 19.—In good prose usually joined with etiam (or et):

    hic mihi primum meum consilium defuit, sed etiam obfuit,

    Cic. Att. 3, 15, 5; cf. id. ib. 4, 16, c, 10;

    10, 16, 6: Q. Volusium, certum hominem, sed mirifice etiam abstinentem, misi in Cyprum,

    id. ib. 5, 21, 6:

    hoc in genere si eum adjuveris, apud ipsum praeclarissime posueris, sed mihi etiam gratissimum feceris,

    id. Fam. 13, 64, 2:

    ex testamento Tiberii, sed et Liviae Augustae,

    Suet. Calig. 16; 20.
    2.
    sēd = sine, v. sine init. and 2. se.
    3.
    sēd = se; cf. the letter D.

    Lewis & Short latin dictionary > sed

  • 5 sed

    [st1]1 [-] sĕd (sĕt): a - pour marquer l'opposition, la restriction: mais, au contraire.    - vera dico, sed nequidquam, Plaut.: je dis la vérité, mais vainement.    - non perfectum illud quidem, sed tolerabile est, Cic. Rep. 1, 26, 42: assurément cela n'est pas parfait, mais c'est supportable.    - sed tamen (sed autem, sed saltem): mais pourtant.    - sed vero (sed enim vero): mais en réalité.    - sed enim (sedenim): mais certes, mais.    - ipse sed in pratis aries... Virg.: mais dans les prairies le bélier de lui-même... b - pour marquer la transition, la correction, le retour à une pensée: mais, mais enfin, du reste, dis-je.    - sed de hoc alias, Cic.: mais, j'en parlerai ailleurs.    - ut peroravit (nam...), sed ut peroravit... Cic. Q. Fr. 2, 3, 2: quand il eut conclu (en effet...), quand, dis-je, il eut conclu...    - quidem... sed... = sans doute... mais...    - litterae, sed Graecae: les lettres, du moins les lettres grecques.    - sed in ea conventione fuit Curius, Sall.: quoi qu'il en soit, à cette réunion assistait Curius. c - pour marquer l'objection: mais, mais peut-être.    - sed effugi insidias, Cic.: mais, dit-on, j'ai évité les embûches. d - pour marquer la gradation: mais, et cela, et même, et de plus.    - dicam, sed cito, Mart.: je vais le dire, et sur-le-champ.    - odore..., sed multo, replent, Phaedr. 4, 17, 19: on remplit de parfums... et cela à profusion.    - sed regina tamen, sed maxima... Ov.: mais reine, et reine toute-puissante...    - non solum (non modo)... sed etiam (sed et, sed quoque)... = non seulement... mais encore...    - ex testamento Tiberii, sed et Juliae, Suet. Calig. 16; 20: d'après le testament de Tibère, et aussi d'après celui de Julie.    - mihi consilium defuit, sed etiam obfuit, Cic. Att. 3, 15, 5: ma prudence m'a fait défaut, que dis-je? elle m'a perdu. [st1]2 [-] sēd = sē (primitivement sine), prép.: sans.
    * * *
    [st1]1 [-] sĕd (sĕt): a - pour marquer l'opposition, la restriction: mais, au contraire.    - vera dico, sed nequidquam, Plaut.: je dis la vérité, mais vainement.    - non perfectum illud quidem, sed tolerabile est, Cic. Rep. 1, 26, 42: assurément cela n'est pas parfait, mais c'est supportable.    - sed tamen (sed autem, sed saltem): mais pourtant.    - sed vero (sed enim vero): mais en réalité.    - sed enim (sedenim): mais certes, mais.    - ipse sed in pratis aries... Virg.: mais dans les prairies le bélier de lui-même... b - pour marquer la transition, la correction, le retour à une pensée: mais, mais enfin, du reste, dis-je.    - sed de hoc alias, Cic.: mais, j'en parlerai ailleurs.    - ut peroravit (nam...), sed ut peroravit... Cic. Q. Fr. 2, 3, 2: quand il eut conclu (en effet...), quand, dis-je, il eut conclu...    - quidem... sed... = sans doute... mais...    - litterae, sed Graecae: les lettres, du moins les lettres grecques.    - sed in ea conventione fuit Curius, Sall.: quoi qu'il en soit, à cette réunion assistait Curius. c - pour marquer l'objection: mais, mais peut-être.    - sed effugi insidias, Cic.: mais, dit-on, j'ai évité les embûches. d - pour marquer la gradation: mais, et cela, et même, et de plus.    - dicam, sed cito, Mart.: je vais le dire, et sur-le-champ.    - odore..., sed multo, replent, Phaedr. 4, 17, 19: on remplit de parfums... et cela à profusion.    - sed regina tamen, sed maxima... Ov.: mais reine, et reine toute-puissante...    - non solum (non modo)... sed etiam (sed et, sed quoque)... = non seulement... mais encore...    - ex testamento Tiberii, sed et Juliae, Suet. Calig. 16; 20: d'après le testament de Tibère, et aussi d'après celui de Julie.    - mihi consilium defuit, sed etiam obfuit, Cic. Att. 3, 15, 5: ma prudence m'a fait défaut, que dis-je? elle m'a perdu. [st1]2 [-] sēd = sē (primitivement sine), prép.: sans.
    * * *
        Sed, Coniunctio. Mais.
    \
        Sed hic Pamphilus. S. quid dicit? M. firmauit fidem. Terent. Toutesfois.
    \
        Sed Pamphilum video. Terent. Or voy je Pamphile.
    \
        Hem, sed mane: concrepuit a Glycerio ostium. Terent. Mais escoute, demeure.
    \
        Sed quid hoc? puer hercle est. Terent. Mais qu'est ce là?
    \
        Sed videon'ego Philotion? Terent. Mais n'est ce point la Philotion que je voy?
    \
        Sed autem. Plaut. Voire mais.
    \
        Sed contra. Cic. Mais au contraire.
    \
        Sed de perceptione hactenus. Cic. Or est assez de, etc.
    \
        Sed dissoluerit sane. Cic. Mais prenez le cas qu'il, etc.
    \
        Sed enim nequeo durare quin herum accusem meum. Plaut. Certes, ou Voire mais je, etc.
    \
        Sed et nostrorum gloriam percenseamus. Plin. Mais aussi.
    \
        Sunt homines Siculi non contennendi, si per nostros magistratus liceat, sed homines et satis fortes, et satis plane frugi ac sobrii. Cic. Ce sont aussi gents, etc.
    \
        O praeclarum imperatorem, nec iam cum M. Aquilio fortissimo viro, sed vero cum Paulis, Scipionibus, Mariis conferendum. Cic. Mais plustost, Ains plustost.
    \
        Non digito vno redundat, sed capite, collo, ceruicibus. Cic. Non seulement d'un doigt, mais aussi de, etc.
    \
        Sed effugi insidias, etc. Cic. Mais soit ainsi que j'aye evité.
    \
        Obliti estis, non modo inimicorum Milonis sermones et opiniones, sed nonnullorum imperitorum. Cic. Mais aussi.

    Dictionarium latinogallicum > sed

  • 6 sed

    1. sēd, s. 1. se.
    ————————
    2. sēd, s. sui.
    ————————
    3. sed (altlat. set), Coni. (verwandt mit sēd = se, sine), I) aber, allein, 1) übh. zur Berichtigung u. Beschränkung des im vorigen Satze ausgesprochenen Urteils, Cic. u.a.: verb. sed tamen, Catull.: sed enim, Cic., Verg. u. Ov.: sed enimvero, Liv.: sed autem, Plaut. u. Verg. – 2) insbes.: a) zur Steigerung des Vorhergehenden, aber, aber auch, aber freilich, clavas? sed probas, aber tüchtige, Plaut.: gew. verb. sed etiam, aber auch, ja auch, avarissimae, sed etiam crudelissimae, Cic.: consilium defuit, sed etiam obfuit, ja auch, Cic. – so auch sed et, Suet.: sed... quoque, Suet. Cal. 20. – b) bei Übergängen = aber, doch, Plaut., Cic. u.a. – dah. α) beim Einlenken, Zurückkehren zu einem früheren Gegenstande = aber, doch, sed redeamus ad Hortensium, Cic.: sed perge, ut coeperas, Cic. – β) beim Zurückführen der Rede auf das durch eine Parenthese unterbrochene Thema, aber, nun, sage ich, ut peroravit (nam... peregerat), sed ut peroravit etc., Cic. – c) beim Abbrechen, Innehalten der Rede = aber, doch, sed haec hactenus, Cic.: sed satis verborum est: cura, quae iussi, Plaut. – II) zur Beschränkung od. Berichtigung eines vorhergehenden negativen Satzes = sondern, Cic. u.a.: zwei- u. mehrmals wiederholt (bes. in erregter Rede), bei Cic. u.a.; s. Madvig Cic. de fin. 2, 45. Drak. Liv. 3, 11, 2. Ruperti Tac. ann. 1, 10, 2. –
    ————
    bes. häufig in der Verbindung: non modo (non solum, non tantum)...sed etiam (et od. quoque), nicht nur (allein, bloß)... sondern auch, Cic., Caes. u.a.: aber non modo (solum)... sed, nicht nur (allein, bloß)... sondern sogar, negotiis non interfuit solum, sed praefuit, Cic.: non modo utilitatis, sed dignitatis, Cic.: so auch non modo... sed ne... quidem, nicht nur... sondern selbst nicht, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sed

  • 7 sed [3]

    3. sed (altlat. set), Coni. (verwandt mit sēd = se, sine), I) aber, allein, 1) übh. zur Berichtigung u. Beschränkung des im vorigen Satze ausgesprochenen Urteils, Cic. u.a.: verb. sed tamen, Catull.: sed enim, Cic., Verg. u. Ov.: sed enimvero, Liv.: sed autem, Plaut. u. Verg. – 2) insbes.: a) zur Steigerung des Vorhergehenden, aber, aber auch, aber freilich, clavas? sed probas, aber tüchtige, Plaut.: gew. verb. sed etiam, aber auch, ja auch, avarissimae, sed etiam crudelissimae, Cic.: consilium defuit, sed etiam obfuit, ja auch, Cic. – so auch sed et, Suet.: sed... quoque, Suet. Cal. 20. – b) bei Übergängen = aber, doch, Plaut., Cic. u.a. – dah. α) beim Einlenken, Zurückkehren zu einem früheren Gegenstande = aber, doch, sed redeamus ad Hortensium, Cic.: sed perge, ut coeperas, Cic. – β) beim Zurückführen der Rede auf das durch eine Parenthese unterbrochene Thema, aber, nun, sage ich, ut peroravit (nam... peregerat), sed ut peroravit etc., Cic. – c) beim Abbrechen, Innehalten der Rede = aber, doch, sed haec hactenus, Cic.: sed satis verborum est: cura, quae iussi, Plaut. – II) zur Beschränkung od. Berichtigung eines vorhergehenden negativen Satzes = sondern, Cic. u.a.: zwei- u. mehrmals wiederholt (bes. in erregter Rede), bei Cic. u.a.; s. Madvig Cic. de fin. 2, 45. Drak. Liv. 3, 11, 2. Ruperti Tac. ann. 1, 10, 2. – bes. häufig in der Verbindung: non modo (non solum, non tantum)...sed etiam (et od. quoque), nicht nur (allein, bloß)... sondern auch, Cic., Caes. u.a.: aber non modo (solum)... sed, nicht nur (allein, bloß)... sondern sogar, negotiis non interfuit solum, sed praefuit, Cic.: non modo utilitatis, sed dignitatis, Cic.: so auch non modo... sed ne... quidem, nicht nur... sondern selbst nicht, Cic.

    lateinisch-deutsches > sed [3]

  • 8 sed-

    I sēd- приставкасм. se- IV II sēdсм. se V III sed conj. a,
    но (non sibi soli, s. patriae C); однако (plurima quidem proferre possumus, s. modus adhibendus est Nep); впрочем (s. quid opus est plura? C; s. revertamur ad rem C)

    Латинско-русский словарь > sed-

  • 9 sed

    (coni.) 1) но (1. 9 pr. D. 2, 13. l. 25. 40 § 4 D. 3, 3. 1. 4. 5 § 1. 1. 6 § 3 seq. 1. 10 pr. 16 D 3, 5);

    sed enim, однако - sed non (1. 7 § 1 D. 37, 9).

    2) но даже (1. 7 § 1 cit. 1. 14 D. 1, 18. 1. 14 § 15 D. 4, 2. 1. 2 pr. D. 9, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > sed

  • 10 sed [1]

    1. sēd, s. 1. sē.

    lateinisch-deutsches > sed [1]

  • 11 sed [2]

    2. sēd, s. sui.

    lateinisch-deutsches > sed [2]

  • 12 sed

    conj
    mais

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > sed

  • 13 -sed-

    седативные, успокаивающие

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > -sed-

  • 14 sed

    (союз) но

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > sed

  • 15 sed

    but/ and indeed, what is more.

    Latin-English dictionary of medieval > sed

  • 16 sed

    (союз)
    но, однако

    Latin-Russian dictionary > sed

  • 17 sed

      conj.
      но, а, же, впрочем, однако

    Dictionary Latin-Russian new > sed

  • 18 Séd fugit íntereá, fugit írreparábile témpus

    Но бежит между тем, бежит безвозвратное время.
    Вергилий, "Георгики", III, 284-285:
    Séd fugit ínterea, fugit írreparábile témpus,
    Síngula dúm captí circúmvectámur amóre.
    "Но между тем бежит, бежит невозвратное время, пока мы, плененные любовью к предмету, задерживаемся на всех подробностях".
    - Формула перехода ко второй основной теме III книги "Георгик" - овцеводству.
    ср. Персий, Сатиры, V, 151: Fugit hór(a), hoc quod loquor índ(e) est "Час убегает, в нем и то, что я говорю".
    ср. Овидий, "Любовные элегии", I, 11, 15: Dúm loquor, hóra fugít Пока говорю, час убегает
    ср. Гораций, I, 11: Dúm loquimúr fúgerit ínvida áetas (см. Cárpe diém)
    Тетушка посмотрела внимательно на голову племянника... - Да тебе сколько лет? - Тридцать восемь. - Господи! Время-то как бежит. - Sed fugit interea, fugit irreparabile tempus! внезапно сказал отец Петр. (П. П. Гнедич, Импрессионист.)
    4 января 1884 года я писал в дневнике: вот мне исполнилось уже семнадцать лет. Кажется, как недавно еще был я маленьким карапузиком, - а теперь уже ровесницы мои совсем взрослые девушки, а сам я - уж юноша с пробивающимися усами. О время! Как скоро летишь ты! Не успеешь и оглянуться, как придет старость - холодная, дряхлая старость. Дай мне Только насладиться жизнью, а тогда рази меня косой в пору цветущей юности. Прочь, холодный, страшный призрак - старость. И много раз в разных местах дневника нахожу я это проявление ужаса перед ждущей человека старостью. То же и в стихах тогдашних, например: Sed fugit interea, fugit irreparabile tempus... Пользуйся ж жизнью своей, не теряй невозвратных мгновений Жизни минует весна, - никогда не придет она снова, И никогда не воротится вновь невозвратное время!... (В. В. Вересаев, Воспоминания.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Séd fugit íntereá, fugit írreparábile témpus

  • 19 Séd nunc nón erat hís locus

    Но теперь это было не к месту.
    Гораций, "Наука поэзии", 14-19:
    Púrpureús laté qui spléndeat, únus et álter
    Ádsuitúr pannús, cum lúcus et ára Diánae
    Áut flumén Rhen(um) áut pluviús descríbitur árcus;
    Séd nunc nón erat hís locus.
    Так ведь бывает не раз: к обещавшему много зачину
    Вдруг подшивает поэт блестящую ярко заплату,
    Этакий красный лоскут - описанье ли рощи Дианы,
    Или ручья, что бежит, извиваясь по чистому лугу,
    Или же Рейна - реки, или радуги в небе дождливом, -
    Только беда: не у места они.
    (Перевод М. Гаспарова)
    Поэзия меняет свои формы каждое столетие, и я задумываюсь над тем, как будет судить потомство о том нагромождении зрительных образов, которое принято в современном литературном стиле. Может быть, через столетие этому стилю дадут какое-нибудь насмешливое прозвище, вроде того, которое давали стихам Лопе де Вега, и тогдашние критики скажут: Sed nunc non erat his locus. (Проспер Мериме, Об испанской литературе.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Séd nunc nón erat hís locus

  • 20 Sed pereundi mille figurae

    Но для того, чтоб погибнуть, тысяча способов есть.
    Овидий, "Героиды", X, 81 сл.:
    Óccurunt animó pereúndi mílle figúrae,
    Mórsque minús poenaé quám mora mórtis habét.
    В тысяче образов смерть у меня пред глазами витает;
    Гибель не столь тяжела, сколь ожиданье ее.
    (Перевод Ф. Зелинского)
    - Из послания Ариадны, покинутой Тесеем на пустынном острове.
    Да, я больше не заслуживаю того, чтобы иметь лошадей, раз я не узнаю своих собственных! "Боже мой, - подумал Олдбок, - как изменился этот человек, раньше такой чопорный и вялый! Каким растерянным стал он в несчастье! Sed pereundi mille figurae". (Вальтер Скотт, Антикварий.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Sed pereundi mille figurae

См. также в других словарях:

  • Sed — (Stream EDitor) refers to a Unix utility which (a) parses text files and (b) implements a programming language which can apply textual transformations to such files. It reads input files line by line (sequentially), applying the operation which… …   Wikipedia

  • Sed — (от англ. Stream EDitor)  потоковый текстовый редактор (а также язык программирования), применяющий различные предопределённые текстовые преобразования к последовательному потоку текстовых данных. Первоначально был написан как UNIX утилита… …   Википедия

  • sed — (от англ. Stream EDitor)  потоковый текстовый редактор (а также язык программирования), применяющий различные предопределённые текстовые преобразования к последовательному потоку текстовых данных. Первоначально был написан как UNIX… …   Википедия

  • sed- —     sed     English meaning: to sit     Deutsche Übersetzung: ‘sitzen”     Grammatical information: originally only aoristisch, punctual ‘sich place” (O.Ind.), later as duratives stative verb with ē suffix ‘sit” (Lat. Gmc. balto Slav.)… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

  • SED — 01. SED (англ. Surface conduction electron Emitter display) дисплей с электронной эмиссией за счёт поверхностной проводимости. (См. также: Плазменная панель) Литература …   Википедия

  • SED — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. sed, commande Unix permettant de transformer du texte ; Sed est un très ancien dieu égyptien qui a sans doute donné son nom à la fête Sed (heb sed)… …   Wikipédia en Français

  • sed — sustantivo femenino 1. Necesidad o ganas de beber que tiene una persona o un animal: Tengo sed. No consigo saciar la sed con nada. He pasado mucha sed en la sauna. 2. Necesidad de agua que tienen algunas cosas, especialmente las plantas: Esta… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Sed — steht für: Sozialistische Einheitspartei Deutschlands, die Staatspartei der DDR Surface conduction Electron emitter Display, eine Bildschirmtechnologie Schweizerischer Erdbebendienst Saturn s Electrostatic Discharges Surface engineered Silica,… …   Deutsch Wikipedia

  • sed — (Del lat. sitis). 1. f. Gana y necesidad de beber. 2. Necesidad de agua o de humedad que tienen ciertas cosas. 3. Apetito o deseo ardiente de algo. una sed de agua. f. coloq. Cosa menguada o escasísima. No dar a alguien una sed de agua. hacer sed …   Diccionario de la lengua española

  • sed — f. fisiol. Necesidad o deseo de beber. Se desencadena por la estimulación del hipotálamo al detectar un aumento de la osmolaridad plasmática o una disminución del volumen sanguíneo circulante. Medical Dictionary. 2011. sed …   Diccionario médico

  • sed — • sed, bruk, vana, sedvana • vana, sed, plägsed, bruk, tradition …   Svensk synonymlexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»