-
1 scrupulose
scrūpŭlōsē, adv., v. scrupulosus fin. -
2 scrupulosus
scrūpŭlōsus, a, um, adj. [scrupulus].I.Lit., full of small sharp or pointed stones, rough, rugged, jagged (rare but class.): specus, Pac. ap. Prisc. p. 713 P.: tamquam e scrupulosis cotibus enavigavit oratio, * Cic. Tusc. 4, 14, 33:II.ruminatio corticis,
Plin. 15, 23, 25, § 94:saltibus degressi scrupulosis et inviis,
Amm. 19, 13, 1:vulnera aurium,
for wearing jewelled drops, Tert. Cult. Fem. 10, 2.—Trop. (only post-Aug.), very nice, exact, precise, anxious, careful, scrupulous:disputatio,
Quint. 9, 1, 7:inquisitio,
Front. Aquaed. 64; Plin. Ep. 3, 5, 7:scrupulosa quaedam et anxia in his commentariis, Gell. praef. § 13: locus,
Aus. Grat. Act. 24:cura,
Val. Max. 1, 1, 8:lector,
App. M. 9, p. 230, 37:scrupulosus in deferendis potestatibus celsis,
Amm. 30, 9, 3. — Comp.:fides quorundam,
Tert. Spect. 3:ratio ventorum,
Plin. 18, 32, 75, § 325.— Sup.:cultus deorum,
App. de Deo Socr. p. 43, 2.— Hence, adv.: scrūpŭlōsē (acc. to II.), carefully, accurately, diligently, scrupulously:scrupulose in partes sectā divisionis diligentiā,
Quint. 4, 5, 6.— Comp.:minutius et scrupulosius scrutantur omnia,
Quint. 5, 14, 28: scrupulosius tractabo ventos, Plin. 2, 46, 45, § 118.— Sup.: requirant corporis gesticulatorem, Col. praef. § 3. -
3 seco
sĕco, cŭi, ctum ( part. fut. secaturus, Col. 5, 9, 2), 1, v. a. [root sak-, to cut; whence securis, sĕcula, serra (secra), segmen, sexus, saxum, etc.; cf. sīca, and Gr. keiô, keazô, schizô], to cut, cut off, cut up (class.; syn.: caedo, scindo).I.Lit.A.In gen.:B.leges duodecim tabularum, si plures forent, quibus rens esset judicatus, secare, si vellent, atque partiri corpus addicti sibi hominis permiserunt,
Gell. 20, 1, 48 sq.; cf.:et judicatos in partes secari a creditoribus leges erant,
Tert. Apol. 4:cape cultrum, seca Digitum vel aurem,
Plaut. Merc. 2, 2, 38 sq.:omne animal secari ac dividi potest, nullum est eorum individuum,
Cic. N. D. 3, 12, 29: pabulum secari non posse, be cut, mown, * Caes. B. G. 7, 14; so,sectae herbae,
Hor. S. 2, 4, 67:gallinam,
to cut to pieces, Juv. 5, 124:placenta,
Mart. 3, 77, 3:alicui collum gladio suā dexterā,
Q. Cic. Petit. Cons. 3, 10:palatum,
to divide, Cels. 8, 1:tergora in frusta,
Verg. A. 1, 212: dona auro gravia sectoque elephanto, i. e. of carved, wrought ivory (an imitation of the Homeric pristos elephas, Od. 18, 196), Verg. A. 3, 464:marmora,
Hor. C. 2, 18, 17: sectis nitebat marmoribus, Luc. 10, 114; so absol.:nec ideo ferrum secandi vim non perdidit,
Sen. Ben. 5, 5, 1:prave sectus unguis,
Hor. Ep. 1, 104:secti lapides,
Vulg. Exod. 20, 25. —In partic.1.Med. t. t., to cut surgically; to operate on; to cut off or out, amputate, excise, etc.:2.in corpore si quid ejusmodi est, quod reliquo corpori noceat, id uri secarique patimur,
Cic. Phil. 8, 5, 15; cf.:saevitia secandi,
Plin. 29, 1, 6, § 13; so,membra,
id. 26, 11, 69, § 112:vomicam,
Plaut. Pers. 2, 5, 13:varices Mario,
Cic. Tusc. 2, 15, 35 (for which, exciditur, Cels. 7, 31); cf. of the same: C. Marius cum secaretur, ut supra dixi, principio vetuit se alligari;nec quisquam ante Marium solutus dicitur esse sectus,
was cut, operated upon, Cic. Tusc. 2, 22, 53:servum,
Just. Inst. 4, 3, 6.—To cut, castrate (very rare):C.puer avari sectus arte mangonis,
Mart. 9, 7, 4; so,sectus Gallus (corresp. to eviratus),
id. 5, 41, 3.—Transf. (mostly poet. and in post-Aug. prose).1.To scratch, tear, wound, hurt, injure (cf. caedo, II.):2.ambo (postes) ab infimo tarmes secat,
the worms are gnawing them, they are wormeaten, Plaut. Most. 3, 2, 140:luctantis acuto ne secer ungui,
lest I should be torn, Hor. Ep. 1, 19, 47; cf.:rigido sectas invenit ungue genas,
Ov. F. 6, 148:teneras plantas tibi (glacies),
Verg. E. 10, 49:corpora vepres,
id. G. 3, 444:crura (sentes),
Ov. M. 1, 509:pete ferro Corpus et intorto verbere terga seca,
cut, lacerate, Tib. 1, 9, 22; so,sectus flagellis,
Hor. Epod. 4, 11:loris,
Mart. 10, 5, 14 al.:si quem podagra secat,
gnaws, torments, Cat. 71, 2;imitated by Martial: podagra cheragraque secatur Gaius,
Mart. 9, 92, 9.—Like the Gr. temnein, and our to cut, i. e.,a.To divide, cleave, separate ( poet. and in post-Aug. prose):b.quos (populos) secans interluit Allia,
Verg. A. 7, 717:medios Aethiopas (Nilus),
Plin. 5, 9, 10, § 53:medios agros (Tiberis),
Plin. Ep. 5, 6, 12:medium agmen (Turnus),
Verg. A. 10, 440:agrum (limes),
Plin. 18, 34, 77, § 331:caelum (zonae),
Ov. M. 1, 46:sectus orbis,
Hor. C. 3, 27, 75; cf.:in longas orbem qui secuere vias,
Ov. Am. 2, 16, 16.—With the idea of motion, to cut through, i. e. to run, sail, fly, swim, go, etc., through:II.delphinum similes, qui per maria umida nando Carpathium Libycumque secant,
cut through, cleave, Verg. A.5, 595:aequor,
id. ib. 5, 218:pontum,
id. ib. 9, 103:aequor Puppe,
Ov. M. 11, 479:fretum puppe,
id. ib. 7, 1; cf.:vada nota (amnis),
id. ib. 1, 370:ales avis... geminis secat aëra pennis,
Cic. Arat. 48:aethera pennis (avis),
Verg. G. 1, 406; 1, 409:auras (cornus),
id. A. 12, 268:ventos (Cyllenia proles),
ib. ib. 4, 257:sub nubibus arcum (Iris),
id. ib. 9, 15 et saep.— Secare viam (vias), the Gr. temnein hodon, to take one's way, to travel a road:ille viam secat ad naves,
Verg. A. 6, 899:hinc velut diversae secari coeperunt viae,
Quint. 3, 1, 14.—Trop. (acc. to I. C. 1. and 2.).* A. B.To divide (not freq. till after the Aug. per.):cum causas in plura genera secuerunt,
Cic. de Or. 2, 27, 117:haec in plures partes,
Quint. 8, 6, 13; cf.:scrupulose in partes sectā divisionis diligentiā,
id. 4, 5, 6:quae natura singularia sunt secant (corresp. to divido),
id. 4, 5, 25:sectae ad tenuitatem suam vires (just before: distinguendo. dividendo),
id. 12, 2, 13.—Hence, in Hor., like dirimo (II.), of disputes, to cut off, i.e. to decide them:quo multae magnaeque secantur judice lites,
Hor. Ep. 1, 16, 42: magnas res, to cure (as it were, by a light operation), id. S. 1, 10, 15.—And once in Verg.: secare spem (the figure borrowed from the phrases secare mare, auras, viam): quae cuique est fortuna hodie, quam quisque secat spem, whatever hope each follows, i. e. indulges in, entertains, Verg. A. 10, 107 (secat, sequitur, tenet, habet;ut: Ille viam secat ad naves,
id. ib. 6, 899: unde et sectas dicimus, habitus animorum et instituta philosophiae circa disciplinam, Serv.).
См. также в других словарях:
Pedant — (v. ital. Pedante, Schulmeister), Einer, welcher allzugeflissentlich sich an eine Regel hält, die, nur in einem bestimmten Kreise u. unter gewissen Bedingungen anwendbar, er gleichwohl im geselligen Leben auch dann befolgt, wo andere u. höhere… … Pierer's Universal-Lexikon
AURUM — I. AURUM post reliqua metalla demum repertum est, velut dubitante secum Naturâ, an id luci permittere veller, quod homini tantopere esset nociturum. Certe iustissimum Plinii votum, l. 33. c. 1. Utinam posset e vita in totum abdicari aurum, sacra… … Hofmann J. Lexicon universale
CORONARIUM Aurum — de quo sic A. Gellius, l. 5. c. 6. Triumphales coronae sunt aureae, quae Imperatoribus ob honorem triumphi mittuntur. Id vulgo dicitur aurum coronarium: hae antiquitus e lauru erant etc. Verum non tantum coronae; sed aurum postea ad coronas… … Hofmann J. Lexicon universale
NOMEN — inrantibus impositum, perectâ Circumcisione Iudaeis, aliis post lustrationem: Omnibus enim gentibus Nomma sua erant seu vocabula, aliis signa, praeter Atlantes, de quibus Pomp. Mela l. 1. c. 8. Ex his, qui ultra deserta esse memoraxtur, Atlantes… … Hofmann J. Lexicon universale
SABBATUM — vox a quiete, Hebr. Gap desc: Hebrew deducta, vel septimum diem Gen. c. 2. v. 2. Exod. c. 20. v. 10. vel septimi anni otium, Lev. c. 25. v. 4. 5. 6. denotat. Longior transsatio est, cum ipsam septimanam comprehendit, ut in illo, Ieiuno bis in… … Hofmann J. Lexicon universale
SUPERSTITIO — Graecis Δεισιδαιμονία, Plutarcho definitur δόξα ἐμπαθὴς καὶ δέος ποιητικὴ ὑπόληψις ενταπεινοῦιτος καὶ συντρίβοντος τῆς ἄνθρωπον, οἰό μενόν τ᾿ εἶναι θεοὺς, εἶναι δὲ λυπηροὺς καὶ βλαβερούς. Nascitur nempe, ab immani divinitatis metu, quu Deum… … Hofmann J. Lexicon universale
curieusement — Curieusement, Affectate, Curiose, Scrupulose, Ambitiose. Fort curieusement et soigneusement, Anxie … Thresor de la langue françoyse
difficulté — Difficulté, Obscuritas, Difficultas, Scrupulus. Toute maniere de difficulté, Nodus. Difficulté de chagrin, Scrupulositas. Difficulté de bailler audience, Difficultas in audiendo. Difficulté d uriner, quand on ne pisse point à son aise, Stranguria … Thresor de la langue françoyse
scrupuleusement — Scrupuleusement, Scrupulose, Religiose … Thresor de la langue françoyse