-
1 быть вне опасности
v1) gener. (всякой) außer (aller) Gefahr sein, außer Gefahr sein, im trockenen sein2) colloq. im Trocknen sein3) liter. zu weit vom Schuß sein -
2 поссориться
v1) gener. aufeinander losgehen, auflegen (mit D), es mit (j-m) verderben, in Streit geraten, mit (j-m) Krach bekommen, mit (j-m) Krach häben, mit (j-m) Krach kriegen, mit (j-m) in Zank geraten (с кем-л.), mit (j-m) in Zwist geraten (с кем-л.), mit (j-m) quitt sein (с кем-л.), mit (j-m) zusammenrennen (с кем-л.), sich brouillieren, sich entzweien, sich verfeinden (mit D), sich verknöchert, sich zerwerfen (mit D), sich überwerfen (mit D) (с кем-л.), uneinig werden2) colloq. es (mit j-m) verderben, sich haken3) liter. sich zweien4) book. überwerfen (с кем-л.)5) berl. mit (j-m) schuß sein -
3 быть в безупречном состоянии
vgener. tadellos in Schuß seinУниверсальный русско-немецкий словарь > быть в безупречном состоянии
-
4 быть в стороне
v1) gener. fernsteh (D) (от чего-л.), fernstehe (D) (от чего-л.), fernstehen (от чего-л.)2) liter. zu weit vom Schuß sein (от основных событий) -
5 находиться в стороне
Универсальный русско-немецкий словарь > находиться в стороне
-
6 разойтись во мнении
vberl. mit (j-m) schuß sein (с кем-л.) -
7 разругаться
-
8 удар
маннулировать удар — регби einen Tritt annulieren
владеть ударом — einen guten Schlag haben; einen guten Schuß besitzen
выполнить удар — einen Schlag ausführen; einen Schuß ausführen; einen Stoß ausführen
выпрыгнуть на удар — вол. abspringen
держать удар — бокс einen Schlag nehmen
задержаться с ударом — den Schlag verzögern; den Schuß verzögern
засчитать удар — den Schlag als gültig betrachten;
изготовиться к удару — zum Schlag ansetzen; zum Schuß ansetzen; zum Stoß ansetzen
имитировать удар — einen Schlag imitieren; einen Schuß imitieren; einen Stoß imitieren
нанести удар — den Schlag ausführen; бокс, фехт. treffen, den Treffer austeilen, den Treffer ansetzen, den Treffer anbringen
парировать удар — einen Schlag abwehren, einen Schlag parieren; einen Schuß abwehren, einen Schuß parieren
потрясти соперника ударом — den Gegner erschüttern, den Gegner anschlagen
принять удар — einen Schlag abfangen, einen Schlag auffangen
произвести удар — einen Schlag ausführen; einen Schuß ausführen; einen Stoß ausführen
пропустить удар — бокс einen Treffer hinnehmen
увернуться от удара — бокс seitducken
уйти от удара — бокс einem Schlag entgehen
удар, акцентированный — akzentuierter Schlag m
удар, атакующий — Angriffsschlag m
удар без вращения мяча — Schlag m ohne Rotation [ohne Drall, ohne Effet] des Balles
удар без замаха — вол. Schlag m ohne Ausholbewegung
удар, боковой — бокс Seitwärtshaken m
удар, боковой нападающий — вол. seitlicher Schmetterschlag m, «Haken» m
удар, бреющий — регби Kurzfalltritt m
удар, быстрый — Schnellschlag m
удар в ближний угол ворот — Schuß m in die kurze Torecke
удар в голову — бокс Kopftreffer m, Schlag m zum Kopf
удар в голову, боковой — бокс Kopfhaken m
удар в голову сверху — бокс Hammer schlag m
удар в дальний угол ворот — Schuß m in die lange Torecke
удар в «девятку» — фут. Schuß m in den Winkel [ins Lattenkreuz, ins Torkreuz]
удар в затылок — бокс Genickschlag m, Nakkenschlag m
удар в левый бок — фехт. Brusthieb m
удар внутренней стороной перчатки — бокс Innenhandschlag m, Schlagen n mit der Innenfläche des Handschuhs, Schlag m mit innerer Handfläche
удар в область сердца — бокс Schlag m zur Herzgegend
удар в область сонной артерии — бокс Schlag m zur Halsschlagader
удар в перекладину ворот — Lattenschuß m, Lattentreffer m
удар в печень — бокс Schlag m zur Leber
удар в печень, боковой — бокс Leberhaken m
удар в подбородок — бокс Schlag m zum Kinn
удар в почки — бокс Nierenschlag m
удар в правый бок — фехт. Brusthieb m
удар в прыжке — Schlag m im Sprung; Schuß m im Sprung
удар в сетку — Schlag m ins Netz
удар в солнечное сплетение — бокс Magenschlag m, Solarplexustreffer m
удар в «стенку» — фут. Schuß m in die Mauer
удар в стойку ворот — Pfostenschuß m, Pfostentreffer m
удар, встречный — бокс Mitschlag m
удар в туловище, боковой — бокс Körperhaken m
удар в челюсть, боковой — бокс Kinnhaken m
удар в челюсть, прямой — бокс Kinnstoß m, Kinngerade f
удар, выигрышный — тенн. punktbringender Schlag m
удар головой — Kopfschlag m; Kopfstoß m, Stoß m mit dem Kopf
удар головой в лицо соперника — бокс Stoßen n des Kopfes am Gesicht des Gegners
удар гонга — Gongschlag m
удар, грубый — фехт. brutaler Hieb m
удар, двойной — бокс Zweierschlag m, Doppelschlag m
удар, двойной боковой — бокс Doppelhaken m
удар, двойной прямой — бокс Eins-Zwei-Schlag m
удар, действительный — gültiger Treffer m
удар, длинный — бокс langer Schlag m; тенн. lang geschlagener [lang gespielter] Ball m
удар, жёсткий — бокс harter Schuß m, Här tetreffer m
удар, завершающий — Abschlußschlag m; Abschlußschuß m, Abschlußstoß m
удар, заключительный — Endschlag m; Endschuß m, Endstoß m; фехт. Endhieb m
удар, замаскированный — getarnter Schlag m
удар, запрещённый — verbotener Schlag m
удар, защитный — см. удар, оборонительный
удар из ближней зоны — н. тенн. Schlag m in Tischnähe
удар из дальней зоны — н. тенн. Schlag m aus der langen Distanz
удар из-за 22-метровой линии — регби Antritt m von der 22-m-Linie
удар из средней зоны — хокк. Schlag m aus neutraler Zone; н. тенн. Schlag m aus mittlerer Distanz
удар, кистевой — вол. Handgelenkschlag m
удар клюшкой, колющий — Stockstich m
удар коленом — бокс Stoß m mit dem Knie, Knietritt m
удар конём — шахм. Springerschlag m
удар, «коронный» — Spezialschlag m; Spezialschuß m; Spezialstoß m
удар, короткий — бокс kurzer Schlag m; тенн. kurz geschlagener [kurz gespielter] Ball m
удар, короткий боковой — бокс kurzer Seitwärtshaken m
удар, косой — Diagonalschlag m, Schrägschlag m
удар, кручёный — тенн., н. тенн. überschnittener Ball m, Schlag m mit Vorwärtsschnitt des Balles, überzogener Schlag m
удар, кручёный нападающий — вол. Angriffsschlag m [Schmetterschlag m] mit Effet
удар крюком — вол. Hakenschlag m
удар левой — бокс Linke f, Schlag m mit der linken Faust, Stoß m mit der Führungshand
нанести удар левой — eine Linke anbringen, eine Linke landen
удар левой, боковой — бокс linker Haken m
удар левой в голову — бокс Schlag m zum Kopf mit der Führungshand
удар левой в голову, боковой — бокс Seitwärtshaken m zum Kopf mit der Führungshand, linker Haken m zum Kopf
удар левой в голову, прямой — бокс Gerade f zum Kopf mit der Führungshand, linke Gerade f zum Kopf
удар левой в туловище, боковой — бокс Seitwärtshaken m zum Körper mit der Führungshand
удар левой в туловище, прямой — бокс Gerade f zum Körper mit der Führungshand, linke Gerade f zum Körper
удар левой, перекрёстный — бокс linker Kreuzschlag m
удар левой по корпусу — бокс Schlag m links zum Körper
удар левой, прямой — бокс linke Gerade f, gerader Stoß m mit der Führungshand
удар лезвием (сабли) — Hieb m mit der Schneide, Schneidenhieb m
удар, ложный — falscher [abgefälschter] Schlag m; falscher [abgefälschter] Schuß m; falscher [abgefälschter] Stoß m
удар локтем — бокс Schlag m mit dem Ellbogen, Ellbogenstoß m
удар, маятниковый — н. тенн. Schlag m mit der vorherigen Pendelbewegung der Hand
удар «метка» — регби Freitritt m
удар, меткий — genauer [sicherer, plazierter] Schlag m; genauer [sicherer, plazierter] Schuß m
удар, 11-метровый штрафной — фут. Elfer m, Penalty m, Strafstoß m
удар мимо ворот — Verschlagen n, Fehlschlag m; Verschießen n, Fehlschuß m
удар, мощный — kraftvoller Schlag m; kraftvoller Schuß m
удар, мягкий — weicher Schlag m; weicher Schuß m
удар над головой — тенн. Schmetterschlag m
удар над головой, кручёный — тенн. überzogener Schmetterschlag m
удар над головой, резаный — тенн. unterzogener Schmetterschlag m
удар накатом — н. тенн. Angriffsschlag m, Oberschnitt m
удар накатом по короткому мячу — н. тенн. Oberschnitt m gegen den kurz hinter das Netz plazierten Ball
удар накатом по мячу с обратным вращением (мяча) — н. тенн. Oberschnitt m gegen Unterschnitt
удар накатом по мячу с поступательным вращением (мяча) — н. тенн. Oberschnitt m gegen Oberschnitt
удар накатом с подрезанного мяча — н. тенн. Oberschnitt m gegen Unterschnitt
удар, нанесённый — фехт., бокс gegebener [erzielter] Treffer m
удар наотмашь — бокс Keulenschlag m, Schleuderschwinger m
удар, нападающий — Angriffsschlag m; вол. Schmetterschlag m
удар, нападающий прямой — вол. frontaler Schmetterschlag m
произвести начальный удар — фут. anstoßen, den Anstoß ausführen
удар, недействительный — ungültiger Treffer m
удар, неотразимый — unhaltbarer Schlag m; unhaltbarer Schuß m
удар, неправильный — бокс unkorrekter [unvorschriftsmäßiger] Schlag m
удар, непрямой — фехт. indirekter Hieb m
удар ниже пояса — бокс Tiefschlag m
удар низом — фут. Flachschuß m, flacher Schuß m
удар ногами — плав. Beinschlag m, Beinstoß m
удар ногами вниз-назад — плав. Beinschlag m abwärts-rückwärts
удар ногами, одновременный — плав. Gleichschlag m
удар ногами, попеременный — плав. Wechselbeinschlag m
удар ногами с большой амплитудой — плав. weiter Beinschlag m, Beinschlag m mit großer Amplitude
удар ногами сверху вниз, акцентированный — плав. verstärkter [betonter] Abwärtsschlag m der Beine
удар ногами, скрестный — плав. Überkreuz-Beinschlag m
удар ногами с малой амплитудой — плав. kurzer Beinschlag m, Beinschlag m mit kleiner Amplitude
удар ногами, хлыстообразный — плав. peitschenartiger Beinschlag m, Peitschenschlag m
удар «ножницами» — фут. Scherenschlag m
удар, нокаутирующий — бокс Niederschlag m
удар, обманный — Schlagfinte f; Stoßfinte f; вол. Angriffsfinte f
удар, оборонительный — бокс Abwehrschlag m, Verteidigungsschlag m
удар обухом — фехт. Rückschneidehieb m
удар, одиночный — тенн. Einzelschlag m, einzelner Schlag m
удар, опасный — gefährlicher Schlag m; gefährlicher Schuß m
удар, опережающий — zuvorkommender Schlag m; zuvorkommender Schuß m
удар, основной — Hauptschlag m, Grundschlag m; Hauptschuß m, Grundschuß m
удар, останавливающий — бокс stoppender Schlag m; фехт. Zwischenhieb m, Zwischenaktion f
удар, ответный — бокс Nachschlag m, Rückschlag m; фехт. Riposte f, Nachhieb m
удар от ворот — фут. Abstoß m, Torabstoß m; хокк. на траве Abschlag m
выполнить удар от ворот — фут. den Abstoß ausführen; хокк. на траве den Abschlag ausführen
удар от ворот с отскока — регби Sprungantritt m
удар от ворот с рук — фут. Abschlag m
удар открытой перчаткой — бокс Schlag m mit offener Handfläche [mit offenem Handschuh]
удар переводом — фехт. Umgehungshieb m
удар, перекрёстный — бокс Kreuzschlag m, Cross-Schlag m
удар плечом — бокс Schulterstoß m
удар, плоский — тенн., н. тенн glatter [flacher] Schlag m, Schlag m ohne Rotation
удар по блоку — вол. Anschlagen n des Blocks
удар поверх блока — вол. Schmetterball m über den Block
удар поверх «стенки» — фут. Schuß m über die Mauer
выполнить [нанести, произвести] удар по воротам — auf das Tor schießen, einen Torschuß abgeben
удар по воротам с дальней дистанции — Fernschuß m, Weitschuß m
удар по воротам с отскока — регби Sprungtritt m auf das Mal
удар, повторный — wiederholter Schlag m; wiederholter Schuß m; регби wiederholter Tritt m; фехт. Angriffsfortsetzung f, Remise f
удар по высокому мячу — н. тенн. Schlagen n des hochabspringenden Balles
удар по высокому мячу, плоский — н. тенн. Schuß m des hohen Balles
удар по голове — бокс Kopfschlag m; фехт Kopfhieb m
удар по груди — фехт. Brusthieb m
удар, подготовительный — н. тенн. Vorbereitungsschlag m
удар по диагонали — Schrägschlag m; Schrägschuß m
удар, подкрученный — тенн., н. тенн. Schlag m mit Rückwärtsschnitt des Balles, unterschnittener Ball m
удар подрезкой — н. тенн. Schupfen n mit Unterschnitt
удар подрезкой справа — н. тенн. Vorhandunterschnitt m
удар подставкой — н. тенн. Stoppen n
удар по затылку — бокс Genickschlag m
удар по катящемуся мячу — Stoßen n des rollenden Balles
удар по клюшке (соперника) — Schlagen n nach dem Stock, Schlagen n auf den Stock
удар по ковру рукой — дз. ( самостраховка при падении) Armschlag m
удар по корпусу — бокс Schlag m zum Körper
удар по корпусу, короткий прямой — kurze Gerade f zum Körper
удар по левой щеке — фехт. Gesichtshieb m innen
удар по левому боку — фехт. Bauchhieb m
удар по летящему мячу — Volleyschuß m, Flugballschuß m
удар по мячу — Ballschlag m; Ballschuß m; Ballstoß m
нанести удар по мячу — den Ball schlagen; den Ball schießen; den Ball stoßen
удар по мячу боковой частью головы — фут. Kopfstoß m mit der Stirnseite
удар по мячу в движении — Ballschlag m aus dem Lauf; Ballschuß m aus dem Lauf
удар по мячу верхней частью подъёма — фут. Vollspannstoß m
удар по мячу внешней стороной стопы — фут. Außenseitstoß m
удар по мячу внешней частью подъёма — фут. Außenspannstoß m, Außenriststoß m
удар по мячу внутренней стороной стопы — фут. Innenseitstoß m
удар по мячу внутренней частью подъёма — фут. Innenspannstoß m, Innenriststoß m
удар по мячу затылком — фут. Nackenstoß m
удар по мячу клюшкой — Schlagen n des Balles mit dem Stock [mit dem Schläger]
удар по мячу кулаком — фут. Fausten n des Balles, Schlagen n des Balles mit der Faust
удар по мячу ногой — фут. Ballstoß m mit dem Fuß; регби Treten n [Tritt m] des Balles
удар по мячу носком — фут. Spitzenstoß m
удар по мячу подошвой — фут. Sohlenstoß m
удар по мячу подъёмом — фут. Spannstoß m, Riststoß m; Spannschuß m
удар по мячу пяткой — фут. Fersenstoß m, Hackenstoß m
удар по мячу серединой лба — фут. Kopfstoß m mit der vollen Stirn
удар по мячу, скрытый — verdecktes Schlagen n des Balles
удар по мячу слева — тенн., н. тенн. Rückhandschlag m
удар по мячу с места — Schuß m aus dem Stand
удар по мячу справа — тенн., н. тенн. Vor handschlag m
удар по мячу средней частью подъёма — фут. Vollspannstoß m
удар по оружию — фехт. Eisenschlag m, Klingenschlag m
удар по правой щеке — фехт. Gesichtshieb m außen
удар по правому боку — фехт. Flankhieb m
удар по руке — фехт. Handhieb m; Armhieb m
удар по руке сверху — фехт. Armhieb m oben
удар по руке с внешней стороны — фехт. Armhieb m außen
удар по руке с внутренней стороны — фехт. Armhieb m innen
удар по руке снизу — фехт. Handhieb m unten; Armhieb m
удар после команды «Брэк!» — бокс Schlag m nach dem Kommando «Break!»
удар после отскока мяча — тенн. Schlag m nach Absprung des Balles
удар по спине — бокс Rückenschlag m
удар по щеке — фехт. Gesichtshieb m
удар, правильный — бокс korrekter [vorschriftsmäßiger] Treffer m
удар правой — бокс Rechte f, Schlag m mit rechter Faust, Stoß m mit der Schlaghand
нанести удар правой — eine Rechte anbringen, eine Rechte landen
удар правой, боковой — бокс rechter Haken m
удар правой в голову — бокс Schlag m rechts zum Kopf
удар правой в голову, боковой — бокс Seitwärtshaken m zum Kopf mit der Schlaghand, rechter Haken m zum Kopf
удар правой в голову, прямой — бокс Gerade f zum Kopf mit der Schlaghand, rechte Gerade f zum Kopf
удар правой в туловище, боковой — бокс Seitwärtshaken m zum Körper mit der Schlaghand
удар правой в туловище, прямой — Gerade f zum Körper mit der Schlaghand, rechte Gerade f zum Körper
удар правой в челюсть сбоку — бокс Schlag m rechts zum Kiefer
удар правой, перекрёстный — бокс rechter Kreuzschlag m
удар правой по корпусу — бокс Schlag m rechts zum Körper
удар правой, прямой — rechte Gerade f, gerader Stoß m mit der Schlaghand
удар предплечьем — бокс Schlag m mit dem Unterarm, Unterarmschlag m
удар, предупреждающий — фехт. Sperrhieb m, Sperrstoß m, Arretstoß m
удар, промежуточный — тенн., н. тенн. Zwischenschlag m
удар противолёзвием (сабли) — Hieb m mit der Rückschneide, Rückschneidehieb m
удар, прямой — gerader Schlag m, Linienschlag m; gerader Schuß m; бокс Gerade f; фехт. direkter Hieb m
удар, прямой ответный — фехт. einfacher Nachhieb m
удар ребром перчатки — бокс Handkantenschlag m, Schlag m mit der Handkante
удар, резаный — (an)geschnittener Schlag m, Effetschlag m; geschnittener Stoß m, Effetstoß m; Drehschuß m
удар, решающий — entscheidender Schlag m; entscheidender Schuß m; entscheidender Stoß m
удар рукой по ковру — бор. ( сигнал сдачи) Abklopfen n
удар с близкого расстояния [с близкой дистанции] — Nahschuß m, Schuß m aus kurzer [aus naher] Entfernung
удар с боковым вращением (мяча) — н. тенн. Schlag m mit Seitenschnitt
удар, сверхкручёный — тенн., н. тенн. überrissener Schlag m
удар с верхним вращением (мяча) — тенн., н. тенн. Schlag m mit Oberschnitt
удар свечой — регби Kerze f
удар с вращением мяча — Schlag m mit Rotation [mit Drall, mit Effet] des Balles
удар с высокой передачи, нападающий — вол. Schmetterschlag m vom hohen Paß
удар с высокой траекторией полёта (мяча) — тенн. Schlag m mit hoher Flugbahn
удар с дальней дистанции — Fernschuß m, Weitschuß m; бокс Schlag m aus der Distanz
удар с дальней дистанции, боковой — бокс Swinger m
удар с длинной передачи, нападающий — вол. Schmetterschlag m vom langen Paß
удар, серийный — Serienschlag m; Serienschuß m
удар с замахом — вол. Schlag m mit Ausholbewegung
удар с земли — регби Platztritt m
удар, силовой — вол. Schmettern n
удар, сильный — kräftiger Schlag m
удар с короткой дистанции — Schlag m aus der Nahdistanz
удар с короткой дистанции, боковой — бокс Jab m
удар с короткой передачи — вол. Schmetter schlag m vom kurzen Paß
удар с края сетки, нападающий — вол. Schmetterschlag m vom Netzrand
удар, слабый — schwacher Schlag m; schwacher Schuß m
удар слева — тенн., н. тенн. Rückhandschlag m
удар слева, атакующий — тенн., н. тенн. Rückhandangriffsschlag m
удар слева, завершающий — тенн., н. тенн. Rückhandabschlußschlag m
удар слева, кручёный — тенн. überzogener Rückhandschlag m
удар слева, резаный — тенн. unterzogener Rückhandschlag m
удар слева с обратным вращением (мяча) — тенн., н. тенн. Rückhandschlag m mit Unterschnitt
удар с лёта — тенн. Flugballschuß m, Volleyschuß m, Flugschlag m; регби Falltritt m, Erhöhungstritt m
удар с лёта, резаный — тенн. unterzogener Flugschlag m
удар слоном — шахм. Läuferschlag m
удар, случайный — бокс Zufallstreffer m
удар с нижним вращением (мяча) — тенн., н. тенн. Schlag m mit Unterschnitt
удар с низкой передачи — вол. Schmetterschlaff m bei niedrigem Paß
удар с низкой траекторией полёта (мяча) — тенн. Schlag m mit niedriger Flugbahn
удар снизу — бокс Aufwärtshaken m
удар снизу левой — бокс Aufwärtshaken m mit der Führungshand, linker Aufwärtshaken m
удар снизу левой в голову — бокс Aufwärtshaken m zum Kopf mit der Führungshand, linker Aufwärtshaken m zum Kopf
удар снизу левой в туловище — бокс Aufwärtshaken m zum Körper mit der Führungshand, linker Aufwärtshaken m zum Körper
удар снизу правой — бокс Aufwärtshaken m mit der Schlaghand, rechter Aufwärtshaken m
удар снизу правой в голову — бокс Aufwärtshaken m zum Kopf mit der Schlaghand, rechter Aufwärtshaken m zum Kopf
удар снизу правой в туловище — бокс Aufwärtshaken m zum Körper mit der Schlaghand, rechter Aufwärtshaken m zum Körper
удар с обманом, ответный — фехт. Fintnachhieb m
удар с обратным вращением (мяча) — тенн., н. тенн. Schlag m mit Unterschnitt
удар со второй передачи, нападающий — вол. Angriffsschlag m über den zweiten Paß
удар, сомнительный — бокс, фехт. zweifelhafter Treffer m
удар соперника ногой — в. поло Treten n des Gegners
удар соперника рукой — в. поло Schlagen n des Gegners mit der Hand
удар со скоростной передачи, нападающий — вол. Schmetterschlag m vom Schnellpaß
удар со средней передачи, нападающий — вол. Schmetterschlag m vom halbhohen Paß
удар с откидки — вол. Schmetterschlag m aus dem Zuspiel im Sprung
удар с отскока — регби Sprungtritt m, Dropkick m; тенн. Schlag m nach dem Ballabsprung
удар с первой передачи, нападающий — вол. Angriffsschlag m über den ersten Paß
удар с переводом — фехт. Kavationshieb m
удар с переводом, нападающий — вол. Wechselschmetterschlag m
удар с поворотом туловища, нападающий — вол. frontaler Schmetterschlag m mit Drehung, Drehschlag m
удар с полулёта — Halbflugschlag m, Halbvol'ley m, Halbvolleyschuß m
удар с полулёта слева — тенн. Rückhandlift m
удар справа — тенн., н. тенн. Vorhandschlag m
удар справа, атакующий — тенн., н. тенн. Vorhandangriffsschlag m
удар справа, завершающий — тенн., н. тенн. Vorhandabschlußschlag m
удар справа, кручёный — тенн. überzogener Vorhandschlag m
удар справа, резаный — тенн. unterzogener Vorhandschlag m
удар справа с обратным вращением мяча — н. тенн. Vorhandschlag m mit Unterschnitt
удар с разбега — Stoß m mit Anlauf [aus dem Anlauf]
удар срезкой — н. тенн. Schupfen n, Schupf m
удар срезкой слева — н. тенн. Rückhandschupfen n
удар с рук — регби Falltritt m, Erhöhungstritt m
удар с сильным вращением (мяча) — тенн., н. тенн. Schlag m mit starker Rotation
удар с сильным нижним вращением (мяча) — тенн., н. тенн. Schlag m mit starkem Unterschnitt
удар с удвоенным переводом — фехт. Kreishieb m, Zirkulation f
удар с ускоренной передачи, нападающий — вол. Schmetterschlag m vom Rapidpaß
удар с ходу — Schlag m im Schreitgang, laufender Schlag, m, Schlag m aus dem Lauf
удар «толчок» — н. тенн. aktives Blocken n
удар, точный — plazierter [genauer] Schlag m; plazierter [genauer] Schuß m; бокс, фехт Treffer m
удар, тяжёлый — бокс schwerer Schlag m
удар, угловой — фут. Ecke f, Eckball m, Eckstoß m; хокк. на траве Eckschlag m, lange Ecke f; в. поло Eckwurf m
удар, укороченный — тенн., н. тенн. kurz hinter das Netz plazierter Schlag m, Stoppschlag m
удар ферзём — шахм. Damenschlag m
удар через оружие — фехт. Hieb m über Eisen
удар через себя — фут. Rückzieher m
удар через себя в падении — фут. Fallrückzieher m
удар, чувствительный — бокс Wirkungstreffer m
удар «штопор» — бокс Schraubenschlag m
удар, штрафной — Strafschlag m; Strafstoß m; фут direkter Freistoß m; фехт Straftreffer m; регби Straftritt m; хокк. на траве Strafschlag m, Siebenmeterschlag m
удар, штрафной угловой — хокк. на траве Strafecke f
-
9 бросок
мWurf m, Werfen n; хокк. Schuß m; гимн. Schleuderschwung m; бор. Wurf m, Schwung m; дз. Niederwurf m (см. тж. броски)владеть броском — einen guten Wurf besitzen, einen guten Wurf haben
выполнить бросок — einen Wurf ausführen; хокк. einen Schuß ausführen
препятствовать броску — den Wurf behindern, den Wurf verhindern
приготовиться к броску — zum Wurf ausholen;
произвести бросок — werfen; schießen; баск, den Korbwurf erfüllen
бросок без подготовки — unvorbereiteter Wurf m; хокк. unvorbereiteter Schuß m
бросок, беспрепятственный — ungehinderter Wurf m; хокк. ungehinderter Schuß m
бросок, боковой — см. бросок из-за боковой
бросок в ближний угол ворот — Wurf m ins kurze Eck
бросок в верхний угол ворот — Wurf m in den Winkel
бросок в дальний угол ворот — Wurf m ins lange Eck
бросок в движении — Wurf m aus der Bewegung
бросок в «девятку» — ганд. Wurf m in den Dreiangel
бросок в корзину в прыжке с поворотом — Drehschuß m, Drehsprungwurf m
бросок в корзину двумя руками снизу с места — beidhändiger Unterhandwurf m aus dem Stand, beidhändiger Korbwurf m von unten aus dem Stand
бросок в корзину крюком в прыжке — Hakenkorbwurf m im Sprung
бросок в корзину одной рукой с места — einhändiger Korbwurf m aus dem Stand
бросок в корзину одной рукой снизу — Einleger m, einhändiger Unterhandwurf m
бросок в корзину от груди двумя руками — Korbwurf m von der Brust
бросок в корзину со средней дистанции — Korbwurf m aus Mitteldistanz, Halbdistanzwurf m
бросок в нижний угол ворот — Wurf m in die untere Torecke
бросок в опорном положении — Wurf m aus der Stützlage
бросок в падении с поворотом — ганд. Drehfallwurf m
бросок в партере — бор. Wurf m aus der Bodenlage, Wurf rn im Bodenkampf
бросок вперёд — Wurf m nach vorn
бросок в прыжке — Sprungwurf m; баск. Korbwurf m im Sprung
бросок в прыжке с падением вперёд — ганд. Sprungfallwurf m vorwärts
бросок в прыжке с падением в сторону — ганд. Seitsprungfallwurf m
бросок вратаря — Hechten м, Hechtsprung m, Flugparade f
бросок вращением — бор. Armdrehschwung m, Wurf m mit Drehung
бросок в стойке — бор. Wurf m im Stand
бросок в сторону ворот — Wurf m in Torrichtung
2. ( о вратаре) Hechten n in die Toreckeбросок в угол ворот — 1. Wurf m in die Torecke
бросок, высокий — Hochwurf m
бросок, двойной штрафной — баск. Doppelstrafwurf m
бросок двумя руками — Beidhandwurf m, beidhändiger Wurf m, beidhändiges Werfen n
бросок двумя руками из-за головы — баск. Beidhandwurf m über den Kopf, beidhändiger Uberkopfwurf m, zweihändiger Schlagwurf m über die Kopfhöhe
бросок двумя руками сверху — баск. beidhändiger Schlagwurf m
бросок двумя руками сверху вниз — баск. beidhändiger Wurf m von oben nach unten, Stopfen n
бросок, дополнительный штрафной — баск. zusätzlicher Freiwurf m
бросок, завершающий — abschließender Wurf m
бросок за ковром — бор. Wurf m außerhalb der Matte
бросок, засчитанный — баск. gültiger Korberfolg m
бросок захватом голени — бор. Beingriff m kniend
бросок захватом головы и плеча спереди — бор. Kopfrolle f
бросок захватом двух ног — дз. Ryo-Ashi-Dori яп.
бросок захватом ног — бор. Wurf m mit Beinfassen
бросок захватом ноги изнутри — дз. Kata-Ashi-Dori яп.
бросок захватом руки под плечо — дз. Drehwurf m, Makikomi яп.
бросок захватом руки под плечо и бедра через руку — бор. Schenkelgriff m und Armspreizen n
бросок захватом руки под плечо с подсадом голенью — дз. Springdrehwurf m, Напе- Makikomi яп.
бросок захватом туловища — бор. Überwurf m, Wurf m mit Fassen des Rympfes
бросок захватом туловища сзади — бор. Wurf m mit Fassen des Rumpfes von hinten
бросок захватом шеи и бедра сбоку — бор. Hochschlagen n des Ellbogens und Ausheber m mit Schenkelgriff
бросок зацепом — бор. Hakelwurf m, Wurf m mit Hakein
бросок зацепом захватом туловища — бор. Untergriff m mit Beinhakeln
бросок из-за боковой — баск. Einwurf m, Seitwurf m
бросок из-за головы — баск. Wurf m über den Kopf
бросок из стандартного положения — Wurf m aus Standardstellung
бросок из стойки — бор. Wurf m aus dem Stand
бросок катящегося мяча — Schlenzen n des rollenden Balles
бросок, кистевой — баск. Handwurf m
бросок, коронный — Spezialwurf m
бросок, кручёный — баск. Effetwurf m
бросок крюком — баск. Hakenwurf m
бросок лёжа на спине — в. поло Wurf m in der Rückenlage, Wurf m aus der Rückenlage
бросок, ложный — Wurftäuschung f, Fintwurf m, Täuschungswurf m
бросок, 4-метровый штрафной — поло 4-m-Wurf m, Viermeterball m
бросок, 7-метровый штрафной — ганд. 7-m-Wurf m, Siebenmeterball m
бросок мимо цели — см. бросок, неточный
бросок мяча — Ballwurf m, Werfen n des Balles
бросок мяча двумя руками от груди толчком — ганд. Abschneller m
бросок, навесной — Bogenwurf m, Bogenball m, Bogenlampe f
бросок над блоком — Wurf m über die Mauer
бросок назад захватом на рычаг — бор. Nackenhebel m
бросок накатом — бор. Aufreißer m, Wurf m mit Rollen
бросок накатом захватом руки на ключ и дальнего бедра снаружи — бор. Seitenaufreißer m als Wurf nach vorn
бросок накатом с ключом и захватом туловища сверху — бор. Seitenaufreißer m mit kurzem Hammerlock
бросок наклоном — бор. Wurf m nach vorn
бросок наклоном захватом за ноги — бор. doppelter Beinausheber m
бросок наклоном захватом за руку двумя руками с задней подножкой — бор. Beinsteller m mit Doppeltfassen eines Armes
бросок наклоном захватом ноги — бор. Aufheben n im Stand mit Beingriff
бросок наклоном захватом ног и отведением их в сторону — бор. doppelter Beinausheber m mit Drehen der Beine seitlich
бросок наклоном захватом ног под плечи — бор. doppelter Beinausheber m mit Fassen der Beine und des Oberarmes
бросок наклоном захватом одноимённого бедра сверху-изнутри и шеи сверху с зацепом одноимённой ноги снизу-изнутри — бор. Wälzer m zur abgewandten Seite mit Hakein des gleichnamigen abgewandten Beines unter dem zugewandten Bein, verkehrter Einsteiger m
бросок наклоном захватом разноимённой руки и бедра с отхватом — бор. Wurf m nach vorn mit Fassen des ungleichnamigen Armes und Beines und Kniekehlenstich
бросок наклоном захватом туловища — бор. Wurf m nach vorn mit Fassen des Rumpfes
бросок наклоном отхватом одноимённой ноги изнутри — бор. Abreißer m mit Beinhakeln von innen
бросок наклоном с задней подножкой — бор. Abreißer m mit gleichnamigem Beinstellen
бросок на финишную черту — Vorwerfen n über den Zielstrich
бросок, начальный — Anwurf m; баск. Sprungball m im Mittelkreis
бросок, неотразимый — unhaltbarer Wurf m
бросок неподвижного мяча — Schlenzen n des ruhenden Balles
бросок, неправильный — fehlerhafter Wurf m
бросок, неточный — Fehlwurf m; Fehlschuß m; баск, verfehlter Korb m
бросок низом — Flachwurf m, Tiefwurf m
бросок обвивом — дз. Werfen n, in dem man ein Bein um das Bein des Gegners schlingt, Kawazu-Gake яп.
бросок обвивом с захватом руки — бор. Fallschwung m mit Beinschlüssel und Armfesselung
бросок, обманный — см. бросок, ложный
бросок обратным захватом дальнего бедра — бор. Ausheber m mit Schenkelgriff am abgekehrten Bein
бросок обратным захватом туловища — бор. Wurf m mit umgekehrtem Fassen des Rumpfes, verkehrter Ausheber m
бросок обруча без вращения — худ. гимн. Abwurf m des Reifens ohne Drehung
бросок обруча с вращением — худ. гимн. Abwurf m des Reifens mit Drehung
бросок одной рукой — einhändiges Werfen n, Einhandwurf m; баск, einhändiger Korbwurf m
бросок одной рукой от головы — баск. einhändiger Wurf m über Kopfhöhe
бросок одной рукой от плеча — баск. einhändiger Wurf m aus Schulterhöhe
бросок одной рукой сверху вниз — баск. Stopfen n, einhändiger Wurf m von oben nach unten
бросок одной рукой сверху в прыжке — баск. einhändiger Sprungwurf m
бросок одной рукой с замахом — баск. einhändiger Schwungwurf m, «Hakenpaß» m разг.
бросок одной рукой снизу — баск. Einleger m; einhändiger Unterhandwurf m; einhändiger Schockwurf m von unten
бросок одной рукой снизу со стороны — баск. einhändiger Schockwurf m von der Seite
бросок от бедра — баск. Hüftwurf m
бросок от броска через бедро, ответный — дз. Rücken-Hüftwurf m, Ushiro-Goshi яп.
бросок, ответный — дз. Gegenwurf m, Kaeshi-Waza яп.
бросок передней подножкой с захватом рук — бор. Armfallschwung m mit Beinstellen
бросок, плоский — худ. гимн. flacher Abwurf m
бросок по воротам — Torwurf m; Torschuß m
бросок по воротам в падении с поворотом — ганд. Schraubfall.wurf m
бросок поворотом — бор. Wurf m nach der Seite
бросок поворотом захватом одноимённой руки — бор. Achselwurf m mit Doppelfassen eines Armes, Armdrehschwung m
бросок поворотом захватом разноимённого плеча и одноимённого бедра изнутри — бор. Wurf m zur Seite über die Schulter mit Fassen des ungleichnamigen Oberarmes und des gleichnamigen Oberschenkels von innen, Achselwurf m
бросок поворотом захватом разноимённого плеча и туловища с колен — бор. Achselwurf m diagonal
бросок поворотом захватом разноимённой ноги изнутри — бор. Achselwurf m mit Fassen des ungleichnamigen Beines von innen
бросок поворотом захватом руки двумя руками — бор. Achselwurf m mit Doppelfassen eines Armes
бросок поворотом захватом руки и одноимённой ноги изнутри — бор. Achselwurf m mit Fassen eines Armes und des gleichnamigen Beines von innen
бросок поворотом захватом руки и туловища — бор. Achselwurf m mit Fassen eines Armes und des Rumpfes
бросок поворотом назад захватом за разноимённые руки — Abklemmen n und Achselwurf m
бросок, повторный — wiederholter Wurf m, Nachwurf m
бросок подворотом — бор. Wurf m über die Hüfte
бросок подворотом захватом ближних руки и ноги — бор. Wurf m mit Überrollen mit Fassen des zugewandten Armes und Beines
бросок подворотом захватом запястья — бор. Hüftwurf m mit Fassen des Handgelenkes
бросок подворотом захватом запястья и шеи — бор. Abklemmen n mit Fassen des Handgelenkes
бросок подворотом захватом одноимённого запястья — бор. Hüftwurf m mit Fassen des gleichnamigen Handgelenkes
бросок подворотом захватом разноимённой руки за плечо — бор. Hüftwurf m mit Fassen des ungleichnamigen Oberarmes
бросок подворотом захватом руки и другого плеча сверху — бор. finnischer Hüftwurf m
бросок подворотом захватом руки и туловища — бор. Hüftwurf m mit Fassen eines Armes und des Rumpfes
бросок подворотом захватом руки и шеи — бор. Kopfhüftschwung m
бросок подворотом захватом руки и шеи сверху с подхватом — бор. Hüftwurf m mit Fassen des Armes und des Nackens von oben und Oberschenkelstich
бросок подворотом захватом руки под плечо — бор. Schulterwurf m
бросок подворотом захватом руки через плечо с подножкой — бор. Hüftwurf m mit Fassen des Armes über der Schulter und Beinstellen
бросок подворотом захватом туловища — бор. Hüftwurf m nach Wegheben aus der Bodenlage
бросок подворотом захватом шеи сверху и разноимённой руки с подхватом — бор. Kopfhüftwurf m mit Beineinsatz
бросок подворотом подхватом под разноимённую ногу изнутри — бор. Hüftwurf m mit Oberschenkelstich
бросок подворотом с передней подножкой — бор. Hüftwurf m mit Beinstellen
бросок подножкой — бор. Fußwurf m
бросок подножкой с захватом ноги — бор. beiderseitiger Schenkelgriff m mit Beinstellen
бросок подножкой спереди — бор. Fußwurf m von vorn
бросок по дуге с оптимальным отрывом — бор. Griff m mit großer Amplitude
бросок подхватом — бор. Fegewurf m
бросок «поплавок» — дз. Seitkörperwurf m, Uki-Waza яп.
бросок по пустым воротам — Schuß m auf das leere Tor
бросок предмета махом — худ. гимн. Wurf m des Gerätes aus dem Schwung
бросок, прицельный — gezielter Wurf m
бросок прогибом — бор. Wurf m über die Brust, Fallschwung m
бросок прогибом захватом головы и плеча спереди — бор. Kopfsouplesse f
бросок прогибом захватом головы и руки сверху — бор. Kopfsouplesse f
бросок прогибом захватом за ноги — бор. Wurf m nach vorn über die Brust mit Umfassen beider Oberschenkel
бросок прогибом захватом запястий — бор. Wurf m nach hinten mit Fassen der Handgelenke
бросок прогибом захватом за руку и бедро сбоку — бор. Ein-Bein-Angriff m als Wurf nach vorn
бросок прогибом захватом за туловище с рукой — бор. Wurf m über die Brust mit Einschluß eines Armes
бросок прогибом захватом ноги двумя руками — бор. einfacher Beinausheber m
бросок прогибом захватом одной руки сверху за плечо, другой — под плечо — бор. Fallschwung m mit Kopfgriff und Schulterdrehgriff
бросок прогибом захватом плеча и шеи сверху — бор. Fallschwung m mit Kopf- und Armfesselung
бросок прогибом захватом разноимённой руки сверху и другой руки снизу с обвивом — бор. Beinschleuder f
бросок прогибом захватом руки — бор. Überwurf m, Fallwurf m
бросок прогибом захватом руки двумя руками — бор. Fallwurf m mit Doppelfassen eines Armes
бросок прогибом захватом руки и туловища — бор. Wurf m nach hinten über die Brust mit Umfassen des Rumpfes von vorn und Einschließen eines Armes
бросок прогибом захватом руки и туловища сзади — бор. Rumreißer m als Wurf
бросок прогибом захватом руки и туловища с зашагиванием — бор. Wurf m über die Brust mit Herumtreten
бросок прогибом захватом руки и туловища с обвивом ноги — бор. Beinschleuder f
бросок прогибом захватом руки и туловища с подсадом — бор. Wurf m über die Brust mit Fassen des Armes und des Rumpfes und Beinschub
бросок прогибом захватом руки и шеи сверху — бор. Fallschwung m mit Kopfgriff
бросок прогибом захватом рук сверху — бор. doppelarmiger Überwurf m, Souplesse f
бросок прогибом захватом рук сверху с боковой подсечкой — бор. Schleuder f mit Fußstich
бросок прогибом захватом сверху одной руки за плечо, другой — под плечо — бор. Schleuder f
бросок прогибом захватом туловища — бор. doppelarmiger Überwurf m mit Untergriff
бросок прогибом захватом туловища сзади — бор. Wurf m nach hinten mit Fassen des Rumpfes von hinten, Überstürzer m
бросок прогибом захватом туловища с рукой — Übergriff m mit Zwiegriff
бросок прогибом захватом шеи с разноимённым плечом сверху и другого плеча снизу — бор. Kopfsouplesse f
бросок прогибом зацепом разноимённой ноги стопой снаружи — бор. Schleuder-Abreißer m
бросок прогибом обратным захватом дальнего бедра — бор. Spaltgriff m als Wurf
бросок прогибом обратным захватом туловища — бор. verkehrter Ausheber m
бросок, прямой — Direktwurf m
бросок, результативный — Treffer m; баск, er folgreicher Korbwurf m
бросок, решающий — (spiel)entscheidender Wurf m
бросок сбиванием — бор. Abreißer m
бросок с близкой дистанции — Nahwurf m; хокк. Nahschuß m
бросок сбоку — Seitwurf m
бросок сверху — Wurf m von oben; баск. Schlagwurf m
бросок, свободный — Freiwurf m
бросок с высоким вылетом (предмета) — худ. гимн. Hochwurf m
бросок с высокой траекторией полёта мяча — Bogenwurf m, Wurf m mit hoher Flugbahn
бросок с дальней дистанции — Fernwurf m, Weitwurf m; хокк. Fernschuß m, Weitschuß m
бросок седом — бор. Fallwurf m rückwärts
бросок с задержкой — Wurf m mit Verzögerung
бросок с закрытой позиции — Wurf m aus verdeckter Stellung
бросок с замахом (над головой) — баск. Schwungwurf m
бросок с игры — Wurf m aus dem Spiel; баск. Korbwurf m aus dem Feldspiel, Feldwurf m
бросок, сильный — wuchtiger Wurf m
бросок скручиванием — бор. Drehwurf m
бросок с малым вылетом (предмета) — худ. гимн. Bogenwurf m
бросок с места — Wurf m aus dem Stand, Standwurf m
бросок с навесной траекторией — Bogenwurf m; баск. Korbwurf m mit steiler Flugbahn
бросок с низкой траекторией полёта мяча — flacher Wurf m, баск, flacher Korbwurf m
бросок снизу — Unterhandwurf m; баск. Schockwurf m
бросок снизу двумя руками — баск. beidhändiger Schockwurf m
бросок с острого угла — Wirf m aus spitzem Winkel
бросок с отскоком мяча от щита — баск. Korbwurf m mit Brettanspiel
бросок с падением вперёд — ганд. Fallwurf m vorwärts
бросок с падением в сторону — ганд. Seitfallwurf m
бросок с передачи — Wurf m nach Zuspiel
бросок с поворотом — Wurf m aus Drehung
бросок, спорный — баск. Schiedsrichterball m; Sprungball m
бросок с ходу — Wurf m aus der Bewegung, Wurf m aus dem Lauf
бросок с центра поля — Wurf m aus der Feldmitte
бросок, точный — plazierter [präziser] Wurf m
бросок, угловой — Eckwurf m, Eckball m
бросок через бедро — дз. Rücken-Hüftwurf m, Ushiro-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом ворота — дз. Hüftrad n, Koshi-Guruma яп.
бросок через бедро с захватом за пояс — дз. Ko-Tsuri-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом отворота — дз. Hebezug-Hüftwurf m, Tsuri-Komi-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом пояса — дз. Hüftwurf m, Tsuri-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом пояса спереди — дз. Obi-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом руки под плечо — дз. großer Hüftwurf m, O-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом туловища — дз. Hüftschwung m, Uki-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом шеи — дз. Kubi-Nage яп.
бросок через бедро с обхватом спины — дз. Hüftschwung m, Uki-Goshi яп.
бросок через голову — дз. Kopfwurf m, Wurf m über den Kopf, Tomoe-Nage яп.
бросок через голову в сторону — дз. Yoko-Tomoe яп.
бросок через голову с захватом туловища — дз. Reißballenwurf m, Tawara-Gaeshi яп.
бросок через голову с переходом на удержание — дз. Maki-Tomoe яп.
бросок через голову с подсадом голенью — дз. Eckenwurf m, Sumi-Gaeshi яп.
бросок через голову с упором голенью в бедро — дз. Eckenwurf m, Sumi-Gaeshi яп.
бросок через грудь — дз. Wurf m über die Brust, Ura-Nage яп.
бросок через грудь с захватом туловища сзади — дз. Wurf m über die Brust mit Umfassen des Rumpfes von hinten
бросок через грудь с падением — дз. Seitenrad f2, Yoko-Guruma яп.
бросок через мост — бор. Souplesse f, Fallschwung m
бросок через ногу — дз. Beinrad n, Ashj-Guruma яп.
бросок через ногу вперёд — дз. großes Rad n, O-Guruma яп.
бросок через плечи — дз. Schulterrad n, Schulterwurf m, Kata-Guruma яп.
бросок через плечо — дз. Wurf m über den Oberarm, Schulterwurf m, Kata-Seoi яп.
бросок через плечо и руку — дз. Schulterwurf m, Seoi-Nage яп.
бросок через плечо с падением — дз. Seoi-Otoshi яп.
бросок через плечо, чистый — Einpunkt-Schulterwurf m, Ippon-Seoi-Nage яп.
бросок через спину — бор. Wurf m über den Rükken
бросок через спину влево — дз. Hidari-Kata-Seoi яп.
бросок через спину захватом двух рук — бор. doppelarmiger Hüftwurf m, Doppelarmhüftschwung m
бросок через спину захватом запястья — бор. Armzug m im Stand
бросок через спину захватом запястья и обвивом ноги — бор. Armzug m mit Beinumschließen
бросок через спину захватом плеча и шеи — бор. Hüftwurf m mit Zwiegriff, Hüftwurf m mit Kopfgriff
бросок через спину захватом плеча и шеи спереди-сверху с подножкой сбоку — бор. Hüftwurf m mit Kopfgriff und Beinstellen
бросок через спину захватом разноимённого плеча сверху — бор. Hüftwurf m mit Fassen des ungleichnamigen Oberarmes von oben
бросок через спину захватом разноимённой руки снизу — бор. Kreuzwurf m
бросок через спину захватом руки — бор. Armdrehschwung m
бросок через спину захватом руки за плечо — бор. Schulterschwung m
бросок через спину захватом руки и головы — бор. Kopfhüftwurf m [Kopfhüftschwung m] mit Fassen des Kopfes
бросок через спину захватом руки и головы сверху — бор. Kopfhüftwurf m mit Fassen des Kopfes von oben
бросок через спину захватом руки и туловища — бор. Hüftwurf m mit Untergriff
бросок через спину захватом руки и шеи — бор. Kopfhüftwurf m
бросок через спину захватом руки (на ключ) под плечо — бор. Hüftwurf m mit Armschlüssel
бросок через спину захватом руки под плечо — бор. Armfallschwung m, Armfallgriff m
бросок через спину и бедро с захватом отворота — дз. Hebezug-Hüftwurf m, Tsuri-Komi-Goshi яп.
бросок через спину и бедро с захватом руки под плечо — дз. großer Hüftwurf m, O-Goshi яп.
бросок через спину с захватом отворота — дз. Schulterwurf m, Seoi-Nage яп.
бросок, штрафной — ганд., в. поло Strafwurf m; хокк. Strafschuß m; баск. Freiwurf m
назначить штрафной бросок — ганд., в. поло einen Strafwurf verhängen; хокк. einen Strafschuß verhängen; баск, einen Freiwurf verhängen
-
10 ictus
ictus, ūs, m. (icio), der Stoß, Schlag, Hieb, Stich, Schnitt, Schuß, Wurf, I) im allg.: a) eig. von Stoß-u. Stichwaffen, v. Schneidewerkzeugen, gladiatorius, Stich, Cic.: ambiguus (unsicherer), Liv.: contrarius ictus, vom Gegner geführter Stoß, Stoß des Gegners, Cic. u. Liv.: gravior ictus, Plin. pan., graviores ictus, Tac.: ictus irritus, Fehlstoß, Tac.: caeci ictus, ohne sicheres Ziel: Liv.: falsus ictus, falsch gezielter Wurf, Tac., Ggstz. certus ictus, sicher gezielter Wurf, Tac.: primus ictus (Schwertstreich), qui tumultuosissimus est, Sen.: eodem ictu, mit einem Schnitte, Tac.: iaculantium ictus (Plur.), Plin.: gladiorum ictus telorumque missus (Plur.), Auct b. Hisp.: ictus securis, Liv.: lapidum, pilorum, telorum, Caes.: cuspidis, Verg.: scorpionis, Schuß, Caes.: sagittarum ictus, Sing., Liv., Plur., Liv. u. Eutr.: ictu levi saucia, Tac.: ictus errat (geht fehl), Ambros. – v. Stoße eines Ebers mit den Hauern, Hor. u. Ov. – v. Stich usw. schädlicher Tiere, ictus serpentis, scorpionis, aranei, Cels.: vesparum, Plin.: a bestiis ictus, morsus, impetus, Cic. – v. andern Schlagwerkzeugen, m. subj. Genet., ictus virgae (an einen Felsen), Lact.: ictus ferae, Rutenstreich, Greg.: arietis, Liv.: calcis, Fußtritt, Tac.: pugni, Faustschlag, Treb. Poll.: alae, Flügelschlag, Plin.: ictu pinnarum pugnare, Plin.: vehementi ictu remorum concitata fugā Punica classis, die unter Aufbietung aller ihrer Ruderkräfte entfloh, Val. Max.: m. obj. Genet., ictus capitis, Schlag an den Kopf, Cornif. rhet. 3, 27: scherzh. perfacile ego ictus perpetior argenteos, Plaut. most. 621. – v. Blitzschlage, fulminis ictus, Cic.: ictus fulmineus, Hor. – v. Stiche der Sonne, ictus solis, Hor. u. Ov. – v. Stiche (= der stechenden Empfindung) in der Brust, Cornif. rhet. – v. Schlagflusse, ictus sanguinis, quem morbum Graeci ἀπόπληξιν vocant, Aur. Vict. epit. 16, 5. – sub ictu calvariae, bei einer die Hirnschale treffenden äußern Gewalt, Cels. 8, 4. p. 335, 30 D. – ictus pollicis, Anschlagen der Saiten mit usw., Hor.: citharae, das Schlagen, Spielen der usw., Plin. – ictibus aëra rumpere, in einzelnen Stößen in die Höhe steigen (vom Wasser), Ov. – b) übtr., ictus calamitatis, Schlag, Cic.: ictu simili feriri, von einem ähnlichen Schlage (des Schicksals) getroffen werden, Quint.: fortunae ictus excipere, Sen.: voluptas non habet ictum, hat keinen starken Reiz, Cic.: subiti ictus sententiarum, Schlageffekte, Sen. ep. 100, 8. – II) insbes.: A) der feindliche Ansturm, Angriff, uno ictu contendere, Auct. b. Afr.: sub ictum dari, dem Angriff-, den Geschossen der Feinde preisgegeben werden, Tac.: nemo duraret, si rerum adversarum eandem vim assiduitas haberet, quam primus ictus (Anfall), Sen. – dah. wie sprichw., ictu primo, mit dem ersten Anlauf (Wurfe) = mit einem Male, Plin.: singulis velut ictibus bella transigere, allemal gleichs. auf einen Wurf, Tac.: eodem ictu temporis, in demselben Augenblicke, gleichzeitig, Gell.: u. so uno ictu frequenter impellunt sententiae, Quint.: sub ictu habere, vor Augen haben, Sen.: extra ictum ponere, außer Schußlinie, d.i. außer Gefahr, Sen.: sub ictu nostro positum, in unserer Gewalt, Sen.: sub ictu esse, in Gefahr sein, Sen., od. vor Augen sein, Sil. – B) der Niederschlag mit der Hand, mit dem Fuße, um den Takt zu bezeichnen, der Taktschlag, Takt, ictus primus ad extremum similis sibi, Hor.: pedum digitorumque ictu, Quint. – C) der Pulsschlag, ictus creber aut languidus, Plin. 11, 219. – D) meton., ictus foederis, das Schließen eines Bündnisses, Lucan. 5, 372. Val. Max. 2, 7, 1.
-
11 ictus
ictus, ūs, m. (icio), der Stoß, Schlag, Hieb, Stich, Schnitt, Schuß, Wurf, I) im allg.: a) eig. von Stoß- u. Stichwaffen, v. Schneidewerkzeugen, gladiatorius, Stich, Cic.: ambiguus (unsicherer), Liv.: contrarius ictus, vom Gegner geführter Stoß, Stoß des Gegners, Cic. u. Liv.: gravior ictus, Plin. pan., graviores ictus, Tac.: ictus irritus, Fehlstoß, Tac.: caeci ictus, ohne sicheres Ziel: Liv.: falsus ictus, falsch gezielter Wurf, Tac., Ggstz. certus ictus, sicher gezielter Wurf, Tac.: primus ictus (Schwertstreich), qui tumultuosissimus est, Sen.: eodem ictu, mit einem Schnitte, Tac.: iaculantium ictus (Plur.), Plin.: gladiorum ictus telorumque missus (Plur.), Auct b. Hisp.: ictus securis, Liv.: lapidum, pilorum, telorum, Caes.: cuspidis, Verg.: scorpionis, Schuß, Caes.: sagittarum ictus, Sing., Liv., Plur., Liv. u. Eutr.: ictu levi saucia, Tac.: ictus errat (geht fehl), Ambros. – v. Stoße eines Ebers mit den Hauern, Hor. u. Ov. – v. Stich usw. schädlicher Tiere, ictus serpentis, scorpionis, aranei, Cels.: vesparum, Plin.: a bestiis ictus, morsus, impetus, Cic. – v. andern Schlagwerkzeugen, m. subj. Genet., ictus virgae (an einen Felsen), Lact.: ictus ferae, Rutenstreich, Greg.: arietis, Liv.: calcis, Fußtritt, Tac.: pugni, Faustschlag, Treb. Poll.: alae, Flügelschlag, Plin.: ictu pinnarum pugnare, Plin.: vehementi ictu remorum concitata fugā Punica classis, die unter Auf-————bietung aller ihrer Ruderkräfte entfloh, Val. Max.: m. obj. Genet., ictus capitis, Schlag an den Kopf, Cornif. rhet. 3, 27: scherzh. perfacile ego ictus perpetior argenteos, Plaut. most. 621. – v. Blitzschlage, fulminis ictus, Cic.: ictus fulmineus, Hor. – v. Stiche der Sonne, ictus solis, Hor. u. Ov. – v. Stiche (= der stechenden Empfindung) in der Brust, Cornif. rhet. – v. Schlagflusse, ictus sanguinis, quem morbum Graeci ἀπόπληξιν vocant, Aur. Vict. epit. 16, 5. – sub ictu calvariae, bei einer die Hirnschale treffenden äußern Gewalt, Cels. 8, 4. p. 335, 30 D. – ictus pollicis, Anschlagen der Saiten mit usw., Hor.: citharae, das Schlagen, Spielen der usw., Plin. – ictibus aëra rumpere, in einzelnen Stößen in die Höhe steigen (vom Wasser), Ov. – b) übtr., ictus calamitatis, Schlag, Cic.: ictu simili feriri, von einem ähnlichen Schlage (des Schicksals) getroffen werden, Quint.: fortunae ictus excipere, Sen.: voluptas non habet ictum, hat keinen starken Reiz, Cic.: subiti ictus sententiarum, Schlageffekte, Sen. ep. 100, 8. – II) insbes.: A) der feindliche Ansturm, Angriff, uno ictu contendere, Auct. b. Afr.: sub ictum dari, dem Angriff-, den Geschossen der Feinde preisgegeben werden, Tac.: nemo duraret, si rerum adversarum eandem vim assiduitas haberet, quam primus ictus (Anfall), Sen. – dah. wie sprichw., ictu primo, mit dem ersten Anlauf (Wurfe) = mit einem Male, Plin.: singulis velut————ictibus bella transigere, allemal gleichs. auf einen Wurf, Tac.: eodem ictu temporis, in demselben Augenblicke, gleichzeitig, Gell.: u. so uno ictu frequenter impellunt sententiae, Quint.: sub ictu habere, vor Augen haben, Sen.: extra ictum ponere, außer Schußlinie, d.i. außer Gefahr, Sen.: sub ictu nostro positum, in unserer Gewalt, Sen.: sub ictu esse, in Gefahr sein, Sen., od. vor Augen sein, Sil. – B) der Niederschlag mit der Hand, mit dem Fuße, um den Takt zu bezeichnen, der Taktschlag, Takt, ictus primus ad extremum similis sibi, Hor.: pedum digitorumque ictu, Quint. – C) der Pulsschlag, ictus creber aut languidus, Plin. 11, 219. – D) meton., ictus foederis, das Schließen eines Bündnisses, Lucan. 5, 372. Val. Max. 2, 7, 1. -
12 φέρω
φέρω, nur im praes. u. impf. act. u. pass. vorkommend, wozu noch der syncopirte Imperativ φέρτε Il. 9, 171 gehört; conj. φέρῃσι Od. 19, 111, wo früher φέρησι als von φέρημι angenommen wurde; Iterativform φέρεσκε, φέρεσκον, Od. 9, 429. 10, 108; adj. verb. φερτός, s. oben; dazu werden tempora gebildet – a) von ΟΙΩ, fut. οἴσω, med. οἴσομαι, imperat. οἶσε, Od. 22, 106. 480, auch Ar. Ach. 1064 Ran. 483, der die Endg des aor. II. mit dem charakteristischen σ des aor. I. verbindet, wie auch der inf. οἰσέμεν, Od. 3, 429, οἰσέμεναι, Il. 3, 120, οἴσειν, Pind. P. 4, 102, Präsensbedeutung hat oder aoristisch zu nehmen ist; Spätere bilden darnach fut. pass. οἰσϑήσομαι (οἴσομαι ist passivisch Eur. Or. 440 Xen. Oec. 18, 6); perf. pass. προοῖσται, Luc. parasit. 2; adj. verb. οἰστός, οἰστέος; Her. hat auch ἀνῷσαι, für ἀνοῖσαι, u. ἀνῳστός, 1, 157. 6, 66. – b) von ΕΓΚΩ od. ΕΝΕΓΚΩ u. ΕΝΕΚΩ aor. I. ἤνεγκα, bes. im Indicativ u. in den Personen des Imperativs, welche α daben, u. aor. II. ἤνεγκον, bes. inf. u. partic.; ion. u. ep. lautet der aor. I. ἤνεικα u. ohne Augment ἔνεικα, von dem Hom. auch conj. ἐνείκω u. int. ἐνεῖκαι hat, u. der aor. II. ἤνεικον, von dem sich bei Hom. der inf. ἐνεικέμεν, Il. 19, 194, u. der opt. ἐνείκοι, 18, 147 findet, wie auch aor. I. med. ἠνείκαντο, Il. 9, 127; perf. ἐνήνοχα, perf. pass. ἐνήνεγμαι, fut. pass. ἐνεχϑήσομαι, aor. pass. ἠνέχϑην, ion. ἠνείχϑην; Hes. Sc. 440 hat sogar ein praes. med. συνενείκεται, wenn die Lesart richtig ist; – tragen, fero ( bahren, fahren); zunächst – 1) eine Last tragen, heben, auf sich nehmen, von leblosen Dingen, ἦγον μὲν μῆλα, φέρον δ' εὐήνορα οἶνον Od. 4, 622, vgl. Il. 5, 484 (s. unter b); πῇ δὴ καμπύλα τόξα φέρεις; wo trägst du den Bogen hin, Od. 21, 363; ἰϑὺς σανίδων φέρε λᾶαν ἀείρας Il. 12, 453; οὐ δύο γ' ἄνδρες φέροιεν τὸν λίϑον 5, 303; τίς τοι ἔπειτα μετοιχομένη φάος οἴσει, wer wird dir das Licht tragen, Od. 19, 24; ἐν ταλάροισι φέρον μελιηδέα καρπόν Il. 18, 568; ἄν τις ἀναιρούμενος οἴκαδε φέρῃ Plat. Legg. XI, 914 b; φορτίον Xen. Mem. 3, 13, 6; ἐπὶ κεφαλῆς τι An. 4, 3,6; mit den Händen tragen, χερσὶν εὐϑὺς φέρει διψίαν κόνιν Soph. Ant. 425, vgl. El. 319 Trach. 520; φέρων ἐπ' ὤμοις 561. – Als Zeichen auf dem Schilde tragen, Aesch. Spt. 525. 541 u. öfter; ἁγνὰς χεῖρας αἵματος φέρεις Eur. Hipp. 316, d. i. haben; vgl. ἀλαὸν ὄμμα φέρων Phoen. 1528; γλῶσσαν κακήν Suppl. 972; σάρκα ἡβῶσαν Aesch. Spt. 604. – Der Zusammenhang giebt oft sowohl die Bdtg herbei-, als die Bdtg wegtragen, -bringen; – a) herbeibringen, darbringen, überbringen; ἀπερείσι' ἄποινα Il. 24, 512; πῇ δὴ χρήματα πολλὰ φέρω τάδε; Od. 13, 303; δῶρα, τά οἱ Φαίηκες ἔνεικαν, 8, 428; οἴσετε ἄρνε, κήρυκες φέρον ἄρνε, Il. 3, 103. 245; τεύχεα συλήσας οἴσω προτὶ Ἴλιον 7, 82; – im med. mit sich tragen, bringen, zu eigenem Gebrauch herbeibringen, Her. 4, 67. 7, 50. – Χάριν τινὶ φέρειν, Einem eine Gunst gewähren, einen Gefallen thun, ihm zu Willen sein, Il. 5, 211. 21, 458; χάριν ἄνδρεσσι φέροντες Il. 5, 874, u. öfter; vgl. Eur. I. T. 14 Med. 508 Ion 1183; Plat. Tim. 21 c; eben so ἦρα, ἐπίηρα φέρειν τινί, Il. 1, 572. 578. 14, 132 Od. 3, 164; λαοὶ δ' οὐκέτι ἐφ' ἡμῖν ἦρα φέρουσιν 16, 375, vgl. 18, 56, u. sonst; τοῖς ἥσσοσιν γὰρ πᾶς τις εὐνοίας φέρει Aesch. Suppl. 484; ἐπίηρα φέροντα τοῖς ἐμοῖς τυράννοις Soph. O. R. 1094; ἥκω φέρων ὄνησιν ἀστοῖς O. C. 287; δῶρα El. 352. – Auch veranlassen, verursachen, bewirken, wo wir auch bringen sagen können, Σείριος φέρει πολλὸν πυρετὸν δειλοῖσι βροτοῖσιν Il. 22, 31, wie es auch Aesch. Ag. 5 von den Gestirnen heißt τοὺς φέροντας χεῖμα καὶ ϑέρος βροτοῖς, u. öfters ἵνα φόως φέροι, Il. 11, 2; woran sich Verbindungen reihen, wie ( ὄσσα) μάλιστα φέρει κλέος ἀνϑρώποις, Od. 1, 283. 3, 204, ἡμέρη ἥδε κακὸν φέρει Ἀργείοισιν, Il. 8, 541. 13, 828 u. sonst; δεῖμα φέρων Δαναοῖσιν 5, 682; δηιοτῆτα, einen Krieg bringen, verursachen, Od. 6, 203, wie πόλεμον φέρειν τινί Hes. Sc. 750; πολέμους ἀνεπαγγέλτους φέροντες πολλοῖς Pol. 4, 16, 4; κίρκος φόνον φέρει ὀρνίϑεσσι Il. 17, 757; Τρώεσσι φόνον καὶ Κῆρα φέρει 2, 352. 3, 6 u. öfter; πῆμα, ἄλγεα, κακότητα φέρειν τινί, Einem Unglück bringen, bereiten, Il. 2, 304. 12, 332 Od. 4, 273; so Pind. u. Tragg.: φέρει δόξαν Pind. P. 1, 36 N. 3, 18; νίκαν I. 6, 21; κέρδος P. 8, 14; πράγματι τιμάν 4, 278; νίκην Soph. El. 84; βλάβην 1031; τί γὰρ ἂν ϑνήσκειν ὁ μέλλων τοῠ χρόνου κέρδος φέροι 1486; αἰσχύνην Trach. 66; γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει Ai. 286; αἰσχύνην φέρει Eur. Hec. 1241; σωτηρίαν Troad. 748; χάρμα Heracl. 637; u. in Prosa: τῇ ψυχῇ φέρει ὄλεϑρον Plat. Phaed. 88 b; αἰσχύνην Conv. 184 e; κέρδος καὶ ῥᾳστώνην Legg. IV, 721 d; Folgde; auch πληγὴν ἐπὶ πληγῇ φέροντες, Pol. 2, 33, 6. – So auch von der Erde und von fruchttragenden Bäumen und Gewächsen, hervorbringen, tragen; φέρει ἄρουρα φάρμακα Od. 4, 229; ἄμπελοι, οἵτε φέρουσιν οἶνον 9, 110, vgl. 131; Hes. O. 121. 565; ἄνϑος Pind. N. 11, 41; εἰ γῆ κακὴ εὖ στάχυν φέρει Eur. Hec. 593; ἡ γῆ καρπὸν φέρει Her. 6, 139; ὅσα γῆ φέρει Plat. Critia. 118 e; ὅσα γεωργία δίδωσι καὶ φέρει Legg. V, 743 d; auch ὅτι φρονιμωτάτους ἄνδρας οἴσοι, Tim. 24 c. – Aehnlich von Menschen u. Thieren, μήτηρ κοῦρον φέρει γαστέρι, Il. 6, 58. Anders sagt Aesch. τέκνων ἤνεγχ' ὑπὸ ζωνὴν βάρος Ch. 186. – Absol., tragen, Frucht bringen, fruchtbar sein, ἡ γῆ φέρει Her. 5, 82; αἱ ἄμπελοι φέρουσιν, wie auch wir »die Weinstöcke tragen«, Xen. Oec. 20, 4. – Dah. eintragen, einbringen, Vortheil bringen; ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων, der Alles leistende oder entscheidende Kampf, Her. 8, 100; τὸ πᾶν ἡμῖν τοῦ πολέμου φέρουσιν αἱ νῆες, die Schiffe bringen uns den Hauptvortheil für den Krieg, 8, 62; εἰ τὸ σωϑῆναί γε τὸ ψεῦδος φέρει Soph. Phil. 109. – Μῠϑον od. ἀγγελίην φέρειν τινί, Einem eine Rede, Nachricht, Botschaft überbringen, melden, Il. 10, 288. 15, 175. 202; ἀγγελίην πατρός, vom Vater, Od. 1, 408; λόγον Pind. P. 8, 38; μῠϑον Soph. O. C. 359, u. öfter, wie Eur.; anch bestimmter, τοιούςδε λόγους εἰς ὦτα φέρει πᾶσιν Ὀδυσσεύς Soph. Ai. 149; ὡς λόγων ἐπιστολὰς φέρῃς Trach. 493; ἐπιστολάς τινι Ant. 768, wie Xen. Agesil. 8, 3; auch ohne weitern Zusatz für ἀγγέλλω, melden, ἤκω σαφῆ τἀκεῖϑεν ἐκ στρατοῠ φέρων Aesch. Spt. 40, vgl. Ag. 998. 1388; ἀνάριϑμα γὰρ φέρω πήματα Soph. O. R. 168; τοὺς ἐνεγκόντας τὰς ὑποσχέσεις, die sie euch überbrachten, Dem. 6, 28; auch φέρειν τινὶ τοὺς ἀπολογισμούς, die Gründe auseinandersetzen, Pol. 1, 32, 4; τὰ παραδείγματα 17, 13, 7. – Etwas Schuldiges darbringen, eine Schuld abtragen, bezahlen, entrichten; ἄποινα Il. 1, 13. 24, u. öfter; bes. φόρον φέρειν, Abgaben, Tribut entrichten: προςτάττοντες ἀναλώματα φέρειν παρ' ἑαυτοὺς οἷον φόρους Plat. Polit. 298 a; μισϑὸν φέρειν, Sold, Lohn bezahlen, Xen. Cyr. 1, 6,12; Thuc. 3, 17. 6, 24; φόρον 4, 57; τιμὴν φέρειν, eine Strafe zahlen, abbüßen. – Ψῆφον φέρειν, sein Stimmsteinchen, seine Stimme abgeben, Aesch. Eum. 644. 650; ψῆφος καϑ' ἡμῶν οἴσεται Eur. Or. 440; τὴν ψῆφον κρύβδην, φανερὰν φέρειν Plat. Legg. VI, 766 b 767 d; bes. bei der Wahl zu einem Staatsamte seine Stimme geben, dah. zu einem Staatsamte vorschlagen, erwählen, ernennen, τινά, ἡ φυλὴ ἤνεγκέ τινα χορηγόν, u. nachher ὁ ἐνεχϑείς, der Vorgeschlagene, Dem. Lpt. 130, wie οἴσουσί με, ἂν χορηγὸν ἢ γυμνασίαρχον ἢ ἑστιάτορα, ἢ ἐάν τι τῶν ἄλλων φέρωσιν, 39, 7; vgl. τὴν δὲ πόλιν ὡςαύτως ἐκ τούτων φέρειν πάλιν, ὃν ἂν ἕκαστος βούληται Plat. Legg. VI, 753 d, u. öfter, wie Folgde. – b) davon-, wegtragen, wegschaffen; oft bei Hom.; ἔκ τινος, Il. 14, 429. 17, 718 u. sonst; ἔπος φέροιεν ἀναρπάξασαι ἄελλαι, die Winde mögen das Wort aufraffend von hinnen tragen, Od. 8, 409, vgl. 565. – Bes. als Beute, Raub davontragen, wegreißen, wegraffen, οὓς μὴ Κῆρες ἔβαν ϑανάτοιο φέρουσαι Il. 2, 302, vgl. 13, 199; φέρει δέ τε κρατὶ ἑκάστῳ φῶτα Od. 12, 99, vgl. 14, 207; τοὺς δ' οὐκ ἐϑέλοντας ἄελλαι πόντον ἐπ' ἰχϑυόεντα φίλων ἀπάνευϑε φέρουσιν Il. 19, 378; dah. ἄγειν καὶ φέρειν, alles Besitzthum wegtragen u. wegführen, von vollständiger Plünderung, wo. φέρειν auf das Leblose, ἄγειν auf Menschen u. Vieh geht, Her. 1, 189; auch ἄγειν καὶ φέρειν τινά, Einen völlig ansplündern, 1, 88. 166. 3, 39. 6, 42. 90. 9, 31; φέρειν καὶ ἄγειν τὰ τῶν πολεμίων, u. vgl. öfter, Xen. Cyr. 3, 2,12; φέρειν καὶ ἄγειν τὴν Βιϑυνί δα Hell. 3, 2,2; ἡμᾶς Dem. 24, 128; φέρειν τινά, ohne ἄγειν, berauben, Thuc. 1, 6; ἄγομαι, φέρομαι ὑπὸ χρήστων Ar. Nub. 241. – Doch bedeutet φέρειν καὶ ἄγειν auch herbeitragen und -führen, in diesem Falle nie umgestellt ἄγειν καὶ φέρειν, welche Stellung in der ersten Bedeutung die gewöhnliche ist, χρυσοῦ πλῆϑος Plat. Phaedr. 279 c (vgl. ἄγω). – Auch durch Mühe u. Anstrengung erlangen, erwerben, als Siegespreis davontragen, οὐδ' ἂν ἄτερ ὅρκου οἴσῃ ἄεϑλον Il. 23, 441; ἤ κε φέρῃσι μέγα κράτος ἤ κε φεροίμην 18, 308; so ἔναρα, τεύχεα, 6, 480. 17, 70; holen, 18, 191 Od. 2, 329. – Empfangen, was ein Anderer Einem schuldig ist, was man zu fordern hat; so μισϑὸν φέρειν, Sold, Lohn empfangen, Xen. Oec. 1, 6; vgl. Mein. Men. p. 126 Reisig enarr. Soph. O. C. 6; ἄξιος γὰρ φέρειν ἦν τῆςδε καὶ μείζω χάριν O. R. 764; κέρδος Ant. 460; πᾶσαν εὔκλειαν Ai. 431; auch in Prosa, τὰ ἀριστεῖα, νικητήρια φέρειν, Plat. Rep. V, 468 c Legg. II, 657 e. – Im med. für sich davontragen, von Allem, was Einer für sich, zu seinem Gebrauch oder Nutzen holt, sich zueignet, bes. in sein Haus trägt; τοῦ κεν δὴ πάμπρωτα παρ' ἀγλαὰ δῶρα φέροιο Il. 4, 97. 23, 275; δεῦτε, φίλοι, ἤϊα φερώμεϑα Od. 2, 410; οἰσομένη ποδάνιπτρα 19, 504, u. sonst. Daher sich erwerben, erringen, ἰχϑῦς δ' ἃς πείροντες ἀτερπέα δαῖτα φέροντο Od. 10, 124, sie trugen für sich zum Mahle davon; κράτος φέρεσϑαι, den Sieg davontragen, Il. 13, 486. 14, 308; κῦδος φέρεσϑαι 22, 217; ἔναρα 22, 245; ὅσσα μοι ἠνείκαντο ἀέϑλια μώνυχες ἵπποι 9, 127, vgl. 23, 413. 441. 809; eben so τὰ πρῶτα φέρεσϑαι, sc. ἄεϑλα, den ersten Preis für sich davontragen, 23, 538. 663. 667. 858; dah. τὰ πρῶτα, τὰ δεύτερα φέρεσϑαι = den ersten, den zweiten Rang behaupten, Her. 8, 104; seltener τὰ πρῶτα φέρειν, Jac. A. P. 431. 906; vgl. τὰ ἄκρα φέρεσϑαι Crinag. 41 (V, 108); ὅπη μέλλει τις οἴσεσϑαι δάκρυ πρὸς τῶν κλυόντων Aesch. Prom. 641; εὐσέβειαν ἐκ πατρὸς κάτω ϑανόντος οἴσει Soph. El. 957, u. öfter; ἄξιον μισϑὸν φέρεσϑαι Eur. Rhes. 162; κέρδεα παρά τινος οἴσεσϑαι Her. 6, 100; u. übh. παρά τινος, von Einem Etwas heimtragen, erlangen, 5, 47, wie τὰ ἆϑλα παρὰ τῶν ἀνϑρώπων Plat.Rep. X, 613 c; ταῦτα ἐπὶ σμικρόν τι ἐφέροντο τοῦ πολέμου, dieses empfingen sie als ein kleines Förderungsmittel zum Kriege, Her. 4, 129; ἆϑλον φέρονται Plat. Phaedr. 256 d; τῶν εὐεργεσιῶν τιμὰς φέρονται Phaed. 113 d; ὀνείδη φερέσϑωσαν ἐν πάσῃ τῇ πόλει Legg. VI, 762 a; πλέον φέρεσϑαι, mehr, einen größern Theil für sich davontragen, mehr bekommen, d. i. im Vortheil sein vor Einem, τινός, Her. 7, 211; so πλέον φέρεσϑαι τῶν ἄλλων Andoc. 4, 4, wie Eur. ὅταν τις ἐσϑλὸς μηδὲν φέρηται τῶν κακιόνων πλέον, Hec. 308; – φέρεσϑαι, mit sich nehmen, im Gegensatz von καταλείπειν Xen. Cyr. 3, 1,32. – c) in der ausführlichen epischen Darstellung wird der inf. φέρειν, φέρεσϑαι zu δοῦναι oft für uns pleonastisch hinzugefügt: τεύχεα καλὰ δότω πόλεμόνδε φέρεσϑαι Il. 11, 798; αὖτις ἀνερχομένῳ δόμεναι οἶκόνδε φέρεσϑαι Od. 1, 317, vgl. 16, 165. 17, 131. 23, 513 Od. 15, 83. 21, 349. – Eben so steht das Particip φέρων bei andern Verbis zur umständlichern Beschreibung der Handlung, was wir theils durch ein eignes Verbum wiedergeben, ἔγχος ἔστησε φέρων, er brachte den Speer und stellte ihn hin, wo das Particip die dem ἔστησε vorangehende Thätigkeit anschaulich ausdrückt, so oft bei Hom. σῖτον παρέϑηκε φέρουσα, sie brachte Speise und setzte sie vor, δὸς τῷ ξείνῳ τοῦτο φέρων, trage es dem Fremden hin und gieb es ihm, theils durch die Präposition mit ausdrücken, ἦλϑον τὰ ὅπλα φέροντες, sie kamen mit ihren Waffen, od. auch durch ein Adverbium übersetzen, wie bei den Zeitwörtern gehen, kommen u. vgl. φερόμενος, = mit Leichtigkeit, Hast, auch die Unbesonnenheit der Handlung oder ihr Freiwilliges u. Absichtliches bezeichnet, s. Hemsth. Luc. D. Mort. 6, 3 Jac. Ach. Tat. p. 431; vgl. ἢ εἰς τὴν ψυχὴν φέρων ἐνϑῶ τὸν λόγον Plat. Rep. I, 345 b u. das Folgde. – 2) tragen, mit dem Nebenbegriffe einer Bewegung, durch eine Kraftanstrengung von der Stelle bringen, fortbringen; so bei Hom. von Allem, was Ursache einer Bewegung ist; von den Füßen, die Einen, wie auch wir uns ausdrücken, wohin tragen, πόδες φέρον, Il. 6, 514 und öfter, wie auch von den Sohlen, welche die Götter über das Land und das Meer hintragen, πέδιλα, τά μιν φέρον ἠμὲν ἐφ' ὑγρήν, ἠδ' ἐπ' ἀπείρονα γαῖαν, Il. 24, 341, u. wiederholt in der Od. – Von den Pferden, die den Wagen fortschaffen, -ziehen, sowohl ἅρμα φέρειν, Il. 5, 232. 11, 533. 16, 602, als auch den, der auf dem Wagen ist, ὃν φέρον ἵπποι 2, 838, ἵππους, οἵσε πόλινδ' οἴσουσι 13, 820; ἡμίονοι φέρον ἐσϑῆτα καὶ αὐτήν Od. 6, 83; von Schiffen, νῦν δ' ἐνϑάδε νῆες ἔνεικαν, Il. 13, 453. 15, 705; auch von Winden, welche das Schiff bewegen, treiben, verschlagen. – Μένος, μένος χειρῶν ἰϑύς τινος φέρειν, seine Kraft gerade darauf lostragen, mit voller Kraft gerade darauf losgehen, Il. 5, 506. 16, 602. – Auch Menschen, Thiere führen, treiben, Hom. u. A.; übh. von jeder Bewegung, die nicht durch die eigne Kraft, oft auch gegen den freien Willen des bewegten Gegenstandes bewirkt wird; auch von Gemüthsbewegungen, fortreißen, μήτι σε ϑυμοπληϑὴς ἄτα φερέτω Aesch. Spt. 669, vgl. Ch. 1019; Soph. vrbdt auch ἄψοφον φέρει βάσιν, Trach. 963; πῶλοι βίᾳ φέρουσιν, sie gehen durch, El. 715. – Bes. im pass. getragen, von der Stelle bewegt werden, vorzugsweise von unfreiwilliger, unwillkürlicher Bewegung; so von den Wellen, Winden fortgetrieben, hingerissen werden, ϑυέλλῃ, ἀνέμοις u. vgl.; oft auch durch Einwirkung einer gewaltsam mit sich fortreißenden Kraft von außen, hinstürzen, eilen, in Schuß gerathen, wie das lat. ferri, so daß gew. der Nebenbegriff reißender Schnelligkeit darin liegt, πᾶν δ' ἦμαρ φερόμην, von dem auf die Erde geschleuderten Hephästus, ich stürzte, fiel, Il. 1, 592; ἧκε φέρεσϑαι, er warf od. schleuderte ihn, daß er hinflog, 21, 120; ἰϑὺς φέρεσϑαι, gerade darauf losfahren, -stürzen, 20, 172, vgl. 15, 743; ἧκα πόδας καὶ χεῖρε φέρεσϑαι, ich ließ Hände und Füße fahren, ließ sie sich im Schwunge od. Sprunge bewegen, Od. 12, 442; πόδα προέηκε φέρεσϑαι 19, 468; ἔξω δὲ δρόμου φέρομαι, Aesch. Prom. 885; ποῖ γᾶς φέρομαι τλάμων Soph. O. R. 1309; vgl. οὐκ οἶσϑ' ὅποι γῆς οὐδ' ὅποι γνώμης φέρει El. 910; νῦν δ' ἤδη 'γὼ καὐτὸς ϑεσμῶν ἔξω φέρομαι Ant. 796; πᾶ φέρομαι Eur. Hec. 1075; μύϑοις ἄλλως φερόμεσϑα Hipp. 197; εἰς τὸ λοιδορεῖν φέρῃ Andr. 730; ἐπίσχες ὀργάς, αἷσιν οὐκ ὀρϑῶς φέρῃ Mel. 1658, u. öfter; u. in Prosa: βίᾳ φέρεται Plat. Phaedr. 254 b; οἷον ἐν χειμῶνι κονιορτοῦ καὶ ζάλης ὑπὸ πνεύματος φερομένου Rep. VI, 496 d; πάλιν εἰς τὸν αὐτὸν φερόμεϑα λόγον Phil. 13 e, vgl. Theaet. 144 a Parm. 138 c, u. sonst; φερόμενοι ἐν ϑαλάττῃ Luc. Nigr. 7. – Auch von jedem Körper, der sich durch eignen Antrieb oder ihm einwohnende Kraft fortbewegt, eilen, rennen, stürzen, fahren, schweben u. vgl.; ρεῖν καὶ φέρεσϑαι Plat. Crat. 411 c; κατὰ τῶν πετρῶν φερόμενοι, sich herabstürzend, Xen. An. 4, 7,14; ὁμόσε τινὶ φέρεσϑαι, Einem entgegenlaufen, ihn anfallen, Xen. u. A.; εἰς τὴν ἑαυτοῦ φύσιν φέρεσϑαι, in seine eigne Natur zurückfallen, Aeschin.; φέρεσϑαι μετὰ τοῦ πλήϑους Isocr. 3, 16; Sp., φέρεσϑαι ἐπὶ τὰ σώματα Plut. Them. 8; ποταμὸς φερόμενος ἐξ ὑπερδεξίων τόπων Pol. 4, 70, 7. – So wird bes. das partic. zu andern Verbis der Bewegung gesetzt, um die Heftigkeit, Schnelligkeit der Bewegung auszudrücken, φερόμενοι ἐςέπεσον ἐς τοὺς Πέρσας Her. 9, 62, vgl. 8, 91; selten so auch partic. act., φέρουσα ἐνέβαλε νηῒ φιλίῃ, mit Gewalt warf er sich auf ein befreundetes Schiff, 8, 87; häufiger bei Sp., vgl. Wessel. D. Sic. 20, 16 u. Hemsterh. Luc. D. D. 6. – Uebertr., εὖ oder κακῶς φέρεσϑαι von Unternehmungen, gut oder schlimm von Statten gehen, gerathen, gelingen od. mißlingen, τὰ πράγματα κακῶς φέρεται Xen. Hell. 3, 4,25; εὖ φέρεται ἡ γεωργία Oec. 5, 17; vgl. Soph. Ai. 1053. Allgemeiner, ὀλιγώρως ἔχειν καὶ ἐᾶν ταῦτα φέρεσϑαι, Etwas vernachlässigen, gehen lassen, wie es will, Dem. 8, 67; seltener von Personen, καλῶς φερόμενος ἀνήρ Thuc. 2, 60, vgl. 5, 15. 16; so auch πατρὸς κατ' εὐχὰς δυςπότμους φορούμενοι, es geht ihnen nach des Vaters unheilvollen Verwünschungen, sie befinden sich (im Unglück), wie es der Vater ihnen angewünscht hat, Aesch. Spt. 821. – Daran reiht sich – 3) die Bdtg zu einem Ziele füh ren, vom Wege gesagt, ἁπλοῦς οἶμος εἰς Ἅιδου φέρει Aesch. frg. 217; ἡ ὁδὸς φέρει εἰς od. ἐπί τι, der Weg führt, bringt wohin, Her. 2, 122. 138. 7, 31; τὴν ἐς Θήβας φέρουσαν ὁδόν Thuc. 3, 24; Plat. ταύτῃ ἰτέον, ὡς ἴχνη τῶν λόγων φέρει Rep. II, 365 d; ἐξ ἧς φέρετον τὼ ὁδώ, ἡ μὲν εἰς μακάρων νήσους, ἡ δ' εἰς Τάρταρον Gorg. 524 a; ἴχνη τῆς ὑποψίας φέρει εἴς τινα, die Spuren des Verdachtes führen auf eine gewisse Person, Antiph. 2 γ 10; ἡ ϑύρα ἡ εἰς τὸν κῆπον φέρουσα, die in den Garten führende Thür, Dem. 47, 53, wie τῶν ἐς τὴν πόλιν φερουσῶν πυλῶν Xen. Hell. 7, 2,7; Pol. 8, 36, 4; u. Sp., ἡ ἀγυιὰ φέρει ἐπὶ τὰς πύλας Plut. Thes. 27; auch leiten, lenken, τὴν πόλιν Lucull. 6. – Dah. intransit., sich in einer Richtung, auf ein Ziel hinerstrecken, φέρειν ἐπί, ἐς, πρὸς ϑάλασσαν, sich gegen das Meer hin erstrecken, gegen das Meer zu gelegen sein, Her. 4, 99. 100; χωρία πρὸς νότον φέροντα, gegen den Notus gelegen, 7, 201; u. übertr., τῆς ἐπὶ τὸ πλῆϑος φερούσης παιδείας Plat. Legg. II, 670 e. – Uebertr. = zu einem Zwecke führen, wozu gereichen, dienen, ἐς αἰσχύνην φέρει, es führt zur Schande, gereicht dazu, Her. 1, 10. 3, 133; τὰ εἰς ἄκεσιν φέροντα 4, 90; φέρει σοι ἐπ' ἀμφότερα ταῠτα ποιεῖν, dies zu thun gereicht dir zu Beidem, Her. 3, 134; τὰ μὲν καλὰ ἐπιτηδεύματα εἰς ἀρετῆς κτῆσιν φέρει Plat. Rep. IV, 444 e; ὅτι πρὸς τοῠτο φέρει μάϑημα Legg. VIII, 831 c; πόνοι φέροντες εἰς ὠφέλειαν Alc. II, 142 b; πάντα τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν φέροντα Menex. 247 e, wie τὰ πρὸς τὸ ὑγιαίνειν φέροντα, das zur Gesundheit Führende, sie Bewirkende, Xen. Mem. 4, 2,31; Sp., ἐς τιμὴν αὐτῷ φέρει, es gereicht ihm zur Ehre, Hdn.; ταῠτα ἔφερεν αὐτῷ, das war ihm zuträglich, bekam ihm, als eine gewöhnliche Redeweise angeführt M. Anton. 5, 8. – Abzielen auf Etwas, sich worauf beziehen, auf Etwas gehen, bes. von Orakeln und andern Vorzeichen, εἰς τί ὑμῖν ταῠτα φαίνεται φέρειν; worauf scheint euch das zu gehen, Her. 1, 120, ἐς ἀρηΐους ἀγῶνας φέρον τὸ μαντήϊον 9, 33, τὸ χρηστήριον ἐς τοὺς Αργείους φέρον, auf sie gehend, 6, 19; ἡ τοῠ δήμου φέρει γνώμη, ὡς –, die Meinung des Volkes geht dahin, daß –, 4, 11; τῶν ἡ γνώμη φέρει συμβάλλειν, ihre Meinung geht dahin, die Schlacht zu liefern, 5, 118. 6, 110; τῶν πλειόνων ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἱ γνῶμαι ἔφερον, die Meinungen der Meisten liefen auf dasselbe hinaus, Thuc. 1, 79; so auch τοῦ στρατηγοῠ ταύτῃ ὁ νόος ἔφερε, des Feldherrn Meinung ging dahin, Her. 9, 120; πλέον ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη, mit folgendem inf., ihm ging die Meinung mehr dahin, 8, 100, vgl. 3, 77; δήλου μόνον, ἐφ' ὅ τι φέροις τοὔνομα, ὅ τι ἂν λέγῃς, worauf du ihn beziehst, Plat. Charm. 163 d; ἐφ' ὅ τι δή ποτε δεῖ φέρειν Soph. 250 d. – Uebertragen, z. B. τὰ πράγματα ἐπί τινι Pol. 2, 85, 6; φέρειν τὴν αἰτίαν ἐπί τινα, auf Einen die Schuld schieben, 35, 5,2; φέρειν τὴν ὀργὴν ἐπὶ τοὺς Αἰτωλούς, den Zorn gegen die Aetoler richten, 22, 14, 6. – 4) tragen, ertragen, erdulden, einen Schmerz, ein Unglück u. vgl.; λυγρά Od. 18, 135; vgl. Hes. O. 217; ἄτην Her. 1, 32; ἐσϑίουσι πλείω ἢ δύνανται φέρειν, als sie vertragen können, Xen. Cyr. 8, 2,21; bes. mit einem adv., βαρέως, χαλεπῶς, δεινῶς, πικρῶς φέρειν, eine Sache schwer, mit Ungeduld, Unmuth oder Unwillen ertragen, übel aufnehmen, Her. 3, 155. 5, 19; u. im Ggstz κούφως, φαύλως, ἁπλῶς, πρᾴως, ῥᾳδίως, προϑύμως φέρειν τι, leicht, mit Geduld, mit Gleichmuth ertragen, leicht aufnehmen, 1, 35. 9, 18. 40; πήματα, ἄϑλους, Pind. P. 3, 82 Aesch. Prom. 754; φέρειν γῆρας εὔϑυμον Pind. Ol. 5, 22; φέρειν ἐλαφρῶς ζυγόν P. 2, 93; φέρειν γὰρ χρὴ τὸ δούλιον ζυγόν Aesch. Ag. 1199; χαλινὸν δ' οὐκ ἐπίσταται φέρειν 1036; ὅμως δ' ἀνάγκη πημονὰς φέρειν βροτοῖς Pers. 285; μὴ βαρυστόνως φέρειν Eum. 761; τὰς μὲν ἐκ ϑεῶν τύχας δοϑείσας ἔστ' ἀναγκαῖον φέρειν Soph. Phil. 1301; ῥᾷστα τὸν βίον φέρει O. R. 983, u. öfter; φέρω σιγῇ κακά Eur. Hec. 738; φέρεις ὑπέρφευ τὰς τύχας Herc. fur. 1321; Or. 1024; οἴκτῳ Andr. 144, u. öfter; und in Prosa: καλῶς φέρειν τὴν συμφοράν Isocr. 4, 148; βαρέως φέρειν τὸ φρόνημα Xen. Hell. 7, 1,44, wie Ar. Th. 385 Eccl. 174; ῥᾳδίως, χαλεπῶς Plat. Phaed. 63 a Tim. 91 c; πειρῶ ὡς ῥᾷστα φέρειν τἀναγκαῖα Phaed. 116 c; τὰ παρόντα φέρειν ἀδυνατοῦντες Critia. 121 b; ἀνδρείως τὰς συμφοράς Menex. 247 d; μὴ δυνατοὶ φέρειν τὴν ὑμετέραν ἀρχήν Thuc. 3, 39; ὀργῇ φέροντες τὸν πόλεμον 1, 31; τὰ ἄλλα ϑυμῷ ἔφερον 5, 80, u. öfter; φέρειν ὅ τι ἂν ὁ ϑεὸς διδῷ γενναίως Dem. 18, 97. – Aber auch βαρέως, κούφως φέρειν ἐπί τινι, über Etwas zufrieden od. unzufrieden sein, dabei unwillig sein od. gleichmüthig bleiben, Xen. Hell. 7, 4,21. 3, 4,8, wie Dem. πρᾴως ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις φέρειν 58, 55; vgl. Wessel. D. Sic. 3, 69; selten mit dem bloßen dat., τοῖς παροῠσι Xen. An. 1, 3,3, τῷ πολέμῳ Hell. 5, 1,29; bei Sp. auch διά τι. – 5) bes. ist noch zu merken die Bdtg im Munde tragen, führen, vielfach besprechen, gew. mit dem Nebenbegriffe des Lobens, Rühmens, πολὺν τὸν Φίλιππον ἐν ταῖς διαβολαῖς φέρων, ihn sehr rühmend, Aesch. 3, 223; bes. im pass., εὖ, καλῶς, πολὺ φέρεσϑαι, gelobt werden, Lob und Beifall verdienen, Xen. Hell. 2, 1,6; auch μέγα τοι φέρεται πὰρ σέϑεν, Pind. P. 1, 87; u. κακῶς, πονηρῶς, χαλεπῶς φέρεσϑαι, getadelt, gehaßt werden, Xen. Hell. 1, 5,17; ἣν φιλοσοφίαν ἀτίμως φῂς ὑπὸ τῶν λοιπῶν ἀνϑρώπων φέρεσϑαι Plat. Ep. VII, 328 e. – Absolut φέρεται, wie das lat. fertur, die Sage, die Nachricht wird herumgetragen, man sagt, es heißt, τοιόνδε φέρεται πρῆγμα γίγνεσϑαι Her. 8, 104; τὰ φερόμενα = τὰ λεγόμενα, Sp. – 6) der imperat. φέρε hat bei Hom. nur seine ursprüngliche Bedeutung, trage, bringe her. Er wird aber dann wie ἄγε als ein adv. gebraucht, in Fragen und Aufforderungen, laß sehen, wohlan, τοῖσι φέρε δῶ, laß sehen, wem ich sie gebe, d. i. nun, wem soll ich sie geben? Ar. Pax 934; φέρ' ἴδω Ach. 4 u. öfter; φέρε ἀκούσω Her. 1, 11; u. bei einem andern imperat., φέρε εἰπὲ δή μοι Soph. Ant. 530, u. öfter; der sing. φέρε steht sogar bei einem Verbum im plur., so daß es reine Interjection geworden zu sein scheint, Valck. Callim. p. 279. – Auch φέρε δή, Her. 2, 14 Ar. Pax 357. 924; φέρε δὴ νῠν Th. 788; φέρε δὴ σκεψώμεϑα Plat. Prot. 330 b; φέρε δὴ ἴδωμεν Gorg. 455 a u. öfter; – φέρε γάρ, denn sieh, laß zum Beispiel einmal sehen, fängt einen Satz an, der eine Widerlegung durch ein angeführtes Beispiel enthält; so auch φέρε allein, Ar. Ach. 541, οἷον φέρε, φέρε εἰπεῖν. – Mit folgdm int., gesetzt daß, angenommen, wie fac, finge. – 7) das part. neutr. τὸ φέρον, substantivisch, das Leitende, Führende, das Schicksal (vgl. fors u. fero). τὸ φέρον ἐκ ϑεοῠ Soph. O. C. 1691; τὸ φερόμενον, das Loos, Sp.
-
13 gun
noun1) Schusswaffe, die; (piece of artillery) Geschütz, das; (rifle) Gewehr, das; (pistol) Pistole, die; (revolver) Revolver, derbe going great guns — laufen wie geschmiert (ugs.); [Person:] toll in Schwung sein (ugs.)
stick to one's guns — (fig.) auf seinem Standpunkt beharren
2) (starting pistol) Startpistole, diejump the gun — einen Fehlstart verursachen; (fig.) vorpreschen; (by saying something) vorzeitig etwas bekannt werden lassen
Phrasal Verbs:- academic.ru/102437/gun_down">gun down- gun for* * *1. noun(any weapon which fires bullets or shells: He fired a gun at the burglar.) das Gewehr, das Geschütz- gunboat- gunfire
- gunman
- gunpowder
- gunshot 2. adjective(caused by the bullet from a gun: a gunshot wound.) Schuß-...* * *[gʌn]I. n1. (weapon) [Schuss]waffe f, [Feuer]waffe f; (cannon) Geschütz nt, Kanone f; (pistol) Pistole f; (revolver) Revolver m; (rifle) Gewehr ntlike a bullet out of [or from] a \gun blitzschnell; answer wie aus der Pistole geschossenwe've got the big \guns coming from head office this afternoon heute Nachmittag kriegen wir hohen Besuch aus der Geschäftsleitungto use/carry [or wear] a \gun eine [Schuss]waffe benutzen/tragento jump the \gun einen Frühstart verursachen; ( fig) voreilig handelnto wait for the starting \gun auf den Startschuss wartenat the \gun mit dem Startschuss, beim Startspray \gun Spritzpistole f5.II. vt<- nn->AM ( fam)he \gunned the engine to get there on time er drückte ganz schön auf die Tube, um noch pünktlich da zu seinIII. vi<- nn->vehicle schießen, jagen* * *[gʌn]1. n1) (= cannon etc) Kanone f, Geschütz nt; (= rifle) Gewehr nt; (= pistol etc) Pistole f, Kanone f (sl), Schießeisen nt (hum inf)to carry a gun — (mit einer Schusswaffe) bewaffnet sein, eine Schusswaffe tragen (form)
to stick to one's guns — nicht nachgeben, festbleiben
to jump the gun (Sport) — Frühstart machen; (fig) voreilig sein or handeln
to be going great guns ( Brit inf, team, person ) — toll in Schwung or Fahrt sein (inf); (car) wie geschmiert laufen (inf); (business) gut in Schuss sein (inf)
2) (= spray gun) Pistole f3) (= person) Schütze m, Schützin f; (HUNT) Jäger(in) m(f); (esp US inf = gunman) Pistolenheld m (inf)he's the fastest gun in the West (inf) — er zieht am schnellsten im ganzen Westen (inf)
2. vt3. vi1) (inf)to be gunning for sb (lit) — Jagd auf jdn machen; (fig) jdn auf dem Kieker haben (inf); for opponent jdn auf die Abschussliste gesetzt haben
2) (inf: speed) schießen (inf)* * *gun1 [ɡʌn]A s1. MIL Geschütz n (auch fig), Kanone f:go great guns umga) sich reinknien,b) toll in Schwung sein (Person, Laden etc);a) auf seinem Standpunkt beharren,2. Feuerwaffe f:a) (engS. Jagd)Gewehr n, Büchse f, Flinte fb) Pistole f, Revolver m:hold a gun to sb’s head fig jemandem die Pistole auf die Brust setzen3. SPORTa) Startpistole fb) Startschuss m:5. a) Schütze m, Schützin fb) Jäger(in)7. MIL Kanonier m8. TECHb) Zapfpistole fB v/i1. jagen:go gunning auf die Jagd gehen2. umg schießen:a) mit aller Macht eine Position etc anstreben,b) es auf jemanden abgesehen habenC v/t1. a) schießen auf (akk)gun the car up auf die Tube drücken, Gas gebengun2 [ɡʌn] pperf von gin3* * *noun1) Schusswaffe, die; (piece of artillery) Geschütz, das; (rifle) Gewehr, das; (pistol) Pistole, die; (revolver) Revolver, derbig gun — (coll.): (important person) hohes od. großes Tier (ugs.)
be going great guns — laufen wie geschmiert (ugs.); [Person:] toll in Schwung sein (ugs.)
stick to one's guns — (fig.) auf seinem Standpunkt beharren
2) (starting pistol) Startpistole, diejump the gun — einen Fehlstart verursachen; (fig.) vorpreschen; (by saying something) vorzeitig etwas bekannt werden lassen
Phrasal Verbs:- gun down- gun for* * *n.Geschütz -e n.Gewehr -e n.Kanone -n f.Knarre* -n f.Revolver - m. -
14 round
1. adjectiverund; rundlich [Arme]2. nounround cheeks — Pausbacken Pl. (fam.)
1) (recurring series) Serie, dieround of talks/negotiations — Gesprächs-/Verhandlungsrunde, die
2) (charge of ammunition) Ladung, die50 rounds [of ammunition] — 50 Schuss Munition
3) (division of game or contest) Runde, die4) (burst)round of applause — Beifallssturm, der
5)round [of drinks] — Runde, die
go [on] or make one's rounds — [Posten, Wächter usw.:] seine Runde machen od. gehen; [Krankenhausarzt:] Visite machen
do or go the rounds — [Person, Gerücht usw.:] die Runde machen (ugs.)
7) (Golf) Runde, die8) (slice)3. adverba round of bread/toast — eine Scheibe Brot/Toast
1)2) (in girth)be [all of] ten feet round — einen Umfang von [mindestens] zehn Fuß haben
3) (from one point, place, person, etc. to another)he asked round among his friends — er fragte seine Freunde
4) (by indirect way) herumgo a/the long way round — einen weiten Umweg machen
4. prepositionask somebody round [for a drink] — jemanden [zu einem Gläschen zu sich] einladen; see also academic.ru/13497/clock">clock 1. 1)
1) um [... herum]she had a blanket round her — sie hatte eine Decke um sich geschlungen
right round the lake — um den ganzen See herum
be round the back of the house — hinter dem Haus sein
walk etc. round and round something — immer wieder um etwas herumgehen usw.
we looked round the shops — wir sahen uns in den Geschäften um
2) (in various directions from) um [... herum]; rund um [einen Ort]5. transitive verbdo you live round here? — wohnst du [hier] in der Nähe?
1) (give round shape to) rund machen; runden [Lippen, Rücken]2) (state as round number) runden (to auf + Akk.)3) (go round) umfahren/umgehen usw.round a bend — um eine Kurve fahren/gehen/kommen usw
Phrasal Verbs:- round on- round up* * *1. adjective2) (rather fat; plump: a round face.) rundlich2. adverb1) (in the opposite direction: He turned round.) herum2) (in a circle: They all stood round and listened; A wheel goes round; All( the) year round.) rundherum4) (from place to place: We drove round for a while.) herum5) (in circumference: The tree measured two metres round.) rundherum6) (to a particular place, usually a person's home: Are you coming round (to our house) tonight?) herüber3. preposition3) (changing direction at: He came round the corner.) um... herum4) (in or to all parts of: The news spread all round the town.) in...herum4. noun1) (a complete circuit: a round of drinks (= one for everyone present); a round of golf.) die Runde2) (a regular journey one takes to do one's work: a postman's round.) die Runde3) (a burst of cheering, shooting etc: They gave him a round of applause; The soldier fired several rounds.) die Salve4) (a single bullet, shell etc: five hundred rounds of ammunition.) der Schuß5) (a stage in a competition etc: The winners of the first round will go through to the next.) die Runde6) (a type of song sung by several singers singing the same tune starting in succession.) der Kanon5. verb(to go round: The car rounded the corner.) herumfahren um- rounded- roundly
- roundness
- rounds
- all-round
- all-rounder
- roundabout 6. adjective(not direct: a roundabout route.) umwegig- round figures/numbers- round-shouldered
- round trip
- all round
- round about
- round off
- round on
- round up* * *[raʊnd]I. adj<-er, -est>1. (circular) rund\round arch Rundbogen m\round arms/legs rund[lich]e [o dicke] Arme/Beine\round cheeks runde Backen\round eyes Kulleraugen pl\round face rundliches Gesicht\round peg Runddübel m\round table runder Tisch\round vowel gerundeter Vokala \round dozen ein rundes Dutzendto make sth a \round hundred (bring up) etw auf hundert aufrunden; (bring down) etw auf hundert abrundenin \round figures aufgerundet, abgerundet1. (in circular motion)the children turned \round and \round until they made themselves dizzy die Kinder drehten sich so lange im Kreis, bis ihnen schwindlig wurdesorry, you'll have to go \round tut mir leid, aber Sie müssen außen herumgehen2. (here and there)to run \round herumrennen fam3. (to a specific place)to come \round vorbeikommen famto go \round virus, rumours umgehenthere aren't enough pencils to go \round es sind nicht genügend Stifte für alle vorhandento go \round to Mary's/Peter's bei Mary/Peter vorbeischauen famto show sb \round jdn herumführen4. (surrounding) rundherumthe house has trees all \round das Haus ist von Bäumen umgebeneveryone for a mile \round heard the explosion jeder im Umkreis von einer Meile hörte die Explosionin the mountains \round about in den Bergen ringsherumall year \round das ganze Jahr hindurch5. (towards other direction)the other way \round anders herumthe right/wrong way \round richtig/falsch herumto have sth on [or be wearing sth] the wrong way \round etw falsch [o links] herum anhaben6. (circa) ungefähr\round about 4 o'clock gegen 4 Uhr\round about 20 people ungefähr 20 Personen7. (in girth)the pyramid is 50 metres high and 100 metres \round die Pyramide ist 50 Meter hoch und hat einen Umfang von 100 MeternIII. prep, um + akk... herumhe put his arms \round her er legte seine Arme um siethere are trees all \round the house um das ganze Haus herum stehen Bäumethe moon goes \round the earth der Mond kreist um die Erdethey walked \round the lake sie liefen um den See herumdrive \round the corner and take the second road on the left fahren Sie um die Ecke und nehmen sie die zweite Straße zur Linkento be just \round the corner gleich um die Ecke seinthey sat \round the table sie saßen um den Tisch [herum]she looked \round the house sie sah sich im Haus umshe walked \round the room sie lief im Zimmer herumfrom all \round the world aus aller Welt6. (about) um ungefährI heard a strange noise \round 12:15 um ungefähr 12.15 Uhr hörte ich ein seltsames Geräusch7.▶ to be/go \round the bend/twist den Verstand verloren haben/verlieren, wahnsinnig geworden sein/werdenthere seems to be no way \round this problem es führt wohl kein Weg um dieses Problem herum▶ to lie/sit/stand \round herumliegen/-sitzen/-stehenIV. nthis \round is on me! diese Runde geht auf mich!a \round of sandwiches BRIT ein belegtes Brota \round of toast eine Scheibe Toastwhen we were young, life was just one long \round of parties als wir jung waren, war unser Leben eine einzige Folge von Partysto be a \round of pleasure ein einziges Vergnügen sein\round of talks Gesprächsrunde f3. (salvo)\round of applause Beifall mto get a big \round of applause stürmischen Beifall bekommen4. (route)▪ \rounds pl:I've made the \rounds of all the agents, but nobody has any tickets left ich habe alle Verkaufsstellen abgeklappert, aber es waren keine Karten mehr zu bekommen famto have a milk \round die Milch ausliefernto do a paper \round Zeitungen austragenmy daily \round includes going for a jog in the morning zu meinem Tagesablauf gehört mein täglicher Morgenlaufa \round of golf eine Runde Golfto fire a \round eine Ladung Munition abfeuernV. vt1. (make round)▪ to \round sth etw umrunden2. (go around)to \round the corner um die Ecke biegenVI. vi1. (become round) rund werden2. (turn against)▪ to \round on sb jdn anfahrento \round on one's critics über seine Kritiker herfallento \round on one's pursuers seine Verfolger angreifen* * *[raʊnd]1. adj (+er)1) rund; (LING) vowel gerundetround figure, round number — runde Zahl
in round figures, that will cost 20 million — es kostet rund (gerechnet) or runde 20 Millionen
2. adv (esp Brit)you can't get through here, you'll have to go round — Sie können hier nicht durch, Sie müssen außen herum gehen
the long way round — der Umweg, der längere Weg
that's a long way round (detour) — das ist ein großer Umweg; (round field, town)
I asked him round for a drink — ich lud ihn auf ein Glas Wein/Bier etc bei mir ein
I'll be round at 8 o'clock —
spring will soon be round again — der Frühling steht bald wieder vor der Tür
all round (lit) — ringsherum; ( esp Brit fig : for everyone ) für alle
drinks all round! (esp Brit) —
taking things all round, taken all round — insgesamt gesehen, wenn man alles zusammennimmt
this ought to make life much easier all round (esp Brit) — damit müsste es insgesamt einfacher werden
a pillar 2 m round — eine Säule mit 2 m Umfang
3. prep1) (esp Brit of place etc) um (... herum)round the table/fire — um den Tisch/das Feuer (herum)
all round the house (inside) — im ganzen Haus; (outside)
to go round a corner/bend — um eine Ecke/Kurve gehen/fahren etc
to look or see round a house — sich (dat) ein Haus ansehen
to show sb round a town — jdm eine Stadt zeigen, jdn in einer Stadt herumführen
they went round the cafés looking for him — sie gingen in alle Cafés, um nach ihm zu suchen
2) (= approximately) ungefähr£800 — um die £ 800
4. na round of beef sandwiches (esp Brit) — ein belegtes Brot mit Braten, eine Bratenschnitte
2) (= delivery round) Runde fto go or make or do the rounds (visiting relatives etc) — die Runde machen
the daily round (fig) — die tägliche Arbeit, der tägliche Trott (pej)
3)to go or do the rounds (story etc) — reihum gehen
the story went the rounds of the club —
10 rounds of bullets —
6)5. vt1) (= make round) runden2) (= go round) corner, bend gehen/fahren um; cape umfahren, herumfahren um; obstacle herumgehen/-fahren um* * *round [raʊnd]1. allg rund:a) kugelrundb) kreisrundc) zylindrisch:round bar Rundstab md) (ab)gerundete) einen Kreis beschreibend:round movement kreisförmige Bewegungf) bogenförmig:round-arched ARCH rundbogig, Rundbogen…g) rundlich, voll (Arme, Backen)3. fig rund, voll, ganz (Dutzend etc)a) in ganzen Zahlen,a round guess eine ungefähre Schätzung6. rund, beträchtlich (Summe)8. voll(-tönend) (Stimme)9. flott, scharf (Tempo)10. offen, unverblümt (Antwort etc):a round lie eine freche Lüge11. kräftig, derb:in round terms unmissverständlich12. weich, vollmundig (Wein)B s1. Rund n, Kreis m, Ring m:this earthly round das Erdenrund3. a) (runde) Stangeb) Querstange fd) TECH Rundstab m4. Rundung f:out of round TECH unrunda) plastisch,b) fig vollkommen7. Br Scheibe f, Schnitte f (Brot etc)8. Kreislauf m, Runde f:the round of the seasons der Kreislauf der Jahreszeiten;the daily round der alltägliche Trott9. a) (Dienst)Runde f, Rundgang m (von Polizisten, Briefträgern etc)b) MIL Rundgang m, Streifwache fc) pl MIL koll Streife fb) Rundreise f, Tour fof von)12. a) Boxen, Golf etc: Runde f:a 10-round fight, a fight over 10 rounds ein Kampf über 10 Runden;first round to him! die erste Runde geht an ihn!, fig hum a. eins zu null für ihn!b) (Verhandlungs- etc) Runde f:13. Runde f, Kreis m (von Personen):go the rounds die Runde machen, kursieren ( beide:of bei, in dat) (Gerücht, Witz etc)15. MILa) Salve fb) Schuss m:20 rounds of cartridge 20 Schuss Patronen;he did not fire a single round er gab keinen einzigen Schuss ab16. fig (Lach-, Beifalls) Salve f:round after round of applause nicht enden wollender Beifall17. MUSa) Kanon m, Br HIST Round m (schlichter Rundgesang)b) Rundtanz m, Reigen mc) Dreher mC adv3. im Umfang, mit einem Umfang von:4. rundherum:round and round immer rundherum;the wheels go round die Räder drehen sich;hand sth round etwas herumreichen;look round um sich blicken;turn round sich umdrehen5. außen herum:a long way round ein weiter oder großer Umweg6. (zeitlich) heran…:winter comes round again der Winter kehrt wiederthe clock round rund um die Uhr, volle 24 Stunden8. a) hinüber…b) herüber…, her…:ask sb round jemanden her(über)bitten;D präp1. (rund) um:a tour round the world eine Reise um die Welt2. um (… herum):just round the corner gleich um die Eckeshe chased us round all the shops sie jagte uns durch alle Läden4. um (… herum), im Umkreis von (oder gen):shells burst round him um ihn herum platzten Granaten5. um (… herum):write a book round a story aus einer Geschichte ein (dickes) Buch machen;argue round and round a subject um ein Thema herumredenE v/t2. umkreisen3. umgeben, umschließenF v/i1. rund werden, sich runden2. fig sich abrunden3. a) die Runde machen (Wache)b) einen Umweg machena) jemanden anfahren,b) über jemanden herfallenrd. abk1. road Str.3. round* * *1. adjectiverund; rundlich [Arme]round cheeks — Pausbacken Pl. (fam.)
2. nounin round figures, it will cost £1,000 — rund gerechnet wird es 1 000 Pfund kosten
1) (recurring series) Serie, dieround of talks/negotiations — Gesprächs-/Verhandlungsrunde, die
2) (charge of ammunition) Ladung, die50 rounds [of ammunition] — 50 Schuss Munition
3) (division of game or contest) Runde, die4) (burst)round of applause — Beifallssturm, der
5)round [of drinks] — Runde, die
go [on] or make one's rounds — [Posten, Wächter usw.:] seine Runde machen od. gehen; [Krankenhausarzt:] Visite machen
do or go the rounds — [Person, Gerücht usw.:] die Runde machen (ugs.)
7) (Golf) Runde, die8) (slice)3. adverba round of bread/toast — eine Scheibe Brot/Toast
1)2) (in girth)be [all of] ten feet round — einen Umfang von [mindestens] zehn Fuß haben
3) (from one point, place, person, etc. to another)4) (by indirect way) herumgo a/the long way round — einen weiten Umweg machen
4. prepositionask somebody round [for a drink] — jemanden [zu einem Gläschen zu sich] einladen; see also clock 1. 1)
1) um [... herum]walk etc. round and round something — immer wieder um etwas herumgehen usw.
2) (in various directions from) um [... herum]; rund um [einen Ort]5. transitive verbdo you live round here? — wohnst du [hier] in der Nähe?
1) (give round shape to) rund machen; runden [Lippen, Rücken]2) (state as round number) runden (to auf + Akk.)3) (go round) umfahren/umgehen usw.round a bend — um eine Kurve fahren/gehen/kommen usw
Phrasal Verbs:- round on- round up* * *adj.ringsherum adj.rund adj.runden adj.um...herum adj. n.Kontrollgang m.Runde -n f. -
15 φέρω
φέρω, tragen, fero (bahren, fahren); (1) eine Last tragen, heben, auf sich nehmen, von leblosen Dingen; πῇ δὴ καμπύλα τόξα φέρεις; wo trägst du den Bogen hin?; τίς τοι ἔπειτα μετοιχομένη φάος οἴσει, wer wird dir das Licht tragen?; mit den Händen tragen. Als Zeichen auf dem Schilde tragen; herbei-, wegtragen, -bringen; (a) herbeibringen, darbringen, überbringen; mit sich tragen, bringen, zu eigenem Gebrauch herbeibringen. Χάριν τινὶ φέρειν, einem eine Gunst gewähren, einen Gefallen tun, ihm zu Willen sein. Auch veranlassen, verursachen, bewirken, wo wir auch bringen sagen können; δηιοτῆτα, einen Krieg bringen, verursachen; πῆμα, ἄλγεα, κακότητα φέρειν τινί, einem Unglück bringen, bereiten. So auch von der Erde und von fruchttragenden Bäumen und Gewächsen: hervorbringen, tragen. Absol., tragen, Frucht bringen, fruchtbar sein; αἱ ἄμπελοι φέρουσιν, wie auch wir 'die Weinstöcke tragen'. Dah. eintragen, einbringen, Vorteil bringen; ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων, der alles leistende oder entscheidende Kampf; τὸ πᾶν ἡμῖν τοῦ πολέμου φέρουσιν αἱ νῆες, die Schiffe bringen uns den Hauptvorteil für den Krieg. Μῠϑον od. ἀγγελίην φέρειν τινί, einem eine Rede, Nachricht, Botschaft überbringen, melden; ἀγγελίην πατρός, vom Vater; = ἀγγέλλω, melden; τοὺς ἐνεγκόντας τὰς ὑποσχέσεις, die sie euch überbrachten; auch φέρειν τινὶ τοὺς ἀπολογισμούς, die Gründe auseinandersetzen; τὰ παραδείγματα, etwas Schuldiges darbringen, eine Schuld abtragen, bezahlen, entrichten; bes. φόρον φέρειν, Abgaben, Tribut entrichten; μισϑὸν φέρειν, Sold, Lohn bezahlen; τιμὴν φέρειν, eine Strafe zahlen, abbüßen. Ψῆφον φέρειν, sein Stimmsteinchen, seine Stimme abgeben; bes. bei der Wahl zu einem Staatsamte seine Stimme geben, dah. zu einem Staatsamte vorschlagen, erwählen, ernennen; ὁ ἐνεχϑείς, der Vorgeschlagene; (b) davon-, wegtragen, wegschaffen; ἔπος φέροιεν ἀναρπάξασαι ἄελλαι, die Winde mögen das Wort aufraffend von hinnen tragen. Bes. als Beute, Raub davontragen, wegreißen, wegraffen; dah. ἄγειν καὶ φέρειν, alles Besitztum wegtragen u. wegführen, von vollständiger Plünderung, wo φέρειν auf das Leblose, ἄγειν auf Menschen u. Vieh geht; auch ἄγειν καὶ φέρειν τινά, einen völlig ansplündern; φέρειν τινά, ohne ἄγειν, berauben; φέρειν καὶ ἄγειν, herbeitragen und -führen. Auch durch Mühe u. Anstrengung erlangen, erwerben, als Siegespreis davontragen; holen. Empfangen, was ein anderer einem schuldig ist, was man zu fordern hat; so μισϑὸν φέρειν, Sold, Lohn empfangen; für sich davontragen, von allem, was einer für sich, zu seinem Gebrauch oder Nutzen holt, sich zueignet, bes. in sein Haus trägt. Daher: sich erwerben, erringen; ἰχϑῦς δ' ἃς πείροντες ἀτερπέα δαῖτα φέροντο, sie trugen für sich zum Mahle davon; κράτος φέρεσϑαι, den Sieg davontragen; τὰ πρῶτα φέρεσϑαι, sc. ἄεϑλα, den ersten Preis für sich davontragen; dah. τὰ πρῶτα, τὰ δεύτερα φέρεσϑαι = den ersten, den zweiten Rang behaupten; übh. παρά τινος, von einem etwas heimtragen, erlangen; ταῦτα ἐπὶ σμικρόν τι ἐφέροντο τοῦ πολέμου, dieses empfingen sie als ein kleines Förderungsmittel zum Kriege; πλέον φέρεσϑαι, mehr, einen größeren Teil für sich davontragen, mehr bekommen, = im Vorteil sein vor einem; φέρεσϑαι, mit sich nehmen; ἔγχος ἔστησε φέρων, er brachte den Speer und stellte ihn hin; σῖτον παρέϑηκε φέρουσα, sie brachte Speise und setzte sie vor; δὸς τῷ ξείνῳ τοῦτο φέρων, trage es dem Fremden hin und gib es ihm; ἦλϑον τὰ ὅπλα φέροντες, sie kamen mit ihren Waffen; bei den Zeitwörtern gehen, kommen, = mit Leichtigkeit, Hast, auch die Unbesonnenheit der Handlung oder ihr Freiwilliges u. Absichtliches; (2) tragen, mit dem Nebenbegriffe einer Bewegung, durch eine Kraftanstrengung von der Stelle bringen, fortbringen; von allem, was Ursache einer Bewegung ist; von den Füßen, die einen, wie auch wir uns ausdrücken, wohin tragen, wie auch von den Sohlen, welche die Götter über das Land und das Meer hintragen. Von den Pferden, die den Wagen fortschaffen, -ziehen, als auch den, der auf dem Wagen ist; von Schiffen, auch von Winden, welche das Schiff bewegen, treiben, verschlagen. Μένος, μένος χειρῶν ἰϑύς τινος φέρειν, seine Kraft gerade darauf lostragen, mit voller Kraft gerade darauf losgehen. Auch Menschen, Tiere führen, treiben; übh. von jeder Bewegung, die nicht durch die eigne Kraft, oft auch gegen den freien Willen des bewegten Gegenstandes bewirkt wird; auch von Gemütsbewegungen: fortreißen; πῶλοι βίᾳ φέρουσιν, sie gehen durch; pass., getragen, von der Stelle bewegt werden, vorzugsweise von unfreiwilliger, unwillkürlicher Bewegung; so von den Wellen, Winden fortgetrieben, hingerissen werden; auch durch Einwirkung einer gewaltsam mit sich fortreißenden Kraft von außen: hinstürzen, eilen, in Schuß geraten, wie das lat. ferri, so daß gew. der Nebenbegriff reißender Schnelligkeit darin liegt; πᾶν δ' ἦμαρ φερόμην, von dem auf die Erde geschleuderten Hephästus: ich stürzte, fiel; ἧκε φέρεσϑαι, er warf od. schleuderte ihn, daß er hinflog; ἰϑὺς φέρεσϑαι, gerade darauf losfahren, -stürzen; ἧκα πόδας καὶ χεῖρε φέρεσϑαι, ich ließ Hände und Füße fahren, ließ sie sich im Schwunge od. Sprunge bewegen. Auch von jedem Körper, der sich durch eigenen Antrieb oder ihm einwohnende Kraft fortbewegt: eilen, rennen, stürzen, fahren, schweben; κατὰ τῶν πετρῶν φερόμενοι, sich herabstürzend; ὁμόσε τινὶ φέρεσϑαι, einem entgegenlaufen, ihn anfallen; εἰς τὴν ἑαυτοῦ φύσιν φέρεσϑαι, in seine eigene Natur zurückfallen; bes. das partic. zu anderen Verbis der Bewegung, um die Heftigkeit, Schnelligkeit der Bewegung auszudrücken; partic. act., φέρουσα ἐνέβαλε νηῒ φιλίῃ, mit Gewalt warf er sich auf ein befreundetes Schiff. Übertr., εὖ oder κακῶς φέρεσϑαι von Unternehmungen, gut oder schlimm von Statten gehen, geraten, gelingen od. mißlingen. Allgemeiner, ὀλιγώρως ἔχειν καὶ ἐᾶν ταῦτα φέρεσϑαι, etwas vernachlässigen, gehen lassen, wie es will; πατρὸς κατ' εὐχὰς δυςπότμους φορούμενοι, es geht ihnen nach des Vaters unheilvollen Verwünschungen, sie befinden sich (im Unglück), wie es der Vater ihnen angewünscht hat; (3) zu einem Ziele führen, vom Wege gesagt; ἡ ὁδὸς φέρει εἰς od. ἐπί τι, der Weg führt, bringt wohin; ἴχνη τῆς ὑποψίας φέρει εἴς τινα, die Spuren des Verdachtes führen auf eine gewisse Person; ἡ ϑύρα ἡ εἰς τὸν κῆπον φέρουσα, die in den Garten führende Tür; auch leiten, lenken. Dah. intrans., sich in einer Richtung, auf ein Ziel hinerstrecken; φέρειν ἐπί, ἐς, πρὸς ϑάλασσαν, sich gegen das Meer hin erstrecken, gegen das Meer zu gelegen sein; χωρία πρὸς νότον φέροντα, gegen den Notus gelegen. Übertr. = zu einem Zwecke führen, wozu gereichen, dienen; ἐς αἰσχύνην φέρει, es führt zur Schande; φέρει σοι ἐπ' ἀμφότερα ταῠτα ποιεῖν, dies zu tun gereicht dir zu beidem; τὰ πρὸς τὸ ὑγιαίνειν φέροντα, das zur Gesundheit Führende, sie Bewirkende; ἐς τιμὴν αὐτῷ φέρει, es gereicht ihm zur Ehre; ταῠτα ἔφερεν αὐτῷ, das war ihm zuträglich, bekam ihm. Abzielen auf etwas, sich worauf beziehen, auf etwas gehen, bes. von Orakeln und anderen Vorzeichen; εἰς τί ὑμῖν ταῠτα φαίνεται φέρειν, worauf scheint euch das zu gehen?; ἡ τοῠ δήμου φέρει γνώμη, ὡς, die Meinung des Volkes geht dahin, daß; τῶν ἡ γνώμη φέρει συμβάλλειν, ihre Meinung geht dahin, die Schlacht zu liefern; τῶν πλειόνων ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἱ γνῶμαι ἔφερον, die Meinungen der meisten liefen auf dasselbe hinaus; τοῦ στρατηγοῠ ταύτῃ ὁ νόος ἔφερε, des Feldherrn Meinung ging dahin; πλέον ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη, mit folgendem inf., ihm ging die Meinung mehr dahin; δήλου μόνον, ἐφ' ὅ τι φέροις τοὔνομα, ὅ τι ἂν λέγῃς, worauf du ihn beziehst. Übertr., φέρειν τὴν αἰτίαν ἐπί τινα, auf einen die Schuld schieben; φέρειν τὴν ὀργὴν ἐπὶ τοὺς Αἰτωλούς, den Zorn gegen die Aetoler richten; (4) tragen, ertragen, erdulden, einen Schmerz, ein Unglück; ἐσϑίουσι πλείω ἢ δύνανται φέρειν, als sie vertragen können; bes. mit einem adv., βαρέως, χαλεπῶς, δεινῶς, πικρῶς φέρειν, eine Sache schwer, mit Ungeduld, Unmut oder Unwillen ertragen, übel aufnehmen; im Ggstz κούφως, φαύλως, ἁπλῶς, πρᾴως, ῥᾳδίως, προϑύμως φέρειν τι, leicht, mit Geduld, mit Gleichmut ertragen, leicht aufnehmen. Aber auch βαρέως, κούφως φέρειν ἐπί τινι, über etwas zufrieden od. unzufrieden sein, dabei unwillig sein od. gleichmütig bleiben; (5) im Munde tragen, führen, vielfach besprechen, gew. mit dem Nebenbegriffe des Lobens, Rühmens; πολὺν τὸν Φίλιππον ἐν ταῖς διαβολαῖς φέρων, ihn sehr rühmend; pass., εὖ, καλῶς, πολὺ φέρεσϑαι, gelobt werden, Lob und Beifall verdienen; κακῶς, πονηρῶς, χαλεπῶς φέρεσϑαι, getadelt, gehaßt werden. Absolut φέρεται, wie das lat. fertur, die Sage, die Nachricht wird herumgetragen, man sagt, es heißt; (6) imperat. φέρε, trage, bringe her; adv., in Fragen und Aufforderungen: laß sehen, wohlan; τοῖσι φέρε δῶ, laß sehen, wem ich sie gebe, = nun, wem soll ich sie geben?; φέρε γάρ, denn sieh, laß zum Beispiel einmal sehen, fängt einen Satz an, der eine Widerlegung durch ein angeführtes Beispiel enthält. Mit folgdm int., gesetzt daß, angenommen, wie fac, finge; (7) das part. neutr. τὸ φέρον, substantivisch, das Leitende, Führende, das Schicksal; τὸ φερόμενον, das Los -
16 ломаного гроша не стоить
adj1) gener. einen Dreck wert sein, keinen Dreck wert sein2) colloq. keinen Groschen wert sein, keinen Pfifferling wert sein, keinen Schuß Pulver wert sein, einen Dreck wert sein (груб.)Универсальный русско-немецкий словарь > ломаного гроша не стоить
-
17 τυγχάνω
τυγχάνω ( Hom. nur einmal im imperf., Od. 14, 231), bildet seine tempp. von τεύχω, fut. τεύξομαι, aor. ἔτυχον, τύχωμι, Il. 7, 243, auch ἐτύχησα, bes. Hom.; perf. τετύχηκα, Il. 17, 748 Od. 10, 88 (intransit.), Xen. Cyr. 4, 1, 2 u. sonst, auch τέτευχα (s. τεύχω), u. auch τέτυχα, Lob. Phryn. 395 (vgl. auch ἀποτυγχάνω); – 1) treffen; bes. mit Schuß- oder Wurfwaffen, ein Ziel treffen, Hom. bes. im aor. I., τὸν δουρὶ τυχήσας, Il. 12, 394; ὅν ῥά ποτ' αὐτὸς ὑπὸ στέρνοιο τυχήσας, 4, 106; κατὰ ζωστῆρα τυχήσας, 12, 189; τὸν ϑηρητὴρ ἐτύχησε βαλών, 15, 581; ἤμβροτες, οὐκ ἔτυχες, 5, 287; καὶ βάλ' ἐπαΐσσοντα τυχὼν κατὰ δεξιὸν ὦμον, 5, 98, u. öfter, auch c. gen. bei leblosen Gegenständen, ὃς δέ κε μηρίνϑοιο τύχῃ, 23, 857; so Xen. Cyr. 8, 3, 28 An. 3, 2, 19; βαλὼν τύχοιμι, Her. 3, 35; – in allgemeinerer Bdtg, τύχε γὰρ ψαμάϑοιο βαϑείης, Iliad. 5, 587; u. so öfters von Sachen, erzielen, erlangen, erreichen, theilhaft werden, ὄφρα τάχιστα πομπῆς καὶ νόστοιο τύχῃς Od. 6, 290, φιλότητος 15, 158, αἰδοῦς 253. 258; μὴ σύ γε κεῖϑι τύχοις, mögest du nicht dahin gelangen, 12, 106; vgl. Hes. Th. 973; προφρόνων Μοισᾶν τύχοιμεν, Pind. I. 3, 61; λυρᾶν τυγχανέμεν, Ol. 2, 47; ἀμφανδὸν τυχεῖν τοπρῶτον εὐνᾶς, P. 9, 41; σκοποῦ, das Ziel treffen, N. 6, 28; τυχόντα στεφάνων, P. 10, 26; τοιούτου τυχεῖν οὐκ ἠξιώϑην, Aesch. Prom. 239; ἐξόν σοι γάμου τυχεῖν μεγίστου, 652; εἰ γὰρ τύχοιεν ὧν φρονοῠσι, Spt. 532; σύ γε μὴν πολλῶν πενϑητήρων τεύξῃ, 1055, u. öfter; τῆς σῆς δ' οὐκ ἐρῶ τιμῆς τυχεῖν, Soph. El. 356; γάμων ἐπαξίων τεύξει, 960, u. sonst oft; selbst mit doppeltem gen., ὧν δέ σου τυχεῖν ἐφίεμαι, Phil. 1299; auch οὐκ ἔστ' ἐπαίνου τοῦτον ἐξ ἐμοῦ τυχεῖν, Ant. 661; Eur., Ar. u. in Prosa; ταφῆς καλῆς, Plat. Menex. 234 c; τοῠ σκοποῦ, Legg. IV, 717 a, u. öfter; auch übertr., οὐ πάνυ ἔτυχες οὗ λέγω, Rep. VII, 523 b, du trafft es nicht; ἀληϑείας, Theaet. 186 c; τῶν ἀξίων, Xen. Cyr. 2, 2, 21, u. sonst; τινὸς παρά τινος, von Einem erlangen, 1, 6, 10. 2, 3, 8; τετευχέναι τιμῶν, D. Sic. 3, 9. Auch im schlimmen Sinne, τραυμάτων Aesch. Ag. 840, καιρίας πληγῆς 1265; κακῶν ἐρᾷς τυχεῖν, Eur. Hec. 1280; βίης τυχεῖν, der Gewalt theilhaftig werden, für »Gewalt leiden«, Her. 9, 108; κρίσεως, Plat. Phaedr. 249 a; κατηγορίας τυχεῖν, Anklage erleiden, wie κυρῆσαι, vgl. Valck. Her. 7, 208; ἰσχυρᾶς ὀργῆς παρὰ τοῦ δήμου, Dem. 24, 133; δίκης, τιμωρίας, ϑανάτων πολλῶν, Plat. Gorg. 472 d Legg. VI, 762 d IX, 869 b. – Selten c. accus., Aesch. Ag. 1203 Ch. 700; ὅσσα μηδεὶς τῶν ἐμῶν τύχοι φίλων, Soph. Phil. 507; αἰτεῖς ἃ τεύξει, O. C. 1108; u. τινός τι, 1170; vgl. Plat. οἶμαί σου τεύξεσϑαι μεϑεῖναί με, Phil. 50 d; τὶ παρά τινος, Luc. Tox. 50. – 2) absolut, das Ziel treffen, seinen Zweck erreichen, Glück haben (einen Treffer haben), οὐκ ἐτύχησεν ἑλίξας, Il. 23, 466, er hatte nicht Glück, es gelang ihm nicht; μήτε τυχήσω, wie ἢν δὲ τυχήσω, Agath. 2. 8 (V, 278. 294). – Bes. bei sagen, das Rechte treffen, Recht haben, τί δ' ἂν εἰπόντες τύχοιμεν ἄν, Aesch. Ch. 412, vgl. Ag. 1206; und ähnlich Soph. Phil. 223, ποίας πάτρας ὑμᾶς ἂν ἢ γένους ποτὲ τύχοιμ' ἂν εἰπών, vgl. 615; Ggstz von διαμαρτάνω, Plat. Theaet. 178 a; ὀρϑῶς πράττειν καὶ τυγχάνειν, Euthyd. 280 a. – Auch zufälligantreffen, begegnen, δῶρα τά οἱ ξεῖνος Λακεδαίμονι δῶκε τυχήσας, Od. 21, 13; Hes. Th. 973; vgl. Od. 14, 334. 19, 291; οἵων ὑμῶν τεύξονται, Lys. 18, 23, was für Leute sie in euch finden werden, wie Xen. ἐρωτᾶτε αὐτούς, ὁποίων τινῶν ἡμῶν ἔτυχον, An. 5, 5, 15; ἦ γὰρ παρ' ἄλλου μ' ἔλαβες οὐδ' αὐτὸς τυχών, Soph. O. R. 1039. Daher ὁ τυχών, der Einem grade in den Wurf kommt, der Erste der Beste, Plat. Rep. VIII, 539 d u. sonst; οἱ τυχόντες, alltägliche Menschen, gemeine, geringe Leute, Dem. 19, 237; vgl. Xen. Mem. 3, 9, 10; τὰ τυχόντα, das Erste das Beste, alltägliche, gemeine Dinge; μικραὶ καὶ αἱ τυχοῦσαι πράξεις, Pol. 1, 25, 6; τοῦ τυχόντος, um jeden beliebigen Preis, bes. bei Sp. häufig, wie Luc. und Plut. – So kann man erklären die bei Plat. und Folgdn nicht seltene Verbindung οἳ ὅ τι ἂν τύχωσι, τοῠτο λέγουσι, Plat. Prot. 353 a, was sie grade treffen, was ihnen nur in den Sinn kommt; ὥςτε ἴσως ὅ τι ἂν τύχω τοῦτο πείσομαι, ich werde bald alles Mögliche leiden müssen, Gorg. 522 c; ὅ τι ἂν τύχωσι τοῦτο πράττειν, Conv. 181 b, vgl. Rep. VIII, 561 d; ὅτι ἂν τύχωσι, τοῦτο πράξουσι, Crito 45 d, d. i. sie werden ganz dem Zufall überlassen sein. Vgl. noch δεῖξαι αὐτῷ, ἂν μὲν τύχῃ, ἐκείνου εἰκόνα, ἂν δὲ τύχῃ, γυναικός, Crat. 430 e. – 3) intrans., sich treffen, sich zufällig ereignen, zufällig da sein, εἴπερ τύχῃσι μάλα σχεδόν, wenn sie zufällig ganz nahe ist, Il. 11, 116; πέτρη ἠλίβατος τετύχηκε διαμπερὲς ἀμφοτέρωϑεν, Od. 10, 88, der Fels war von Natur grade da; πεδίοιο διαπρύσιον τετυχηκώς, Il. 17, 748; εἰ δ' αὖϑ', ὃ μὴ γένοιτο, συμφορὰ τύχοι, Aesch. Spt. 5; Ch. 211; τινί, Einem widerfahren, vom Unglück, ϑέλοιμ' ἂν ὡς πλείστοισι πημονὰς τυχεῖν, Prom. 346; Pers. 692 Ag. 626; οἱ' αὐτοῖς τύχοι, Soph. Phil. 275; ὅτῳ κατ' ἦμαρ τυγχάνει μηδὲν κακόν, Eur. Hec. 628. Dah. τὰ τυγχάνοντα = Zufälle, Eur. Ion 1511. Vgl. noch δισσὰς φωνὰς τὴν μὲν δικαίαν, τὴν δ' ὅπως ἐτύγχανεν, wie es grade sich traf, Eur. Hipp. 929. – Dah. von Handlungen, Unternehmungen, gel i ngen, glücken, καί μοι μάλα τύγχανε πολλά, Od. 14, 231; zu Theil werden, bes. durchs Loos zufallen, οὕνεκά μοι τύχε πολλά, weil mir von der Beute Vieles durchs Loos zufiel, Il. 11, 684. – Oft bei den Folgdn; ὡς ἔτυχεν, wie es eben ging, wie es sich traf, ἂν οὕτω τύχῃ, vielleicht, Plat. Alc. II, 150 c, ᾗ ἔτυχε, ὅπου ἔτυχε, wo sichs grade traf, an jeder beliebigen Stelle; εἰώϑει γάρ, ὁπότε τύχοι, wenn es sich so traf, zuweilen, παίζειν μου εἰς τὰς τρίχας, Phaed. 89 b; τὸ ὅπῃ ἔτυχεν, der blinde Zufall, Phil. 28 d; περιτρέχων ὅπῃ τύχοιμι, Conv. 173 a; ἐφιστάμενοι ὅπου τύχοιεν, Xen. An. 5, 4, 34; Sp. – Daher wird es bei den Attikern häufig so mit dem Participium eines andern Zeitwortes verbunden, daß der im Particip enthaltene Hauptbegriff nur die Nebenbdtg des Ungefähren, Zufälligen erhält, das Particip dah. im Deutschen mit dem Verbum finit. u. τυγχάνω durch ein Adverb., zufällig, grade, von ungefähr, übersetzt werden muß; εἰ δὲ τυγχάνω τοῖς κυρίοισι λέγων, Aesch. Ch. 678; ὅτε δεόμενος τύχοι, Eum. 696; κἀν δόμοισι τυγχάνει τὰ νῦν παρών; Soph. O. R. 757; νῦν γὰρ εὐτυχοῦσα τυγχάνεις, El. 962, u. öfter; wobei aber oft für uns das Zufällige so zurücktritt, daß diese Verbindung eine bloße Umschreibung zu sein scheint, vgl. 576 O. C. 566; Eur. Hec. 963 Or. 864 u. sonst; Ar. u. in Prosa überall: ὡμολογηκὼς τυγχάνεις, du hast zugegeben, Plat. Theaet. 165 e; ἆρ' οὖν ὁ σοφιστὴς τυγχάνει ὢν ἔμπορός τις, ist er etwa, Prot. 313 c; bestimmter heißt es κατὰ ϑεὸν γάρ τινα ἔτυχον καϑήμενος ἐνταῦϑα, Euthyd. 272 e, durch eine göttliche Fügung traf es sich, daß ich da saß; ἔτυχεν ἑστηκώς Xen. An. 1, 5, 8, u. sonst überall. – Zuweilen ist das particip. aus dem Zusammenhang zu ergänzen (bes. in Relativ- u. Bedingungssätzen), ἀνεπαύοντο ὅπου ἐτύγχανον ἕκαστος, sc. ἀναπαυόμενοι, sie ruhten aus, ein Jeder wo ers traf; ὡς ἕκαστοι ἐτύγχανον, ηὐλίζοντο, sie lagerten sich, ein Jeder wo sichs grade traf, Xen. An. 3, 1, 3. 2, 2, 17; ὃν Αϑηναῖοι ϑήσουσιν ὅταν τύχωσιν, Mem. 3, 2, 11. – So steht τυγχάνω ὤν, ich bin grade, von ungefähr, Hes. frg. 22, 13, Ar. Plut. 35, u. τυγχάνω allein für zufällig, grade sein, vgl. Schäf. Bos. ellips. p. 785 u. Lob. Phryn. 277; Phryn. verwirft diese Auslassung des Particips als unattisch, vgl. Porson Eur. Hec. 788; σωτὴρ γένοιτο Ζεὺς ἐπ' ἀσπίδος τυχών, Aesch. Spt. 502; ἀνὴρ γὰρ ἔνδον ἄρτι τυγχάνει, Soph. Ai. 9, wie νῦν δ' ἀγροῖσι τυγχάνεις, El. 305; u. mit adj. auch in Prosa, εἰ σὺ τυγχάνεις ἐπιστήμων τούτων, Plat. Prot. 313 e; εἰ δέ τι τυγχάνει ἀηδὲς καὶ ὠφέλιμον, Gorg. 502 b; Phaedr. 263 d, u. sonst.
-
18 τυγχάνω
τυγχάνω, (1) treffen; bes. mit Schuß- oder Wurfwaffen, ein Ziel treffen; c. gen. bei leblosen Gegenständen; von Sachen: erzielen, erlangen, erreichen, teilhaft werden; μὴ σύ γε κεῖϑι τύχοις, mögest du nicht dahin gelangen; σκοποῦ, das Ziel treffen; οὐ πάνυ ἔτυχες οὗ λέγω, du trafst es nicht; τινὸς παρά τινος, von einem erlangen; im schlimmen Sinne; βίης τυχεῖν, der Gewalt teilhaftig werden, für 'Gewalt leiden'; κατηγορίας τυχεῖν, Anklage erleiden; (2) absolut: das Ziel treffen, seinen Zweck erreichen, Glück haben (einen Treffer haben); οὐκ ἐτύχησεν ἑλίξας, er hatte nicht Glück, es gelang ihm nicht. Bes. bei sagen: das Rechte treffen, Recht haben. Auch zufällig antreffen, begegnen; οἵων ὑμῶν τεύξονται, was für Leute sie in euch finden werden. Daher ὁ τυχών, der einem grade in den Wurf kommt, der Erste der Beste; οἱ τυχόντες, alltägliche Menschen, gemeine, geringe Leute; τὰ τυχόντα, das Erste das Beste, alltägliche, gemeine Dinge; τοῦ τυχόντος, um jeden beliebigen Preis; οἳ ὅ τι ἂν τύχωσι, τοῠτο λέγουσι, was sie grade treffen, was ihnen nur in den Sinn kommt; ὥςτε ἴσως ὅ τι ἂν τύχω τοῦτο πείσομαι, ich werde bald alles Mögliche leiden müssen; ὅτι ἂν τύχωσι, τοῦτο πράξουσι, = sie werden ganz dem Zufall überlassen sein; (3) intrans., sich treffen, sich zufällig ereignen, zufällig da sein; εἴπερ τύχῃσι μάλα σχεδόν, wenn sie zufällig ganz nahe ist; πέτρη ἠλίβατος τετύχηκε διαμπερὲς ἀμφοτέρωϑεν, der Fels war von Natur grade da; τινί, einem widerfahren, vom Unglück. Dah. τὰ τυγχάνοντα = Zufälle. Dah. von Handlungen, Unternehmungen: gelingen, glücken; zu Teil werden, bes. durchs Los zufallen; οὕνεκά μοι τύχε πολλά, weil mir von der Beute Vieles durchs Los zufiel; ὡς ἔτυχεν, wie es eben ging, wie es sich traf; ἂν οὕτω τύχῃ, vielleicht; ᾗ ἔτυχε, ὅπου ἔτυχε, wo sichs grade traf, an jeder beliebigen Stelle; εἰώϑει γάρ, ὁπότε τύχοι, wenn es sich so traf, zuweilen; τὸ ὅπῃ ἔτυχεν, der blinde Zufall. Dah., zufällig, grade, von ungefähr; ὡμολογηκὼς τυγχάνεις, du hast zugegeben; κατὰ ϑεὸν γάρ τινα ἔτυχον καϑήμενος ἐνταῦϑα, durch eine göttliche Fügung traf es sich, daß ich da saß; ἀνεπαύοντο ὅπου ἐτύγχανον ἕκαστος, sc. ἀναπαυόμενοι, sie ruhten aus, ein jeder wo ers traf; ὡς ἕκαστοι ἐτύγχανον, ηὐλίζοντο, sie lagerten sich, ein jeder wo sichs grade traf; τυγχάνω ὤν, ich bin grade, von ungefähr -
19 acer [2]
2. ācer, cris, cre (verwandt mit aceo, acies, griech. ἄκρος, spitz u. ἀκίς, Spitze, deutsch Achel), Adj. m. Compar. u. Superl., scharf, schneidend, I) eig., von empfindlich treffenden Werkzeugen, wie Waffen usw., ferramentum, Isid.: acria arma, Lucil. sat. 13, 1: hastas gerunt, angusto et brevi ferro, sed ita acri etc., Tac.: acres arcus, zum scharfen Schuß gespannte, straffe, Verg.: u. im Bilde, acres subiectat lasso stimulos, Hor.: secundae res acrioribus stimulis animos explorant, Tac.
II) übtr.: A) von den äußeren Sinnen, ihren Wahrnehmungen u. den dieselben erregenden Gegenständen: 1) scharf, pikant, beißend für den Geschmack (Ggstz. mollis, lenis, dulcis), sapor, Plin: cibus interdum mollis, interdum acer, Cels.: rapula, Hor.: acetum, Varr. fr. u. Cels.: manducare quae sunt acerrima, id est sinapi, allium, cepam, Cels.: umores, scharfe Säfte im Magen, Cic.: stomachus post vinum, der durch den Wein zu viel Schärfe bekommt, Hor. – dah. subst., acria, ium, n. pl., α) Scharfes = scharfe Speisen, ut vitet acria, ut est sinapi, cepa, allium, Varr. fr. – β) das Scharfe, die Schärfe, viscerum, Plin.: in cibis, Plin. – 2) empfindlich für das Gefühl, schneidend, stechend, beißend, übh. schmerzhaft, frigus, Lucr.: hiems, Hor.: acrior hiems, Plaut.: acrior ventus, heftigerer, Curt.: tempestates, rauhe Witterung, Caes.: sol (ὀξυς ηέλιος, Odyss.), die stechende, scharfbrennende S., Hor.: so auch solis potentia, Verg. – sitis, Tibull.: egestas, peinlich bittere Not, Lucr.: morbus, Plaut.: dolor corporis, cuius morsus est acerrimus, Cic.: febris acerrima, Aur. Vict. epit. – 3) durchdringend fürs Gehör, scharf, helltönend, gellend, grell, kreischend, v. Tönen usw., flammae sonitus das Knistern, Verg.: vox, Lucr.: vox acrior (Ggstz. iucundior), Quint.: syllabae acres (Ggstz. leniores), Quint. – übtr., acris tibia, Hor. carm. 1, 12, 1 sq. – 4) scharf, durchdringend, penetrant für den Geruch, odor, Lucr. u. Plin.: unguenta summā et acerrimā suavitate condita, Salben vom stärksten und durchdringendsten Geruch (Ggstz. ung. moderata, mäßig duftende), Cic. – übtr., naribus acres canes, von großer Spürkraft, Ov. met. 7, 806 sq. – 5) vom Gesicht, durchdringend, scharf, acerrimus sensus videndi, Cic.: acri adspectu uti, Cornif. rhet.: acri et defixo aspectu uti, den Blick scharf auf einen Punkt richten, Cornif. rhet. – u. (wie ὀξύς) blendend fürs Gesicht, blendend hell, lebhaft (von Farbe), bes. hell- oder hochpurpurfarbig, hochrot, splendor, Lucr.: rubor, Sen.
B) von den die innern Sinne erregenden Gegenständen u. von den innern Sinnen selbst, 1) v. den Empfindungen des innern Gefühls = stechend, nagend, empfindlich, schmerzlich, peinigend, pein lich, cura, Lucr.: dolor, Verg.: memoria, schmerzliches Andenken, Tac.: paenitentia, peinlich bittere, Tac. – 2) v. den Verstandeskräften u. ihren Ôußerungen, durchdringend, scharf, scharfsinnig, fein, treffend, acies (ingenii), Cic.: vir acri od. acerrimo ingenio, Cic. – investigator, Cic.: iudicium acrius et certius, Cic.: memoria (Gedächtnis), Cic. – 3) als moralische Eigenschaft: a) von seiten des Willens, feurig, hitzig, eifrig, energisch, tatkräftig, Ggstz. quietus (s. Benecke Cic. Cat. 3, 17. Fritzsche Hor. sat. 1, 3, 53. Dietsch Sall. Iug. 7, 4. Kritz Sall. Iug. 20, 2), impigrum atque acre ingenium, Sall.: animus, Cic. – vir, Sall.: testis, Cic.: civis acerrimus, Cic.: acrior in rebus gerendis, Cic.: homo ad perdiscendum acerrimus, von Lerneifer beseelt, Cic.: duces partium accendendo bello civili acres, Tac.: bes. von Kriegern, milites, Cic.: hostis Cic.: equus (Streitroß), Verg.: stetit acer in armis, Verg. – acer in ferro (im Kampf), Cic. ad Att. 2, 21, 4. – m. Genet. (= in), acer belli, Vell. 1, 3, 1: acer militiae, Tac. hist. 2, 5, 1. – m. Abl. (= in), bellis acer Halesus, Verg. Aen. 10, 411: Mithridates bello acerrimus, Vell. 2, 18, 1: acer equis, der reisige Held, Verg. georg. 3, 8: m. Infinit., iuga Pyrenes venatibus acer metiri, Sil. 3, 338: quis tendere contum acrior? Claud. IV. cons. Hon. 540. – subst., acria illa et erecta, feurige u. erhabene Stellen (Passagen), Plin. ep. 6, 33, 9. – b) von seiten der Affekte, hitzig, heftig, leidenschaftlich, streng, wild, grimmig (Ggstz. modestus, quietus, lenis, mitis, mollis), qui cum ita vehemens acerque venisset, ut etc.; ita eum placidum mollemque reddidi, ut etc., Cic.: acerrima uxor, Plaut.: pater, Ter.: aestimator, Cic.: potor, ein starker Zecher, Hor. – m. Genet., sermonis acer, Aur. Vict. epit. 42, 7. – so von Tieren, aper, Hor.: leo acerrimus, Cornif. rhet. u. Nep.: bes. von hitzigen u. bissigen Jagd- od. Haushunden, Cic., Hor. u.a.; vgl. Schwabe zu Phaedr. 3, 7, 18. – v. der Miene, vultus eorum indignitate rerum acrior, Liv. 9, 6, 2: vultus acer in hostem, Hor. carm. 1, 2, 39. – u. von den Affekten selbst, heftig, stark, leidenschaftlich, ira, Lucr.: amor gloriae, cupiditas, luctus, Cic.: acrior ad venerem feminae cupido quam regis, Curt. – dah. c) übh. v. abstrakten, poet. auch von konkreten Dingen, bei denen mit Eifer, Feuer, Heftigkeit, Strenge usw. zu Werke gegangen wird, hitzig, heftig, scharf, streng, gewaltig, eifrig, empfindlich, kränkend, hart, acriora consilia (Ggstz. cauta), Tac.: acerrima consilia (Ggstz. inertissima), Hirt. in Cic. ep.: militia, Hor.: bellum, Cic.: supplicium, Cic.: nox, wo es hart hergeht, Cic. – u. so wohl auch pocula, aus denen scharf gezecht wird = große, Hor. – subst., acre, is, n., die bittere Schärfe (Ggstz. ridiculum, Scherz), Hor. sat. 1, 10, 14. – longe maiora et acriora repetens, indem sein Streben weiter ging u. er dasselbe mit Heftigkeit verfolgte, Vell. 2, 6, 2. – / a) acer als fem. bei Enn. ann. 406; u. acris als masc. bei Enn. ann. 369. Cels. 8, 4. p. 337, 21 (D.). Col. 12, 17, 2. – b) Nbf. acrus, a, um, bei Spät.: caenum acrissimum, Pelag. vet. 16. Cod. Iust. 5, 5, 4. – c) Acc. neutr. acre, adv. = acriter, Sall. fr. u.a.
-
20 брак
брак1 m Ehe f, Ehestand f (Т in D);состоя́ть в бра́ке verheiratet seinбрак2 m (´-а/´-у) koll. Ausschuss, Ausschussware f; Fehler, Mangel* * *брак1<-а>м Ehe fнезарегистри́рованный брак Ehe ohne Trauscheinвступи́ть в брак eine Ehe schließenрасто́ргнуть брак eine Ehe scheidenбрак2<-а>м (нека́чественное изде́лие) Ausschuss mизде́лие с бра́ком Ausschussware f* * *n1) gener. Bafel, Ehebund, Ehebündnis, Heiraten, Hochzeit, Ramsch, eheliche Gemeinschaft, fehlerhafte Wäre, Ausschuß, Ehe, Heirat2) biol. Lebensgemeinschaft3) colloq. Bruch, Pfusch, Pfusch (плохая работа)4) dial. Bofel, Bovel, Pofel5) fr. Mariage6) obs. Alliance, Allianz, Bett7) eng. Abfall, Abgang, Abprodukt, Ausschußware8) construct. Entfall9) law. Fehler, Konnubium, Mangel, eheliche Lebensgemeinschaft10) econ. Brackgut, Fehlstück, Fehlarbeit11) auto. Beschädigung12) mining. Abfallmaterial, Abfallprodukt14) leath. Ausschuss15) food.ind. (товарный) Ausschuß, Fehlfabrikat16) mech.eng. Abfallstück17) silic. Abfallerzeugnis, Fehlstelle18) weld. Fehlererzeugnis, Fehlerzeugnis19) patents. (производственный) Ausschuß20) avunc. Mosch21) pompous. Ehestand23) mid.germ. Mösch24) f.trade. Schundware, Fehlleistung
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Schuß — Einem vor den Schuß kommen: jemandem unversehens in den Weg laufen, der nur auf diese günstige Gelegenheit gewartet hat, um einmal mit ihm abrechnen zu können. Ursprünglich bezieht sich die Wendung nur auf den Jäger, der sein Wild belauert, um es … Das Wörterbuch der Idiome
Schuß — Schuss ein scharfer Schuss ein blinder Schuss einen Schuss abfeuern [abgeben*] выстрелить, произвести выстрел ich bin nur einmal zum Schuss gekommen мне удалось выстрелить только один раз es fiel ein Schuss раздался [прогремел] выстрел etw. auf… … Deutsche Rechtschreibung Änderungen
Schuß — Schuss ein scharfer Schuss ein blinder Schuss einen Schuss abfeuern [abgeben*] выстрелить, произвести выстрел ich bin nur einmal zum Schuss gekommen мне удалось выстрелить только один раз es fiel ein Schuss раздался [прогремел] выстрел etw. auf… … Wörterbuch Veränderungen in der deutschen Rechtschreibung
Der Schuß von der Kanzel — ist eine humoristische Novelle von Conrad Ferdinand Meyer (1825–1898), die vom Werk Gottfried Kellers beeinflusst ist und zwischen Mai und August 1877 entstanden ist. Sie wurde erstmals im Zürcher Taschenbuch auf das Jahr 1878 veröffentlicht.… … Deutsch Wikipedia
Halali oder Der Schuß ins Brötchen — Filmdaten Originaltitel Halali oder Der Schuß ins Brötchen Produktionsland Deutschland … Deutsch Wikipedia
Ein Schuß im Dunkeln — Filmdaten Deutscher Titel Ein Schuß im Dunkeln Originaltitel A Shot in the Dark … Deutsch Wikipedia
Frauen waren sein Hobby — Filmdaten Deutscher Titel Frauen waren sein Hobby Originaltitel The Man Who Loved Women … Deutsch Wikipedia
Jon Polito — (* 29. Dezember 1950 in Philadelphia, Pennsylvania) ist ein US amerikanischer Schauspieler. Inhaltsverzeichnis 1 Leben und Wirken 2 Sonstiges 3 Filmografie (Auswahl) … Deutsch Wikipedia
Geschütz — (hierzu Tafeln »Geschütze I IV«), Feuerwaffe von solcher Schwere, daß sie den Handgebrauch ausschließt, besteht im allgemeinen aus dem Geschützrohr und der Laffete (s.d.). Allgemeines. Man unterscheidet Feld , Gebirgs , Belagerungs , Festungs ,… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Weberei [1] — Weberei, die Herstellung der Gewebe (Zeuge, Stoffe). Gewebe ist ein flächenartiges Fadengebilde, bei welchem sich zwei Fadengruppen (Kette und Schuß) unter gegenseitiger gesetzmäßiger Schränkung derart kreuzen, daß die eine Fadengruppe (die Kette … Lexikon der gesamten Technik
Jagdgewehr — (hierzu Tafel »Jagdgewehre«), die Handfeuerwaffe, die bei Ausübung der Jagd benutzt wird, die Büchse (Birschbüchse) zur Erlegung des Hochwildes, die Flinte zur Erlegung des kleinen Wildes. Gewöhnlich haben die Jagdgewehre zwei Läufe: Doppelflinte … Meyers Großes Konversations-Lexikon