Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

samnite

  • 1 Samnite

    Samnite /ˈsæmnaɪt/ (stor.)
    A n.
    B a.
    sannitico.

    English-Italian dictionary > Samnite

  • 2 Samnite

    (историческое) самнит, житель или уроженец Самниума (историческое) вооруженный римский гладиатор с овальным самнитским щитом

    Большой англо-русский и русско-английский словарь > Samnite

  • 3 samnite

    [ʹsæmnaıt] n ист.
    1. самнит, житель или уроженец Самниума
    2. вооружённый римский гладиатор с овальным самнитским щитом

    НБАРС > samnite

  • 4 Samnite

    Универсальный англо-русский словарь > Samnite

  • 5 Samnite

    I
    subst. \/ˈsæmnaɪt\/
    ( historisk) samnitt
    II
    adj. \/ˈsæmnaɪt\/
    ( historisk) samnittisk

    English-Norwegian dictionary > Samnite

  • 6 Samnite

    [`sʒmnait]
    n; іст.
    1) самніт, житель Самніума

    English-Ukrainian dictionary > Samnite

  • 7 Samnite

    [`sʒmnait]
    n; іст.
    1) самніт, житель Самніума

    English-Ukrainian dictionary > Samnite

  • 8 Samnite

    na, 고대 이탈리아의)삼늄(Samnium)사람(의)

    English-Korean dictionary > Samnite

  • 9 samnite

    (n) вооруженный римский гладиатор с овальным самнитским щитом; житель самниума; самнит

    Новый англо-русский словарь > samnite

  • 10 Samnite

    Англо-русский синонимический словарь > Samnite

  • 11 Samnite

    1. n ист. самнит, житель или уроженец Самниума
    2. n ист. вооружённый римский гладиатор с овальным самнитским щитом

    English-Russian base dictionary > Samnite

  • 12 Samnitis

    Samnĭum, ii, n. [contr. from Sabinium, from Sabini:

    ab Sabinis orti Samnites,

    Varr. L. L. 7, § 29 Müll.], an ancient country of Italy, in the neighborhood of Latium, whose inhabitants were an offshoot from the Sabines, Liv. 7, 32; Cic. Clu. 69, 197; id. Att. 14, 20, 2; 16, 11, 6; id. Rep. 3, 7 al.—Hence,
    A.
    Samnīs (collat. form of the nom. Samnītis, Cato ap. Prisc. p. 762; Prud. adv. Symm. 2, 515), ītis, adj., of or belonging to Samnium, Samnite:

    ager,

    Liv. 24, 20:

    exercitus,

    id. 10, 16 fin.:

    bellum,

    Plin. 34, 6, 12, § 26:

    ursae,

    Sil. 4, 560: habitator Samnitis (terrae), Prud. steph. 11, 207.— Subst., in plur.: Samnītes, ĭum ( gen. Samnitum, Cic. de Or. 2, 79;

    but cf. Samnitium,

    id. ib. 3, 23 Orell. N. cr.; and so usu. and very freq. in Liv., Plin., and Tac.), m., the inhabitants of Samnium, the Samnites, Varr. L. L. 7, 3, 86 fin.; Liv. 7, 19; 7, 29 sq.; 8, 1 sq.; 9, 1 sq.; Cic. Off. 1, 12, 38; 3, 30, 109; id. Sen. 16, 55 al.—Gr. acc. Samnităs, Flor. 1, 16, 7; Aur. Vict. Vir. Ill. 34, § 6.—In sing.: Samnīs, ītis, m., collect., the Samnites, Liv. 10, 35; Luc. 2, 137.—
    2.
    Transf., the name of Samnites was also given to a class of gladiators who were armed with Samnite weapons, Varr. L. L. 5, § 142 Müll.; Plin. 7, 20, 19, § 81; Liv. 9, 40; Cic. de Or. 2, 80, 325; 3, 23, 86; Inscr. Orell. 2569.—So in sing.: Samnīs, Lucil. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 41; and ap. de Or. 3, 23, 86.—
    B.
    Samnītĭcus, a, um, adj., Samnite:

    bellum,

    Suet. Vit. 1; Flor. 1, 16, 2:

    vasa,

    Capitol. Pertin. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > Samnitis

  • 13 Samnium

    Samnĭum, ii, n. [contr. from Sabinium, from Sabini:

    ab Sabinis orti Samnites,

    Varr. L. L. 7, § 29 Müll.], an ancient country of Italy, in the neighborhood of Latium, whose inhabitants were an offshoot from the Sabines, Liv. 7, 32; Cic. Clu. 69, 197; id. Att. 14, 20, 2; 16, 11, 6; id. Rep. 3, 7 al.—Hence,
    A.
    Samnīs (collat. form of the nom. Samnītis, Cato ap. Prisc. p. 762; Prud. adv. Symm. 2, 515), ītis, adj., of or belonging to Samnium, Samnite:

    ager,

    Liv. 24, 20:

    exercitus,

    id. 10, 16 fin.:

    bellum,

    Plin. 34, 6, 12, § 26:

    ursae,

    Sil. 4, 560: habitator Samnitis (terrae), Prud. steph. 11, 207.— Subst., in plur.: Samnītes, ĭum ( gen. Samnitum, Cic. de Or. 2, 79;

    but cf. Samnitium,

    id. ib. 3, 23 Orell. N. cr.; and so usu. and very freq. in Liv., Plin., and Tac.), m., the inhabitants of Samnium, the Samnites, Varr. L. L. 7, 3, 86 fin.; Liv. 7, 19; 7, 29 sq.; 8, 1 sq.; 9, 1 sq.; Cic. Off. 1, 12, 38; 3, 30, 109; id. Sen. 16, 55 al.—Gr. acc. Samnităs, Flor. 1, 16, 7; Aur. Vict. Vir. Ill. 34, § 6.—In sing.: Samnīs, ītis, m., collect., the Samnites, Liv. 10, 35; Luc. 2, 137.—
    2.
    Transf., the name of Samnites was also given to a class of gladiators who were armed with Samnite weapons, Varr. L. L. 5, § 142 Müll.; Plin. 7, 20, 19, § 81; Liv. 9, 40; Cic. de Or. 2, 80, 325; 3, 23, 86; Inscr. Orell. 2569.—So in sing.: Samnīs, Lucil. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 41; and ap. de Or. 3, 23, 86.—
    B.
    Samnītĭcus, a, um, adj., Samnite:

    bellum,

    Suet. Vit. 1; Flor. 1, 16, 2:

    vasa,

    Capitol. Pertin. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > Samnium

  • 14 pinnirapus

    pennirapus (pinnirapus), i, m. Juv. le pennirape (antagoniste du gladiateur samnite, dont il devait enlever l'aigrette).
    * * *
    pennirapus (pinnirapus), i, m. Juv. le pennirape (antagoniste du gladiateur samnite, dont il devait enlever l'aigrette).
    * * *
        Pinnirapus, pen. corr. Iuuenal. Gladiateur.

    Dictionarium latinogallicum > pinnirapus

  • 15 Samnīs

        Samnīs ītis, adj.,    of Samnium, Samnite, C., L. — A gladiator armed with Samnite weapons, C., L.: Samnis satis asper, Lucil. ap. C.

    Latin-English dictionary > Samnīs

  • 16 sannita

    sannita I. s.m./f. ( Stor) Samnite. II. agg.m./f. ( Stor) samnite.

    Dizionario Italiano-Francese > sannita

  • 17 Πόντιος

    Πόντιος, ου, ὁ (Diod S 14, 116, 3; Plut.; SIG 797, 2 [37 A.D.]; OGI 656, 4) Pontius, the name of a Roman, originally Samnite gens, going as far back as the Samnite Wars (Cic., De Off. 2, 21, 75; Livy 9, 1), the nomen (middle, or tribal [gentile] name) of Pilate (s. Πιλᾶτος) Mt 27:2 v.l.; Lk 3:1; Ac 4:27; 1 Ti 6:13; IMg 11:1; ITr 9:1; ISm 1:2; Just., A I, 13, 3 al. WSchulze, Zur Geschichte latein. Eigennamen: GGAbh. V/5, 1904; JOllivier, Ponce Pilate et les Pontii: RB 5, 1896, 247–54; 594–600; MStern, The Province of Judaea: CRINT I/1, 68–70; J-PLémonon, Pilate et le gouvernement de la Judée:Textes et monuments, ’81. See Kl. Pauly IV 1048–50.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > Πόντιος

  • 18 Aesernia

    Aesernia, ae, f., Stadt in Samnium, am Fluß Vulturnus, j. Isernia, Corp. inscr. Lat. 1, 20. Cic. ad Att. 8, 11. litt. D. § 2. Vell. 1, 14, 8. Liv. epit. 73. Flor. 3, 18, 11. – Dav. Aesernīnus, a, um, äserninisch, der Äserniner, Liv. u.a.: ager, turma, Liv. – Plur. subst., Aesernini, die Einw. von Äsernia, die Äserniner, Liv. u.a. – u. Aeserninus als Beiname des M. Marcellus, der zu Äsernia (90 v. Chr.) gefangen genommen wurde, Cic. Brut. 136 (vgl. Liv. epit. 73, wo die Begebenheit): Plur. Aesernini, Leute aus der Familie des Äferninus, Tac. ann. 11, 7: u. Name eines berühmten Gladiators; dah. das Sprichwort (wenn ein Geringerer mit einem Mächtigern sich messen will), cum Aesernino Samnite Pacideianus comparatus viderer (es wäre gewesen, als wenn Pac. mit dem Samniter Äs. sich messen sollte), auriculam certe abstulisset, cum etc., Cic. ad Q. fr. 3, 4, 2; vgl. Lucil. sat. 4, 15 (dessen Verse Cic. de opt. gen. 17 so verändert, daß sie auf Äschines [dort der Aes.] u. Demosthenes [dort der Pac.] passen).

    lateinisch-deutsches > Aesernia

  • 19 comparo [2]

    2. comparo, āvī, ātum, āre (compar), gleichs. begleichen, d.i. gleichmachen, gleichstellen, I) eig., in eine gleiche Stellung-, in ein gleiches Verhältnis bringen, a) Lebl.: labella cum labellis, genau Lippe auf Lippe drücken, Plaut. asin. 668. – ut inter ignem et terram aquam deus animamque poneret eaque inter se compararet et proportione coniungeret, Cic. Tim. 15: comparari postremo, mit dem letzten in Verhältnis stehen, ibid. 14. – b) Pers.: α) als Kollegen in gleiche Stellung bringen, zusammenstellen, priore item consulatu inter se comparati, Liv.: non possumus non vereri, ne male comparati sitis, Liv. – β) als gewachsenen Gegner jmdm. gegenüberstellen, mit jmd. zusammenbringen, sich messen lassen (eig. Gladiatoren, dann auch Feldherren, Anwälte), postquam Agesilaum cum ingentibus copiis in Asiam misere, non facile dixerim, quod aliud par ducum tam bene comparatum fuerit, Iustin. – m. Ang. wem? alqm Threci, Suet. – gew. m. Ang. mit wem? comparari cum Aesernino Samnite, cum patrono disertissimo, Cic. – m. Ang. gegen wen? comparari adversus veterem ac perpetuum imperatorem, Liv. – m. Ang. wozu? Scipio et Hannibal velut ad extremum certamen comparati duces, Liv.

    II) übtr., in gleiches Verhältnis bringen, ausgleichen, a) übh.: senium suum cum dolore alcis coniungere et comparare, Acc. tr. 90. – als publiz. t. t., comparare provincias inter se, od. bl. comparare provincias, od. bl. comparare inter se, die Amtsgeschäfte ausgleichen, in betreff der Amtsgeschäfte übereinkommen, -eine Übereinkunft treffen (v. höhern Magistraten), Liv. (s. Fabri Liv. 24, 10, 2. Dietsch Sall. Iug. 43, 1). – b) in der Beurteilung gleich machen, α) gleichs. als ebenbürtig gleichstellen, auf gleichen Fuß stellen (Ggstz. anteferre, praeferre, anteponere, vorziehen), nullius consilium non modo antelatum, sed ne comparatum quidem est, Nep. – m. Ang. wem? quis huic deo compararier ausit? Catull.: neminem tibi profecto hominem ex omnibus anteposuissem, aut etiam comparassem, Cic. fr.: ut, qui aliorum iudicio mihi comparatus erat, suā mox confessione me sibi praeferret, Liv.: utrum exercitus exercitui an dignitas an causa comparari poterat? Liv.: et se mihi comparet Aiax? Ov.: commentarii non comparandi superioribus eius scriptis, Hirt. b. G. – m. Ang. mit wem?fuit enim talis dux, ut non solum aetatis suae cum primis compararetur, sed ne de maioribus natu quidem quisquam anteponeretur, Nep.: u. m. Ang. wodurch? (deutsch woran?) virtute se comp. cum alqo, Caes. – β) gleichs. als Gegner gegenüberstellen, vergleichen, vergleichend zusammenstellen, einen Vergleich anstellen (s. Pabst Tac. dial. 7. p. 29), maiora et minora et paria, Cic.: similitudines, Cic.: comparandi anxietas, Quint. – mit Ang. wodurch? (deutsch wonach?) res numero, specie, Cic.: imperatores formā ac decore corporis, Cic. – mit Ang. von wo aus? (deutsch wonach?) si diligenter et ex nostrorum et ex Graecorum copia comparare voles, Cic. de or. 1, 11. – m. Ang. wem? (deutsch mit wem?) durch Dat., Attico Lysiae Catonem nostrum, Cic.: equi fortis et victoris senectuti c. suam, Cic.: antiquum sermonem nostro, Quint.: se maiori pauperiorum turbae, Hor.: copias copiis vel numero vel militum genere, Liv.: cur illi vobis comparandi sint? vergleichbar, Liv. (vgl. Weißenb. u. Wölffl. Liv. 21, 43, 12). – m. Ang. mit wem? durch cum m. Abl. od. (miteinander) durch inter se, zB. Catonem cum Philisto et Thucydide, Cic.: corporis commoda cum externis et externa cum corporis, et ipsa inter se corporis, et externa cum externis, Cic.: cum meum factum cum tuo comparo, Cic.: c. leges inter se, Quint.: m. Ang. gegen wen? (= im Verhältnis zu wem?) durch ad mit Akk., nec comparandus hic quidem ad illum est, Ter. eun. 681. – m. folg. indir. Fragesatz = vergleichend zusammenstellen, durch Vergleichung abwägen, erwägen, ermessen, id ego semper sic mecum agito et comparo, quo pacto magnam hanc molem minuam, Acc. fr.: proin tu id cui fiat, non qui faciat compara, Acc. fr.: fuere qui compararent, quae in Drusum honora et magnifica Augustus fecisset, Tac.: deinde comparat, quanto plures deleti sint hominum impetu,... quam omni reliquā calamitate, Cic.: comparando hinc, quam intestina corporis seditio similis esset irae plebis in patres, flexisse mentes hominum, Liv.: cum comparetur, utrum satius sit populum frumentum accipere, an non accipere, Cornif. rhet. – / Parag. Infin. compararier, Catull. 61, 65 u. 70 75.

    lateinisch-deutsches > comparo [2]

  • 20 вооружённый римский гладиатор с овальным самнитским щитом

    General subject: Samnite

    Универсальный русско-английский словарь > вооружённый римский гладиатор с овальным самнитским щитом

См. также в других словарях:

  • samnite — ● samnite nom masculin (latin samnis) Gladiateur armé d un bouclier long, d une épée et d un casque. ⇒SAMNITE, subst. et adj. ANTIQ. ROMAINE I. Substantif A. Subst. masc. plur. Peuple italique de race sabine, établi dans le Samnium et qui opposa… …   Encyclopédie Universelle

  • Samnite — [sam′nīt΄] n. a member of a pre Roman people, descended from the Sabines, that lived in Samnium * * * See Samnium. * * * Any member of an ancient warlike tribe of the mountainous centre of southern Italy. The Samnites were probably related to the …   Universalium

  • samnite — adj. y n. Samnita. * * * samnite. adj. samnita. U. t. c. s …   Enciclopedia Universal

  • Samnite — member of an ancient people who inhabited Samnium in Italy, late 14c., from L. Samnites (pl.), from Samnium, probably related to SABINE (Cf. Sabine) (q.v.) …   Etymology dictionary

  • samnite — adj. samnita. U. t. c. s.) …   Diccionario de la lengua española

  • Samnite — [sam′nīt΄] n. a member of a pre Roman people, descended from the Sabines, that lived in Samnium …   English World dictionary

  • Samnite — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le samnite désigne un type de gladiateur. Les Samnites sont une ancienne tribu italique. Catégorie : Homonymie …   Wikipédia en Français

  • Samnite Wars — Infobox Military Conflict conflict=Samnite Wars partof=the ancient unification of Italy date=1st: 343 to 341 BC 2nd: 326 to 304 BC 3rd: 298 to 290 BC place=Central Italy result=Roman domination over the Italian peninsula from the Po river to the… …   Wikipedia

  • Samnite (gladiator type) — A Samnite (Latin Samnis , plural Samnes ) was a Roman gladiator who fought with equipment styled on that of a warrior from Samnium: a short sword ( gladius ), a rectangular shield ( scutum ), a greave (ocrea), and a helmet. Warriors armed in such …   Wikipedia

  • Samnite (gladiateur) — Représentation de Samnites Le samnite est un gladiateur de la Rome Antique. Il combattait avec le provocator. Il tire son nom d un peuple italique d humeur belliqueuse qui était établi dans la région du Samnium (qui désignait alors la partie… …   Wikipédia en Français

  • Samnite — noun Etymology: Samnium, Italy Date: 14th century a member of an ancient people of central Italy …   New Collegiate Dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»