-
1 safran
safran BOT Safran m -
2 safran
-
3 šafrán
šafrán m Safran m; Krokus m -
4 šafrán
šafrán m Safran m; Krokus m -
5 šafran
Safran m (-s), Krokus m (-, - i -sse); š-ast (žut kao š.) safrangelb; š-ova boja Safrani'n n (-s) -
6 safran
Safran, getrocknete Blütennarben einer Krokusart, das teuerste Gewürz, ganz oder (aromatischer) gemahlen; Gewürze für Fischsuppen (bouillabaisse), Risotto, Paella etc. - sagouSago, getrocknetes Palmenmark, gekörnte Stärke -
7 safran
I
1. safʀɑ̃ m( condiment) GAST Safran m
2. adj( couleur) safrangelb
II safʀɑ̃ m; NAUTSchlingerflossen f/plsafransafran [safʀã]II Adjectifinvariable, safrangelb -
8 safran
sb.(der) Safran -
9 safran
sb.(der) Safran -
10 Safran
-
11 Safran
m шафран -
12 yalancı safran
-
13 curcuma, souchet, safran bourbon, des Indes
Gelbwurzel, KurkumaСuisine française-allemande > curcuma, souchet, safran bourbon, des Indes
-
14 зәгъфран
Safran m. -
15 шафранный
Safran-; safrangelb -
16 saffron
1. nounSafran, der2. adjective* * *['sæfrən] 1. noun1) (a yellow colouring and flavouring substance used in cooking: We added some saffron to the rice.) der Safran2) (an orange-yellow colour.) das Safrangelb2. adjectiveMany Buddhist monks wear saffron robes.) safrangelb* * *saf·fron[ˈsæfrən]II. adj safrangelb* * *['sfrən]1. nSafran m; (= colour) Safrangelb nt2. adjSafran-; (colour) safrangelb* * *saffron [ˈsæfrən]A s1. BOT Echter Safran2. GASTR, PHARM Safran m3. Safrangelb nB adj1. Safran…2. safrangelb* * *1. nounSafran, der2. adjective* * *n.Safran m. -
17 Cilices
Cilices, um, Akk. gew. as, m. (Κίλικες), die Cilicier, die Bewohner der Landschaft Cilicien, als Seeräuber berüchtigt, Cic. de div. 1, 2. Caes. b. c. 3, 101, 1. Tibull. 1, 2, 67: griech. Akk. Cilicas, Varr. r. r. 2, 11, 12. Tibull. 1, 7, 16. Ov. am. 2, 16, 39 u.a.: Cilices Clitae, ein wilder Stamm im cilicischen Hochlande, Tac. ann. 12, 55, 1 (vgl. 6, 41, 1 u. dazu Ruperti). – Sing. Cilix, icis (Κίλιξ), cilicisch, crocus, Lucr.: scari, Varr. fr.: Taurus, Ov.: tonsor, Mart.: pirata, Pacat. pan.: u. dazu fem. Cilissa, ae (Κίλισσα), cilicisch, spica, Safran, Ov.; auch Safranöl, Prop. – Dav.: A) Cilicia, ae, f. (Κιλικία), Cilicien, eine Küstenlandschaft im südlichen Kleinasien, zwischen Pamphylien u. Syrien, deren Hauptgebirge der Taurus war u. die in das eigentl. od. ebene Cilicien (ἡ ἰδίως Κιλ. od. ἡ πεδιὰς Κιλ., die östl. Hälfte, j. Adene) und das rauhe C. (ἡ τραχεια Κιλ., die kleinere westl. Hälfte, j. Itschil) zerfiel, reich an Naturprodukten aller Art (bes. an vorzüglichem Safran) u. an Manufakturen aus Ziegenhaaren, Mela 1. § 14. 63; 2. § 102. Plaut. mil. 42. Ter. Phorm. 66. Sall. hist. fr. 2, 41 (50), 7 u. 5, 11 (12). Cic. de imp. Pomp. 64: C. campestris, Curt. 3, 4 (10), 7: das rauhe, Cic. ep. 15, 1, 2 sq. – B) Ciliciēnsis, e, ciliciensisch, praetor, provincia, Cic.: legio, Caes. – C) Cilicius, a, um (Κιλίκιος), cilicisch, mare, Plin.: vela, aus cilic. Ziegenhaaren, Ulp. dig.: so auch tentoria, Solin. 33, 3 M. – subst., cilicium, ī, n. (κιλίκιον), ein Haarteppich, eine Haardecke aus cilicischen Ziegenhaaren, Sisenn. 4. fr. 107 (b. Non. 91, 28). Varr. r. r. 2, 11, 12. Cic. II. Verr. 1, 95. Liv. 38, 7, 10. Suet. Aug. 75. – ein härenes Gewand, als Zeichen der Buße, Vulg. genes. 37, 34 u. ö. Sulp. Sev. chron. 1, 44, 2.
-
18 Corycos
Cōrycos od. -us, ī (Κώρυκος), I) f., Hafenstadt in Cilicien, zwischen den Mündungen des Lamus u. Kalykadnus, in deren Nähe ein gleichn. Vorgebirge u. ein tiefes, von schauerlichen Felsen umschlossenes Tal (specus Corycius), wo der beste Safran wuchs, mit einer Felsenhöhle (antrum Corycium), die im Mythus des Typhon eine Rolle spielt, j. Kurku od. Korghos, Cic. ep. 12, 13, 3. Liv. 33, 20, 4: Corycus mons, Sen. nat. quaest. 3, 11, 2: über das Tal bes. Mela 1, 13, 2 (1. § 71) sqq. Vgl. Mützell Curt. 3, 4 (10), 10. Voß Verg. georg. 4, 127. p. 773 sqq. – Dav. Cōrycius, a, um (Κωρύκιος), koryzisch, specus, Mela: Typhonis specus et C. nemus, Curt.: antra, Plin.: crocum, Hor.: u. so nimbus, Safran, Mart. – poet. = cilicisch, senex, Verg.: puppis, Iuven.: olus, Vet. Poët. – II) m., hohes Vorgebirge der Küste Joniens, an der südwestlichen Spitze der erythräischen Halbinsel, noch jetzt Kóraka od. Kurko, auch Corycum od. Coryceon promunturium gen., Liv. 37, 12, 10. Plin. 5, 116, am Fuße mit einem gleichnamigen Hafen (Corycus), Liv. 36, 43, 13; 37, 8, 1; 37, 13, 5. – III) f., Stadt in Pamphylien, nicht weit von Phaselis u. dem Berge Olympus, Eutr. 6, 31. Ps. Ascon. Cic. II. Verr. 1, 56. p. 173, 27 B. – / Cōrȳcus gemessen bei Prisc. perieg. 805.
-
19 croceus
croceus, a, um (crocus), I) zum Safran gehörig, Safran-, odores, Verg.: tinctus, Safranbrühe, Plin. – II) übtr., safranfarbig, -gelb, goldgelb, hochgelb,Verg. u. Ov.: color, Plin. u. Ambros. – subst., crocea, ōrum, n. (sc. vestimenta), safrangelbe Seidenkleider, Vulg. thren. 4, 5.
-
20 crocinus
См. также в других словарях:
Safran — Safran … Deutsch Wörterbuch
Safran — (Crocus sativus) Systematik Klasse: Bedecktsamer (Magnoliopsida) Monokotyledonen … Deutsch Wikipedia
safran — 1. (sa fran) s. m. 1° Plante bulbeuse, qui porte une fleur bleue mêlée de rouge et de purpurin, crocus sativus, L., iridées ; on y distingue deux variétés, le safran des fleuristes cultivé pour l ornement, et le safran du Gâtinais ou d automne … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
SAFRAN — SA Unternehmensform SA ISIN … Deutsch Wikipedia
safran — SAFRAN. s. m. Sorte de plante qui porte une fleur odorante, bleüastre au dehors, & jaunastre dans le fond. Semer du safran. une plante de safran. Il se prend plus ordinairement pour cette mesme fleur sechée, & reduite en poudre, qui estant… … Dictionnaire de l'Académie française
SAFRAN — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
safran — SAFRÁN, safrane, s.n. Parte a cârmei unei nave care poate fi rotită parţial în jurul axei cârmei pentru a face ca nava să se întoarcă la dreapta sau la stânga. – Din fr. safran. Trimis de LauraGellner, 17.07.2004. Sursa: DEX 98 SAFRÁN s. (mar.) … Dicționar Român
safran — Safran, Crocum (inquit) Ruellius. Galli Mauritanos imitati Safranum appellant. Et en cas de navires, Safran est une piece de bois large d un pied, ou environ, de longueur des deux tiers du gouvernail, bien vuidée, qui est endossée et cousue avec… … Thresor de la langue françoyse
Safran SA — Расположение … Википедия
Safran — Sm eine Gewürz , Färbe und Heilpflanze per. Wortschatz fach. (13. Jh.), mhd. saf[f]rān Entlehnung. Entlehnt aus afrz. safran, dieses aus span. azafrán, aus arab. zaʿfarān Krokus . Ebenso nndl. saffraan, ne. saffron, nfrz. safran, nschw.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
šafran — šàfran m DEFINICIJA 1. bot. biljka (Crocus sativus) iz porodice perunika (Iridiaceae); krok, podlesak, žafran 2. cijenjeni začin od te biljke FRAZEOLOGIJA procvasti kao šafran poslije jugovine jako se razviti, naći se u povoljnim okolnostima… … Hrvatski jezični portal