Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

saepes

  • 1 saepēs

        saepēs (not sēp-), is, f    [1 SAC-], a hedge, fence: saepes apibus florem depasta salicti, V.: ut instar muri hae saepes munimentum praeberent, Cs.: Saepibus in nostris mala vidi, V.— An enclosure: scopulorum, C. poët.: portarum, O.
    * * *
    hedge; fence; anything planted/erected to form surrunding barrier

    Latin-English dictionary > saepēs

  • 2 saepes

    saepes ( sēp-), is (nom. saeps, Cic. acc. to Aus. Idyll. in Grammaticom. 12, 11; Val. Fl. 6, 537;

    but, saepes,

    Varr. R. R. 1, 14, 2; Verg. E. 1, 54; Col. 10, 374; Pall. 1, 34, 6; Claud. Nupt. Hon. et Mar. 56), f. [root svak-, to make firm; Sanscr. sag, to cling; cf. sattô; p for k, as in lupus].
    I.
    Prop., a hedge, fence; sing., besides the passages above cited, Pac. ap. Non. 179, 15; Verg. G. 1, 270; Col. 11, 3, 3 sq.; Plin. 17, 14, 24, § 101; Ov. H. 20, 144:

    viva saepis,

    Varr. R. R. 1, 14, 1:

    saepes ex agresti ligno,

    id. ib. 1, 14, 2.— Plur., Poët. ap. Cic. N. D. 1, 42, 119; Caes. B. G. 2, 17; 2, 22; Verg. G. 2, 371; id. E. 8, 37; Ov. M. 1, 493.—
    II.
    Meton., of any enclosure ( poet.):

    scopulorum, Cic. poët. Div. 1, 7, 13: portarum,

    Ov. Tr. 4, 1, 81.

    Lewis & Short latin dictionary > saepes

  • 3 saepes

    saepes saepes, is f забор

    Латинско-русский словарь > saepes

  • 4 saepes

    saepēs, is f.
    забор, ограда, изгородь (saepibus prospectus impedītur Cs; segĕti praetendere saepem V)
    portarum s. Oportae

    Латинско-русский словарь > saepes

  • 5 saepes

    saepēs (sēpēs), is, f. (saepio), der Zaun, die Verzäunung, das Gehege, I) eig., Caes. u.a.: segeti praetendere saepem, Verg. – II) übtr., jede Vermachung, portarum, Ov.: stridor adaugescit scopulorum saepe repulsus, Cic. poët. – / Nbf. saeps, Cic. nach Auson. edyll. 12, grammatom. 11. p. 139 Schenkl und viell. Val. Flacc. 6, 537 (wo cod. C spes).

    lateinisch-deutsches > saepes

  • 6 saepes

    saepēs (sēpēs), is, f. (saepio), der Zaun, die Verzäunung, das Gehege, I) eig., Caes. u.a.: segeti praetendere saepem, Verg. – II) übtr., jede Vermachung, portarum, Ov.: stridor adaugescit scopulorum saepe repulsus, Cic. poët. – Nbf. saeps, Cic. nach Auson. edyll. 12, grammatom. 11. p. 139 Schenkl und viell. Val. Flacc. 6, 537 (wo cod. C spes).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > saepes

  • 7 depasco

    depasco, ĕre, pavi, pastum - tr. - [st2]1 [-] faire paître, faire brouter. [st2]2 [-] paître, brouter; butiner. [st2]3 [-] manger, dévorer.    - saepes apibus depasta: haie butinée par les abeilles.
    * * *
    depasco, ĕre, pavi, pastum - tr. - [st2]1 [-] faire paître, faire brouter. [st2]2 [-] paître, brouter; butiner. [st2]3 [-] manger, dévorer.    - saepes apibus depasta: haie butinée par les abeilles.
    * * *
        Depasco, depascis, depaui, pe. prod. depastum, depascere. Brouter et manger, Paistre.
    \
        Si hoedi rosidas herbas depauerint. Colum. Ont paissu.
    \
        Depascere. Colum. Paistre les bestes et leur bailler à manger.
    \
        Depascere possessionem alienam, per translationem. Cice. Faire paistre son bestail dedens le champ d'autruy, et luy faire manger son herbe.
    \
        Stylo depascere luxuriem orationis. Cic. Rongner la trop grande abondance de nostre parler par l'exercitation d'escrire.

    Dictionarium latinogallicum > depasco

  • 8 sepes

    [st1]1 [-] sepes, edis: qui a six pieds. [st1]2 [-] sepes (saepes), is, f.: haie, clôture, enceinte, barrière.
    * * *
    [st1]1 [-] sepes, edis: qui a six pieds. [st1]2 [-] sepes (saepes), is, f.: haie, clôture, enceinte, barrière.
    * * *
        Sepes, sepis, priore longa: vel Seps, sepis, f. g. Cic. Une haye.

    Dictionarium latinogallicum > sepes

  • 9 saepicula

    ae f. [demin. к saepes ]
    небольшая ограда, заборчик Ap

    Латинско-русский словарь > saepicula

  • 10 saepimen

    saepīmen, inis n. Ap = saepes

    Латинско-русский словарь > saepimen

  • 11 saepimentum

    saepīmentum, ī n. Vr, C = saepes

    Латинско-русский словарь > saepimentum

  • 12 saeps

    is f. C ap. Aus = saepes

    Латинско-русский словарь > saeps

  • 13 sepes

    I sēpēs, pedis adj. [ sex + pes ] II sēpēs, is f. v. l. = saepes

    Латинско-русский словарь > sepes

  • 14 seps

    I sēps, sēpis (acc. sēpa) m., f. (греч.)
    1) род ядовитой ящерицы или змеи Lcn, PM
    2) род насекомого (предпол. сороконожка или мокрица) PM
    II sēps, sēpis f. v. l. = saepes

    Латинско-русский словарь > seps

  • 15 vivus

    vīvus, a, um [ vivo ]
    1) живой, живущий
    aliquem vivum comburere C — сжечь кого-л. живьём
    vivi V — живущие, т. е. люди
    me vivo Pl etc. — пока я живу, (за всю) мою жизнь или покуда я жив
    v. vidensque C — при его жизни и на его глазах, т. е. он — непосредственный свидетель
    v. vidensque pereo Ter я — ясно вижу, что погибаю
    2) (ещё) живой, трепетный, бьющийся (membra, viscera PM)
    3) свежий, недавний ( ros O); зелёный (arundo O; caespes H)
    4) текущий (flumen L, V); проточный (lacus V; aqua Vr)
    5) горящий (lucerna H, O)
    6) естественный, природный, необработанный (saxum V; pumex O); самородный, натуральный ( sulphur PM); негашёный (calx Vtr, PM)
    v. lapis PMкремень
    7) (как) живой, выразительный ( vultus V)
    viva vox C, PM, Sen, Q, PJ — живая речь, устное обращение
    9) живой, пылкий ( animus PJ)

    Латинско-русский словарь > vivus

  • 16 Compelle intrāre

    "Заставь войти".
    Евангелие от Луки, 14.23-24: Et ait dominus servo: Exi in vias et saepes, et compelle intrare, ut impleatur domus mea. "И сказал господин рабу: пойди вдоль улиц и изгородей и заставляй войти, чтобы наполнился дом мой".
    - О человеке, пригласившем на пиршество многих гостей и получившем от них отказ.
    Слова compelle intrare часто использовались как формула, оправдывавшая насильственное обращение иноверцев в христианство. Выражение используется также для обозначения вынужденного согласия.
    "Прилагая это изречение к церкви, Августин освящал им насильственное присоединение еретиков. Знаменитое его compelle intrare сделалось впоследствии лозунгом инквизиции". Б. Н. Чичерин, Августин.
    Сопротивление русского дворянства царским планам освобождения крестьян уже начало проявляться двояким путем: пассивным и активным. - Вот почему они осмелились дать по существу отрицательный ответ, не давая никакого ответа вообще, не вторя мнениям царя и прибегая к простейшему способу - к затягиванию дела. - Они не оставили императору иной возможности, кроме той, какая была у римской церкви: compelle intrare. (К. Маркс, Об освобождении крестьян в России.)
    Принцип церковного авторитета или духовной власти, представляемый по преимуществу римской церковью, - утверждает безусловное единство и нераздельность духовной власти и церковного авторитета, - безусловное верховенство (summum imperium) церкви - учение о "двух мечах"; и наконец - по отношению к личной свободе признается безусловная обязательность церковного авторитета, который должно принимать nolens - volens - учение о "корабле" с девизом compelle intrare. (В. С. Соловьев, Великий спор и христианская политика.)
    На земле существуют явления, открывающие какой-то доступ к неведомому; мысль ищет выхода в этом направлении, и сюда же устремляется гипотеза. Догадка имеет свое compelle intrare. (Виктор Гюго, Человек, который смеется.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Compelle intrāre

  • 17 densus

    dēnsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (zu griech. δασύς), v. der Anhäufung der einzelnen Teile eines Ganzen, dicht (Ggstz. rarus, dagegen crassus, »dick«, Ggstz. tenuis, liquidus, u. spissus, fest zusammengedrängt, »kompakt« mit vorherrschendem Begriff des Undurchdringlichen), I) im allg.: silva, Cic.: plagae, Netze mit dichten (engen) Maschen, dichte, Hor.: cibus, Cels.: terra (Ggstz. rara), Cic.: litus, fanddicht, Ov.: aequor, gefroren, Lucr.: aër, Hor.: caelum, Cels.: densiores silvae, Caes.: saepes densissimae, Caes.: imber densissimus, Verg. – neutr. plur. subst., per silvarum densa, Amm. 24, 4, 8. – poet. m. Abl., mit etw. dicht besetzt, von etw. erfüllt, voll, caput densum caesarie, Ov.: trames densus caligine opacā, Ov. – II) prägn., von den Teilen selbst, die nahe aneinander liegen, dicht, in dichter Reihe, gedrängt, gehäuft, 1) eig.: a) v. Lebl.: foramina, Ov.: frutices, Ov.: aristae, Verg.: dens (pectinis), Tibull.: arma, hastilia, Verg. – b) v. leb. Wesen: hostes, Teucri, Verg.: agmen densum, densissimum, Suet.: apes, Verg.: m. Abl., acies densa armis virisque, Tac. – 2) übtr., a) der Zeit od. Zahl nach dicht aufeinanderfolgend, dicht, häufig, ununterbrochen, ictus, Verg. u. Amm.: amores, Verg.: increpuit densis alis, Verg.: furtorum densior fama, Lampr.: densior hinc suboles, Verg. – b) als rhet. t. t., gedrängt, aspera ac densa vox, Quint. – v. Pers., densus et brevis Thucydides, Quint.: densior ille, hic copiosior, Quint.: m. Abl., Euripides sententiis densus, Quint. – c) prägn., anhaltend = stark, heftig, densa frigoris asperitas, Ov. fast. 4, 87.

    lateinisch-deutsches > densus

  • 18 depasco

    dē-pāsco, pāvī, pāstum, ere, abweiden, I) v. Hirten, abweiden lassen, abhüten, saltus, Ov.: luxuriem segetum, Verg.: farraginem saepius, Col.: glandem immisso pecore, ICt. – II) v. Tieren, abweiden, abfressen, abpflücken, verzehren, agros, Cic.: herbas, Col.: oleam primo germinatu, Plin.: Hyblaeis apibus florem depasta salicti saepes, dessen Weidenblüten den Bienen zur Nahrung dienen, Verg.: depasta altaria (poet. = das auf dem Altar Befindliche), Verg. – übtr., depasti flammis scopuli, Sil. 12, 153: dep. luxuriem orationis stilo, mit dem Griffel beschneiden, Cic. de or. 2, 96: parcius depasta (cod. P2 depavita) levibus vestigiis in viare, Solin. 2, 4 M. – Und dazu das Deponens.

    lateinisch-deutsches > depasco

  • 19 instar

    īnstar, n. indecl. (aus instare), eig. das Einstehen, »Sicheinstellen« des Züngleins an der Wage, der »Einstand«, dh. der gleiche Gehalt = Betrag, I) bl. instar, a) übh.: quantum instar in ipso! ein Mann von welchem Gehalte! d.i. welch auffallende Erscheinung! Verg. Aen. 6, 865. – gew. mit Genet. = der Gehalt (Betrag) von etw., so groß, so viel wie etw., im Betrage, in der Größe von etw., ganz nach der Art von etw., ganz wie etw., navis cybaea maxima triremis instar palam aedificata sumptu publico, Cic.: cuius (equ i) instar pro aede Veneris Genetricis dedicavit, ein Seitenstück zu diesem Rosse, Suet.: nemo istorum est quin abs te munus fundi urbani instar exspectet, ein Geschenk im Betrage (Werte) eines usw., Cic.: ut instar muri (ganz wie eine natürliche M.) hae saepes munimenta praebeant, Caes.: instar montis equum divinā Palladis arte aedificant, Verg.: lumen (Auge) Argolici clipei od. ingentis clipei instar, Verg. u. Ov.: agmen agens Clausus magnique ipse agminis instar, Verg.: insulsissimus est homo nec sapit pueri instar bimuli, Catull.: cuius viri magnitudo multorum voluminum instar exigit, erfordert den Umfang v. B., Vell.: L. Scipio parvum instar eorum, quae spe ac magnitudine animi concepisset, receptas Hispanias ducebat, hielt die Wiedereroberung von H. nur für eine kleine Probe der Pläne, die sein hoher Geist für die Zukunft gemacht hatte, Liv.: instar veris (dem Fr. gleich) enim voltus ubi tuus affulsit populo, Hor.: exhorruit aequoris instar, Ov.: duces vestros reorum instar (ganz wie Verbrecher) vinctos habet, Curt.: hic centum homines electos appellatosque patres habuit instar consilii publici, die einen Staatsrat bildeten, Vell. – oft instar alcis od. alcis rei esse, instar habere, instar obtinere, die Größe (den Umfang) von etw. haben, so groß, so viel, so gut sein wie usw., so viel ausmachen od. gelten wie usw., die Stelle von etw. einnehmen od. vertreten, einer Sache gleich sein od. gleich zu achten sein, ea (epistula), quae voluminis instar erat, Cic.: Erana, quae fuit non vici instar, sed urbis, Cic.: Neapolis et Tycha, nomina ea partium urbis et instar urbium sunt, Liv.: unique illi (genti Corneliae) instar atrii Capitolium est, Val. Max.: Plato mihi unus est instar omnium, Cic.: ab his mittitur Gylippus solus, sed qui instar omnium auxiliorum erat, Iustin.: unus is innumeri militis instar erit, Ov.: mihi Pompeius meus instar est Alexandri, Val. Max.: quae navis, si in praedonum pugna versaretur, urbis instar habere inter illos piraticos myoparones videretur, Cic.: quia aedes excelsiore loco positae instar arcis habere viderentur, Val. Max.: ut omnia ex altera parte collocata vix minimi momenti instar habeant, Cic.: terram in medio mundo sitam ad universi caeli complexum quasi puncti instar obtinere (die Stelle des Mittelpunkts einnehme), quod κεντρον illi vocant, Cic.: ambitus terrae totius ad magnitudinem universitatis instar brevis obtinet puncti, nimmt die Größe eines Punktes ein, Amm.: haec est ἄλη, in qua nunc sumus, mortis instar, Cic.: latēre (verborgen zu sein) mortis erat instar turpissimae, Cic. – ebenso alcis rei instar putare od. reri, einer Sache gleich achten (halten), idque si accĭdat, mortis instar putemus, Cic.: patrocinio vero se usos aut clientes appellari mortis instar putant, Cic.: instar ego perpetui congiarii reor affluentiam annonae, ganz wie ein fortwährendes Geschenk erscheint mir der Üb. an Getreide, Plin. pan. – b) bei Mengeangaben, ein Betrag von, so viel wie, de Magonis (libris) dempsit instar librorum octo, Varro: mearum epistularum nulla est συναγωγή, sed habet Tiro instar septuaginta, Cic.: cohortes quaedam, quod instar legionis videretur, Caes.: cohortium trium instar in terram exposuerat, Auct. b. Alex.: L. Cincio praetori ad obtinendam Siciliam Cannenses milites dati duarum instar legionum, Liv.: videretis vix duarum male plenarum legiuncularum instar in castris regis, Liv. – II) (spätlat.) ad instar m. Genet., ganz so wie, aquae ad instar montis intumescentes, Vulg.: est namque vallis, quae continuis montibus velut muro quodam ad instar castrorum clauditur, Iustin.: lactucae veteres et insuaves illae, quae seminis enormi senectā ad instar scoparum in amaram caenosi sucus cariem exolescunt, Apul.: ad instar speculi reddit imaginem gratiorem, Apul.: aedificavit in Iuda domos ad instar (so groß wie) turrium, Vulg. – mit Pronom., ad hoc instar (ganz ebenso) mundi salutem tuetur deus, Apul. de mund. 32 extr. – / Über in instar, iuxta instar u. ähnl. s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 728. Vgl. überh. den Artikel instar von Wölfflin im Archiv 2, 581 ff..

    lateinisch-deutsches > instar

  • 20 munimentum

    mūnīmentum (archaist. moenīmentum), ī, n. (munio), I) das Befestigungs- od. Verwahrungsmittel, Bollwerk, der Schutzbau, das Schutzmittel, der Schutz, fossa, haud parvum m., Liv.: ut instar muri hae saepes munimenta praeberent, Caes.: forum sine ullo terrestri aut maritimo munimento viderunt, Liv.: u. so v. milit. Verschanzungen, munimentis se tenere, se defendere, Tac. – von Schutzbauten, Brandmauern, domus munimentis saeptae, Tac. ann. 15, 38. – v. Körperbedeckung, munimentum ipsis equisque loricae plumatae sunt, Iustin.: lacernae, munimenta togae, Iuven. – II) bildl., der Schutz, die Stütze, id munimentum (Horatium Coclitem) illo die fortuna urbis Romanae habuit, Liv.: rati noctem sibi munimento fore, Sall.: id modo plebem agitabat, quonam modo tribuniciam potestatem, munimentum libertati (für die Fr.), rem intermissam repararent, Liv.: varia poenarum genera, utilia legum munimenta, Val. Max. – / Archaist. moenimenta, Enn. fr. var. 7 bei Cic. de fin. 2, 106 B. u. M. (Vahlen2 munimenta). – Heterogen. hic munimentus, Corp. inscr. Lat. 2, 266: Akk. hunc munimentum, Corp. inscr. Lat. 6, 20989.

    lateinisch-deutsches > munimentum

См. также в других словарях:

  • SEPES — saepes …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • sebe — (Del lat. saepes, seto.) ► sustantivo femenino Cerca de estacas altas entretejidas con ramas largas: ■ la finca está rodeada por una sebe. * * * sebe (del lat. «saepes») 1 f. *Cerca o *valla formada con estacas trabadas con ramas. 2 (Vizc.) Matas …   Enciclopedia Universal

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • septum — noun (plural septa) Etymology: New Latin, from Latin saeptum enclosure, fence, wall, from saepire to fence in, from saepes fence, hedge Date: 1698 a dividing wall or membrane especially between bodily spaces or masses of soft tissue compare… …   New Collegiate Dictionary

  • Lipoptena — cervi Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • Lipopteninae — Taxobox | name = Lipopteninae image width = 220px image caption = Lipoptena cervi regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta subclassis = Pterygota infraclassis = Neoptera superordo = Endopterygota ordo = Diptera subordo = Brachycera …   Wikipedia

  • Sepx — 43° 09′ 20″ N 0° 50′ 28″ E / 43.1555555556, 0.841111111111 …   Wikipédia en Français

  • septum — /sep teuhm/, n., pl. septa / teuh/. Biol. a dividing wall, membrane, or the like, in a plant or animal structure; dissepiment. [1710 20; < L septum, var. of saeptum enclosure, n. use of neut. of saeptus (ptp. of saepire to fence); akin to saepes… …   Universalium

  • αιμασιά — η (Α αἱμασιά) 1. τοίχος, φράχτης από πέτρες και χώμα, ξερολιθιά 2. γεν. τείχισμα, περίβολος, φράχτης, μάντρα αρχ. 1. τα τείχη πόλης ή κάστρου 2. το εσωτερικό περιμαντρωμένου χώρου. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολογίας. Πιθ. να συνδέεται με το λατ.… …   Dictionary of Greek

  • presepe — pre·sè·pe s.m. 1. CO presepio: le statuine del presepe 2. LE stalla: nei campi arati | tornano al presepe | le tarde vacche (Pascoli) | mangiatoia: videro in panni avvolto, | in un presepe accolto | vagire il Re del Ciel (Manzoni) {{line}}… …   Dizionario italiano

  • presepio — {{hw}}{{presepio}}{{/hw}}s. m. 1 (lett.) Stalla, mangiatoia, spec. quella in cui fu posto Gesù. 2 Ricostruzione tradizionale dalla nascita di Gesù, fatta nelle case e nelle chiese nel periodo di Natale, con figure di materiale vario. 3… …   Enciclopedia di italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»