Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

saccharon

  • 1 saccharon

    saccharon, ī, n. (σάκχαρον), der aus den Absätzen des Bambusrohres (Bambusa arundinacea) ausschwitzende Saft, der Zuckersaft, Tabaschir, Plin. 12, 32. – Vulg. Nbf. succarum, ī, n., Veget. mul. 5, 22, 4 u.a.

    lateinisch-deutsches > saccharon

  • 2 saccharon

    saccharon, ī, n. (σάκχαρον), der aus den Absätzen des Bambusrohres (Bambusa arundinacea) ausschwitzende Saft, der Zuckersaft, Tabaschir, Plin. 12, 32. – Vulg. Nbf. succarum, ī, n., Veget. mul. 5, 22, 4 u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > saccharon

  • 3 saccharon

    sacchăron, i, n., = sakcharon, a sweet juice distilling from the joints of the bamboo, a kind of sugar, Plin. 12, 8, 17, § 32; cf. Luc. 3, 237.

    Lewis & Short latin dictionary > saccharon

  • 4 saccharon

    (-um), ī n. (греч.)

    Латинско-русский словарь > saccharon

  • 5 fragilis

    fragilis, e [st2]1 [-] fragile, frêle, cassant, qui se brise facilement. [st2]2 [-] frêle, fragile, faible, sans force, périssable, de courte durée, transitoire. [st2]3 [-] mou, efféminé. [st2]4 [-] qui fait du bruit (comme une chose qu'on brise), crépitant, craquant.    - saccharon dentibus fragile, Plin. 12, 8, 17, § 32: sucre (de bambou) qui s'écrase aisément sous la dent.    - fragiles aquae, Ov. Tr. 3, 10, 26: la glace cassante.    - nulli vita fragilior (quam homini), Plin. 7 praef. § 5: nul n'a une existence plus frêle (que l'homme).    - Julius et fragilis Pediatia (= Pediatius), Hor. S. 1, 8, 39: Julius et l'efféminé Pédiatius.
    * * *
    fragilis, e [st2]1 [-] fragile, frêle, cassant, qui se brise facilement. [st2]2 [-] frêle, fragile, faible, sans force, périssable, de courte durée, transitoire. [st2]3 [-] mou, efféminé. [st2]4 [-] qui fait du bruit (comme une chose qu'on brise), crépitant, craquant.    - saccharon dentibus fragile, Plin. 12, 8, 17, § 32: sucre (de bambou) qui s'écrase aisément sous la dent.    - fragiles aquae, Ov. Tr. 3, 10, 26: la glace cassante.    - nulli vita fragilior (quam homini), Plin. 7 praef. § 5: nul n'a une existence plus frêle (que l'homme).    - Julius et fragilis Pediatia (= Pediatius), Hor. S. 1, 8, 39: Julius et l'efféminé Pédiatius.
    * * *
        Fragilis, et hoc fragile, pen. corr. Cic. Fragile, Fraisle, Aisé à casser, Cassant, De petite duree.
    \
        Fragile dentibus. Plin. Qui se rompt aiseement avec les dents.

    Dictionarium latinogallicum > fragilis

  • 6 laudatus

    laudātus, a, um, PAdj. (v. laudo), löblich, lobenswert, gepriesen, gerühmt, vortrefflich, vir, Cic.: artes, Cic.: vox, Suet.: vultus, facies, Ov.: pavo, Ov.: saccharon laudatius India (fert), Plin.: quanto maiora auctioraque sunt, multo etiam tanto laudatiora sunt, Gell.: caseus e Caedicio campo laudatissimus, Plin.: virgo laudatissima formae dote, hochgepriesen, Ov.

    lateinisch-deutsches > laudatus

  • 7 succarum

    succarum, s. saccharon.

    lateinisch-deutsches > succarum

  • 8 sukkar

    sugar [from Gre saccharon] Ful sukkar, Hau sukari, Swa sukari borrowed from Ar

    Arabic etymological dictionary > sukkar

  • 9 laudatus

    laudātus, a, um, PAdj. (v. laudo), löblich, lobenswert, gepriesen, gerühmt, vortrefflich, vir, Cic.: artes, Cic.: vox, Suet.: vultus, facies, Ov.: pavo, Ov.: saccharon laudatius India (fert), Plin.: quanto maiora auctioraque sunt, multo etiam tanto laudatiora sunt, Gell.: caseus e Caedicio campo laudatissimus, Plin.: virgo laudatissima formae dote, hochgepriesen, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > laudatus

  • 10 succarum

    succarum, s. saccharon.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > succarum

  • 11 Сахар

    - saccharum; saccharon;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Сахар

  • 12 fragilis

    frăgĭlis, e, adj. [id.], easily broken, brittle, fragile (class.; esp. freq. in the transf. signif.; cf.: caducus, fluxus).
    I.
    Lit.:

    cadi,

    Ov. M. 12, 243:

    coryli (with tiliae molles),

    id. ib. 10, 93:

    rami,

    Verg. E. 8, 40:

    myrtus,

    Hor. C. 3, 23, 16:

    ratis,

    id. ib. 1, 3, 10; cf.

    phaselus,

    id. ib. 3, 2, 28:

    aes malleis,

    Plin. 34, 8, 20, § 94; cf.:

    saccharon dentibus,

    id. 12, 8, 17, § 32:

    crystalli centrum,

    id. 37, 2, 10, § 28:

    caput ictibus parvis,

    Gell. 6, 1, 11:

    tenuior fragiliorque penna scarabaeorum,

    Plin. 11, 28, 34, § 97:

    ut fragilis glacies interit ira mora,

    Ov. A. A. 1, 347.— Poet.:

    aquae,

    i. e. ice, Ov. Tr. 3, 10, 26:

    fragiles sonitus chartarum,

    i. e. crackling, Lucr. 6, 112:

    lauri,

    Verg. E. 8, 82:

    pollicibus fragiles increpuere manus,

    Prop. 4 (5), 7, 12; cf. fragor.—
    II.
    Transf., in gen., weak, perishable, frail (physically or mentally):

    fragile corpus animus sempiternus movet,

    Cic. Rep. 6, 24 fin.;

    in fragili corpore odiosa omnis offensio est,

    id. Sen. 18, 65; cf.:

    (corpora) fragili natura praedita,

    Lucr. 1, 581; and absol.:

    fragili quaerens illidere dentem, Offendet solido,

    Hor. S. 2, 1, 77: fragilissimus alvus, Att. ap. Non. 193, 26.—Of an effeminate man: Julius et fragilis Pediatia (sarcastically in the fem. gen. instead of Pediatius), qs. the delicate Miss Pediatius, Hor. S. 1, 8, 39:

    quis enim confidit, sibi semper id stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?

    Cic. Fin. 2, 27, 86:

    res humanae fragiles caducaeque sunt,

    id. Lael. 27, 102; id. Leg. 1, 8, 24; cf.:

    divitiarum et formae gloria fluxa atque fragilis est,

    Sall. C. 1, 4:

    fortuna populi,

    Cic. Rep. 2, 28 fin.:

    nec aliud est aeque fragile in homine (quam memoria),

    Plin. 7, 24, 24, § 90:

    nulli vita fragilior (quam homini),

    id. 7 praef. § 5; cf.:

    (hominum) aevum omne et breve et fragile est,

    Plin. Pan. 78, 2:

    haud aevi fragilis sonipes,

    Sil. 3, 386: anni fragiles et inertior aetas, the frail years (of age), Ov. Tr. 4, 8, 3.— Adv. does not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > fragilis

  • 13 laudo

    laudo, āvi, ātum, 1, v. a. [laus], to praise, laud, commend, extol, eulogize, approve (cf.: celebro, praed co).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: omnes mortales sese laudarier optant, Enn. ap. Aug. Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.):

    coram in os te laudare,

    to praise to one's face, Ter. Ad. 2, 4, 5; cf.:

    in faciem,

    Lact. 3, 14, 7:

    vituperare improbos asperius, laudare bonos ornatius,

    Cic. de Or. 2, [p. 1043] 9, 35:

    et efferre aliquid,

    id. ib. 2, 75, 304:

    rationem,

    id. Fam. 5, 20, 4:

    sententiam alicujus,

    id. Sest. 34, 74:

    laudantur exquisitissimis verbis legiones,

    id. Phil. 4, 3, 6:

    legem ipsam,

    id. Leg. 3, 1, 2:

    magnifice,

    id. Brut. 73, 254:

    agricolam laudat juris peritus,

    praises him as happy, extols his happiness, Hor. S. 1, 1, 9; so,

    diversa sequentes,

    id. ib. 1, 1, 3; 109: volucrem laudamus equum, praise as swift, i. e. for swiftness, Juv. 8, 57:

    laudatur dis aequa potestas,

    id. 4, 71.—Part. as subst.:

    prava laudantium sermo,

    Sen. Ep. 123, 9.— Pass. with dat.:

    numquam praestantibus viris laudata est in una sententia perpetua permansio,

    Cic. Fam. 1, 9, 21:

    Germanicus cunctis laudatus,

    by all, Tac. A. 4, 57 fin.:

    herba laudata Eratostheni,

    Plin. 22, 22, 43, § 86:

    laudataque quondam ora Jovi,

    Ov. M. 2, 480.—
    * (β).
    Poet., with object.-gen.:

    laudabat leti juvenem,

    pronounced him happy on account of his death, Sil. 4, 260.—
    (γ).
    With in and abl.:

    in quo tuum consilium nemo potest non maxime laudare,

    Cic. Fam. 4, 7, 2:

    juvenes laudari in bonis gaudent,

    Quint. 5, 12, 22:

    scriptores iamborum saepe in illis laudantur,

    id. 10, 1, 9.—
    (δ).
    Pass. with inf. ( poet.):

    extinxisse nefas Laudabor,

    Verg. A. 2, 585.—
    (ε).
    With quod:

    quod viris fortibus honos habitus est, laudo,

    Cic. Rosc. Am. 47, 137:

    laudat Africanum Panaetius, quod fuerit abstinens,

    id. Off. 2, 22, 76:

    jamne igitur laudas, quod de sapientibus alter Ridebat, etc.,

    Juv. 10, 28:

    non laudans, quod non in melius, sed in deterius, convenitis,

    Vulg. 1 Cor. 11, 17.—
    (ζ).
    With quoniam:

    utrumque laudemus, quoniam per illos ne haec quidem genera laude caruerunt,

    Cic. Brut. 30, 116.—
    (η).
    With cum (very rare):

    te quidem, cum isto animo es, satis laudare non possum,

    Cic. Mil. 36, 99:

    jam id ipsum consul laudare, cum initiatam se (Hispala) non infitiaretur,

    Liv. 39, 12, 7.—
    (θ).
    With si:

    consilium laudo artificis, si munere tanto Praecipuam in tabulis ceram senis abstulit orbi,

    Juv. 4, 18.—
    B.
    In partic.
    1.
    To pronounce a funeral oration over a person:

    quem cum supremo ejus die Maximus laudaret,

    Cic. Mur. 36, 75; id. Q. Fr. 3, 8, 5.—
    2.
    In medicine, to recommend as a remedy:

    apri cerebrum contra serpentes laudatur,

    Plin. 28, 10, 42, § 152; 29, 3, 12, § 54.—
    3.
    To praise, compliment, i. e. dismiss with a compliment, leave, turn from ( poet.):

    laudato ingentia rura, Exiguum colito,

    Verg. G. 2, 412: cf.:

    probitas laudatur et alget,

    Juv. 1, 74 —
    II.
    Transf., to adduce, name, quote, cite a person as any thing:

    laudare significat priscā linguā nominare appellareque,

    Gell. 2, 6, 16; cf.: laudare ponebatur apud antiquos pro nominare, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.:

    id ut scias, Jovem supremum testem laudo,

    Plaut. Capt. 2, 3, 66:

    quem rerum Romanarum auctorem laudare possum religiosissimum,

    Cic. Brut. 11, 44:

    auctores,

    id. de Or. 3, 18, 68; cf.:

    ut auctoribus laudandis ineptiarum crimen effugiam,

    id. ib. 3, 49, 187: auctore laudato, Cod. 8, 45, 7.—Hence, laudātus, a, um, P. a., extolled, praiseworthy, esteemed, excellent:

    laudari a laudato viro,

    Cic. Fam. 5, 12, 7; Naev. ap. Cic. Fam. 15, 6, 1:

    omnium laudatarum artium procreatrix,

    Cic. de Or. 1, 3, 9:

    hunc ubi laudatos jactantem in sanguine vultus videt,

    Ov. M. 5, 59:

    olus laudatum in cibis,

    Plin. 22, 22, 33, § 74.— Comp.:

    saccharon et Arabia fert, sed laudatius India,

    Plin. 12, 8, 17, § 32.— Sup.:

    laudatissimus caseus,

    Plin. 11, 42, 97, § 241:

    virgo laudatissima formae dote,

    Ov. M. 9, 715.—Hence, adv.: laudātē, laudably, admirably:

    regias domos laudatissime ebore adornans,

    Plin. 36, 6, 5, § 46 (al. lautissime).

    Lewis & Short latin dictionary > laudo

  • 14 SUGAR

    [N]
    SACCHARON (-I) (N)
    SACCHARUM (-I) (N)

    English-Latin dictionary > SUGAR

См. также в других словарях:

  • saccharon — Chem. (ˈsækərən) Also one. [f. Gr. σάκχαρ ον sugar: see on.] 1. A white crystalline substance obtained by the oxidation of saccharin; the lactone of saccharonic acid. in Syd. Soc. Lex. 2. An oily liquid obtained by the reduction of saccharin. In… …   Useful english dictionary

  • saccharonic — saccharonic, a. Chem. (sækəˈrɒnɪk) [f. saccharon + ic.] Of, pertaining to or derived from saccharon. saccharonic acid, an acid formed by oxidation of saccharin by means of nitric acid. in Muir & Morley Watts Dict. Chem. IV. 421/1 …   Useful english dictionary

  • Sacchariferous — Sac cha*rif er*ous, a. [L. saccharon sugar + ferous.] Producing sugar; as, sacchariferous canes. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Saccharified — Saccharify Sac*char i*fy, v. t. [imp. & p. p. {Saccharified}; p. pr. & vb. n. {Saccharifying}.] [L. saccharon sugar + fy: cf. F. saccharifier.] To convert into, or to impregnate with, sugar. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Saccharify — Sac*char i*fy, v. t. [imp. & p. p. {Saccharified}; p. pr. & vb. n. {Saccharifying}.] [L. saccharon sugar + fy: cf. F. saccharifier.] To convert into, or to impregnate with, sugar. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Saccharifying — Saccharify Sac*char i*fy, v. t. [imp. & p. p. {Saccharified}; p. pr. & vb. n. {Saccharifying}.] [L. saccharon sugar + fy: cf. F. saccharifier.] To convert into, or to impregnate with, sugar. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Saccharimeter — Sac cha*rim e*ter, n. [L. saccharon sugar + meter: cf. F. saccharim[ e]tre.] An instrument for ascertaining the quantity of saccharine matter in any solution, as the juice of a plant, or brewers and distillers worts. [Written also {saccharometer} …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Saccharin — Sac cha*rin (s[a^]k k[.a]*r[i^]n), n. [F., from L. saccharon sugar.] (Chem.) A bitter white crystalline substance obtained from the saccharinates and regarded as the lactone of saccharinic acid; so called because formerly supposed to be isomeric… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Saccharine — Sac cha*rine (? or ?), a. [F. saccharin, fr. L. saccharon sugar, Gr. ?, ?, ?, Skr. [,c]arkara. Cf. {Sugar}.] Of or pertaining to sugar; having the qualities of sugar; producing sugar; sweet; as, a saccharine taste; saccharine matter. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Saccharoid — Sac cha*roid, Saccharoidal Sac cha*roid al, a. [L. saccharon sugar + oid: cf. F. saccharo[ i]de.] Resembling sugar, as in taste, appearance, consistency, or composition; as, saccharoidal limestone. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Saccharoidal — Saccharoid Sac cha*roid, Saccharoidal Sac cha*roid al, a. [L. saccharon sugar + oid: cf. F. saccharo[ i]de.] Resembling sugar, as in taste, appearance, consistency, or composition; as, saccharoidal limestone. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»