Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

sŏlĭdo

  • 101 tandiu

    tam-dĭū (also separately, tam diu; and less correctly, tandiu), adv., so long, for so long a time.
    I.
    With comp.-clause understood (cf. tam, II. B.): quid illaec nunc tam diu intus Remoratur? as long as she does, Plaut. Cas. 4, 3, 10:

    haud quidquam est quod cupiam tam diu,

    id. Curc. 1, 3, 15:

    quid tam intus fuisse te dicam diu?

    id. Mil. 4, 5, 2:

    quid illic tam diu restitisti?

    id. Most. 3, 2, 100:

    credo ego miseram fuisse Penelopam quae tam diu viro suo caruit,

    id. Stich. 1, 1, 2:

    sed quid haec hic autem tam diu ante aedes stetit?

    id. Truc. 2, 3, 14:

    in ludo qui fuisti tam diu,

    id. As. 1, 3, 73:

    ubi te oblectasti tam diu?

    Ter. Hec. 1, 2, 9:

    quae tam permansit diu,

    id. ib. 3, 1, 25:

    abs te tam diu nihil litterarum?

    Cic. Att. 1, 2, 1:

    te abfuisse tam diu a nobis dolui,

    id. Fam. 2, 1, 2: ducenti ferme et decem anni colliguntur: tam diu Germania vincitur. for so long a time as this has Germany been defeated, Tac. G. 37. —
    II.
    As antecedent of a temporal clause, introduced by quam diu (diu repeated, cf. tam, I. B. 2.), quam, dum, quoad: tam diu... quam diu, etc., as long as.
    A.
    By quam diu (both clauses take the same tense; and if in past time, the perf. indic.):

    ego tam diu requiesco quam diu aut ad te scribo aut tuas litteras lego,

    Cic. Att. 9, 4, 1:

    ratio tam diu potens est, quam diu deducta est ab affectibus,

    Sen. Ira, 1, 7, 3:

    (Verres) tam diu in imperio suo classem vidit quam diu convivium ejus praetervecta est,

    Cic. Verr. 2, 5, 33, § 86:

    (Bibulus) se oppido munitissimo tam diu tenuit quam diu in provinciā Parthi fuerunt,

    id. Fam. 12, 19, 2:

    quorum (oratorum) quam diu mansit imitatio, tam diu genus illud dicendi vixit,

    id. Or. 2, 23, 94:

    cur ea (signa) quam diu alium praetorem de te in judicium iturum putasti, tam diu domi fuerunt?

    id. Verr. 2, 1, 19, § 51:

    ignominia illa tam diu in illo homine fuit, quam diu iste in provinciā mansit,

    id. ib. 2, 2, 27, §

    67: manebit ergo amicitia tam diu, quam diu sequetur utilitas,

    id. Fin. 2, 24, 78:

    qui urcus, cum recipit salem... tam diu jam torretur, quam diu strepitum edit,

    Col. 12, 21, 2.—With subj.:

    tam diu discendum est, quam diu nescias,

    Sen. Ep. 76, 3; cf. Cic. Tusc. 3, 31, 75; id. Verr. 2, 1, 9, § 25.—
    B.
    By quam:

    Hortensius vixit tam diu quam licuit in civitate bene beateque vivere,

    Cic. Brut. 1, 4:

    M. Piso tenuit locum tam diu quam ferre potuit laborem,

    id. ib. 67, 236.—
    C.
    By dum:

    Claudius usus est hoc Cupidine tam diu dum forum dis immortalibus habuit ornatum,

    only so long, Cic. Verr. 2, 4, 3, § 6:

    Gracchus tam diu laudabitur dum memoria rerum Romanarum manebit,

    id. Off. 2, 12, 43:

    eas litteras cum lego, minus mihi turpis videor, sed tam diu dum lego,

    id. Att. 9, 6, 5:

    (Bajae nostrae) tam diu dum tu ades sunt oblitae sui,

    id. Fam. 9, 12, 1.—With subj.:

    ne tam diu quidem dominus erit, dum ex eis (servis) de patris morte quaeratur?

    Cic. Rosc. Am. 28, 78; id. Sen. 12, 41; id. Tusc. 5, 33, 96.—
    D.
    By quoad (very rare):

    tam diu autem velle debebis quoad te, quantum proficias, non poenitebit,

    Cic. Off. 1, 1, 2.—
    E.
    By donec (very rare):

    tam diu incenditur, donec, etc.,

    Col. 12, 18, 6:

    tam diu deferuntur atque incerta sunt, donec in solido resederunt,

    Sen. Q. N. 6, 9, 3; 3, 15, 5. —
    F.
    By ut (very rare):

    (Antiochus) didicit apud Philonem tam diu, ut constaret diutius didicisse neminem,

    Cic. Ac. 2, 22, 69:

    quae inductio ante tam diu subigenda est, ut rutrum mundum levemus,

    Pall. 1, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > tandiu

  • 102 vadum

    vădum, i, n. ( masc. collat form, vă-dus, i, Varr. ap. Serv. Verg. A. 1, 111; Sall. H. 1, 68 Dietsch) [cf. the root BA, bainô, whence, also, vado; hence, that through which one can go], a shallow place in water, a shallow, shoal, ford.
    I.
    Lit.
    1.
    Sing.:

    Rhodanus nonnullis locis vado transitur,

    Caes. B. G. 1, 6; 5, 58; 7, 55:

    vadum in flumine efficere,

    id. B. C. 1, 61:

    vadum fluminis temptare, si transire possent,

    id. ib. 1, 83:

    exercitum vado transducere,

    id. ib. 3, 37:

    vado flumen penetrare,

    Tac. A. 2, 68:

    vado superari amnis non poterat,

    Liv. 38, 13, 9; 38, 18, 7:

    piscis qui vivit in vado,

    Cels. 2, 18:

    amnis incerto vado,

    Tac. A. 12, 33.—
    2.
    Piur., so esp. of a shallow place where a river is crossed, a ford:

    ibi vadis repertis partem suarum copiarum transducere conati sunt,

    Caes. B. G. 2, 9; 1, 8; 3, 13; Liv. 26, 45, 8; 31, 1, 5; Tac. A. 2, 23; id. H. 4, 27; Lucr. 1, 200; Ov. M. 1, 370; 3, 19.—Also of shallows, as dangerous in navigation: mystica ad dextram vada Praetervecti, Att. ap. Varr. L. L. 7, 19 Müll. (Trag. Rel. v. 687 Rib.):

    brevia,

    Verg. A. 5, 221:

    caeca,

    id. ib. 1, 536:

    dura saxis Lilybeia caecis,

    id. ib. 3, 706; cf.:

    Nessus, scitus vadorum,

    Ov. M. 9, 108.—
    B.
    Transf.
    1.
    A body of water, a sea, stream, etc. ( poet.):

    longā sulcant vada salsa carinā,

    Verg. A. 5, 158; 7, 198; Cat. 64, 58:

    si tamen Non tangenda rates transiliunt vada,

    Hor. C. 1, 3, 24; Ov. P. 4, 9, 2; Sen. Hippol. 181 al.—
    2.
    The bottom of a body of water, the depths ( poet. and in post-Aug. prose):

    saxa Vadis levata,

    Hor. Epod. 16, 26; Plin. 3, praef. §

    4: ostrea capta solido vado,

    id. 32, 6, 21, § 59:

    sedit limoso pressa carina vado,

    Ov. F. 4, 300.—
    3.
    The bottom of a well, Phaedr. 4, 9, 12; Plin. 31, 3, 23, § 39.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of shallow water, as a place of safety to the swimmer:

    haec propemodum jam esse in vado salutis res videtur,

    i. e. in safety, Plaut. Aul. 4, 10, 73:

    at in vado'st: jam facile enabit,

    id. Rud. 1, 2, 81:

    omnis res est jam in vado,

    Ter. And. 5, 2, 4.—
    B.
    Of shallows, as dangerous to the mariner:

    emersisse jam e vadis et scopulos praetervecta videtur oratio mea,

    Cic. Cael. 21, 51: cera vadum tentet, rasis infusa tabellis, explore the way, i. e. make a first attempt, Ov. A. A. 1, 437.

    Lewis & Short latin dictionary > vadum

См. также в других словарях:

  • Solido — (modélisme) Boîte de Solido 1938 …   Wikipédia en Français

  • sólido — sólido, da (Del lat. solĭdus). 1. adj. Firme, macizo, denso y fuerte. 2. Dicho de un cuerpo: Que, debido a la gran cohesión de sus moléculas, mantiene forma y volumen constantes. U. t. c. s. m.) 3. Asentado, establecido con razones fundamentales… …   Diccionario de la lengua española

  • solido — / sɔlido/ [dal lat. solĭdus, propr. intero, compatto, massiccio, senza cavità o vuoti interni ]. ■ agg. 1. a. [che è dotato di solidità, ben piantato: fondamenta s. ] ▶◀ (fam.) a prova di bomba, resistente, robusto, saldo, stabile. ◀▶ debole,… …   Enciclopedia Italiana

  • sólido — sólido, da adjetivo,sustantivo masculino 1. Área: física [Cuerpo] que tiene forma estable y ofrece resistencia a ser dividido: El hielo es agua sólida. combustible sólido. adjetivo 1 …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • sólido — sólido, da adjetivo 1) firme, fuerte, resistente, consistente. 2) macizo, denso, compacto. «Llamamos sólido a todo cuerpo que no es fluido, líquido ni aeriforme, y macizo al cuerpo cuya solidez es muy densa y compacta. El papel …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • sólido — 1. cuerpo, figura, estructura o sustancia denso que tiene longitud, anchura y grosor, no es líquido ni gaseoso, no contiene cavidades ni huecos importantes, ni tiene fracturas o aberturas en su superficie. 2. que describe a un cuerpo, figura,… …   Diccionario médico

  • solido — (in) (in so li do) loc. adv. En masse. ÉTYMOLOGIE    Lat. in, en, et solidus, solide, entier …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • sólido — adj. 1. Que tem consistência; que não tem vácuo. 2. Íntegro; maciço; duro; durável; firme; estável. 3. Efetivo; duradouro; substancial; robusto; incontestável; forte; real. • s. m. 4. Qualquer corpo limitado por superfícies …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Sólido — (Del bajo lat. solidus.) ► adjetivo 1 FÍSICA Que tiene forma estable y ofrece resistencia a la deformación porque sus átomos oscilan alrededor de posiciones fijas. ANTÓNIMO gaseoso líquido 2 Que resiste bien el uso por su naturaleza o por el… …   Enciclopedia Universal

  • Sólido — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar al autor p …   Wikipedia Español

  • solido — 1sò·li·do agg., s.m. 1. agg. TS fis. di corpo avente forma e volume propri, le cui molecole presentano uno stato di aggregazione caratterizzato da forti legami di coesione e una mobilità reciproca molto inferiore rispetto a quella delle molecole… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»