-
1 słuchowy
adjauditory (attr)* * *a.( dotyczący organu słuchu) aural, auricular; ( dotyczący funkcji narządu słuchu) auditory; aparat słuchowy med. hearing aid; kosteczki słuchowe anat. auditory ossicles; nerw słuchowy anat. acoustic nerve; pamięć słuchowa psych. auditory memory; przewód słuchowy anat. auditory canal l. meatus; trąbka słuchowa l. Eustachiusza anat. Eustachian tube, syrinx.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > słuchowy
-
2 słuchowy
-
3 słuchowy
-
4 słuchowy
прил.• слуховой -
5 słuchowy
1. acoustique2. auditif -
6 słuchowy
iniúchóir -
7 słuchowy
[слухови]adj -
8 słuchowy
слуховий -
9 słuchowy
auditivo -
10 słuchowy
ακουστικός -
11 słuchowy ekwiwalent
слуховой эквивалентOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > słuchowy ekwiwalent
-
12 słuchowy odpowiednik
слуховой эквивалентOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > słuchowy odpowiednik
-
13 aparat słuchowy
• deaf aid• hearing aid -
14 auditif
słuchowy -
15 aparat
( urządzenie) apparatusaparat państwowy — state machinery lub apparatus
* * *I.aparat1miapparatus, appliance, device, machine, set; aparat fotograficzny camera; aparat ortodontyczny brace, orthodontic; aparat państwowy/partyjny przen. state/party apparatus l. machinery; aparat radiowy radio (set); aparat rentgenowski radio (set); aparat słuchowy hearing aid; aparat telefoniczny telephone; aparat telewizyjny television l. TV set; aparat tlenowy oxygen respirator; aparat trawienny anat. digestive apparatus.II.aparat2mppot. (= figlarz, numerant, model) character; niezły z niego aparat he's quite a character.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > aparat
-
16 przewód
-odu, -ody; loc sg - odzie; m; ELEKTRwire; (kanalizacyjny, gazowy) pipe; ( paliwowy) line; (pokarmowy, oddechowy) canalprzewód doktorski (UNIW) — ≈PhD course (BRIT) lub program (US)
* * *mi-o-1. techn. line, conduit; (= kabel) wire, lead, cable; (= kanał) duct, shaft; (= rura) pipe; przewód (główny l. zasilający) prądu/wody/gazu power/water/gas main; przewód sieciowy el. power cord; przewód wentylacyjny ventilation duct.3. (= przywództwo) lead; pod czyimś przewodem under sb's lead; przewód doktorski/habilitacyjny Ph.D./postdoctoral program; otworzyć komuś przewód doktorski/habilitacyjny admit sb into a Ph.D./postdoctoral program.4. prawn. proceedings; przewód sądowy court proceedings.5. ( w broni palnej) bore.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przewód
-
17 слуховий
słuhowyjприкм. -
18 aural
['o:rəl](of the ear or hearing: an aural test.) słuchowy -
19 hearing-aid
noun (a small electronic instrument which helps deaf people to hear better by making sounds louder by means of an amplifier.) aparat słuchowy -
20 deaf-aid
См. также в других словарях:
słuchowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z odbieraniem wrażeń dźwiękowych przez narząd słuchu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaburzenia słuchowe. Bodźce słuchowe. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słuchowy — 1. «dotyczący narządu słuchu; wchodzący w skład narządu słuchu» ∆ anat. Trąbka słuchowa «przewód łączący jamę bębenkową ucha z jamą gardła, służący do wyrównywania ciśnienia w jamie bębenkowej z ciśnieniem atmosferycznym; trąbka Eustachiusza» ∆… … Słownik języka polskiego
audialny — «odnoszący się do słuchu, działający na słuch, odbierany słuchem; słuchowy» Sprzęt audialny. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
audytywny — «przyswajany, przyjmowany za pomocą słuchu; słuchowy» ∆ pedag. Środki audytywne (w nauczaniu) «audycje radiowe, nagrania na taśmach magnetofonowych, na płytach, dzięki którym uczeń przyswaja wiadomości słuchowo; środki słuchowe» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
głuchy — głusi, głuchychszy 1. «nie mający zdolności słyszenia; nie słyszący lub źle słyszący» Głuchy od urodzenia. Głuchy jak pień. przen. «nie zwracający na coś uwagi, nie reagujący, obojętny» Głuchy na czyjeś perswazje, prośby. Głuchy na głos rozsądku … Słownik języka polskiego
nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… … Słownik języka polskiego
nosić — ndk VIa, noszę, nosićsisz, noś, nosićsił, noszony 1. «trzymając coś w rękach, na plecach lub w inny sposób, chodzić z tym (długo lub wielokrotnie); dźwigać» Nosić bagaże, paczki, skrzynie, toboły, walizki, ciężary. Nosić coś na plecach, na… … Słownik języka polskiego
przewód — m IV, D. przewódwodu, Ms. przewódwodzie; lm M. przewódwody 1. «urządzenie mające postać rury, węża, kanału, umożliwiające przepływ wzdłuż wytyczonej nim trasy cieczy, gazu, ciał sypkich itp.» Przewód kanalizacyjny, wodociągowy. Przewód gazowy.… … Słownik języka polskiego
słuchowiec — m II, DB. słuchowiecwca; lm M. słuchowiecwcy, DB. słuchowiecwców «człowiek obdarzony dobrą pamięcią słuchową; typ słuchowy» … Słownik języka polskiego
szarańczak — m III, DB. a, N. szarańczakkiem; lm M. i 1. «owad z rzędu prostoskrzydłych mający długość od kilku milimetrów do ponad 10 cm, czułki krótkie, skrzydła szerokie, w stanie spoczynku złożone wachlarzowato, często żywo zabarwione; narząd słuchowy na… … Słownik języka polskiego
typ — m IV, D. u, Ms. typpie; lm M. y 1. «model, wzór, któremu odpowiada pewna seria przedmiotów, ludzi, zjawisk, form» Ciekawy, antypatyczny, zabawny typ człowieka. Oryginalny typ urody. Filmy jednego typu. Broń, samochód dawnego, starego typu. Szkoły … Słownik języka polskiego