Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

sĭmultas

  • 1 simultas

    simultās, ātis, f. (= similitas, wie facultas st. facilitas), I) die Feindschaft gegen jmd., der uns gleich ist, das gespannte Verhältnis, die anhaltende Spannung, das Mißverständnis, die zwischen zweien (bes. in polit. Hinsicht) obwaltende Nebenbuhlerschaft, Rivalität, α) Sing.: amicitia et simultas, Sen.: simultas aemulatioque mutua, Gell.: inter finitimos vetus atque antiqua simultas, Iuven.: alci simultas cum alqo non est od. nulla est, Cael. in Cic. ep. u. Liv.: numquam cum sorore fuisse in simultate, Nep.: pro re publica simultatem gerere cum alqo, M. Anton. in Cic. ep.: alci simultas intercedit cum alqo, Caes.: simultas exoritur cum alqo, Suet.: simultatem deponere, Cic.: nemo umquam te placavit inimicus, qui ullas resedisse in te simultatis reliquias senserit, Cic. – β) Plur.: ultores veterum simultatium, Liv.: de locis (höchsten Stellen) summis simultatibus contendere, Caes.: erant inter Athenienses et Dorienses simultatium veteres offensae, Iustin.: simultates exercere cum libertis, Cic.: suas simultates pro magistratu exercere, Liv.: privatas multorum simultates finitas esse, Liv.: qui simultates, quas mecum habebat, deposuisset, Cic.: simultates dirimere, Cic.: bono publico sibi proprias simultates irritare, Liv.: graves simultates callide nutrire, Tac.: suo beneficio paternas simultates oblitterare, Liv.: ponere simultates, Liv.: non modo offensas verum etiam simultates pro alqo subire, Plin. ep.: multas simultates partim obscuras partim apertas suscepisse, Cic.: ex quibus non nullas simultates susceptas habemus, Cic.: susceptis propriis simultatibus, Plin. ep. – II) der Wettkampf, Wettstreit, Hyg. fab. 22 u.a. – / Genet. Plur. oft simultatium, zB. Auct. b. Alex. 49, 2. Liv. 1, 60, 2. Val. Max. 4, 2, 2. Iustin. 2, 6, 16. Vgl. Drak. Liv. 9, 38, 12.

    lateinisch-deutsches > simultas

  • 2 simultas

    simultās, ātis, f. (= similitas, wie facultas st. facilitas), I) die Feindschaft gegen jmd., der uns gleich ist, das gespannte Verhältnis, die anhaltende Spannung, das Mißverständnis, die zwischen zweien (bes. in polit. Hinsicht) obwaltende Nebenbuhlerschaft, Rivalität, α) Sing.: amicitia et simultas, Sen.: simultas aemulatioque mutua, Gell.: inter finitimos vetus atque antiqua simultas, Iuven.: alci simultas cum alqo non est od. nulla est, Cael. in Cic. ep. u. Liv.: numquam cum sorore fuisse in simultate, Nep.: pro re publica simultatem gerere cum alqo, M. Anton. in Cic. ep.: alci simultas intercedit cum alqo, Caes.: simultas exoritur cum alqo, Suet.: simultatem deponere, Cic.: nemo umquam te placavit inimicus, qui ullas resedisse in te simultatis reliquias senserit, Cic. – β) Plur.: ultores veterum simultatium, Liv.: de locis (höchsten Stellen) summis simultatibus contendere, Caes.: erant inter Athenienses et Dorienses simultatium veteres offensae, Iustin.: simultates exercere cum libertis, Cic.: suas simultates pro magistratu exercere, Liv.: privatas multorum simultates finitas esse, Liv.: qui simultates, quas mecum habebat, deposuisset, Cic.: simultates dirimere, Cic.: bono publico sibi proprias simultates irritare, Liv.: graves simultates callide nutrire, Tac.: suo beneficio paternas simultates oblitterare, Liv.: ponere simultates, Liv.: non
    ————
    modo offensas verum etiam simultates pro alqo subire, Plin. ep.: multas simultates partim obscuras partim apertas suscepisse, Cic.: ex quibus non nullas simultates susceptas habemus, Cic.: susceptis propriis simultatibus, Plin. ep. – II) der Wettkampf, Wettstreit, Hyg. fab. 22 u.a. – Genet. Plur. oft simultatium, zB. Auct. b. Alex. 49, 2. Liv. 1, 60, 2. Val. Max. 4, 2, 2. Iustin. 2, 6, 16. Vgl. Drak. Liv. 9, 38, 12.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > simultas

  • 3 simultas

    simultās, ātis, f. [st2]1 [-] rivalité, compétition, débat haineux. [st2]2 [-] inimitié, haine, ressentiment, rancune, brouille.    - simultates deposuit: il oublia les différends.    - huic simultas cum Curione intercedebat, Caes. BC. 2, 25, 4: il y avait entre lui et Curion une inimitié.    - simultates facere, Tac.: engendrer des haines.
    * * *
    simultās, ātis, f. [st2]1 [-] rivalité, compétition, débat haineux. [st2]2 [-] inimitié, haine, ressentiment, rancune, brouille.    - simultates deposuit: il oublia les différends.    - huic simultas cum Curione intercedebat, Caes. BC. 2, 25, 4: il y avait entre lui et Curion une inimitié.    - simultates facere, Tac.: engendrer des haines.
    * * *
        Simultas, simultatis, f. g. Cic. Une haine couverte, Rancune.

    Dictionarium latinogallicum > simultas

  • 4 simultas

    sĭmultas, ātis ( gen. plur. simultatium, Liv. 1, 60, 2; 3, 66, 4; 9, 38, 12; 28, 18, 12; 39, 5, 2; 39, 44, 9; Val. Max. 4, 2, 2;

    Auct. B. Alex. 49, 2: simultatum,

    Cic. Fl. 35, 87; Capitol. Ver. 9, 2), f. [simul; therefore, orig., a coming together, encounter of two persons or parties]; hence,
    I.
    A hostile encounter of two persons or parties, dissension, enmity, rivalry, jealousy, grudge, hatred, animosity (class.; syn.: aemulatio, odium, inimicitia; on account of the idea of reciprocity, most freq. in the plur.).
    (α).
    Sing.: hic id metuit, ne illam vendas ob simultatem suam, * Plaut. Ps. 1, 3, 50; Ter. Phorm. 2, 1, 2; cf.

    gero, II. A.: huic simultas cum Curione intercedebat,

    Caes. B. C. 2, 25; cf.: cum quo si simultas tibi non fuisset, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1: sibi privatam simultatem cum Campanis nullam esse, publicas inimicitias esse, Liv. 26, 27, 11; cf.:

    simultas cum familiā Barcinā,

    id. 23, 13, 6:

    se numquam cum sorore fuisse in simultate,

    Nep. Att. 17, 1:

    simultate cum Fulviā socru exorta,

    Suet. Aug. 62:

    simultatem deponere,

    Cic. Att. 3, 24, 2; so (opp. gerere) Suet. Vesp. 6:

    multis simultatem indixerit,

    id. Ner. 25:

    dehinc ad simultatem usque processit,

    id. Tib. 51:

    ubi nulla simultas Incidit,

    Ov. R. Am. 661:

    inter finitimos vetus,

    Juv. 15, 33.—
    (β).
    Plur.:

    qui simultates, quas mecum habebat, deposuisset,

    Cic. Planc. 31, 76:

    exercere cum aliquo,

    id. Fl. 35, 88:

    gerere cum aliquo,

    Quint. 4, 1, 18:

    hi (centuriones) de loco summis simultatibus contendebant,

    Caes. B. G. 5, 44:

    simultates partim obscuras partim apertas suscepisse,

    Cic. Imp. Pomp. 24, 71; cf. id. Q. Fr. 1, 1, 6, § 19:

    simultates graves excipere, deponere,

    Suet. Caes. 73:

    simultates exercere... alienarum simultatium cognitorem fieri,

    Liv. 39, 5, 2:

    simultates provocare,

    Quint. 12, 7, 3:

    facere,

    Tac. A. 3, 54:

    nutrire,

    id. H. 3, 53:

    subire pro aliquo,

    Plin. Ep. 2, 18:

    simultatibus alicujus dare aliquem,

    Tac. A. 16, 20:

    simultates finire,

    Liv. 40, 8, 9; 40, 46, 9; cf.

    dirimere,

    id. 28, 18, 2:

    paternas obliterare,

    id. 41, 24, 11:

    saepe simultates ira morata facit,

    Ov. Am. 1, 8, 82:

    nihil est simultatibus gravius,

    Sen. Ira, 3, 5, 6:

    erant inter Athenienses et Dorienses simultatium veteres offensae,

    Just. 2, 6, 16. —
    II.
    In Hyg., in gen., a strife, contest for a prize (syn. certamen):

    cum complures eam peterent in conjugium, simultatem constituit, se ei daturum, qui secum quadrigis certasset victorque exisset,

    Hyg. Fab. 84; 185:

    simultatem constituit,

    id. ib. 22 and 67.

    Lewis & Short latin dictionary > simultas

  • 5 simultās

        simultās ātis, gen plur. ātium, rarely ātum, f    [simul], a hostile encounter, dissension, enmity, rivalry, jealousy, grudge, hatred, animosity: non simultatem meam Revereri saltem, T.: huic simultas cum Curione intercedebat, Cs.: cum quo si simultas tibi non fuisset: privata, L.: cum sorore esse in simultate, N.: simultatem deponere: inter finitimos vetus, Iu.: simultates cum libertis vestris exercere: simultates finire, L.: paternas oblitterare, L.
    * * *
    enmity, rivalry; hatred

    Latin-English dictionary > simultās

  • 6 simultas

    simultas simultas, atis f соперничество

    Латинско-русский словарь > simultas

  • 7 simultas

    simultās, ātis f. [ similis ]
    соперничество, вражда
    habere (gerere) simultatem C или esse in simultate cum aliquo Nep — быть во враждебных отношениях с кем-л.

    Латинско-русский словарь > simultas

  • 8 simultas

    враждa (1. 22 D. 34, 9).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > simultas

  • 9 Вражда

    - simultas; inimicitia; hostilitas; adversitas; odium; offensa; simultas;

    • проникнуться враждой - suscipere inimicitias;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Вражда

  • 10 Злопамятность

    - simultas, malitia, malignitas, ulciscendi cupiditas; rancor oris m;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Злопамятность

  • 11 Соперничество

    - simultas; aemulatio; competitio; obtrectatio;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Соперничество

  • 12 Eifersucht, Eifersüchtelei

    Eifersucht, Eifersüchtelei, I) im allg.: aemulatio, in, wegen etwas, alcis rei (als Streben, es dem andern gleich zu tun, die Nacheiferung im guten und üb len Sinne; auch im Plur. = Eifersüchteleien. Speziell aemulatio gloriae, dignitatis, imperii u. dgl.). – obtrectatio, in, wegenetw., alcis rei (als Streben, es dem andern zuvorzutun u. denselben zu verkleinern, die mißgünstige Anfeindung, Mißgunst. Speziell obtr. gloriae, laudis). – invidia (als Neid auf die Vorzüge od. Bevorzugung des andern, die Scheelsucht; auch im Plur. = Eifersüchteleien); verb. obtrectatio et invidia; invidia atque obtrectatio laudis; u. im Plur. obtrectationes et invidiae (Eifersüchteleien). – simultas (als Streben nach gleichem Ziele, gleichen Vorteilen wie ein anderer, die Rivalität, die zu Reibereien führt). – es herrscht Ei. zwischen ihnen, inter eos intercedit aemulatio, obtrectatio, simultas; aemulantur od. obtrectant inter se; alter alteri invidet: keine Ei. haben, abesse ab obtrectatione et invidia. – II) insbes., in der Liebe: aemulatio (als Beeiferung um eine gelieb te Person, z.B. furiosa). – invidia (als Neid über Bevorzugung, z.B. amicae invidiam movere [rege machen, wecken]). – amoris stimuli (als Stacheln, Qualen der Liebe). – sollicitudo suspicioque amantis (Unruhe u. Argwohn).

    deutsch-lateinisches > Eifersucht, Eifersüchtelei

  • 13 stimulo

    stimulo, āvi, ātum, āre (stimulus), I) mit dem Stachel stechen, stacheln, turbatos currus (= equos), antreiben, lenken, Lucan.: equos vehementer calcaribus, Val. Max.: quadriiugos atro flagello, Sil. – II) übtr.: 1) martern, quälen, beunruhigen, larvae stimulant virum, Plaut.: te conscientiae stimulant maleficiorum, Cic. (u. so nec te conscientia stimulat, Apul.: stimulante conscientiā, Curt.): qui (scrupulus) dies noctesque stimulat ac pungit, Cic.: me nunc et congressus huius stimulat, Cic.: consulem cura de minore filio stimulabat, Liv. – 2) anspornen, anstacheln, anreizen, anregen, zusetzen, a) m. Acc.: alqm incitare et stimulare, Liv.: alqm stimulare et accendere (Ggstz. reconciliare et componere), Plin. ep.: animos (v. einer Begierde), Liv.: animum (v. Ruhmbegierde), Liv.: paelicis iram, Ov.: quod ne fames quidem, quae mutas accenderet bestias, curam eorum stimulare posset, Liv. – sucus stimulat sitim, Plin.: venerem stimulari hoc cibo certum est, Plin. – b) m. ad od. in u. Akk.: istorum caritate ad huius salutem defendendam maxime stimulari atque excitari, Cic.: cupido imperii duos cognatos populos ad arma stimulat, Liv.: iniuriae dolor in Tarquinium ipsum magis quam in Servium eos stimulabat, Liv.: et Flamininus relatione rerum gestarum recentissime suos stimulabat in proelium, Iustin.: extremā desperatione ad iram saepius quam in formidinem stimulabantur (wurden getrieben), Tac. – c) mit ut u. Konj.: vetus nostra simultas stimulabat me, ut caverem, Cic. ep. 3, 12, 4. – d) mit ne u. Konj.: eodem metu stimulante, ne regis exspectationem moraretur, Curt. 7, 7 (31), 26: u. so Tac. dial. 37. – e) poet. m. folg. Infin., Verg. Aen. 4, 576. Colum. 2, 2, 26. Lucan. 6, 423. Sil. 12, 504. Augustin. conf. 6, 8 extr.

    lateinisch-deutsches > stimulo

  • 14 Feindschaft

    Feindschaft, inimicitiae (Mißhelligkeiten). – [882] odium (Abneigung, Haß, im Gegensatz zur Zuneigung, zum Wohlwollen). – simultas (anhaltende Spannung, bes. Rivalität zweier, die im Staate nach einem Ziele streben). – Feindschaften sich zuziehen, inimicitias (simultates) suscipere: in. F. mit jmd. leben, inimicitias (simultates) cum alqo habere od. exercere; sunt od. intercedunt mihi inimicitiae cum alqo; esse in simultate cum alqo: es herrscht eine alte F. zwischen ihnen, sunt veteres inter eos inimicitiae (simultates): die F. fahren lassen, inimicitias deponere.

    deutsch-lateinisches > Feindschaft

  • 15 Groll

    Groll, odium occultum od. inclusum (übh. versteckter, zurückgehaltener Haß). – simultas obscura (heimliche Spannung. zwischen zwei Personen od. Parteien, bes. in politischer Beziehung). – dolor (das schmerzliche Gefühl wegen erlittener Kränkung, z.B. iustus). – einen [1168] G. gegen jmd. fassen, alci succensere coe. pisse: einen G. hegen gegen jmd., s. grollen (mit od. auf jmd.): seinen G. an jmd. auslassen, odium effundere u. profundere in alqm: seinen G. verbeißen, odium susceptum continere; odium dissimulare.

    deutsch-lateinisches > Groll

  • 16 Ingrimm

    Ingrimm, dolor. ira (Zorn). – simultas obscura (verhaltene Feindschaft, Groll). – mit I., iracunde (z.B. ferre): in I. geraten, irā excandescere; irā flagrare coepisse: seinen I. gegen jmd. auslassen, apud alqm evomere virus acerbitatis suae; iram in alqm evomere.

    deutsch-lateinisches > Ingrimm

  • 17 Pikanterie

    Pikanterie, simultas.

    deutsch-lateinisches > Pikanterie

  • 18 Privathaß

    Privathaß, odium privatum od. proprium. propria simultas (persönliche Spannung). – ich hege einen Pr. gegen jmd., meo nomine odi alqm; est mihi cum alqo privatum odium; alci offensus sum propriā irā; alci privatim invisus infestusque sum: zu Pr. war kein Grund vorhanden, propriae simultatis nulla causa erat.

    deutsch-lateinisches > Privathaß

  • 19 sichtbar

    sichtbar, aspectabilis (was gesehen werden kann). – conspectus. conspicuus. oculis subiectus (deutlich zu sehen, vor Augen liegend). – expressus (deutlich ausgedrückt, z.B. vestigia, indicia). – apertus (offen vor Augen liegend, nicht versteckt, z.B. simultas, dolor). – manifestus (handgreiflich, offenbar, z.B. caedes). – die s. Welt, mundus, quem cernimus: die ganze s. Welt, das ganze s. Weltgebäude, das Sichtbare, haec omnia, quae videmus. – s. sein, cadere sub aspectum (von den Augen wahrgenommen werden können); conspici. conspicuum esse. oculis subiectum esse (sich den Augen darstellen); sub oculis esse (vor Augen sein); ante oculos positum esse. apertum esse. apparere (vor Augen liegen, erhellen, deutlich sein): noch nicht s. sein, nondum oculis patēre: nicht mehr s. sein, cerni od. conspici desisse (aufgehört haben, gesehen zu werden); occultari (verborgen gehalten werden). – s. werden, sub aspectum venire (von den Augen wahrgenommen werden können); in conspectumdari. apparere (sich erblicken lassen, zum Vorschein kommen); oculis subici (sich dem Auge darbieten); se aperire (sich sichtbar machen, von Gestirnen): für jmd. s. werden, se alci in conspectum dare (von [2127] Pers.). – s. machen, subicere sub oculos od. sub aspectum. dare in conspectum (im allg.); aperire (v. Tageslicht). – Adv.manifesto (handgreiflich, offenbar). – Vgl. »sichtlich« ( Adv.).

    deutsch-lateinisches > sichtbar

  • 20 Spannung

    Spannung, I) eig., durch Umschr. mit den Verben unter »spannen«. – II) uneig.: a) Anstrengung der geistigen Fähigkeit des Menschen: contentio. – b) Aufregung des Gemüts durch Erwartung, Furcht u. Hoffnung: exspectatio erecta od. suspensa, im Zshg. auch bl. exspectatio (gespannte Erwartung). – animus suspensus (in Ungewißheit schwebendes Gemüt): – die Sp., mit der etw. erwartet wird, die Sp. auf etw., exspectatio alcis rei. – in Sp. sein, in exspectatione esse. exspectatione suspensum od. erectum esse (in gespannter Erwartung sein); inter spem metumque suspensum animi esse. inter spem et metum fluctuare (zwischen Furcht u. Hoffnung schweben): in peinlicher Sp. sein oder schweben, exspectatione torqueri od. cruciari: in der äußersten Sp. sein, was wohl etc., summe exspectare, quidnam etc.: Sp. erregen, in Sp. versetzen, exspectationem habere: die Sp. der Zuhörer durch etwas erregen, audientium exspectationem alqā re suspendĕre: jmd. in Sp. erhalten, habere alqm intentum (in Aufmerksamkeit) od. suspensum (zwischen Furcht u. Hoffnung schwebend): durch etwas in Sp. versetzt werden, erigi exspectatione alcis rei. – c) Uneinigkeit: simultas. discidium (der Zwiespalt). – in Sp. mit jmd. sein, leben, s. »gespannt sein mit jmd.« unter »spannen no. I, b«.

    deutsch-lateinisches > Spannung

См. также в других словарях:

  • simultas — index feud Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • simultané — simultané, ée [ simyltane ] adj. et n. f. • 1740; n. f. 1701; lat. simultaneus, de simul « ensemble » I ♦ Adj. 1 ♦ Se dit d événements distincts qui sont rapportés à un même moment du temps. ⇒ concomitant, synchrone. Mouvements simultanés des… …   Encyclopédie Universelle

  • Simulty — Sim ul*ty, n. [L. simultas a hostile encounter, drudge, originally, a (hostile) coming together, fr. simul together: cf. OF. simult[ e].] Private grudge or quarrel; as, domestic simulties. [Obs.] B. Jonson. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Andrea Centazzo — is an Italian born American percussionist and composer of minimal music. He acquired U.S. citizenship in 2000 and lives in Los Angeles, California.He has performed with Don Cherry, Derek Bailey, Steve Lacy, Evan Parker, John Zorn, Henry Kaiser,… …   Wikipedia

  • Jayme Lynn Blaschke — (born 1969) is an American journalist and author of science fiction, fantasy and related non fiction. Primarily known for his genre related interviews with authors and editors, he published a collected volume of 17 interviews, Voices of Vision:… …   Wikipedia

  • Andrea Centazzo — (* 1948 in Udine) ist ein in Italien geborener, US amerikanischer Schlagzeuger und Komponist der Minimal Music. Centazzo studierte zunächst Rechtswissenschaften und jammte während seines Studiums in verschiedenen Bands. Ab 1970 begann er sich… …   Deutsch Wikipedia

  • Centazzo — Andrea Centazzo Andrea Centazzo (* 1948 in Udine) ist ein in Italien geborener, US amerikanischer Schlagzeuger und Komponist der Minimal Music. Centazzo studierte zunächst Rechtswissenschaften und jammte während seines Studiums in verschiedenen… …   Deutsch Wikipedia

  • feud — I noun alienation, altercation, animosity, animus, antagonism, bitterness, breach, clash, conflict, contention, controversy, difference, disaccord, disagreement, discord, dispute, dissension, enmity, estrangement, faction, grudge, hereditary… …   Law dictionary

  • simultáneo — (Del lat. simultas, atis, competencia.) ► adjetivo Se aplica a lo que se hace u ocurre al mismo tiempo que otra cosa. SINÓNIMO coincidente * * * simultáneo, a (del sup. lat. «simultanĕus», de «simul», al mismo tiempo; «Ser; con») adj. Se aplica,… …   Enciclopedia Universal

  • ALCAMENES — I. ALCAMENES Achaeorum Dux, Pausan. in Achaicis. Quin et statuarius eiusdem nominis fuit Praxitele vetustior, qui Agoracritum Parium condiscipulum in facienda Venere suffragiô populi Atheniensis superavit. Plin. l. 36. c. 5. Meminit eius Lucian.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • COMBI seu OMBI Antonino — COMBI, seu OMBI Antonino urbs Aegypti superioris ad Nilum fluv. populi Combitae, qui, ut Steph. scribit, crocodilum adorabant, sicut Lycopolitae lupum. Iuvenal. Sat. 15. v. 33. Inter finitimos, vetus atque antiqua simultas, Immoratale odium, et… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»