-
1 separatio
-
2 separatio
sēpărātĭo, ōnis, f. [id.], a sundering, severing, separation (rare, but good prose):II.sui facti ab illā definitione separatio,
Cic. Inv. 2, 18, 55:distributione partium ac separatione,
id. de Or. 3, 33, 132:congregatio criminum accusantem adjuvat, separatio defendentem,
Quint. 7, 1, 31:nominum idem significantium (opp. congregare, and corresp. to disjunctio),
id. 9, 3, 45:animi et corporis in morte,
Gell. 2, 8, 7:tamquam eā separatione ad caedem destinarentur,
Tac. H. 4, 46.—Esp., rhet. t. t. division, separation, when a word is inserted between two like words (as duc, age, duc, etc.), Jul. Ruf. de Schem. Lex. § 11. -
3 separatio
sēparatio, ōnis f. [ separo ]1) отделение, разделение (distributio partium ac s. C)2) различение, различное употребление ( nominum idem significantium Q) -
4 separatio
sēparātio, ōnis, f. (separo), die Absonderung, Trennung (Ggstz. coniunctio), I) eig.: distributio partium ac sep., Cic.: animi et corporis in morte, Gell.: animae, Mythogr. Lat.: separationes agrorum, Gromat. 11, 30. – II) übtr.: sep. criminum, Quint.: nominum idem significantium, Quint.: sui facti ab illa defensione, Cic. – als rhet. Fig. = διακοπή oder διαστολή, die Trennung, der Einschnitt, wenn zwischen zwei gleiche Wörter ein drittes gesetzt wird (zB. duc, age, duc ad nos), Iul. Rufin. de schem. lex. § 11.
-
5 separatio
sēparātio, ōnis, f. (separo), die Absonderung, Trennung (Ggstz. coniunctio), I) eig.: distributio partium ac sep., Cic.: animi et corporis in morte, Gell.: animae, Mythogr. Lat.: separationes agrorum, Gromat. 11, 30. – II) übtr.: sep. criminum, Quint.: nominum idem significantium, Quint.: sui facti ab illa defensione, Cic. – als rhet. Fig. = διακοπή oder διαστολή, die Trennung, der Einschnitt, wenn zwischen zwei gleiche Wörter ein drittes gesetzt wird (zB. duc, age, duc ad nos), Iul. Rufin. de schem. lex. § 11.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > separatio
-
6 sēparātiō
sēparātiō ōnis, f [separo], a sundering, severing, separation: partium.—Fig., a discrimination, distinction: sui facti ab illā definitione.* * *separation; division; severing -
7 separatio
см. separare.Латинско-русский словарь к источникам римского права > separatio
-
8 sepositio
= separatio (1. 2 § 2 D. 50, 12).Латинско-русский словарь к источникам римского права > sepositio
-
9 separare
1) отделять;separatio, отделение, разделение (1. 23 § 5 D. 6, 1);
fructus a solo separati (1. 13 D. 7, 4. 1. 25 § 1 D. 22, 1. 1. 48 pr. D. 41, 1);
separatio = divortium, развод (1. 8 D. 1, 9. 1. 9 § 3 D. 23, 3. 1. 9 C. 8, 48);
heredes separati, прот. coniuncti (1. 63 D. 28, 5. 1. 10 § 2 D. 28, 6. 1. 3 D. 27, 1);
2) различать (1. 60 pr. D. 50, 16. 1. 1 § 1 D. 1, 1. Paul. III. 6. § 85).bonorum suorum (1. 7 § 5 D. 4, 4); особ. separatio (bonorum) обозн. отделение наследственной массы покойника от личного имущества наследника в пользу верителей наследователя и легатариев (tit. D. 42, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > separare
-
10 molestus
I a, um [ moles ]1) обременительный, тяжёлый, тягостный, гнетущий, неприятный, докучливый (res, labor C); назойливый (homo Pl, C; custos Pl)alicui molestum esse Pl etc. — быть кому-л. в тягость (беспокоить кого-л.)nomen molestum C, — труднопроизносимое имяm. fuit Pt — он (всем) надоел2) принуждённый, деланный, натянутый, неестественный (pronuntiatio O; verba O)3) трудный ( separatio Dig)II molestus, ī m.1) нахал Pt2) надоедливый субъект Pt -
11 sepositio
-
12 concatenatio
concatēnātio, ōnis, f. (concateno), I) die Zusammenkettung, fixum concatenatione navigium, Cassiod. var. 12, 19. – II) übtr.: a) die Fesselung, mentis, Cael. Aur. chron. 3, 2, 15. – b) die Verkettung, Verbindung (Ggstz. separatio), quorum omnium nodus concatenatioque, Chalcid. Tim. 203: c. temporum, Tert. apol. 19: causarum, Augustin. de civ. dei 3, 30: criminum, Fortunat. art. rhet. 3, 2. p. 121, 22 H.
-
13 congregatio
congregātio, ōnis, f. (congrego), die Zusammenherdung, I) eig., das Sich-Zusammenherden, das Sich-Zusammengesellen, das gesellige Zusammenleben, die Geselligkeit, a) der Tiere, c. taurorum, Vulg. psalm. 67, 31: bestiae partim cursu et peragratione laetantur; congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur, Cic. de fin. 2, 109. – b) im weitern Sinne, der Menschen, nos ad congregationem hominum et ad societatem communitatemque generis humani esse natos, Cic. de fin. 3, 65: eius (populi) prima causa coëundi est non tam imbecillitas, quam naturalis quaedam hominum quasi congregatio (Trieb zum g. Z., Geselligkeitstrieb), Cic. de rep. 1, 39: u. so philosophia promittit sensum communem, humanitatem et congregationem, Sen. ep. 5, 3. – meton., die versammelte Menge, die Versammlung, Kongregation, Greg. epist. 7, 12 in.: omnis c. filiorum Israël, Vulg. exod. 16, 2. – II) übtr., die Zusammenhäufung, Zusammenstellung, Vereinigung, a) v. Konkr.: unius fascis, Vulg. Isai. 24, 22: c. et conglobatio minutissimarum guttarum, Augustin. de genes. ad litt. 2, 4, 7: defit calori c., die Ansammlung der Wärme hört auf, Sen. nat qu. 6, 13, 6 – meton. omnis c. aquarum, alles zusammengelaufene Wasser, Vulg. levit. 11, 36: c. lapidum, aufgehäufte Steinmasse, Hieron. epist. 78. mans. 39. – b) v. Abstr., c. argumentorum, Quint. 5, 7, 18: criminum (Ggstz. separatio), Quint. 7, 1, 31: personarum, locorum, temporum, Quint. 3, 5, 17: rerum, die Zusammenfassung, Rekapitulation (griech. ἀνακεφαλαίωσις), Quint. 6, 1, 1: u. als rhet. Fig. = συναθροισμός, Auct. carm. de fig. 139. p. 68 H.
-
14 molestus
molestus, a, um (moles), I) schwer zu ertragen, beschwerlich, lästig, peinlich, unangenehm, langweilig, unliebsam, zudringlich, 1) im allg.: onus, Hor.: tunica, Art Zwangsweste aus brennbaren Stoffen, die die zum Feuertode Verurteilten anziehen mußten, Mart. u. Iuven.: provincia, Cic.: labor, Cic.: lites, verdrießliche, Hor.: nihil est molestum, quod non desideres, Cic.: nisi molestum est, exsurge, Cic.: otium, Catulle, tibi molestum est, Catull.: minus aliis gravis aut molesta vita est otiosorum, Cic.: illud magis mihi solet esse molestum, tantis me impediri occupationibus, ut etc., Cic.: mihi molestum (est)! (das ist) mir unangenehm! Ter.: hoc quidem haud molestum est, das tut gar nicht bitter, Plaut.: mane, nisi molestum est, Afran. fr.: molestus (mihi) es! laß mich in Ruhe! Plaut.: molestus fuit, der Kerl fing an zu langweilen, Petron.: tamquam ego tibi molestus sim, Petron.: tu tibi molestus es, Sen.: sibi ipsi molesti sunt, Sen.: nisi molestum vis videri te, Plaut.: ut forte legentem aut tacitum impellat quovis sermone molestus (zudringlich), Hor.: nihil molestius, Cic.: molestissimum vitium, Scrib. Larg.: arrogantia est molestissima, Cic. – molestum est m. folg. Infin., ut eorum molestum sit dinumerare sententias, Cic. de nat. deor. 1, 2. – molestum est m. folg. cum (wenn), est et molestum interdum, cum cancer os corripit, Scrib. Larg. 62 in. – 2) insbes.: a) schwer auszusprechen, tertia, quamvis molestum nomen hoc sit, iuridicialis vocetur, Cic. top. 92. – b) gezwungen, gesucht, kleinlich, veritas, Cic.: verba, Ov.: dialectos, unverständlich, Tiber. b. Suet.: molestissimus exactor Latini sermonis, Suet. – II) schwer zu bewerkstelligen, schwer, separatio, Ulp. dig. 9, 2, 27. § 14.
-
15 diuisio
Diuisio, Verbale, Separatio. Cic. Division et separation. -
16 concatenatio
concatēnātio, ōnis, f. (concateno), I) die Zusammenkettung, fixum concatenatione navigium, Cassiod. var. 12, 19. – II) übtr.: a) die Fesselung, mentis, Cael. Aur. chron. 3, 2, 15. – b) die Verkettung, Verbindung (Ggstz. separatio), quorum omnium nodus concatenatioque, Chalcid. Tim. 203: c. temporum, Tert. apol. 19: causarum, Augustin. de civ. dei 3, 30: criminum, Fortunat. art. rhet. 3, 2. p. 121, 22 H.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concatenatio
-
17 congregatio
congregātio, ōnis, f. (congrego), die Zusammenherdung, I) eig., das Sich-Zusammenherden, das Sich- Zusammengesellen, das gesellige Zusammenleben, die Geselligkeit, a) der Tiere, c. taurorum, Vulg. psalm. 67, 31: bestiae partim cursu et peragratione laetantur; congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur, Cic. de fin. 2, 109. – b) im weitern Sinne, der Menschen, nos ad congregationem hominum et ad societatem communitatemque generis humani esse natos, Cic. de fin. 3, 65: eius (populi) prima causa coëundi est non tam imbecillitas, quam naturalis quaedam hominum quasi congregatio (Trieb zum g. Z., Geselligkeitstrieb), Cic. de rep. 1, 39: u. so philosophia promittit sensum communem, humanitatem et congregationem, Sen. ep. 5, 3. – meton., die versammelte Menge, die Versammlung, Kongregation, Greg. epist. 7, 12 in.: omnis c. filiorum Israël, Vulg. exod. 16, 2. – II) übtr., die Zusammenhäufung, Zusammenstellung, Vereinigung, a) v. Konkr.: unius fascis, Vulg. Isai. 24, 22: c. et conglobatio minutissimarum guttarum, Augustin. de genes. ad litt. 2, 4, 7: defit calori c., die Ansammlung der Wärme hört auf, Sen. nat qu. 6, 13, 6 – meton. omnis c. aquarum, alles zusammengelaufene Wasser, Vulg. levit. 11, 36: c. lapidum, aufgehäufte Steinmasse, Hieron. epist. 78. mans. 39. – b) v. Abstr., c. argu-————mentorum, Quint. 5, 7, 18: criminum (Ggstz. separatio), Quint. 7, 1, 31: personarum, locorum, temporum, Quint. 3, 5, 17: rerum, die Zusammenfassung, Rekapitulation (griech. ἀνακεφαλαίωσις), Quint. 6, 1, 1: u. als rhet. Fig. = συναθροισμός, Auct. carm. de fig. 139. p. 68 H.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > congregatio
-
18 molestus
molestus, a, um (moles), I) schwer zu ertragen, beschwerlich, lästig, peinlich, unangenehm, langweilig, unliebsam, zudringlich, 1) im allg.: onus, Hor.: tunica, Art Zwangsweste aus brennbaren Stoffen, die die zum Feuertode Verurteilten anziehen mußten, Mart. u. Iuven.: provincia, Cic.: labor, Cic.: lites, verdrießliche, Hor.: nihil est molestum, quod non desideres, Cic.: nisi molestum est, exsurge, Cic.: otium, Catulle, tibi molestum est, Catull.: minus aliis gravis aut molesta vita est otiosorum, Cic.: illud magis mihi solet esse molestum, tantis me impediri occupationibus, ut etc., Cic.: mihi molestum (est)! (das ist) mir unangenehm! Ter.: hoc quidem haud molestum est, das tut gar nicht bitter, Plaut.: mane, nisi molestum est, Afran. fr.: molestus (mihi) es! laß mich in Ruhe! Plaut.: molestus fuit, der Kerl fing an zu langweilen, Petron.: tamquam ego tibi molestus sim, Petron.: tu tibi molestus es, Sen.: sibi ipsi molesti sunt, Sen.: nisi molestum vis videri te, Plaut.: ut forte legentem aut tacitum impellat quovis sermone molestus (zudringlich), Hor.: nihil molestius, Cic.: molestissimum vitium, Scrib. Larg.: arrogantia est molestissima, Cic. – molestum est m. folg. Infin., ut eorum molestum sit dinumerare sententias, Cic. de nat. deor. 1, 2. – molestum est m. folg. cum (wenn), est et molestum interdum, cum cancer os corripit, Scrib. Larg. 62 in. – 2)————insbes.: a) schwer auszusprechen, tertia, quamvis molestum nomen hoc sit, iuridicialis vocetur, Cic. top. 92. – b) gezwungen, gesucht, kleinlich, veritas, Cic.: verba, Ov.: dialectos, unverständlich, Tiber. b. Suet.: molestissimus exactor Latini sermonis, Suet. – II) schwer zu bewerkstelligen, schwer, separatio, Ulp. dig. 9, 2, 27. § 14.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > molestus
-
19 molestus
тягостный, mol. adversarium pro se subicere (1. 4 § 1 D. 4, 7); трудный: mol. separatio (1. 27 § 14 D. 9, 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > molestus
-
20 congregatio
congrĕgātĭo, ōnis, f. [id.], an assembling together; union, society, association (in good prose).I.Lit.:II.nos ad conjunctionem congregationemque hominum et ad naturalem communitatem esse natos,
Cic. Fin. 3, 20, 65; 4, 2, 4; cf. Sen. Ep. 5, 3; Cod. Th. 18, 14, 4 al.—Trop.:argumentorum (corresp. with colligere),
Quint. 5, 7, 18:criminum (opp. separatio),
id. 7, 1, 31: rerum (with repetitio, Gr. anakephalaiôsis), a recapitulating, id. 6, 1, 1:personarum, locorum, temporum,
id. 3, 5, 17.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
separatio — index separation Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
SEPARATIO — immanissimum scelus, Augustino de Baptismo contra Donatistas l. 1. c. 13. Vide supra Schisma … Hofmann J. Lexicon universale
Separatio Leprosorum — The Separatio Leprosorum was a ceremony performed during the Middle Ages whenever a person was declared a leper by their community. The individual was ritually buried by the community and exiled to the edge of the settlement. The term also… … Wikipedia
separatio — (s.f.) interiectio … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
separatio — sep·a·ra·tio … English syllables
separatio bonorum — ˌsepəˈräd.ēˌōbəˈnōrəm noun Etymology: Late Latin, literally, separation of goods 1. Roman law : the keeping separate of the estate of a deceased person from that of his heirs or the right of the creditors of the estate to insist on such a… … Useful english dictionary
electio est interna libera et spontanea separatio unius rei ab alia, sine compulsione, consistens in animo et voluntate — /aleksh(iy)ow est intarna libara et spontaniya separeysh(iy)ow yanayas riyay abb eyliya, sayniy kampslsiyowniy, kansistenz in asnamow et volanteytiy/ Election is an internal, free, and spontaneous separation of one thing from another, without… … Black's law dictionary
electio est interna libera et spontanea separatio unius rei ab alia, sine compulsione, consistens in animo et voluntate — /aleksh(iy)ow est intarna libara et spontaniya separeysh(iy)ow yanayas riyay abb eyliya, sayniy kampslsiyowniy, kansistenz in asnamow et volanteytiy/ Election is an internal, free, and spontaneous separation of one thing from another, without… … Black's law dictionary
Electio est intima (interna), libera, et spontanea separatio unius rei ab alia, sine compulsione, consistens in animo et voluntate — Election is the internal, free, and spontaneous separation of one thing from another, without compulsion, and consists of intention and will … Ballentine's law dictionary
ручное отделение плаценты — (separatio placentae manualis; син. ручное выделение плаценты) акушерская операция, заключающаяся в отделении плаценты от стенок матки рукой, введенной в полость матки, с последующим удалением последа; производится при кровотечении, обусловленном … Большой медицинский словарь
Ручно́е отделе́ние плаце́нты — (separatio placentae manualis; син. ручное выделение плаценты) акушерская операция, заключающаяся в отделении плаценты от стенок матки рукой, введенной в полость матки, с последующим удалением последа; производится при кровотечении, обусловленном … Медицинская энциклопедия