-
1 selibra
-
2 selibra
-
3 far
fār (gespr. farr, aus fareris synkopiert), farris, n., I) eig. wohl Getreide übh., dann vorzugsw. = ador, griech. ζειά, unser Dinkel, Spelt (Triticum Spelta, L.), die älteste Nahrung der Römer, sowohl geröstet, als zu Mehl gemahlen, vollst. far adoreum, Varro r. r. 1, 9, 4. Plin. 18, 81; gew. bl. far, Cato r. r. 2, 4. Varbo r. r. 1, 2, 6. Col. 2, 6, 1 sqq. Plin. 18, 83: farris seges, Liv. 2, 5, 3: farris acervus, Verg. georg. 1, 185: grana farris, Scrib. Larg. 135: far concīdere, Pompon. com. 50. – Plur., flava farra, Verg. georg. 1, 73: dura farra, Ov. fast. 6, 180: farra paucissima, Iuven. 14, 154: passura farra bis ignem (weil geröStet u. gebacken), Ov. fast. 1, 693. – II) übtr.: a) Schrot, Mehl, triticeum, Col. 6, 10, 2: hordeacuum, Col. 8, 11, 14: farinam bonam et far subtile sciat facere, Cato r. r. 143, 3: caro magnorum piscium sole siccata et in pollinem usque contusa pro farre est, Mela 2, 7, 1 (2. § 97): percontor quanti olus et far, Hor. sat. 1, 6, 112. – bes. als Opferschrot, Opfermehl, far pium ( neben saliens mica u. plena acerra), Hor. carm. 3, 23, 20. Tibull. 3, 4, 10. Verg. Aen. 5, 745. Arnob. 7, 26: farre litare, Pers. 2, 75: Plur., torrida cum mica farra, Ov. fast. 2, 24: vinaque dat tepidis salsaque farra focis, Ov. fast. 3, 284. – b) Brot, una farris libra, Hor. sat. 1, 5, 69: selibra farris, Suet. gr. 11: membra gruis sparsi sale multo, non sine farre (geriebenes Brot), Hor. sat. 2, 8, 88: sordes farris mordere canini, Speltbrot für die Hunde (Hundekost) essen, Iuven. 5, 11.
-
4 se [2]
2. sē = semi, halb, wie selibra, semodius.
-
5 far
fār (gespr. farr, aus fareris synkopiert), farris, n., I) eig. wohl Getreide übh., dann vorzugsw. = ador, griech. ζειά, unser Dinkel, Spelt (Triticum Spelta, L.), die älteste Nahrung der Römer, sowohl geröstet, als zu Mehl gemahlen, vollst. far adoreum, Varro r. r. 1, 9, 4. Plin. 18, 81; gew. bl. far, Cato r. r. 2, 4. Varbo r. r. 1, 2, 6. Col. 2, 6, 1 sqq. Plin. 18, 83: farris seges, Liv. 2, 5, 3: farris acervus, Verg. georg. 1, 185: grana farris, Scrib. Larg. 135: far concīdere, Pompon. com. 50. – Plur., flava farra, Verg. georg. 1, 73: dura farra, Ov. fast. 6, 180: farra paucissima, Iuven. 14, 154: passura farra bis ignem (weil geröStet u. gebacken), Ov. fast. 1, 693. – II) übtr.: a) Schrot, Mehl, triticeum, Col. 6, 10, 2: hordeacuum, Col. 8, 11, 14: farinam bonam et far subtile sciat facere, Cato r. r. 143, 3: caro magnorum piscium sole siccata et in pollinem usque contusa pro farre est, Mela 2, 7, 1 (2. § 97): percontor quanti olus et far, Hor. sat. 1, 6, 112. – bes. als Opferschrot, Opfermehl, far pium ( neben saliens mica u. plena acerra), Hor. carm. 3, 23, 20. Tibull. 3, 4, 10. Verg. Aen. 5, 745. Arnob. 7, 26: farre litare, Pers. 2, 75: Plur., torrida cum mica farra, Ov. fast. 2, 24: vinaque dat tepidis salsaque farra focis, Ov. fast. 3, 284. – b) Brot, una farris libra, Hor. sat. 1, 5, 69: selibra farris, Suet. gr. 11: membra gruis sparsi sale multo, non sine farre (gerie-————benes Brot), Hor. sat. 2, 8, 88: sordes farris mordere canini, Speltbrot für die Hunde (Hundekost) essen, Iuven. 5, 11. -
6 se
1. sē (sēd), Praepos. = sine, ohne (vgl. Paul. ex Fest. 292, 5 u. 336, 4), I) m. Abl.: se fraude esto, XII tabb. b. Cic. de legg. 2, 60 u. b. Gell. 20. 1, 49: sed fraude, Lex repet. im Corp. inscr. Lat. 12, 583, 64 u. 69. – II) als Praepos. insepar.: a) = ohne, wie securus (= sine cura). – b) beiseite, besonders, wie sepono, ich lege beiseite, sedeo, ich gehe besonders, wovon seditio, der Aufstand: sobrius aus se-ebrius, socors aus se-cors, solvo aus se-luo, sudus aus se-udus.————————2. sē = semi, halb, wie selibra, semodius.————————3. sē = sex, wie semestris.————————4. sē, Akk. u. Abl. v. sui, w. s.
См. также в других словарях:
Selibra — (lat.), die Hälfte einer Libra … Pierer's Universal-Lexikon
PLUMBEA Selibra — apud Martialem l. 1. Epigr. 100. v. 14. Et septem veteres tui sodales Constemus tibi plumbeâ selibrâ: Farnabio notat aeneae monetae duos teruncios, sed inepte, iudice Gronoviô, quia teruncius Romanis fuit nummus argenteus. Duodecim itaque asses… … Hofmann J. Lexicon universale
ADULTERARE — monetam, non idem cum adrodere, ut visum supra.Multis vero modis monetam adulterabant olim hodieque Monetarii, aut miscendo et adulterando inter se metalla, ut aurum argentô, argentum aere, aes plumbô: aut adulterinam monetam clam exercendo, ut… … Hofmann J. Lexicon universale
CATO Val. — Val. CATO Grammatieus, qui Romae multos et nobiles docuit tempore Syllae, cuius famam hi versus indicant; Cato Grammaticus Latina Siren, Qui solus legit, ac facit Poetas. Scripsit, praeter Grammaticos libellos, etiam poemata, ex quibus praecipue… … Hofmann J. Lexicon universale
LIBRA Nummaria — nomen a pondo cepit, quod libram, quam vocant Troianam, i. e. uncias 12. olim pendebat. Inde Saxonibus punde, Anglis pound. Aestimabatur autem alias solidis, alias denariis, alias oris i. e. unciis. Primo in usum venit Libram numerare. dein cum… … Hofmann J. Lexicon universale
NIGRA Moneta — vide infra Plumbea selibra … Hofmann J. Lexicon universale
PONDUS — quod grave est, ita dictum, quia in statera libratum pendet; hinc et pensum. magni in omnibus rebus momenti est. Unde in Pondere, numero ac mensura Deum omnia fecisse, Sapiens ait: c. 11. v. 21. et Statice, Graece Στατικὴ, quae alias Ι᾿ςοῤῥοπικὴ… … Hofmann J. Lexicon universale
PULS — farina cocta cum aqua et sale, antiquus Romanorum victus fuit, domiac militiae usurpatus. Plin. l. 18. c. 8. Pulte, non pane, vixisse longô tempore Romanos, manifestum est. Val. Max. l. 2. c. 5. ex. 5. Erant (Maiores nostri) adeo continentiae… … Hofmann J. Lexicon universale
SESTERTIUM — I. SESTERTIUM locus extra Romam, ubi cruces, patibula defixa, aliaque ad supplicia plebis. Huc abiciebantur eorum capita, qui Caesarum iussu suppliciô afficiebantur. Plut. in Galba. Quartô ab urbe milliariô videtur, ex D. Cypriani vita. Sed sic… … Hofmann J. Lexicon universale
STELLIO — Hebr. schemamith. Proverb. c. 30. v. 28. Graece καλαβώτης, et ἀσκαλαβώτης, ad verbum ἀςτερίας, quod notis quibusdam, velut stellis, variatus, e lacertarum genere, pusillum animal et valde sollers est, in muscis praesertim et araneis venandis.… … Hofmann J. Lexicon universale
livre — Livre, f. penac. En fait de poids commun duquel on use en toutes marchandises debitées au poids, fors que de l or et de l argent, vaut seize onces, et se partit en deux demilivres, puis en quatre quarterons, puis en huict demiquarterons, puis en… … Thresor de la langue françoyse