-
1 far
fār (gespr. farr, aus fareris synkopiert), farris, n., I) eig. wohl Getreide übh., dann vorzugsw. = ador, griech. ζειά, unser Dinkel, Spelt (Triticum Spelta, L.), die älteste Nahrung der Römer, sowohl geröstet, als zu Mehl gemahlen, vollst. far adoreum, Varro r. r. 1, 9, 4. Plin. 18, 81; gew. bl. far, Cato r. r. 2, 4. Varbo r. r. 1, 2, 6. Col. 2, 6, 1 sqq. Plin. 18, 83: farris seges, Liv. 2, 5, 3: farris acervus, Verg. georg. 1, 185: grana farris, Scrib. Larg. 135: far concīdere, Pompon. com. 50. – Plur., flava farra, Verg. georg. 1, 73: dura farra, Ov. fast. 6, 180: farra paucissima, Iuven. 14, 154: passura farra bis ignem (weil geröStet u. gebacken), Ov. fast. 1, 693. – II) übtr.: a) Schrot, Mehl, triticeum, Col. 6, 10, 2: hordeacuum, Col. 8, 11, 14: farinam bonam et far subtile sciat facere, Cato r. r. 143, 3: caro magnorum piscium sole siccata et in pollinem usque contusa pro farre est, Mela 2, 7, 1 (2. § 97): percontor quanti olus et far, Hor. sat. 1, 6, 112. – bes. als Opferschrot, Opfermehl, far pium ( neben saliens mica u. plena acerra), Hor. carm. 3, 23, 20. Tibull. 3, 4, 10. Verg. Aen. 5, 745. Arnob. 7, 26: farre litare, Pers. 2, 75: Plur., torrida cum mica farra, Ov. fast. 2, 24: vinaque dat tepidis salsaque farra focis, Ov. fast. 3, 284. – b) Brot, una farris libra, Hor. sat. 1, 5, 69: selibra farris, Suet. gr. 11: membra gruis sparsi sale multo, non sine farre (geriebenes Brot), Hor. sat. 2, 8, 88: sordes farris mordere canini, Speltbrot für die Hunde (Hundekost) essen, Iuven. 5, 11.
-
2 far
fār (gespr. farr, aus fareris synkopiert), farris, n., I) eig. wohl Getreide übh., dann vorzugsw. = ador, griech. ζειά, unser Dinkel, Spelt (Triticum Spelta, L.), die älteste Nahrung der Römer, sowohl geröstet, als zu Mehl gemahlen, vollst. far adoreum, Varro r. r. 1, 9, 4. Plin. 18, 81; gew. bl. far, Cato r. r. 2, 4. Varbo r. r. 1, 2, 6. Col. 2, 6, 1 sqq. Plin. 18, 83: farris seges, Liv. 2, 5, 3: farris acervus, Verg. georg. 1, 185: grana farris, Scrib. Larg. 135: far concīdere, Pompon. com. 50. – Plur., flava farra, Verg. georg. 1, 73: dura farra, Ov. fast. 6, 180: farra paucissima, Iuven. 14, 154: passura farra bis ignem (weil geröStet u. gebacken), Ov. fast. 1, 693. – II) übtr.: a) Schrot, Mehl, triticeum, Col. 6, 10, 2: hordeacuum, Col. 8, 11, 14: farinam bonam et far subtile sciat facere, Cato r. r. 143, 3: caro magnorum piscium sole siccata et in pollinem usque contusa pro farre est, Mela 2, 7, 1 (2. § 97): percontor quanti olus et far, Hor. sat. 1, 6, 112. – bes. als Opferschrot, Opfermehl, far pium ( neben saliens mica u. plena acerra), Hor. carm. 3, 23, 20. Tibull. 3, 4, 10. Verg. Aen. 5, 745. Arnob. 7, 26: farre litare, Pers. 2, 75: Plur., torrida cum mica farra, Ov. fast. 2, 24: vinaque dat tepidis salsaque farra focis, Ov. fast. 3, 284. – b) Brot, una farris libra, Hor. sat. 1, 5, 69: selibra farris, Suet. gr. 11: membra gruis sparsi sale multo, non sine farre (gerie-————benes Brot), Hor. sat. 2, 8, 88: sordes farris mordere canini, Speltbrot für die Hunde (Hundekost) essen, Iuven. 5, 11. -
3 adoreus
adōreus, a, um (ador), zum Dinkel od. Spelt gehörig, Dinkel-, Spelt-, far (= ador), semen, Scriptt. r.r.: liba, aus Dinkelmehl, Verg.: bellaria, Stat.: subst., adōreum, ī, n. (sc. far) = ador (w.s.), Col. 2, 8, 5. Plin. 18, 191.
-
4 confarr(e)o
cōnfarr(e)o, (āvī), ātum, āre (con u. far), (unter Darbringung von far, s. den vor. Art.) ehelich verbinden, verheiraten, absol., assuetudo confarreandi, Tac. ann. 4, 16: dum confarreatur, Serv. Verg. Aen. 4, 374: m. Acc., parentes, Tac. ann. 4, 16 (confarreatis parentibus genitus). -confarraturus matrimonium, eine Konfarreationsehe schließen, Apul. met. 10, 29: u. übtr., scelerata mysteria, quae dicuntur de lactente puero et victuro martyre confarrata, Hieron. epist. 41, 4.
-
5 adoreus
adōreus, a, um (ador), zum Dinkel od. Spelt gehörig, Dinkel-, Spelt-, far (= ador), semen, Scriptt. r.r.: liba, aus Dinkelmehl, Verg.: bellaria, Stat.: subst., adōreum, ī, n. (sc. far) = ador (w.s.), Col. 2, 8, 5. Plin. 18, 191. -
6 confarr(e)o
cōnfarr(e)o, (āvī), ātum, āre (con u. far), (unter Darbringung von far, s. den vor. Art.) ehelich verbinden, verheiraten, absol., assuetudo confarreandi, Tac. ann. 4, 16: dum confarreatur, Serv. Verg. Aen. 4, 374: m. Acc., parentes, Tac. ann. 4, 16 (confarreatis parentibus genitus). -confarraturus matrimonium, eine Konfarreationsehe schließen, Apul. met. 10, 29: u. übtr., scelerata mysteria, quae dicuntur de lactente puero et victuro martyre confarrata, Hieron. epist. 41, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > confarr(e)o
-
7 pinso
1. pīnso, pīnsī u. pīnsuī, pīnsum, pīnsitum u. pīstum u. pīsum, ere (urspr. piso [noch bei Cato u. Plin.], griech. πίσσω, πτίσσω), etw. zerstoßen, klein stampfen, -stoßen, frumentum, Serv. Verg.: triticum, Cato: farinam, Varro fr.: far, uvam et ficum, Varro: humum cubitis, die Erde stoßen, sich daran stoßen, Enn.: alqm flagro, geißeln, Plaut.: quem nulla ciconia pinsit, den man nicht verhöhnen kann, Pers. – ⇒ Imperf. pinsibant, Enn. fr. scen. 411: Partic. pisitus, Apic. 1, 12: pisus, Apic. 5, 203 u. 204.————————2. pīnso u. pīso, ātus, āre, zerstampfen, zerstoßen, ut (far) in pistrino pinsetur (pisetur), Varro r. r. 1, 63, 2 (codd. u. Non. 163, 17; Keil pisatur v. piso, ere): ligneis vectibus pisant materiam, Vitr. 7, 3, 10 codd.: lavas et pinsas, Pelagon. veterin. 26 (357 Ihm): pinsas vel conteres, ibid. 26 (362 Ihm): si cum axungia pises et misceas, Dynam. 1, 57: et id efficiant pisando, ut etc., Compend. Vitr. 30. p. 312, 28 Rose: marrubium pinsatum, ibid. 13. p. 59: cornu caprae pisatum, Placit. de medic. 16, 30: herba plantago pisata cum axungia, Ps. Apul. herb. 2, 11: sal in pila pisatum, Fest. 158 (b), 30. -
8 acerosus
acerōsus, a, um (acus, eris), voll Spreu, far, Lucil. sat. 15, 29: panis, Paul. ex Fest. 187, 7.
-
9 caninus
canīnus, a, um (canis, s. Prisc. 2, 59), zum Hunde gehörig, Hunde-, hündisch, I) eig.: latratus, Val. Max.: adeps, Plin.: cadaver, Aur. Vict.: caput, Plin.: far, Speltbrot für die Hunde, Iuven.: lac, Ov. u. Plin.: lingua, Plin. (vgl. no. II, a): pellis, Scrib.: stercus, Iuven.: scaeva, das von dem Begegnen eines Hundes od. dessen Bellen entnommene günstige Augurium, Plaut. Cas. 973. – subst., canīna, ae, f. (sc. caro), Hundefleisch, Auct. inc. b. Varr. LL. 7, 31. – II) übtr., hundeähnlich, a) dem äußern Ansehen nach, dentes, Augen-, Spitzzähne, Cels.: urtica, Plin.: prandium, bei dem kein Wein getrunken wird, Varr. fr. – u. dem Tone nach = knurrend, lingua, Lucil. sat. 9, 29: littera, der Buchstabe R, Pers. 1, 109. – od. = bellend, vocis sonitus, Cael. Aur. acut. 3, 2, 8. – b) der Art, dem Charakter nach, α) = belfernd, bissig, ingenium, Hundenatur, Petr.: canino ritu, Lucil. fr.: bes. v. der Rede, facundia, Appius bei Sall. hist. fr. u. Spät.: eloquentia, Quint., forensis eloquentia, Hier.: studium, der Advokaten, Col.: latrare canina verba in foro, Ov.: libros, quos contra Iovinianum scripsi, canino dente rodere, Hier. – β) schamlos, zynisch, nuptiae, Hier. ep. 69, 2: philosophi, die Zyniker, Augustin. de civ. dei 14, 20: dah. caninae aequanimitatis stupor, Tert. de pat. 2.
-
10 Clusium
Clūsium, ī, n. (urspr. Camars od. Camers gen., s. Liv. 10, 25, 11. Sil. 8, 461), alte Stadt u. eine der zwölf Republiken Etruriens, früher Residenz des Porsenna, auch berühmt durch die Schwefelquellen der Umgegend, j. Chiusi, Liv. 5, 33 sqq. Varr. b. Plin. 36, 91; vgl. Orelli Hor. ep. 1, 15, 9. – Dav. Clūsīnus, a, um (Κλουσινος), klusinisch, aus Klusium, Aruns, Liv.: fontes, Hor.: far (besonders weiß u. gut), Col.: Plur. subst., Clūsīnī, ōrum, m., die Einw. von Klusium, die Klusiner, Liv. u. Plin.
-
11 confarreatio
cōnfarreātio, ōnis, f. (confarreo), die Konfarreation, die bindendste und heiligste der drei Arten der strengen röm. Ehe, geschlossen mit dem bedeutungsvollen Opfer eines Kuchens aus far (Spelt), vermischt mit mola salsa (wovon auch die neuen Eheleute aßen), wobei der Pontifex Maximus, der Flamen Dialis u. zehn Bürger (offenbar urspr. als Repräsentanten der zehn Kurien eines Stammes) als Zeugen anwesend waren (Ggstz. diffarreatio), Plin. 18, 10. Gaius inst. 1, 112. Serv. Verg. georg. 1, 31. Corp. inscr. Lat. 10, 6662 (wo Plur.): ius confarreationis, Lampr. Alex. Sev. 22, 3 (nach Madvigs Herstellung).
-
12 expinso
ex-pīnso, ere, zerstampfen, mahlen, far, Cato r. r. 2, 4.
-
13 farina
farīna, ae, f. (far), das Mehl, a) von Getreide, triticea, Cels.: hordeacea, Cato u. Varro: silignea, Cato u. Plin.: avenacea, Plin.: candida quam tenuissima, Cels.: nigra, Mart.: hordeum in farinam subtilem molere, Plin.: frugem in farinam redigere, Oros.: farinam depsere, subigere, Cato.: farinam aquā spargere et assiduā tractatione perdomare fingereque panem, Sen.: farinā puero opus est, Plaut. – Sprichw., facis farinam, d.i. vertust alles, Mart. 8, 16, 5. – bildl., materna tibi farina est ex crudissimo Ariciae pistrino, deine Mutter war Mehl aus usw., Cass. Parm. bei Suet. Aug. 4, 2: fueris nostrae farinae, unseres Schlages, Pers. 5, 115. – meton., ein Teigüberzug, Apic. 7, 293. – b) v. andern Dingen, marmoris, cornus cervini, Plin.: folia myrti siccantur in farinam, Plin.
-
14 farraceus
-
15 farrago
-
16 farrarius
-
17 farratus
-
18 farrearius
farreārius, a, um (far), zum Getreide gehörig, Getreide-, pilum, Cato r. r. 10, 5.
-
19 farreatio
farreātio, ōnis, f. (far), der Genuß des Speltbrotes bei der confarreatio (w. s.), Serv. Verg. Aen. 4, 374.
-
20 farreatus
farreātus, a, um (far), unter Genuß von Speltbrot bewirkt, nuptiae (= confarreatio, w. s.), *Apul. met. 5, 26 (nach Koziols evidenter Verbesserung; Hildebr. farreaciis nuptiis). Serv. Verg. Aen. 4, 103.
См. также в других словарях:
far — far … Dictionnaire des rimes
far — [ far ] (comparative far|ther [ farðər ] or fur|ther [ fɜrðər ] ; superlative far|thest [ farðəst ] or fur|thest [ fɜrðəst ] ) adjective, adverb *** Far can be used in the following ways: as an adverb: Have you traveled far today? after the verb… … Usage of the words and phrases in modern English
far — 1. far from + noun. This is a common way of expressing denial or rejection of a proposition: • The American dream seems as far from reality as my Communist dream Guardian, 1986. Its function as metaphor is more strongly evident in the variant… … Modern English usage
far — [ far ] n. m. • 1799; breton fars, de l a. fr. fars « farci », du lat. farsus, p. p. de farcire « remplir, bourrer » ♦ Sorte de flan compact, généralt aux pruneaux, fait dans le Finistère. Far breton. ⊗ HOM. Fard, phare. ● far nom masculin (latin … Encyclopédie Universelle
far — [fär] adj. FARTHER, farthest: see also FURTHER, FURTHEST farther [ME farr, fer (> dial. form fur) < OE feorr, akin to OHG ferro < IE base * per , forward, beyond > L per, Gr per] 1. distant in space or time; not near; remote 2.… … English World dictionary
far — ► ADVERB (further, furthest or farther, farthest) 1) at, to, or by a great distance. 2) over a long way in space or time. 3) by a great deal. ► ADJECTIVE 1) situated at … English terms dictionary
Far — Far, adv. 1. To a great extent or distance of space; widely; as, we are separated far from each other. [1913 Webster] 2. To a great distance in time from any point; remotely; as, he pushed his researches far into antiquity. [1913 Webster] 3. In… … The Collaborative International Dictionary of English
Far — may refer to:* Far East, or South and Southeast Asia ** Far Eastern Republic ** Far Eastern Federal District * FAR Manager, a Win32 Norton Commander clone * FAR Rabat, a Moroccan football club * Far infrared astronomy * Far pointer, in computer… … Wikipedia
FAR — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Pour les articles homophones, voir Fard, fart, phare et FHAR … Wikipédia en Français
Far — Far, a. [{Farther}and {Farthest}are used as the compar. and superl. of far, although they are corruptions arising from confusion with further and furthest. See {Further}.] [OE. fer, feor, AS. feor; akin to OS. fer, D. ver, OHG. ferro, adv., G.… … The Collaborative International Dictionary of English
Far — (englisch für „fern“) steht als Abkürzung für: Failure Analysis Request, ein Prozess oder Formular zum Melden von Fehlern z. B. in Produkten Falschakzeptanzrate (auch False Acceptance Rate o. ä.), ein Begriff aus der Informatik Fasci d Azione… … Deutsch Wikipedia