Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

rápida

  • 1 rapida

    rapida
    rapida ['ra:pida]
      sostantivo Feminin
    Stromschnelle Feminin

    Dizionario italiano-tedesco > rapida

  • 2 comida rápida

    comida rápida
    Fastfood

    Diccionario Español-Alemán > comida rápida

  • 3 de rápida acción

    de rápida acción
    rasch wirkend

    Diccionario Español-Alemán > de rápida acción

  • 4 silicosis de rápida evolución

    spa silicosis (f) aguda, silicosis (f) de rápida evolución
    deu akute Silikose (f)

    Seguridad y salud en el diccionario Español-Alemán > silicosis de rápida evolución

  • 5 rapid prototyping

    deutsch: Rapid Prototyping n
    español: generación rápida de prototipos
    français: prototypage rapide
    italiano: prototipazione rapida
    中文: 快速原型
    русский: быстрое прототипирование n

    Multilingual plastics terminology dictionary > rapid prototyping

  • 6 comida

    ko'miđa
    f
    1) Essen n, Mittagessen n, Speise f, Mahlzeit f

    antes de la comida/después de la comida — vor dem Essen/nach dem Essen

    2) ( alimentación) Verpflegung f

    La comida es buena. — Die Verpflegung ist gut.

    3)
    I
    sustantivo femenino
    1. [gen] Essen das
    2. [al mediodía] Mittagessen das
    II
    ind→ link=comedirse comedirse{
    comida
    comida [ko'miða]
    num1num (alimento) Essen neutro, Nahrung femenino; (comestibles) Lebensmittel neutro plural; (plato) Speise femenino; (cocina) Küche femenino; comida de [ oder para] animales Tierfutter neutro; comida casera Hausmannskost femenino; comida francesa französische Küche; comida rápida Fastfood neutro
    num2num (horario) Mahlzeit femenino; comida principal Hauptmahlzeit femenino
    num3num (almuerzo) Mittagessen neutro; comida de negocios Geschäftsessen neutro

    Diccionario Español-Alemán > comida

  • 7 aura

    aura, ae, f. (αὔρα), der Hauch, I) im engern Sinne, der strömende Lufthauch, 1) im allg.: a) eig., das Wehen, die Strömung der Luft, der Luftzug, die wehende Luft, das Säuseln, aura fluminis, Liv.: aura matutina, Vitr., antelucana, Plin.: nocturnā aurā uti (v. Schiffen, die segeln), Caes.: aurā fluere mobilius, Sen.: deneget afflatus ventus et aura suos, Ov.: Plur., aurae fluminum et stagnorum, Luftzüge an usw., Cels.: semper aër spiritu aliquo movetur, frequentius tamen auras quam ventos habet, Plin. ep.: venti et aurae cient mare, Liv.: nunc omnes terrent aurae, erschreckt jedes Lüftchen, Verg. – bei Dichtern jeder (auch scharf wehende) Wind, petulans, Lucr.: rapida, Ov.: aurae vela vocant, Verg. – u. die Luft übh., aura mixta vapore, Lucr.: aurae aëris, Lucr. u. Mam. Claud., od. aurae aëriae, Lucr. u. Verg. – b) meton., Plur. aurae, wie Lüfte, α) für Höhe, Himmel, cursum per auras dirigere, Verg.: in auras attollere se od. assurgere, Verg.: ad auras tendere od. se agere, Verg.: erigere fluctus sub auras, Verg.: stat ferrea turris ad auras, ragt hoch in die Lüfte, Verg. – β) für Oberwelt, venire superas ad auras, Verg.: seque ipsum pondus in auras expulit (v. neugeborenen Kinde), ans Licht der Welt, Ov. – γ) für Tageslicht, Öffentlichkeit, ferre sub auras, bekannt machen, Verg.: reddere ad auras, herausgeben, Verg.: fugere auras, das Tageslicht meiden, Verg. – c) übtr., der leise, flüchtige, wirklich oder scheinbar günstige, lockende Hauch, das leise Anschlagen, das leise Zeichen, der leise Schimmer von usw., dum flavit velis aura secunda meis, Ov.: aura honoris, der sanfte, liebliche Hauch der Ehre (Ggstz. periculi tempestas), Cic.: rumoris, Cic.: voluntatis, Cic.: favoris popularis, Liv.: vulgi se venditare aurae, Ov.: levis aura spei obicitur, Liv.: dah. bes. häufig aura popularis, die unbestimmte, unzuverlässige Gunst des großen Haufens, Cic. u.a. (neben militaris favor, Liv. epit. 30): auch im Plur. aurae populares, Verg. Aen. 6, 817: u. bl. aura, Liv. 6, 11, 7. – 2) insbes., die atmosphärische Luft, die wir einatmen, auras vitales suscipere, Lucr., od. carpere, Verg.: auris vitalibus vesci, Lucr. u. Verg.: haurire auram communem, Quint.: captare naribus auras, schnaubend atmen, Verg. – übtr., libertatis auram captare, nach jeder Hoffnung von Freiheit haschen, Liv. – II) im weitern Sinne: 1) die Ausdünstung, der verbreitete Dunst, Geruch (vgl. Jacob Lucil. iun. Aetna 315. Bünem. Lact. 3, 17, 11), Lucr., Verg. u.a.: auram (Duft) bonam floris naribus ducere, Min. Fel. 38, 2. – 2) der Lichtglanz, Schimmer, auri, Verg. Aen. 6, 204. – 3) die Wärme des Sonnenlichtes, Varr. sat. Men. 139. – 4) das Echo, Prop. 1, 20, 50 u. s. – / Arch. Genet. Sing. aurai, Verg. Aen. 6, 747.

    lateinisch-deutsches > aura

  • 8 decumbo

    dē-cumbo, cubuī, ere (de u. *cumbo), sich niederlegen, sich lagern, absol., si quem mater (die Mutterhenne) decumbens oppresserit, cubanti subtrahat, Col.: d. tenera in herba, Col. poët.: super lectum modicā culcitā, Suet.: in partem sanam, Cels.: decubuisse aliter, Cels. – Insbes.: a) zu Tische, ad cenam vocat; venio, decumbo, Plaut.: prior bibas, prior decumbas, Ter.: tertiā iam falce decubuit Ceres, Sen. poët. – b) zu Bette, v. Kranken, ubi lubido veniet nauseae eumque apprehendet, decumbat purgetque se, Cato r. r. 156, 4: apud Appios... aliquam multis diebus decumbo, Apul. apol. 72: dah. decubuisse, krank daniederliegen, familia decubuit, Sen. ep. 96, 1: ibi alvo mihi citā et accedente febri rapidā decubueram, Gell. 18, 10, 2: decubuit febribus, infolge von Fieberanfällen, Augustin. conf. 9, 11. – c) zum Beischlaf, in aureo lecto, Suet. Caes. 49, 3. – d) getroffen auf den Boden niedersinken, v. Gladiator = sich niederstrecken lassen, unterliegen, turpiter, Cic. Tusc. 2, 41: honeste, Cic. Phil. 3, 35. – e) als Untugend, v. Pflugstier, sich niederlegen, s ich legen, Col.: in sulco, Col.

    lateinisch-deutsches > decumbo

  • 9 discursio

    discursio, ōnis, f. (discurro), I) das Auseinanderlaufen, Hinundherlaufen, als abstr. t. t., stellarum errantium, Chalcid. Tim. 84. – als milit. t. t., das Scharmützeln, Plänkeln, discursiones praedatoriae, Scharmützel, *Amm. 15, 4, 11. – II) das eilige Durchlaufen, -Durchreisen, discursione rapidā maturabant, sie beschleunigten ihren Marsch so sehr als möglich, Amm. 31, 9, 2: qui cursu publico huc illuc frequenti discursione mittantur, Firm. math. 3, 4, 4.

    lateinisch-deutsches > discursio

  • 10 torreo

    torreo, torruī, tōstum, ēre (vgl. altind. taršāyati, läßt dürsten, griech. τερσαίνω, trockne, ahd. dorrēn, verdorren), etwas dörren, braten, backen, rösten, sengen, versengen, I) eig., v. Feuer und von der Hitze, fruges, Verg.: manum, Liv.: exta in verubus, Verg.: carnem, Ov.: castaneas, Plin.: alqd in igne, Ov.: artus subiecto igni, Ov.: succensis ignibus torreri, Cic.: torreto me pro pane, backe, Plaut.: tostum libum, Ov.: polenta tosta, Ov.: hordeum tostum, Plin.: corpora ad ignes, erhitzen, heiß machen, Plin.: sol torrebat corpora Gallorum, Liv.: solis ardore torreri, Cic.: violento sole torreri (v. Afrika), Iustin.: pisces sole, Plin.: aristas sole, Verg.: uvam in tegulis, Plin.: torrentia agros sidera, Ov. – illa velim rapidā Vulcanus carmina flammā torreat, Tibull.: tosti alti stant parietes, Enn. fr.: tosti crines, versengte, Ov. – v. Fieber, torrentur febribus artus, Ov. – v. Durste, canis arenti torreat arva siti, Tibull. – v. der Liebesglut, entzünden, entflammen, si torrere iecur quaerisidoneum, Hor.: torret amor pectora, Ov.: me torret face mutuā (in Gegenliebe), Calais, Hor.: Nerienis coniugis amore tocreri, Mart. Cap.: v. der Sehnsucht, animus meus torretur ardentissimo desiderio tuo, Fronto. – II) übtr., v. der Kälte, brennen, frigore torret, Varro sat. Men. 161. – / Spätlat. auch toreo, wov. tores, Apic. 4, 122.

    lateinisch-deutsches > torreo

  • 11 ventus [1]

    1. ventus, ī, m. (vgl. altind. vāti, weht, vānt, wehend, griech. ἄϝημι, wehe, gotisch winds, ahd. wint, Wind), der Wind, I) eig. u. übtr.: A) eig.: v. aquilo, v. boreas, Nordwind, Nep.: atabalus v., Quint.: corus v., Caes.: septentriones venti, Cic.: turbo v., Plaut. – ventus et aura, Ov. Ib. 108. – v. secundus, adversus, s.d.: venti septentrionales, Colum., Ggstz. australes, Isid. orig.: ventus acrior, Curt.: v. remissior, Caes.: v. magnus, Caes.: v. vehemens, Auct. b. Hisp.: idoneus, Caes.: secundus et ferens, günstiger Fahrwind, Sen.: u. so venti ferentes, fördernde, günstige W., Plin. pan. u. Ov.: contrarii venti, Plin. ep.: venti subiti ac procellosi, Liv. – ventus premente nebulā cĕcĭdit, Liv.: sub idem tempus venti vis omnis cĕcĭdit, Liv.: circumagit se ventus, der W. schlägt um, Liv.: mare acriore vento concitatum fluctus ciere, Curt.: maximus ventus cooritur, Caes.: se vento dare, sich vor dem Winde legen, vor dem Winde fahren, Caes.: venti ab utriusque terrae praealtis montibus subiti ac procellosi se deiciunt, Liv.: in conspectum ferme Africae prospero cursu vectum primo destituit ventus, deinde versus in Africum (in den Südwind umsetzend) turbavit ac passim naves disiecit, Liv.: villae deturbavit ventus tectum et tegulas, Plaut.: iam conversis in eam partem navibus, quo ventus ferebat, Caes.: Gallia assiduis ventis fatigatur, Iustin.: subito inhorruit mare et discordes in perniciem nostram flavere venti, Sen. rhet.: cum contrarii venti flare coepissent, Ps. Quint. decl.: semper aër spiritu aliquo movetur; frequentius tamen auras quam ventos habet, Plin. ep.: Victoria vento icta (durch einen Windstoß) de podio decĭdit, Spart.: ventus increbrescit, Cic.: ventus intermittitur, Caes.: ne ventus lucernam interemat (= interimat), auslöscht, Trag. inc. fr.: contrario vento laborare coeperunt, Lact.: si forte ventus remisisset, Caes.: cum saevire ventus coepisset, Caes.: cum ventus usque ad extremum periculum saevire coepisset, Lact.: navis velox et non sentiens ventum, Sen.: ibi omnes silent venti, Plin. ep.: silere ventum protinus iussit (Christus), Lact.: silens a ventis dies, Colum.: cum vero venti a Pontico mari spirant, quidquid sabuli in campis iacet, converrunt, Curt. – Cu. Quid facitis, quaeso? Pa. Ventum. Cu. Nolo equidem mihi fieri ventulum, Plaut. Curc. 315 sq. (vgl. ventulus): u. so face ventum, Plaut. Cas. 636. – Sprichw., in vento et rapida scribere oportet aqua, sich vergebliche Mühe machen, Catull. 70, 4: verba in ventos dare, in den Wind, vergeblich reden, Ov. am. 1, 6, 42: auch dicta dare ventis, Val. Flacc. 5, 21: ebenso ventis loqui in cassum, Amm. 15, 5, 8 u. 25, 9, 2: u. profundere verba ventis, Lucr. 4, 928 (931): cunctane in aequoreos abierunt irrita ventos? Ov. trist. 1, 8, 35. – dare verba et vela ventis, sein Versprechen-, sein Wort nicht halten, Ov. her. 2, 25. – ventis tradere rem, der Vergessenheit, Hor. carm. 1, 26, 3: ferre videre sua gaudia ventos, zu Wasser werden sehen, Verg. Aen. 10, 652: vento vivere, vom Winde leben, d.i. sehr kärglich sich behelfen, Cod. Iust. 5, 50, 2 extr. – B) übtr.: 1) die Blähung, nec ventos emittit (sc. venter), Colum. 6, 30, 8: venti per podicem frequentia, Cael. Aur. de signif. diaet. pass. 44. – 2) meton., ein sehr dünner, leichter Stoff, textilis, P. Syr. bei Petron. 55, 6. v. 15. – II) bildl., der Wind, a) als Sinnbild des günstigen od. ungünstigen Geschickes usw., venti secundi, Glück, günstiges Geschick, Cic.: alios vidi ventos, herannahenden Sturm = bevorstehendes Unglück, Cic. – vento aliquo in optimum quemque excitato, bei Erregung eines Sturmes, Cic. – b) für Erregungsmittel, omnes rumorum et contionum ventos colligere, Gerüchte, Cic. Clu. 77. – c) im Staate, quicumque venti erunt, wie die Winde wehen, d.i. wie die Umstände sein werden, Cic. ep. 12, 25, 5: Caesaris nunc venti valde sunt secundi, Cic. ad Att. 2, 1, 6: eorum ventorum, quos proposui, moderator quidam et quasi gubernator, sozusagen ein Obersteuermann, der die eben genannten günstigen Winde (= die Mittel, die Milo aufzubieten hat) gehörig zu benutzen weiß, Cic. ep. 2, 6, 4. – d) die Gunst, insofern sie ein Beförderungsmittel unserer Absichten wird, der eitle Beifall, verum omnes intellegimus in istis subscriptionibus ventum quendam popularem esse quaesitum, Volksgunst, Cic. Clu. 130. – e) vom nachteiligem Gerede, vento proicitur, Cael. in Cic. ep. 8, 8, 2.

    lateinisch-deutsches > ventus [1]

  • 12 quick-connect coupling

    deutsch: Schnellkupplung f
    español: acoplamiento de rápida conexión
    français: bridage rapide
    italiano: accoppiamento a inserimento rapido
    中文: 快速连接接头
    русский: быстродействующая муфта f

    Multilingual plastics terminology dictionary > quick-connect coupling

  • 13 acción

    ak'θǐɔn
    f
    1) Handlung f, Aktion f
    2) ( operación) Tätigkeit f, Operation f
    3) FIN Aktie f
    4) ( efecto) Wirkung f
    5) ( secuencia de eventos en una novela) LIT Handlungsablauf m, Handlung f

    ¿Dónde comienza la acción de esa novela? — Wo beginnt die Handlung dieses Romans?

    6) ( actividad) Aktion f, Tätigkeit f, Tat f

    Quiero un poco más de acción en mi vida. — Ich möchte etwas mehr Trubel in meinem Leben.

    7) ( actividad emocionante y exitante) Aufregung f, Spannung f, Action f

    Esta noche quiero tener un poco de acción. — Heute Nacht brauche ich ein bisschen Action.

    Practico boxeo porque me gusta la acción. — Ich boxe, weil ich gerne Action habe.

    8)

    Me gustan solo las películas de acción. — Mir gefallen nur Actionfilme.

    sustantivo femenino
    1. [efecto] Wirkung die
    2. [hecho] Tat die
    3. [argumento] Handlung die
    4. [actividad] Action die
    acción
    acción [agh'θjon]
    num1num (acto) también literatura Handlung femenino; política Aktion femenino; ¡acción! cinematografía Aufnahme!; un hombre de acción ein Mann der Tat; entrar en acción eingreifen; poner en acción in Betrieb setzen
    num2num (influencia) (Ein)wirkung femenino; acción recíproca Wechselwirkung femenino; de rápida acción rasch wirkend; de acción retardada (bomba) mit Zeitzünder
    num3num fuerzas armadas Gefecht neutro
    num4num finanzas Aktie femenino; acción común Stammaktie femenino; acción preferente Vorzugsaktie femenino
    num5num jurisdicción/derecho Klage femenino; acción por daños y perjuicios Schadenersatzklage femenino; acción popular Nebenklage femenino

    Diccionario Español-Alemán > acción

  • 14 carretera

    karrɛ'tera
    f
    carretera
    carretera [karre'tera]
    (Land)straße femenino, (Schnell)straße femenino; carretera de circunvalación/de salida Ring-/Ausfallstraße femenino

    Diccionario Español-Alemán > carretera

  • 15 corrida

    kɔ'rriđa
    f
    1) Lauf m
    2)
    corrida
    corrida [ko'rriða]
    num1num tauromaquia Stierkampf masculino, Corrida femenino
    num2num (carrera) Sprint masculino; en una corrida ganz schnell; decir algo de corrida (de memoria) etwas fließend aufsagen; (de forma rápida) etwas herunterrasseln
    num3num (de un líquido) Rinnen neutro
    num4num (vulgar: orgasmo) Orgasmus masculino

    Diccionario Español-Alemán > corrida

  • 16 rápido

    'rrapiđo
    adj
    rasch, schnell, flott
    ( femenino rápida) adjetivo
    1. [gen] schnell
    2. [tren] Schnell-
    ————————
    sustantivo masculino
    1. [tren] Schnellzug der
    2. (gen pl) [de río] Stromschnelle die
    ————————
    adverbio
    rápido1
    rápido1 ['rrapiðo]
    num1num (tren) Eilzug masculino
    num2num plural (de un río) Stromschnelle femenino
    ————————
    rápido2
    rápido2 , -a ['rrapiðo, -a]
    num1num (veloz) schnell
    num2num (breve) flüchtig
    num3num (corriente) reißend

    Diccionario Español-Alemán > rápido

  • 17 aura

    aura, ae, f. (αὔρα), der Hauch, I) im engern Sinne, der strömende Lufthauch, 1) im allg.: a) eig., das Wehen, die Strömung der Luft, der Luftzug, die wehende Luft, das Säuseln, aura fluminis, Liv.: aura matutina, Vitr., antelucana, Plin.: nocturnā aurā uti (v. Schiffen, die segeln), Caes.: aurā fluere mobilius, Sen.: deneget afflatus ventus et aura suos, Ov.: Plur., aurae fluminum et stagnorum, Luftzüge an usw., Cels.: semper aër spiritu aliquo movetur, frequentius tamen auras quam ventos habet, Plin. ep.: venti et aurae cient mare, Liv.: nunc omnes terrent aurae, erschreckt jedes Lüftchen, Verg. – bei Dichtern jeder (auch scharf wehende) Wind, petulans, Lucr.: rapida, Ov.: aurae vela vocant, Verg. – u. die Luft übh., aura mixta vapore, Lucr.: aurae aëris, Lucr. u. Mam. Claud., od. aurae aëriae, Lucr. u. Verg. – b) meton., Plur. aurae, wie Lüfte, α) für Höhe, Himmel, cursum per auras dirigere, Verg.: in auras attollere se od. assurgere, Verg.: ad auras tendere od. se agere, Verg.: erigere fluctus sub auras, Verg.: stat ferrea turris ad auras, ragt hoch in die Lüfte, Verg. – β) für Oberwelt, venire superas ad auras, Verg.: seque ipsum pondus in auras expulit (v. neugeborenen Kinde), ans Licht der Welt, Ov. – γ) für Tageslicht, Öffentlichkeit, ferre sub auras, bekannt machen, Verg.: reddere ad auras, herausgeben, Verg.: fugere auras, das
    ————
    Tageslicht meiden, Verg. – c) übtr., der leise, flüchtige, wirklich oder scheinbar günstige, lockende Hauch, das leise Anschlagen, das leise Zeichen, der leise Schimmer von usw., dum flavit velis aura secunda meis, Ov.: aura honoris, der sanfte, liebliche Hauch der Ehre (Ggstz. periculi tempestas), Cic.: rumoris, Cic.: voluntatis, Cic.: favoris popularis, Liv.: vulgi se venditare aurae, Ov.: levis aura spei obicitur, Liv.: dah. bes. häufig aura popularis, die unbestimmte, unzuverlässige Gunst des großen Haufens, Cic. u.a. (neben militaris favor, Liv. epit. 30): auch im Plur. aurae populares, Verg. Aen. 6, 817: u. bl. aura, Liv. 6, 11, 7. – 2) insbes., die atmosphärische Luft, die wir einatmen, auras vitales suscipere, Lucr., od. carpere, Verg.: auris vitalibus vesci, Lucr. u. Verg.: haurire auram communem, Quint.: captare naribus auras, schnaubend atmen, Verg. – übtr., libertatis auram captare, nach jeder Hoffnung von Freiheit haschen, Liv. – II) im weitern Sinne: 1) die Ausdünstung, der verbreitete Dunst, Geruch (vgl. Jacob Lucil. iun. Aetna 315. Bünem. Lact. 3, 17, 11), Lucr., Verg. u.a.: auram (Duft) bonam floris naribus ducere, Min. Fel. 38, 2. – 2) der Lichtglanz, Schimmer, auri, Verg. Aen. 6, 204. – 3) die Wärme des Sonnenlichtes, Varr. sat. Men. 139. – 4) das Echo, Prop. 1, 20, 50 u. s. – Arch. Genet. Sing. aurai, Verg. Aen. 6, 747.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aura

  • 18 decumbo

    dē-cumbo, cubuī, ere (de u. *cumbo), sich niederlegen, sich lagern, absol., si quem mater (die Mutterhenne) decumbens oppresserit, cubanti subtrahat, Col.: d. tenera in herba, Col. poët.: super lectum modicā culcitā, Suet.: in partem sanam, Cels.: decubuisse aliter, Cels. – Insbes.: a) zu Tische, ad cenam vocat; venio, decumbo, Plaut.: prior bibas, prior decumbas, Ter.: tertiā iam falce decubuit Ceres, Sen. poët. – b) zu Bette, v. Kranken, ubi lubido veniet nauseae eumque apprehendet, decumbat purgetque se, Cato r. r. 156, 4: apud Appios... aliquam multis diebus decumbo, Apul. apol. 72: dah. decubuisse, krank daniederliegen, familia decubuit, Sen. ep. 96, 1: ibi alvo mihi citā et accedente febri rapidā decubueram, Gell. 18, 10, 2: decubuit febribus, infolge von Fieberanfällen, Augustin. conf. 9, 11. – c) zum Beischlaf, in aureo lecto, Suet. Caes. 49, 3. – d) getroffen auf den Boden niedersinken, v. Gladiator = sich niederstrecken lassen, unterliegen, turpiter, Cic. Tusc. 2, 41: honeste, Cic. Phil. 3, 35. – e) als Untugend, v. Pflugstier, sich niederlegen, s ich legen, Col.: in sulco, Col.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > decumbo

  • 19 discursio

    discursio, ōnis, f. (discurro), I) das Auseinanderlaufen, Hinundherlaufen, als abstr. t. t., stellarum errantium, Chalcid. Tim. 84. – als milit. t. t., das Scharmützeln, Plänkeln, discursiones praedatoriae, Scharmützel, *Amm. 15, 4, 11. – II) das eilige Durchlaufen, -Durchreisen, discursione rapidā maturabant, sie beschleunigten ihren Marsch so sehr als möglich, Amm. 31, 9, 2: qui cursu publico huc illuc frequenti discursione mittantur, Firm. math. 3, 4, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > discursio

  • 20 torreo

    torreo, torruī, tōstum, ēre (vgl. altind. taršāyati, läßt dürsten, griech. τερσαίνω, trockne, ahd. dorrēn, verdorren), etwas dörren, braten, backen, rösten, sengen, versengen, I) eig., v. Feuer und von der Hitze, fruges, Verg.: manum, Liv.: exta in verubus, Verg.: carnem, Ov.: castaneas, Plin.: alqd in igne, Ov.: artus subiecto igni, Ov.: succensis ignibus torreri, Cic.: torreto me pro pane, backe, Plaut.: tostum libum, Ov.: polenta tosta, Ov.: hordeum tostum, Plin.: corpora ad ignes, erhitzen, heiß machen, Plin.: sol torrebat corpora Gallorum, Liv.: solis ardore torreri, Cic.: violento sole torreri (v. Afrika), Iustin.: pisces sole, Plin.: aristas sole, Verg.: uvam in tegulis, Plin.: torrentia agros sidera, Ov. – illa velim rapidā Vulcanus carmina flammā torreat, Tibull.: tosti alti stant parietes, Enn. fr.: tosti crines, versengte, Ov. – v. Fieber, torrentur febribus artus, Ov. – v. Durste, canis arenti torreat arva siti, Tibull. – v. der Liebesglut, entzünden, entflammen, si torrere iecur quaerisidoneum, Hor.: torret amor pectora, Ov.: me torret face mutuā (in Gegenliebe), Calais, Hor.: Nerienis coniugis amore tocreri, Mart. Cap.: v. der Sehnsucht, animus meus torretur ardentissimo desiderio tuo, Fronto. – II) übtr., v. der Kälte, brennen, frigore torret, Varro sat. Men. 161. – Spätlat. auch toreo, wov. tores, Apic. 4, 122.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > torreo

См. также в других словарях:

  • rapida — / rapida/ s.f. [femm. sost. dell agg. rapido ]. (geogr.) [anche al plur., tratto di un fiume in cui il deflusso dell acqua assume un moto piuttosto accelerato, a causa della maggiore inclinazione del fondo] ▶◀ ‖ cateratta …   Enciclopedia Italiana

  • rapida — 1rà·pi·da s.f. CO tratto di fiume in forte pendenza dove l acqua scorre rapidissima formando vortici e gorghi: rapide particolarmente pericolose {{line}} {{/line}} DATA: av. 1869. ETIMO: der. di rapido, cfr. fr. rapide. 2rà·pi·da s.f. TS ferr. →… …   Dizionario italiano

  • Rápida y mortal — The Quick and the Dead Título Rápida y mortal Ficha técnica Dirección Sam Raimi Guion Simon Moore Música …   Wikipedia Español

  • rapida — {{hw}}{{rapida}}{{/hw}}s. f. 1 Tratto del fiume con pendenza e corrente forti. 2 Nei treni, congegno per la frenatura d emergenza …   Enciclopedia di italiano

  • rapida — pl.f. rapide …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • rapida — s. f. (di fiume) cascata, cateratta, salto …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Publicidad de comida rápida — Saltar a navegación, búsqueda La publicidad de comida rápida es la promoción de comida rápida que se realiza a través de diferentes medios de comunicación. Las campañas publicitarias para la comida rápida no se regularizan tanto como para las de… …   Wikipedia Español

  • Comida rápida — El concepto comida rápida (del inglés conocido también como fast food) es un estilo de alimentación donde el alimento se prepara y sirve para consumir rápidamente en establecimientos especializados (generalmente callejeros) o a pie de calle.… …   Wikipedia Español

  • Lectura rápida — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar …   Wikipedia Español

  • Lancha rápida de ataque — S79 Wiesel, una lancha rápida de la Armada Alemana …   Wikipedia Español

  • Presentación visual serial rápida — Saltar a navegación, búsqueda Presentación Visual Serial Rápida (PVSR) es una técnica de presentación visual que muestra la información por fragmentos y de manera secuencial, aportando una relación entre la información mostrada y el… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»