-
1 rupiecie
rupie|cieмн. (ед. \rupiecieс ♂) старьё n, хлам ♂, рухлядь ž+* * *мн (ед rupieć м)старьё n, хлам m, ру́хлядь żSyn: -
2 kram
сущ.• лавочка* * *♂, Р. \kramu 1. ларёк, палатка ž;2. барахло ň, хлам;sprzątnij ten \kram убери (прибери) этот хлам;
3. перен. разг. беспорядок, шум; хлопоты lm.;narobić sobie \kramu наделать себе хлопот;
● jaki pan, taki \kram посл. каков поп, таков и приход; каковы сами, таковы и сани+1. stragan 2. rupiecie 3. zamęt, zamieszanie;
kłopot* * *м, Р kramu1) ларёк, пала́тка ż2) барахло́ n, хламsprzątnij ten kram — убери́ (прибери́) э́тот хлам
3) перен., разг. беспоря́док, шум; хло́поты lmnarobić sobie kramu — наде́лать себе́ хлопо́т
•Syn: -
3 skarb
сущ.• казначейство• клад• сокровище• сокровищница* * *1) (zbiór kosztowności) сокровище, клад2) skarb (kosztowny przedmiot) драгоценность3) skarb (państwa) казначейство, казна, финансы4) przen. skarb находкаpot. graty, rupiecie, sprzęty domowe разг. скарб* * *♂, Р. \skarbu 1. клад;znaleźć \skarb найти клад;
2. сокровище ň;\skarby kultury światowej сокровища мировой культуры;
3. финансы /от; казна ž przest;\skarb państwa государственное казначейство; ministerstwo \skarbu министерство финансов; ● za (żadne) \skarby (świata) ни за какие сокровища
* * *м, P skarbu1) кладznaleźć skarb — найти́ клад
2) сокро́вище nskarby kultury światowej — сокро́вища мирово́й культу́ры
3) фина́нсы lm; казна́ ż, przest.skarb państwa — госуда́рственное казначе́йство
ministerstwo skarbu — министе́рство фина́нсов
•- żadne skarby świata
См. также в других словарях:
rupieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. rupiećcia; lm D. rupiećeci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}częściej lm {{/stl 8}}{{stl 7}} stary, zniszczony bezużyteczny przedmiot; grat : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozbyć się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bambetle — blp, D. bambetleli pot. «o osobistych drobiazgach, pakunkach itp., manatki; także: rupiecie, starzyzna» Sterty niepotrzebnych bambetli. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
bebech — m III, D. a; lm M. y 1. posp. «brzuch» 2. tylko w lm, posp. «wnętrzności, kiszki; flaki» ◊ Ktoś dobry, poczciwy z bebechami «ktoś niezwykle dobry, poczciwy» ◊ Wypruwać z siebie bebechy «dawać z siebie wszystko, pracować ponad siły» ◊ Bebechy się… … Słownik języka polskiego
graciarnia — ż I, DCMs. graciarniani; lm D. graciarniani a. graciarniaarń «pomieszczenie na graty, rupiecie; pokój naładowany starymi, zniszczonymi sprzętami; rupieciarnia» … Słownik języka polskiego
klamot — m IV, D. a, Ms. klamotocie; lm M. y zwykle w lm, pot. «manatki, rupiecie, graty» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
rupieć — m I, D. rupiećecia; lm M. rupiećecie, D. rupiećeci «stary, zniszczony, bezużyteczny przedmiot; grat» Niepotrzebny rupieć. Szuflada pełna rupieci. Pokój zastawiony rupieciami. Wyrzucić rupiecie … Słownik języka polskiego
starzyzna — ż IV, CMs. starzyznayźnie, blm 1. «to, co jest stare, zniszczone, bezwartościowe; stare ubranie, stare przedmioty, rupiecie» Handlarz starzyzną. Sklep ze starzyzną. 2. «to, co jest niewspółczesne, przestarzałe, co jest przeżytkiem» Występować… … Słownik języka polskiego
zbędny — zbędnyni, zbędnyniejszy «zbyteczny, niepotrzebny, niekonieczny» Zbędne słowa. Zbędne przedmioty, rupiecie … Słownik języka polskiego
klamoty — manatki; łachy; ciuchy; rupiecie; graty … Słownik gwary warszawskiej
bezużyteczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bezużytecznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} nieprzydatny do czegoś, nienadający się do użytku; zbędny, niepotrzebny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezużyteczne stare ubranie. Wyrzucać bezużyteczne rupiecie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klamot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. klamotocie, zwykle w lm, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} stare, często niepotrzebne rzeczy, manatki, rupiecie, graty, manele : {{/stl 7}}{{stl 10}}Muszę pozbierać i przenieść te wszystkie klamoty. Ta szafa to… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
