-
1 fugitivus
fŭgĭtīvus, a, um, adj. [fugio], fleeing away, fugitive; usually subst.: fŭgĭtī-vus, i, m., a fugitive, runaway, deserter.I.Adj.: dicitur mihi tuus servus anagnostes fugitivus cum Vardaeis esse, runaway slave, Vat. ap. Cic. Fam. 5, 9, 2; so,(β).servus,
Sall. C. 56, 5; Just. 2, 5, 5 al.:(apes) fugitivae fiunt,
i. e. they fly away, Varr. R. R. 3, 16, 21:canis,
Plaut. Ps. 1, 3, 85:piscis,
Juv. 4, 50:lapis fugitivus appellatus,
Plin. 36, 15, 23, § 99:retraham ad me illud fugitivum argentum,
Ter. Heaut. 4, 2, 11:teque ipsum vitas fugitivus et erro,
Hor. S. 2, 7, 113.—With ab:(γ).neque tam fugitivi illi a dominis, quam tu ab jure et ab legibus,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 112.—With gen.:II.futurum te fugitivum rei familiaris statimque ad nos evolaturum,
Plin. Ep. 9, 28, 4:Jugurtha finium suorum regnique fugitivus,
Flor. 3, 1, 12:illius loci (columbae),
Plin. 18, 16, 41, § 142.—Subst.A.A runaway or fugitive slave: non fugitivost hic homo;B.conmeminit domi,
Plaut. Trin. 4, 3, 20:quis sit fugitivus, definit Orfilius: Fugitivus est, qui extra domini domum fugae causa, quo se a domino celaret, mansit. Caelius autem fugitivum esse ait eum, qui ea mente discedat, ne ad dominum redeat, etc.,
Dig. 21, 1, 17:vivebat cum fugitivis, cum facinorosis, cum barbaris,
Cic. Tusc. 5, 22, 63; id. Verr. 2, 3, 26, § 66; id. Phil. 11, 7, 16; Caes. B. C. 3, 19, 2; 3, 110, 4; Liv. 30, 43, 11; Quint. 7, 4, 14; Hor. S. 2, 5, 26; Gell. 11, 18, 14 al.—As a vituperative term:fur, fugitive, fraus populi, fraudulente, etc.,
Plaut. Ps. 1, 3, 131; Ter. Eun. 4, 4, 2; id. Phorm. 5, 7, 38. —In milit. lang., a runaway soldier, a deserter:ea res per fugitivos L. Aemilii hostibus nuntiatur,
Caes. B. G. 1, 23, 2; Sall. H. Fragm. 3, 67 Dietsch; cf.:tempus discernit emansorem a fugitivo,
Dig. 48, 19, 16, § 5. -
2 dēsertor
dēsertor ōris, m [desero], one who forsakes, a deserter: amicorum: communis utilitatis aut salutis.—In war, a runaway, deserter, Cs., L., Ta.— Poet.: Amoris, O.: Asiae, V.* * *deserter; one who abandons/forsakes (duty); fugitive; turncoat (L+S); runaway -
3 fugitīvus
fugitīvus adj. [2 FVG-], fleeing away, fugitive: servos, S.: piscis, Iu.: argentum, T.: fugitivus et erro, H.: a dominis.—As subst m., a runaway, fugitive slave, deserter: ea res per fugitivos hostibus nuntiatur, deserters, Cs.: fugitivorum insolentia.* * *Ifugitiva, fugitivum ADJIIfugitive; deserter; runaway slave -
4 stigma
stigma atis, n, στίγμα, a mark burned in, brand: stigmate dignus, Iu.* * *Imark hot tattooed on runaway slaves/criminals; reproduction of Christ's woundsIImark hot tattooed on runaway slaves/criminals; reproduction of Christ's wounds -
5 erifuga (heri-)
erifuga (heri-) ae, m [erus + 2 FVG-], a runaway: famuli, Ct. -
6 profugus
profugus adj. [pro+2 FVG-], that flees, fugitive, in flight: milites profugi discedunt, S.: domo, L.: currus, O.— Wandering, nomad: profugi Seythae, H.— Banished, exiled: Hannibal patriā, L.: Troiani, qui profugi incertis sedibus vagabantur, S.: fato, V.: classis, O.—As subst m., a fugitive, exile: profugo adfer opem, O.: regni, Ta.* * *profuga, profugum ADJfugitive; runaway; refugee -
7 defuga
runaway; deserter -
8 drapeta
-
9 fugitivus
fugitivedeserter, runaway slave. -
10 defuga
dēfŭga, ae, m. [defugio], a runaway, deserter (late Lat.), Cod. Theod. 12, 19, 3; Prud. steph. 1, 42. -
11 desertor
dēsertor, ōris, m. [id.], one who forsakes, abandons, deserts any one.—I.Prop.A.In gen.:B.amicorum (opp. conservator inimicorum),
Cic. Att. 8, 9, 3:communis utilitatis aut salutis,
id. Fin. 3, 19, 64.—Esp. freq.,Milit. t. t., a runaway, deserter (opp. transfuga, one who joins the enemy, Dig. 48, 16, 5, § 8), * Caes. B. G. 6, 23, 8 (with proditor, as in Tac. H. 1, 72); Liv. 3, 69, 7; 23, 18, 16; Tac. A. 1, 21; Vell. 2, 85; 119; Flor. 4, 2, 52; Suet. Caes. 68; Front. Strat. 4, 1, 29; Dig. 48, 16, 3 init. al. et saep.—2.Transf. beyond the milit. sphere, a deserter, one who abandons:II.Amoris,
Ov. H. 19, 157: Asiae, *Verg. A. 12, 15.—Trop.:usus corporis desertor animi,
a forsaker, Stat. Th. 8, 739. -
12 drapeta
drāpĕta, ae, m., = drapetês, a fugitive slave, runaway, Plaut. Curc. 2, 3, 11. -
13 erifuga
ĕrĭ-fŭga (less correctly, heri-), ae, m. (erus-fugio), a runaway, a slave who absconds from his master:erifugae Famuli,
Cat. 63, 51. -
14 fugax
fŭgax, ācis, adj. [fugio], apt to flee, flying swiftly, swift, fleet (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf. fugitivus).I.Lit.:II.fugaces Lyncas et cervos cohibentis arcu,
Hor. C. 4, 6, 33; so,caprea,
Verg. A. 10, 724:ferae,
id. ib. 9, 591:cervi,
id. G. 3, 539:mors et fugacem persequitur virum,
Hor. C. 3, 2, 14; cf.:comes atra (cura) premit sequiturque fugacem,
id. S. 2, 7, 115:Pholoe,
who flees from wooers, coy, id. C. 2, 5, 17:lympha,
id. ib. 2, 3, 12.— Comp.:ventis, volucrique fugacior aurā,
Ov. M. 13, 807.— Sup.:ignavissimus et fugacissimus hostis,
Liv. 5, 28, 8.—As a term of vituperation, of a slave:lurco, edax, furax, fugax,
runaway, Plaut. Pers. 3, 3, 16.—Trop.A.Fleeting, transitory: haec omnia quae habent speciem gloriae, contemne: brevia, fugacia, caduca existima; * Cic. Fam. 10, 12, 5:B.fugaces Labuntur anni,
Hor. C. 2, 14, 1: blanditiae, Plin. poët. Ep. 7, 4, 7.— Comp.:non aliud pomum fugacius,
that sooner spoils, Plin. 15, 12, 11, § 40.— Sup.:bona,
Sen. Ep. 74 med. —With gen., fleeing, shunning, avoiding a thing:sollicitaeque fugax ambitionis eram,
Ov. Tr. 4, 10, 38:fugax rerum,
id. ib. 3, 2, 9:fugacissimus gloriae,
Sen. Ben. 4, 32.—Hence, adv.: fŭgācĭ-ter, in fleeing; only comp.:utrum a se audacius an fugacius ab hostibus geratur bellum,
whether in prosecuting the war his own boldness or the enemy's disposition to flee was the greater, Liv. 28, 8, 3. -
15 fugitivarius
fŭgĭtīvārĭus, ii, m. [fugitivus].I.One employed to catch and bring back fugitive slaves, a slave-catcher, Flor. 3, 19, 7; Dig. 19, 5, 18.—B.Transf.: (cochleae) aquā finiendae, ne fugitivarius sit parandus, that they may not crawl away, Varr. [p. 789] R. R. 3, 14, 1.—II.A concealer of runaway slaves, Cod. Th. 10, 12, 1. -
16 inicio
īnĭcĭo (less correctly injĭcĭo, v. Brambach's Hilfsb. p. 19), jēci, jectum (endojacito for inicito, Leg. XII. Tab. ap. Fest. in struere, p. 313, a, Müll.:A.injexit for injecerit,
Plaut. Pers. 1, 2, 18), 3, v. a. [in-jacio].Lit., to throw, cast, or put in, on, or into:B.cum mea domus ardebat ignibus injectis,
Cic. Pis. 11, 26:ignem castris,
Liv. 40, 31, 9:ignes tectis,
id. 25, 39, 3:semen,
Plin. 18, 18, 48, § 173:opus flammis,
Quint. 6 praef. 3:foculo manum,
Liv. 2, 12, 13:vestem flammae,
Suet. Caes. 84; hence: inicere se, to throw or fling one ' s self anywhere:se in medios hostes ad perspicuam mortem,
Cic. Dom. 24, 64: se in ignem. Ter. And. 1, 1, 113:sese medium in agmen,
Verg. A. 2, 408:sese morti,
id. ib. 9, 553:se flammae,
Plin. 8, 40, 61, § 143.—To throw or put on or upon, to throw at or over any thing.— In gen.: pallium inice in me huc, Plaut. Truc. 2, 5, 26:C.eique laneum pallium injecit,
Cic. N. D. 3, 34, 83:togam ex integro,
Quint. 11, 3, 156:bracchia collo,
Ov. M. 3, 389; cf.:bracchia caelo,
i.e. to attack, id. ib. 1, 184:securim alicui,
Cic. Mur. 24, 48:pontem,
Liv. 26, 6, 2:eo super tigna sesquipedalia iniciunt,
Caes. B. C. 2, 10:taedas ad fastigia tectorum,
Val. Fl. 2, 235:manicas alicui,
Plaut. Capt. 3, 5, 1:catenas alicui,
Cic. Verr. 2, 5, 41, § 106; cf.:vincula alicui,
id. Fin. 3, 22, 76; Verg. E. 6, 19:frenos alicui,
Cic. Phil. 13, 9, 20:frena,
Hor. C. 4, 15, 11:spiranti pulvinum,
Suet. Calig. 12:cervicibus laqueum,
id. Vit. 17:injecti umeris capilli,
i. e. falling over her shoulders, Ov. M. 11, 770.—Esp.1.Inicere manum alicui, to lay one ' s hand on, to take hold of any one, in order to make him stand still, Petr. 115. —2.In a jurid. sense, to seize, take possession of, as one's property, without a previous judicial decision (which was permitted, e. g. to a master on meeting with his runaway slave;II.v. injectio): virgini venienti in forum minister decemviri manum injecit, servā suā natam appellans,
Liv. 3, 44, 6; so Dig. 18, 7, 9 al.—So too in summoning before a judge:ubi quadruplator quempiam injexit (injecerit) manum,
Plaut. Pers. 1, 2, 18; id. Truc. 4, 2, 49.—Trop.A.In gen., to bring into, inspire, infuse, occasion, cause:b.inicere tumultum civitati,
Cic. Cat. 3, 3, 7:alicui formidinem,
id. Verr. 2, 3, 28, § 68:spem,
id. Att. 3, 22, 1:terrorem mortis,
id. Fin. 5, 11, 31:religionem,
id. Caecin. 33, 97:scrupulum,
id. Clu. 28, 76:alicui mentem ut audeat,
id. Mil. 31, 84:alicui cogitationem de triumpho,
id. Att. 7, 3, 2:curam, ne,
Liv. 27, 4, 2:alacritatem et studium pugnandi exercitui,
Caes. B. G. 1, 46:metum alicui in pectus,
Plaut. Cas. 3, 3, 26:vultis hoc certamen uxoribus vestris inicere?
to give occasion for, Liv. 34, 4, 14:cunctationem,
to cause delay, id. 35, 25, 5:arma regnis, i. e. bellum inferre,
Stat. Th. 1, 241:frustrationem,
to produce deception, confusion, Plaut. Am. 3, 1, 15:alicui causam deliberandi,
to furnish, Cic. Caecin. 2, 4:plaga injecta petitioni,
given, Cic. Mur. 23, 48.—Of the mind, with se, to dwell upon, reflect on:B.in quam (magnitudinem regionum) se iniciens animus, etc.,
Cic. N. D. 1, 20, 54.—In partic.1.Manus inicere (acc. to I. B.), to seize upon, take possession of, exercise power over:2.animus sacer et aeternus est, et cui non possint inici manus,
Sen. Cons. ad Helv. 11 fin.:quieti ejus injeci manum,
I have torn him away from his repose, Plin. Ep. 10, 19, 2:injecere manum Parcae,
took possession of him, Verg. A. 10, 419.—Inicere, to throw out a hint, to mention, suggest:quia nuper injecit,
Cic. Quint. 21, 68: Bruto cum saepe injecissem de homoploiai, id. Att. 16, 5, 3: cum mihi in sermone injecisset, se velle, etc., Trebon. ap. Cic. Fam. 12, 16, 2:alicui nomen alicujus,
id. Dom. 6, 14. -
17 refuga
-
18 scribo
scrībo, psi, ptum, 3 ( perf. sync. scripsti, Plaut. As. 4, 1, 57: scripstis, Enn. ap. Non. 153, 28, or Trag. v. 239 Vahl.; inf. scripse, Aus. Sept. Sap. Lud. 1; cf. 2. dico init.), v. a. [root skrabh-, to dig; whence, Gr. graphô; Lat. scrobis, scrofa; cf. Germ. schreiben], prop., to scratch, grave, engrave with a sharp point; hence,I.In gen.A.Lit., to write, draw, or otherwise make lines, letters, figures, etc. (cf. scalpo):B.in libro cum scribuntur calamo litterae,
Plaut. Ps. 1, 5, 131; cf. id. Bacch. 4, 4, 76 sq.:litteras, tabellas,
id. Ps. 1, 1, 28:(littera M) etiamsi scribitur, tamen parum exprimitur,
Quint. 9, 4, 40; cf. id. 1, 7, 28:nostri praeceptores cervum servumque u et o litteris scripserunt,
id. 1, 7, 26; cf. id. 1, 7, 4; 1, 7, 20; 1, 7, 30; 12, 10, 28;12, 10, 30: terra in augurum libris scripta cum r uno,
Varr. L. L. 5, § 21 Müll.:hic carmen mediā scribe columnā,
Prop. 4 (5), 7, 83; cf.:scribitur vestris Cynthia corticibus,
id. 1, 18, 22; Ov. M. 9, 527; Luc. 2, 343:in aquā,
Cat. 68, 4; cf.also: fac lapis his scriptus stet super ossa notis: hic jacet, etc.,
Tib. 1, 3, 54 (but the better reading is inscriptis):scribere decore,
to write a good hand, Amm. 30, 9, 4:erat scriptum ipsius manu,
Cic. Cat. 3, 5, 10:suā manu scripsit,
Liv. 37, 10.—Of drawing, etc.:si quis fugitivo stigmata scripserit,
has branded a runaway, Quint. 7, 4, 14; cf.: charaxat ambas ungulis scribentibus genas, Prud. steph. 10, 557:totius vobis Frontem tabernae scipionibus scribam,
Cat. 37, 10:(Diodotus Stoicus) geometriae munus tuebatur, verbis praecipiens discentibus, unde, quo quamque lineam scriberent,
Cic. Tusc. 5, 39, 113:ut formam (porticus) secundum rationem loci scribas,
draw, design, Plin. Ep. 9, 39, 5; Stat. S. 1, 3, 9:quae Attalicis variata per artem Aulaeis scribuntur acu,
i. e. are embroidered, Sil. 14, 660:scripto radiat Germanicus auro, i. e. sculpto,
Juv. 6, 205; cf. Mart. 11, 5, 3.—Trop.: memor essem? etiam nunc mihi Scripta illa dicta sunt in animo Chrysidis De Glycerio, graven, imprinted (syn.:II.inscripta, insculpta),
Ter. And. 1, 5, 48:arva sanguineo scribit rutilantia gyro,
Stat. Th. 11, 514.—In partic., with the accessory idea of intellectual action, of written composition of every kind, to write, write down, compose, describe, depict; to draw up, communicate, announce in writing (syn.: compono, perscribo).(α).With acc.:(β).quoniam de re publicā multa quaesierint et scripserint,
Cic. Rep. 1, 7, 12:Cn. Aufidius praetorius (caecus) Graecam scribebat historiam,
id. Tusc. 5, 38, 112; so,historiam,
id. de Or. 2, 12, 51; id. Brut. 75, 262:bellum,
Liv. 21, 1:res gestas,
Hor. A. P. 74; id. Ep. 1, 3, 7 al.:librum de rebus rusticis,
Cic. Sen. 15, 54:scripsi etiam versibus tres libros de temporibus meis,
id. Fam. 1, 9, 23:in Catone Majore, qui est scriptus ad te de senectute,
id. Lael. 1, 4:carmen in aliquem,
id. de Or. 2, 86, 352:Furius defensionem causae suae scripsit,
id. Verr. 2, 5, 43, § 112; cf. Quint. 2, 15, 29:libellos,
Ov. Tr. 5, 12, 61; id. P. 4, 13, 19:notas,
id. ib. 3, 2, 90:Diphilus Hanc (fabulam) Graece scripsit,
Plaut. Cas. prol. 33; Ter. Heaut. prol. 43; id. Hec. prol. 6 (cf. also infra, d):versus,
Lucr. 1, 24; Hor. S. 1, 9, 23; 1, 10, 60:carmina,
id. ib. 2, 5, 74; id. Ep. 1, 19, 3:poëmata,
id. ib. 2, 2, 66 et saep.; cf.: scripsere alii rem Versibus, Enn. ap. Cic. Brut. 19, 76 (Ann. v. 221 Vahl.):formam et situm agri alicui,
to describe, Hor. Ep. 1, 16, 4 et saep.—Of written communications, letters, etc.:epistulis tuis perdiligenter scriptis,
Cic. Att. 1, 11, 1; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 1:haec scripsi properans,
Cic. Att. 2, 19, 5:litteras, quas ad Pompeium scripsi, tibi misi,
id. ib. 3, 9, 3:litterae extemplo Romam scriptae,
Liv. 41, 16:plura ad te scribam, si, etc.,
Cic. Att. 11, 10, 3:scriberem ad te de hoc plura, si Romae esses,
id. ib. 6, 4, 11:haec ad te scripsi verbosius,
id. Fam. 7, 3, 5:scriptā jam epistulā superiore,
id. ib. 1, 9, 26:non quo haberem, quod tibi scriberem,
id. Att. 4, 4, a:epistulam,
Plin. Ep. 7, 9, 8 et saep.:scribere salutem,
to send a greeting, Plaut. Bacch. 4, 9, 77; cf.:laudes atque gratias populo Romano,
Gell. 3, 8, 5.—With a personal object:nullos habeo scriptos (homines), memini tamen,
written down, Plaut. Mil. 1, 1, 48:per eum Marium, quem scripsissem,
Cic. Att. 12, 49, 1: quis Martem digne scripserit aut...Merionem aut...Tydiden? who could depict, represent, etc., Hor. C. 1, 6, 14; id. S. 2, 1, 16; cf. in the pass.:scriberis Vario fortis et hostium Victor,
id. C. 1, 6, 1.—With two acc.: cum auctor pugnae se A. Cornelium Cossum consulem scripserit, subscribed himself, declared himself in the inscription to be, Liv. 4, 20, 11.—With object-clause:(γ).in foribus scribat occupatum esse se,
Plaut. As. 4, 1, 15:ut Africanum avum meum scribit Cato solitum esse dicere,
Cic. Rep. 1, 17, 27; id. Att. 1, 8, 1; cf.:Romae quod scribis sileri, ita putabam,
id. ib. 2, 13, 2:quod ad te scripseram me in Epiro futurum,
id. ib. 3, 13, 1:Graeceius ad me scripsit, C. Cassium sibi scripsisse, homines comparari, qui, etc.,
id. ib. 15, 8, 2:Cicero quodam loco scribit, id esse optimum, etc.,
Quint. 11, 1, 92:post paulo scribit, sibi millia quinque Esse domi chlamydum,
Hor. Ep. 1, 6, 43 et saep.—In pass., with nom. or acc.:eadem haec avis scribitur conchis se solere complere, etc.,
Cic. N. D. 2, 49, 125: scribitur nobis, magnam veteranorum multitudinem Romam convenisse jam, etc., Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 2, 1:scriptum est item, quaesivisse (Socratem), quid esset,
Cic. Div. 1, 54, 123.—With rel.-clause:(δ).nec scribis, quam ad diem te exspectemus,
Cic. Att. 3, 7, 1:scribe aliquando ad nos, quid agas,
id. Fam. 7, 12, 2:ad me Valerius scripsit... quem ad modum ducta esses, etc.,
id. ib. 14, 2, 2.—Absol.:B.quo (Platone) nemo in scribendo praestantior fuit,
Cic. Rep. 2, 11, 21; cf. id. ib. 3, 8, 13:Demophilus scripsit, Marcus vortit barbare,
Plaut. As. prol. 11; id. Trin. prol. 19:poëta quom primum ad scribendum animum appulit,
Ter. And. prol. 1; id. Heaut. prol. 7:sumite materiem vestris, qui scribitis, aequam Viribus,
Hor. A. P. 38:sic raro scribis, ut toto non quater anno Membranam poscas,
id. S. 2, 3, 1 et saep.:Samiae, ut ibi (i. e. in oratione) scribit Laelius, capedines,
Cic. Rep. 6, 2, 11; cf. id. ib. 1, 16, 25:ut, quemadmodum scribit ille, cottidiano, etc.,
id. ib. 6, 2, 8:denique non video de tot scribentibus unum,
Ov. Tr. 2, 495.—So freq. of written communications, letters; usually with ad aliquem (less freq. alicui) or de aliquā re:tv si, ut scribis, Kal. Jun. Romā profectus es, etc.,
Cic. Att. 3, 9, 3:ego te, ut scribis, cito videbo,
id. ib. 3, 27:nihil habeo, quod ad te scribam, scribo tamen, non ut te delectem, etc.,
id. ib. 14, 12, 3:senatusconsultum si erit factum, scribes ad me,
id. ib. 5, 4, 2; cf.:scripsi etiam ad Camillum, ad Lamiam,
id. ib. 5, 8, 3:in quā (epistulā) de agro Campano scribis,
id. ib. 2, 16, 11:ut nuper me scis scripsisse ad te de Varronis erga me officio, etc.,
id. ib. 2, 25, 1; cf.:Hermae tui Pentelici, de quibus ad me scripsisti,
id. ib. 1, 8, 2; 1, 9, 2 et saep.— With ut, ne, etc.:velim domum ad te scribas, ut mihi tui libri pateant,
Cic. Att. 4, 14, 1:ad me scriberet, ut in Italiam quam primum venirem,
id. ib. 11, 7, 2; 5, 11, 6.— With dat.:consules Fulvio, ut ex Falisco, Postumio, ut ex Vaticano exercitum ad Clusium admoveant, scribunt,
Liv. 10, 27; 42, 27; Tac. A. 1, 29.—With ne:Scipioni scribendum, ne bellum remitteret,
Liv. 30, 23.—With simple subj.:scribit Labieno, si rei publicae commodo facere posset, cum legione ad fines Nerviorum veniat,
Caes. B. G. 5, 46 fin. —In Tac. also, with inf.:scribitur tetrarchis ac regibus, jussis Corbulonis obsequi,
Tac. A. 15, 25 fin. —In eccl. Lat. as a formula of quotation from the Scriptures:scriptum est,
i. e. it is said in Holy Writ, Vulg. Matt. 4, 4; id. Luc. 19, 46; id. Rom. 11, 8 et saep.—Publicists', milit., jurid., and business t. t., of written plans, drafts, and other writings of various import.1.Publicists' t. t., to draw up, draught a law, decree, treaty, etc.:2.quod proditum memoria est, X. viros, qui leges scripserint, etc.,
Cic. Rep. 2, 31, 54; so,leges,
id. ib. 2, 36, 61; 2, 10, 18; id. Rosc. Am. 25, 70; id. de Or. 1, 19, 86; id. Inv. 1, 38, 68 al.; cf.in a transf. signif.: cui non apparet, inopiam et miseriam civitatis istam legem scripsisse, etc.,
Liv. 34, 6 fin.; and:testamentum, quod pietas, fides, pudor scripsit,
Plin. Ep. 8, 18, 7:haec senatusconsulta non ignoro ab amicissimis ejus, cujus de honore agitur, scribi solere,
Cic. Fam. 15, 6, 2.—So very freq.: senatusconsulto scribendo, or simply scribendo adesse, or also, ad scribendum esse, to witness the drawing up of a decree of the Senate; to subscribe it: erat nobis dictum, te existimare, alicui senatusconsulto, quod contra dignitatem tuam fieret, scribendo Lamiam [p. 1648] affuisse, qui omnino consulibus illis numquam fuit ad scribendum, Cic. Fam. 12, 29, 2 Orell. N. cr.; cf.: senatusconsulta scribuntur apud familiarem meum (i. e. Caesarem). Et quidem cum in mentem venit (Caesari), ponor ad scribendum (i. e. he adds my signature to it), id. ib. 9, 15, 4:quod me esse ad scribendum vides,
id. Att. 1, 19, 9; id. Fam. 9, 15, 3: S. C. auctoritas. Pridie Kal. Octob. in aede Apollinis scrib. affuerunt L. Domitius, etc., an official formula ap. Cic. Fam. 8, 8, 5 sq. (v. assum):Boeotorum gentem numquam ad scribendum amicitiae foedus adduci potuisse,
to make, enter into, conclude, Liv. 42, 12.—Milit. t. t.: scribere milites (legiones, supplementum, etc.), to enlist, enroll, levy:b.milites,
Sall. J. 43, 3:legiones,
id. C. 32, 1:exercitui supplementum,
id. J. 39, 2:supplementum legionibus,
Cic. Fam. 3, 3, 1; Liv. 8, 8:exercitum,
id. 4, 43; 9, 8; 9, 19:equites,
id. 10, 25; 21, 40; 35, 20:socios navales,
id. 37, 2; so, too: sex milia colonorum Albam in Aequos, to enroll for the purpose of sending, to send, id. 10, 1:socios scribere in urbem,
id. 4, 11, 4.—Poet., transf.:3.scribe tui gregis hunc,
enroll him among your retinue, Hor. Ep. 1, 9, 13.—Jurid. and business t. t.: dicam scribere (alicui), like dikên graphein tini, to bring an action in writing against any one (v. dica); of a lawyer, to draw up legal instruments (complaints or charges, contracts, wills, etc.):A.Servius hanc urbanam militiam respondendi, scribendi, cavendi secutus est,
Cic. Mur. 9, 19; id. Fam. 7, 14 Manut.; cf. id. Leg. 1, 4, 14:omnia testamenta tu scribes unus,
id. de Or. 2, 6, 24; Dig. 28, 2, 25.—Hence, transf., with a personal object: aliquem heredem, to appoint or designate any one as heir:testamentum palam fecerat et illum heredem et me scripserat,
Cic. Mil. 18, 48; cf.:in testamento Ptolemaei patris heredes erant scripti, etc.,
Caes. B. C. 3, 108:quem Micipsa testamento secundum heredem scripsit,
Sall. J. 65, 1; Auct. B. Alex. 33; Plin. Pan. 43, 1 sq.; Tac. A. 14, 31; Hor. S. 2, 5, 48; Juv. 3, 161; 9, 87:aliquem coheredem,
Tac. Agr. 43 fin.:aliquem exheredem,
to disinherit any one by will, Dig. 37, 4, 8, §§1 and 6: aliquem tutorem liberis suis,
to appoint as guardian by will, Cic. Clu. 14, 41:libertatem servo,
to bequeath to a slave his freedom, Dig. 29, 2, 71.—Of contracts, notes, drafts, etc.:pulchre scripsti: scitum syngraphum!
Plaut. As. 4, 1, 57: nummos, usuras, etc. (alicui), to give a note or bond for:scribit nummos,
id. ib. 2, 4, 34:sibi creditam pecuniam,
Dig. 26, 7, 9, § 7:genero usuras praestandas quasi ex dotis promissione,
ib. 4, 4, 17:lecta est cautio hujusmodi: Lutius Titius scripsi, me accepisse a Publio Maevio quindecim mutua numerata mihi de domo, etc.,
ib. 12, 1, 40: scribe decem (tabulas) a Nerio, give ten notes or bonds drawn up by the usurer Nerius, Hor. S. 2, 3, 69. scriptos expendere nummos, v. l. ap. Hor. Ep. 2, 1, 105 (Hold. cautos); cf. rescribo.—Hence, scriptum, i, n., something written, viz.,(Acc. to I.) A line; so only: duodecim scripta, a game played with colored stones (calculi) on a draught-board marked into spaces by twelve oblique lines: tibi concedo, quod in duodecim scriptis olim, ut calculum reducas, si te alicujus dati poenitet, Cic. Fragm. ap. Non. 170, 30; cf.:B.in lusu duodecim scriptorum cum prior calculum promovisset essetque victus, etc.,
Quint. 11, 2, 38;v. also scriptula, and Becker, Gall. 3, pp. 261 and 264 sq.: duodecim scriptis ludere,
Cic. de Or. 1, 50, 217.—(Acc. to II.) A written composition, writing, treatise, book, work, etc. (most freq. in plur.):2.ex scripto et sententiā controversia nascitur cum videtur scriptoris voluntas cum scripto ipso dissentire,
the writing, the written expression, Auct. Her. 1, 11, 19:incredibile dictu est, quam multi Graeci de harum valvarum pulchritudine scriptum reliquerunt,
have left something written concerning it, speak of it in their writings, Cic. Verr. 2, 4, 56, § 124; so Quint. 6, 1, 7; cf. in plur., Cic. Rep. 1, 22, 36:quod a Democrito et Platone in scriptis relictum esse dicunt,
id. de Or. 2, 46, 194:utinam exstarent illa carmina, quae multis saeculis ante suam aetatem in epulis esse cantata, in Originibus scriptum reliquit Cato!
id. Brut. 19, 75: ut ipsis scriptis non ea mandaremus, id. Off. 2, 1, 3:in quo libro scriptum hoc invenitur,
Quint. 1, 1, 15:Hortensius erat memoriā tantā, ut quae secum commentatus esset, ea sine scripto verbis eisdem redderet, quibus cogitavisset,
without notes, Cic. Brut. 88, 301; cf. on the contrary: de scripto dicere, to speak or read from a written paper:recitetur oratio, quae propter rei magnitudinem dicta de scripto est,
id. Planc. 30, 74; id. Phil. 10, 2, 5; id. Brut. 12, 46; id. Att. 4, 3, 3; id. Fam. 10, 13, 1:laudavit pater scripto meo,
in a speech composed by me, id. Q. Fr. 3, 8, 5:adire aliquem scripto,
Tac. H. 4, 39:cum eorum inventis scriptisque se oblectent,
writings, Cic. Rep. 1, 17, 28:ardeo cupiditate...nomen ut nostrum scriptis illustretur et celebretur tuis,
id. Fam. 5, 12, 1:scripta recitare,
Hor. S. 1, 4, 75:nosmet Lucili scripta legentes,
id. ib. 1, 10, 56:Graecorum Scripta optima,
id. Ep. 2, 1, 29:si non accipiet scriptum,
Ov. A. A. 1, 469:debueram scripto certior esse tuo,
id. H. 6, 4.—(Acc. to II. B. 1.) Scriptum legis, and simply scriptum, a written ordinance, a law:quam tu mihi ex ordine recita de legis scripto populi Romani auctionem,
Cic. Agr. 2, 18, 48:(Crassus) ita multa tum contra scriptum pro aequo et bono dixit, ut, etc.,
id. Brut. 39, 145; cf. id. Inv. 2, 46, 135; 2, 47, 138; cf.:(senatus) scripto illo istius sententiam dicere vetabatur,
rescript, id. Dom. 26, 69.
См. также в других словарях:
Runaway — may refer to: * Runaway youth, a youth who has left home without permission * Feedback runaway, a system under positive feedback which becomes uncontrollable * Thermal runaway, when an increase in temperature leads to changes that cause further… … Wikipedia
Runaway — Runaway: Runaway музыкант, исполнитель. Runaway игры в жанре квест: Runaway: A Road Adventure Runaway 2: The Dream of The Turtle Runaway 3: A Twist of Fate Runaway поп песня Дела Шеннона. Runaway поп песня Аврил Лавин.… … Википедия
runaway — run‧a‧way [ˈrʌnəweɪ] adjective 1. runaway costs/prices/ inflation etc ECONOMICS costs, prices etc that are increasing uncontrollably: • the runaway costs of workers compensation • Bolivia was experiencing runaway inflation and foreign debt. 2.… … Financial and business terms
Runaway 2 — – The Dream of the Turtle Entwickler … Deutsch Wikipedia
runaway — [run′ə wā΄] n. 1. a person, animal, etc. that is running away or has run away; specif., a) a fugitive or deserter b) a horse, team of horses, etc. that has broken loose from control of the rider or driver 2. the act of running away 3. a runaway… … English World dictionary
Runaway — steht für Runaway (1984), ein Science Fiction Film ein Song von Del Shannon Siehe auch: Runaway: A Road Adventure, ein Computerspiel Runaway Breakdown, ein elektrophysikalischer Effekt Thermal Runaway, siehe Thermisches Durchgehen, eine chemische … Deutsch Wikipedia
Runaway 2 — Runaway 2: The Dream of the Turtle Runaway 2 : The Dream of the Turtle Éditeur Focus Home Interactive Développeur Pendulo Studios Date de sortie Windows 17 novembre 2006 (France) Nintendo DS 30 novembre 2007 (France) … Wikipédia en Français
Runaway — Saltar a navegación, búsqueda Runaway (en inglés: huir/fugitivo ) puede referirse a: Contenido 1 Álbumes musicales 2 Canciones 3 Películas 4 … Wikipedia Español
Runaway — Run a*way , a. 1. Running away; fleeing from danger, duty, restraint, etc.; as, runaway soldiers; a runaway horse. [1913 Webster] 2. Accomplished by running away or elopement, or during flight; as, a runaway marriage. [1913 Webster] [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Runaway — Run a*way , n. 1. One who, or that which, flees from danger, duty, restraint, etc.; a fugitive. [1913 Webster] Thou runaway, thou coward, art thou fled? Shak. [1913 Webster] 2. The act of running away, esp. of a horse or teams; as, there was a… … The Collaborative International Dictionary of English
runaway — [adj] out of control delinquent, disorderly, escaped, fleeing, fugitive, loose, out of hand*, running, uncontrolled, wild; concept 401 Ant. controlled, stable, staying, steady runaway [n] person who is trying to escape absconder, delinquent,… … New thesaurus