-
21 dis-currō
dis-currō currī and cucurrī, cursus, ere, to run different ways, run to and fro, run about, wander, roam: in muris armata civitas, Cs.: deus in montibus altis, O.: circa vias, L.: per omnīs silvas, O.: Olli discurrēre pares, V.: ad rapiendas virgines, L.: in muros discurritur, V.: ad suffragium ferendum, L.: praedatum Romam, L.: (Nilus) septem discurrit in ora, V.: fama totā urbe discurrit, Cu. -
22 fugiō
fugiō fūgī, — (P. fut. fugitūrus, O., Cu.), ere [2 FVG-], to flee, fly, take flight, run away, make off: e conspectu ilico, T.: ego fugio, am off, T.: cum magnā pecuniā: a Troiā: oppido, Cs.: e manibus: ex proelio: longe, H.: Nec furtum feci nec fugi, run away (of a slave), H.—Prov.: Ita fugias ne praeter casam, beyond shelter, i. e. too far, T.—With acc: qui currebat fugiens hostem, H.: me inermem, H.: ovīs fugiat lupus, V.— To become a fugitive, leave the country, go into exile: ex patriā, N.: A patriā, O.: in exilium, Iu.— With acc: patriam, V.: Teucer Salamina Cum fugeret, H.— To pass quickly, speed, hasten, flee away: fugiens per gramina rivus, V.: sitiens fugientia captat Flumina, H.: fugiunt dies, O.: fugit inreparabile tempus, V.— To vanish, disappear, pass away, perish: e pratis pruina fugit, O.: fugiunt nubes, H.: Fugerat ore color, O.: memoriane fugerit in annalibus digerendis, an, etc., L.— To flee from, avoid, shun: conventūs hominum, Cs.: hunc iudicem: neminem, L.: Vesanum poëtam, H.: urbem, H.: vina, O.— To flee from, avoid, get away from, escape: Acheronta, H.: Cuncta manūs fugient heredis, H.: Se, H.: nullum caput Proserpina fugit, spared, H.—Fig., to flee, avoid, shun: ab omni, quod abhorret, etc.: Hoc facito, hoc fugito, T.: conspectum multitudinis, Cs.: laborem, V.: maioris opprobria culpae, H.: iudicium senatūs, L.: simili inscientiā mors fugitur: quod si curam fugimus, virtus fugienda est: esse fugiendam satietatam.—With inf, to avoid, omit, forbear, beware: turpiter facere: Quid sit futurum cras, fuge quaerere, H.: huic triumphum decorare fugiendum fuit.— To escape, get away from, elude, forsake: ut (animus) fugiat aciem: quos haud ulla viros vigilantia fugit, V.: vox Moerim fugit, V.— To escape, escape the notice of, be unobserved by, be unknown to: vidit id, quod fugit Lycurgum: quem res nulla fugeret: non fugisset hoc Graecos homines, si, etc.: huius viri scientiam: fūgit me ad te antea scribere, I forgot: illud te non arbitror fugere, quin, etc.* * *fugere, fugi, fugitus Vflee, fly, run away; avoid, shun; go into exile -
23 lūxuriō
lūxuriō āvī, ātus, āre [luxuria], to be rank, be luxuriant, abound to excess: Luxuriat sanguine humus, O.: Ut seges in pingui luxuriabit humo, O.— To wanton, sport, skip, bound, frisk: (equus) Luxurians, V.: serpens Luxuriare solet, O.— To abound in: luxuriat toris pectus, V.: Deliciis novis, O.— To swell, enlarge, grow rapidly: Membra luxuriant, O.—Fig., of style, to be luxuriant, run riot: Luxuriantia compescet, H.— To be wanton, indulge to excess, revel, run riot, be dissolute: ne luxuriarent otio animi, L.: libertate, Cu.* * *luxuriare, luxuriavi, luxuriatus V INTRANSgrow luxuriantly/rank; luxuriate; frisk/gambol; revel/run riot; indulge oneself -
24 re-fugiō
re-fugiō fūgī, —, ere, to flee back, flee for safety, run from, run away, flee, escape, take refuge, avoid, shun: qui refugerant, the refugees, Cs.: subsidia armatorum simulato pavore refugerunt, took to flight, L.: Audiit sonum, et tremefacta refugit, V.: ex castris in montem, Cs.: ex cursu ad Philippum, L.: admissis equis ad suos refugerunt, Cs.: in maiorem arcem, took refuge, L.: Syracusas: impetum Antiochi ceterorumque tela: non modo id refugisti, avoided: Attollentem iras (anguem), V.: (Cupido) refugit te, H.: nec Polyhymnia refugit tendere barbiton, refuses, H.: nec te (amnis) transire refugi, O.—Of things, to shrink back, flee, move away, turn back: refugiat timido sanguen, Enn. ap. C.: (sol) ubi medio refugerit orbe, shrinks from sight, V.: refugere oculi, C. poët.: quo pridie refugisset (mare), Cu.—Of places, to run back, fall back, recede: refugit ab litore templum, V.: ex oculis visa refugit humus, vanishes, O.—Fig., to flee, turn away, be averse, avoid, shun: animus meminisse horret luctuque refugit, has avoided the recollection because of grief, V.: refugit animus eaque dicere reformidat: ne recordatione mei casūs a consiliis fortibus refugiatis: a dicendo: Foeda ministeria, V.: iurgia, H.: opus, O. -
25 ruō
ruō uī, ātus (P. fut. ruitūrus), ere [1 RV-], to fall with violence, rush down, fall down, tumble down, go to ruin: caedebant pariter pariterque ruebant Victores victique, V.: ruere illa non possunt: tecta, tumble down, L.: Templa deum, H.: murus latius quam caederetur, L.: alta a culmine Troia, V.: ruit arduus aether, rain falls in torrents, V.: caelum in se, L.: ruit imbriferum ver, i. e. is ending, V.—Prov.: quid si nunc caelum ruat? i. e. what if the impossible happens? T.— To hasten, hurry, run, rush: id ne ferae quidem faciunt, ut ita ruant itaque turbent: (Pompeium) ruere nuntiant: Huc omnis turba ruebat, V.: ultro ruere ac se morti offerre, Ta.: in aquam, L.: in volnera ac tela, L.: ruebant laxatis habenis aurigae, Cu.: de montibus amnes, V.: per apertos flumina campos, O.: Nox ruit, i. e. hastens on, V.: antrum, Unde ruunt totidem voces, break forth, V.— To cause to fall, cast down, dash down, hurl to the ground, prostrate: Ceteros ruerem, agerem, T.: cumulos ruit harenae, levels, V.— To cast up, turn up, throw up, rake up: (mare) a sedibus (venti), V.: cinerem focis, V.: unde Divitias aerisque ruam acervos, H.—Fig., to fall, fail, sink, be ruined: ruere illam rem p.: sive ruet sive eriget rem p.— To rush, dash, hurry, hasten, run: ad interitum: pati reum ruere, L.: crudelitatis odio in crudelitatem, L.: In sua fata, O.: omnia fatis In peius, V.: Quo quo scelesti ruitis? H.: ut ferme fugiendo in media fata ruitur, L.* * *ruere, rui, rutus Vdestroy, ruin, overthrow; rush on, run; fall; charge (in + ACC); be ruined -
26 silvēscō
silvēscō —, —, ere, inch. [silva], to grow wild, run wild: (vitis) ne silvescat sarmentis.* * *silvescere, -, - V INTRANSrun wild (of a vine), run to wood -
27 succurrō (sub-c-)
succurrō (sub-c-) currī, cursus, ere, to run under, run to help, hasten to the aid of, help, aid, assist, succor: laborantibus: adflictis semper, N.: confidere munitionibus oppidi, si celeriter succurratur, Cs.: Paratae lites: succurrendumst, T.—To heal, cure, remedy, relieve: infamiae communi: hic tantis malis haec subsidia succurrebant, quo minus, etc., Cs.: cuius adversae fortunae velit succursum, L.—Fig., to run to meet: licet undique omnes mihi terrores impendeant, succurram atque subibo, will encounter (them).—To come to mind, occur, suggest itself: ut quidque succurrit, libet scribere: non dubito, legentibus illud quoque succursurum, quod, etc., L.: Sed mihi succurrit, numen non esse severum, O. -
28 circumcurso
circumcursare, circumcursavi, circumcursatus Vrun about; run round (of person); run about (of things), revolve -
29 percurro
Ipercurrere, percucurri, percurrus VIIpercurrere, percucurri, percursus VIIIpercurrere, percurri, percursus V -
30 procurro
Iprocurrere, procucurri, procursus Vrun out ahead, run forward, advance; jut outIIprocurrere, procurri, procursus Vrun out ahead; jut out -
31 curro
curro, cŭcurri (old form cĕcurri, acc. to Gell. 7, 9, 14: curri, Varr. Imp. ap. Front. Ep. 2 Mai; Tert. Fug. in Pers. 12; Arn. 4, 4), cursum, 3, v. n. [kindr. with celer, coruscus], to run, to move quickly (on foot, on a horse, ship, etc.), to hasten, fly (very freq. in every period and species of composition).I.Lit.A.Of living beings:(β).si ingrederis curre, si curris advola,
Cic. Att. 2, 23, 3:propere,
Ter. Ad. 3, 2, 56:per vias,
Plaut. Poen. 3, 1, 24:per totum conclave pavidi,
Hor. S. 2, 6, 113:circum loculos,
id. ib. 2, 3, 147:subsidio,
Cic. Att. 12, 3, 2; Prop. 2 (3), 26, 17 al.:in nostros toros,
id. 3, 20 (4, 19), 10 et saep.:ad villam praecipitanter,
Lucr. 3, 1063:per omne mare nautae,
Hor. S. 1, 1, 30:trans mare,
id. Ep. 1, 11, 27:extremos ad Indos mercator,
id. ib. 1, 1, 45; cf.:injecto ter pulvere curras (nauta),
id. C. 1, 28, 36 al.:sed neque currentem se nec cognoscit euntem,
his former strength, Verg. A. 12, 903:ad vocem praeceps amensque cucurri,
Ov. M. 7, 844.—With acc. of distance:uno die MCCCV. stadia,
Plin. 7, 20, 20, § 84; cf.in a figure: eosdem cursus,
Cic. Agr. 2, 17, 44; cf. b infra.— Poet., of flight:medio ut limite curras, Icare, moneo,
Ov. M. 8, 203.—With inf.:quis illam (dextram) osculari non curreret?
Val. Max. 5, 1, ext. 1.— Impers.:ad me curritur,
Ter. Heaut. prol. 44:curritur ad praetorium,
Cic. Verr. 2, 5, 35, § 92:quo curratur celeriter,
Plaut. Poen. 3, 1, 30 al. —Rarely with the homogeneous objects iter, stadium, campus, etc.:b.qui stadium currit,
who runs a race, Cic. Off. 3, 10, 42:currimus aequor,
Verg. A. 3, 191; 5, 235 (cf. id. ib. 5, 862).—Hence pass.: unde et campus curritur et mare navigatur, Auct. ap. Quint. 1, 4, 28.—Prov.: currentem incitare or instigare, etc., to spur a willing horse, i. e. to urge one who needs no urging, Cic. Phil. 3, 8, 19; id. Fam. 15, 15, 3; id. ad Q. Fr. 1, 1, 16, § 45:B.facilius est currentem, ut aiunt, incitare quam commovere languentem,
id. de Or. 2, 44, 186; Plin. Ep. 3, 7, 15; cf.ellipt.: quod me hortaris... currentem tu quidem,
Cic. Att. 13, 45, 2; so,currentem hortari,
id. ib. 5, 9, 1;6, 7, 1: currenti calcaria addere,
Plin. Ep. 1, 8, 1:asellum currere doceas,
i. e. you labor to no purpose, Hor. S. 1, 1, 91:per flammam,
to go through fire, Cic. Tusc. 2, 26, 62.—Transf., of inanimate objects (mostly poet.):II.sol currens,
Lucr. 5, 682;of liquids: amnes in aequora currunt,
Verg. A. 12, 524; id. ib. 1, 607; Ov. M. 8, 597;Auct. B. Hisp. 29 al.: currente rotā,
Hor. C. 3, 10, 10; id. A. P. 22; Ov. P. 4, 9, 10:quam (chlamydem) circum Purpura cucurrit,
Verg. A. 5, 250; cf. Stat. Th. 2, 98:rubor per ora,
Verg. A. 12, 66 et saep.:linea per medium,
Plin. 18, 34, 77, § 331:limes per agrum,
id. 18, 33, 76, § 326; 2, 108, 112, §§243 and 245: vox currit conchato parietum spatio,
id. 11, 51, 112, § 270:varius per ora cucurrit Ausonidum turbata fremor,
Verg. A. 11, 296:carmina dulci modulatione currentia,
Lact. 5, 1, 10;of the eyes: oculi currentes, huc illucque directi et furiose respicientes,
Cassiod. Hist. Eccl. 7, 2, p. 281 Garet.—Trop.:B.non quo multa parum communis littera currat,
not but that they have many letters in common, Lucr. 2, 692:proclivi currit oratio, venit ad extremum, haeret in salebrā,
runs, Cic. Fin. 5, 28, 84:historia currere debet ac ferri,
Quint. 9, 4, 18:cum debeant sublimia ingredi, acria currere,
id. 9, 4, 139:numeri,
id. 9, 4, 31; cf.rhythmi,
id. 9, 4, 50:versus incomposito pede,
Hor. S. 1, 10, 1:sententia,
id. ib. 1, 10, 9:currit ferox Aetas,
flies away, passes, id. C. 2, 5, 13.—With acc., to run, traverse (cf. I. b. supra):eosdem cursus currere,
to adopt the same policy, Cic. Agr. 2, 17, 44:talia saecla, suis dixerunt, currite, fusis Concordes Parcae,
Verg. E. 4, 46 (al. regard saecla as voc.; al. take currite as transitive, produce such ages, cause them to be such, as ye run; cf. Forbig ad loc.). -
32 cursito
I.In gen.: sursum deorsum, * Ter. Eun. 2, 2, 47; cf.:II.huc et illuc,
Hor. C. 4, 11, 10; id. S. 2, 6, 107:modo ad Celsum modo ad Nepotem,
Plin. Ep. 6, 5, 5; Suet. Tib. 38:excalciatos,
id. Vesp. 10.—In partic.A.To race, run races:B.quomodo Ladas aut Boius cum Sicyoniis cursitarint,
Auct. Her. 4, 3, 4.—Of the motion of atoms:huc et illuc casu et temere,
Cic. N. D. 2, 44, 115. -
33 intercurro
inter-curro, curri, rsum, 3, v. n. and a. (tmesis in Lucr. 5, 1374: inter plaga currere).I.Neutr., to run between.A.Lit.1.In gen.:2.latitudine intercurrentis freti,
Plin. 3, 11, 16, § 100.—In partic., to hasten in the meantime anywhere:B.indicto delectu in diem certam, ipse interim Veios intercurrit,
Liv. 5, 19, 4.—Trop.1.To run along with, mingle with, be among:2.intercurrit quaedam distantia formis,
Lucr. 2, 373:his laboriosis exercitationibus dolor intercurrit,
Cic. Tusc. 2, 15, 36:alterum genus intercurrit nonnumquam, etc.,
Auct. Her. 1, 8, 12:gemma candida intercurrentibus sanguineis venis,
Plin. 37, 10, 59, § 162:quibusdam intercurrit umbra,
a dark vein, id. 37, 5, 18, § 67.—To step between, to intercede:II.pugnatur acerrime: qui intercurrerent, misimus tres principes civitatis,
Cic. Phil. 8, 6, 17.—Act., to run through, traverse (late Lat.;for percurrebat is the true reading,
Liv. 44, 2, 12):intercurso spatio maris,
Amm. 15, 10, 26. -
34 refugio
rĕ-fŭgĭo, fūgi, 3, v. n. and a. (freq. and class.).I. A.Lit.:2.ex alto,
Caes. B. C. 2, 23; cf.:ex castris in montem,
id. ib. 3, 99 fin.:ex caede in castra,
Hirt. B. G. 8, 36:ex cursu ad Philippum,
Liv. 23, 39:a Parthiā,
Just. 42, 5, 3:acie refugere,
Caes. B. C. 3, 95:velocissime,
id. B. G. 5, 35.— Absol., Caes. B. G. 7, 31; id. B. C. 3, 40; 3, 101; Liv. 2, 50; 31, 36; Verg. A. 12, 449.— With acc. of distance:mille fugit refugitque vias (cervus),
Verg. A. 12, 753:admissis equis ad suos refugerunt,
Caes. B. C. 2, 34:ad urbem,
Liv. 43, 47 fin.:in portum,
Caes. B. C. 3, 24:in aquam,
Liv. 21, 28:in silvam,
Verg. A. 3, 258:in nemus,
id. ib. 6, 472:intra tecta,
id. ib. 7, 500:per devios tramites,
Suet. Aug. 16:Syracusas,
Cic. Verr. 2, 5, 38, § 101:domum,
Suet. Caes. 16. —Of things: refugiat timido sanguen, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 58, 218; and id. Fin. 5, 11, 31 (Trag. v. 46 Vahl.):b.(sol) ubi medio refugerit orbe,
shrinks from sight, Verg. G. 1, 442:vites a caulibus ut a pestiferis et nocentibus refugere dicuntur,
Cic. N. D. 2, 47, 120: refugere oculi, Poët. ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26:quo pridie refugisset (mare),
Curt. 9, 9, 26.—Of places, to run back, recede in the distance:B.refugit ab litore templum,
Verg. A. 3, 536; cf. Plin. 4, 12, 24, § 76:ex oculis visa refugit humus,
flees, disappears, vanishes, Ov. F. 3, 590:nam praestat a mari longo potius intervallo quam brevi refugisse (villas),
Col. 1, 5, 6.—Trop.:2.ne recordatione mei casus a consiliis fortibus refugiatis,
Cic. Sest. 23, 51:ab institutā consuetudine,
id. Att. 1, 1, 4:ab hac orationis turpitudine,
id. Cael. 17, 41:a genere hoc toto sermonis,
id. de Or. 1, 22, 99:a dicendo,
id. ib. 2, 3, 10:dum recordationes fugio... refugio a te admonendo,
id. Att. 12, 18, 1; cf.:ab iis quae laedunt,
Quint. 4, 1, 44:animus luctu refugit,
Verg. A. 2, 12:refugit animus eaque dicere reformidat,
Cic. Phil. 14, 3, 9: possum multa tibi veterum praecépta referre, Ni refugis, if you do not decline (to hear them), Verg. G. 1, 177. —Pregn., to flee, to take refuge with a person or thing:II. A.ad legatos,
Cic. Deiot. 11, 32:in arcem majorem,
Liv. 38, 29:ad planctus,
Stat. S. 5, 1, 30:ad carminis tranquillitatem tamquam ad portum faciliorem,
Petr. 118, 2.—Lit.:B.judicem,
Cic. Rosc. Com. 15, 45: impetum armati Antiochi ceterorumque tela atque incursus refugit, id. Caecin. 8, 22:quod autem refugit (animal), id contra naturam est,
id. N. D. 3, 13, 33:non modo id refugisti,
id. Verr. 2, 5, 16, § 40:C. Cassium obvium sibi,
Suet. Caes. 63:trepidus repente refugit Attollentem iras (anguem),
Verg. A. 2, 380:(Cupido) refugit te,
Hor. C. 4, 13, 10.— Poet., with inf.:nec Polyhymnia Lesboum refugit tendere barbiton,
Hor. C. 1, 1, 34; Ov. Am. 3, 6, 5.—Trop. (freq. after the Aug. per.):refugit Foeda ministeria,
Verg. A. 7, 618:vicina jurgia,
Hor. Ep. 2, 2, 171:mandatum opus,
Ov. H. 14, 50:haec vitia,
Quint. 4, 2, 43:delicatam modulandi voluptatem,
id. 9, 4, 31:distinctionem quaestionum,
id. 4, 5, 6:id quod malum casurum putat refugit mens,
Varr. L. L. 6, § 48 Miill.:et alia, quae nunc memoriam meam refugiunt,
escape my memory, Col. 12, 52, 8:mortem natura refugit,
Aug. Serm. 172, 1. -
35 sector
1. I.Lit.:II.zonarius,
a cutpurse, Plaut. Trin. 4, 2, 20:collorum,
a cutthroat, Cic. Rosc. Am. 29, 80 (v. II.); so id. ib. 31 fin.:feni,
a haycutter, mower, Col. 11, 1, 12.—Publicists' t. t., a bidder, purchaser at a public sale of goods captured or confiscated by the State (cf. quadruplator):* B.sectores vocantur qui publica bona mercantur,
Dig. 4, 146:cum de bonis et de caede agatur, testimonium dicturus est is, qui et sector est et sicarius: hoc est, qui et illorum ipsorum bonorum, de quibus agitur, emptor atque possessor est et eum hominem occidendum curavit, de cujus morte quaeritur,
Cic. Rosc. Am. 36, 103:sector sis,
id. Phil. 2, 26, 65:Pompeii (sc. bonorum),
id. ib. 13, 14, 30; Crassus ap. Cic. Fam. 15, 19, 3:ubique hasta et sector,
Tac. H. 1, 20:hastae subjecit tabernas, nec sector inventus est,
Flor. 2, 6, 48; Pacat. Pan. Theod. 25, 28; Claud. IV. Cons. Hon. 496; cf. Ps.-Ascon. ap. Cic. Verr. 2, 1, 20, § 52, p. 172, and 2, 1, 23, §61, p. 177 Orell.—In a double sense, with the signif. I.: nescimus per ista tempora eosdem fere sectores fuisse collorum et bonorum?
cutthroats and cutpurses, Cic. Rosc. Am. 29, 80. —Trop.:III.hinc rapti pretio fasces sectorque favoris Ipse sui populus,
seller of his favor, Luc. 1, 178.—Geometrical t. t., the sector of a circle, that part of a circle included between any two radii and an arc, Boëth. Art. Geom. p. 379, 13.2.sector, ātus, 1 ( inf. sectarier, Plaut. Mil. 2, 1, 13; id. Rud. 1, 2, 57; Hor. S. 1, 2, 78), v. dep. freq. a. [sequor], to follow continually or eagerly, in a good or bad sense; to run after, attend, accompany; to follow after, chase, pursue (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:B.equidem te jam sector quintum hunc annum,
Plaut. Pers. 2, 1, 5:servum misi, qui sectari solet meum gnatum,
id. Ep. 3, 4, 50: Chrysogonum (servi), Cic. Rosc. Am. 28, 77:praetorem circum omnia fora,
id. Verr. 2, 2, 70, § 169:si mercede conducti obviam candidatis issent, si conducti sectarentur,
id. Mur. 32, 67:at sectabuntur multi,
id. ib. 33, 70:neque te quisquam stipator Praeter Crispinum sectabitur,
Hor. S. 1, 3, 139:equitum manus quae regem ex more sectatur,
Tac. A. 15, 2; 15, 33 fin.; Gell. 20, 6, 1 et saep.:mulieres sectarier,
to run after, Plaut. Mil. 2, 1, 13; 3, 1, 183; cf.:desine matronas sectarier,
Hor. S. 1, 2, 78:ipse suas sectatur oves, at filius agnos,
accompanies, guards, Tib. 1, 10, 41:aratrum,
to follow the plough, id. 2, 3, 7: canes, to follow the hounds (that hunt on before), Prop. 3, 14 (4, 13), 14:aliquem,
to run after, pursue, Plaut. Cist. 2, 2, 1: servum, Cato ap. Gell. 17, 6, 3:homo ridicule insanus, qui ejusmodi est, ut eum pueri sectentur,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148:ne scuticā dignum horribili sectere flagello,
Hor. S. 1, 3, 119:exagitet nostros Manes sectetur et umbras, etc.,
Prop. 2, 8, 19 (2, 8 b, 19).— To visit a place gladly, to frequent:gymnasia,
Plin. Ep. 1, 22, 6.— Absol.:homo coepit me obsecrare, Ut sibi liceret discere id de me: sectari jussi (alluding to the train of followers who accompanied the ancient philosophers),
Ter. Eun. 2, 2, 31; id. Phorm. 1, 2, 36: at sectabantur multi... Quid opus est sectatoribus? (of the train of a candidate) Cic. Mur. 34, 71.—In partic., to pursue, chase, hunt animals: sues silvaticos in montibus, Varr. ap. Non. 555, 31:II.sectaris apros,
Verg. E. 3, 75:gallinam,
Plaut. Mil. 2, 2, 7:simiam,
id. ib. 2, 2, 24; 2, 2, 106; 2, 3, 13 sq.;2, 6, 25: leporem,
Hor. S. 1, 2, 106; 2, 2, 9 et saep.:cervam videre fugere, sectari canes,
Ter. Phorm. prol. 7.—Trop., to follow or strive after; to pursue eagerly (not freq. till after the Aug. per.; not in Cic.): quid vos hanc miseram ac tenuem sectamini praedam? * Caes. B. G. 6, 35; so,(β).praedam,
Tac. A. 1, 65:facinora,
Plaut. Mil. 3, 1, 28:lites,
Ter. Phorm. 2, 3, 61:nomina tironum,
Hor. S. 1, 2, 16:sectantem levia nervi Deficiunt,
id. A. P. 26:gymnasia aut porticus,
Plin. Ep. 1, 22, 6:omnes dicendi Veneres,
Quint. 10, 1, 79; cf.:quas figuras,
id. 9, 3, 100:voluptatem,
id. 10, 1, 28:eminentes virtutes,
to seek out, Tac. A. 1, 80:contumaciam sententiarum, habitum vultumque ejus,
to seek to imitate, id. ib. 16, 22:praecepta salubria,
Suet. Aug. 89:commoda,
id. ib. 25:luxuriosa convivia,
Just. 11, 10, 2:in alienis eripiendis vitam sectari,
id. 27, 2, 8. —With a rel. or subj.-clause, to hunt or track out, busy one's self:► In a pass.mitte sectari, rosa quo locorum Sera moretur,
Hor. C. 1, 38, 3:non ut omnia dicerem sectatus, sed ut maxime necessaria,
Quint. 1, 10, 1.signif.:qui vellet se a cane sectari,
Varr. R. R. 2, 9, 6. -
36 ārēscō
ārēscō —, —, ere, inch. [areo], to become dry, dry up: herbae: lacrima: arescens unda, Ta.* * *Iarescere, arescui, - V INTRANSbecome dry; dry up; wither (plants); run dry (stream/tears); languish (L=S)IIarescere, arui, - V INTRANSbecome dry; dry up; wither (plants); run dry (stream/tears); languish (L+S) -
37 aufugiō
-
38 circum-cursō
circum-cursō —, —, āre, freq, to run around, run about: Hac illac circumcursa, T.: hinc illinc, Ct. -
39 con-currō
con-currō currī or cucurrī, cursus, ere, to run together, assemble, flock together: concurrunt librarii: licet concurrant omnes philosophi, unite: trepidae comites, V.: summā cum expectatione concurritur: undique ex agris, N.: mi obviam, T.: ad hos, Cs.: ad mortem: ad Perdiccam opprimendum, unite, N.: ad vocem, V.: in arcem, V.: concurritur undique ad incendium restinguendum: ex proximis castellis eo concursum est, Cs. — To meet, dash together, clash, strike one another: ne prorae concurrerent, L.: concurrit dextera laevae, H.: aspere concurrunt litterae.—To come together in fight, engage in combat, join battle, fight: equites inter se, Cs.: inter se in modum iustae pugnae, L.: inter sese paribus telis, V.: cum hoc, N.: centurio cum centurione concurrendum sibi esse sciebat, L.: adversus fessos, L.: in aliquem, S.: audet viris concurrere virgo, V.: comminus hosti, O.: cum infestis signis, S.: ex insidiis, attacks, L.: mihi soli, V.: utrimque magno clamore, S.: concurritur, the fight begins, H.: concurrentis belli minae, of the outbreak of war, Ta.—To make haste, run for help: ad Aquilium.—Fig., to meet, concur, coincide, conspire, happen: multa concurrunt simul, T.: saepe concurrunt aliquorum inter ipsos contentiones. -
40 dēficiō
dēficiō fēcī, fectus, ere ( fut perf. defexit, old form. in L.—Pass., usu. deficior; dēfit, T., Enn. ap. C., V.; dēfierī, T.; dēfīet, L.) [de + facio].— Intrans, to withdraw, revolt, desert, fall off: civitates quae defecerant, Cs.: milites ne deficerent, S.: ab Aeduis, Cs.: a re p.: a patribus ad plebem, to go over, L.: ad Poenos, desert, L. — Of things, to be wanting, be absent, fail, cease, disappear, be lost, run out: non frumentum deficere poterat, Cs.: ex arboribus frons, Cs.: ne (mihi) vox viresque deficerent: non deficiente crumenā, H.: ne Deficeret navis, be overwhelmed, V.: quod plena luna defecisset, was eclipsed: ignem Deficere videbat, dying out, V.: quā deficit ignis, ceases to destroy, V.: Deficit ars, is exhausted, O.: nil apud me tibi defieri patiar, T.: Lac mihi non aestate novum defit, V.: nunquamne causa defiet, cur, etc.? L. — Of persons, to fail, sink, faint, be insufficient, be missing: quod multi Gallicis tot bellis defecerant, had been lost, Cs.: siquid deficias, i. e. need aid, T.: deficientibus animis, L.: O dubiis ne defice rebus, fail (me) in perplexity, V.— To fail, be bankrupt: Matho deficit, Iu.: te memorare, cease, Tb.—Fig., to withdraw, depart, forsake, be parted, abandon, desert: a virtute: si utilitas ab amicitiā defecerit.— To fail, be wanting, fall short: animo, be disheartened, Cs.: ne unā plagā acceptā patres deficerent: in limine primo, V.: illis legibus populus R. prior non deficiet, si prior defexit, etc., prove false, violate, L. (old form.): neque comminus pugnando deficiebant, Cs.— Trans, to leave, desert, fail, abandon (of things): cum vires nostros deficerent, Cs.: me Leontina civitas: me vox, latera deficiant, si, etc.: cum deficit orbom (Sol), is eclipsed, O.: sol defectus lumine, Tb.: si quem proles defecerit omnis, i. e. perish, V.: cum aquilifer a viribus deficeretur, Cs.: mulier ratione deficitur: animo defici, Cu.: defecta vigore cervix, O.: nec me deficiet rogitare, etc., nor will I fail, Pr.* * *Ideficere, defeci, defectus V INTRANSfail/falter; run short/out; grow weak/faint; come to end; revolt/rebel, defect; pass away; become extinct, die/fade out; subside/sink; suffer eclipse, waneIIdeficere, defeci, defectus V TRANSfail, disappoint, let down; leave without a sufficiency; cease to be available; (PASS) be left without/wanting, lack; have shortcomings; L:come to nothing
См. также в других словарях:
Run — Run, v. i. [imp. {Ran}or {Run}; p. p. {Run}; p. pr. & vb. n. {Running}.] [OE. rinnen, rennen (imp. ran, p. p. runnen, ronnen). AS. rinnan to flow (imp. ran, p. p. gerunnen), and iernan, irnan, to run (imp. orn, arn, earn, p. p. urnen); akin to D … The Collaborative International Dictionary of English
Run — Run, v. i. [imp. {Ran}or {Run}; p. p. {Run}; p. pr. & vb. n. {Running}.] [OE. rinnen, rennen (imp. ran, p. p. runnen, ronnen). AS. rinnan to flow (imp. ran, p. p. gerunnen), and iernan, irnan, to run (imp. orn, arn, earn, p. p. urnen); akin to D … The Collaborative International Dictionary of English
Run — Run, v. i. [imp. {Ran}or {Run}; p. p. {Run}; p. pr. & vb. n. {Running}.] [OE. rinnen, rennen (imp. ran, p. p. runnen, ronnen). AS. rinnan to flow (imp. ran, p. p. gerunnen), and iernan, irnan, to run (imp. orn, arn, earn, p. p. urnen); akin to D … The Collaborative International Dictionary of English
run — ► VERB (running; past ran; past part. run) 1) move at a speed faster than a walk, never having both or all feet on the ground at the same time. 2) move about in a hurried and hectic way. 3) pass or cause to pass: Helen ran her fingers through her … English terms dictionary
run — [run] vi. ran or Dial. run, run, running [altered (with vowel prob. infl. by pp.) < ME rinnen, rennen < ON & OE: ON rinna, to flow, run, renna, to cause to run (< Gmc * rannjan); OE rinnan, iornan: both < Gmc * renwo < IE base * er … English World dictionary
Run — or runs may refer to: Computers* Execution (computers), meaning to begin operation of a computer program ** Run command, a command used to execute a program in Microsoft Windows * RUN (magazine) , a computer magazine of the 1980s * A sequence of… … Wikipedia
Run — «Run» Сингл Snow Patrol из альбома Final Straw Выпущен 26 января 2004 Формат 10 ; E CD; 7 … Википедия
Run — Run, v. t. 1. To cause to run (in the various senses of {Run}, v. i.); as, to run a horse; to run a stage; to run a machine; to run a rope through a block. [1913 Webster] 2. To pursue in thought; to carry in contemplation. [1913 Webster] To run… … The Collaborative International Dictionary of English
Run — Run, n. 1. The act of running; as, a long run; a good run; a quick run; to go on the run. [1913 Webster] 2. A small stream; a brook; a creek. [1913 Webster] 3. That which runs or flows in the course of a certain operation, or during a certain… … The Collaborative International Dictionary of English
Run D.M.C. — Run D.M.C. (oder Run DMC) war eine US amerikanische Hip Hop Band. Run DMC Gründung 1982 Auflösung 2002 Genre Hip Hop/Rock Gründungsmitglieder MC Run … Deutsch Wikipedia
Run–D.M.C. — Run–D.M.C. Run D.M.C. et Julien Civange au Grand Rex à Paris en 1989 Pays d’origine … Wikipédia en Français