-
1 rumor
rumor -
2 rumor
rumor -
3 rumor
rumor -
4 rumor
rumor sustantivo masculino◊ circulan rumores de que … rumors are circulating that …, rumor has it that …
rumor sustantivo masculino
1 (noticia imprecisa) rumour: se extendió el rumor de que iban a asociarse, a rumor went around about their going into partnership
2 (sonido) murmur ' rumor' also found in these entries: Spanish: circular - eco - expandirse - expansión - extendida - extendido - habladuría - sembrar - atajar - copucha - correr - crecer - cundir - desmentir - difundir - difusión - esparcir - levantar - llegar - malo - negar - rumorear English: buzz - circulate - foundation - go about - gossip - murmur - put about - report - rumor - rumour - run - spread - talk - ugly - unnamed - whisper - word - feed - get - go - put - suggest - swish - vicioustr['rʊːməSMALLr/SMALL]1 SMALLAMERICAN ENGLISH/SMALL→ link=rumour rumour{rumor ['ru:mər] vt: rumorearit is rumored that...: se rumorea que..., se dice que...rumor n: rumor mn.• rumor s.m.v.• rumorear v.
IBrE rumour 'ruːmər, 'ruːmə(r) noun rumor mrumor has it (that)... — se rumorea que..., corre el rumor de que...
II
BrE rumour transitive verb (usu pass) rumorear(US) ['ruːmǝ(r)]it is rumored that... — se rumorea que..., corre el rumor de que...
1.N rumor mrumour has it that... — se rumorea que..., corre la voz de que...
2.VTit is rumoured that... — se rumorea que..., corre la voz de que...
3.CPDrumour mill (Brit), rumor mill (US) N — (=source of rumours) rumorología f
* * *
IBrE rumour ['ruːmər, 'ruːmə(r)] noun rumor mrumor has it (that)... — se rumorea que..., corre el rumor de que...
II
BrE rumour transitive verb (usu pass) rumorearit is rumored that... — se rumorea que..., corre el rumor de que...
-
5 rumor
rumŏr, ōris, m. [st2]1 [-] bruit qui circule, rumeur publique, propos, nouvelle. [st2]2 [-] bruit sourd, murmure d'une foule, rumeur, bruit, on-dit. [st2]3 [-] renommée, réputation (bonne ou mauvaise). [st2]4 [-] bruit, cri, murmure. - rumor est (fert) + prop. inf.: on dit que, le bruit court que... - rumores afferuntur de...: des bruits courent sur.... - uno rumore periculi: au seul bruit du danger. - rumore secundo, Suev. ap. Macr. S. 6, 1: avec l'approbation générale. - rumore optimo esse: jouir de la meilleure réputation. - rumorem differre (serere, spargere): répandre des bruits, faire courir des bruits. - rumore malo flagrare, Hor.: être décrié. - Rumor, oris, m.: la renommée (personnifiée).* * *rumŏr, ōris, m. [st2]1 [-] bruit qui circule, rumeur publique, propos, nouvelle. [st2]2 [-] bruit sourd, murmure d'une foule, rumeur, bruit, on-dit. [st2]3 [-] renommée, réputation (bonne ou mauvaise). [st2]4 [-] bruit, cri, murmure. - rumor est (fert) + prop. inf.: on dit que, le bruit court que... - rumores afferuntur de...: des bruits courent sur.... - uno rumore periculi: au seul bruit du danger. - rumore secundo, Suev. ap. Macr. S. 6, 1: avec l'approbation générale. - rumore optimo esse: jouir de la meilleure réputation. - rumorem differre (serere, spargere): répandre des bruits, faire courir des bruits. - rumore malo flagrare, Hor.: être décrié. - Rumor, oris, m.: la renommée (personnifiée).* * *Rumor, rumoris, m. g. Cic. Un bruit de ville, Rumeur.\Secundo rumore aliquid accipere. Tacit. Avoir aggreable le bruit qu'on a ouy de quelque chose, Recevoir un bruit favorablement.\Sinister rumor. Lucan. Mauvais bruit.\Rumoris nescio quid afflauerat. Cic. Il estoit venu je ne scay quel bruit.\Rumor ait linguae te esse malae. Martial. Le bruit est que, etc.\Diditur hic subito Troiana per agmina rumor. Virgil. Est espars.\Differre rumorem. Tranquillus. Semer un bruit.\Dissipatis rumoribus improbissimis. Cic. Bruits espanduz et semez par tout.\Excipere rumores. Cic. Escouter et scavoir quel bruit il court.\Rumore malo flagrare. Horat. Avoir mauvais bruit.\Rumor incesserat. Tacit. Il estoit survenu un bruit.\Frigidus a rostris manat per compita rumor. Horat. S'espard.\Peruaserat rumor. Tacit. Le bruit estoit par tout.\Senescunt rumores. Tacitus. Le bruit se perd et s'abolit.\Varios rumores serere. Virgil. Semer.\Rumor est, vel erat. Terent. Le bruit est.\Qui erit rumor populi, inquit, si id feceris? Terent. Que dira le peuple de toy, si tu, etc. Quel bruit sera il de toy entre le peuple? -
6 rumor
rūmor, ōris, m. [cf. Gr. ôruô, to howl; orumagdos, din; Sanscr. root ru-, roar; ravas, uproar; Lat.: raucus, rudo].I.Lit., the talk of the many, whether relating facts or expressing opinions.A.Common talk, unauthenticated report, hearsay, rumor (the prevalent and class. signif.; used equally in sing. and plur.; syn.: fama, sermo); absol., or with a mention of its purport.a.Absol.: est hoc Gallicae consuetudinis, uti mercatores in oppidis vulgus circumsistat, quibusque ex regionibus veniant quasque ibi res cognoverint, pronuntiare cogant. His rumoribus atque auditionibus permoti de summis saepe rebus consilia ineunt, quorum eos e vestigio poenitere necesse est;b. (α).cum incertis rumoribus serviant, et plerique ad voluntatem eorum ficta respondeant,
Caes. B. G. 4, 5; cf.:aliquid rumore ac famā accipere... falsis rumoribus terreri,
id. ib. 6, 20:multa rumor perferet,
Cic. Fam. 2, 8, 1; cf.also, in the description of the house of Fame, in Ovid: mixtaque cum veris passim commenta vagantur Milia rumorum confusaque verba volutant,
Ov. M. 12, 55 (v. the passage in its connection):rumoribus mecum pugnas,
Cic. N. D. 3, 5, 9:rumores Africanos excipere,
id. Deiot. 9, 25:senatus vulgi rumoribus exagitatus,
Sall. C. 29, 1:multa rumor fingebat,
Caes. B. C. 1, 53:addunt et affingunt rumoribus Galli, quod res poscere videbatur,
id. B. G. 7, 1:frigidus a Rostris manat per compita rumor,
Hor. S. 2, 6, 50 et saep. —Postquam populi rumorem intelleximus, Studiose expetere vos Plautinas fabulas, etc., Plaut. Cas. prol. 11: cum interea rumor venit, Datum iri gladiatores; populus convolat, etc., Ter. Hec. prol. alt. 31; id. Heaut. prol. 16:(β).crebri ad eum rumores afferebantur litterisque item Labieni certior fiebat, omnes Belgas contra populum Romanum conjurare, etc.,
Caes. B. G. 2, 1:meum gnatum rumor est amare,
Ter. And. 1, 2, 14; cf.:rem te valde bene gessisse rumor erat,
Cic. Fam. 1, 8, 7; id. Att. 16, 5, 1:serpit hic rumor: Scis tu illum accusationem cogitare? etc.,
id. Mur. 21, 45:crebro vulgi rumore lacerabatur, tamquam viros et insontes ob invidiam aut metum exstinxisset,
Tac. A. 15, 73:subdito rumore, tamquam Mesopotamiam invasurus,
id. ib. 6, 36.—With de:(γ).nihil perfertur ad nos praeter rumores de oppresso Dolabellā,
Cic. Fam. 12, 9, 1:de Aeduorum defectione rumores afferebantur,
Caes. B. G. 7, 59:de vitā imperatoris dubii rumores allati sunt,
Liv. 28, 24:graves de te rumores,
Cic. Deiot. 9, 25:exstinctis rumoribus de auxiliis legionum,
Caes. B. C. 1, 60 fin. —With gen. (very rare):B.cenae rumor,
Suet. Aug. 70:belli civilis rumores,
Tac. H. 3, 45: rumor prostratae regi pudicitiae Suet. Caes. 2.—Common or general opinion, current report, the popular voice; and objectively, fame, reputation (less freq. but class.):II.famam atque rumores pars altera consensum civitatis et velut publicum testimonium vocat: altera sermonem sine ullo certo auctore dispersum, cui malignitas initium dederit, incrementum credulitas,
Quint. 5, 3, 1; cf.:adversus famam rumoresque hominum si satis firmus steteris, etc.,
Liv. 22, 39:qui erit rumor populi, si id feceris?
Ter. Phorm. 5, 7, 18:totam opinionem (populi) parva nonnumquam commutat aura rumoris,
Cic. Mur. 17, 35: rumoribus adversa in pravitatem, secunda in casum, fortunam in temeritatem, declinando corrumpebant, with their slanders, misrepresentations, Sall. Fragm. ap. Non. 385, 3:quos rumor asperserat, ii, etc.,
Curt. 10, 31, 18:rumorem quendam et plausum popularem esse quaesitum,
Cic. Clu. 47, 131:rumori servire,
Plaut. Trin, 3, 2, 14; cf. in the lusus verbb. with rumen: ego rumorem parvi facio, dum sit rumen qui impleam, Pompon. ap. Non. 18, 15:omnem infimae plebis rumorem affectavit,
Tac. H. 2, 91:Marcellus adverso rumore esse,
Liv. 27, 20:flagret rumore malo cum Hic atque ille,
Hor. S. 1, 4, 125; Tac. H. 2, 93 fin.: invidiam alicui concitare secundo populi rumore, with the concurring or favorable judgment, with the approbation, Fenest. ap. Non. 385, 17; so, rumore secundo, Suev. ap. Macr. S. 6, 1; old poet in Cic. Div. 1, 16, 29; Verg. A. 8, 90; Hor. Ep. 1, 10, 9; cf.:aliquid accipere secundo rumore,
Tac. A. 3, 29:claro apud volgum rumore erat,
id. ib. 15, 48.—Transf., a murmuring, murmur of a stream:amoena fluenta Subterlabentis tacito rumore Mosellae,
Aus. Mos. 22. -
7 rumor
rūmor, ōris, m. (wohl verwandt mit raucus), jedes dumpfe Geräusch, I) im allg.: a) v. Lebl., wie das Geräusch der Ruder, rumore secundo, unter günstigem Ruderschlag, Poëta vet. b. Cic. de div. 1, 29. Verg. Aen. 8, 90: das Murmeln des Wassers, tacito rumore, Auson. Mos. 22. – b) das Murmeln, Summen, verworrene Geschrei, das verworrene Durcheinanderrufen einer Menschenmenge, Claud. nupt. Hon. et Mar. 160: trepido rumore viciniae clamitantis territus, Apul. met. 3, 27. – bes. oft rumore secundo, poet. = clamore secundo, unter Beifallsruf, mit lärmendem Beifall, Hor. ep. 1, 10, 9. Tac. ann. 3, 29. Suev. b. Macr. sat. 6, 1, 37: secundo populi rumore, Fenest. b. Non. 385, 17. – II) prägn.: A) das erzählende, berichtende leise Gerede der Leute von etwas, das dumpfe Gerücht, die unverbürgte Nachricht (Ggstz. veritas, s. Donat. Ter. Andr. 3, 3, 2), rumor inanis, Tac. (vgl. no. B): rumor levis et incertus, Suet.: rumores incerti, Caes.: rumores falsi, Caes.: rumor temere ortus, Liv.: rumores a privatis temere in gratiam magistratuum conflicti, Liv.: primo rumore, Sall.: rumor multa fingit, Caes.: rumor multa perfert, Cic.: quod in totam contionem pertulit rumor, Liv.: r. serpit, Cic.: frigidus a rostris manat per compita rumor, Hor.: rumorem dissipare, differre, Ter. u. Nep., serere, Verg. u. Curt.: dare passim varias rumorem per urbes, Stat.: rumores Africanos excipere et celeriter ad alqm perferre, Cic.: alere de industria rumores, Liv.: evanescit temere ortus rumor, Liv.: addidit alimenta rumoribus adventus Attali, Liv.: affingunt rumoribus quod res poscere videbatur, Caes.: rumoribus falsis terreri, Caes.: incertis rumoribus servire, Caes. – m. Genet. caus., uno rumore periculi, von G., Cic.: cenae r., Suet. – m. de u. Abl., graves de te rumores, Cic.: exstinctis rumoribus de auxiliis legionum, Caes.; vgl. rumor sine satis certo auctore allatus de morte Ptolemaei regis, ein unverbürgtes G., Liv. – mit folg. Acc. u. Infin., nach rumor venit, Ter., r. emergit, Vopisc., r. est, Ter. u. Cic., r. narrat, Mart., r. incedit, Tac., r. vulgatur, Liv.: nach crebri rumores afferebantur, Caes.: nach rumores exsistunt, Auct. b. Alex.: nach increbrescit rumor, Liv.: nach rumores distulerunt malevoli, Ter. – B) das beurteilende Gerede der Leute, die Volksstimme, objekt. der Ruf, 1) im allg.: rumor populi, Ter.: fama rumoresque hominum, Liv.: rumore adverso esse, in üblem Rufe stehen, Liv.: so auch rumore malo flagrare, Hor.: claro apud vulgum rumore esse, Tac.: inanem aucupari rumorem et omnes umbras etiam falsae gloriae consectari, Cic.: totam opinionem parva nonnumquam commutat aura rumoris, Cic. – 2) insbes.: a) die gute Meinung, der Beifall, rumori servire, Plaut.: rumorem quendam et plausum popularem esse quaesitum, Cic.: plebis rumorem affectavit, Tac. – b) die üble Nachrede, die Verleumdung, Curt. 10, 10 (31), 18: Plur., Sall. hist. fr. 2, 30 (2, 36).
-
8 rumor
rūmor, ōris, m. (wohl verwandt mit raucus), jedes dumpfe Geräusch, I) im allg.: a) v. Lebl., wie das Geräusch der Ruder, rumore secundo, unter günstigem Ruderschlag, Poëta vet. b. Cic. de div. 1, 29. Verg. Aen. 8, 90: das Murmeln des Wassers, tacito rumore, Auson. Mos. 22. – b) das Murmeln, Summen, verworrene Geschrei, das verworrene Durcheinanderrufen einer Menschenmenge, Claud. nupt. Hon. et Mar. 160: trepido rumore viciniae clamitantis territus, Apul. met. 3, 27. – bes. oft rumore secundo, poet. = clamore secundo, unter Beifallsruf, mit lärmendem Beifall, Hor. ep. 1, 10, 9. Tac. ann. 3, 29. Suev. b. Macr. sat. 6, 1, 37: secundo populi rumore, Fenest. b. Non. 385, 17. – II) prägn.: A) das erzählende, berichtende leise Gerede der Leute von etwas, das dumpfe Gerücht, die unverbürgte Nachricht (Ggstz. veritas, s. Donat. Ter. Andr. 3, 3, 2), rumor inanis, Tac. (vgl. no. B): rumor levis et incertus, Suet.: rumores incerti, Caes.: rumores falsi, Caes.: rumor temere ortus, Liv.: rumores a privatis temere in gratiam magistratuum conflicti, Liv.: primo rumore, Sall.: rumor multa fingit, Caes.: rumor multa perfert, Cic.: quod in totam contionem pertulit rumor, Liv.: r. serpit, Cic.: frigidus a rostris manat per compita rumor, Hor.: rumorem dissipare, differre, Ter. u. Nep., serere, Verg. u. Curt.: dare passim varias rumo-————rem per urbes, Stat.: rumores Africanos excipere et celeriter ad alqm perferre, Cic.: alere de industria rumores, Liv.: evanescit temere ortus rumor, Liv.: addidit alimenta rumoribus adventus Attali, Liv.: affingunt rumoribus quod res poscere videbatur, Caes.: rumoribus falsis terreri, Caes.: incertis rumoribus servire, Caes. – m. Genet. caus., uno rumore periculi, von G., Cic.: cenae r., Suet. – m. de u. Abl., graves de te rumores, Cic.: exstinctis rumoribus de auxiliis legionum, Caes.; vgl. rumor sine satis certo auctore allatus de morte Ptolemaei regis, ein unverbürgtes G., Liv. – mit folg. Acc. u. Infin., nach rumor venit, Ter., r. emergit, Vopisc., r. est, Ter. u. Cic., r. narrat, Mart., r. incedit, Tac., r. vulgatur, Liv.: nach crebri rumores afferebantur, Caes.: nach rumores exsistunt, Auct. b. Alex.: nach increbrescit rumor, Liv.: nach rumores distulerunt malevoli, Ter. – B) das beurteilende Gerede der Leute, die Volksstimme, objekt. der Ruf, 1) im allg.: rumor populi, Ter.: fama rumoresque hominum, Liv.: rumore adverso esse, in üblem Rufe stehen, Liv.: so auch rumore malo flagrare, Hor.: claro apud vulgum rumore esse, Tac.: inanem aucupari rumorem et omnes umbras etiam falsae gloriae consectari, Cic.: totam opinionem parva nonnumquam commutat aura rumoris, Cic. – 2) insbes.: a) die gute Meinung, der Beifall, rumori servire, Plaut.: rumorem quendam et plausum popularem esse quaesitum,———— -
9 rūmor
rūmor ōris, m [RV-], a rustle, murmur, vague sound: Solvere secundo rumore, the murmur of the oars, Poët. ap. C.: ad caelum ferre rumore secundo, i. e. applause, H.— The talk of the many, common talk, report, hearsay, rumor: cum incertis rumoribus serviant, Cs.: perferet multa rumor: rumores Africanos excipere: volgi rumoribus exagitatus, S.: a rostris manat per compita rumor, H.: omnīs rumorum ventos conligere: rumor venit, Datum iri gladiatores, T.: crebri ad eum rumores adferebantur... omnīs Belgas coniurare, Cs.: rem te valde bene gessisse rumor erat: rumores de oppresso Dolabellā: de vitā imperatoris rumores dubii adlati sunt, L.: exstinctis rumoribus de auxiliis legionum, Cs.— Common opinion, current report, popular voice, fame, reputation: adversus famam rumoresque hominum stare, L.: qui erit rumor id si feceris? T.: quos rumor asperserat, calumny, Cu.: rumorem quendam esse quaesitum, notoriety: plebis rumorem adfectare, Ta.: adverso rumore esse, in bad repute, L.* * *hearsay, rumor, gossip; reputation; shouting -
10 rumor
rumor rumor, oris m молва -
11 rumor
rumor rumor, oris m слух, молва -
12 rumor
rumor rumor, oris m шум -
13 rumor
rumor rumor, oris m гул -
14 rumor
rūmor, ōris m.1) глухой шум, гул2) тж. pl. слух, молва, пересуды, толки ( varii rumores afferuntur de aliquā re Cs)rumores spargere C (dissipare Ter, C, serere V, QC) — распускать слухиaliquid rumore accipere Cs — узнать что-л. по слухамr. alicujus rei C, T, Su или de aliquā re C, Cs — слух о чём-л.honestus r. PS — доброе имя4) хорошая репутация, одобрение ( plebis rumorem affectare T)5) дурная слава, осуждение, хулаii, quos r. asperserat QC — те, которые подверглись осуждению -
15 rumor
-
16 rumor
-
17 rumor
rumor, gossip. -
18 rumor
rumor, boatoEnglish-Portuguese dictionary of military terminology > rumor
-
19 rumor
-
20 Rumor
См. также в других словарях:
Rumor — Saltar a navegación, búsqueda Un rumor o rumores son especulaciones no confirmadas que se intentan dar por ciertas con un objetivo determinado, y que condicionan el comportamiento de los demás hacia él por encima de la información objetiva. Al no … Wikipedia Español
rumor — sustantivo masculino 1. Comentario incierto que circula entre la gente: Corría el rumor de que iban a subir los precios. Ya se ha extendido el rumor de la boda. 2. (no contable) Uso/registro: elevado. Ruido leve y continuo: el rumor del viento,… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Rumor — Ru mor, n. [F. rumeur, L. rumor; cf. rumificare, rumitare to rumor, Skr. ru to cry.] [Written also {rumour}.] 1. A flying or popular report; the common talk; hence, public fame; notoriety. [1913 Webster] This rumor of him went forth throughout… … The Collaborative International Dictionary of English
Rumor — ist der Name folgender Personen: Jürgen Rumor (* 1945), deutscher Fußballspieler Karl Rumor (1886–1971), estnischer Schriftsteller Mariano Rumor (1915–1990), italienischer Politiker Diese Seite ist eine B … Deutsch Wikipedia
RUMOR (M.) — RUMOR MARIANO (1915 1990) Homme d’État italien, l’un des dirigeants de la démocratie chrétienne. Originaire de Vénétie (la Vendée italienne), fils d’un des initiateurs du christianisme social, Mariano Rumor est professeur de lycée, après des… … Encyclopédie Universelle
rumor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rumororze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} hałas wielu nakładających się na siebie bezładnie różnych głośnych odgłosów; łoskot, łomot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rumor… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rumor — [ro͞o′mər] n. [ME rumour < OFr < L rumor, noise < IE echoic base * reu , to roar, grumble > RUNE, OE reotan, to complain] 1. general talk not based on definite knowledge; mere gossip; hearsay 2. an unconfirmed report, story, or… … English World dictionary
Rumor — Ru mor, v. t. [imp. & p. p. {Rumored}; p. pr. & vb. n. {Rumoring}.] To report by rumor; to tell. [1913 Webster] T was rumored My father scaped from out the citadel. Dryden. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Rumōr — (v. lat. Rūmor), Lärmen, Aufruhr, Getöse, Getümmel, Gepolter; daher Rumoren, lärmen, poltern etc. Rumorhaus, in Wien ein öffentliches Haus, wohin die gebracht werden, welche bei Nacht auf den Straßen Lärm verursachen. Rumormeister, so v.w.… … Pierer's Universal-Lexikon
RUMOR — apud Lamprid. in Heliogabalo, c. 3. Erat praeterea etiam rumor, qui novis post tyrannos solet donari Principibus, qui nisi ex summis virtutibus non permanet et quem multi mediocres Principes amiserunt: nove dicitur favor ac studium, quô ferri… … Hofmann J. Lexicon universale
rumor — |ô| s. m. 1. Ruído surdo e confuso. 2. [Figurado] Murmúrio geral proveniente de indignação ou de descontentamento. 3. Ruído confuso de muitas vozes. 4. Fama, notícia. 5. leva rumor: Expressão para impor silêncio … Dicionário da Língua Portuguesa